Αναζήτηση στην κοινότητα

ΚΑΝΟΝΕΣ ΣΥΜΒΑΤΟΤΗΤΑΣ ΚΙΧΛΙΔΩΝ ΑΦΡΙΚΗΣ Όλοι οι αφρικάνοι, όταν στήνουμε ένα νέο ενυδρείο, κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα, έρχεται το κυριότερο ερώτημα όλου του πρότζεκτ:Τι κιχλίδες θα φιλοξενήσουμε! Ενώ μοιάζει μια απλή διαδικασία, στην πραγματικότητα είναι μια από τις πιο πολύπλοκες, αφού τα ψάρια αυτά μέσα στα χιλιάδες χρόνια εξέλιξης τους, ανέπτυξαν πολύ διαφορετικούς τρόπους να τρέφονται, να ζευγαρώνουν, να επιβιώνουν. Η φύση βρήκε τρόπο να συμβιώνουν όλα μαζί σε μια λίμνη, όμως όταν επιχειρούμε να φέρουμε την φύση στο σαλόνι μας τότε το πράγμα δυσκολεύει. Εκεί έρχονται κάποιοι βασικοί κανόνες συμβατότητας να μας καθοδηγήσουν, για να μειωθούν όσο γίνεται οι πιθανότητες αποτυχίας. Διατροφή: Ίσως ο σημαντικότερος παράγοντας για το τι ψάρια θα φιλοξενήσουμε είναι η διατροφή. Στις λίμνες της Αφρικής κάθε είδος έχει εξελίξει άλλο τρόπο να τρέφεται. Κάποια ψάρια "ξύνουν" άλγες πάνω από τις πέτρες, κάποια φιλτράρουν την άμμο για έντομα και μικροοργανισμούς και άλλα τρέφονται ακόμα και με κιχλίδες μικρότερου μεγέθους. Αν και η διατροφή είναι δύσκολο να προσδιοριστεί 100%, έχουμε καταλήξει σε 3 μεγάλες κατηγορίες. Φυτοφάγες(Herbivores) κιχλίδες: Η διατροφή τους στηρίζεται σε φυτικές πρωτείνες και ίνες. Όπως άλγες και φυτοπλακτόν. Σαρκοφάγες/ιχθυοφάγες(Carnivores) κιχλίδες: Χρειάζονται τροφές πλούσιες σε ζωικές πρωτείνες όπως ζωοπλακτόν, έντομα και ακόμα μικρά ψάρια. Παμφάγες(Omnivores) κιχλίδες: Τρέφονται με φυτικές αλλά και ζωικές πρωτείνες σχηματίζοντας ένα μεγάλο διατροφικό προφίλ. Αυτός ο διατροφικός διαχωρισμός όμως δεν σημαίνει οτι δεν πρέπει να υπάρχει μια ισορροπία και πληθώρα τροφών, ανεξαρτήτως σε ποια κατηγορία ανήκει το κάθε είδος. Με αυτό τον τρόπο καλύπτεται όλο το διατροφικό φάσμα, δίνοντας έμφαση όμως στις ιδιαιτερότητες του κάθε είδους. Για παράδειγμα σε μια φυτοφάγα κιχλίδα, αφού καλύψουμε τις ανάγκες τις σε φυτικές πρωτείνες και ίνες, καλό θα ήταν να ταίζεται και με κάποιες ζωικές. Το αντίστοιχο γίνεται και για τις σαρκοφάγες. Δύο είδη κιχλίδων με διαφορετικές διατροφικές ανάγκες είναι πολύ δύσκολο έως αδύνατο να συμβιώσουν. Μια ελλειπή/λάθος διατροφή θα κοστίσει την ευημερία και ίσως επιφέρει μέχρι και θάνατο μέσω ασθενειών όπως το bloat. Μία από τις γνωστότερες ασθένειες στις φυτοφάγες κιχλίδες. Μια εξαίρεση ίσως μπορεί να γίνει σε συνδυασμό μιας παμφάγας κιχλίδας με μια κιχλίδα άλλης κατηγορίας, όμως θα πρέπει να μελετήσουμε πολύ προσεκτικά το διατροφικό πλάνο. Υβριδισμός: Ένας παράγοντας που πρέπει να λαμβάνουμε υπόψιν μας είναι η πιθανή διασταύρωση δύο διαφορετικών ειδών. Θα πρέπει να αποφευχθεί για πολλούς λόγους. Ηθικούς αλλά και βιολογικούς. Διαγράφει την ιστορία της εξέλιξης χιλιάδων ετών του κάθε είδους, συν οτι ο βασικός στόχος του χόμπι μας είναι η αντιγραφή της φύσης. Η καθαρότητα των ειδών είναι ευθύνη μας, από την στιγμή που επιλέξαμε να τα φιλοξενούμε στα ενυδρεία μας. Για αποφυγή υβριδισμού: -Καλό θα ήταν να αποφεύγονται δύο ή περισσότερα είδη του ίδιου γένους. -Να υπάρχουν σωστά χαρέμια ή ζευγάρια ή ομάδα, ανάλογα στο πως προτείνεται να φιλοξενείται το κάθε είδος. -Καλό θα ηταν να αποφεύγονται είδη που έχουν παρόμοιους χρωματισμούς. -Και φυσικά τα λίτρα, να επαρκούν για τα αντίστοιχα ψάρια. Οι κανόνες αυτοί δεν είναι απόλυτοι(π.χ. έχουν φιλοξενηθεί είδη ιδίου γένους χωρίς υβριδισμό αλλά στα ανάλογα λίτρα), αλλά είναι ένας καλός οδηγός για το πως θα πρέπει να κινηθούμε. Ταμπεραμέντο/χαρακτήρας: Στις λίμνες της Αφρικής συναντώνται πάρα πολλά είδη κιχλίδων. Το κάθε είδος με την δική του ιδιαιτερότητα και χαρακτήρα. Αρκετά είναι λιγότερο επιθετικά με άλλα είδη και κάποια επιδεικνύουν πολύ επιθετικές συμπεριφορές απέναντι στο είδος τους και όχι μόνο. Για αυτό το λόγο θα πρέπει να λάβουμε υπόψιν μας το ταμπεραμέντο του κάθε είδους, αφού τα λιγότερο ήρεμα ψάρια δεν θα μπορέσουν να ανταπεξέλθουν με επιθετικότερους συγκατοίκους. Παράμετροι νερού: Η κάθε λίμνη της Αφρικής έχει της δικές της παραμέτρους νερού. Οπότε ένας ακόμα παράγοντας είναι οι τιμές του νερού στο ενυδρείο μας. Αν και τα περισσότερα ψάρια είναι μεγαλωμένα σε νερό βρύσης και έχουν προσαρμοστεί, καλό θα ήταν να πλησιάζουμε όσο μπορούμε τις παραμέτρους της λίμνης απ όπου προέρχονται. Αν θέλουμε να διατηρήσουμε νερό παρόμοιο με τον βιότοπο του κάθε ψαριού, καλό θα ήταν να μην φιλοξενήσουμε ψάρια από δύο διαφορετικές λίμνες. Εν κατακλείδι, για να έχουμε ένα επιτυχημένο ενυδρείο που να αντέξει στο χρόνο και να το ευχαριστηθούμε εμείς και τα ψάρια μας, δεν είναι πολύ δύσκολο. Αρκεί να λάβουμε υπόψιν μας κάποιους βασικούς κανόνες που θα μας δείξουν τον δρόμο της επιτυχίας. πηγές φωτογραφιών: http://aquariumfish.net/ http://www.aquahobby.com/

