Αναζήτηση στην κοινότητα

Για οσους δεν τα εχουν δει, νομιζω πρεπει να το μοιραστω με τους Αφρικανους του φορουμ... Αν παρελειψα καποιο, απλα συμπληρωστε το! Υ.Γ, αν μπορει καποιος διαχειριστης να ενσωματωσει τα βιντεο, θα του ημουν ευγνωμον, εγω δεν μπορεσα... Jewels Of The Rift: Playlist http://www.youtube.com/watch?v=Zfd0BQT3Yv4&feature=c4-overview-vl&list=PLZVDqJce8Qiny6VgfRQ0V_NeSvlj_jo55 Episode 1 http://www.youtube.com/watch?v=2oCJ9cJbp-w&feature=player_embedded#t=0 Episode 2 http://www.youtube.com/watch?v=p8a_FsImV5Q&feature=player_embedded#t=0 Episode 3 http://www.youtube.com/watch?v=8rL-QllBUpo&feature=youtu.be Episode 4 http://www.youtube.com/watch?v=6ne2WTcSh08&feature=player_embedded#t=0 Episode 5 http://www.youtube.com/watch?v=4Gl3vUN5KFg&feature=player_embedded#t=0 Episode 6 http://www.youtube.com/watch?v=P02Nxa_V7Q4&feature=player_embedded#t=0 *TANGANYIKA* Alex Jordan Tanganyika Travel: Part 1 http://www.youtube.com/watch?v=qpr7-fB1QYI Part 2 http://www.youtube.com/watch?v=Ihq-1spR-QU Part 3 http://www.youtube.com/watch?v=sbKISlYoirk Battle Of The Shells: Part 1 http://www.youtube.com/watch?v=aAPA5-OtL6s Part 2 http://www.youtube.com/watch?v=Io1b6Wbu84Q Part 3 http://www.youtube.com/watch?v=NOjGT99pIaw Part 4 http://www.youtube.com/watch?v=XYiRXVxASVM Part 5 http://www.youtube.com/watch?v=VOj4DxCWCIo Part 6 http://www.youtube.com/watch?v=EdE-AsEm5I4 Part 7 http://www.youtube.com/watch?v=OKxl6bF-jso *MALAWI* Cichlids Of Lake Malawi: Episode 1 http://www.youtube.com/watch?v=7H3HIhUxWao Episode 2 http://www.youtube.com/watch?v=kuytWo-b58w Episode 3 http://www.youtube.com/watch?v=N-aMRaUChCE Episode 4 http://www.youtube.com/watch?v=DBAK0hkKi9E Episode 5 http://www.youtube.com/watch?v=QGtCFgNcdJY Episode 6 http://www.youtube.com/watch?v=X9z5tXl0SCk Lake Malawi: Playlist http://www.youtube.com/watch?v=d1pVBcamApo&list=PLZVDqJce8QikPEM1ahHgjol5mCYD8wxfH&index=1 Episode 1 http://www.youtube.com/watch?v=Vi4G-TidSSk Episode 2 http://www.youtube.com/watch?v=r7EyMhUWI1Y Episode 3 http://www.youtube.com/watch?v=lG7v92S7uCw Episode 4 http://www.youtube.com/watch?v=LllaLt1MSUE Episode 5 http://www.youtube.com/watch?v=nNhQjs0VVZU

Καλησπερα στο φορουμ! Σαν Αφρικανος που ειμαι εριξα διαβασμα και κατεληξα να στησω ενα ενυδρειο Τανγκανικα για ξεκινημα, οταν βρω τον χωρο (σε παρα πολυ καιρο δηλαδη)... Δεν εχω ουτε ενυδρειο, ουτε εξοπλισμο, ουτε τιποτα, ανοιξα αυτο το θεμα απλα για να κανω ερωτησεις, ετσι ωστε οταν ερθει η μεγαλη στιγμη να εχω ετοιμες τις απαντησεις! Λοιπον μπαινω στο ψητο... Εχω στο μυαλο μου ενυδρειο 200-300 λιτρα (ουτε μεγαλυτερο, ουτε μικροτερο), με μεγαλυτερη εμφαση στο μηκος. Aquascape με πετρες και βαλισνεριες τοποθετημενες ετσι ωστε να δημιουργουνται νοητες περιοχες μεταξυ των ψαριων. Λιγο ανοιχτος χωρος με σκετη αμμο για να φιλοξενηθει ενα ζευγαρακι απο τα εξης ειδη: Enantiopus melanogenys, Xenotilapia flavipinnis, X. papilio, ή X. spilopterus (ξερω, αυτο χρειαζεται και συγκροτημα με πετρες). Θα μου πειτε εσεις πιο απο ολα προτεινετε, σε σχεση με τους συγκατοικους τους. Φυσικα δεν μπορουν να μεινουν απ εξω τα Julidochromis, σκεφτομαι ενα ζευγαρακι απο τα εξης ειδη: J. transcriptus, J. ornatus, J. marlieri, ή J. regani. Ποιο ειναι το καταλληλοτερο? Και ενα ζευγαρι Altolamprologus. Ειτε A. calvus, ειτε A. compressiceps. Γνωριζω τον κινδυνο για τους γονους των αλλων ψαριων, οποτε θα φροντισω να στησω πολυ εξυπνα το aquascape... Τελος, εχω πολλα υποψηφια ειδη κοχυλοψαρων και σκεφτομαι ενα ζευγαρι η χαρεμακι (εξαρταται το ειδος) απο τα εξης: Neolamprologus meeli, N. brevis, N. ocellatus, N. similis, N. multifasciatus, Lamprologus ornatipinnis, L. meleagris, L. speciosus, ή L. callipterus (αυτο ειδικα μου αρεσει λογω μεγεθους του αρσενικου). Ειναι τοσα πολλα, που δεν μπορω να διαλεξω... Ηδη ειπα πολλα ψαρια για αυτα τα λιτρα, οποτε δεν τολμαω να ρωτησω για Cyprichromis-Paracyprichromis, Brichardi ή Leleupi... Παρακαλω μια μια οι μουντζες! :P

Neolamprologus pulcher: μια Κιχλίδα με ασυνήθιστη συμπεριφορά. Ο Δρ Alex Jordan, του Πανεπιστημίου της Νέας Νότιας Ουαλίας της Αυστραλίας, ερευνά την κοινωνική ζωή του Neolamprologus pulcher, μιας ενδιαφέρουσας κιχλίδας από την λίμνη Τανγκανίκα. Το Neolamprologus pulcher είναι ενδημικό είδος της λίμνης Τανγκανίκα, μια περιοχή στον βιότοπο της οποίας τα ψάρια έχουν κυρίαρχη θέση. Ίσως ως αποτέλεσμα του ανταγωνισμού, τα ψάρια έχουν εξελιχθεί και έχουν αναπτύξει πολύ ιδιαίτερες συμπεριφορές. Η ιδιαιτερότητα του είδους είναι ότι ζει σε ομάδες όπου τα μη αναπαραγόμενα άτομα βοηθούν στην προστασία και στο μεγάλωμα των μικρών, καθώς και στη προσπάθεια άμυνας από εχθρούς του κοπαδιού. Τα μέλη της ομάδας συνδέονται; Η συγγένεια εντός ομάδας είναι αρκετά χαμηλή κατά μέσο όρο, με τα μεγάλα αρσενικά συνήθως να έχουν την πιο μακρινή συγγένεια με άλλα ψάρια από την ομάδα. Προφανώς, όταν γεννιούνται τα μικρά είναι σε στενή επαφή με τους γονείς, μεγαλώνοντας όμως απομακρύνονται δημιουργώντας δικές τους ομάδες. Με τι κριτήρια επιλέγουν την ομάδα στην οποία θα ενταχθούν; Έχω πραγματοποιήσει πειράματα στη λίμνη Τανγκανίκα εξετάζοντας τους παράγοντες που επηρεάζουν τις αποφάσεις του είδους όταν ενώνεται σε νέες ομάδες. Αυτοί περιλαμβάνουν την ιεραρχική θέση στην νέα ομάδα, επειδή η πρόσβαση σε τροφή, στέγη και σύντροφο για αναπαραγωγή εξαρτάται από την ιεραρχική θέση, την πιθανότητα αποδοχής ή απόρριψης από τα μέλη της ομάδας - και εξωτερικών παραγόντων, όπως ο κίνδυνος από θηρευτές που αντιμετωπίζουν διαφορετικές ομάδες. Ποιες προκλήσεις αντιμετωπίζουν όταν εντάσσονται σε μια νέα ομάδα; Τα N.Pulcher είναι πολύ κυριαρχικά στην περιοχή τους, έτσι επισκέπτες της ομάδας συχνά απομακρύνονται βίαια. Υπάρχουν ενδείξεις ότι ψάρια επισκέπτονται μια ομάδα πολλές φορές πριν επιχειρήσουν να ενταχθούν σε αυτή, μάλλον για να γνωριστούν με τα μέλη της ομάδας και να μειωθεί η επιθετικότητα. Σε δικά μου πειράματα, περίμενα τα N.pulcher να μπουν σε ομάδες όπου θα ήταν κυρίαρχα και θα λάμβαναν έτσι την μικρότερη επιθετικότητα αλλά αποδείχτηκε τελικά ότι έκαναν ακριβώς το αντίθετο. Όταν έδωσα στο ψάρι την επιλογή ανάμεσα σε ομάδες με μεγαλύτερα ή μικρότερα ψάρια, διάλεξε τα μεγαλύτερα, παίρνοντας έτσι χαμηλότερη θέση στην ιεραρχία με αποτέλεσμα να δέχεται περισσότερη επιθετικότητα. Φαίνεται ότι τείνουν να επιλέγουν ομάδες που προσφέρουν μεγαλύτερη ασφάλεια από θηρευτές, παρά το γεγονός ότι γίνονται δέκτες μεγαλύτερης επιθετικότητας μέσα από την ίδια την ομάδα. Από τι επηρεάζεται η επιτυχία της αναπαραγωγής τους και τι έδειξε η έρευνα; Με το να λαμβάνει χαμηλότερη θέση στην ιεραρχία, το ψάρι πρέπει να περιμένει περισσότερο μέχρι να έρθει η σειρά του για να ζευγαρώσει και πιθανόν έχει μειωμένη πρόσβαση σε τροφή που καθυστερεί περαιτέρω την ανάπτυξή του. Όμως έχει περισσότερες πιθανότητες επιβίωσης σε ομάδες με μεγαλύτερα ψάρια από εκείνο, άρα φαίνεται ότι προτιμά να ξεκινήσει από χαμηλά και να επιβιώσει περισσότερο διάστημα, απ'το να πάει στην κορυφή της ιεραρχίας και να φαγωθεί πριν προλάβει να αναπαραχθεί. Η έρευνα απέδειξε μια πολύπλοκη λειτουργία της ομάδας, η οποία δεν ήταν έκπληξη δεδομένης της ιδιαίτερης δομής των ομάδων N.pulcher. Είναι δυνατόν να κρατήσουμε N.pucher σε ομάδες στο ενυδρείο μας; Αν ναι, σε τι αριθμό και ποιο είναι το ελάχιστο μέγεθος ενυδρείου που θα χρειαστούμε; Είναι δυνατόν, αλλά αν το κάνουμε σε μικρό ενυδρείο σύντομα θα δούμε την σκοτεινή πλευρά της-όπως αποκαλείται- Πριγκίπισσας!! Τα N.Pulcher όπως και τα N.brichardi, δημιουργούν εκτεταμένες ομάδες στην φύση, αλλά συχνά υπάρχουν διαμάχες μεταξύ τους και τα μέλη μπαίνουν και βγαίνουν από την ομάδα. Στην φύση αυτό δεν είναι πρόβλημα, μιας και η λίμνη είναι αρκετά μεγάλη ώστε αυτά να απομακρύνονται. Στο ενυδρείο όμως αν ένα μέλος της ομάδας διώχνεται δεν έχει που να πάει. Ακόμα και σ'ενα ενυδρείο με μήκος 180εκ, θα ήταν πολύ δύσκολο να κρατήσουμε δυο διαφορετικές ομάδες από αυτά τα είδη. Για μια ομάδα θα πρότεινα ένα ενυδρείο όχι μικρότερο από 90εκ. Δεδομένου όμως ότι στην φύση μια ομάδα μπορεί να έχει 15-20άτομα, καλό είναι να επιλέξετε ένα ακόμα μεγαλύτερο ενυδρείο. Για να δημιουργήσετε μια ομάδα, πρώτα βεβαιωθείτε ότι έχετε ένα ζευγάρι. Αυτό θα το κάνετε φιλοξενώντας μερικά μικρά και περιμένετοντως να δημιουργηθεί το ζευγάρι απομακρύνοντας τα υπόλοιπα. Μετά περιμένετε να ζευγαρώσουν. Καθώς μεγαλώνουν τα μικρά που θα αποκτήσετε, απομακρύνετε τα περισσότερα από αυτά, κρατώντας όμως μερικά για να βοηθήσουν στις επόμενες γέννες. Ίσως προσπαθήσετε να εισάγεται ενήλικα ψάρια στο ενυδρείο με μια ήδη διαμορφωμένη ομάδα, αλλά από την εμπειρία μου στο ενυδρείο αλλά και στην φύση, το ζευγάρι θα αντιδράσει πολύ βίαια και θα σκοτώσει το νεοεισαχθέντα ψάρι. γι'άυτό προσέξτε!! Σε κάθε περίπτωση απολαύστε ένα εκπληκτικό είδος. ___________________________________ πηγη: http://www.practicalfishkeeping.co.uk/

