Αναζήτηση στην κοινότητα

Καλησπέρα σε όλους , Αυτό το άρθρο φτιάχτηκε ώστε να κατανοήσουμε το νόημα της καραντίνας και να διαλευκανθούν οι μύθοι και πραγματικότητες για την χρησιμότητα της σε σχέση με τις ασθένειες στο θαλασσινό ενυδρείο ! Θα προσπαθήσω με απλά λόγια και παραδείγματα να δώσω τροφή για σκέψη αλλά και διάλογο ώστε να γίνει πιο κατανοητό το πόσο χρήσιμο είναι, αν καταφέρουμε να το εντάξουμε στις ρουτίνες μας! Η επικέντρωση για να μην γίνει χαοτικό θα είναι στο θαλασσινό ικ, marine ick που θεωρώ ότι είναι το πιο μεγάλο και συχνό πρόβλημα στα ενυδρεία μας! Σε παλαιότερο άρθρο μου είχα αναφερθεί στον τρόπο και τις ευκολίες και στους τρόπους χρήσης της καραντινας κυρίως στην προσαρμογή των ψαριών . Σε αυτό θα μιλήσω κυρίως για την αντιμετώπιση αλλά και την πρόληψη ασθενειών (marine ick)! Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά, To ick υπάρχει στις θάλασσες στους ωκεανούς και θα προσβάλει έως και 30% του πληθυσμού των ψαριών έστω και μια φορά! Το ποσοστό θνησιμότητας είναι απειροελάχιστο! Σε αντίθεση με τα ενυδρεία μας που είναι ο κυρίως θανατηφόρος παράγοντας ! Ο λόγος είναι απλός :φανταστείτε να υπάρχουν 10 άνθρωποι στην υπαίθρου σε μια έκταση πολλών χιλιομέτρων και ένας από αυτούς να έχει μια ίωση . Η πιθανότητες να νοσήσουν οι υπόλοιποι είναι ελάχιστες (καθαρός αέρας , μάλλον δεν θα συναντηθούν μετάξι τους κτλ.)! Βάλτε τώρα αυτούς τους 10 μαζί σε ένα δωμάτιο ! Μέσα σε 2-3 μέρες όλοι ή σχεδόν όλοι θα νοσήσουν , αν είναι και καμία γαστρεντερίτιδα άστα να πάνε ! Βιολογία και κύκλος ζωής. Το marine ick (cryptocaryon irritans) είναι ένα πρωτόζωο που διανύει μια παρασιτική ζωή μεταλλασσόμενο στα διάφορα στάδια του ! Είναι σημαντικό να ακολουθήσουμε αυτά τα στάδια γιατί μας δίνουν σημαντικές πληροφορίες για την αντιμετώπιση του! Εν συντομία : το πρώτο στάδιο που θα γίνει αντιληπτό από εμάς πάνω στο ψάρι λέγεται trophont , και θα διαρκέσει 3-7 μέρες και θα τρέφεται από το ψάρι. Μετα θα αποκολληθεί από τον ξενιστή (ψάρι) του και θα περάσει στην ελεύθερη φάση protomont , που θα διαρκέσει 2 εως και 18 ώρες! Όταν θα προσκολληθεί σε μια επιφάνεια θα ξεκινήσει να να δημιουργεί μια κύστη tomont που μέσα σε αυτή θα δημιουργηθούν δεκάδες έως και εκατοντάδες παράσιτα που θα ονομαστούν tomites! Φάση αυτή θα διαρκέσει από 3 ημέρες και έχει παρατηρηθεί κάποιες φορές να φτάνει και τις 28 ανάλογα με τις συνθήκες εκκόλαψής (θερμοκρασία κτλ.)! Και φτάνουμε στην τελευταία φάση theronts που το παράσιτο βρίσκεται πάλι σε ελεύθερη φάση και ψάχνει για τον νέο ξενιστή (ψάρι) ώστε να τραφεί και να ξεκινήσει πάλι τον κύκλο του . Αυτή η φάση θα διαρκέσει 24ωρες και αν δεν τα καταφέρει θα πεθάνει (Colorni & Burgess 1997). Το παράσιτο μπορεί να προσβάλει τα ψάρια μας μόνο όταν βρίσκεται στην ελεύθερη theront φάση! Αν κάποιος εχει όρεξη, αξίζει να διαβάσει για αυτό το παράσιτο ! Καταπολέμηση και Θεραπεία Για την καταπολέμηση της ασθένειας παγκόσμιος υπάρχουν 3-4 τρόποι ! 1ος Αντιμετώπιση με διάλυμα χαλκού 2ος Αντιμετώπιση με υποαλατοτητα-- 3ος Αντιμετώπιση με καθημερινή μεταφορά του ψαριού/ων σε εναλλασσόμενα ενυδρεία! 4ος Αντιμετώπιση με διαλύματα φορμόλης Ας πάρουμε τους τρόπους που προαναφέρθηκαν : Η πρώτη και η δεύτερη διαδικασία έχουν λινκ και έχουν αναλυτικές διαδικασίες ! Διαβάστε τις και ακολουθήστε τις ! Είναι και οι πιο συνηθισμένοι τρόποι που εφαρμόζονται παγκόσμιος! Ο 3ος τρόπος είναι μια διαδικασία αρκετά επίπονη και σίγουρα κοστίζει παραπάνω να αλλάζουμε νερό κάθε μέρα! Ο 4ος τρόπος είναι πλέον δύσκολο να εφαρμοστεί διότι τα διαλύματα φορμόλης στην Ελλάδα χρειάζονται ιδική άδεια και πρέπει να δίνουμε ιδιαίτερη προσοχή λόγω ότι είναι μια καρκινογόνος ουσία! Προσωπικά έχω χρησιμοποιήσει τον χαλκό, την υποαλατοτητα και την φορμόλη ! Αν θα διάλεγα θα επέλεγα την υποαλατοτητα λόγω ότι είναι πιο φιλική στο ζωντανό χωρίς χημικά! Επίσης μου φαίνεται πολύ εύκολο να κρατάω σταθερή την στάθμη του νερού σε ένα ενυδρείο! Μύθοι και Πραγματικότητα Τα ψάρια του ενυδρείου πεθαίνουν από ick ενώ στην θάλασσα όχι! Αλήθεια ! Στο απέραντο του ωκεανού ένα παράσιτο είναι πολύ δύσκολο να βρει ξενιστή μέσα στις λιγοστές ώρες ! Ακόμα και αν βρει , η ποσότητα θα είναι μικρή ώστε να επηρεάσει την υγεία του ψαριού αντίθετα με το κλειστό σύστημα του ενυδρείου! π.χ. μια βδέλλα ή ένα τσιμπούρι δεν μπορούν να σου κάνουν αφαίμαξη και να πεθάνεις , όμως αν γέμιζες με εκατοντάδες από αυτά θα μπορούσες σε «στεγνώσουν»και να σε οδηγησουν ακομα και στο θάνατο! Υπάρχουν και αλλού είδους θεραπείες όπως το ΟΖΟΝ και UV! Λάθος! Οι μοναδικές θεραπείες είναι αυτές που προ είπα ! To ozone και η UV είναι δυο όπλα στην φαρέτρα μας! Όχι γιατί θεραπεύει αλλά γιατί μπορεί να κρατάνε έως ένα σημείο τον πληθυσμό του παρασίτου! Όσο υπάρχει το παράσιτο μέσα στο ενυδρείο θα έχει τις εξάρσεις του και θα έχουμε θύματα ! Ειδικά σε νέες εισαγωγές! Υπάρχουν ψάρια που έχουν ανοσία στο ick ! Λάθος! Όλα τα ψάρια μπορεί να προσβληθούν από το παράσιτο! Σίγουρα οι Ακανθουροι και γενικότερα τα τανκακια είναι πιο ευπαθή σε σχέση με τους πχ dragonets! Βλέπω ick στο ψάρι και μετα από λίγο εξαφανίζετε! Λάθος ! Αυτό που βλέπεις δεν είναι ick (κύκλος του παρασίτου) ! Mπορεί να είναι στρες ή κάτι άλλο! Με βιταμίνες και σκορδοζουμο θεραπεύω το ick ! Λάθος ! Το ικ δεν θεραπεύεται με βιταμίνες και σκορδοζουμα! Απλά βελτιώνεται η υγεία του ψαριού! Π.