Αναζήτηση στην κοινότητα

Όπως λέει ο τίτλος το θέμα αφορά των κύκλο του αζώτου και κατ΄ επέκταση το στρώσιμο του ενυδρείου βλέποντας το από διαφορετικές οπτικές γωνίες. Όποια μέθοδο στρωσίματος και να επιλέξουμε ο πρωταρχικός μας στόχος είναι να ολοκληρώσουμε τον κύκλο του αζώτου. Πολλοί αυτόν τον κύκλο τον ονομάζουν ως πρώτη φάση του στρωσίματος, κάτι που συμβαίνει στην φύση αλλά όχι στα ενυδρεία μας. Απλά και λυτά στα ενυδρεία μας δεν έχουμε κύκλο αζώτου.- Σχεδόν όλα όμως τα φόρουμ ελληνικά και ξένα μιλούν για τον κύκλο του αζώτου και αυτό είναι εσφαλμένο επιστημονικά αποδεκτό δε χομπιστικα και πρακτικά. Στο ενυδρείο μας δεν επιτελείτε η τελευταία φάση του κύκλου, δηλαδή η απονιτροποίηση και έχουμε μια συνεχή συσσώρευση του ΝΟ3, ιδιαίτερα σε ενυδρεία χωρίς φυτά η με λίγα φυτά βλέπουμε πολύ έντονα την συσσώρευση του ΝΟ3. Σε αυτά τα ενυδρεία δεν έχουμε κύκλο αζώτου αλλά συσσώρευση αζώτου και μιλάμε εσφαλμένα για τον κύκλο του αζώτου. Ποιο απλά δεν γίνεται να το πω. Για ενυδρεία με πολλά φυτά όπου το άζωτο καταναλώνεται από τα φυτά εδώ θα μπορούσαμε να πούμε πως έχουμε μια παραγωγή και ταυτόχρονή κατανάλωση αζώτου. Επειδή σε αυτού του τύπου τα ενυδρεία επιτελείτε ένα μέρος του κύκλου του αζώτου θα μπορούσαμε να πούμε πως έχουμε ημιτελή ή ελλιπή κύκλο αζώτου αφού ένα τμήμα του αζώτου καταναλώνεται από τα φυτά και μας λείπη το τμήμα της απονιτροποίησης από τα βακτήρια, ακόμη και όλα τα νιτρικά να καταναλώνονται στο ενυδρείο μας και πρακτικά να φαίνεται ότι γίνετε ο κύκλος του αζώτου επιστημονικά δεν στέκι γιατί λείπουν όπως είπαμε τα απονιτροποιητικά βακτήρια. Πολύ λίγα ενυδρεία παγκοσμίως έχουν ολοκληρωμένο κύκλο αζώτου και μιλώ για αυτά που έχουν φίλτρο απονιτροποίησης. Παρόλο αυτά έχει παγιωθεί τόσο πολύ η πρόταση ‘’ο κύκλος του αζώτου’’ που μας είναι αδιανόητο να αντικαταστήσουμε αυτήν την πρόταση με κάτι ποιο ορθό και αν κάποτε αυτό συμβεί θα συμβεί πρώτα στα ξένα φόρουμ και μετά θα το εισάγουμε εμείς (έχουμε τέτοια κουσούρια). Εξάλλου γνωρίζουμε πως δεν μπορούμε να μιμηθούμε την φύση για αυτό και συμβιβαζόμαστε με αυτόν τον κύκλο του αζώτου τον ενυδρειακό κύκλο. Πλέον μάθαμε πως ο κύκλος του αζώτου είναι ένας από τους πολλούς κύκλους που θα έπρεπε να επιτελούνται στο ενυδρείο μας και γνωρίζομαι πως για να στρώση ουσιαστικά ένα ενυδρείο θέλει να περάσει ένας εύλογος χρόνος κατά κάποιους 3 μήνες κατ’ άλλους 6 μήνες. Επίσης πολύ τον αποκαλούν ως αρχικό κύκλο όπου αυτός μας επιτρέπει να βάλουμε μέσα στο ενυδρείο μας ψάρια. Στην πραγματικότητα όμως εξ αρχής σε ένα νέο ενυδρείο θα έπρεπε να επιτελούνται και άλλοι βιογεωυδροχημικοί κύκλοι και ανάλογα με το τύπο του ενυδρείου (θαλασσινό, γλυκό, γλυκό με φυτά) έχουν διαφορετική βαρύτατα. Πολλοί μιλάμε αόριστα για τους άλλους κύκλους, ξέρουμε