Η Αφρική είναι η τρίτη σε μέγεθος ήπειρος του πλανήτη μας, μετά την Ασία και την Αμερική. Η έκτασή της είναι, χωρίς τα νησιά, 29,2 εκατομμύρια τετρ. χιλιόμετρα, ενώ με νησιά φτάνει τα 30,2 εκατ. τετρ. χιλιόμετρα και καλύπτει το 6.0% της ολικής επιφάνειας της γης και το 20.4% της στεριάς. Ο πληθυσμός της είναι 900 εκατομμύρια (υπολογ. 2005)και αποτελεί περίπου το 14% του συνολικού ανθρώπινου πληθυσμού της γης. Στο εσωτερικό της ηπείρου, υπάρχουν μεγάλες λίμνες. Η μεγαλύτερη λίμνη της Αφρικής είναι η λίμνη της Βικτωρίας από την οποία πηγάζει ο Νείλος. Άλλες μεγάλες λίμνες είναι: η Κιόγκα, η λίμνη του Ροδόλφου, η Κίβο, η Ταγκανίκα, η Μοέβο, η Μαλάουι, η Λουαμπούλα, η Τάνα στα υψίπεδα της Αβησσυνίας και άλλες μικρότερες τόσο στη βόρεια όσο και στη νότια Αφρική. Η Περιοχή των Μεγάλων Λιμνών της Αφρικής είναι μια σειρά από λίμνες μέσα και γύρω από τη Μεγάλη Κοιλάδα του Ρήγματος (Rift Valley) που σχηματίζεται από τη δράση των τεκτονικών ρηγμάτων της Ανατολικής Αφρικής. Περιλαμβάνουν: την λίμνη Βικτώρια, τη δεύτερη μεγαλύτερη λίμνη φρέσκου νερού (freshwater) στον κόσμο όσον αφορά την έκταση, την λίμνη Μαλάουι καθώς και τη λίμνη Τανγκανίκα, δεύτερη μεγαλύτερη σε όγκο και βάθος, στον κόσμο. Οι τρείς αυτές Λίμνες Βικτώρια, Μαλάουι και Τανγκανίκα είναι γνωστές σε εμάς τους ενυδρειόφιλους για τα μικρά τους πολύχρωμα και πανέμορφα ψάρια, με τον ιδιαίτερο χαρακτήρα που ανήκουν στο γένος cichlidae , τις ΑΦΡΙΚΑΝΙΚΕΣ ΚΙΧΛΙΔΕΣ . Η Λίμνη Βικτώρια. Η Λίμνη Βικτώρια (γνωστή τοπικά και ως Ukerewe και Nalubaale) είναι η μεγαλύτερη σε έκταση λίμνη της Αφρικής. Εκτός αυτού, είναι η μεγαλύτερη τροπική λίμνη της Γης και η δεύτερη σε έκταση λίμνη γλυκού νερού της Γης. Είναι επίσης γνωστή ως μία από τις πηγές του Νείλου (για την ακρίβεια του Λευκού Νείλου, ενώ ο ποταμός που εκβάλλει σε αυτή ονομάζεται Καγκέρα). Το σχήμα της είναι χονδρικά ελλειπτικό με μήκος 337 km και πλάτος 240 km. Η μέση έκτασή της ανέρχεται σε 68.800 km², δηλαδή περίπου το μισό της έκτασης όλης της Ελλάδας. Το μήκος των ακτών της είναι 3.440 χιλιόμετρα. Το μέσο βάθος της είναι 40 μέτρα, ενώ το μέγιστο 84 (σχετικά ρηχή για την έκτασή της).H λίμνη, μοιράζεται μεταξύ των κρατών Ουγκάντα, Τανζανία και Κένυα. Συνθήκες νερού της Λίμνης Βικτώρια pH 7,2 – 8,6 Gh 8-10°dKH Kh 2 – 8°dKH Θερμοκρασία 23-27 ° C Οι Κιχλίδες της Λίμνης Βικτώρια H Λίμνη Βικτώρια έχει 12 οικογένειες ψαριών με περίπου 550 είδη από 28 διαφορετικά γένη. Από αυτά, 20 γένη και 38 είδη δεν είναι κιχλίδες και μόνο τα 16 είδη είναι ενδημικά στη λίμνη Βικτώρια. Μέχρι το 1994 πάνω από 400 κιχλίδες είχαν ανακαλυφθεί (Seehausen & Witte 1994). Πιθανώς δημιουργήθηκαν από ένα σμήνος Κιχλίδων με άλλα Haplochromines από τις λίμνες