χ. Έσπασα το πόδι μου και θα πάρω ασβέστιο ! Αυτή την στιγμή το πόδι έσπασε και πρέπει να μπει στον γύψο! Το ασβέστιο είναι προληπτικό που μπορεί να βελτιώσει την ποιότητα των οστών! Τώρα προέχει η θεραπεία! Δεν υπάρχει ενυδρείο χωρίς ικ ! Λάθος ! Το ικ είναι παράσιτο και όχι γονιδιακή ασθένεια! Φυσικά υπάρχουν ενυδρεία χωρίς ικ! Και ένα από αυτά είναι σήμερα το δικό μου! Και ο λόγος πολύ απλός !Πριν από μερικούς μήνες είχα προσβολή από ικ και από δική μου αμέλεια έχασα δυο από τα αγαπημένα μου ψάρια! Τα ψάρια ΟΛΑ μπήκαν καραντίνα 3 μήνες με υποαλατοτητα και το ενυδρείο fishless ! Έτσι πολύ απλά σήμερα που τα γράφω αυτά έχω ένα αποστειρωμένο από θέμα ικ περιβάλλον! Γενικότερα ένα ενυδρείο με βράχο , κοράλλια και ασπόνδυλα είναι ικ free το πολύ σε ένα μήνα! Υπάρχουν πολύ τρόποι ώστε να προστατεύσουμε το ενυδρείο και τα ψάρια μας! Ο πιο βασικός πριν εισάγουμε το οτιδήποτε είναι μια περίοδος καραντίνας! Δεν ανακαλύπτουμε τον τροχό , αλλά κάνουμε το ευνόητο ,αυτό που γίνεται εδώ και δεκαετίες παντού! Δεν απογοητευομαστε και ακολουθούμε πιστά τις οδηγίες των φαρμάκων/ διαδικασιών! Ακομα και αν νομίζουμε οτι το καταπολεμήσουμε , αυτο μπορεί να παραμονεύει και να αντεπιτεθεί! Θεωρήστε οτι ενα ζωντανό μπορεί να ειναι φορέας αλλα ακόμα να μην νοσεί! Οπως ένας άνθρωπος με μια ασθένεια που δεν εχει εκδηλώσει ακομα συμπτώματα ! Κινηθείτε αμεσα και μην περιμένετε να φτάσει η κατάσταση στο απροχώρητο , μετα ισως ειναι πολυ αργα! Μια συμβουλή μου είναι σε τακτά διαστήματα να ταΐζετε μέσα σε μια παγίδα ψαριών ! Ετσι συνηθίζουν στην εικόνα και ειναι πολυ εύκολο να τα πιάσετε αν κάποτε χρειαστεί! Πρέπει να κατανοήσουμε οτι δεν υπάρχουν REEF SAFE θεραπείες , γι αυτο ειναι απαραίτητη η καραντίνα! Όσο και περίεργο , κουραστικό, γραφικό και αν μας φαίνεται μια περίοδος 15-30 ημέρων για τα ψάρια μπορεί να μας δείξει πάρα πολλά! Ακόμα και τα κοράλλια πρέπει να περνάνε κάποιο χρόνο μέσα σε μια ίσως αλλού τύπου καραντίνα αφού φυσικά έχουν Ντιπαριστει και αποπαρασιτωθει! Δεν το λέω εγω αλλα ΟΛΕΣ οι σοβαρές φάρμες κοραλλιών. Αν κάποιος θέλει να το πάει και λίγο παραπάνω μια προληπτική θεραπεία με υποαλατοτητα ιδιαίτερα σε πιο ευπαθή ψάρια να είχε λυτρωτικά αποτελέσματα ! Δεν μπορώ να κατανοήσω να ασχολούμαστε τόσες ώρες με μετρήσεις και να μην κάνουμε μια σωστή προσαρμογή σε ένα ψάρι! Δεν μπορεί να δαπανάμε χιλιάδες ευρώ σε φωτιστικά η σκιμμερ και να μην μπορούμε να διαθέσουμε 50Ε για μια καραντίνα! Ίσως ακούγομαι λίγο απολυτός σε κάποια θέματα όμως το να λέει ο καθένας για θεραπείες είναι λάθος ! Όλες οι θεραπείες για ανθρώπους και ζώα ακολουθούν κάποια πρωτόκολλα! Δεν φτάνει να πειραματιστείς για να ισχύει κάτι, πρέπει να λειτουργήσει με τον ίδιο τρόπο και σε άλλους χρήστες! Δεν το παίζω σοφός και παντογνώστης και ούτε θα πω στον κάθε χομπιστα πώς να συμπεριφερθεί , άλλωστε ο κάθε ένας από μας βλέπει διαφορετικά την τσέπη του, τον χρόνο του, αλλά και την συμπεριφορά του! Θεωρώ ότι όλοι πρέπει να γνωρίζουμε αυτά τα θέματα διότι Η ΓΝΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΜΗ ! Δεν θα πω τι θα κάνει ο καθένας , όμως πρέπει να γνωρίζουμε την αλήθεια ! Το τι ΄΄εκπτώσεις'' θα κάνει ο καθένας είναι δικό του θέμα! Άλλωστε είναι ένα υπέροχο χόμπι που μπορείς να το φτάσεις πολύ μακριά!

Στο χόμπι του ενυδρείου και ιδιαίτερα του θαλασσινού δαπανώνται μεγάλα εως υπέρογκα ποσά για εξοπλισμό, ψάρια και κοράλλια. Αρκετοί απο εμάς βιώσαμε στο παρελθόν ξαφνικές ασθένειες ψαριών που στην καλύτερη το ξεπέρασαν ενω στη χειρότερη είχαμε μεγάλες απώλειες !!! Βρήκα σκόπιμο λοιπόν να κάνω μια συγκεντρωτικη αναφορά στο ενυδρείο καραντίνας ωστε οι νέοι χομπιστες να δούνε το πόσο εύκολο και με μικρο κόστος στήνεται ενα τέτοιο ενυδρείο! Παρακάτω θα αναλυθούν με απλά λόγια τα υλικά και ο εξοπλισμός της καραντίνας η αλλιως του ενυδρείου πρόληψης και θεραπείας όπως το ονομάζω! Η πρόληψη θεωρώ οτι είναι πιο σημαντική απο την θεραπεία, φέρνοντας ενα παράδειγμα: έχουμε ενα ενυδρείο των 300 -400λτ δυο ετών με μια σχεδόν ολοκληρωμένη ψαροσυνθεση και φουλ στοκάρισμα κοραλιων προσθέτουμε ενα καινούργιο ψαρι που φενεται απολύτως υγειες ! Μετα απο δυο βδομάδες παρατηρούμε στίγματα στο ιδιο η ακόμα χειρότερα στο αγαπημένο μας Blue Tang που ειναι το αγαπημένο Ντορυ της συζύγου η του παιδιού μας! Η πρώτη μας σκέψη ειναι γιατί έβγαλε Ick ενα ψάρι δυο ετών??? Η επόμενη ειναι οτι ο νέος κάτοικος μας έφερε το παράσιτο και κατηγορούμε το μαγαζί που το αγοράσαμε!!! Τέλος ψάχνουμε τον τρόπο αντιμετωπισης του προβλήματος!!! Το να κατηγορήσεις το μαγαζί δεν ειναι πάντα το σωστό! Το ψάρι φενοταν μια χαρά οταν το αγόρασες! Όμως αν ανατρέξουμε μερικές ήμερες πίσω, αυτο το ζωντανό πακεταρηστηκε και ταξίδεψε κατω απο άγνωστες συνθήκες που σίγουρα του προκαλέσανε τεράστιο στρες! Επίσης η δεύτερη μετακόμιση απο το μαγαζί (το οποιο ειναι γνωστό πως κρατούνται σε υποαλατοτητα) στο ενυδρείο σου του πρόσθεσε επιπλέον ανχος! Καταλήγοντας στο δικό μας ενυδρείο κατω απο τις γνώστες επιθέσεις των¨παλιών" το παράσιτο επαναδραστήριοποιήθηκε !!! Επίσης ειναι γνωστό οτι το καθε είδος ψαριού ειναι λιγότερο η περισσότερο ανθεκτικό σε παράσιτα και ασθένειες! Ετσι