Αναζήτηση στην κοινότητα

Ενα βιντεο που ουσιαστηκα μας εξηγει οτι δεν υπαρχουν κανονες συμβιωσης στα ενυδρεια μας και πως πρεπει να τα παρατηρουμε και να πρατουμε αναλογως την περιπτωση.Καθε ψαρι ειναι μοναδικο,καθε ενυδρειο επισης! Πολλες φορες φοβομαστε να πειραξουμε τις πετρες ενω αν παρατηρησουμε τα ψαρια και εντωπισουμε καποιο προβηλμμα πρεπει να το αλλαξουμε. Φοβομαστε να βγαλουμε τις πετρες και να κυνηγησουμε τα ψαρια για να φτιαξουμε τον πλυθησμο μας ξανα. Τα ψαρια χρειαζονται οντως τοσες κρυψωνες? Να βαλω κι'αλλες πετρες? Οι πετρες πρεπει να ακουμπουν μεταξυ τους ή να χωριζουν σε τμηματα το ενυδρειο? Βρηκα πολυ ενδιαφερον το βιντεο και θα ηθελα να το αναλυσουμε λιγο. Προσωπικα πιστευω οτι οι πολλες πετρες βοηθουν για να διορθωσουμε μια πιθανων προβλημματικη κατασταση.Και οι πολλες πετρες ομως δημιουργουν αλλα προβλημματα πχ αρνουμαστε μετα απο καιρο να επεμβουμε ωστε να απομακρυνουμε υπεραρυθμα ψαρια. Εγω ξεκινησα με mbuna σε ενα ενυδρειο του μετρου οριακο για ενα σωστο χαρεμι.Το υποτιθεμενο χαρεμι βγηκε τελικα 3-2 με πλειοψηφια τα αρσενικα απο ανθρωπο που υποτιθεται ηξερε να τα ξεχωριζει.Οι πολλες πετρες ομως με βοηθησαν και εμενα και τα ψαρια στο να μην υπαρχουν απωλειες για οσο διαστημα ετρεχε το ενυδρειο και μαλιστα βγηκαν και μικρα.Στην πορεια ο λαθος συνδυασμος αυτος μαζι με την πρωτη γεννα μεταφερθηκε σε ενα μεγαλυτερο ενυδρειο και πηρα την αποφαση να αφαιρεσω πανω απο τα μισα κιλα πετρες και να χρησιμοποιησω πιο σωστα τις πετρες που επελεξα.Πιο φυσικο αποτελεσμα,ψαρια που δεν κρυβονται και επιτελους το απολαμβανω!Στην πορεια βγαινουν αρκετα αρσενικα αφου πειραματιζομαι με την θερμοκρασια και αφαιρω αρσενικα,προς το παρων παει πολυ καλα! Τα ερωτηματα τελικα πρεπει να... Επεμβαινω στο ενυδρειο? Αλλαζω το scape? Αφαιρειτω τα υπεραρυθμα? Αν δεν κανουμε αυτο που πρεπει η καταλαξη ισως ειναι ενα αφρικανικο ενυδρειο με προβλημματα που δεν θα θελουμε ουτε εμεις πλεον να το χαζεψουμε και να ασχοληθουμε. Περιμενω να δειτε το βιντεο και να μποιραστειτε την δικη σας εμπειρια και να κανουμε μια ομορφη κουβεντα.

Neolamprologus pulcher: μια Κιχλίδα με ασυνήθιστη συμπεριφορά. Ο Δρ Alex Jordan, του Πανεπιστημίου της Νέας Νότιας Ουαλίας της Αυστραλίας, ερευνά την κοινωνική ζωή του Neolamprologus pulcher, μιας ενδιαφέρουσας κιχλίδας από την λίμνη Τανγκανίκα. Το Neolamprologus pulcher είναι ενδημικό είδος της λίμνης Τανγκανίκα, μια περιοχή στον βιότοπο της οποίας τα ψάρια έχουν κυρίαρχη θέση. Ίσως ως αποτέλεσμα του ανταγωνισμού, τα ψάρια έχουν εξελιχθεί και έχουν αναπτύξει πολύ ιδιαίτερες συμπεριφορές. Η ιδιαιτερότητα του είδους είναι ότι ζει σε ομάδες όπου τα μη αναπαραγόμενα άτομα βοηθούν στην προστασία και στο μεγάλωμα των μικρών, καθώς και στη προσπάθεια άμυνας από εχθρούς του κοπαδιού. Τα μέλη της ομάδας συνδέονται; Η συγγένεια εντός ομάδας είναι αρκετά χαμηλή κατά μέσο όρο, με τα μεγάλα αρσενικά συνήθως να έχουν την πιο μακρινή συγγένεια με άλλα ψάρια από την ομάδα. Προφανώς, όταν γεννιούνται τα μικρά είναι σε στενή επαφή με τους γονείς, μεγαλώνοντας όμως απομακρύνονται δημιουργώντας δικές τους ομάδες. Με τι κριτήρια επιλέγουν την ομάδα στην οποία θα ενταχθούν; Έχω πραγματοποιήσει πειράματα στη λίμνη Τανγκανίκα εξετάζοντας τους παράγοντες που επηρεάζουν τις αποφάσεις του είδους όταν ενώνεται σε νέες ομάδες. Αυτοί περιλαμβάνουν την ιεραρχική θέση στην νέα ομάδα, επειδή η πρόσβαση σε τροφή, στέγη και σύντροφο για αναπαραγωγή εξαρτάται από την ιεραρχική θέση, την πιθανότητα