Αναζήτηση στην κοινότητα

ΓΕΝΙΚΑ Infusoria είναι ένας ανεπίσημος ενυδρειακός όρος ο οποίος καλύπτει μια μεγάλη ποικιλία μικροοργανισμών και μπορεί να περιέχει μικροσκοπική άλγη, βακτήρια, πρωτόζωα, rotifers και πλήθος άλλων μικρών οργανισμών. Το μικρό τους μέγεθος, που κυμαίνεται από 25μm ως 300μm (1μm=1/1000mm), καθιστά την infusoria ιδανική τροφή για τις νεοεκκολαφθείσες λάρβες των ψαριών που έχουν μόλις καταναλώσει τον λεκιθικό σάκο τους και αρχίζουν να κολυμπούν ελεύθερα (περίπου δύο έως τέσσερις ημέρες μετά την εκκόλαψη, ανάλογα με το είδος). Για σύγκριση, οι ναυπλίοι της αρτέμιας (brine shrimp nauplii) έχουν μέγεθος από 400μm ως 500μm και είναι τόσο μεγάλοι που μερικές λάρβες δεν μπορούν να τους καταναλώνουν για τουλάχιστον δύο εβδομάδες μετά την εκκόλαψη. Οι μικροοργανισμοί αυτοί απαντώνται σε λίμνες, στάσιμα νερά και ποτάμια, καθώς επίσης και σε διαλύματα οργανικής ύλης σε κατάσταση αποσύνθεσης που εκτίθεται στον αέρα. Ασύγκριτα περισσότερους οργανισμούς που αποτελούν την infusoria συναντάμε σε γλυκό νερό ελεύθερο από οργανικές ουσίες που σαπίζουν, παρά σε νερό που περιέχει τέτοιες ουσίες. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι πρόκειται για καταναλωτές βακτηρίων ως εκ τούτου όταν εμφανίζονται σε φυτικά διαλύματα, είναι συνήθως μετά την αποσύνθεση. Η αποσυντιθέμενη οργανική ύλη αποτελεί τροφή για τα βακτήρια, που είναι ακόμα μικρότερα από την infusoria. Είναι ένας σημαντικός κρίκος στη διατροφική αλυσίδα στα υδρόβια συστήματα και αυτοί οι μικροοργανισμοί καταναλώνονται από άλλα μικρά ζώα, τα οποία με τη σειρά τους αποτελούν τροφή μεγαλύτερων οργανισμών. ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ Υπάρχουν αρκετοί τρόποι για να αποκτήσουμε μια επιτυχημένη καλλιέργεια. Γενικά, πρέπει να βάλουμε σε νερό μικρές ποσότητες οργανικών υλικών ώστε με την αποσύνθεση τους, να αρχίσουν να πολλαπλασιάζονται τα βακτήρια. Αυτά είναι και η βασική πηγή τροφής της infusoria, τουλάχιστον στα αρχικά στάδια της καλλιέργειας. Ο πιο αποτελεσματικός και διαδεδομένος τρόπος για την δημιουργία μιας επιτυχημένης καλλιέργειας είναι να φτιάξουμε ένα φυτικό διάλυμα χρησιμοποιώντας νερό από ένα καλά στρωμένο και ελεύθερο από χημικά ενυδρείο. Φέτες από πατάτα, φύλλα μαρουλιού ή λάχανου, φλούδες μπανάνας, υδρόβια φυτά και φύλλα σε αποσύνθεση είναι μερικά από το υλικά μου μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε. Η ιδανικότερη επιλογή αυτών, είναι να προέρχονται από βιολογικές καλλιέργειες. Σε αντίθετη περίπτωση, χημικά μπορούν να περάσουν και να μολύνουν το νερό του ενυδρείου μας κατά το τάισμα. Αν θέλουμε να επιταχύνουμε την αποσύνθεση τους, μπορούμε να τα βράσουμε