το νεο ψαρι - φορέας δεν εδειξε συμπτώματα αντιθέτως με το αγαπημένο μας Τανκακι που νόσησε και δυστυχώς το χάσαμε.... Αν ο νέος ψαρής ειχε φιλοξενηθεί για λιγες εβδομάδες στην καραντίνα ίσως να είχαμε την Ντορυ μας! Πάμε να δούμε τα πράγματα που χρειαζόμαστε! Δεξαμενή: Μια απλή γυάλα των 30-40λτ συνήθως ειναι αρκετή! Παντα η δεξαμενουλα παει αντίστοιχα με τα ψαρια μας! Αν δηλαδή έχουμε κλοουνακια είμαστε μια χαρά με αιτώ τον όγκο. Αν έχουμε ενα Νασσο των 20 εκ τοτε χρειαζόμαστε ενα μεγαλύτερο ενυδρείο! Εξοπλισμός: Τα βασικά ειναι ενα θερμαντικό σώμα (50βαττ), Ενας αξιόπιστος θερμοστάτης, Ενα εσωτερικό φιλτρακι και μια αεραντλία! Το θερμαντικό σώμα φυσικά παει ανάλογα με τα λύτρα! Ο αξιόπιστος θερμοστάτης διότι στην καραντίνα θέλουμε υψηλές θερμοκρασίες και για το στρες αλλα και για να επιταχύνουμε τα στάδια του παρασίτου ώστε να ειναι πιο ευάλωτο! Το φιλτρακι ειναι απαραίτητο για τον καθαρισμό και την βιολογία! Και τέλος η αεραντλία για την σωστή οξυγόνωση του νερου λόγω της αγωγής που θα ακολουθησουμε (φάρμακα, χαλκός, υποαλατοτητα κτλ). Υλικά: Τα βιολογικά υλικά που μπορούμε να χρήσιμοποιήσουμε ειναι το γνωστό σφουγγαρι και το μακαρόνι (siporax)! Ο λόγος που δουλεύουμε αυτα τα υλικά ειναι οτι ειναι φθηνά και οτι μπορούμε και τα κρατάμε πάντα σε ετοιμότητα μεσα στο sump η στο ενυδρείο μας! Μετά απο καθε χρήση τα πετάμε η πιο δύσκολα τα αποστειρωνουμε! Τα διακοσμητικά ειναι πάντα απο πλαστικό η PVC ωστε να παρέχουν κρυψώνες αλλα και να μπορούν να καθαριστούν μετά την αποθεραπεία η την προσαρμογή! Βράχος η αραγωνιτης πρέπει να αποφεύγονται η αλλιώς να πετιούνται! Θεωρώ οτι το κόστος του να τα πετάς ειναι απαγορευτικό για τους περισσότερους! Έξτρα: Μια απόχη, ενας κουβάς και ενα λάστιχο είναι επίσης πολύ χρήσιμα ! Όλα τα πλαστικά θα πρέπει να αποστειρωνονται σχολαστικά! Τεστ: Φυσικά ολα τα απαραίτητα τεστ ανάλογα με την θεραπεία! Εχω βρει αρκετά χρήσιμο ενα αυτοκόλλητο της Seachem για την αμμωνία! Τα παραπάνω υλικά ειναι απαραίτητα για την σωστή λειτουργιά μιας καραντίνας! Ο τρόπος που αναφέρεται ειναι ο πιο εύκολος τρόπος διοτι υπάρχει και η μόνιμη λειτουργιά ενος τέτοιου ενυδρείου! Κατα τη άποψη μου να εχει κάποιος μόνιμα σε λειτουργιά μια καραντίνα ειναι πολυ δαπανηρός και δυσλητουργικος (τάισμα, συντήρηση και αλλα πολλά)! Αντιθέτως με μια κάλτσα έχοντας τα υλικά μέσα ειναι θέμα λεπτών να την στίσεις και να φιλοξενήσεις το ψαράκι σου! Το θέμα εχει συζητηθεί πολλές στο φορουμ μας άλλα και στα ξένα ομως πολυ συχνά βλέπω να υπάρχει μια συνχηση για τις θεραπείες και που πρέπει να εφαρμόζονται! Πρέπει να βάλουμε στο μυαλό μας καλά ότι δεν υπάρχουν Reef Safe φάρμακα !!!! Επίσης το να βάλεις ενα ψαρι σε καραντίνα σε προσαρμογή χρειάζεστε 1-2 μηνες για να εξαλείψεις τις πιθανότητες ασθένειας! Ομως η καραντίνα δεν πρεπει να αποθαρρύνει αλλα να δείξουμε οτι ειναι μια απλή και χρήσιμη συνηθεια! Προσπαθήστε να βάλετε τα ψαράκια σας για 10 με 15 μέρες, παρακολουθηστε τα , αλλάζετε το νερο με του ενυδρείου σας και ταΐζεται τις τροφές που τρώνε και οι αλλοι κάτοικοι! Η προσαρμογή θα γίνει σε συνθήκες ηρεμίας και το ψαρακι θα δυναμώσει σταδιακά και θα προετοιμαστει για το νεο περιβάλλον! Η εισαγωγή να γίνεται καλύτερα βράδυ που οι παλιοί κάτοικοι κοιμούνται και θα γλυτώσει το άμεσο "bulling'' ! Με πρόληψη και τύχη θα χαιρόμαστε το αγαπημένο χόμπι μας ! Θα ηθελα να προσθέσω 2-3 πραγματάκια στο θεμα που λογο βιασύνης ξέχασα! 1.Στο θεμα προσαρμογής. Η καραντίνα δεν υποκαθιστά την Driping method σε καμια περίπτωση! η προσαρμογή μεσα στη σακούλα γίνεται κανονικά, που αν το ενυδρειο μας εχει καλες τιμες γεμίζουμε και την καραντίνα αν οχι (πχ. πολυ υψηλά νιτρικα ) βάζουμε νεο νερακι στην καραντίνα και κάνουμε το Drip απο εκει! 2.Στις ήμερες φιλοξενίας του ψαριου σταδιακά κάνουμε αλλαγές απο το κυρίως ενυδρειο! στις 10-15 μερες πρεπει η καραντίνα να περιέχει το ιδιο νερο με το κεντρικό ενυδρειο! Ετσι το ψαρι να μεταφερθεί αμεσα στο κεντρικό χωρις επιπλέον στρες! 3. Αν υπάρχει ασθένεια. Η καραντίνα γεμιζει με νερο του ενυδρειου και το ψαρι τοποθετείτε άμεσα χωρις προσαρμογή! Σε αυτη τη φαση εχουμε ενα οργανισμό που νοσεί και δεν εχει την δύναμη να αντεπεξέλθει σε πολες αλλαγες! 4. Σε ολες τις φάσεις ειτε θεραπείας είτε προσαρμογής ο εξοπλισμός πρεπει να αποστειρωνεται ενδελεχώς με ελαφρύ διάλυμα χλωρίνης η όποια αλλης ουσίας που θεωρείται οτι θα εχει το ιδιο αποτέλεσμα! 5. Ο χώρος που πιανει μια καραντίνα ειναι απειροελαχιστος! Οταν δεν την χρησιμοποιείτε, βάλτε μεσα τα τεστ σας η οτι αλλο σας βολεύει! 6. Έχετε συγκεντρωμενο τον εξοπλισμό σας σε ενα κουτάκι! Θα δείτε οτι δεν θα σας παρει πανω απο 10-15 λεπτα για να την στίσετε! Το παραπάνω θεμα ειναι βάση των δικών μου εμπειριών που οπωσδήποτε μπορει να προσαρμόσει στις ανάγκες του! Σκοπός μου ηταν να παροτρύνω τους συνχομπιστες μου να ξεθάψουν τα παλια ενυδρειακια τους και με πολύ μικρο κόστος να βάλουν στη ρουτίνα τους και αυτο το σημαντικό εργαλείο! Μπορεί να μην συμφωνείτε ολοι με την διαδικασία, και εγω πολλες φορες να βαριέμαι και να δυσφορώ βλέποντας τον νεο έρωτα που μολις απέκτησα που αντι να σουλατσάρει στους βράχους και στα κοράλλια να ειναι κλεισμένος στο ντουλάπι! Καλή επιτυχία λοιπόν, με καραντίνα η χωρίς σε όλους μας! Ευχαριστω!!!!

