Αναζήτηση στην κοινότητα

Guppy Μύθοι και αλήθειες Εισαγωγή Το όνομα του είδους προέρχεται από το ελληνικό ποικίλος (Poecilia) λόγω της μεγάλης ποικιλίας τους και από το λατινικό (reticulata) δηλαδή με διχτυωτή εμφάνιση. Επίσης γνωστό και ως κουνουπόψαρο. Το Guppy είναι ένα από τα πιο δημοφιλή ψάρια, τόσο για τα χρώματα που τα διακρίνουν, όσο και για τη χαρά που μπορούν να μεταδώσουν με τις συνεχείς γέννες και την σχετικά εύκολη συντήρηση τους. Βιότοπος και οικολογία Ιθαγενής είδος από τη Νότια Αμερική και την Καραϊβική (Βενεζουέλα, Βραζιλία, Περού, Ολλανδικές Αντίλλες, Τρινιδάδ, Τομπάγκο, Αντίγκουα και Μπαρμπούντα). Εν συνέχεια εισήχθη στις αρχές του 1900 σε όλες τις άλλες ηπείρους για να αντιμετωπίσει τις προνύμφες των κουνουπιών στο νερό και να αποτρέψει την ελονοσία. Στις μέρες μας, οι περιοχές στις οποίες το Guppy εξακολουθεί να υπάρχει στη φύση είναι πολύ σπάνιες και λόγω της μετέπειτα εξάπλωσης ενός άλλου είδους, του Gambusia affinis, που είναι της ίδιας οικογένειας αλλά πιο ανθεκτικό στο κρύο και πιο επιθετικό, αντικαθιστώντας το Guppy κυρίως από τις ευρωπαϊκές ελώδεις περιοχές. Το Poecilia reticulata πωλείται γενικά στους αρχάριους ως εύκολο ψάρι λόγω της μεγάλης προσαρμοστικότητας του σε σκληρά και αλκαλικά νερά, τιμές σύνηθες στην ελληνική επικράτεια. Αν και το Poecilia reticulata εκτρέφεται σε αιχμαλωσία από τη δεκαετία του 1960, τα άγρια δείγματα είναι πλέον κάτι περισσότερο από σπάνια λόγω της καταστροφής και της ρύπανσης του φυσικού τους περιβάλλον. Ως εκ τούτου τα δείγματα στο εμπόριο είναι πολύ διαφορετικά από τα άγρια. Ένα πράγμα που θα πρέπει να είναι γνωστό και να λαμβάνεται πάντα υπόψη όταν εξετάζεται η αναπαραγωγή του είδους τους, είναι ότι τα συγκεκριμένα ψάρια είναι Ευρύαλο είδος, δηλαδή είναι ικανά να αντέχουν σε περιβάλλοντα διαφορετικής οξύτητας και αλατότητας με σχετική ευκολία και προσαρμοστικότητα. Αλλά ας δούμε καλύτερα λίγο τον βιότοπο τους ,αναφέροντας παρακάτω την ανάλυση των φυσικών νερών από ορισμένα μέρη όπου το είδος υπάρχει σε μεγάλες ποσότητες. Τα δεδομένα ελήφθησαν από ένα άρθρο για τα Guppy του Βιολόγου Dr. Wolfgang Staeck που επισκέφτηκε τους βιοτόπους τους και μελέτησε το είδος και στην πορεία της καριέρας του. Rio Orinoco (Caño Cocuina, Venenzuela) Φωτογραφία από το δέλτα του Ορινόκο. Ζεστό σκούρο νερό, όξινο και φτωχό σε άλατα. Θερμοκρασία περιβάλλοντος: 32 °C Θερμοκρασία νερού: 30 °C PH: 6,2 Αγωγιμότητα: 30 µS/cm GH: < 1 KH: < 1 Ποταμός Suriname Βιότοπος των Guppy με πολύ όξινο νερό. Θερμοκρασία περιβάλλοντος: 28 °C Θερμοκρασία νερού: 26 °C PH: 4,6 Αγωγιμότητα: 20 µS/cm GH: < 1 KH: < 1 Essequibo (Island Kaow, Guyana) Θερμοκρασία περιβάλλοντος: - Θερμοκρασία νερού: - PH: 6,3 Αγωγιμότητα: 20 µS/cm GH: < 1 KH: < 1 Essequibo (Forest nord Bartica, Guyana) Άλλος ένας βιότοπος με πολύ φτωχό σε άλατα νερό. Θερμοκρασία περιβάλλοντος: 27 °C Θερμοκρασία νερού: 24 °C PH: 6,3 Αγωγιμότητα: 10 µS/cm GH: < 1 KH: < 1 Demerara (Guyana) Πλούσια βλάστηση, τα φύλλα και τα ξύλα εμπλουτίζουν το νερό με πολυφαινόλες και κάνουν το νερό όξινο. Θερμοκρασία περιβάλλοντος: - Θερμοκρασία νερού: 25 °C PH: 