viciouscircle

Το να κρατάμε χαμηλά τα φωσφορικά (με αλλαγές νερού, αντιφώσφορο κλπ) σε ένα ενυδρείο χωρίς φυτά που έτσι κι αλλιώς δεν τα χρειαζόμαστε -τα φωσφορικά-, θα δώσει στο ενυδρείο τη δυνατότητα να διατηρεί υψηλότερα επίπεδα οξυγόνου.

αν έχουμε πολύ χαμηλά φωσφορικά τα φυτά θα έχουν χαμηλή ανάπτυξη οχι απαραιτητα μια που απο την μια ειναι ακρως χρησημα τα φωσφορικα αλλα απο την αλλη σε παρα μα παρα πολυ μικρες ποσοτητες σωστός, αν είναι ελάχιστα τα φωσφορικα. αλλά αν δεν έχουμε φυτά θα υπάρχει ένας ακόμη παράγοντας αύξησης του οξυγόνου. Αυτο να σου πω την αληθεια δεν το καταλαβα καλα μια που στην ουσια ειναι ενας απο τους κυριους παραγωγους οξυγωνου στην περίπτωση που μιλάμε για ενυδρείο χωρίς φυτά, τα χαμηλά φωσφορικά θα είναι απλά ένας ακόμη παράγοντας αύξησης του οξυγόνου.

Δυνατή κίνηση Rik! Το ζουμί για εμένα είναι εδώ: [...]Ο φωσφόρος συναντάται συχνά, όπως έχει ήδη αναφερθεί, σε μικρές ποσότητες στα καλά οξυγονωμένα επιφανειακά νερά των λιμνών, αποτελώντας έτσι, με την ανεπάρκειά του, περιοριστικό παράγοντα για την αύξηση της βιομάζας του οικοσυστήματος. Μια μικρή αύξησή του, αυξάνει την παραγωγή βιομάζας στη λίμνη. Αν όμως καταλήξουν σ’ αυτή μεγάλες ποσότητες φωσφορικών αλάτων λόγω έκπλυσης εδαφών με φωσφορικά λιπάσματα, ή λόγω κατάληξης αποβλήτων με απορρυπαντικά, μπορεί να υπερπαραχθεί βιομάζα και να οδηγηθεί το λιμναίο οικοσύστημα σε ανισορροπία. Αν έχουν παραχθεί και πεθάνει μικροσκοπικοί, βραχύβιοι, φυτοπλαγκτονικοί οργανισμοί σε μεγάλες ποσότητες, τα βακτήρια που τους αποσυνθέτουν εμφανίζουν συνολικά υψηλή βιολογική απαίτηση οξυγόνου (biological oxygen demand, που συμβολίζεται ως BOD) και στις χειρότερες περιπτώσεις με την υπερκατανάλωση οξυγόνου, το μειώνουν κάτω από το επίπεδο που είναι απαραίτητο για τα ψάρια και άλλους ευαίσθητους, υποχρεωτικά αερόβιους οργανισμούς. Η βιολογική σε συνδυασμό με τη χημική απαίτηση οξυγόνου (chemical oxygen demand, που συμβολίζεται ως COD) χρησιμοποιούνται γενικά ως δείκτες ρύπανσης (συγκεκριμένα οργανικού φορτίου) του νερού. Η προαναγραφείσα είναι μια διαταραχή στον κύκλο του φωσφόρου και γενικά οι διαταραγμένοι κύκλοι υλικών διανοίγουν και δρόμους μετακίνησης των ρύπων.[...] Με λίγα λόγια αν έχουμε υψηλά φωσφορικά έχουμε ακόμα έναν παράγοντα μείωσης του οξυγόνου, αν έχουμε πολύ χαμηλά φωσφορικά τα φυτά θα έχουν χαμηλή ανάπτυξη αλλά αν δεν έχουμε φυτά θα υπάρχει ένας ακόμη παράγοντας αύξησης του οξυγόνου. Επίσης αν πεθάνει απότομα αιωρούμενη άλγη και δεν κάνουμε αλλαγή νερού με σκούπα για να αφαιραίσουμε τη νεκρή ύλη, τα βακτήρια που θα αναλάβουν αυτό το καθάρισμα θα έχουν την τάση να ρίξουν το οξυγόνο. Έχει και μια αναφορά στην απονιτροποίηση που γίνεται σε αναερόβιες ζώνες, το μόνο που θα ήθελα να προσθέσω είναι οτι αν βγαίνουν φυσσαλίδες από την άμμο σπάνια είναι υδρόθειο, πρόκειται σχεδόν πάντα για αέριο άζωτο που είναι και ο μόνος τρόπος να ξεφορτωθούμε τα νιτρικά πέρα από αλλαγές νερού και φυτά.