Unshelling a shell-dweller Οσοι ειχαν ή εχουν κοχυλοκιχλιδα με νοιωθουν. Δεν προκειται να βγει αν δεν το θελει η ιδια. Οσο και να προσπαθεις, δεν υπαρχει περιπτωση να βγει χωρις να την στρεσαρεις ή να την πληγώσεις. Εξαλλου το κοχυλι ειναι το σπιτι τους και στη φυση το χρησιμοποιουν για να ξεφυγουν απο θυρευτες. Σε αυτο το θεμα θα γνωρισουμε τους τροπους που μπορουμε να βγαλουμε μια κοχυλοκιχλιδα απο το κοχυλι της, χωρις κινδυνο στρεσαρισματος ή τραυματισμου της ιδιας: Εισάγοντας μια νεα κιχλιδα στο ενυδρειο μας: Κανοντας την απαραιτητη προσαρμογη στην νεα κιχλιδα, ερχετε η ωρα που θα πρεπει να μπει στο ενυδρειο. Αν ομως ειναι μεσα στο κοχυλι της και εμεις για οποιοδηποτε λογο δεν θελουμε να μεινει στο κοχυλι της, τοτε τι κανουμε? Γνωριζουμε οτι οι κοχυλοκιχλιδες δεν αρεσκονται στο να "αιωρούνται" πανω απο τον βυθο, οποτε ενας τροπος για να βγει ειναι να βαλουμε το κοχυλι της ψηλοτερα απο τον βυθο. Αναποδογυρίζουμε ενα πλαστικο ποτήρι(ή οτιδηποτε ακινδυνο μπορειτε να σκεφτείτε για το ενυδρειο μας) και ακουμπαμε πανω του το κοχυλι. Σε λιγα λεπτα η κιχλιδα μας θα βγει απο μονη της εξω, εχοντας ελαχιστοποιησει τον κινδυνο στρεσαρισματος και τραυματισμου. Εδω δειτε το σχετικο βιντεο Αφαιροντας μια κοχυλοκιχλιδα απο το ενυδρειο μας: Εξίσου δυσκολο, ισως και πιο δυσκολο, ειναι να βγαλουμε απο το ενυδρειο μας μια κιχλιδα. Χρησιμοποιοντας το ιδιο σκεπτικό(οτι δεν αρέσκονται να αιωρούνται) παίρνουμε ενα πλαστικο μπουκαλι και προσεχουμε το στόμιο του να μην ειναι αρκετα μεγαλο ωστε να χωραει το κοχυλι απο μεσα του(το μικρο μπουκαλι του νερου κανει). Κοβουμε το πανω μερος του(οπως κανουμε με τις παγιδες για οσους ξερουν), και το βαζουμε μεσα στο μπουκαλι απο την ΑΝΑΠΟΔΗ μερια(το ανοιγμα να "κοιταει" προς τα κατω). Έπειτα βαζουμε το μπουκαλι μεσα στο ενυδρειο για να γεμισει με νερο και να κατσει στον πατο. Προσεχουμε να μην μεινει καθολου αερας μεσα. Παίρνουμε το κοχυλι με το συγκεκριμενο ψαρι που θελουμε και το τοποθετουμε πανω στο μπουκαλι με την τρυπα του κοχυλιου προς τα ΚΑΤΩ. Προσεχουμε η τρυπα του κοχυλιου να εφαρμόζει καλα στην τρυπα του μπουκαλιου, αλλιως το ψαρι μπορει να δραπετεύσει απο τα πλαγια. Για ασφαλεια μπορουμε να καλυψουμε το πανω μερος του μπουκαλιου με τουλι. Σε λιγα λεπτα το ψαρι θα βγει απο το κοχυλι του και θα μπει στο μπουκαλι. Αφαιρεστε το μπουκαλι προσεκτικα. Συγχαρητήρια μολις βγαλατε απ'το κοχυλι και παγιδεύατε μια κοχυλοκιχλιδα! πηγες: cichlid-forum.com audiokarma.org

ΤΟ ΣΑΛΙΓΚΑΡΙ ΤΗΣ TANGANYIKA Πολλοι αφρικανοφιλοι στήνοντας ενα απο τα γνωστα πλεον μικρα ενυδρεια της λιμνης tanganyika για κογχυλοψαρα, φροντιζουν να μιμηθούν στο έπακρο αυτο τον βιοτοπο βαζοντας αμμο, πετρες, φυτα και φυσικα κογχυλια. Γνωριζουμε οτι ο συγκεκριμενος βιοτοπος καλυπτεται απο μεγαλες εκτασεις με νεκρα σαλιγκαρια παρα πολλων χρόνων και εκει βρισκουν καταφυγιο αρκετα ειδη νανοκιχλιδων, που τα χρησιμοποιουν για αναπαραγωγη και φυσικα για στεγη και προστασια. Εχει αναρωτηθει ομως κανεις μας για ποιο σαλιγκαρι προκειται? Ειναι το Neothauma tanganyicense: Ενα σαλιγκαρι γλυκου νερου, το οποιο βρίσκεται πλεον μονο στην λιμνη Τanganyika, αφου απολιθώματα εχουν βρεθει και σε αλλες λιμνες της Αφρικης. Ειναι το μεγαλυτερο γαστεροποδο της λιμνης και το μοναδικο του γενους Neothauma και τρεφεται φιλτραροντας πλαγκτον. Πλατος κελύφους 46mm και υψος 60mm. Ζει σε βάθος μεχρι και 65 μετρα και τα νεαρα του ειδους ζουν θαμμενα για να προστατευτουν απο εχθρους. Πολλες φορες εχει παρατηρηθεί εκτος των νανοκιχλιδων να κατοικούνται απο καβουρια του γλυκου νερου του ειδους Platythelphusa. Επισης τα συγκεκριμενα κελύφη κατοικουνται και απο γαριδες (Macrobrachium moorei), οπου η συγκατοίκηση με με μια νανοκιχλιδα δεν αποκλειεται. Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ TOY NEOTHAUMA TANGANYICENSE Ένα αρσενικό ψάρι του είδους Neolamprologus callipterus μεταφέρει ένα κοχύλι, για να μπορούν τα θηλυκά του χαρεμιού του να γεννήσουν τους απογόνους του. Την επομενη φορα που θα φτιαξετε ενα βιοτοπο κογχυλιων Tanganyika, σκεφτείτε για μια στιγμη το μεγαλειο της φυσης, που προσάρμοσε αυτα τα ζωα ωστε ο θανατος του ενος να σημαίνει το ξεκίνημα της ζωης για καποιον αλλο. Εχουμε την ευκαιρια μέσω του χομπυ μας, να ειμαστε μαρτυρες αυτου του θαυματος. πηγες: http://en.wikipedia.org/wiki/Main_Page http://seaframes.wordpress.com/

Η λίμνη Tanganyika έχει περιγραφεί ήδη σε άλλα θέματα, για τον τεράστιο όγκο της και για τις υπέροχες κιχλίδες που ζουν σε αυτή. Κάτω απο τα κρυστάλλινα νερά της υπάρχουν βιότοποι που τις φιλοξενουν και κάποιες κιχλίδες έχουν συγκεκριμένες προτιμήσεις. Muddy bays Το φυσικό αυτό περιβάλλον-βιότοπο, το συναντάμε σε κόλπους που τα ποτάμια εκβάλουν στη λίμνη και μεταφέρουν σωματίδια λάσπης. Τα σωματίδια αυτά, κατακάθονται στον πυθμένα και δημιουργούν ένα θρεπτικό υπόστρωμα για την ανάπτυξη φυτών. Το θολό νερό όμως δεν επιτρέπει μεγάλη διείσδυση στο φως και έτσι η ανάπτυξή τους είναι περιορισμένη.Η λάσπη αυτή μεταφέρει και αρκετά βακτήρια τα οποία λειτουργούν ως τροφή (ζωοπλαγκτόν) για κάποιες κιχλίδες .Μικρά βράχια που βρίσκονται διάσπαρτα, είναι επίσης καλυμμένα με λάσπη.Ο βιότοπος αυτός προσφέρει καταφύγιο σε αρκετούς από τους κατοίκους της λίμνης και σπάνια το βάθος του ξεπερνά τα 10 μέτρα. The intermediate habitat Ο βιότοπος αυτός αποτελείται από αμμώδη βυθό με πάρα πολλά βράχια και παρέχει καταφύγιο σε τεράστιες κοινότητες ψαριών στις οποίες απαριθμούνται αρκετά είδη.Το βραχώδες τμήμα καλύπτει τα τρία τέταρτα του βυθού και έχει ως κύριο χαρακτηριστικό την βαθμιαία κλίση που δημιουργείτε προς τον πυθμένα.Τα βράχια αυτά είναι συνήθως καλυμμένα με ένα λεπτό στρώμα ψιλής άμμου.Δεν υπάρχει περιορισμός στα όρια του βάθους σε αυτό το βιότοπο. Είναι πυκνοκατοικημένος από ψάρια σε βάθος από 5 έως και 40 μέτρα Στα 25μέτρα περίπου βάθος, υπάρχει μια έντονη κλίση που δημιουργεί μια απότομη γωνία προς τον πυθμένα.Στο βιότοπος αυτό, ζουν και βρίσκουν καταφύγιο τεράστιες κοινότητες ψαριών από πάρα πολλά και διαφορετικά είδη. The rocky habitat Στο βιότοπο αυτό συναντάμε βράχια, που δεν είναι καλυμμένα ούτε με λάσπη ή αμμο, στοιβαγμένα το ένα πάνω στο άλλο σχηματίζοντας έτσι ένα δίκτυο σπηλαίων και ρωγμών-σχισμών. Πολλά είδη κιχλίδων ζουν στο συγκεκριμένο βιότοπο και αρκετά από αυτά είναι ίδια με τα είδη που συναντούνται στον ενδιάμεσο βιότοπο. Τα χαρακτηριστικά είδη κιχλίδων που ζουν στα βράχια (βραχόψαρα) ,όμως γενικά ζουν σε πιο βαθιά επίπεδα. Muddy bottoms in deep waters Μεγάλο κομμάτι του πυθμένα της λίμνης, αποτελείται από λασπώδη ύλη με αρκετό πάχος. Στα οξυγονωμένα στρώματα αυτού του βιότοπου, συναντάμε αρκετά είδη κιχλίδων μεταξύ 60 και 100 μέτρων ή και παραπάνω. Το υπόστρωμα και σε αυτά τα επίπεδα χαρακτηρίζεται λασπώδες, όμως μεγάλα βράχια που βρίσκονται στο μαλακό αυτό υπόστρωμα δεν καλύπτονται από το λασπώδες ίζημα. The sandy habitat Η αμμώδης περιοχή εδώ ορίζεται σαν μια περιοχή όπου κυριαρχεί η άμμος, με λιγότερο από το ένα δέκατο της περιοχής καλυμμένο με βράχια.Είναι μεγάλα αμμώδη κομμάτια του πυθμένα. Στις μεγάλες αμμώδεις περιοχές βρίσκονται λίγες κιχλίδες που δεν έχουν τόσο πολύ την ανάγκη ύπαρξης κάποιας μορφής καταφυγίου στο χώρο τους. Μόνο τα είδη που ζουν σε μεγάλες ομάδες επιχειρούν να τραφούν σε αυτό το βιότοπο και σπάνια έχουν παρατηρηθεί κατά την διάρκεια μιας κατάδυσης. Η παρουσία των ψαριών αυξάνεται δραματικά όταν υπάρχουν κάποια βράχια για καταφύγιο. Shell beds Τα κοχύλια των μαλακίων αποσυντίθενται πολύ αργά μέσα στη λίμνη. Συνεπώς τα κοχύλια αυτά παρέχουν καταφύγιο σε μικρές νανο-κιχλίδες της λίμνης, τόσο μικρές ώστε να χωρούν στα κοχύλια.Ο βιότοπος αυτός μπορεί να χωριστεί σε δύο μέρη: 1. Στα μεγάλα τμήματα του πυθμένα που είναι στρωμένα με κοχύλια.( shell beds) 2. Σε άλλα τμήματα που τα κοχύλια βρίσκονται διάσπαρτα στον πυθμένα. The surge habitat Tα 2 πρώτα μέτρα νερού από τον βραχώδη και τον ενδιάμεσο βιότοπο φιλοξενούν μια ομάδα από ξεχωριστές κιχλίδες από τις οποίες οι περισσότερες είναι φυτοφάγες και τρέφονται με την πλούσια άλγη που δημιουργείται πάνω στα βράχια, στα ψηλότερα αυτά στρώματα Οι κιχλίδες αυτές έχουν μικρές κύστεις που τις βοηθούν να μένουν κολλημένες στα βράχια.Το κύριο χαρακτηριστικό του βιότοπου αυτού και των κατοίκων του είναι ή σχετικά μεγάλη αφθονία τροφής σε συνδυασμό με τα ταραχώδη και φουρτουνιασμένα και οξυγονωμένα σε υψηλά επίπεδα νερά, με ελάχιστο ή καθόλου διοξείδιο του άνθρακα. The open water Οι κιχλίδες της Λίμνης Τανγκανίκα που ζουν στα ανοιχτά(πελαγικά) νερά της, περιορίζονται στην πραγματικότητα στα παράκτια νερά της λίμνης. Δεν είναι γνήσια πελαγικά ψάρια , με εξαίρεση κάποια είδη από το γένος Bathybates που αρκετές φορές βρίσκονται αρκετές δεκάδες μέτρα ψηλότερα από το βυθό. Ακόμα και εδώ τα βράχια παίζουν σημαντικό ρόλο για την προστασία των ψαριών αυτών και την αίσθηση ασφάλειας. Όπως όλα δείχνουν και τα πελαγικά ψάρια δεν απομακρύνονται και δεν ανοίγονται αρκετά μακριά από τις βραχώδης περιοχές. Η ομάδα της Αφρικής. Πηγή : Back to nature, Guide to Tanganyika cichlids Ad konings.