ότι υπάρχουν ξέρουμε ότι σταθεροποιούν το σύστημά μας και όταν μας ρωτούν ποιοι είναι αυτοί οι άλλοι κύκλοι απαντούμε συνήθως αόριστα. Δεν γνωρίζουμε ή καλύτερα δεν γνωρίζω προσκοπικά όλους του κύκλους, από όσο έψαξα εδώ και χρόνια έχω βρει εως τώρα καμιά 20 διαφορετικούς κύκλους και όσο ψάχνω νομίζω πως θα βρω και άλλους, (άσε που κάποιοι είναι τόσο περίπλοκοι που είδη τους ξέχασα η δεν τους πολύ κατάλαβα ). Ευτυχώς οι σημαντικότεροι κύκλοι που αφορούν εμάς είναι σχετικά πολύ λίγοι, όπως κύκλος του φωσφόρου, του άνθρακα, του πυριτίου, του αζώτου, του οξυγόνου, ο γενικός κύκλος των βακτήριων, και ο γενικός κύκλος των πρωτόζωων. Αυτή είναι πολύ σημαντική κύκλοι και για να τους αναλύσουμε θέλουμε ένα ξεχωριστώ θέμα όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να ψάξει γενικά στο ιντερνετ. Με λίγα λόγια το ενυδρείο είναι ένας πολυσύνθετος ‘’οργανισμός’’ με πολλούς κύκλος και με κύκλους μέσα στους κύκλους. Στην φύση όπου υπάρχουν ψάρια υπάρχουν η φυτά η αλγες η και τα δυο όπου συντελούν άλλοτε λιγότερο και άλλοτε περισσότερο στον κύκλο του αζώτου άλλα και στους άλλους κύκλούς. Ακόμη και στα φαινομενικά χωρίς φυτά μαύρα νερά βάζουν το χεράκι τους τα φυτά με την μορφή των emers φυτών. Όποτε αν έχουμε ενυδρεία χωρίς αγλες ή φυτά η ρίζες που να μπαίνουν στο νερό του ενυδρείου μας είμαστε ακόμη ποιο μακριά από ένα φυσικό περιβάλλον. Αν αναρωτιέστε γιατί τα έγραψα όλα αυτά θα καταλάβατε παρακάτω. Ο Παρακέλσος είχε πει πως όλα είναι δηλητήριο και το δηλητήριο υπάρχει παντού η συγκέντρωση όμως είναι αυτό που κάνει ένα πράγμα να είναι ή όχι δηλητήριο. Αυτό είναι σήμερα γενικά αποδεκτό από την επιστήμη. Άρα η αμμωνία που υπάρχει σε ένα φυσικό περιβάλλον και δεν προκαλεί τοξικές βλάβες στα ψάρια γιατί είναι σε μικρές ποσότητες δεν είναι δηλητήριο, αλλά και αντίστροφα, η αμμωνία σε μεγάλες συγκεντρώσεις απλά είναι δηλητήριο. Οπότε έχουν άδικο αυτοί που εμμένουν και λένε πως η αμμωνία είναι δηλητήριο και αυτή που λένε ότι δεν είναι, όλα είναι θέμα συγκέντρωσης. Το στρώσιμο με αμμωνία απαιτεί μεγάλες ποσότητες αμμωνίας οπότε τα πράγματα είναι απλά, στρώσιμο με αμμωνία είναι στρώσιμο με δηλητήριο που ευνοεί μόνο μια μικρή ομάδα βακτήριων και όλοι η άλλοι κύκλοι χτυπούν πολύ πίσω η δεν εμφανίζονται καν γιατί η συγκέντρωση της αμμωνίας είναι πολύ πέραν του φυσιολογικού και θανατώνει κάποια βακτήρια και μικροοργανισμούς που θα έβαζαν προς τους άλλους κύκλους. Με το στρώσιμο αυτό έχουμε μια τρελή συσσώρευση βακτήριων που δεν πρόκειται να τα χρησιμοποιήσουμε ποτέ γιατί ποτέ στο ενυδρείο μας δεν θα έχουμε τιμές αμμωνίας μεταξύ 3-5. Με το που θα βάλουμε μέσα τα ψάρια και δεν θα προσθέτουμε άλλο αμμωνία η συντριπτική πλειοψηφία των βακτήριων θα πεθάνει λόγο ασιτίας. Πως θα πεθάνει όμως ένα