Kyoga, Edward, Kiwu και άλλες μικρές λίμνες της περιοχής. Πολλά είδη δεν έχουν περιγραφεί πλήρως και υπάρχουν μόνο προσωρινά ονόματα. Τα νέα είδη ανακαλύπτονται κάθε χρόνο και γι 'αυτό θα περάσουν πολλά χρόνια πριν όλα τα είδη λάβουν επιστημονική ονομασία. Μερικές κιχλίδες πιστεύεται ότι έχουν εξαφανιστεί πριν ακόμη εντοπιστούν. Ο λόγος για αυτή την εξαφάνιση είναι ο ανθρώπινος παράγοντας, που στη δεκαετία του 1950, για την παροχή τροφίμων για τους ανθρώπους της λίμνης και την ανάπτυξη του εμπορίου αλιείας, εισήγαγε στη λίμνη την Πέρκα του Νείλου! Τα εν λόγω αρπακτικά που μεγαλώνοντας μπορούν να φτάσουν και τα 3 μέτρα μήκος, πιστεύεται ότι έχουν επιτυχώς αφανίσει περίπου τα 250 από τα 500 είδη κιχλίδων που υπήρχαν. Στη Λίμνη Βικτώρια οι κιχλίδες χωρίζονται σε Haplochromines και tilapiines! Οι Haplochromines χωρίζονατι σε haplochromis και mbipis. Δυστυχώς στην Ελλάδα οι εισαγωγές ψαριών από την λίμνη Βικτώρια είναι περιορισμένες. Ελάχιστα και συγκεκριμένα είδη εισάγονται κατά καιρούς και αυτός είναι ένας λόγος για τον οποίο δεν μπορεί να δημιουργηθεί / στηθεί ένα βιοτοπικό ενυδρείο της Λίμνης Βικτώρια. Το ελάχιστο μήκος που αναφέρεται στην βιβλιογραφία για ενυδρείο που φιλοξενεί ψάρια της Λίμνης Βικτώρια είναι 90 εκατοστά όμως προτιμότερο θα ήταν να ξεκινούσε από 120 εκατοστά! Η Λίμνη Μαλάουι Η Λίμνη Μαλάουι καλύπτει έκταση τριών χωρών της Αφικής – τη Μαλάουι, τη Μοζαμβίκη και την Τανζανία. Το μεγαλύτερο μέρος είναι στη χώρα Μαλάουι. Είναι η τρίτη μεγαλύτερη λίμνη στην Αφρική και η όγδοη μεγαλύτερη στον κόσμο. Επίσης, είναι περίπου 570 χλμ. μήκος και 75 χλμ. πλάτος. Καταλαμβάνει έκταση 29 600 km2. Το μέσο βάθος 292 m, το ανώτατο όριο είναι 706 μέτρα. Ο όγκος του νερού είναι 8.400 km3. Ενδιαφέρον είναι ότι η Λίμνη Μαλάουι είναι πολύ πλούσια σε πανίδα και σε σύγκριση με άλλες λίμνες στον κόσμο υπάρχουν πολλά διαφορετικά είδη ψαριών, αφού διαθέτει ίσως την μεγαλύτερη ποικιλία από Κιχλίδες στον κόσμο! Συνθήκες νερού τις Λίμνης Μαλάουι pH 7,6 – 8,7 Gh 8-12°dKH Kh 8-10°dKH Θερμοκρασία 23-27 ° C Οι Κιχλίδες της Λίμνης Malawi Περιέχει περίπου 500 με 1000 είδη. Έντεκα οικογένειες ψαριών υπάρχουν στη λίμνη, αλλά εδώ η οικογένεια Cichlidae αντιπροσωπεύει πάνω από το 90% του συνόλου των ψαριών της λίμνης. Η ποικιλομορφία των ‘’πελαγικών’’ κιχλιδών (haplochromis) είναι υψηλή με οποιαδήποτε κριτήρια, όπως και των κιχλίδων που κατοικούν σε νερά με βραχώδη βυθό (mbunas) της λίμνης. Περισσότερα από 500 ψάρια και 22 είδη μπορεί να βρεθούν σε μια περιοχή 50 τετρ.