Επιλογή ενυδρείου Ποίο ενυδρείο να διαλέξω; Εξοπλισμός Βασικός εξοπλισμός γλυκού Θερμαντικά Σώματα Σωστή θέρμανση του ενυδρείου μας Πίνακας επιλογής θερμαντήρα Αντίστροφη όσμωση & εξοπλισμός Αεραντλία, ποιά η χρησιμότητα της; Στήνοντας ένα ενυδρείο Σημαντικά βήματα για το στήσιμο ενός ενυδρείου Το Στήσιμο του Ενυδρείου βήμα – βήμα Συντήρηση ενυδρείου Η συντήρηση του ενυδρείου Καθιστώντας το νερό της βρύσης κατάλληλο για το ενυδρείο Ασφαλής αλλαγή νερού Χλωρίνη Και Νερό Ενυδρείου Χλωραμίνης Μύθος Προετοιμασία Νερού για αλλαγή Αντίστροφη όσμωση και εξοπλισμός Τύρφη Η καρυδιά Το νερό του ενυδρείου Κύκλος αζώτου Ο κύκλος του Αζώτου Κύκλος αζώτου και αζωτούχες ενώσεις Βασικά στάδια κύκλου αζώτου Φυσικοχημικά χαρακτηριστικά του νερού Φυσικοχημικά χαρακτηριστικά Οξυγόνο, η μηχανή του ενυδρείου Τρόποι μεταβολής των παραμέτρων του νερού Μάκρο- & μίκρο- στοιχεία Αμμωνία Η τοξικότητα της Αμμωνίας Αμμωνία και τρόποι αντιμετώπισής της Στρώσιμο ενυδρείου Στρώσιμο ενυδρείου Στρώσιμο με ψάρια και βακτήρια Στρώσιμο με τροφή Στρώσιμο με μπόλιασμα φίλτρου Για τα ψαράκια μας Επιλέγοντας υγιή ψάρια Αγοράζοντας έναν νέο "φίλο" Προσαρμογή των ζωντανών στο ενυδρείο μας Ταίζοντας σωστά τα ψάρια του ενυδρείου Μέγεθος ψαριού Pangasius ένας καρχαρίας στο ενυδρείο σας "Καρχαρίες" γλυκού νερού Έκτακτες καταστάσεις Μεταφορά ψαριών για 24ωρη συσκευασία Ενυδρείο Καραντίνα Διακοπή ρεύματος και ενυδρείο Πρώτες βοήθειες για την άνοδο της θερμοκρασίας Διάφορα Ενυδρεία ειδών (species tank) Βιοτοπικά ενυδρεία Leaf littter Ξύλο στο ενυδρείο Ζωντανές τροφές Artemia salina Artemias ... εκκόλαψη Grindal Προνύμφες κουνουπιών Infusoria Microworms

Μέρα πληρωμής, μέρα δώρου, μέρα χαρτζιλικιού... ΜΕΡΑ ΧΑΡΑΣ Με ένα γεμάτο πορτοφόλι επισκεπτόμαστε το pet-shop ή το ενυδρειακό κατάστημα της γειτονιάς μας (και όχι μόνο) για να δούμε τι "νέο" και "πολύχρωμο" θα βάλουμε στο ενυδρείο μας. Ότι θα γράψω παρακάτω είναι απλές εμπειρικές οδηγίες που απέκτησα με τον καιρό και σκοπός μου είναι να δώσω αυτή τη λιγοστή γνώση που έχω σε νεότερους, ώστε να κάνουν μία καλή και σωστή αρχή... Και ας μη ξεχνάμε ότι σε πολλές περιπτώσεις η αρχή είναι το ήμιση του παντός! Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως ένα μεγάλο ποσοστό των ασθενειών προέρχεται από τις λάθος επιλογές που κάναμε στην αρχή. Για να γίνει πιθανόν πιο ευκολοδιάβαστο το παρακάτω κατεβατό, θα το χωρίσω σε βήματα... ΒΗΜΑ 1 Καταρχήν είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε την "φιλοσοφία" του ενυδρείου μας. Και όταν λέω "φιλοσοφία" δεν εννοώ απαραίτητα κάτι βιοτοπικό. Κατά καιρούς έχουν παρουσιαστεί πολύ όμορφα και προσεγμένα ενυδρεία, μη βιοτοπικά, αλλά με συγκατοίκους που ναι μεν ζούνε σε διαφορετικές ηπείρους, αλλά έχουν κοινές ανάγκες και κοινές συνθήκες διαβίωσης. Οπότε καλό είναι το ενυδρείο μας να έχει έναν "χαρακτήρα" και μία κοινή "φιλοσοφία" όσον αφορά τους οργανισμούς που ζούνε μέσα σε αυτό! Οι πλέον απαραίτητες μετρήσεις που πρέπει να έχουμε από το ενυδρείο μας, εφόσον θεωρήσουμε ότι αυτό είναι σωστά στρωμένο, είναι το pH, το gH και η μέση ετήσια θερμοκρασία. Το επόμενο στοιχείο που πρέπει να έχουμε στο νου μας είναι ο διάκοσμος του ενυδρείου. Διάκοσμο θεωρούμε φυσικά ή και τεχνητά στοιχεία που γεμίζουν και διακοσμούν το ενυδρείο μας, πέραν από τους ζωντανούς φίλους μας. Αυτά τα στοιχεία μπορεί να είναι φυσικές ή τεχνητές πέτρες και ξύλα, φυσικά ή πλαστικά φυτά, είδος βυθού (άμμος, χαλίκι, κοκκομετρία κλπ) και διάφορα άλλα στοιχεία, κυρίως τεχνητά. Εδώ θα αναφέρω πως η μορφιά του "φυσικού" δεν ξεπερνιέται με τίποτα από το "τεχνητό", αλλά αυτό είναι και θέμα αισθητικής. Όλα τα παραπάνω θα παίξουν ρόλο στην τελική επιλογή που θα κάνουμε για την αγορά ενός ή περισσότερων ψαριών ή ασπόνδυλων. ΒΗΜΑ 2 Το επόμενο βήμα είναι η επίσκεψη στο pet-shop ή στο ενυδρειακό κατάστημα. Πολλά ενυδρεία, χιλιάδες ψάρια, άπειρα χρώματα! Αυτό που πρέπει να έχουμε στο νου μας, είναι ότι κάθε ψάρι έχει τις δικές του ανάγκες και ιδιαιτερότητες στις συνθήκες διαβίωσής του. Κάποια είναι κοπαδόψαρα, κάποια μοναχικά, άλλα είναι μαλακού και όξινου νερού ενώ άλλα είναι σκληρού και αλκαλικού νερού, κάποια τα βλέπουμε μικρά αλλά γίνονται τεράστια, ενώ αλλά ζουν σε τροπικά κλίματα και άλλα σε πιο ψυχρά. Τα παραπάνω στοιχεία θα πρέπει να τα γνωρίζουμε, ώστε να επιλέξουμε σωστά το ψάρι που μας αρέσει, αλλά κυρίως, που μας ταιριάζει. Αυτό που συστήνω πάντα, είναι η αγορά του ψαριού ή των ψαριών να γίνεται σε δύο φάσεις: Πρώτη φάση είναι η επίσκεψη στο κατάστημα και η έρευνα αγοράς. Επιλέγουμε όσα ψάρια ή ασπόνδυλα μας αρέσουν. Συγκρατούμε ή καταγράφουμε τις ονομασίες τους. Επιστρέφουμε σπίτια μας, ανοίγουμε το internet και ξεκινάμε το ψάξιμο. π.χ. Μας άρεσε το Black Ghost. Μπαίνουμε το Aquazone, ψάχνουμε και ρωτάμε... ή πάμε κατευθείαν στο google και γράφουμε "Black Ghost" ή "Black Ghost fish". Οι πληροφορίες που μπορούμε πλέον να συλλέξουμε από το internet είναι άπειρες. Οπότε πάντα, πολύ ή περισσότερο, αποκτούμε μία εικόνα του προφίλ του ψαριού που μας ενδιαφέρει. Ανάγκη από λίτρα, θερμοκρασία, σκληρότητα και οξύτητα νερού, συγκάτοικοι, διατροφή, διακόσμηση, φωτισμός... Όλα είναι πληροφορίες που μπορούμε εύκολα να συλλέξουμε και να κρίνουμε αν ο ζωντανός οργανισμός που αρχικά επιλέξαμε, πραγματικά μας ταιριάζει. Καταλήγουμε λοιπόν στα ψάρια που μας αρέσουν και μπορούμε να διατηρήσουμε σωστά. Η δεύτερη φάση είναι να ξαναπάμε στο κατάστημα και να πάρουμε το ψάρι. Πως όμως θα επιλέξουμε το κατάλληλο ψάρι από το "Χ" συγκεκριμένο είδος που θέλουμε? Πολύ βασικό στοιχείο είναι η παρατηρητικότητα. Είναι πολύ σημαντικό να επιλέξουμε ψάρια από υγιές περιβάλλον. Ενυδρεία που έχουν μέσα νεκρά ψάρια, περίεργες βλέννες είτε πάνω στα ψάρια είτε πάνω στα τζάμια, ψάρια που κάθονται ανενεργά στον βυθό ενώ θα έπρεπε να κολυμπάνε, περίεργα σημάδια ή πληγές πάνω στα ψάρια κλπ είναι πάντα επίφοβα. Ακόμα και ψάρια που δείχνουν "χαρούμενα", ενώ βρίσκονται σε ένα τέτοιο περιβάλλον είναι πάντα πιθανό να είναι φορείς ασθενειών.