βακτήριο από ασιτία; Δεν είναι ότι κάποια βακτήρια ξαφνικά θα αφήσουν να τρώνε τα άλλα και θα θυσιαστούν χάρη των λίγων. Η έλλειψη τροφής θα είναι για όλα τα βακτήρια ίδια και θα πεινάσουν όλα μαζί. ξαφνικά τα βακτήρια θα πάθουν ένα σοκ και θα μειώσουν τον μεταβολισμό τους και ίσος να φτάσουν στα όρια τις κοκκοποίησης, σε αυτήν την φάση αυτά που θα βρίσκονται σε ποιο ευνοϊκή θέση θα επιβιώσουν και τα άλλα θα νεκρωθούν και όταν θα νεκρωθούν τα άλλα τότε θα έχουν επάρκεια τροφής αυτά που επέζησαν. Σε αυτήν την φάση η αμμωνία θα είναι σε πολύ χαμηλά μη μετρήσιμα επίπεδα και μη επικίνδυνα για τα ψάρια απότε πλέον δεν μιλάμε για δηλητήριο. Έχουμε όμως ένα στείρο και σχεδόν νεκρό ενυδρείο απο άλλα βακτήρια και πρωτόζωα με πολύ μεγάλη αστάθεια. εκτός αυτού αν δεν βάλουμε τα ψάρια στην κατάλληλη χρονική στιγμή τότε υπάρχει ο κίνδυνος να νεκρωθεί μεγαλύτερος αριθμός βακτήριων με αποτέλεσμα να μην επαρκούν η επιζήσαντες αποικίες στις εκκρίσεις των ψαριών αν αυτά είναι πολά. Σε ότι αφορά την στειρότητα του ενυδρείου μας, αν κάνουμε αλλαγή νερού απο την βρύση θα στρώσουμε κάπως την κατάσταση, αν κάνουμε αλλαγή απο ΑΟ τότε το ενυδρείο θα παραμείνει στείρο. Έχει περάσει περίπου ένας μήνας και έχουμε ένα ενυδρείο με μια μικρή ποικιλία βακτήριον που δεν ασχολούνται με τίποτε άλλο απο το ΝΗ και το ΝΟ2, όλοι η άλλοι κύκλοι που σταθεροποιούν το σύστημα είναι σχεδόν στο μηδέν. Επειδή ασχολήθηκα ακρετά χρόνια και με την φροντίδα των ενυδρείων έχω διαπιστώσει πολλά πράγματα που τα καταγράφω εδώ λίγο μονολεκτικά σε ότι αφορά το στρώσιμο με αμμωνία. αυτά που θα γράψω δεν είναι απόλυτα αλλά συγκριτικά. Ενυδρεία που στρώσανε με αμμωνία και η αλλαγές νερού έγιναν με ΑΟ είχαν προβλήματά σταθερότητας και κάποια ψάρια ήταν νωχελικά εξασθενημένα ή άρρωστα ενυδρεία με αλλαγές νερού απο το δίκτυο ήταν σε καλύτερη μύρα αλλά όχι απροβληματιστα. ενυδρεία που προστέθηκαν ψάρια μετά απο 3 μέρες και πάνω είχαν έντονα προβλήματα (προφανώς πέθανε μεγαλύτερος αριθμός βακτήριον λόγο ασιτίας) ενυδρεία που είχαν έντονες και μεγάλες αλλαγές νερού είχαν λίγα προβλήματα η σχεδόν καθόλου. ενυδρεία που είχαν και φυτά μέσα τα πράγματα δεν ήταν διαφορετικά ούτε προς το θετικό ούτε προς το αρνητικό, ήταν σαν να μην υπήρχαν. Βλέπουμε πως με την αμμωνία στην αρχή στρώνουμε με δηλητήριο, μετα αφαιρείτε το δηλητήριο απο τα βακτήρια και μετά προσπαθούμε να επαναφέρουμε τη φυσιολογική ζωή στο ενυδρείο μας. Όσο ποιο έντονες η αλλαγές νερού με ''ζωντανό'' νερό τόσο ποιο σταθερό και απροβλημάτιστο είναι το ενυδρείο και όσο λιγότερα ψάρια βάλουμε τόσο καλύτερα είναι. εδώ σταματώ για σήμερα και θα επανέλθω με τους άλλους τρόπους στρωσίματος και στο τέλος θα κάνω μια σύγκριση των διαφορετικών τρόπον στρωσίματος και ίσος βρεθούμε προ εκπλήξεων.