μέτρων. Οι κιχλίδες της λίμνης malawi χωρίζονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες τις Haplochromines και τις Tilapiines. • Οι Haplochromines χωρίζονται σε τρείς ομάδες: Α. Astatotilapia group όπου εδώ ανήκει ένα μη ενδημινκό είδος η A.calliptera που απαντάται και στη Βικτώρια και σε άλλες λίμνες όπως η λιμνη Edward ,kivu κ.τ.λ. Β. Haplochromis group που όλοι ξέρουμε ότι ανήκουν σε ψάρια σαν τα moori , protomelas καθώς επίσης συγγραφείς βάζουν σε αυτή την ομάδα και τις Aulonocara. C. Mbuna group γνωστή σε όλους μας και πολύ αγαπημένη ομάδα από πολλούς χομπίστες. • Οι Tilapiines χωρίζονται σε: Α. Mouthbrooders Εδώ ανήκουν τα είδη Nyasalapia σημαντική πηγή τροφής για τους πληθυσμούς και τα είδη Oreochromis B. Substrate Spawners .στην ομάδα αυτή ανήκει το μοναδικό μη ενδημικό είδος που δεν είναι στοματοεπωάζουσα και είναι βέβαια η Tilapia rendalli και αυτό μη ενδημικό είδος. Οι Mbunas(δηλαδή, ψάρια που ζουν σε βράχια) είναι μια μεγάλη ομάδα κιχλίδων που ζουν σε βραχώδη σημεία κατά μήκος της ακτογραμμής, της λίμνης και εμφανίζονται σε μεγάλες ομάδες.. Τα mbuna είναι μικρότερα από τα Haplochromis και παρουσιάζουν έντονα χρώματα , τόσο τα θηλυκά όσο και τα αρσενικά (τα αρσενικά εντονότερα) και είναι σχεδόν όλα χορτοφάγα. Τα ψάρια της ομάδας αυτής αποτελούνται κυρίως από τα γένη Pseudotropheus, Labidochromis, Mealnochromis, Labeotropheus, Metriaclima, Cynotilapia και Idotropheus. Τα Haps(Haplochromis) είναι ιχθυοφάγα, σε αντίθεση με την χορτοφάγο Mbuna. Τα haps είναι επιθετικά, αλλά όχι τόσο όσο τα Mbuna. Μορφολογικά διαφέρουν από τα Mbuna, είναι λεπτότερα, μακρύτερα με πιο μεγάλα πτερύγια, αφού αυτά κολυμπούν στα ανοιχτά και όχι στις άκρες της λίμνης. Αυτός είναι και ο λόγος που χρειάζονται μεγάλα σε μήκος ενυδρεία. Ενώ τα αρσενικά μεγαλώνοντας αποκτούν έντονα χρώματα, τα θηλυκά συνήθως παραμένουν χωρίς χρώμα. Η Λίμνη Τανγκανίκα Η λίμνη Τανγκανίκα εκτιμάται ότι είναι η δεύτερη μεγαλύτερη λίμνη γλυκού νερού στον κόσμο σε όγκο και η δεύτερη σε βάθος, με μέγιστο στα 1470 μέτρα (και στα δύο την ξεπερνά η Βαϊκάλη). Η έκταση της λίμνης ανέρχεται σε 32.900 km². Τέσσερις χώρες βρέχονται από την Τανγκανίκα: το Μπουρούντι, η Δημοκρατία του Κονγκό (DRC), η Τανζανία και η Ζάμπια. Όμως η Δημοκρατία του Κονγκό και η Τανζανία κατέχουν όλη σχεδόν τη λίμνη (45% και 41% αντίστοιχα). Τα νερά της τροφοδοτούν τον ποταμό Κονγκό. Οι κιχλίδες που απαντούνται και σε αυτή τη Λίμνη έχουν τεράστια ποικιλία και μεγάλο ενδιαφέρον. Από τα 214 είδη των ιθαγενών ψαριών της λίμνης, 176 είναι ενδημικά! Ο αριθμός των ενδημικών ανέρχεται σε τριάντα γένη που ανήκουν στις κιχλίδες και οχτώ που ανήκουν σε άλλα ψάρια.