Ως συμπέρασμα κρατάμε το ότι επιλέγουμε πάντα υγιή ψάρια από υγιή ενυδρεία. Καλό είναι επίσης να γνωρίζουμε, ότι άσχετα από το τι διαβάσαμε στο internet για την οξύτητα και την σκληρότητα του νερού που θέλει το κάθε ψάρι, το μεγαλύτερο ποσοστό των καταστημάτων, διατηρούν τα ψάρια σε αποχλωριωμένο νερό βρύσης. Οπότε αν γνωρίζουμε τις τιμές του δικτύου νερού της περιοχής που βρίσκεται το κατάστημα, έχουμε μία σχετική εικόνα των τιμών νερού του κάθε καταστήματος. Το ότι τα καταστήματα διατηρούν τα ψάρια σε πιθανόν "λάθος" τιμές είναι απόλυτα φυσιολογικό και σε καμία περίπτωση κατακριτέο. Ακόμα και τα σκυλάκια, τα γατάκια, τα κουνελάκια, τα καναρινάκια που είναι προς πώληση ζουν σε διαφορετικές συνθήκες από αυτές που εμείς αργότερα θα τους προσφέρουμε. Οπότε καλό είναι να σκεφτόμαστε πως δεν έχει σημασία πως ζούσαν αυτοί οι οργανισμοί μέχρι τώρα, αλλά πως πρέπει να ζουν από δω και πέρα. ΒΗΜΑ 3 Επιστροφή στο σπίτι λοιπόν! Εφόσον η μετακίνηση από το κατάστημα στο σπίτι δεν ξεπέρασε τα 20 λεπτά με μισή ώρα, μπορούμε να μετρήσουμε με τα τεστ μας (κατά προτίμηση υγρά) το νερό της σακούλας και να συγκρίνουμε τις τιμές σε σχέση με αυτές του ενυδρείο μας. Όσο μεγαλύτερη η απόκλιση των τιμών, τόσο μεγαλύτερη πρέπει να είναι και η διάρκεια της προσαρμογής. Ευαίσθητοι οργανισμοί. όπως είναι οι γαρίδες ή ψάρια μικρής ηλικίας, πάντα θέλουν παραπάνω χρόνο προσαρμογής. Ο προτεινόμενος τρόπος προσαρμογής είναι να γίνεται με τη μέθοδο της καραντίνας. Το τι είναι η καραντίνα και πως μπορεί να χρησιμοποιηθεί μπορείτε να το διαβάσετε ΕΔΩ κι ΕΔΩ. Σε κάθε περίπτωση πάντως, μπορεί να παρατηρήσουμε κάποιες διαφορές στο ψάρι μας από το (ίδιο πάντα) ψάρι που επιλέξαμε στο κατάστημα. Πιθανός αποχρωματισμός και μειωμένη διάθεση είναι φυσιολογικά, καθότι η όλη διαδικασία της μεταφοράς, σίγουρα στρέσαρε το ψάρι. Στο χέρι μας είναι να το επαναφέρουμε το συντομότερο δυνατό και φυσικά θα πρέπει να έχουμε στο νου μας πως κάθε οργανισμός έχει την ανάγκη πίστωσης χρόνου, μέχρι να προσαρμοστεί πλήρως και να αναδείξει τα πραγματικά του χρώματα και την πραγματική του συμπεριφορά. ΕΠΙΛΟΓΟΣ Αυτά σε γενικές γραμμές. Πάντα πρέπει να γνωρίζουμε πως "κανόνες" που να αφορούν ζωντανούς οργανισμούς, δεν υπάρχουν. Κάθε οργανισμός και κάθε σύστημα ενυδρείου έχει τους δικούς του κανόνες και μόνο ο ιδιοκτήτης τους μπορεί να τους ξέρει. Τα παραπάνω είναι απλά ένας "μπούσουλας" και ένας ασφαλής τρόπος αγοράς ζωντανών οργανισμών ενυδρείων. Καλό είναι πριν κάνουμε την οποιαδήποτε κίνηση και δεν έχουμε την εμπειρία που χρειάζεται, να ρωτάμε και να συζητάμε τις απορίες μας με ανθρώπους που έχουν την εμπειρία και μπορούν να μας βοηθήσουν. Και όλα αυτά, για να χαιρόμαστε ένα όμορφο και υγιές στολίδι στον χώρο μας.

Συμφωνα με το βιβλιο "The Complete Aquarium Guide " το ενυδρειο καραντινα πρεπει να ειναι καπως ετσι:

Ενυδρείο Καραντίνα του Θανάση Μπαλάσκα Όλοι μας μέσα στα χρόνια που ασχολούμαστε με το χόμπι του ενυδρείου, άλλοι από την αρχή άλλοι αργότερα, έχουμε βρεθεί σε πολύ δύσκολες καταστάσεις από διάφορες ασθένειες που μας πονοκεφαλιάσαν και μας στεναχώρησαν και με αποτέλεσμα πολλές φορές σημαντικές απώλειες ψαριών. Θα μπορούσαμε όμως να γλiτώσουμε αρκετό κόπο, δυσάρεστες στιγμές αλλά και χρήμα; Με την ύπαρξη ενός ενυδρείου καραντίνας σε μεγάλο βαθμό θα προστατέψουμε το κύριο ενυδρείο μας, το οποίο χωρίς την ύπαρξη της, στηρίζεται σε πήλινες βάσεις. Αρχικά ας ξεδιαλύνουμε τον όρo "Ενυδρείο Καραντίνα". Με την προαναφερόμενη φράση ορίζουμε ένα ενυδρείο το οποίο ως βασικό του σκοπό έχει την εισαγωγή σε αυτό κάποιου νέου ψαριού ,αν μιλάμε για ενυδρεία γλυκού νερού είτε κάποιου ψαριού αλλά και κοραλιού, αν αναφερόμαστε σε ενυδρεία Θαλασσινού νερού. Συνήθως ως ενυδρείο καραντίνα επιλέγουμε κάποιο ενυδρείο με μέγεθος μικρότερο του κύριου ενυδρείου με ελάχιστα προτεινόμενα λίτρα, αν μιλάμε για γλυκό νερό τα 50-60 και για θαλασσινό τα 80 με 100. Το ενυδρείο καραντίνας θα πρέπει να το εξοπλίσουμε με όλα αυτά που συνθέτουν και ένα κανονικό ενυδρείο (βιολογικό και μηχανικό φιλτράρισμα μέσω κάποιου φίλτρου, θέρμανση μέσω κάποιου θερμοστάτη, φωτισμός). Στις περισσότερες περιπτώσεις, εκτός από τα ενυδρεία καραντίνας για κοράλια, καλό είναι να προτιμούμε έναν τυπικό φωτισμό. Στο aquascaping αυτού του ενυδρείου είναι προτιμότερο να μην τοποθετήσουμε καθόλου υπόστρωμα, παρά μόνο λίγα διακοσμητικά, όπως πέτρες ή ρίζες mopani, αν αναφερόμαστε σε ενυδρείο γλυκού νερού.Έτσι τα ψάρια μας στρεσαρισμένα από την μεταφορά, αλλά και από την υποβολή κάποιας θεραπείας (αν αυτό κρίνεται σκόπιμο) θα έχουν κάποιο μέρος να κρυφτούν.