Respect το ξυλάκι! Αυτά μου αρέσουν! Τα μερακλήδικα!

Καλά, άγριος με ήμερο... γνωστό...

O Chuck Norris κολλάει γυαλί και plexi ...με σιλικόνη. Ο Chuck Norris αναπαράγει Heckel ...σε νερό βρύσης.

Φίλε Rik αν δε βαριέσαι ρίξ' του μια ματιά: http://www.aquazone.gr/forums/index.php?s=...st&p=143046

http://www.uni-leipzig.de/~organik/giannis...ie/ASKHTIKH.pdf Το ανηφόρισμα, ο πόλεμος με το αντίδρομο ρέμα, γεννάει τον πόνο. Μα ο πόνος δεν είναι ο απόλυτος μονάρχης. Η κάθε νίκη, η κάθε προσωρινή ισορρόπηση στο ανηφόρισμα γιομώνει χαρά το κάθε ζωντανό, που αναπνέει, θρέφεται, ερωτεύεται και γεννάει. Μα μέσα από τη χαρά κι από τον πόνο αναπηδάει αιώνια η ελπίδα να ξεφύγουμε από τον πόνο, να πλατύνουμε τη χαρά. Κι αρχίζει πάλι το ανηφόρισμα. Ο πόνος. Και ξαναγεννιέται η χαρά και ξαναπηδάει η νέα ελπίδα. Ποτέ δεν κλείνει ο κύκλος. Δεν είναι κύκλος. είναι ένας στρόβιλος που αιώνια ανεβαίνει, πλαταίνοντας, τυλίγοντας, ξετυλίγοντας, τον τρισυπόστατον αγώνα. Ποιός είναι ο σκοπός του αγώνα τούτου; Έτσι ρωτάει ο κακομοίρης, συφεροντολόγος πάντα, νους του ανθρώπου, ξεχνώντας πως η Μεγάλη Πνοή δε δουλεύει μέσα σε ανθρώπινο καιρό, τόπο κι αιτιότητα. Η Μεγάλη Πνοή είναι ανώτερη από τ' ανθρώπινα τούτα ρωτήματα. Έχει πλούσιες, πολυπλάνητες ορμές, που για το λιγόπνοο νου μας φαντάζουν αντίφασες, μα μέσα στην ουσία της θεότητας αδερφώνουνται και πολεμούν όλες μαζί, πιστές παραστάτισσες. Η αρχέγονη Πνοή διακλαδίζεται, ξεχύνεται, μάχεται, αποτυχαίνει, πετυχαίνει, ασκείται. Είναι το Ρόδο των Ανέμων! Αρμενίζουμε κι εμείς και ταξιδεύουμε, θέλοντας το και μη, ξέροντας το κι ασύνειδα, μες στις θεϊκές απόπειρες. Έχει λοιπόν κι εμάς η πορεία μας στοιχεία αιώνια, χωρίς αρχή και τέλος, βοηθάει το Θεό, κιντυνεύει μαζί του. Ποιά είναι η ορμή, άπ' όλες τις ορμές του Θεού, που ο άνθρωπος μπορεί να συλλάβει; Τούτη μονάχα: Μια κόκκινη γραμμή απάνω στη γης ξεκρίνουμε, μιαν κόκκινη αιματερή γραμμή, που με αγώνα ανηφορίζει από την ύλη στα φυτά, από τα φυτά στα ζώα, από τα ζώα στον άνθρωπο. Ο ακατάλυτος τούτος προανθρώπινος ρυθμός είναι απάνω στη γης ετούτη η μόνη ορατή οδοιπορία του Αόρατου. Φυτά, ζώα, άνθρωποι, είναι τα σκαλοπάτια που δημιουργάει ο Θεός για να πατήσει και ν' ανέβει. Δύσκολος, φοβερός, ατέλειωτος ανήφορος. Στήν έφοδο τούτη ο Θεός θα νικήσει, θα νικηθεί; Υπάρχει νίκη; Υπάρχει νικημός; Το σώμα μας θα σαπίσει, θα ξαναγυρίσει στο χώμα, μα Εκείνος που μια