(Non-cichlids). Η γύρω περιοχή είναι κυρίως ορεινή με ελάχιστα ανεπτυγμένες παραλιακές πεδιάδες, εκτός από την ανατολική πλευρά της λίμνης. . Αυτή η λίμνη έχει ιδιαίτερα υψηλή περιεκτικότητα σε ανόργανα άλατα και αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι έχει μόνο μία διέξοδο που ρέει προς τον ποταμό Κονγκό. Συνθήκες νερού τις Λίμνης Τανγκανίκα pH 8,6 – 9,5 Gh 11-17°dKH Kh 16-19°dKH Θερμοκρασία 23-27 ° C Αξίζει να αναφερθεί ότι η διαφάνεια των νερών στην Λίμνη Tανγκανίκα είναι πολύ μεγαλύτερη σε σχέση με τις άλλες δυο λίμνες(το νερό εκεί είναι κρυστάλλινο και διαυγές), καθώς και η ποσότητα του οξυγόνου στο νερό, αφού τα ψηλότερα στρώματα τις λίμνης είναι κορεσμένα από οξυγόνο! Οι Κιχλίδες της Λίμνης Tanganyika Η λίμνη Τανγκανίκα είναι γνωστή για τις πολλές ποικιλίες των ψαριών, εκ των οποίων σχεδόν 200 μοναδικά είδη είναι Κιχλίδες οι οποίες είναι όλες ενδημικές και γνωστές για τον επιθετικό τους χαρακτήρα. Η λίμνη Tanganyika περιλαμβάνει τρεις κύριους βιότοπους: Ο πρώτος είναι ο βυθός που καλύπτεται με άδεια κέλυφη σαλιγγαριών, ο δεύτερος αποτελείται από υποβρύχιους υφάλους και βραχώδεις ακτές, που περιστοιχίζουν τη λίμνη, και ο τρίτος βιότοπος είναι τα ανοιχτά νερά της Λίμνης. Οι κιχλίδες Tανγκανίκα βρίσκονται και στους τρεις βιότοπους και τα διαφορετικά είδη προσαρμόζονται στις διάφορες αυτές περιοχές. Ο διαχωρίσμός τους εδώ εχει γίνει με βάση των τρόπο με των οποίο αναπαράγονται.Έτσι έχουμε δυο μεγάλες ομάδες.Την ομάδα των Mouthbrooders και την ομάδα των Subtrate brooders , οι οποίες χωρίζονται ως εξής: Α.Mouthbrooders 1.Η ομάδα των tropheus 2.Η ομάδα των sand dwellers 3.Η cyphotilapia frontosa 4.Η ομάδα των Cyprichromis 5.Η ομάδα των featherfin. B.Subtrate brooders 1.Η ομάδα των Brichardi 2.Η ομάδα των leleupi 3.Η ομάδα των Compressiceps 4.Η ομάδα των Julies 5.Η ομάδα των shell –dwellers Οι κιχλίδες τις λίμνης Τανγκανίκα που ανήκουν στην κατηγορία των Subtrate brooders είναι πιο διαδεδομένες λόγο των μίκροτερων απαιτήσεών τους, αφού ενυδρείο με μήκος 1 μέτρου είναι αρκετό για να διατηρήσει αρκετά απο τα είδη αυτά, σε αντίθεση με την ομάδα των Mouthbrooders όπου το μηκος του ενυδρείο θα πρέπει να ξεκινά περίπου απο 1,5 μέτρο! Η ομάδα της Αφρικής.