σε νερό η απλά να τα μουλιάσουμε. Οι καλλιέργειες θα πρέπει να διατηρούνται σε χώρο με επαρκεί φωτισμό και αερισμό και να κρατηθούν ζεστές (26-28 °C). Επίσης δε θα πρέπει να καλύπτονται αν θέλουμε να πετύχουμε τη μέγιστη δυνατή παραγωγή. Το νερό ενός ενυδρείου που λειτουργεί για κάποιο χρονικό διάστημα περιέχει έναν σημαντικό αριθμό infusoria που είναι ικανός να αποτελέσει την μαγιά για την δική μας καλλιέργεια. Η παρουσία infusoria σε ένα ενυδρείο μπορεί να θεωρηθεί ως σημάδι της καλής του κατάστασης. Ωστόσο, η ποσότητα αυτή δεν είναι ικανή να αποτελέσει τροφή των λαρβών, αλλά ούτε είναι δυνατός ο πολλαπλασιασμός της εντός ενυδρείου, χωρίς να θέσει σε κίνδυνο την υγεία των μεγαλύτερων αλλά και πιο ευαίσθητων κατοίκων του ενυδρείου μας. Ο σωστός αερισμός του μείγματος είναι ιδιαίτερα σημαντικός. Καθώς τα βακτήρια αναπτύσσονται, καταναλώνουν το περισσότερο οξυγόνο στην καλλιέργεια παρεμποδίζοντας την ανάπτυξη της infusoria. Επίσης θα βοηθήσει στη μείωση όποιας δυσάρεστης οσμής παράγεται από την αποσύνθεση της οργανικής ύλης. Συνεπώς μια αεραντλία θα αυξήσει σημαντικά την απόδοση της καλλιέργειας μας. Μέσα σε δύο τρεις μέρες το νερό θα πρέπει να γίνει θολό από τα βακτήρια. Μόλις η καλλιέργεια αρχίσει να καθαρίζει ένα χλωμό, συνεχώς κινούμενο σύννεφο θα είναι ορατό, αν κρατήσουμε ένα γυάλινο βάζο με καλλιέργεια στο φως του ήλιου. Αν και είναι μόλις ορατά με γυμνό μάτι, για να δούμε σωστά την infusoria χρειάζεται ένα μικροσκόπιο. Σε αυτό το στάδιο μπορούμε να αρχίσουμε να την ταΐζουμε στα ψαράκια. Όταν η καλλιέργεια αναπτυχθεί καλά και θέλουμε να την διατηρήσουμε για κάποιο διάστημα, καλό είναι κάθε 3 – 4 ημέρες να σιφωνάρουμε και να απομακρύνουμε το άχρηστο πλέον οργανικό υλικό που έχει κατακάτσει στο βυθό. Φυσικά θα πρέπει να προσθέσουμε μερικά κομμάτια φυτικής ύλης, τα οποία θα παρέχουν οργανική ύλη όταν η αρχική καλλιέργεια κοντεύει να εξαντληθεί. Διαφορετικά η καλλιέργεια θα μειωθεί ταχύτατα αν καταναλωθούν πλήρως τα θρεπτικά συστατικά. Ωστόσο, θα πρέπει να προσέχουμε την ποσότητα που προσθέτουμε, καθώς υπερβολική ποσότητα οργανικής ύλης, μπορεί να καταλήξει στην εξάντληση του οξυγόνου στο διάλυμα και επομένως την καταστροφή της infusoria. ΤΑΙΖΟΝΤΑΣ INFUSORIA Μπορούμε να συλλέξουμε την infusoria με μια σύριγγα και να ταΐσουμε μέρος του διαλύματος της καλλιέργειας απευθείας στις λάρβες. Ταΐζουμε σύμφωνα με τον αριθμό τους, όσο πιο συχνά γίνεται σε μικρές ποσότητες, ώστε να μη μολύνουμε το νερό. Οι μικρές λάρβες εντοπίζουν εύκολα την τροφή τους και αυτό γίνεται αντιληπτό από τις γρήγορες και απότομες κινήσεις που κάνουν ώστε να τη συλλάβουν.