Η Αφρική είναι η τρίτη σε μέγεθος ήπειρος του πλανήτη μας, μετά την Ασία και την Αμερική. Η έκτασή της είναι, χωρίς τα νησιά, 29,2 εκατομμύρια τετρ. χιλιόμετρα, ενώ με νησιά φτάνει τα 30,2 εκατ. τετρ. χιλιόμετρα και καλύπτει το 6.0% της ολικής επιφάνειας της γης και το 20.4% της στεριάς. Ο πληθυσμός της είναι 900 εκατομμύρια (υπολογ. 2005)και αποτελεί περίπου το 14% του συνολικού ανθρώπινου πληθυσμού της γης. Στο εσωτερικό της ηπείρου, υπάρχουν μεγάλες λίμνες. Η μεγαλύτερη λίμνη της Αφρικής είναι η λίμνη της Βικτωρίας από την οποία πηγάζει ο Νείλος. Άλλες μεγάλες λίμνες είναι: η Κιόγκα, η λίμνη του Ροδόλφου, η Κίβο, η Ταγκανίκα, η Μοέβο, η Μαλάουι, η Λουαμπούλα, η Τάνα στα υψίπεδα της Αβησσυνίας και άλλες μικρότερες τόσο στη βόρεια όσο και στη νότια Αφρική. Η Περιοχή των Μεγάλων Λιμνών της Αφρικής είναι μια σειρά από λίμνες μέσα και γύρω από τη Μεγάλη Κοιλάδα του Ρήγματος (Rift Valley) που σχηματίζεται από τη δράση των τεκτονικών ρηγμάτων της Ανατολικής Αφρικής. Περιλαμβάνουν: την λίμνη Βικτώρια, τη δεύτερη μεγαλύτερη λίμνη φρέσκου νερού (freshwater) στον κόσμο όσον αφορά την έκταση, την λίμνη Μαλάουι καθώς και τη λίμνη Τανγκανίκα, δεύτερη μεγαλύτερη σε όγκο και βάθος, στον κόσμο. Οι τρείς αυτές Λίμνες Βικτώρια, Μαλάουι και Τανγκανίκα είναι γνωστές σε εμάς τους ενυδρειόφιλους για τα μικρά τους πολύχρωμα και πανέμορφα ψάρια, με τον ιδιαίτερο χαρακτήρα που ανήκουν στο γένος cichlidae , τις ΑΦΡΙΚΑΝΙΚΕΣ ΚΙΧΛΙΔΕΣ . Η Λίμνη Βικτώρια. Η Λίμνη Βικτώρια (γνωστή τοπικά και ως Ukerewe και Nalubaale) είναι η μεγαλύτερη σε έκταση λίμνη της Αφρικής. Εκτός αυτού, είναι η μεγαλύτερη τροπική λίμνη της Γης και η δεύτερη σε έκταση λίμνη γλυκού νερού της Γης. Είναι επίσης γνωστή ως μία από τις πηγές του Νείλου (για την ακρίβεια του Λευκού Νείλου, ενώ ο ποταμός που εκβάλλει σε αυτή ονομάζεται Καγκέρα). Το σχήμα της είναι χονδρικά ελλειπτικό με μήκος 337 km και πλάτος 240 km. Η μέση έκτασή της ανέρχεται σε 68.800 km², δηλαδή περίπου το μισό της έκτασης όλης της Ελλάδας. Το μήκος των ακτών της είναι 3.440 χιλιόμετρα. Το μέσο βάθος της είναι 40 μέτρα, ενώ το μέγιστο 84 (σχετικά ρηχή για την έκτασή της).H λίμνη, μοιράζεται μεταξύ των κρατών Ουγκάντα, Τανζανία και Κένυα. Συνθήκες νερού της Λίμνης Βικτώρια pH 7,2 – 8,6 Gh 8-10°dKH Kh 2 – 8°dKH Θερμοκρασία 23-27 ° C Οι Κιχλίδες της Λίμνης Βικτώρια H Λίμνη Βικτώρια έχει 12 οικογένειες ψαριών με περίπου 550 είδη από 28 διαφορετικά γένη. Από αυτά, 20 γένη και 38 είδη δεν είναι κιχλίδες και μόνο τα 16 είδη είναι ενδημικά στη λίμνη Βικτώρια. Μέχρι το 1994 πάνω από 400 κιχλίδες είχαν ανακαλυφθεί (Seehausen & Witte 1994). Πιθανώς δημιουργήθηκαν από ένα σμήνος Κιχλίδων με άλλα Haplochromines από τις λίμνες Kyoga, Edward, Kiwu και άλλες μικρές λίμνες της περιοχής. Πολλά είδη δεν έχουν περιγραφεί πλήρως και υπάρχουν μόνο προσωρινά ονόματα. Τα νέα είδη ανακαλύπτονται κάθε χρόνο και γι 'αυτό θα περάσουν πολλά χρόνια πριν όλα τα είδη λάβουν επιστημονική ονομασία. Μερικές κιχλίδες πιστεύεται ότι έχουν εξαφανιστεί πριν ακόμη εντοπιστούν. Ο λόγος για αυτή την εξαφάνιση είναι ο ανθρώπινος παράγοντας, που στη δεκαετία του 1950, για την παροχή τροφίμων για τους ανθρώπους της λίμνης και την ανάπτυξη του εμπορίου αλιείας, εισήγαγε στη λίμνη την Πέρκα του Νείλου! Τα εν λόγω αρπακτικά που μεγαλώνοντας μπορούν να φτάσουν και τα 3 μέτρα μήκος, πιστεύεται ότι έχουν επιτυχώς αφανίσει περίπου τα 250 από τα 500 είδη κιχλίδων που υπήρχαν. Στη Λίμνη Βικτώρια οι κιχλίδες χωρίζονται σε Haplochromines και tilapiines! Οι Haplochromines χωρίζονατι σε haplochromis και mbipis. Δυστυχώς στην Ελλάδα οι εισαγωγές ψαριών από την λίμνη Βικτώρια είναι περιορισμένες. Ελάχιστα και συγκεκριμένα είδη εισάγονται κατά καιρούς και αυτός είναι ένας λόγος για τον οποίο δεν μπορεί να δημιουργηθεί / στηθεί ένα βιοτοπικό ενυδρείο της Λίμνης Βικτώρια. Το ελάχιστο μήκος που αναφέρεται στην βιβλιογραφία για ενυδρείο που φιλοξενεί ψάρια της Λίμνης Βικτώρια είναι 90 εκατοστά όμως προτιμότερο θα ήταν να ξεκινούσε από 120 εκατοστά! Η Λίμνη Μαλάουι Η Λίμνη Μαλάουι καλύπτει έκταση τριών χωρών της Αφικής – τη Μαλάουι, τη Μοζαμβίκη και την Τανζανία. Το μεγαλύτερο μέρος είναι στη χώρα Μαλάουι. Είναι η τρίτη μεγαλύτερη λίμνη στην Αφρική και η όγδοη μεγαλύτερη στον κόσμο. Επίσης, είναι περίπου 570 χλμ. μήκος και 75 χλμ. πλάτος. Καταλαμβάνει έκταση 29 600 km2. Το μέσο βάθος 292 m, το ανώτατο όριο είναι 706 μέτρα. Ο όγκος του νερού είναι 8.400 km3. Ενδιαφέρον είναι ότι η Λίμνη Μαλάουι είναι πολύ πλούσια σε πανίδα και σε σύγκριση με άλλες λίμνες στον κόσμο υπάρχουν πολλά διαφορετικά είδη ψαριών, αφού διαθέτει ίσως την μεγαλύτερη ποικιλία από Κιχλίδες στον κόσμο! Συνθήκες νερού τις Λίμνης Μαλάουι pH 7,6 – 8,7 Gh 8-12°dKH Kh 8-10°dKH Θερμοκρασία 23-27 ° C Οι Κιχλίδες της Λίμνης Malawi Περιέχει περίπου 500 με 1000 είδη. Έντεκα οικογένειες ψαριών υπάρχουν στη λίμνη, αλλά εδώ η οικογένεια Cichlidae αντιπροσωπεύει πάνω από το 90% του συνόλου των ψαριών της λίμνης. Η ποικιλομορφία των ‘’πελαγικών’’ κιχλιδών (haplochromis) είναι υψηλή με οποιαδήποτε κριτήρια, όπως και των κιχλίδων που κατοικούν σε νερά με βραχώδη βυθό (mbunas) της λίμνης. Περισσότερα από 500 ψάρια και 22 είδη μπορεί να βρεθούν σε μια περιοχή 50 τετρ.μέτρων. Οι κιχλίδες της λίμνης malawi χωρίζονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες τις Haplochromines και τις Tilapiines. • Οι Haplochromines χωρίζονται σε τρείς ομάδες: Α. Astatotilapia group όπου εδώ ανήκει ένα μη ενδημινκό είδος η A.calliptera που απαντάται και στη Βικτώρια και σε άλλες λίμνες όπως η λιμνη Edward ,kivu κ.τ.λ. Β. Haplochromis group που όλοι ξέρουμε ότι ανήκουν σε ψάρια σαν τα moori , protomelas καθώς επίσης συγγραφείς βάζουν σε αυτή την ομάδα και τις Aulonocara. C. Mbuna group γνωστή σε όλους μας και πολύ αγαπημένη ομάδα από πολλούς χομπίστες. • Οι Tilapiines χωρίζονται σε: Α. Mouthbrooders Εδώ ανήκουν τα είδη Nyasalapia σημαντική πηγή τροφής για τους πληθυσμούς και τα είδη Oreochromis B. Substrate Spawners .στην ομάδα αυτή ανήκει το μοναδικό μη ενδημικό είδος που δεν είναι στοματοεπωάζουσα και είναι βέβαια η Tilapia rendalli και αυτό μη ενδημικό είδος. Οι Mbunas(δηλαδή, ψάρια που ζουν σε βράχια) είναι μια μεγάλη ομάδα κιχλίδων που ζουν σε βραχώδη σημεία κατά μήκος της ακτογραμμής, της λίμνης και εμφανίζονται σε μεγάλες ομάδες.. Τα mbuna είναι μικρότερα από τα Haplochromis και παρουσιάζουν έντονα χρώματα , τόσο τα θηλυκά όσο και τα αρσενικά (τα αρσενικά εντονότερα) και είναι σχεδόν όλα χορτοφάγα. Τα ψάρια της ομάδας αυτής αποτελούνται κυρίως από τα γένη Pseudotropheus, Labidochromis, Mealnochromis, Labeotropheus, Metriaclima, Cynotilapia και Idotropheus. Τα Haps(Haplochromis) είναι ιχθυοφάγα, σε αντίθεση με την χορτοφάγο Mbuna. Τα haps είναι επιθετικά, αλλά όχι τόσο όσο τα Mbuna. Μορφολογικά διαφέρουν από τα Mbuna, είναι λεπτότερα, μακρύτερα με πιο μεγάλα πτερύγια, αφού αυτά κολυμπούν στα ανοιχτά και όχι στις άκρες της λίμνης. Αυτός είναι και ο λόγος που χρειάζονται μεγάλα σε μήκος ενυδρεία. Ενώ τα αρσενικά μεγαλώνοντας αποκτούν έντονα χρώματα, τα θηλυκά συνήθως παραμένουν χωρίς χρώμα. Η Λίμνη Τανγκανίκα Η λίμνη Τανγκανίκα εκτιμάται ότι είναι η δεύτερη μεγαλύτερη λίμνη γλυκού νερού στον κόσμο σε όγκο και η δεύτερη σε βάθος, με μέγιστο στα 1470 μέτρα (και στα δύο την ξεπερνά η Βαϊκάλη). Η έκταση της λίμνης ανέρχεται σε 32.900 km². Τέσσερις χώρες βρέχονται από την Τανγκανίκα: το Μπουρούντι, η Δημοκρατία του Κονγκό (DRC), η Τανζανία και η Ζάμπια. Όμως η Δημοκρατία του Κονγκό και η Τανζανία κατέχουν όλη σχεδόν τη λίμνη (45% και 41% αντίστοιχα). Τα νερά της τροφοδοτούν τον ποταμό Κονγκό. Οι κιχλίδες που απαντούνται και σε αυτή τη Λίμνη έχουν τεράστια ποικιλία και μεγάλο ενδιαφέρον. Από τα 214 είδη των ιθαγενών ψαριών της λίμνης, 176 είναι ενδημικά! Ο αριθμός των ενδημικών ανέρχεται σε τριάντα γένη που ανήκουν στις κιχλίδες και οχτώ που ανήκουν σε άλλα ψάρια.(Non-cichlids). Η γύρω περιοχή είναι κυρίως ορεινή με ελάχιστα ανεπτυγμένες παραλιακές πεδιάδες, εκτός από την ανατολική πλευρά της λίμνης. . Αυτή η λίμνη έχει ιδιαίτερα υψηλή περιεκτικότητα σε ανόργανα άλατα και αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι έχει μόνο μία διέξοδο που ρέει προς τον ποταμό Κονγκό. Συνθήκες νερού τις Λίμνης Τανγκανίκα pH 8,6 – 9,5 Gh 11-17°dKH Kh 16-19°dKH Θερμοκρασία 23-27 ° C Αξίζει να αναφερθεί ότι η διαφάνεια των νερών στην Λίμνη Tανγκανίκα είναι πολύ μεγαλύτερη σε σχέση με τις άλλες δυο λίμνες(το νερό εκεί είναι κρυστάλλινο και διαυγές), καθώς και η ποσότητα του οξυγόνου στο νερό, αφού τα ψηλότερα στρώματα τις λίμνης είναι κορεσμένα από οξυγόνο! Οι Κιχλίδες της Λίμνης Tanganyika Η λίμνη Τανγκανίκα είναι γνωστή για τις πολλές ποικιλίες των ψαριών, εκ των οποίων σχεδόν 200 μοναδικά είδη είναι Κιχλίδες οι οποίες είναι όλες ενδημικές και γνωστές για τον επιθετικό τους χαρακτήρα. Η λίμνη Tanganyika περιλαμβάνει τρεις κύριους βιότοπους: Ο πρώτος είναι ο βυθός που καλύπτεται με άδεια κέλυφη σαλιγγαριών, ο δεύτερος αποτελείται από υποβρύχιους υφάλους και βραχώδεις ακτές, που περιστοιχίζουν τη λίμνη, και ο τρίτος βιότοπος είναι τα ανοιχτά νερά της Λίμνης. Οι κιχλίδες Tανγκανίκα βρίσκονται και στους τρεις βιότοπους και τα διαφορετικά είδη προσαρμόζονται στις διάφορες αυτές περιοχές. Ο διαχωρίσμός τους εδώ εχει γίνει με βάση των τρόπο με των οποίο αναπαράγονται.Έτσι έχουμε δυο μεγάλες ομάδες.Την ομάδα των Mouthbrooders και την ομάδα των Subtrate brooders , οι οποίες χωρίζονται ως εξής: Α.Mouthbrooders 1.Η ομάδα των tropheus 2.Η ομάδα των sand dwellers 3.Η cyphotilapia frontosa 4.Η ομάδα των Cyprichromis 5.Η ομάδα των featherfin. B.Subtrate brooders 1.Η ομάδα των Brichardi 2.Η ομάδα των leleupi 3.Η ομάδα των Compressiceps 4.Η ομάδα των Julies 5.Η ομάδα των shell –dwellers Οι κιχλίδες τις λίμνης Τανγκανίκα που ανήκουν στην κατηγορία των Subtrate brooders είναι πιο διαδεδομένες λόγο των μίκροτερων απαιτήσεών τους, αφού ενυδρείο με μήκος 1 μέτρου είναι αρκετό για να διατηρήσει αρκετά απο τα είδη αυτά, σε αντίθεση με την ομάδα των Mouthbrooders όπου το μηκος του ενυδρείο θα πρέπει να ξεκινά περίπου απο 1,5 μέτρο! Η ομάδα της Αφρικής.

