Αναζήτηση στην κοινότητα

Ξύλο στο ενυδρείο, γιατί; Σε πολλά ενυδρεία, το ξύλο αποτελεί ένα αναπόσπαστο στοιχείο της διακόσμησης του. Σε αρκετές περιπτώσεις η πρόταση μας για την βελτίωση της εικόνας ενός ενυδρείου είναι η προσθήκη ενός κατάλληλου ξύλου. Τι είναι αυτό που δίνει τόσο μεγάλη αξία σε ένα κομμάτι νεκρού ξύλου; Αναμφίβολα η προσθήκη ξύλου δίνει μια ιδιαίτερη γοητεία σε ένα ενυδρείο. Αποτελεί ένα φυσικό προϊόν και μας δημιουργεί την αίσθηση ότι πλησιάζουμε περισσότερο το φυσικό περιβάλλον στον περιορισμένο χώρο ενός ενυδρείου. Ο συνδυασμός του με τα φυτά δημιουργεί όμορφες χρωματικές αντιθέσεις και σπάει την μονοτονία του τοπίου. Ωστόσο η διακοσμητική του αξία μπορεί να θεωρηθεί κάτι υποκειμενικό. Σε κάποιους αρέσει, αλλά σε κάποιους άλλους μπορεί όχι. Πέρα όμως της αισθητικής υπάρχουν και άλλοι λόγοι που χωρίς αμφιβολία καθιστούν σημαντική για τα ψάρια μας την χρήση κάποιου νεκρού ξύλου. Το ξύλο λοιπόν αποτελεί βασικό συστατικό ενός βιότοπου, δημιουργεί φυσικές κρυψώνες, παρέχει διέξοδο διαφυγής για τα κατώτερα στην ιεραρχία αλλά και στα μικρότερα σε μέγεθος ψάρια, δημιουργεί φυσικά σύνορα στις περιοχές κυριαρχίας των ψαριών και παρέχει μέρη για ζευγάρωμα. Τέλος για κάποια είδη γατόψαρων το ξύλο που βρίσκεται σε αποσύνθεση, αποτελεί βασικό συμπλήρωμα της διατροφής τους. Αν κοιτάξουμε λίγο την φύση, την οποία πολλές φορές προσπαθούμε να προσομοιώσουμε στα ενυδρεία μας, θα είναι ίσως πιο εύκολο να αντιληφθούμε την σπουδαιότητα που έχουν τα ξύλα σε ένα υδρόβιο οικοσύστημα. Βλέπουμε λοιπόν, πως στα συμπλέγματα κορμών και κλαδιών που σχηματίζονται στις λίμνες και τα ποτάμια, υπάρχει ένα οργασμός ζωής. Στα σημεία αυτά συνωστίζεται μεγάλος αριθμός ειδών για καταφύγιο και προστασία από τους θηρευτές όπως τα πουλιά και τα μεγαλύτερα σαρκοφάγα ψάρια. Κάλλιστα θα μπορούσαμε να τα παρομοιάσουμε με έναν ύφαλο στη μέση μιας αμμώδους θαλάσσιας περιοχής. Δεν πρέπει επίσης να παραβλέπουμε και την επίδραση που έχουν τα ξύλα στη χημική σύσταση του νερού του ενυδρείου μας. Όλα τα ξύλα περιέχουν τανίνες, οργανικές ενώσεις δηλαδή που τα προστατεύουν από τους μύκητες και τις ασθένειες. Όταν το ξύλο βυθιστεί στο νερό οι τανίνες απελευθερώνονται στο νερό προκαλώντας ελαφρύ πτώση του pH. Βέβαια, η πτώση αυτή πιθανόν να είναι ανεπαίσθητη σε ένα ενυδρείο που δεν είναι "φορτωμένο" με ξύλα. Πολλά είδη τροπικών ψαριών προτιμούν το ελαφρώς όξινο νερό και επομένως πολλοί ενυδρειόφιλοι θα καλοδεχτούν αυτή την ιδιότητα των ξύλων. Επίσης οι τανίνες μεταβάλουν το χρώμα του νερού, δίνοντας του αυτή την καφεκίτρινη σαν τσάι απόχρωση που συναντάμε κυρίως στα μαύρα νερά (black water) του Αμαζονίου αλλά και στην Ασία. Αρκετά από τα πολύχρωμα tetra όπως οι καρδινάλιοι, οι ροδόστομοι, τα νέον και οι ματωμένες καρδιές ζουν σε τέτοια νερά και μπορούμε να αποφύγουμε την χρήση άλλων σκευασμάτων με την χρήση μερικών ξύλων για να σκουρύνει το νερό. Ποιο ξύλο είναι κατάλληλο; Το μόνο απολύτως ασφαλές και κατάλληλο ξύλο για ενυδρείο είναι αυτό που έχει