στιγμή το διαπέρασε τι θα γίνει; Μα όλες τούτες οι έγνοιες είναι κατώτερες, κι όλες οι ελπίδες κι οι απελπισίες εξαφανίζουνται μέσα στο λιμασμένο, χωνευτό στρόβιλο του Θεού. Ο Θεός γελάει, θρηνάει, σκοτώνει, μας βάνει φωτιά και μας αφήνει μεσοστρατίς, αποκαψίδια! Κι εγώ χαίρουμαι νιώθοντας ανάμεσα στα δυο μελίγγια μου, σαν ανοιγοσφάλιγμα ματιού, την αρχή και το τέλος του κόσμου. Συμπυκνώνω σε μιαν αστραπόχαρη στιγμή τη σπορά, το φύτρωμα, το άνθισμα, το κάρπισμα και την εξαφάνιση του κάθε δέντρου, ζώου, ανθρώπου, άστρου και θεού. Όλη η Γης ένας σπόρος φυτεμένος μέσα στους γύρους του μυαλού μου. Ό,τι αρίφνητα χρόνια πολεμάει μέσα στη σκοτεινή μήτρα της ύλης να ξετυλιχτεί και να καρπίσει, μέσα στο κεφάλι μου ξεσπάει σα μια μικρή βουβή αστραπή. Αχ! την αστραπή τούτη ν' ατενίζουμε, να την κρατήσουμε μια στιγμή, να την οργανώσουμε σε ανθρώπινο λόγο! Τη στιγμιαία τούτη αιωνιότητα που τα κλείνει όλα, περασμένα και μελλούμενα, να τη στερεώσουμε, μα δίχως να χαθεί όλο το γιγάντιο ερωτικό στροβίλισμα σε λεχτικήν ακινησία! Σα μια κιβωτό η κάθε λέξη, και χορεύουμε γύρα της, με ανατριχίλα νογώντας το Θεό σα φοβερό της περιεχόμενο. Ό,τι ζεις στην έκσταση ποτέ δε θα μπορέσεις να το στερεώσεις σε λόγο. Όμως μάχου ακατάπαυτα να το στερεώσεις σε λόγο. Πολέμα με μύθους, με παρομοίωσες, με αλληγορίες, με κοινές και σπάνιες λέξες, με κραυγές και με ρίμες να του δώσεις σάρκα, να στερεώσει! Όμοια κάνει κι ο Θεός, ο Μέγας Εκστατικός. Μιλάει, μάχεται να μιλήσει, με θάλασσες και με φωτιές, με φτερά, με χρώματα, με κέρατα, με νύχια, με αστερισμούς και πεταλούδες, με ανθρώπους, όπως μπορεί, για να στερεώσει την έκσταση του. Είμαι κι εγώ, σαν κάθε πράμα ζωντανό, στο κέντρο του παγκόσμιου στροβίλου. Είμαι το μάτι των τεράστιων ποταμών, κι όλα γύρα μου χορεύουν, κι ο κύκλος στενεύει ολοένα ορμητικότερος και χύνουνται ουρανός και γης στην κόκκινη καταβόθρα της καρδίας μου. Κι ο Θεός με αντικρίζει με τρόμο κι αγάπη. 'Αλλη ελπίδα δεν έχει. και λέει: "Τούτος ο Εκστατικός, που όλα τα γεννάει, τα χαίρεται και τα εξαφανίζει, τούτος ο Εκστατικός είναι ο Γιος μου"!

Αν πεις στον τζαμά extra clear θα ακούσεις τρελά νούμερα, καλύτερα απλό, επίσης τσέκαρε ημερομηνία παραγωγής στις σιλικόνες, καλύτερα να μην έχει περάσει χρόνος.

ΑΧΑΧΑΧΑΧΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!! Τι έχει δει αυτό το υπόγειο!

Όοοοολα είναι θέμα κινήτρου.

Ευχαριστώ πολύ παιδιά.