Μικρά ενυδρεία για Κιχλίδες της Λίμνης Tanganyika Έχουμε δει μια γενική περιγραφή από τις Κιχλίδες της Λίμνης Tanganyika. Tο πλεονέκτημα που μας προσφέρει η λίμνη αυτή είναι ότι μπορούμε να διατηρούμε κάποιες από τις πανέμορφες κιχλίδες της με ιδιαίτερο χαρακτήρα, σε μικρά ενυδρεία. Μέγεθος Ενυδρείου 60 - 120λ Σε ενυδρεία από 60 εκατοστά μήκος έως 1 μέτρο μπορούμε να φιλοξενήσουμε αρκετά είδη κιχλίδων και σε κάποιες περιπτώσεις δύο είδη, ανάλογα πάντα από το χαρακτήρα των ψαριών. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως κάποια είδη της Λίμνης Tanganyika αν και μικρόσωμα, είναι διεκδικητικά. Χρήση άμμου στο βυθό Σε όλα τα αφρικάνικα ενυδρεία τοποθετούμε άμμο χαλαζιακή ή άμμο θαλάσσης ή αραγωνίτη καθώς επίσης και μίξη των παραπάνω. Η χρήση τους θα βοηθήσει πολύ τα ψάρια μας να διατηρούν καθαρά τα βράγχια τους, και θα τους διευκολύνει να σκάβουν για να φτιάξουν τις φωλιές τους.Καλό θα είναι η άμμος να ΜΗΝ είναι λευκή, διότι αντανακλά το φως και ίσως στρεσάρει τα ψάρια. Για το ενυδρείο μας θα χρειαστούμε μια στρώση 5 εκατοστών περίπου. 1. Αραγωνίτης (έχει την ιδιότητα να διατηρεί αρκετά την σκληρότητα του νερού, επιθυμητό για αφρικανικά ενυδρεία) 2. Χαλαζιακή άμμος (ουδέτερη για το νερό , δεν πετρώνει εύκολα) 3. Άμμο Θαλάσσης (έχει την ιδιότητα να διατηρεί ελαφρά την σκληρότητα του νερού, πετρώνει σχετικά εύκολα με το πέρασμα του χρόνου, βρίσκεται εύκολα στην φύση! Πέτρες Το δεύτερο βασικό στοιχείο του διακόσμου είναι οι πέτρες που απαραίτητα κοσμούν κάθε ενυδρείο Αφρικής, με τις παρακάτω επιλογές: 1. Ασβεστολιθικά πετρώματα (έχουν την ιδιότητα να διατηρούν ελαφρά την σκληρότητα του νερού, βρίσκονται εύκολα στην φύση) 2. Πορώδες πετρώματα (συνήθως είναι ουδέτερα για το νερό, με το πέρασμα του χρόνου αποκτούν ωφέλιμες άλγες που κοσμούν ένα βιοτοπικό ενυδρείο) 3. Άλλα πετρώματα όπως Σχιστόλιθος, Χαλαζίας, Βασάλτης…. (είναι ουδέτερα για το νερό) Στην διαλογή των πετρών θα πρέπει να αποφύγουμε αιχμηρά κομμάτια που μπορεί να τραυματίσουν τα ψάρια μας. Χρειάζεται πολύ προσοχή στην διαλογή των πετρών διότι κάποιες πέτρες που μπορεί να συλλέξουμε και δίχως να το γνωρίζουμε να περιέχουν μέταλλα και τοξικές ουσίες που ίσως προκαλέσουν προβλήματα. Φυτά Οι επιλογές μας είναι περιορισμένες στο ''πράσινο" που κοσμεί τα ενυδρεία της Αφρικής. Τα κριτήρια μας είναι: ανθεκτικότητα στο PH και στο σκάψιμο των ριζών που αρέσκονται τα ψάρια της Αφρικής καθώς και στην έλλειψη υποστρώματος. Τα περισσότερα είδη vallisneria θα μπορούσαν να κοσμήσουν το ενυδρείο μας. Κελύφη σαλιγκαριών Απαραίτητα για την διαβίωση τον Κοχυλόψαρων.Χρήσιμα και για τις υπόλοιπες μικρές κιχλίδες καθώς έχει παρατηρηθεί το φαινόμενο να εναποθέτουν εκεί τα αυγά τους και να βρίσκουν καταφύγιο τα νεογνά. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε κελύφη σαλιγκαριών με ποικιλία στο μέγεθος, από την φύση, εφόσον τα βράσουμε και αφαιρέσουμε τελείως την σάρκα τους και τα ξαναβράσουμε. Ακόμα και κοχύλια/όστρακα από την θάλασσα, αρκεί να ακολουθηθεί αυστηρά η ιδία διαδικασία. Στα ενυδρεία που θα φιλοξενήσουν κοχυλόψαρα θα βάλουμε πολύ λίγες πέτρες (3-5 κομμάτια) και θα μοιράσουμε πολλά κοχύλια στον πυθμένα. Γενικά σε όλα τα υλικά που προορίζονται για το ενυδρείο μας θα πρέπει να πλυθούν καλά με άφθονο νερό, σε περίπτωση που έχουμε αμφιβολία για την προέλευση των υλικών καλό είναι να βραστούν(αποστειρωθούν) με νερό για 20’. Φωτισμός Τα ψάρια της Αφρικής δεν έχουν συγκεκριμένες ανάγκες σε ποιότητα και ένταση φωτισμού. Αποφεύγουμε τον έντονο φωτισμό γιατί στρεσάρει τα ψάρια και είναι πιθανό να έχουμε και έξαρση αλγών. Λάμπες τύπου plant (ροζ) δίνουν πολύ καλά αποτελέσματα και αναδεικνύουν και τα χρώματα των ψαριών. Επίσης θα βοηθήσουν και τα ανθεκτικά φυτά που ευδοκιμούν στις αφρικάνικες συνθήκες αλλά ταλαιπωρούνται από τις σκληρότητες του νερού. Πιο γενικά λάμπες, εώς 6000 kelvin μπορούν να χρησιμοποιηθούν και έχουν πολύ καλά αποτελέσματα στο φωτισμό ενός αφρικάνικου ενυδρείου. Πολύ σημαντική είναι η χρήση χρονοδιακόπτη, για να έχουμε έναν ομαλό και σταθερό κύκλο φωτοπεριόδου (μέρα/νύχτα) στο ενυδρείο μας 7-8 ωρών. Θερμοκρασία Με την χρήση θερμαντικού σώματος, προσπαθούμε να έχουμε σταθερή θερμοκρασία στους 25 - 27 C. Ο θερμαντήρας τοποθετείται πάντα σε σημείο έντονης ροής νερού στο ενυδρείο μας για να διαχέεται ομοιόμορφα η θερμοκρασία μέσα σε αυτό (συνήθως δίπλα στην είσοδο του φίλτρου μας). Για την παρακολούθηση της θερμοκρασίας είναι απαραίτητο ένα ενυδρειακό θερμόμετρο, είναι αρκετά οικονομικό και ζωτικής σημασίας για το ενυδρείο μας. Ψύξη Τους ζεστούς μήνες του χρόνου σε συνδυασμό με την χρήση των φωτιστών μέσων, ειδικά τα μικρά ενυδρεία που αναφέρουμε ανεβάζουν μεγάλη θερμοκρασία ≥29 C, απαγορευτική για την διαβίωση των ψαριών μας. Αντιμετωπίζουμε τις υψηλές θερμοκρασίες με τους έξεις τρόπους: 1. Έχοντας ανοικτό το καπάκι του ενυδρείου και στρέφοντας την έξοδο του φίλτρου στην επιφάνια του νερού έτσι ώστε να δημιουργήσουμε έντονη ανατάραξη επιφανείας. 2. Προσαρμόζοντας στο καπάκι του ενυδρείου μας ένα ή περισσότερα ανεμιστηράκια (από PC ή ενυδρειακά) και τα τροφοδοτούμε με χρονοδιακόπτη στις ανάλογες ώρες εωσότου φτάσουμε στην επιθυμητή τιμή θερμοκρασίας .Παράδειγμα 3. Αυτοματοποιημένα Και στις δυο περιπτώσεις δημιουργούμε έντονη εξάτμιση και θερμοκρασία υποχωρεί, κάθε 2-3 μέρες ανάλογα θα πρέπει να συμπληρώνουμε νερό στο ενυδρείο μας μέχρι την επιθυμητή στάθμη. Συνθήκες Νερού pH : 8,6 – 9,5 Gh : 11-17°dKH Kh : 16-19°dKH Φίλτρανση Χρησιμοποιείστε ένα φίλτρο που είναι ικανό να φιλτράρει όλο τον όγκο νερού 5-6 φορές την ώρα π.χ. για ένα ενυδρείο των 80 λίτρων βάλτε ένα φίλτρο με ροή 400-500 λίτρων την ώρα. Η χρήση εξωτερικού φίλτρου στα μικρά αφρικανικά ενυδρεία συνιστάτε για τους εξής λόγους. • Κερδιζουμε λίτρα νερού. • Εκμεταλλευόμαστε όλο τον χώρο του ενυδρείου για τα ψάρια μας (ειδικά στα μικρά ενυδρεία). • Έχουμε αρκετό διαθέσιμο χώρο στο φίλτρο για υλικά φίλτρανσης • Εντονότερη κυκλοφορία που προτιμούν οι αφρικάνες. • Δεν στρεσάρουμε τα ψάρια όταν συντηρούμε το φίλτρο. Τα υλικά που χρησιμοποιούμε είναι: • Βιολογική φίλτρανση π.χ. syporax, substrat pro κ.α. • Μηχανική και βιολογική φίλτρανση, Ενυδρειακά σφουγγάρια. • Μηχανική φίλτρανση (προαιρετικά) Ενυδρειακό βαμβάκι με συχνές αλλαγές π.χ. 1φορα/βδομάδα. Προτεινόμενη σειρά τοποθέτησης : είσοδος νερού στο φίλτρο→ σφουγγάρι → βιολογικό υλικό → σφουγγάρι → υαλοβάμβακας → έξοδος νερού από το φίλτρο. Στρώσιμο του νερού Σκοπός του στρωσίματος είναι να ολοκληρωθεί ο κύκλος του αζώτου στο νερό. Δυο κοινά αποδεκτοί και εύκολοι τρόποι είναι: 1.Στρώσιμο με Μπόλι • Τοποθετούμε τα υλικά στο φίλτρο όπως υποδεικνύετε στην παράγραφο ''Φίλτρανση'' • Τοποθετούμε και θέτουμε το φίλτρο σε λειτουργία σε κάποιο άλλο (στρωμένο) ενυδρείο κάποιου συνχομπιστα. • Το αφήνουμε να λειτουργεί για τουλάχιστον 20 ημέρες. • Μεταφέρουμε το φίλτρο από το στρωμμένο ενυδρείο στο ενυδρείο μας, σε σύντομο χρονικό διάστημα, το τοποθετούμε και το θέτουμε σε λειτουργία. Τέλος, εάν θέλουμε, χρησιμοποιούμε υγρό βακτηριδίων ακλουθώντας την δοσολογία που αναφέρει η συσκευασία (για νέα ενυδρεία). Από την στιγμή που θα τοποθετήσουμε το φίλτρο πρέπει να βάλουμε το πρώτο ψάρι μέσα σε 36 ώρες. Βασική προϋπόθεση για να ακολουθήσουμε την τεχνική του μπολιάσματος είναι να γνωρίζουμε ότι το ενυδρείο που θα φιλοξενήσει το φίλτρο μας δεν έχει αντιμετωπίσει ασθένειες και έχει καλής ποιότητας νερό. (Επίσης εκτος απο όλο το φίλτρο μπορουμε να "μπολιάσουμε" και ενα μέρος του βιουλογικού υλικού μας σε ενυδρείο συνχομπίστα.) 2. Στρώσιμο με έτοιμα βακτήρια που διαθέτουν στο εμπόριο αρκετά ενυδρειακά σκευάσματα! • Έχουμε ετοιμάσει το ενυδρείο μας (νερό, θερμοστάτης, φίλτρα, αντιχλώριο, φωτισμός, διάκοσμος) όλος ο εξοπλισμός είναι σε λειτουργία. • Ακλουθούμε τις οδηγίες δοσολογίας (για νέα ενυδρεία) που αναφέρει η συσκευασία βακτηριδίων που θα χρησιμοποιήσουμε • Προμηθευόμαστε υγρά τεστ νερού για NH4/NH3 ,NO2, NO3 και κάνουμε μετρήσεις ανα 2-3 ημέρες. Το στρώσιμο του ενυδρείου μας ολοκληρώνεται όταν οι τιμές μας δίξουν ΝΗ3=0, ΝΟ2=0 και ΝΟ3 ≥ 20 Ρουτίνες συντήρησης, αλλαγές νερού. Οι αλλαγές νερού είναι απαραίτητες στο ενυδρείο για να φρεσκάρουμε το νερό και να μειώσουμε τις τιμές των ΝΟ3 κάτω από 20mlg/l Ένας δοκιμασμένος τρόπος είναι να αλλάζουμε το 25%-30% του συνολικού όγκου του νερού ανά 12 μέρες μεσο όρο.Σημαντικό ρόλο παίζει το τι ιχθυοφόρτωση έχουμε στο ενυδρείο μας και ποιός ο αριθμός των νιτρικών. Ακολουθείστε την εξής διαδικασία: 1. Επιλέξτε ένα δοχείο, κουβά, κάδο που μπορεί να χωρέσει τον όγκο (λίτρα) της αλλαγής σας. 2. Μια μέρα πριν την καθορισμένη αλλαγή νερού γεμιστέ το δοχείο σας με νερό και προσθέστε αντιχλώριο (αναγραφόμενη δοσολογία), αφήστε το μέσα στο σπίτι για 24ωρες έτσι ώστε να προσαρμοστεί στην θερμοκρασία δωματίου (≥20°) 3. Μετά το 24ωρο προετοιμασίας νερού και πριν αδειάσετε νερό από το ενυδρείο σας, απενεργοποιήστε το φίλτρο και τον θερμοστάτη. 4. Αφαιρέστε τον όγκο του νερού που σχεδιάζεται να κάνετε αλλαγή 5. Συμπληρώστε αργά το νερό που έχετε ετοιμάσει μέχρι την επιθυμητή στάθμη. 6. Ενεργοποιήστε αμέσως το φίλτρο και τον θερμοστάτη. Επιλογή ψαριών και Προσαρμογή Όταν το ενυδρείο μας είναι έτοιμο να φιλοξενήσει τους πρώτους κατοίκους ξεκινάμε την αναζήτησή τους. Κατά την επιλογή των ψαριών μας απο τα ενυδρειακά καταστήματα παρατηρούμε τα ψάρια που μας ενδιαφέρουν σχολαστικά στα παρακάτω σημεία: • Να είναι έντονα τα χρώματα τους • Να μην έχουν κανένα στίγμα, δυσμορφία ή φαγωμένα πτερύγια. • Να αναπνέουν αργά και σταθερά • Να είναι ταϊσμένα καλά (γεμάτη η κοιλίτσα τους) • Να είναι κινητικά με φυσιολογικούς ρυθμούς (να μην κάνουν σπαστικές κινήσεις) • Μην τρομάζουν με την παρουσία μας κοντά στο τζαμί Πηγαίνοντας την σακούλα με τα ψάρια στο ενυδρείο σας ακολουθείστε την εξής διαδικασία . 1. τοποθετήστε την γεμάτη σακούλα μέσα στο ενυδρείο (χωρίς να αναμιχθεί το νερό της σακούλας με αυτό του ενυδρείου). 2. κάθε 10’ προσθέστε 100ml νερό του ενυδρείου μέσα στην σακούλα για 40’. 3. χρησιμοποιώντας απόχη εγκλωβίστε το ψαρί και γρήγορα μεταφέρεται το στο ενυδρείο. *Προσοχή, αποφεύγουμε να αναμίξουμε το νερό των ενυδρειακών καταστημάτων μέσα στα ενυδρεία μας, αποφεύγοντας ετσι να μεταφέρουμε ασθένειες και παράσιτα. Πιθανές συνθέσεις ψαριών για 60 Λίτρα (μήκος ενυδρείου 60 εκατοστά) 1. Χαρέμι με Neolamprologus multifaciatus 2. Χαρέμι με Neolamprologus brevis 3. Χαρέμι με Neolamprologus similis 4. Ζευγάρι Lamprologus signatus Πιθανές συνθέσεις ψαριών για 80λίτρα(μήκος ενυδρείου 80 εκατοστά) 1. Χαρέμι Neolamprologus occelatus 2. Χαρέμι Neolamprologus stappersi (melagris) 3. Ζευγάρι Julidochromis transcriptus 4.Ζευγάρι Lamprologus Boulengeri 5. Zευγάρι Ertemodus Cyanostictus 6. .Zευγάρι Altolamprologus compressiceps shell 7. Ζευγάρι Lepidolamprologus meeli Πιθανές συνθέσεις ψαριών για 120λίτρα (μήκος ενυδρείου 1 μέτρο) 1. Ζευγάρι Altolamprologus Calvus/compressiceps 2. Ζευγάρι από οποιδήποτε είδος julidochromis 3. Zευγάρι N.Caudopunctatus 4.Ζευγάρι Ν.Brichardi 5.Ζευγάρι N.pulcher 6. Χαρέμι με Altolamprologus compressiceps shell 7. Ζευγάρι N. Buescheri Αξίζει να αναφερθεί πως οι παραπάνω συνθέσεις ψαριών όπως αναφέρει και ο τίλος ειναι "πιθανές" . Έχουν προκύψει τόσο απο την βιβλιογραφία όσο και απο την εμπειρία καποιων συχομπιστών και δεν αποτελούν κανόνα.Πρέπει να έχουμε πάντα κατα νού οτι τα μικρά ψάρια της Tanganyika έιναι περιοχικά και οτι ο ισχυρός τους χαρακτήρας κάποιες φορές ίσως δεν επιτρέψει την ομαλή συμβίωση σε κάποιες συνθέσεις.