αφεθεί στα στοιχεία της φύσης για αρκετό καιρό καθώς επίσης είναι αρκετά σκληρό και / ή έχει μείνει για χρόνια βυθισμένο στο νερό ή θαμμένο σε όξινα βαλτώδη εδάφη. Αποκλείονται όλα τα πράσινα και μαλακά ξύλα καθώς θα σαπίσουν και θα αποσυντεθούν μέσα στο ενυδρείο. Υπάρχουν πολλές απόψεις και πολλές προτάσεις για το ποιά είδη ξύλων, που θα μπορούσαμε να προμηθευτούμε από την φύση, είναι ασφαλή για το ενυδρείο μας και τον τρόπο με τον οποίο θα πρέπει να τα επεξεργαστούμε ώστε να γίνουν ακόμα πιο ακίνδυνα. Επειδή όμως οι γνώμες διίστανται και καλό θα είναι να μην πειραματιζόμαστε όταν δημιουργούμε περιβάλλον για ψάρια ή ασπόνδυλα, η πιο σοφή επιλογή είναι να προμηθευτούμε ξύλα ασφαλή για ενυδρειακή χρήση από ένα ενυδρειακό κατάστημα. Αυτό θα απομακρύνει οποιονδήποτε κίνδυνο, με το ανάλογο όμως κόστος. Ποια είναι λοιπόν τα κατάλληλα ξύλα που μπορούμε να συναντήσουμε στην αγορά; Mopani: Από τα πιο συνηθισμένα ενυδρειακά ξύλα στη χώρα μας. Ιδιαίτερα εντυπωσιακό λόγο της διχρωμίας του. Σκούρο καφέ-σοκολατί και ανοιχτό καφεκίτρινο, δημιουργούν πολύ όμορφες αντιθέσεις και μοναδικά σχέδια. Αρκετά χοντροκομμένο ξύλο με τραχιά υφή. Είναι από τα πιο σκληρά ξύλα που μπορεί να συναντήσει κανείς και συνεπώς δε θα σαπίσει εύκολα, ενώ θα βυθιστεί χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία. Ελευθερώνει τανίνες και θα σκουραίνει το νερό για αρκετά μεγάλο διάστημα. Driftwood: Κάτω από αυτή την ονομασία βρίσκονται όλα τα ξύλα που εκβράζονται στις όχθες των ποταμών, των λιμνών αλλά και στις ακροθαλασσιές. Βρίσκεται υπό την επίδραση των στοιχείων της φύσης για αρκετά χρόνια και γι’ αυτό έχουν πιο ταλαιπωρημένη όψη και πιο ξεθωριασμένα χρώματα. Υπάρχουν σε μεγάλη ποικιλία σχημάτων και χρωμάτων ανάλογα με την προέλευση τους. Red Moorwood: Είναι ξύλο ελαφρύ με πολλά λεπτά κλαδιά. Μοιάζει με ξερό θάμνο και χρησιμοποιείται πολύ για την δημιουργία εντυπωσιακών aquascape από τους λάτρεις του είδους. Το χρώμα του ποικίλει από ανοιχτό καφέ ως κοκκινωπό καφέ. Θα μας παιδέψει πολύ για να βυθιστεί και δεν πρόκειται να χρωματίσει το νερό του ενυδρείου. Savanawood: Είναι ένα σκούρο καφέ ξύλο, ανθεκτικό, συνήθως με αρκετό πάχος και αρκετά παρακλάδια. Σχηματίζει κοιλότητες και σπηλιές δίνοντας του ιδιαίτερη και χαρακτηριστική όψη. Είναι αρκετά βαρύ ξύλο, συνήθως βυθίζεται μόνο του και δεν επηρεάζει ιδιαίτερα την ποιότητα και το χρώμα του νερού. Manzanita wood: Ένα επίσης σκληρό, βαρύ και ανθεκτικό ξύλο. Συναντάται με την μορφή απλών ή πιο φουντωτών κλαδιών. Θα απελευθερώσει γρήγορα τις λίγες τανίνες που έχει και στη συνέχεια θα σταματήσει. Βυθίζεται σε σχετικά μικρό χρονικό διάστημα. Bogwood: Είναι ξύλο που προέρχεται από βάλτους όπου μέσα από το πέρασμα χρόνων και λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών που επικρατούν εκεί, έχει διατηρηθεί για αιώνες. Έχουν συνήθως σκούρο καφέ ή ακόμα και μαύρο χρώμα και είναι πλούσια σε τανίνες. Έχουν υψηλή τιμή και δεν συναντώνται εύκολα πραγματικά bogwood. Mangrove: Αρκετά σκληρό ξύλο