Το παρόν αποτελεί μετάφραση άρθρού από το practical fish keeping http://www.practicalfishkeeping.co.uk/cont...tm_content=html Ένα από τα πιο οφθαλμοφανή προβλήματα υγείας των χρυσόψαρων έχει πολύ απλή αιτία. Πάρτε τις συμβουλές μας και ανακαλύψτε τι να κάνετε αν το χρυσόψαρό σας αρχίζει να γυρνάει ανάποδα. Ποιο είναι το πρόβλημα και πως μπορώ να το αναγνωρίσω? Είναι εύκολο να το δεις. Ένα χρυσόψαρο που υποφέρει από ασθένεια νηκτικής κύστης θα επιπλέει στην επιφάνεια και δεν θα μπορεί να καταδυθεί. Θα κολυμπάει στο πλάι ή συχνά ανάποδα στην επιφάνεια αλλά κατά τα άλλα θα φαίνεται υγειές. Τι το προκαλεί? Παρ’ όλο που συχνά αναφέρεται σαν ασθένεια νηκτικής κύστης, λίγα ψάρια έχουν κάτι θανατηφόρο. Αντίθετα η αιτία είναι ένα μόνο πράγμα, η τροφή. Τα “fancy” χρυσόψαρα (τα κοντόχοντρα κυρίως) δεν είναι καλοί κολυμβητές λόγω της διπλής ουράς και του κοντού και χονδρού σώματος. Μέσα στα σώματά τους, η κύστη που ρυθμίζει την πλευστότητα έχει λυγίσει οπότε δεν λειτουργεί σωστά. Αν ταϊστούν με τροφή που περιέχει αέρα όπως flakes (φυλλαράκια), επιπλέοντα sticks ή επιπλέοντα δισκία (pellets), μαζί με την τροφή λαμβάνουν και αέρα. Το αποτέλεσμα είναι ένα ψάρι που μοιάζει σαν να έχει μια τεράστια φούσκα αφού επιπλέει στην επιφάνεια και μετά δεν μπορεί να επαναφέρει τη σωστή θέση του. Πως μπορώ να το διορθώσω? Συνήθως ο ιδιοκτήτης του ψαριού πανικοβάλλεται. Στον κόσμο των ψαριών το ανάποδα σημαίνει θυμαράκια οπότε φυσικά γίνεται η υπόθεση ότι ακόμα και αν αναπνέει είναι ετοιμοθάνατο. Η πραγματικότητα είναι οτι είναι ακόμα μακριά. Το επόμενο βήμα είναι η εύρεση φαρμάκου και αυτό είναι συνήθως διαθέσιμο σαν θεραπεία για νηκτική κύστη και η συμβουλή συνήθως είναι να προστεθεί αλάτι στο ενυδρείο. Γίνονται και τα δύο και όμως το πρόβλημα μένει. Όπως αναφέρθηκε το πρόβλημα δεν είναι μια θεραπεύσιμη ασθένεια αλλά απλά ένα αποτέλεσμα κοντόχοντρων ψαριών με λυγισμένη κύστη τα οποία συσσωρεύουν αέρα. Η πραγματική θεραπεία είναι να μην ταϊστούν τα ψάρια για ένα 24ωρο. Ως αποτέλεσμα και πολλών περιπτώσεων από την εμπειρία μου, θα διαπιστώσετε ότι όταν σταματάτε το τάισμα, σταματάει και το ψάρι να επιπλέει. Μετά από αυτό ταΐστε βυθιζόμενες τροφές όπως Tetra Gold Japan, Hikari Lionhead, Saki Hikari και πολλές κατεψυγμένες όπως bloodworm, daphnia και artemia. Το πρόβλημα λύθηκε! Τι μέτρα να πάρω σε βάθος χρόνου? Φαίνεται ότι μόνο οι παχουλές fancy ποικιλίες χρυσόψαρου εμφανίζουν αυτήν την ενόχληση ενώ τα πιο επιμήκη συνήθη χρυσόψαρα με μονή ουρά, όπως τα comets και τα shubukins, όχι. Οπότε μπορείτε απλά να αποφεύγετε τα fancy χρυσόψαρα και να διατηρείτε τα πιο σκληρά και φυσικά απλά χρυσόψαρα. Αν πάλι τα fancy χρυσόψαρα είναι το αντικείμενό σας, λάβετε υπ’ όψη ότι όσο πιο κοντό το σώμα, τόσο πιο συμπιεσμένη η νηκτική κύστη , οπότε αποφύγετε τις ακραία χονδρές ποικιλίες όπως τα pearlscales, short-tailed ryukin και προτιμήστε πιο επιμήκη ψάρια.