6,8 Αγωγιμότητα: 190 µS/cm GH: < 1 KH: < 2 Η αγωγιμότητα στον ποταμό Demerara πιθανότατα επηρεάζεται από ορισμένα κοντινά αστικά κέντρα. Σε αυτό το μέρος, τα Poecilia reticulata ήταν τα μόνα ζώα που υπήρχαν σε σημαντικές ποσότητες. Συμπέρασμα Από ότι είδαμε, λοιπόν, στην πραγματικότητα δεν κατοικούν σε υφάλμυρα νερά εκβολών ποταμών, όπως συνήθως πιστεύεται ή τουλάχιστον όχι μόνο σε αυτά. Λαμβάνοντας υπόψη τις παραπάνω πληροφορίες των βιοτόπων τους, Είμαστε ακόμα σίγουροι ότι το νερό της βρύσης από μόνο του είναι ότι καλύτερο μπορούμε να προσφέρουμε στα Guppy μας; Ο κύκλος της ζωής τους θα είναι ακόμα ο ίδιος; Θα εξακολουθήσει να αναπτύσσεται υγιές ή μήπως σε έναν βιότοπο πιο κοντά στο φυσικό του περιβάλλον θα υποστεί λιγότερες ασθένειες; Ακόμα κι αν αναπαράγονται σε σκληρό νερό και όχι εξαιρετικής ποιότητας, είμαστε σίγουροι ότι αυτές οι συνθήκες είναι οι καλύτερες δυνατές για αυτά; Είναι ερωτήματα που πηγάζουν σε κάθε λάτρη του είδους και πολλοί επαγγελματίες εκτροφείς στην πραγματικότητα συνιστούν τη διατήρηση των Poecilia reticulata σε PH όχι υψηλότερο από 7,3. Η International Fancy Guppy Association (IFGA) στις οδηγίες της συνιστά PH μεταξύ 6,8 και 7,5, με ιδανικό το 7,0. Ωστόσο, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το Poecilia reticulata εξακολουθεί να υπάρχει σε μεγάλη ποικιλία βιοτόπων, που κυμαίνονται από αυτούς που μόλις περιγράφηκαν μέχρι τις εκβολές ποταμών σε σχεδόν υφάλμυρες συνθήκες. Επομένως, το PH μπορεί να ποικίλλει αρκετά σε ένα εύρος που φτάνει εύκολα και το 9, αλλά θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι, δεδομένης της ευκολίας με την οποία αναπαράγεται αυτό το είδος και της ευκολίας με την οποία τείνει να υπέρ πληθαίνει στα ενυδρεία μας το PH αυξάνει πολύ και ο κίνδυνος παραγωγής αμμωνίας, η οποία μεταφράζεται σε αργή δηλητηρίαση των ψαριών, η οποία ακόμα και αν δεν πεθάνει ασφυκτιά από τα δικά του απόβλητα και το εξασθενεί. Επιπλέον, η παρουσία αλάτων και βαρέων μετάλλων από την παροχή νερού συμβάλλει περαιτέρω στην εξασθένηση του οργανισμού και στην πιθανή ανάπτυξη ασθενειών. Με τα παραπάνω λεγόμενα, όπως και να έχει πιστεύω να έχουμε καταρρίψει τον μύθο ότι το guppy είναι ένα ψάρι μόνο για αλκαλικό νερό. Είναι πράγματι προτιμότερο, να το εκτρέφουν σε ουδέτερα ή υπόξινα νερά, ωστόσο δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή για να το φέρουμε σε ανάλογες συνθήκες σταδιακά. Το δείγμα που γεννήθηκε και μεγαλώνει σε σκληρό νερό, εάν τοποθετηθεί ξαφνικά σε όξινο και χαμηλής περιεκτικότητας σε άλατα νερό, θα υποστεί ένα ωσμωτικό σοκ που μπορεί να είναι και θανατηφόρο. Πηγές Articolo di Dr. Wolfgang Staeck, I pesci da acquario piu amati: il Guppy BORK, D. & P. MACHNIK (1984) Raritäten unter Lebendgebärenden Zahnkarpfen. Das Aquarium FRÖHLICH, T. (1995) Zierfischbörsen unter der Lupe des Amtstierarztes: Instabiles Wassermilieu FRÖHLICH, T. & D. – D. RIETZE (1995): Tierschutz in der Zierfischhaltung. KEMPKES, M. (1995) : Der Guppys wegen nach Venezuela. MEYER, M. K. L. Wischanath & W. Foerster (1985) Lebendgebärende Zierfische: Arten der \welt, Mergus Verlag, Melle.