που μάλλον θα βυθιστεί σχετικά εύκολα. Χρωματίσει ελαφρά το νερό. Jati: Είναι η ινδονησιακή ονομασία του γνωστού για την σκληρότητα του ξύλου τικ. Μοιάζει πολύ με το mangrove. Έχει καφεκίτιρνο χρώμα, χρωματίζει το νερό και είναι πολύ ανθεκτικό ξύλο. Προετοιμασία του ξύλου. Πριν χρησιμοποιηθεί, πρέπει να τριφτεί με μια καθαρή βούρτσα, ώστε να αφαιρεθεί κάθε ίχνος βρωμιάς που έχει συσσωρευτεί κατά την μεταφορά ή την αποθήκευση. Φυσικά απαγορεύεται η χρήση οποιουδήποτε απορρυπαντικού καθώς τυχόν υπολείμματα του θα δηλητηριάσουν το ενυδρείο. Η διαδικασία που συνήθως χρησιμοποιείται στη συνέχεια είναι το βράσιμο και το μούλιασμα του ξύλου. Με το βράσιμο έχουμε τα εξής αποτελέσματα: Πρώτον, σκοτώνουμε όλα τα σπόρια από άλγες οι μύκητες που μπορεί να υπάρχουν στο ξύλο και στη συνέχεια θα αναπτυχθούν στο ενυδρείο, και δεύτερον, απομακρύνουμε γρηγορότερα μεγάλο μέρος των τανίνων που κιτρινίζουν το νερό. Ανάλογα βέβαια με το τι θέλουμε να πετύχουμε στο ενυδρείο μας, αυτό μπορεί να είναι επιθυμητό αλλά μπορεί και όχι.Όμως, το βράσιμο στην περίπτωση των πιο μαλακών ξύλων μπορεί να οδηγήσει σε αποσύνθεση των εξωτερικών στρωμάτων του ξύλου μόλις αυτό μπει στο ενυδρείο και μπορεί επίσης να ευνοήσει την εμφάνιση μυκήτων στην επιφάνεια του. Στη συνέχεια ακολουθεί το μούλιασμα του ξύλου.Ένας λόγος που μουλιάζουμε το ξύλο είναι ότι βαραίνει και δεν επιπλέει στο ενυδρείο. Στην περίπτωση πολύ βαριών ξύλων όπως το Mopani και το Savanna, είναι αρκετό να το αφήσουμε να μουλιάσει για μια ημέρα, ενώ άλλα πιο ελαφριά ξύλα, απαιτούν μια εβδομάδα ή και περισσότερο πριν να βυθιστούν. Ένας άλλος λόγος για το μούλιασμα, είναι για να μειώσουμε την απελευθέρωση στο νερό του ενυδρείου χρωστικών ουσιών, καθώς οι τανίνες που περιέχουν μπορεί να μειώσουν το pH. Από την άλλη μεριά, οι απελευθέρωση αυτών των στοιχείων είναι ακριβώς ο λόγος γιατί τα ξύλα είναι τόσο πολύτιμα για αρκετά ψάρια μαλακού νερού, καθώς τα χουμικά στοιχεία που περιέχει αποτελούν στοιχείο του φυσικού τους περιβάλλοντος. Αν λοιπόν δεν επιθυμούμε το σκούρο χρώμα που δημιουργούν στο νερό μερικά ξύλα ή τα ψάρια μας χρειάζονται σκληρό νερό, τοποθετούμε το ξύλο μας σε έναν μεγάλο κουβά και αλλάζουμε το νερό σε τακτικά διαστήματα μέχρι να μειωθεί αρκετά η κιτρινίλα που βγάζουν. Η διαδικασία μπορεί να πραγματοποιηθεί και μέσα στο ενυδρείο, αν η διακόσμηση μας περιλαμβάνει εκτός των ξύλων και πέτρες οι οποίες είναι έτσι τοποθετημένες ώστε να κρατούν τα ξύλα στον βυθό. Από τη στιγμή που θα μπει το ξύλο στο ενυδρείο, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να εμφανιστεί στην επιφάνεια του ξύλου κάποιο είδος μύκητα, με την μορφή άσπρου χνουδιού ή βλέννας. Δε πρέπει να ανησυχήσετε! Είναι κάτι εντελώς φυσιολογικό και ακόμα και αν δε κάνετε κάτι για να το αφαιρέσετε μηχανικά (τρίξιμο με μια βούρτσα εκτός ενυδρείου) με αρκετή υπομονή θα φύγει μόνη της. Ψάξτε λοιπόν να βρείτε το ξύλο τις αρεσκείας σας, βάλτε την φαντασία σας να δουλέψει και δημιουργήστε ένα μοναδικό τοπίο για τα ψάρια σας