Στο ενυδρείο καραντίνας θαλασσινού νερού μπορούμε να προσθέσουμε λίγα νεκρά κοράλια, έτσι ώστε τα ψάρια που βρίσκονται σε αυτήν να έχουν κάποιες κρυψώνες. Οι συνθήκες του νερού στο ενυδρείο καραντίνας θα πρέπει να είναι παραπλήσιες με αυτές του κύριου ενυδρείου, για να αποφύγουμε το επιπλέον στρεσάρισμα κατά την μεταφορά του ψαριού από την καραντίνα στο κύριο ενυδρείο μας. Στην καραντίνα μας θα πρέπει μόνιμα να έχουμε ενεργό το βιολογικό μας φίλτρο και αυτό μπορεί να επιτευχθεί με 3 τρόπους. Α)Με την μόνιμη παρουσία στην καραντίνα μας κάποιου ανθεκτικού είδους ψαριού ,είτε μιλάμε για ενυδρείο γλυκού νερού, είτε θαλασσινού (Αυτή η λογική δεν με βρίσκει σύμφωνο, μιας και έτσι βασανίζουμε ουσιαστικά το ψάρι και μειώνουμε σημαντικά τον χρόνο ζωής του). Β)Με την προσθήκη μόνιμα λίγης τροφής στην καραντίνα, ώστε να παράγεται αμμωνία και να μένει ενεργός ο κύκλος του αζώτου. Γ)Με την αφαίρεση μιας ποσότητας του βιολογικού μας υλικού από το κύριο ενυδρείο στην καραντίνα.Με αυτόν τον τρόπο το φίλτρο είναι ικανό να σηκώσει το βιο-φορτίο την περίοδο που έχουμε σε αυτήν ψάρια. Θα πρέπει να έχουμε προμηθευτεί όλα τα απαραίτητα τεστ ,έτσι ώστε άμεσα να μπορούμε να παρακολουθούμε τις διάφορες διακυμάνσεις που μπορούν να προκύψουν στην καραντίνα μας, ιδίως κατά την θεραπεία κάποιου ψαριού σε αυτήν. Από αρκετά άτομα συχνά ακούγεται ότι ένας καλός χρόνος παραμονής είναι περίπου οι δύο εβδομάδες. Σε αυτήν την λογική θα διαφωνήσω μιας και αυτό το μικρό διάστημα δεν είναι αρκετό να μας δείξει μια πληθώρα ασθενειών που μπορεί να υποβόσκουν στο ψάρι μας. Θα πρότεινα λοιπόν, ένα διάστημα μεταξύ τεσσάρων με έξι εβδομάδων, έτσι ώστε να είμαστε σίγουροι ότι το ψάρι μας είναι καθαρό από κάποια ασθένεια. Κατά την εισαγωγή κάποιου άρρωστου ψαριού και μετά το τέλος της θεραπείας του και όταν η καραντίνα μας θα είναι κενή από ψάρια, θα πρέπει να αποστειρωθεί ,για να απομακρύνουμε όλα τα παθογόνα από το νερό. Αυτό μπορεί να υλοποιηθεί με αρκετούς τρόπους. Οι συνηθέστεροι είναι το καλό ξέπλυμα της καραντίνας και η τοποθέτηση της έξω στον ήλιο για κάποιο διάστημα, έτσι ώστε να σκοτωθούν όλα τα παθογόνα. Ένας άλλος τρόπος, εάν δεν θέλετε να μπείτε σε αυτήν την διαδικασία, είναι η προσθήκη ξυδιού ή αραιού διαλύματος χλωρίου για 1 με 2 μέρες. Πάντα θα πρέπει να ξεπλένετε όλα τα μέρη του ενυδρείου καλά μετά από κάθε χρήση.Στην περίπτωση που για να αποστειρώσουμε το ενυδρείο διαλέξουμε την μέθοδο με το χλώριο θα πρέπει μετά για να καταστήσουμε την καραντίνα μας ασφαλή να δεχτεί πάλι ψάρια να βάλουμε αντιχλώριο. Η εισαγωγή ενεργού άνθρακα και οι μεγάλες αλλαγές νερού μετά το τέλος κάποιας θεραπείας είναι καλό να γίνονται, ιδιαίτερα εφόσον το προτείνουν οι κατασκευαστές του φαρμάκου που χρησιμοποιούμε. Η λογική του ενυδρείου καραντίνας είναι μια σταθερή αξία από τους περισσοτέρους χομπίστες στο εξωτερικό. αλλά δυστυχώς εμείς οι Έλληνες χομπίστες την αγνοούμε παραδειγματικά και είναι ένας από τους βασικούς λόγους για τους οποίους πολλά ενυδρεία παροπλίζονται από τους απογοητευμένους χομπιστες μέσα στον χρόνο. Ίσως αυτή η αδιαφορία να οφείλεται στην ελλιπή ενημέρωση αλλά και στην στενότητα χώρου που αντιμετωπίζουν πολλά σπιτικά ιδίως στα αστικά κέντρα, αλλά αυτά δεν είναι ουσιώδεις δικαιολογίες. Η χρήση του ενυδρείου καραντίνας πρέπει να μας γίνει παιδεία και κάτι απαραίτητο από το ξεκίνημά μας στο χόμπι, διότι όσο καλές συνθήκες και αν έχουμε, σίγουρα κάποια στιγμή θα συμβεί το χειρότερο που ίσως και να σημαίνει την αρχή του τέλους σε αυτό το χόμπι για εμάς από την όποια απογοήτευση λάβουμε.

Προσαρμογή των ζωντανών στο ενυδρείο μας του Μιχάλη Πλαδέλη Εισαγωγή Πολλοί ενυδρειόφιλοι συχνά ξοδεύουν αρκετές ώρες στο internet, ψάχνοντας πληροφορίες για κάποια συγκεκριμένα είδη τα οποία θέλουν να συντηρήσουν στο ενυδρείο τους. Συχνά επίσης, πηγαίνοντας σε κάποιο μαγαζί συναντάμε κάποιο είδος (ψάρι, ασπόνδυλο, κοράλι) το οποίο ερωτευόμαστε αμέσως, έτσι μια και δύο το παίρνουμε στη σακουλίτσα του και τρέχουμε στο σπίτι για να το βάλουμε στο ενυδρείο. Ξαφνικά όμως άνευ λόγου και αίτιας το ζωντανό πεθαίνει και εμείς απογοητευόμαστε καθώς δεν γνωρίζουμε το γιατί. Θα πρέπει να έχουμε υπόψιν μας ότι προτού αγοράσουμε κάποιο ζωντανό θα πρέπει να ζητήσουμε πληροφορίες από το μαγαζί σχετικά με το χρονικό διάστημα που έχει παραμείνει το είδος στο μαγαζί του και τις τυχόν θεραπείες που έχει υποβληθεί. Είναι αυτονόητο ότι δεν πρέπει να αγοράζουμε ζωντανά όταν προέρχονται από πολύ πρόσφατες εισαγωγές (1-2 ημέρες), καθώς θα είναι ιδιαίτερα στρεσαρισμένα από το ταξίδι και την αλλαγή περιβάλλοντος και προφανώς δεν θα έχουν προλάβει να ολοκληρωθούν οι απαραίτητες προληπτικές αντιπαρασιτικές θεραπείες. Σε τέτοια περίπτωση μπορούμε απλά να ζητήσουμε από το μαγαζάτορα να μας το κρατήσει έως ότου είναι σε καλή κατάσταση για να το αποκτήσουμε. Σε διαφορετική περίπτωση, εάν βιαζόμαστε να αποκτήσουμε το ζωντανό θα πρέπει να το περάσουμε από κάποιο ενυδρείο-καραντίνα εφαρμόζοντας κάποιες μεθόδους με τις οποίες θα κάνουμε αποπαρασιτοποίηση προκειμένου να σιγουρευτούμε ότι είναι υγιές και σε καλή κατάσταση και να το μεταφέρουμε στο κυρίως ενυδρείο μας ακολουθώντας την ίδια διαδικασία προσαρμογής σε περίπτωση που οι συνθήκες στα δύο ενυδρεία διαφέρουν. Βεβαίως αυτή η διαδικασία απαιτεί μεγάλη εμπειρία και γνώση και μπορεί από κάποιους λανθασμένους χειρισμούς να έχει τα αντίθετα αποτελέσματα. Η καραντίνα είναι καλό να χρησιμοποιείται σε όλες τις περιπτώσεις, ανεξάρτητα από το αν είναι πρόσφατη εισαγωγή ή παραλαβή, καθώς από αυτήν εξαρτάται η περαιτέρω πορεία του ενυδρείου που θα φιλοξενήσει το ζωντανό. Το ενυδρείο-καραντίνα είναι συνήθως ένα μικρό ενυδρείο το οποίο όμως είναι πλήρως εξοπλισμένο (φίλτρο, θερμαντήρα, χαμηλό φωτισμό) και χρησιμοποιείται για κάθε νέο είδος που αποκτούμε προκειμένου να περάσει κάποιο ικανό χρονικό διάστημα συνήθως 2-3 εβδομάδων. Σε αυτό το διάστημα μπορούμε να σιγουρευτούμε για το ότι το νέο μας απόκτημα είναι υγιές και τρώει καλά