Τρόποι μεταβολής των παραμέτρων του νερού του Ιωάννη Στέλλα Τρόποι αύξησης της τιμή του pH * Καλύτερος αερισμός του νερού ώστε να φύγει το CO2 που βρίσκεται στο νερό * Φιλτράρισμα του νερού μεσα από κοράλλι ή ασβεστόλιθο * Προσθήκη βράχων στο ενυδρείο που περιέχουν ασβεστόλιθο ή προσθήκη υποστρώματος από κοράλλια * Χρησιμοποίηση βιομηχανικού προϊόντος για αύξηση του pH (pH up) Τρόποι μείωσης της τιμής του pH * Φιλτράρισμα του νερού μέσω τύρφης * Προσθήκη bogwood στο ενυδρείο * Προσθήκη CO2 στο νερό του ενυδρείου * Χρησιμοποίηση βιομηχανικού προϊόντος για μείωση του pH (pH down) * Μερική αλλαγή νερού, με "μαλακό νερό" (από reverse osmosis) -------------------------------------------------------------------------------------------------- Τρόποι αύξησης της τιμή του GH * Προσθήκη ασβεστόλιθου στο ενυδρείο (αυτή η μέθοδος θα προκαλέσει αύξηση και του kH, επομένως και του pH) * Προσθήκη CaCO3 (ανθρακικού ασβεστίου), η οποία θα ανεβάσει τις τιμές του GH και kH. Τρόποι μείωσης της τιμής του GH * Προσθήκη τύρφης στο φίλτρο * Προσθήκη βιομηχανικών σκευασμάτων που "μαλακώνουν" το νερό (water softener pillows). Η μέθοδος αυτή απορροφά τα ιόντα ασβεστίου και μαγνησίου και τα αντικαθιστά με ιόντα νατρίου (πολλοί θεωρούν μη αποδεκτό τον τρόπο αυτό γιατί τα ψάρια που θέλουν "μαλακό νερό", δεν συμπαθούν εξίσου τα ιόντα νατρίου. * Προσθήκη νερού από αντίστρωφη όσμωση (reverse osmosis water) -------------------------------------------------------------------------------------------------- Τρόποι αύξησης της τιμή του kH * Προσθήκη μαγειρικής σόδας (sodium biocarbonate). Μια κουταλιά μαγειρικής σόδας σε 50lt νερού ενυδρείου αυξάνει το kH του νερού κατά ~4 βαθμούς dH χωρίς μεγάλη μεταβολή στην τιμή του pH * Καλύτερος αερισμός του νερού (με τη χρήση αερόπετρας), ώστε να φύγει το CO2 που βρίσκεται στο νερό * Προσθήκη βιομηχανικών προϊόντων κατάλληλα για την αύξηση του buffering (ΠΡΟΣΟΧΗ: πολλά από αυτά τα προϊόντα ενδέχεται να περιέχουν PO4 και να δημιουργήσουν άλλα προβλήματα, κυρίως σε φυτεμένα ενυδρεία) Τρόποι μείωσης της τιμής του kH * Προσθήκη βιομηχανικών προϊόντων κατάλληλα για την μείωση του buffering (kH) * Προσθήκη νερού από αντίστρωφη όσμωση (reverse osmosis water)