H αύξηση θερμοκρασίας στην λίμνη Τανγκανίκα είναι πρωτοφανής τον 20ο αιώνα Τα νερά στην επιφάνεια της λίμνης Τανγκανίκα είναι σήμερα θερμότερα από οποιαδήποτε άλλη φορά τα τελευταία 1500 χρόνια, όπως έδειξαν ερευνητές του Πανεπιστημίου της Αριζόνα σε έρευνα που δημοσιεύεται στο περιοδικό Nature Geoscience. Η αύξηση της θερμοκρασίας κατά την διάρκεια του 20ου αιώνα οδηγεί σε μείωση της παραγωγικότητας της λίμνης, η οποία αποτελεί την δεύτερη μεγαλύτερη πηγή αλιείας στην ενδοχώρα της Αφρικής. "Οι άνθρωποι σε όλη τη νότια και κεντρική Αφρική εξαρτώνται από τα ψάρια της λίμνης Τανγκανίκα, η οποία είναι γι’αυτούς μια ζωτικής σημασίας πηγή πρωτεΐνης», αναφέρει μελέτη του Andrew S. Cohen, ενός καθηγητή του Πανεπιστημίου της Αριζόνα. Αυτή η πηγή απειλείται από την πρωτοφανή αύξηση της θερμοκρασίας της λίμνης από τα τέλη του 19ου αιώνα και την συνακόλουθη απώλεια της παραγωγικότητάς της." Πρόκειται για την πρώτη λεπτομερή καταγραφή της θερμοκρασίας και των επιπτώσεών της για ένα τροπικό αφρικανικό οικοσύστημα, που επιτρέπει στους επιστήμονες να συγκρίνουν τα τελευταία 100 με τα προηγούμενα 1.400 χρόνια, δήλωσε ο Cohen. Οι ερευνητές αποδίδουν την αυξημένη θερμοκρασία της λίμνης κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα σε ανθρώπινες ενέργειες που προκάλεσαν γενικότερα την υπερθέρμανση του πλανήτη. "Έχουμε ένα παγκόσμιο φαινόμενο το οποίο καταστρέφει κάτι που έχει τεράστιο αντίκτυπο στους ανθρώπους που ζουν στην περιοχή και στα ζώα που ζουν στη λίμνη», αναφέρει ο Cohen. Η ετήσια ποσότητα αλιευμάτων στη λίμνη Τανγκανίκα εκτιμάται σε περίπου 198.000 τόνους ανά έτος, 20 φορές μεγαλύτερη από την εμπορική αλιεία στην περιοχή των Μεγάλων Λιμνών στις ΗΠΑ. Τα έθνη του Μπουρούντι, της Τανζανίας, της Ζάμπια και της Λαϊκής Δημοκρατία του Κονγκό βρίσκονται στα σύνορα της λίμνης, η οποία είναι η μεγαλύτερη και η δεύτερη βαθύτερη στον κόσμο. Η αυξημένη θερμοκρασία δημιουργεί προβλήματα σε περίπου 10 εκατομμύρια ανθρώπους που ζουν στην περιοχή της λίμνης και εξαρτώνται από αυτήν για την τροφή τους, καθώς οι ερευνητές βρήκαν αρνητική συσχέτιση μεταξύ της βιολογικής παραγωγικότητας της λίμνης και των επιφανειακών θερμοκρασιών τα τελευταία 1500 χρόνια. Τα νερά στην επιφάνεια της λίμνης Τανγκανίκα είναι βιολογικά το πιο παραγωγικό τμήμα της λίμνης. Για 1.400 χρόνια πριν από το 1900, αυτά τα ύδατα δεν ήταν θερμότερα από 24,3° C. Από το 1900 τα επιφανειακά ύδατα της λίμνης έγιναν θερμότερα κατά 1,7° C, φθάνοντας τους 26° C το 2003 που είναι και η χρονολογία της τελευταίας μέτρησης. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν πυρήνες ιζημάτων από το πυθμένα της λίμνης για να ανασυγκροτήσουν τα τελευταία 1.500 χρόνια της ιστορίας της λίμνης. Οι επιστήμονες ανέλυσαν τις χημικές ουσίες που παράγονται από μικρόβια και αποτυπώνονται στα ιζήματα, για να αναπαραστήσουν το παρελθόν της θερμοκρασίας και της παραγωγικότητας της λίμνης. Επειδή τα ιζήματα κατακάθονται στη λίμνη σε ετήσια στρώματα, οι πυρήνες τους παρέχουν λεπτομερή καταγραφή του παρελθόντος της θερμοκρασίας και της παραγωγικότητας της λίμνης Τανγκανίκα. Η καταγραφή της θερμοκρασίας της λίμνης κατά τον 20ο αιώνα η οποία έχει γίνει με επιστημονικά όργανα, συμφωνεί με τη θερμοκρασία που προκύπτει από αναλύσεις του πυρήνα αυτών των ιζημάτων. Η λίμνη Τανγκανίκα και άλλες παρόμοιες τροπικές λίμνες χωρίζονται σε δύο γενικά επίπεδα. Τα περισσότερα από τα ψάρια και οι περισσότεροι οργανισμοί, ζουν στα ανώτερα περίπου 100 μέτρα της λίμνης. Σε βάθη κάτω από αυτό το επίπεδο, τα νερά της λίμνης περιέχουν όλο και λιγότερο οξυγόνο. Κάτω από τα 200 μέτρα, το νερό της λίμνης αν και πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά, δεν έχει οξυγόνο και τα ψάρια δεν μπορούν να ζήσουν εκεί. Κατά τη διάρκεια της εποχής των αυξημένων ανέμων στην περιοχή, τα επιφανειακά ύδατα της λίμνης αποκτούν μεγάλη κινητικότητα, με αποτέλεσμα να αναμειγνύονται κάποια από τα βαθύτερα τμήματα με τα ανώτερα στρώματα. Αυτή η ανάμειξη που γίνεται σε ετήσια βάση τροφοδοτεί το τροφικό πλέγμα με θρεπτικές ουσίες και οδηγεί τον κύκλο της παραγωγικότητας της λίμνης, όπως αναφέρει ο Cohen. Ωστόσο, καθώς η λίμνη Τανγκανίκα ζεσταίνεται τα νερά στο ανώτατο τμήμα της λίμνης αποκτούν μικρότερη πυκνότητα. Ως εκ τούτου, απαιτούνται πιο δυνατοί άνεμοι για να μετακινηθούν τα νερά της λίμνης και να αναμειχθούν τα βαθύτερα νερά με το ανώτερο στρώμα. Έτσι, τα ανώτερα στρώματα της λίμνης γίνονται όλο και πιο φτωχά σε θρεπτικά συστατικά, μειώνοντας την παραγωγικότητας της λίμνης. Επιπλέον, το θερμότερο νερό περιέχει μικρότερα ποσοστά διαλυμένου οξυγόνου, μειώνοντας έτσι την ποιότητα του φυσικού περιβάλλοντος για ορισμένα είδη ψαριών. Άλλες λίμνες στην Αφρική παρουσιάζουν παρόμοια αποτελέσματα με αυτά που οι ερευνητές βρήκαν στη λίμνη Τανγκανίκα όπως το ίδιο συμβαίνει και σε λίμνες που βρίσκονται σε πιο εύκρατα κλίματα. Συγκεκριμένα, ολοένα και περισσότερο οι λίμνες στις ΗΠΑ ζεσταίνονται και παρουσιάζουν φαινόμενα σαν αυτά των αφρικάνικων λιμνών. Οι επιστήμονες σε σχέση με την παραπάνω μελέτη αναφέρουν ότι είναι πολλά αυτά που μπορούμε να μάθουμε για το μέλλον του πλανήτη, απλά κοιτώντας την εξέλιξη των λιμνών μέσα στον χρόνο! Για περισσότερες πληροφορίες βλ. Tierney, JE, MT Mayes, N Meyer, C Johnson, PW Swarzenski, AS Cohen and JM Russell (2010) "Late-twentieth-century warming in Lake Tanganyika unprecedented since AD 500." Nature Geoscience, doi:10.1038/ngeo865

Neolamprologus brichardi και Neolamprologus pulcher. Είναι το ίδιο είδος ; Επιστήμονες έχουν βρει ενδείξεις ότι οι κιχλίδες Neolamprologus brichardi και Neolamprologus pulcher της λίμνης Τανγκανίκα, είναι στην πραγματικότητα το ίδιο είδος. Σε μία μελέτη που δημοσιεύτηκε σε τεύχος του περιοδικού Molecular Phylogenetics and Evolution, οι επιστήμονες εξέτασαν την σχέση μεταξύ του μοτίβου των λωρίδων που έχουν στο πρόσωπο (χρησιμοποιείται ως χαρακτηριστικό που διαχωρίζει τα N.brichardi και Ν. pulcher) και την μοριακή φυλογένεση των Ν. brichardi / Ν. pulcher με τη χρήση μιας βάσης με 443-ζεύγη της μιτοχονδριακής περιοχής ελέγχου. Το δείγμα DNA πάρθηκε από 81 ψάρια brichardi και pulcher τα οποία συλλέχθηκαν από την λίμνη τις χρονιές 2000,2001 και 2002. Οι συντάκτες της, ανακάλυψαν ότι ουδέποτε η φυλογενετικές αναπαραστάσεις αντικατόπτριζαν την τρέχουσα ταξινόμηση των Ν. brichardi και Ν. pulcher που τα θεωρούν δύο διαφορετικά είδη, ούτε υπήρξε ποτέ σαφές γενετικό πρότυπο που συνδέεται με τη γεωγραφική κατανομή κατά μήκος της ακτής της λίμνης. Ουσιαστικά, το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξαν είναι ότι το ψάρι επισήμως γνωστό ως Ν. brichardi θα έπρεπε να ονομάζεται Ν. pulcher. Σύμφωνα με τους συντάκτες τα σκούρα σημάδια σε σχήμα Τ που βρίσκονται στην μάσκα του προσώπου, καθώς και άλλες διαφορές στο σχήμα και στο χρώμα που προσδιορίζουν το Ν. brichardi, έχουν προκύψει από πολλαπλή εξέλιξη των Ν. pulcher προγόνων του. Δεδομένου των αποτελεσμάτων τους, οι συγγραφείς δείχνουν ότι αυτά που αναγνωρίζονται σήμερα ως Ν. brichardi και Ν. pulcher ανήκουν σε ένα μόνο είδος, με το N.pulcher να είναι από τα δύο ονόματα αυτό που θα πρέπει να χρησιμοποιείται ως το αρχαιότερο. Συγκεκριμένα το N.pulcher περιγράφηκε επιστημονικά το 1952 (Trewavas and Poll, 1952) ενώ το N. brichardi 22 χρόνια αργότερα (Poll, 1974). Για περισσότερες πληροφορίες, βλ. το άρθρο: Duftner, N, KM Sefc, S Koblmller, W Salzburger, M Taborsky and C Sturmbauer (2007) Parallel evolution of facial stripe patterns in the Neolamprologus brichardi/pulcher species complex endemic to Lake Tanganyika. Molecular Phylogenetics and Evolution 45, pp. 706"715.