και δεν αναμένεται να δημιουργήσει προβλήματα ασθενειών, παρασίτων στους υπόλοιπους κατοίκους στο ενυδρείο που θα μπει να συγκατοικήσει. Προκειμένου να χαρούμε όσο το δυνατόν για περισσότερο χρονικό διάστημα το νέο μας ζωντανό και να μην απογοητευτούμε γρήγορα, θα πρέπει να ακολουθήσουμε μια απλή, αλλά πολύ σημαντική διαδικασία, την προσαρμογή. Ο λόγος που ακολουθούμε αυτή τη διαδικασία είναι προφανής: Οι συνθήκες διαβίωσης του εκάστοτε ζωντανού μέχρι την αγορά από εμάς, διαφέρουν τις περισσότερες φορές πολύ από τις συνθήκες που έχουμε στο ενυδρείο μας. Το ph, η σκληρότητα, η αλατότητα, η θερμοκρασία, είναι κάποιες σημαντικές παράμετροι οι οποίες έχουν μεγάλες διαφορές από ενυδρείο σε ενυδρείο. Διαφορές της τάξεως του 0,3-0,5 στο pH, ή άνω των 2-3 βαθμών στην σκληρότητα, ή στην περιεκτικότητα των νιτρικών αλάτων, σε επίπεδα που σε εμάς δεν φαίνονται τόσο σημαντικά, μπορεί να έχουν σοβαρές παρενέργειες στην υγεία των ζωντανών μας. Κατά τους μήνες που έχουμε ακραίες θερμοκρασίες (χειμώνα, καλοκαίρι) καλό είναι τη σακούλα από το μαγαζί να την βάζουμε σε ένα φορητό ψυγειάκι μεταφοράς τροφίμων (χωρίς την παγοκύστη μέσα βέβαια) ή σε κάποια μικρή κούτα με φελιζόλ. Με αυτή την μέθοδο μπορούμε να αποφύγουμε τις μεγάλες διακυμάνσεις στη θερμοκρασία κατά την μεταφορά από το μαγαζί έως το σπίτι μας. Στο μαγαζί καλό θα είναι η σακούλα να γεμίζει με όσο το δυνατόν περισσότερο νερό και να παραμένει φουσκωμένη προκειμένου να υπάρχει αρκετό νερό με οξυγόνο κατά τη μεταφορά. Τονίζεται επίσης, ότι πρέπει να αποφεύγουμε άσκοπες καθυστερήσεις κατά την διαδικασία της μεταφοράς, ενώ η προσαρμογή θα πρέπει να έχει ξεκινήσει το αργότερο εντός 2 ωρών από την ώρα που θα μπει το ζωντανό στη σακούλα. Επίσης είναι πολύ σημαντικό όταν πρόκειται για τα πρώτα μας ζωντανά να βεβαιωθούμε ότι το ενυδρείο μας έχει στρώσει καλά και το βιολογικό φίλτρο λειτουργεί κανονικά (NH3,4=0 NO2=0, NO3 Προτού προχωρήσουμε στην διαδικασία της προσαρμογής, προγραμματίζουμε την ώρα εισαγωγής του νέου ζωντανού στο ενυδρείο καθώς θα πρέπει να έχουμε σβήσει το φωτισμό και καλό θα ήταν να παραμείνει ολόκληρο το πρώτο βράδυ χωρίς φωτισμό προκειμένου να περιορίσουμε το όποιο πιθανό στρεσάρισμα. Αν δεν μπορεί να γίνει αυτό τότε θα πρέπει να είναι το ενυδρείο σκοτεινό για 4-5 ώρες περίπου και στη συνέχεια ο φωτισμός να ανάβει σταδιακά. Σημαντικό είναι επίσης ότι πριν ξεκινήσουμε την διαδικασία της προσαρμογής, καλό θα είναι να ταΐσουμε τα υπόλοιπα ζωντανά του ενυδρείου μας (εφόσον υπάρχουν), καθώς ο καινούργιος κάτοικος είναι εξαιρετικά απίθανο να φάει από την πρώτη μέρα, οπότε ταΐζοντας μετά την εισαγωγή του το πιθανότερο είναι να μείνει η τροφή και να βρωμίζει το ενυδρείο. Το καλύτερο για τις πρώτες 24-48 ώρες να τον μην ταίζουμε καθόλου και να παρακολουθούμε πολύ διακριτικά τις κινήσεις και την συμπεριφορά του αποφεύγοντας απότομες κινήσεις στο ενυδρείο ή εργασίες συντήρησης. (αλλαγή νερού κλπ). Είναι προτιμότερο οι όποιες εργασίες συντήρησης να γίνονται την παραμονή της εισαγωγής νέου είδους στο ενυδρείο μας. Καλό θα είναι μόλις ανοίξουμε τη σακούλα μεταφοράς, να πάρουμε κάποιες μετρήσεις από το περιεχόμενο της σακούλας για pΗ, σκληρότητα και αλατότητα, για να ξέρουμε περίπου που βαδίζουμε. Πάντα πρέπει χρησιμοποιούμε καθαρές σύριγγες και μπουκαλάκια και να καθαρίζονται πολύ καλά πριν και μετά από κάθε χρήση χρησιμοποιώντας τρεχούμενο, απιονισμένο ή νερό από αντίστροφη όσμωση ή ακόμα και να τα αποστειρώσουμε προκειμένου να θα καθαρίσουν πολύ καλά και να τα ξαναχρησιμοποιήσουμε. Σχετικά με τις μετρήσεις που θα κάνουμε, είναι προφανές ότι όσο περισσότερο διαφέρουν οι συνθήκες (παράμετροι) με αυτές του ενυδρείου μας, τόσος περισσότερος χρόνος θα χρειαστεί για την προσαρμογή. Η όλη διαδικασία παίρνει συνήθως μία ώρα να ολοκληρωθεί. Ενδεικτικά αναφέρουμε πως πολλοί προτείνουν για κάθε 0,2 βαθμούς διαφοράς στο pH, μισή ώρα επιπλέον προσαρμογή, με ανώτατο όριο τις 2 ώρες. Προσαρμογή με χρήση της σακούλας μεταφοράς Καλό θα είναι τη σακούλα μεταφοράς του μαγαζιού να την βάλουμε μέσα σε μια άλλη καθαρή σακούλα για να αποφύγουμε τις τυχόν βρωμιές ή σκόνη που θα υπάρχουν πάνω στη σακούλα μεταφοράς. Αφού λοιπόν έχουμε κλείσει τα φώτα βάζουμε τη κλειστή σακούλα στην επιφάνεια του ενυδρείου μας για 15 περίπου λεπτά. Προσοχή: Δεν ανοίγουμε τη σακούλα αμέσως. Σιγά-σιγά η θερμοκρασία του νερού του ενυδρείου μας αρχίζει να μεταδίδεται στη σακούλα με το νέο μας ζωντανό. Αφού περάσει το πρώτο 15λεπτο ανοίγουμε τη σακούλα και προσθέτουμε ½ με ένα ποτήρι με νερό του ενυδρείου μας, κάθε 10-15 λεπτά. Συνεχίζουμε αυτή τη διαδικασία έως ότου, βάλουμε στη σακούλα 2-3 φορές το αρχικό περιεχόμενό της. Σε περίπτωση που βλέπουμε ότι στη σακούλα υπάρχει πολύ νερό και δεν θα χωρέσει 2-3 φορές επιπλέον, μπορούμε να αφαιρέσουμε ένα μέρος του προτού ξεκινήσουμε να προσθέτουμε νερό από το ενυδρείο. Μόλις το νερό φτάσει σε αυτήν την ποσότητα μέσα στη σακούλα, παίρνουμε το ζωντανό με προσοχή με μία απόχη και το βάζουμε στο ενυδρείο. Το νερό στη σακούλα το πετάμε. Ορισμένοι αναπαραγωγείς και εξαγωγείς στις οδηγίες που δίνουν, προτείνουν ότι μόλις ανοίξουμε τη σακούλα πρέπει να βάλουμε αμέσως το ζωντανό στο ενυδρείο μαζί με το νερό της σακούλας. Αυτό γιατί το ζωντανό κατά τη διάρκεια της μεταφοράς έχει παράγει αρκετή αμμωνία και έχει αποβάλει διοξείδιο του άνθρακα (CO2) το οποίο για όσο διάστημα παραμένει στη σακούλα (πολλές φορές μερικές ημέρες), ρίχνει το pH και με δεδομένη την πτώση της θερμοκρασίας κατά τη μεταφορά η αμμωνία δεν είναι τόσο