αποδοχής ή απόρριψης από τα μέλη της ομάδας - και εξωτερικών παραγόντων, όπως ο κίνδυνος από θηρευτές που αντιμετωπίζουν διαφορετικές ομάδες. Ποιες προκλήσεις αντιμετωπίζουν όταν εντάσσονται σε μια νέα ομάδα; Τα N.Pulcher είναι πολύ κυριαρχικά στην περιοχή τους, έτσι επισκέπτες της ομάδας συχνά απομακρύνονται βίαια. Υπάρχουν ενδείξεις ότι ψάρια επισκέπτονται μια ομάδα πολλές φορές πριν επιχειρήσουν να ενταχθούν σε αυτή, μάλλον για να γνωριστούν με τα μέλη της ομάδας και να μειωθεί η επιθετικότητα. Σε δικά μου πειράματα, περίμενα τα N.pulcher να μπουν σε ομάδες όπου θα ήταν κυρίαρχα και θα λάμβαναν έτσι την μικρότερη επιθετικότητα αλλά αποδείχτηκε τελικά ότι έκαναν ακριβώς το αντίθετο. Όταν έδωσα στο ψάρι την επιλογή ανάμεσα σε ομάδες με μεγαλύτερα ή μικρότερα ψάρια, διάλεξε τα μεγαλύτερα, παίρνοντας έτσι χαμηλότερη θέση στην ιεραρχία με αποτέλεσμα να δέχεται περισσότερη επιθετικότητα. Φαίνεται ότι τείνουν να επιλέγουν ομάδες που προσφέρουν μεγαλύτερη ασφάλεια από θηρευτές, παρά το γεγονός ότι γίνονται δέκτες μεγαλύτερης επιθετικότητας μέσα από την ίδια την ομάδα. Από τι επηρεάζεται η επιτυχία της αναπαραγωγής τους και τι έδειξε η έρευνα; Με το να λαμβάνει χαμηλότερη θέση στην ιεραρχία, το ψάρι πρέπει να περιμένει περισσότερο μέχρι να έρθει η σειρά του για να ζευγαρώσει και πιθανόν έχει μειωμένη πρόσβαση σε τροφή που καθυστερεί περαιτέρω την ανάπτυξή του. Όμως έχει περισσότερες πιθανότητες επιβίωσης σε ομάδες με μεγαλύτερα ψάρια από εκείνο, άρα φαίνεται ότι προτιμά να ξεκινήσει από χαμηλά και να επιβιώσει περισσότερο διάστημα, απ'το να πάει στην κορυφή της ιεραρχίας και να φαγωθεί πριν προλάβει να αναπαραχθεί. Η έρευνα απέδειξε μια πολύπλοκη λειτουργία της ομάδας, η οποία δεν ήταν έκπληξη δεδομένης της ιδιαίτερης δομής των ομάδων N.pulcher. Είναι δυνατόν να κρατήσουμε N.pucher σε ομάδες στο ενυδρείο μας; Αν ναι, σε τι αριθμό και ποιο είναι το ελάχιστο μέγεθος ενυδρείου που θα χρειαστούμε; Είναι δυνατόν, αλλά αν το κάνουμε σε μικρό ενυδρείο σύντομα θα δούμε την σκοτεινή πλευρά της-όπως αποκαλείται- Πριγκίπισσας!! Τα N.Pulcher όπως και τα N.brichardi, δημιουργούν εκτεταμένες ομάδες στην φύση, αλλά συχνά υπάρχουν διαμάχες μεταξύ τους και τα μέλη μπαίνουν και βγαίνουν από την ομάδα. Στην φύση αυτό δεν είναι πρόβλημα, μιας και η λίμνη είναι αρκετά μεγάλη ώστε αυτά να απομακρύνονται. Στο ενυδρείο όμως αν ένα μέλος της ομάδας διώχνεται δεν έχει που να πάει. Ακόμα και σ'ενα ενυδρείο με μήκος 180εκ, θα ήταν πολύ δύσκολο να κρατήσουμε δυο διαφορετικές ομάδες από αυτά τα είδη. Για μια ομάδα θα πρότεινα ένα ενυδρείο όχι μικρότερο από 90εκ. Δεδομένου όμως ότι στην φύση μια ομάδα μπορεί να έχει 15-20άτομα, καλό είναι να επιλέξετε ένα ακόμα μεγαλύτερο ενυδρείο. Για να δημιουργήσετε μια ομάδα, πρώτα βεβαιωθείτε ότι έχετε ένα ζευγάρι. Αυτό θα το κάνετε φιλοξενώντας μερικά μικρά και περιμένετοντως να δημιουργηθεί το ζευγάρι απομακρύνοντας τα υπόλοιπα. Μετά περιμένετε να ζευγαρώσουν. Καθώς μεγαλώνουν τα μικρά που θα αποκτήσετε, απομακρύνετε τα περισσότερα από αυτά, κρατώντας όμως μερικά για να βοηθήσουν στις επόμενες γέννες. Ίσως προσπαθήσετε να εισάγεται ενήλικα ψάρια στο ενυδρείο με μια ήδη διαμορφωμένη ομάδα, αλλά από την εμπειρία μου στο ενυδρείο αλλά και στην φύση, το ζευγάρι θα αντιδράσει πολύ βίαια και θα σκοτώσει το νεοεισαχθέντα ψάρι. γι'άυτό προσέξτε!! Σε κάθε περίπτωση απολαύστε ένα εκπληκτικό είδος. ___________________________________ πηγη: http://www.practicalfishkeeping.co.uk/