10 χρυσοι κανονες για να διαλεξουμε συμβατα ειδη Τanganyika 1. Ενα ενυδρειο μικροτερο του μετρου,ειναι καλυτερο να περιεχει ενα μονο ειδος,και καποιες φορες,απλα και μονο ενα ζευγαρι. 2. Συνδυαστε μονο ειδη με διαφορετικες συνηθειες και απαιτησεις,ωστε να προτιμουν να μενουν σε διαφορετικα σημεια του ενυδρειου. 3. Mouthbrooders και substrate spawners μπορουν να μοιραστουν το ιδιο ενυδρειο, γιατι προτιμουν διαφορετικα μερη για αναπαραγωγη. 4. Διακοσμηστε και καντε τετοιο set up στο ενυδρειο,ωστε το καθε ειδος να εχει τουλαχιστον ενα καταλληλο σημειο για κρυψωνα και αναπαραγωγη. Ας ειναι και στην ιδια πλευρα του ενυδρειου. 5. Μην απαιτειται απο ευγενικα και ησυχα ειδη να συμβιωσουν με ψαρια που ειναι πολυ επιθετικα. 6. Μικρα ψαρια δεν θα επιβιωσουν στο ιδιο ενυδρειο με μεγαλα κυριαρχικα ψαρια. 7. Ποτε μην συνδυαζεται στενα συγγενικα η με πολυ κοντινους χρωματισμους ειδη. 8. Τα ψαρια που μοιραζονται το ενυδρειο,θα πρεπει να εχουν τις ιδιες διατροφικες συνηθειες. 9. Bottom dwellers,shell dwellers και Cyprichromis-Paracyprichromis ταιριαζουν πολυ ομορφα σε καθε σχεδον ενυδρειο Tanganyika. 10.Να παρακολουθειται το ενυδρειο,καθε φορα που δοκιμαζεται καινουριους συνδυασμους ψαριων. Ξεχωριστε αμεσως οποιο ψαρι δειτε οτι δεν τα πηγαινει καλα. Πηγη: Τα παραπανω γραφομενα ειναι απο το βιβλιο "The Tanganyika Cichlid Aquarium" του Georg Zurlo. Στρατος-Σωκρατης

Ένα άρθρο του Σωκράτη Γεωργίου για την Aquazone Team Οι Κιχλίδες της Λίμνης Ταγκανίκα Για να διαλέξουμε φίλοι μου κιχλίδες από την λίμνη Ταγκανίκα είναι καλά να έχουμε μια γενική γνώση για τις ομάδες των ψαριών αυτών. Με πιο κριτήριο όμως χωρίζουμε αυτά τα ψάρια σε ομάδες : Με τον τρόπο επώασης των αυγών τους. Ετσι οι κιχλίδες αυτές χωρίζονται σε δύο μεγάλες ομάδες τις mouthbrooders και τις substrate brooders ( συγνώμη αλλά τους όρους αυτούς δεν τους μεταφράζω ) Λαμβάνοντας υπόψιν αυτό το κριτήριο έχουμε : Α.Mouthbrooders 1.Η ομάδα των tropheus 2. Η ομάδα των sand dwellers 3.Η cyphotilapia frontosa 4.Η ομάδα των Cyprichromis 5.Η ομάδα των featherfin. B.Subtrate brooders 1.Η ομάδα των Brichardi 2.Η ομάδα των leleupi 3.Η ομάδα των Compressiceps 4.Η ομάδα των Julies 5.Η ομάδα των shell –dwellers Στόχος εδώ δεν είναι η ανάλυση Profiles αλλά μια γενική περιγραφή με τα γενικά χαρακτηριστικά κάθε ομάδας και πιθανές συμβατότητες που εμείς τα θεωρούμε πολύ βασικά και βοηθητικά για τους φίλους αφρικάνους και για όσους πρόκειται να στήσουν ένα αφρικάνικο ενυδρείο λίμνης Ταγκανίκα. A.Mouthbrooders 1.Η ομάδα των tropheus 1. Στην ομάδα των mouthbrooders ανήκει η μεγάλη και δυνατή ομάδα των Tropheus .Οι κιχλίδες αυτές είναι από τα πιο δημοφιλή ψάρια ανάμεσα στους αφρικανόφιλους και ειδικά τους Ταγκανικέζους .Τα ψάρια αυτά έχουν άγρια συμπεριφορά απέναντι σε άτομα του είδους τους γι΄αυτό τα κρατάμε σε ομάδες σε ενυδρεία με πολλούς κρυψώνες που θα τους φτιάξουμε στήνοντας πέτρες. Είναι καλά το ενυδρείο που θα φιλοξενήσει τα ψάρια αυτά να είναι ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 150 cm μήκος. Αν το ενυδρείο μας είναι αρκετά μεγάλο μπορούμε να φιλοξενήσουμε αρκετά αρσενικά ,βέβαια για να αποφύγουμε όσον είναι δυνατόν τις πολλές και έντονες αψιμαχίες είναι καλά ο κάθε αρσ. να έχει το δικό του συγκρότημα απο πέτρες και μάλιστα όπως αναφέρει ο Δρ. Konings ,να απέχουν μεταξύ τους 30 cm ( !) .Όπως αναφέρεται τα tropheus είναι επιρρεπή στο stress το οποίο μπορεί να έχει σχέση με την ΤΡΟΦΗ ή την ΑΛΛΑΓΗ της Ιεραρχίας. Για τους λόγους αυτούς εφαρμόζουμε κάποιους κανόνες: 1.Εαν μια ομάδα των συγκεκριμένων ψαριών πάει καλά δεν αλλάζουμε την συνθέση τους προσθέτοντας ακόμα λίγα ψάρια. 2.ΜΗΝ ταίζετε ποτέ τροφή που είναι εύκολη στη πέψη ( αυτό ισχύει για όλες τις χορτοφάγες αφρικάνες ανεξάρτητα λίμνης) όπως καρδιά μοσχαριού ,Tubifex και red mosquito larvae ή artemia ( adult brine shrimp) Αν θέλετε να κάνετε αλλαγές στην αποικία που έχετε το σωστό είναι να αλλάξετε όλη τη διακόσμηση ( πέτρες κ.τ.λ) και να βάλετε πίσω τα ψάρια σας μαζί με τα καινούργια που θέλετε να προσθέσετε. Ο άλλος τρόπος για να προσθέσετε ψάρια σε ήδη υπάρχουσα αποικία με ενήλικα ψάρια είναι να προσθέσετε ψάρια τα όποια όμως είναι νεαρά.Μπορεί απο λάθος δικό μας να στρεσσαριστεί τόσο η αποικία ώστε να χάσουμε όχι μόνο τα καινούργια ψάρια αλλά και όλη την αποικία. Μια ενδιαφέρουσα ερώτηση που τίθεται απο πολλούς φίλους :Μπορεί τα ψάρια αυτά να συγκατοικήσουν με άλλα.Λοιπόν Ψάχνοντας βρήκα απο τη βιβλιογραφία οτι με ψάρια που τα λέμε gobies όπως του γένους eretmodous, Tanganicodus και spathodus είναι συμβατά επίσης είναι συμβατά με την οικογένεια των petrochromis και simochomis. Όλα αυτά τα ζώα απαιτούν καθαρό και πλούσιο σε οξυγόνο νερό ,πολλούς κρυψώνες και φροντίδα. Συμπερασματικά η μεγάλη οικογένεια των tropheus δεν είναι ψάρια για αρχάριους. Βέβαια όπως λένε και στις ειδικές δυνάμεις ¨ο τολμών νικά¨,εφόσον βέβαια τηρεί τους κανόνες. Πηγή:Back to nature Guide to Tanganyika Cichlids, 2nd Edition, Ad Konιngs. 2. Η ομάδα των sand dwellers : Πρέπει να ομολογήσουμε ότι διαβάζοντας την βιβλιογραφία μας βρήκαμε διαφορές ανάμεσα στους συγγραφείς όσον αφορά ποια ψάρια απαρτίζουν αυτή την ενδιαφέρουσα ομάδα. Αποφασίσαμε λοιπόν να παρουσιάσουμε και τις δύο απόψεις. Ο συγγραφέας Georg Zurlo (1) χωρίζει την ομάδα αυτή σε δύο ξεχωριστές θα λέγαμε υποομάδες. Α.Η πρώτη αποτελείται από τις οικογένειες των Xenotilapia και Enantiopus Ο συγγραφέας αναφέρει οτι επειδή δεν είναι τόσο άγρια μπορούν να ζούν σε μικρές ομάδες και περισσότερα αρσενικά. μαζί ,εφόσον το ενυδρείο όμως είναι μεγάλο και δεν πρέπει επίσης να φιλοξενούνται με άγρια είδη.Το ίδιο αναφέρει και ο Δρ.Konings (2). Προτείνεται και απο τους δύο συγγραφείς ελάχιστο μήκος ενυδρείου 1μέτρο και ελάχιστα λίτρα 200 και βέβαια εδώ πρέπει να προσέξουμε ατο αριθμό των αρσενικών γιατί το ενυδρείο είναι το minimum.Ο Δρ. Konings αναφέρει και αυτός οτι παρότι δεν μπαίνουν μαζί με άγρια είδη μπορούν να συμβιώσουν με άλλα χωρίς όμως να αναφέρει συγκεκριμένα είδη. Όπως αναφέρεται και απο τους δύο συγγραφείς τα X.flavipinnis,X.spilopterus, X.papilio και Χ.Boulengeri δημιουργούν ζευγάρια όταν είναι έτοιμα να γεννήσουν. Το αξιοπερίεργο είναι οτι τα ψάρια αυτά είναι biparental mouthbrooders δηλαδή η επώαση των αυγών γίνεται και απο τους δύο γονείς δηλαδή αρχίζει απο την μητέρα και μετά απο κάποιες μέρες τα εμβρυα μεταφέρονται και συνεχίζουν την επώαση τους στο στόμα του πατέρα. Ο Δρ.Konings φαίνεται οτι εξαιρεί απο αυτή τη ιδιαιτερότητα την X.Boulengeri. Β.Η άλλη υποομάδα κατά τον Zurlo είναι η οικογένεια των Callochromis της οποίας τα ψάρια είναι πιο άγρια. Για το λόγο αυτό είναι καλά να φιλοξενούμε ενα αρσενικό με αρκετές θηλυκές σε μια αναλογία 1αρ/4-6 θηλ. Ο Δρ.Konings αναφέρει οτι σε περίπτωση που θέλουμε περισσότερα αρσενικά και ειδικά στη περίπτωση των C.macrops και C.melanostigma να προτιμήσουμε ενυδρεία τουλάχιστον 150 cm. Και τουλάχιστον 500λτ.Και δύο συγγραφείς συμφωνούν στα πιο πάνω και βέβαια συμφωνούν οτι εφόσον θα κρατήσουμε ένα αρσενικό προτείνουν ενυδρείο τουλάχιστον ενός μέτρου και τουλάχιστον 200λτ. Υπάρχει όμως μια εξαίρεση όσον αφορά τον αμμώδη βιότοπο και αυτή είναι η Xenotilapia spilopterus που προτιμά τον πετρώδη βιότοπο. Η βασική διαφορά των δύο συγγραφέων είναι η εξής: Ο Δρ. Konings αναφέρει στην ομάδα αυτή μόνο τα είδη Xenotilapia και Enantiopous παρότι αν διαβάσει κάποιος τα προφίλς των ψαριών θα παρατηρήσει οτι και η οικογένεια των Callochromis θα μπορούσε να ανήκει στην ομάδα αυτή. Το ενυδρείο των ψαριών αυτών πρέπει να έχει ανετο χώρο με άμμο και λίγες πέτρες που δεν χρειάζεται να σχηματίζουν συγκροτήματα απλώς να δημιουργούν νοητά σύνορα.Εξαίρεση μόνο για την X.spilopterus που χρειάζεται σχηματισμό απο πέτρες αφού της αρέσουν και οι πετρώδεις περιοχές αλλά απαιτείται και άνετος χώρος στρωμένος με άμμο. Αυτά τα λίγα για τα ψάρια αυτά που έχουν αρκετό ενδιαφέρον.Περισσότερες πληροφορίες όπως για μεγέθη για παράδειγμα μπορούν οι φίλοι να βρούν ψάχνοντας το διαδίκτυο.Αν κάποιος φίλος αποφασίσει να ασχοληθεί τότε θα δοθούν και πιο αναλυτικά πληροφορίες. Βιβλιογραφία: 1. The Tanganyika Cichlid Aquarium, Georg Zurlo , 2000 ,εκδόσεις BARRON’S 2. Back to Nature Guide to Tanganyika Cichlids , 2nd edition, Ad Konings 3. Cyphotilapia frontosa ή ομάδα των cyphotilapini - Εχω ένα ενυδρείο 800λτ. και θέλω να φιλοξενήσω μεγάλα ψάρια από Ταγκανίκα . - Και το ρωτάς ; η απάντηση είναι cyphotilapia. Αυτή την στιχομυθία θα την ακούσουμε αρκετά συχνά ανάμεσα σε χομπίστες που διαθέτουν μεγάλο ενυδρείο και θέλουν να ασχοληθούν με Ταγκανίκα. Οι cyphotilapia είναι από τα πιο δημοφιλή ψάρια της λίμνης. Σε όλους μας είναι γνωστό το καρούμπαλο στο κεφάλι του αρσενικού . Χαρακτηριστικό γνώρισμα των ψαριών αυτών, γιαυτό υπάρχει και το εμπορικό όνομα που είναι Tanganyika Humphead. Επίσης άλλο χαρακτηριστικό είναι οι κάθετες μπάρες ( streep) ,6 ή 7 τον αριθμό ανάλογα του είδους. Ησυχα ψάρια ,mouthbrooders ,είναι κοπαδόψαρα και ο συνδυασμός αρ./θηλ. προτείνεται 1/ 4-6 ανάλογα τον συγγραφέα. Φιλοξενούνται σε μεγάλα ενυδρεία. Για παράδειγμα ο M.Smith (1) προτείνει τουλάχιστον 750 λτ. και 8-12 άτομα. Ο Δρ. Konings (2) προτείνει ελάχιστα 400λτ. ,μήκος 150 cm και τουλάχιστον 5 άτομα. Πάντα υπάρχουν διαφορές μεταξύ των συγγραφέων το σίγουρο όμως εδώ είναι ότι τα συγκεκριμένα ψάρια απαιτούν μεγάλο ενυδρείο. Το μέγεθος τους κυμαίνεται 30- 40 cm περίπου ανάλογα του είδους. Τα ενυδρεία απαιτούν πέτρες και σημεία όπου θα μπορούν να κρύβονται.Είναι ψάρια που τρώνε τροφή πλούσια σε πρωτείνη όπως άλλα μικρά ψάρια και ασπόνδυλα. Υπάρχουν στο εμπόριο τροφές κατάλληλες για τα ψάρια αυτά.Συνηθίζουν να κυνηγούν μικρά ψάρια κυρίως την αυγή και συνήθως κυνηγούν ψάρια του γένους cyprichromis ,γιαυτό οι συγγραφείς , D.Boruchowitz (3) και Ad Konings (2) προτείνουν να μην φιλοξενούνται μαζί σε αντίθεση με τον G.Zurlo ( 4) που προτείνει σε μεγάλα ενυδρεία να φιλοξενούνται μαζί ,προυπόθεση και το τονίζω αυτό ,το ενυδρείο να έχει μήκος και βέβαια λίτρα. Κλείνοντας να αναφέρω ότι είναι σε όλους μας γνωστό ότι πολλές φορές αλλάζει η ονομασία των αφρικάνικων ψαριών από τους επιστήμονες και ανακαλύπτονται ακόμα νέα είδη .Προσπαθώντας λοιπόν να συλλέξουμε πληροφορίες και υλικό για την μικρή αυτή παρουσίαση βρήκαμε αυτό εδώ http://www.e-aquariumthai.com/Customer/Aqu...8F?OpenDocument το οποίο έχει αρκετό ενδιαφέρον. Δεν το αναλύουμε το αφήνουμε όπως είναι για να το διαβάσετε. Συμπερασματικά τα ψάρια αυτά εφόσον φιλοξενούνται στο κατάλληλο περιβάλλον σίγουρα θα σας ανταμείψουν. 