τοξική. Όταν αφήσουμε λοιπόν τη σακούλα να επιπλέει ανεβαίνει η θερμοκρασία, στη συνέχεια ανοίγοντας τη σακούλα το CO2 φεύγει, το pH ανεβαίνει απότομα και έτσι η αμμωνία γίνεται αρκετά τοξική. Για αυτό το λόγο τονίστηκε παραπάνω ότι η μεταφορά από το μαγαζί στο σπίτι θα πρέπει να γίνεται άμεσα, προκειμένου να περιοριστούν κατά το δυνατόν τα φαινόμενα που περιγράφονται παραπάνω.. Προσαρμογή με κουβά και σταγόνες Μία λίγο διαφορετική μέθοδος προσαρμογής την οποία ακολουθούμε κυρίως στα ασπόνδυλα είναι η εξής: Η αρχική ιδέα παραμένει η ίδια δηλαδή η σακούλα θα πρέπει να παραμείνει στην επιφάνεια του νερού προκειμένου να εξισσοροπηθεί η θερμοκρασία για 15 περίπου λεπτά. Στη συνέχεια παίρνουμε έναν κουβά (αχρησιμοποίητο-πεντακάθαρο) όπου βάζουμε μέσα το περιεχόμενο της σακούλας (νερό και ζωντανά) και τον βάζουμε χαμηλότερα από το ενυδρείο. Στη συνέχεια βάζουμε ένα σωληνάκι (αεραντλίας) το οποίο στερεώνουμε στο ενυδρείο και φροντίζουμε να στάζει στον κουβά με ροή 2-5 σταγόνες το δευτερόλεπτο. Αυτό μπορούμε να το πετύχουμε με κάποια βαλβίδα-ρυθμιστή ή στραγγαλιστή για το σωληνάκι. Μόλις ο κουβάς γεμίσει με το διπλάσιο του αρχικού νερού, αδειάζουμε το μισό και συνεχίζουμε τη διαδικασία έως ότου διπλασιαστεί πάλι. Τότε είμαστε έτοιμοι να τα βάλουμε στο ενυδρείο με πολύ προσοχή. Ορισμένα είδη, κυρίως θαλασσινά, απαιτούν πολύ περισσότερο χρόνο για προσαρμογή καθώς είναι ιδιαιτέρως ευαίσθητα σε απότομες αλλαγές της αλατότητας. Η παραπάνω μέθοδος χρησιμοποιείται και σε περίπτωση προσαρμογής ψαριών αλμυρού νερού καθώς πολλές φορές η διαφορά στο ph και στην αλατότητα έχει σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία των ψαριών. Η διάρκειά της προσδιορίζεται περίπου στις 2 ώρες. Προσαρμογή με πλαστικό κουτί Άλλος ένας τρόπος προσαρμογής είναι η χρήση ενός πλαστικού κουτιού (μπωλ–τάπερ-αχρησιμοποίητο) στο οποίο βάζουμε το νερό από τη σακούλα μεταφοράς και το νέο μας ζωντανό και το αφήνουμε να επιπλέει στην επιφάνεια, προσθέτοντας κάθε τόσο λίγο νερό από το ενυδρείο. Μία εναλλακτική ιδέα που εφαρμόζουν μερικοί, είναι σε αυτό το κουτί να κάνουμε μία τρύπα στο κέντρο τόσο μικρή ώστε να μη βουλιάζει αλλά και παράλληλα να γεμίζει σιγά-σιγά με νερό του ενυδρείου έτσι ώστε σε κάποιο ικανό χρονικό διάστημα οι συνθήκες μέσα στο κουτί-τάπερ να είναι πανομοιότητες με του ενυδρείου. Στη συνέχεια πιάνουμε το ψάρι με μια απόχη και το βάζουμε στο ενυδρείο. Το νερό του τάπερ το πετάμε. Εδώ χρειάζεται πολύ προσοχή, καθώς το ψάρι το οποίο είναι πολύ πιθανό να έχει στρεσαριστεί αρκετά, μπορεί να αποφασίσει να πηδήξει έξω οπότε και είναι καλό να το έχουμε καλυμμένο. Παρασιτοκτόνες ενέργειες Συχνά ακούμε για το μπάνιο σε αλατόνερο σε αναλογία 0,3% για 3-15 λεπτά ή σε διάλυμα αλατόνερου χαμηλότερης αλατότητας όταν έχουμε να κάνουμε με καινούργια ψάρια θαλασσινού νερού προκειμένου να απομακρύνουμε όσο το δυνατό διάφορα εξωπαράσιτα τα οποία κουβαλάνε τα νέα ψάρια μας. Η όλη διαδικασία εξαρτάται από το κατά πόσο το είδος που πρόκειται να υποβληθεί σε τέτοια διαδικασία αντέχει την χορήγηση αλατιού και σε ποιες ποσότητες ή αντίστοιχα την υποαλατότητα. Ακόμα υπάρχει η μέθοδος για μπάνιο λίγων δευτερολέπτων σε διάλυμα φορμόλης (1:100) μέθοδος η οποία χρησιμοποιείται σε ιχθυοκαλλιέργειες καθώς έχει παρασιτοκτόνο δράση, όμως η αποτελεσματικότητα αυτής της μεθόδου στα τροπικά είδη τα οποία μας ενδιαφέρουν ελέγχεται και η χρήση του είναι αμφιλεγόμενη. Ορισμένοι χομπίστες στη συνέχεια ρίχνουν κάποιο υγρό anti-stress ή melafix ή προκειμένου να αντιμετωπίσουν το στρες της μεταφοράς ή και πιθανούς τραυματισμούς από τις απόχες. Πριν την χρήση κάποιου προϊόντος όπως το melafix, θα πρέπει να αφαιρούμε τον άνθρακα (εάν έχουμε) από το φίλτρο. Μία περίπτωση που πρέπει να έχουμε υπ’ όψιν μας είναι το πολύωρα ταξίδια, κάτι που έχει τύχει σε αρκετούς από εμάς, ενώ βρισκόμαστε σε κάποια άλλη πόλη ή σε κάποια άλλη χώρα της Ευρώπης. Είναι σημαντικό να τονίσουμε στο κατάστημα όπου θα αγοράσουμε τα ψάρια την πολύωρη καθυστέρηση έτσι ώστε να φροντίσει ανάλογα με τροφοδοσία επιπλέον οξυγόνου είτε σε μορφή κάψουλας είτε με διοχέτευση από ειδική μπουκάλα οξυγόνου στην σακούλα όπου έχουμε το ψάρι. Στην συνέχεια θα πρέπει να μεριμνήσουμε για την θερμοκρασία. Σε κάποιες χώρες τις Ευρώπης υπάρχουν ειδικά μαξιλαράκια όπου μετά την τοποθέτησή τους στην τσάντα όπου θα έχουμε την σακούλα με το ψάρι-ψαριά αρχίζει να φουσκώνει τραβώντας υγρασία και με αυτόν τον τρόπο σταθεροποιεί την θερμοκρασία μέσα στην τσάντα. Προσοχή η τσάντα όπου θα έχουμε το ψάρι κατά το ταξίδι θα πρέπει να είναι δίπλα μας και όχι να πάει με τις αποσκευές αν ταξιδεύουμε με αεροπλάνο ή πλοίο. Όταν αισίως φτάσουμε στον προορισμό μας όπως καταλαβαίνετε τα ζωντανά μας θα είναι αρκετά ταλαιπωρημένα. Επιβάλλεται η έλλειψη φωτός στον χώρο που κάνουμε την προσαρμογή και σίγουρα στο ενυδρείο. Λόγω του ότι τα είδη έχουν περάσει αρκετές ώρες δεν θα έχουμε την πολυτέλεια του άπειρου χρόνου για την προσαρμογή. Με αργά βήματα κάνοντας στην αρχή μικρή προσθήκη νερού από το ενυδρείο όπου θα βάλουμε το ψάρι συνεχώς επιταχύνουμε την διαδικασία έτσι ώστε μέσα σε 1-1,5 ώρα maximum το ψάρι να έχει μπει στο νέο του σπιτικό. Η διαδικασία της προσαρμογής είναι από τις σημαντικότερες για την υγεία των ζωντανών στο ενυδρείο μας και θα πρέπει να την ακολουθούμε πιστά κάθε φορά που προσθέτουμε ένα νέο είδος. Είναι πολύ σημαντικό να ακολουθούμε τα παραπάνω βήματα χωρίς βιασύνη προκειμένου να μην έχουμε ξαφνικές απώλειες για άγνωστους και χωρίς προφανείς αιτίες λόγους.