Μπορούμε να ξεχωρίσουμε πότε έχουν φάει αρκετά, όταν έχουν διογκωθεί τα στομάχια τους. Ένας αποτελεσματικός τρόπος για να συλλέξουμε την infusoria από την καλλιέργεια πριν την χρησιμοποιήσουμε είναι να κλείσουμε την αεραντλία, να τοποθετήσουμε μια μικρή λάμπα δίπλα ή πάνω από την καλλιέργεια και να την αφήσουμε να κατακάτσει. Μέσα σε 15 λεπτά, η infusoria θα αρχίσει να σχηματίζει το λεπτό και θολό στρώμα που αναφέρθηκε παραπάνω, ακριβώς κάτω από την επιφάνεια. Μπορούμε τότε να αναρροφήσουμε και να την συλλέξουμε σε ξεχωριστό δοχείο. Το σημαντικότερο κατά το τάισμα infusoria είναι να περάσει όσο το δυνατόν λιγότερη οργανική ύλη στο ενυδρείο μας, ώστε να αποφύγουμε πιθανή μόλυνση του νερού. Ο καλύτερος τρόπος να συλλέξουμε την infusoria χωρίς να προσθέσουμε καθόλου από το μείγμα της καλλιέργειας στο ενυδρείο με τις λάρβες, είναι η χρήση ενός χάρτινου φίλτρου (αντίστοιχου με αυτά που χρησιμοποιούμε στον καφέ) πάνω από ένα χωνί και μέσα σε ένα άδειο δοχείο όπου θα συλλέγουμε τα υγρά. Χύνουμε το υγρό με την infusoria που έχουμε συλλέξει με τον παραπάνω τρόπο ή και όλο το περιεχόμενο της καλλιέργειας μας μέσα από το φίλτρο. Το φιλτραρισμένο διάλυμα θα περάσει στο δοχείο συλλογής και η infusoria θα συγκεντρωθεί στο χάρτινο φίλτρο. Η infusoria μπορεί τότε να ξεπλυθεί από το φίλτρο με φρέσκο νερό και να ταϊστεί στα ψαράκια. Το φιλτραρισμένο υγρό το μεταφέρουμε στο δοχείο με την καλλιέργεια, καθώς η καλλιέργεια θα συνεχίσει να αναπαράγεται. Αν επιθυμούμε να ταΐζουμε την καλλιέργεια στα ψαράκια για ένα προκαθορισμένο χρονικό διάστημα, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την ακόλουθη μέθοδο: Ανοίγουμε μια τρύπα στο βιδωτό καπάκι ενός κατάλληλου για τρόφιμα πλαστικού δοχείου, στο μέγεθος ενός λεπτού πλαστικού σωλήνα. Πιέζουμε το σωληνάκι μέσα από το καπάκι μέχρι αυτό να φτάσει περίπου ένα εκατοστό πάνω από τον πυθμένα του δοχείου. Στερεώνουμε το σωληνάκι εξωτερικά με κάποια κολλητική ταινία. Γεμίζουμε το δοχείο με το διάλυμα της infusoria και το τοποθετούμε στο καπάκι του ενυδρείου με το ελεύθερο άκρο του σωλήνα να αιωρείται πάνω από την επιφάνεια του ενυδρείου. Η καλλιέργεια μεταφέρεται στο ενυδρείο μέσα από το σωλήνα και η ροή ρυθμίζεται μέσω ενός σφιγκτήρα. Αφήνοντας το άκρο του σωλήνα στο εσωτερικό του δοχείου μόλις πάνω από τον πυθμένα απορροφούνται λιγότερα ιζήματα. Μπορούμε επίσης να προσθέσουμε μερικές υδατοδιαλυτές βιταμίνες για να ενισχύσουμε την θρεπτική αξία της infusoria μερικές ώρες πριν το τάισμα. Θα τις απορροφήσουν απευθείας από το νερό. -------------------- Microworms, Η ευκολότερη καλλιέργεια ζωντανής τροφής Grindal, Θρεπτική και οικονομική ζωντανή τροφή Προνύμφες κουνουπιών, Μια καλοκαιρινή λιχουδιά