1. Lake Tanganyikan Cichlids , Mark Phillip Smith ,1998 ,Εκδόσεις BARRON’S 2. Back to Nature Guide to Tanganyika Cichlids , 2nd edition, Ad Konings 3. Guide to Cichlids ,David E. Boruchowitz ,2006 ,Εκδόσεις tfh 4. . The Tanganyika Cichlid Aquarium, Georg Zurlo , 2000 ,εκδόσεις BARRON’S 4.Η ομάδα των Cyprichromis ή minnow cichlids. Μια άλλη ενδιαφέρουσα ομάδα είναι η ομάδα των cyprichromis ή minnοw cichlids . Θα έλεγα ότι η ομάδα αυτή αποτελείται από δύο υποομάδες τα cyprichromis και τα paracyprichromis.Τα πρώτα έχουν πιο ζωηρό ταμπεραμέντο από τα δεύτερα. Τα δε δεύτερα προτιμούν να ζούν πιο κοντα σε πέτρες.Θεωρούνται ψάρια ανοικτών νερών και κάποιος μπορεί να τα παρατηρήσει σε βάθη ,όπως αναφέρεται , από 5-40 μέτρα. Συνήθως κολυμπούν σε αγέλες κατά χιλιάδες . Στη λίμνη τα αρσενικά αμύνονται μιας “ τρισδιάστατης “ περιοχής νερού όπου από κάτω από την περιοχή αυτή υπάρχουν πέτρες. Οι μεγάλες αγέλες αποτελούνται από διάφορα είδη της ομάδας .Στη περίπτωση των paracyprichromis τα θηλυκά είναι πιο κοντά στις πέτρες ενώ τα αντίστοιχα αρσενικά τους, προστατεύουν την περιοχή πάνω από αυτές. Παρότι είναι μικρά σχετικά ψάρια με μέγεθος από 8-15 cm το ενυδρείο που προτείνεται είναι αρκετά μεγάλο σε μήκος. Για παράδειγμα ο Δρ. Konings προτείνει ενυδρεία τουλάχιστον από 120- 150 cm. Παρότι στη λίμνη όπως αναφέραμε οι αγέλες αποτελούνται από διάφορα είδη στο ενυδρείο προτείνεται να μπαίνει μόνο ένα είδος. Το aquascaping αποτελείται από λίγες μεγάλες πέτρες ώστε τα αρσενικά να τις έχουν ως σημεία αναφοράς για τις περιοχές τους και εφόσον είναι paracyprichromis για παράδειγμα τα nigripinnis ή P. Brieni θα χρησιμοποιηθούν οι πέτρες ως καταφύγια. Πρέπει να έχουμε υπόψιν μας ότι κάθε αρσενικό προφυλάσσει μια περιοχή διαμέτρου περίπου 40-50 cm και είναι και αυτός ένας λόγος που απαιτείται μεγάλο σε μήκος ενυδρείο. Επειδή τα αρσενικά είναι ερειστικά μεταξύ τους προτείνεται να φιλοξενούμε περισσότερους από δύο αρσενικούς. Ο Δρ.Konings προτείνει ένα συνδυασμό πέντε αρσενικών και πέντε θηλυκών. Βέβαια θα μπορούσε να αυξήσουμε τον πληθυσμό των θηλυκών .Επειδή τα ψάρια αυτά κολυμπούν στις ‘ ανοικτές ΄ περιοχές του ενυδρείου μπορούν να συνδυαστούν με ψάρια της λίμνης που ζουν στα κατώτερα επίπεδα της λίμνης και κατά συνέπεια και του ενυδρείου. Δεν προτείνεται από τον Δρ.Konings να φιλοξενούνται μαζί με φροντόζες εν αντιθέσει με άλλο συγγραφέα που προτείνει να μπαίνουν μαζί ( G.Zurlo). Κλείνοντας πιστεύω ότι σε ένα μεγάλο κοινωνικό ενυδρείο Ταγκανίκα τα ψάρια αυτά αξίζει να φιλοξενούνται και σίγουρα ο χομπίστας θα ανταμειφθεί βλέποντας ενδιαφέρουσες συμπεριφορές και όμορφα χρώματα. 1.Enjoying Cichlids ,Ad Konings , 2002 2.Back to Nature Guide to Tanganyika Cichlids ,Ad Konings , 2nd Edition 3.The Tanganyika Cichlid Aquarium , G.Zurlo 5. Η ομάδα των featherfin Η παρουσίαση της ομάδας αυτής θα ολοκληρώσει και την γενική περιγραφή των mouth brooders της λίμνης Ταγκανίκα. Στην ομάδα αυτή ανήκουν η Opthalmotilapia ventralis ( 13-15 cm.) , O.nasuta ( 16-20 cm) ,Cyathopharynx furcifer ( 15-22 cm) , C. Foae ( 15-22) και Benthochromis tricoti ( 16-20). Τα ψάρια αυτά και η συντήρηση τους δεν αφορούν αρχάριους χομπίστες . Τα ψάρια αυτά φτάνουν σε μεγέθη μέχρι και 22 cm ( C. Furcifer ,C.foae) ισως και πιο πολύ. Απαιτείται προσεκτικός σχεδιασμός του aquascaping και της σύνθεσης των ψαριών. Τα ενυδρεία πρέπει να είναι μεγάλα και τουλάχιστον 500 λίτρα επαναλαμβάνω τουλάχιστον 500 λίτρα. Ανκαι τα ενυδρεία είναι μεγάλα είναι δύσκολο να φιλοξενούμε δύο ή και περισσότερα αρσενικά της ομάδας αυτής. Για παράδειγμα τα αρσενικά Οphtalmotilapia είναι πολύ άγρια απέναντι σε αρσενικά τους είδους τους γιαυτό όταν πρόκειται κάποιος να φιλοξενήσει δύο αρσενικά πρέπει να υπάρχει μέσα στο ενυδρείο μια απόσταση που να χωρίζει τις δύο περιοχές που ελέγχουν οι δυο αρσενικοί της τάξης 150 – 200 cm . Τα θηλυκά μπαίνουν σε ομάδες και πρέπει να έχουν τους κατάλληλους κρυψώνες ώστε να προστατεύονταi από το κυνήγι όταν θα θέλουν να γεννήσουν αλλιώς θα κινδυνεύσουν να χάσουν την ζωή τους. Σε μεγάλα ενυδρεία ΑΝΩ των 750 λτ. κάποιες φορές μπορούν να φιλοξενηθούν 2 αρσενικά από C.furcifer ή B.tricoti χωρίς ο κυριάρχος να σκοτώσει τον άλλο. Επίσης σε μεγάλα ενυδρεία 2 αρσενικά C.foae θα μπορούσαν να ζήσουν μαζί εφόσον υπάρχει το σωστό aquascape και άνετος χώρος και να μας παρουσιάσουν τα εξαιρετικά τους χρώματα. Τα B.tricoti δεν πρέπει να φιλοξενούνται μαζί με O.ventralis , Tropheus moori ή μεγάλες λαμπρολογγίνες γιατί μπορεί να τρομοκρατηθεί και κρύβεται. Μπορoύμε να το συνδυάσουμε με άλλες ήσυχες κιχλίδες όπως C.frontosa, Gnathochromis permaxillaris ή Enantiopus melanogenys ή από το γένος xenotilapia και το γένος Ectodus. Ανακεφαλαιώνοντας ,μεγάλα μα πολύ μεγάλα ενυδρεία ,πέτρες με σωστούς κρυψώνες , ανοικτός χώρος με άμμο για κολύμπι και προσοχή τόσο στον συνδυασμό ψαριών οσο και στο αριθμό τους ( αρσενικά ,θηλυκά). Εφόσον λάβουμε σοβαρά υπόψιν τις πιο πάνω οδηγίες είναι σίγουρο ότι και τα ψάρια μας θα είναι ευτυχισμένα και θα μας το ανταποδώσουν τόσο με γέννες αλλά και με τα εξαιρετικά τους χρώματα. 1.Enjoying Cichlids ,Ad Konings , 2002 2.Back to Nature Guide to Tanganyika Cichlids ,Ad Konings , 2nd Edition B.Subtrate brooders 1.Η ομάδα των Brichardi Τα ψάρια αυτά είναι μια καλή επιλογή για τους αρχάριους Αφρικής όπως για παράδειγμα το Neolampologus brichardi ( Princess of Burundi). Πρέπει να λαμβάνουμε σοβαρά υπόψιν ότι τα ψάρια αυτά είναι περιοχικά και αμύνονται με λύσσα θα έλεγα τη περιοχή που ελέγχουν. Αναφέρεται ότι ένα ζευγάρι θα μπορούσε να φιλοξενηθεί και σε ενυδρείο 60 λίτρων. Ο Δρ. Konings αναφέρει ότι μπορούν να να φιλοξενηθούν και σε ομάδες εφόσον το ενυδρείο είναι μεγάλο ,επειδή το κάθε ζευγάρι που θα δημιουργηθεί αμύνεται μιας περιοχής διαμέτρου 30 cm περίπου γιαυτό για τέτοιου τύπου ενυδρεία απαιτείται προσεκτικός σχεδιασμός του aquascape με πέτρες που δημιουργούν σπηλιές ( shallow caves). Ξεκινώντας ένα ενυδρείο με brichardi μπορούμε να βάλουμε ομάδα από νεαρά brichardi και μόλις δημιουργηθεί το ζευγάρι είναι καλό να βγάλουμε τα άλλα γιατί θα υπάρξει πρόβλημα εφόσον θα κυνηγηθούν από το ζευγάρι. Στο σημείο αυτό πρέπει να επισημάνουμε την ιδιαιτερότητα των νέων ψαριών που θα γεννηθούν ,αυτά λοιπόν μένουν κοντά στην περιοχή τους και υπερασπίζονται μαζί με τους γονείς τους τα νεώτερα αδέλφια τους. Άλλο ψάρι της ομάδας που μπορεί να φιλοξενηθεί με παρόμοιο τρόπο όπως τα brichardi είναι τα N.buescheri τα οποία όμως αν μπουν σε ομάδες πιθανόν να χρειάζονται ακόμα μεγαλύτερο χώρο μεταξύ των ζευγαριών. Από την πείρα μας βλέπουμε ότι τα ψάρια αυτά απαιτούν ενυδρεία μήκους τουλάχιστον μέτρο για να αποφεύγονται τα προβλήματα. Το ίδιο ισχύει και για τα ψάρια της επόμενης ομάδας ( N.leleupi). Στην ομάδα αυτή υπάρχουν και άλλοι εκπρόσωποι όπως N.gracilis,N.pulcher, N.caudopunctatus και άλλα. Η παρουσία σε ένα ενυδρείο διαφόρων ψαριών από αυτή την ομάδα ενέχει κίνδυνο υβριδισμού εφόσον ενδιαφέρει να μην έχουμε υβρίδια , όμως όπως αναφέρεται τα N.buescheri θα μπορούσαν να φιλοξενηθούν μαζί με άλλα ψαράκια της ομάδας. Συμπερασματικά τα ψαράκια αυτά εφόσον έχουν το σωστό aquascape και τις παραμέτρους νερού θα ανταποδώσουν στον χομπίστα τα μέγιστα. 1.Enjoying Cichlids ,Ad Konings , 2002 2.Back to Nature Guide to Tanganyika Cichlids ,Ad Konings , 2nd Edition 2.Η ομάδα των leleupi Είναι μια μεγάλη ομάδα από substrate brooders που χρειάζονται αρκετό χώρο στο ενυδρείο. Μελη αυτης της ομαδας,ειναι οι Neolamrologus leleupi,Neolamprologus cylindricus,Neolamprologus mustax, Neolamprologus nigriventris,και Lepidiolamprologus Kendalli. Eίναι πάρα πολύ δύσκολο να διατηρήσουμε παραπάνω από ένα αρσενικό από όλα αυτά τα είδη στο ίδιο ενυδρείο. Αυτό που πρέπει, είναι τα ψάρια να είναι ζευγάρι. Όταν το θηλυκό δεν είναι ακόμα έτοιμο για αναπαραγωγή, κυνηγιέται πάρα πολύ από το αρσενικό το οποίο θεωρεί όλο το ενυδρείο ως τόπο διατροφής, και εδαφικής κυριαρχίας του. Για να μπορέσει λοιπόν να επιζήσει αυτού του έντονου κυνηγητού και πίεσης από το αρσενικό, πρέπει μέσα στο ενυδρείο να υπάρχουν διαμορφωμένες πολλές κρυψώνες, και μάλιστα σε αρκετές από αυτές να μπορεί να χωράει ίσα ίσα το θηλυκό, μιας και είναι μικρότερο σε μέγεθος από το αρσενικό. Οσον αφορά το aquascape συνιστάται να τοποθετούνται κατάλληλα μικρές γλάστρες και πλαστικές σωλήνες ως κρυψώνες. Δεν προτείνεται να μπαίνουν διάφορα ψάρια από την ίδια ομάδα για το κίνδυνο πιθανού υβριδισμού. Τα περισσότερα από τα παραπάνω είδη, χρειάζονται ένα ενυδρείο όγκου περίπου 150 λίτρων, ενώ τα μεγαλύτερα μέλη της ομάδας, χρειάζονται μεγαλύτερα ενυδρεία. Πηγη: Back to Nature Guide to Tanganyika Cichlids , Ad Konings 3.Η ομάδα των Compressiceps Συνεχίζοντας τις παρουσιάσεις ψαριών συνεχίζουμε με τους όμορφους και πανάρχαιους ( δείτε τα ψάρια σαν να έρχονται απο εκατομμύρια χρόνια πίσω όσο παλιά είναι αυτή η λίμνη) κάλβους που ανήκουν στα subtrate brooders.Η ομάδα αυτή δηλ. ο Altolamporologus Compressiceps, Altolamprologus calvus και Altolampologus fasciatus είναι ψαράκια που μπορούμε να τα έχουμε σε κοινωνικά ενυδρεία άνκαι τα ψάρια αυτά μπορεί να κυνηγήσουν μικρά ψαράκια άλλων subtrate brooders ή θα προσπαθήσουν να φάνε τα αυγά άλλων mouthbrooders. Όπως αναφέρεται από τον ερευνητή Δόκτορα Konings αν θέλουμε να κρατήσουμε κιχλίδες με σκοπό την αναπαραγωγή είναι καλά να μην είναι μαζί με τα πιο πάνω αναφερόμενα τρία είδη. Απαιτούν σπηλιές για να κρύβονται και να γεννούν ή ΜΙΚΡΑ καβούκια από σαλιγκάρια ή κοχύλια. Θα μου πείτε γιατί γράφω με κεφαλαία τη λέξη "μικρά", υπάρχει λόγος αγαπητοί μου φίλοι. Ο αρσενικός. κάλβος είναι μεγαλύτερος από το θηλυκό. Ο αρσενικός .κάλβος έχει μια δολοφονική ιδιαιτερότητα αν το καβούκι τον χωράει μπορεί να κυνηγήσει το θηλυκό του μέσα σε αυτό να το αναγκάσει να σφηνωθεί και μοιραία να χάσει τη ζωή της ( τι έρωτας είναι αυτός ;; γιαυτό τα καβούκια που βάζουμε είναι μικρά ώστε να μην χωράνε τον αρσενικό κάλβο. Να αναφέρω ότι ο κάλβος των κοχυλιών είναι ο Altolamprologus compressiceps " shell " είναι μικρότερος σε σύγκριση ( 5-8 cm ) με τα άλλα του αδέλφια που έχουν μέγεθος μεγαλύτερο ( 10 - 16 cm περίπου).: Θέλω να σημειώσω τα εξής :Διαβάζοντας τα πιο πάνω θα μπορούσε να πει κάποιος εφόσον έχω κάλβους θα αποφύγω να βάλω άλλα ψαράκια επειδή υπάρχει ο κίνδυνος για τα μικρά. Εγώ θα έλεγα να το δοκιμάσουμε. Το σωστό aquascaping , o σωστός αριθμός ψαριών πιστεύω ότι θα μας βοηθήσει να κρατήσουμε αυτά τα πανέμορφα ψάρια μαζί με άλλα. Αυτά τα ολίγα για τους Κάλβους. Πηγές : 1.Back to Nature Guide to Tanganyika Cichlids ,2nd edition , Ad Konings 2.The Tanganyika Cichlid Aquqrium , Barron's edition , Georg Zurlo 4. Η ομάδα των Julies Η ομάδα των Julies αποτελείται από ψάρια που είναι δημοφιλή ανάμεσα στους χομπίστες. Τα ψάρια αυτά έχουν λεπτό ( κομψό – slender ) και μακρύ σώμα , ( elongated ) και με βάση αυτά τα κριτήρια στην ίδια ομάδα οι ερευνητές κατατάσσουν και το γένος των Chalinochromis. Οσον αφορά τα Chalinochromis έχουν περιγραφεί προς το παρόν μόνο δύο είδη τα C.Brichardi και τα C.Popellini. Τα J.Marlieri ( 10-13 εκ.) , J.Regani ( 10-13 εκ.) ,τα C.Brichardi ( 13-16 εκ.) και τα C.Popellini ( 13-18εκ.) μεγαλώνουν περισσότερο από τα J.Dickfeldi ( 8-10 εκ.) , τα J.Ornatus ( 5-9 εκ.) και τα J.Transcriptus ( 5-7 εκ.) . Επίσης συνήθως τα αρσενικά Chalinochromis είναι μεγαλύτερα από τα θηλυκά ενώ στα Julies όπως αναφέρεται συμβαίνει το αντίθετο. Πρέπει να επισημάνω ότι στα Julies το κάθε είδος έχει πολλές παραλλαγές για παράδειγμα τα J.Marlieri παρατηρούνται σαν J.Marlieri Magara, J.M. Kala , J.M. Milima, J.M. Halembe, J.M. Grombe. Οι διαφορές που παρουσιάζουν στις γραμμές ή στις κηλίδες που έχουν πάνω στο σώμα τους καθιστούν κάποτε αδύνατη την αναγνώριση τους από τους χομπίστες ή αν πρόκειται για υβρίδιο. Προτιμούνται ενυδρεία μήκους ενός μέτρου τουλάχιστον, πέτρες για τις σπηλιές και άμμος. Είναι καλά οι χομπίστες εφόσον θέλουν να αποφύγουν πιθανούς υβριδισμούς να αποφεύγουν να βάζουν μαζί J.Regani με J.Marlieri ή J.Transcriptus με J.Ornatus. Τα ψάρια αυτά φιλοξενούνται σε ζευγάρια. Πηγές : 1.Back to Nature Guide to Tanganyika Cichlids ,2nd edition , Ad Konings 2.The Tanganyika Cichlid Aquqrium , Barron's edition , Georg Zurlo 3.Enjoying Cichlids ,Ad Konings , 2002 5.Η ομάδα των shell –dwellers ( κογχυλόψαρα) Τα κογχυλόψαρα είναι από τα ψαράκια όπως τα Julies και τα Brichardi που μπορούν εύκολα να φιλοξενηθούν και είναι από τα ψαράκια που πολλοί αρχάριοι χομπίστες προτιμούν να φιλοξενούν για αρχή. Τι χρειαζόμαστε απλά πράγματα , άμμο και κογχύλια ( σαλιγκάρια) και έχουμε έτοιμο aquascape. Όλα τα είδη της ομάδας εκτός από το N.brevis ζούν σε δικό τους κογχύλι το καθένα σε αντίθεση με τα brevis που το ζευγάρι ζει σε ένα κογχύλι. Μερικά από αυτά όπως τα N.Multifasciatus , N.Similis και τα Telmatochromis ζουν στη λίμνη σε μεγάλες αποικίες οπότε στο ενυδρείο είναι καλό να φιλοξενούνται σε χαρέμια ,στα συγκερκιμένα είδη στρώνουμε τον βυθό με κογχύλια και θα τα τακτοποιήσουν όπως θέλει το χαρέμι. Για τα υπόλοιπα προτιμάται τα κογχύλια να απέχουν μεταξύ τους κατά 15-25 εκ.Σχεδόν σε όλα τα κογχυλόψαρα το αρσενικό είναι μεγαλύτερο από το θηλυκό. Τα κογχυλόψαρα συνδυάζονται με πολλά ψάρια σε κοινωνικά ενυδρεία Ταγκανίκας. Ας πάρουμε όμως λίγο τα πράγματα από την αρχή : Καταρχήν στην ομάδα αυτή ανήκει η μικρότερη κιχλίδα της λίμνης ( N.Multifasciatus). - Από τα πιο δημοφιλή είναι τα N.multifasciatus που μαζί με τα όμοια τους N.Similis -φτάνουν τα 3-4 εκ. μήκος – και φιλοξενούνται σε χαρέμια . Ένα μικρό χαρέμι 1αρ./3θηλ ή 1αρ./4θηλ. σύντομα θα μας γεννήσουν πολλά μικρά. - Τα N.Ocellatus και τα όμοια τους είδη όπως L.Speciosus ,L.meleagris που μεγαλώνουν λίγο περισσότερο από τα προηγούμενα ( αρσν.5εκ.-θηλ 3,5 εκ.), συνήθως είναι καλύτερα να φιλοξενούνται σε ζευγάρια. Σε ενυδρεία πάνω από 120 εκ. μπορεί να φιλοξενηθεί χαρέμι ή ζευγάρια Να σημειώσουμε ότι τα μικρά ψαράκια για ένα χρονικό διάστημα όταν αισθανθούν κίνδυνο κρύβονται στο κογχύλι της μητέρας τους ,φαινόμενο που χάνεται πριν την επόμενη γέννα του ζευγαριού. - Επίσης υπάρχουν τα L.Signatus ,τα L.Ornatipinnis και N.Brevis τα οποία και αυτά φιλοξενούνται σε ζευγάρια. Ειδικά τα L.Signatus ενώ στη λίμνη ζούν σε μικρά βαθουλώματα στην άμμο ,στο ενυδρείο καταλαμβάνουν κογχύλια. - Είδη τα οποία μεγαλώνουν αρκετά είναι τα L.Callipterus , N.Boulengeri και N.Meeli. Για παράδειγμα το αρσενικό Callipterus φτάνει τα 13 εκ. περίπου κατά άλλους και 16 εκ. ενώ το θηλυκό μόνο 4-5 εκ. - Επίσης στην ομάδα αυτή ανήκουν κάποια είδη από τα Telmatochromis όπως το Telamtochromis temporalis shell καθώς επίσης και ο κάλβος των κοχυλιών που έχει περιγραφεί στους κάλβους. Οι ανάγκες σε ενυδρεία εξαρτώνται από τα ψάρια που θα φιλοξενηθούν. Για παράδειγμα τα multi φιλοξενούνται σε ενυδρεία 60εκ. ενώ τα πιο μεγάλα ψάρια της ομάδας απαιτούν μεγαλύτερα σε μήκος ενυδρεία. Οι φίλοι που θέλουν να ασχοληθούν και ιδιαίτερα οι αρχάριοι σίγουρα θα απολαύσουν ένα ενυδρείο από κογχυλόψαρα με τις πραγματαικά ενδιαφέρουσες συμπεριφορές τους. Πηγές : 1.Back to Nature Guide to Tanganyika Cichlids ,2nd edition , Ad Konings 2.The Tanganyika Cichlid Aquqrium , Barron's edition , Georg Zurlo 3.Enjoying Cichlids ,Ad Konings , 2002 ΕΠΙΛΟΓΟΣ Αγαπητοί φίλοι με την παρουσίαση των Κογχυλόψαρων τελειώνει η γενική περιγραφή των ομάδων της Λίμνης Ταγκανίκα με κριτήριο τον τρόπο επώασης των αυγών τους. Πιστεύουμε ότι αυτή η προσπάθεια που έγινε θα βοηθήσει τους χομπίστες να έχουν μια πρώτη επαφή με τα ψάρια της Λίμνης αυτής. Διαβάζοντας λοιπόν την περιγραφή των ομάδων αντιλαμβανόμαστε αμέσως ότι τα ενυδρεία της Λίμνης Ταγκανίκα έχουν ένα μεγάλο πλεονέκτημα ,Ποιο είναι αυτό ; ότι ο χομπίστας μπορεί να στήσει ένα ενυδρείο από 60 λίτρα περίπου μέχρι και αρκετούς τόνους λαμβάνοντας υπόψιν του τον χώρο του και την οικονομική του αντοχή. Φτιάχνοντας λοιπόν το σωστό aquascape , έχοντας τις σωστές παραμέτρους νερού και συμβατά ψάρια είναι σίγουρο ότι ο « Αφρικάνος » χομπίστας θα παρατηρήσει ενδιαφέρουσες συμπεριφορές και θα « παγιδεύσει » στιγμές από τον εξαιρετικό βιότοπο της λίμνης Ταγκανίκα μιας από τις μεγάλες λίμνες του ρήγματος της Ανατολικής Αφρικής και μια από τις μεγαλύτερες συλλογές γλυκού νερού στον Πλανήτη. Ευχόμαστε στους χομπίστες καλή επιτυχία σε ό,τι προσπαθήσουν. Με χαρά η ομάδα της Αφρικής

Συνεχίζοντας τις παρουσίασεις ψαριών απο τις δύο μεγάλες ομάδες των ψαριών της λίμνης Ταγκανίκας Συνεχίζω με τους όμορφους και παναρχαίους ( δείτε τα ψάρια σαν να έρχονται απο εκατομμύρια χρόνια πίσω όσο παλιά είναι αυτή η λίμνη) κάλβους που ανήκουν στα subtrate brooders.Η ομάδα αυτή δηλ. ο Altolamporologus Compressiceps, Altolamprologus calvus και Altolampologus fasciatus είναι ψαράκια που μπορούμε νατ έχουμε σε κοινωνικά ενυδρεία ανκαι τα ψάρια αυτά μπορεί να κυνηγήσουν μικρά ψαράκια άλλων subtrate brooders ή θα προσπαθήσουν να φάνε τα αυγά άλλων mouthbrooders.Όπως αναφέρεται από τον ερευνητή Δόκτορα Konings αν θέλουμε να κρατήσουμε κιχλίδες με σκοπό την αναπαραγωγή είναι καλά να μην είναι μαζί με τα πιο πάνω αναφερόμενα τρία είδη.Απαιτούν σπηλιές για να κρύβονται και να γεννούν ή ΜΙΚΡΑ καβούκια απο σαλιγκάρια ή κοχύλια.Θα μου πείτε γιατί γράφω με κεφαλαία τη λέξη "μικρά",υπάρχει λόγος αγαπητοί μου φίλοι.Ο αρσ. κάλβος είναι μεγαλύτερος απο το θηλ.Ο αρσ.κάλβος έχει μια δολοφονική ιδιαιτερότητα ,αν το καβούκι τον χωράει μπορεί να κυνηγήσει το θηλ. του μέσα σε αυτό να το αναγκάσει να σφηνωθεί και μοιραία να χάσει τη ζωή της ( τι έρωτας είναι αυτός ;; γιαυτό τα καβούκια που βάζουμε είνα μικρά ώστε να μην χωράνε τον αρσενικό κάλβο. Να αναφέρω οτι ο κάλβος των κοχυλιών είναι ο Altolamprologus compressiceps " shell " είναι μικρότερος σε σύγκριση ( 5-8 cm ) με τα άλλα του αδέλφια που εχόυν μέγεθος μεγαλύτερο ( 10 - 16 cm περίπου).: Θέλω να πώ τα εξής :Διαβάζοντας τα πιο πάνω θα μπορούσε να πει κάποιος εφόσον έχω κάλβους θα αποφύγω να βάλω άλλα ψαράκια επειδή υπάρχει ο κίνδυνος για τα μικρά.Εγώ θα έλεγα να το δοκιμάσουμε.Το σωστό aquascaping , o σωστός σριθμός ψαριών πιστεύω οτι θα μας βοηθήσει να κρατήσουμε αυτά τα πανέμορφα ψάρια μαζί με άλλα. Αυτά τα ολίγα για τους Κάλβους. Πηγές : 1.Back to Nature Guide to Tanganyika Cichlids ,2nd edition , Ad Konings 2.The Tanganyika Cichlid Aquqrium , Barron's edition , Georg Zurlo

Λίμνη Malawi ψάριΑ που δεν είνΑι κιχλίδες ,Της λίμνης Malawi Bagrus Meriodonalis, ΓΑΤόψΑρο θηρευΤής Pseudotropheus Flavus Malawi Shell Dwellers, Metriaclima livingstonii Lethrinops Tilapia Rendalli, Redbreast Tilapia Malawispongia Echinoides, σφουΓΓάρι λίμνης malawi Potamonautus Orbitospinus, Το κΑβούρι Της λίμνης Malawi Copadichromis Borleyi "kandango" Otopharynx Lithobates Aristochromis Christyi Labidochromis---ειδη Placidochromis electra Nimbochromis venustus Protomelas taeniolatus (Red) Protomelas pleurotaenia Chilotilapia euchilus Nimbochromis fuscotaeniatus Pseudotropheus polit Pseudotropheus Demasoni Pseudotropheus Saulosi Metriaclima lombardoi Labidochromis Mbamba Labidochromis Caeruleus Labidochromis Perlmutt Telmatochromis sp temporalis shell Cynotilapia Afra Melanochromis Cyaneorhabdos (maingano) Gephyrochromis moorii Pseudotropheus ater Copadichromis Geertsi Caprichromis orthognathus Caprichromis liemi Dimidiochromis strigatus Dimidiochromis dimidiatus Rhamphochromis longiceps Mylochromis lateristriga Exochochromis anagenys Fossorochromis rostratus Nimbochromis fuscotaeniatus Buccochromis heterotoenia Buccochromis lepturus Stigmatochromis pholidophorus Λίμνη Victoria Victoria!!!!! Mbipia lutea Neochromis nigricans Haplochromis sp.44 Xystichromis phytophagus Harpagochromis cf. squamulatus Lithochromis rufus Ptyochromis salmon Prognathochromis perrieri Platytaeniodus sp. "red tail sheller" Paralabidochromis chromogynos Oreochromis esculentus Λίμνη Tanganyika κΑβουριΑ Της λιμνης Tanganyika. Τanganyika Featherfins Tanganicodus Irsacae Lamprologus Tetracanthus Pseudosimochromis Curvifrons Neolamprologus(lepidiolamprologus) Meeli 'lamprologus' Brevis η ομάδΑ Των Compressiceps, οι ΑΓΑπημένοι μΑς κάλβοι η ομάδΑ ΤωνΤropheus, Το ΑπόλυΤο ψάρι;; Της λίμνης ΤΑΓκΑνίκΑς Petrochromis Trewawasae Reganochromis Calliurus Triglachromis otostigma Xenotilapia melanogenys Neolamprologus sexfasciatus Callochromis melanogostigma Chalinochromis popelini Chalinochromis Brichardi Lepidiolamprologus Pleuromaculatus Lepidiolamprologus elongatus Limnochromis auritus Altolamprologus sp. "Compressiceps Shell" Neolamprologus furcifer Lamprologus callipterus Telmatochromis brichardi (Chituta) Tylochromis polylepis Neolamprologus bifasciatus (Kantalamba) Petrotilapia genalutea Neolamprologus christyi Neolamprologus cunningtoni Neolamprologus pectoralis Neolamprologus pulcher (Kambwimba) Boulengerochromis Microlepis Bathybates graueri Xenotilapia Flavipinnis Eretmodus cyanostictus Neolamprologus obscurus Διάφορα Gallery ΓιΑ ψΑξιμο Set Up ΑφρικΑνικων ενυδρειων(ιδεες) Βόλτα στα ποτάμια της Αφρικής.... Ποταμια... κΑι ενΑ χελι Απο Aφρικη(mastacembelus Shiranus) Hydrocynus Goliath Αfrican Freshwater Pipefish Haplochromis Limax Haplochromis Latifasciatus Haplochromis Aeneocolor Oreochromis Niloticus Steatocranus Casuarius Pseudocrenilabrus nicholsi