Αναζήτηση στην κοινότητα

Mbuna χρησιμοποιούν ήχους για να αναγνωρίσουν τους συντρόφους τους! Σύμφωνα με μελέτη που δημοσίευσαν επιστήμονες από την Πορτογαλία και το Ηνωμένο Βασίλειο στο πιο πρόσφατο τεύχος του Journal of Fish Biology, η αναγνώριση συντρόφου για τις κιχλίδες που ανήκουν στην ομάδα των Pseudotropheus zebra δεν βασίζεται μόνο στην οπτική επαφή αλλά και στην δημιουργία ήχων. Οι επιστήμονες Maria Amorim, Jose Simes, Paulo Fonseca και George Turner συνέκριναν τα ηχητικά σήματα των αρσενικών κατά την αναπαραγωγή πέντε ειδών της ομάδας των Pseudotropheus zebra (P. zebra, P. callainos, P. emmiltos, P. fainzilberi και το είδος που είναι γνωστό ως P. ~zebra gold από το Nkhata Bay το οποίο όμως ακόμα δεν έχει περιγραφεί). Οι συγγραφείς καταγράφοντας και αναλύοντας ήχους που παράγονται από τα ψάρια κατά τη διάρκεια του ζευγαρώματος σε πειραματική δεξαμενή, διαπίστωσαν ότι τα θηλυκά είναι αθόρυβα κατά τη διάρκεια του ζευγαρώματος, ενώ τα αρσενικά φλερτάρουν με επαναλαμβανόμενες κινήσεις τρέμοντας και παράγοντας χαμηλής συχνότητας ήχους. Οι ήχοι των πέντε ειδών βρέθηκαν να είναι σημαντικά διαφορετικοί μεταξύ τους στον αριθμό και το ρυθμό της συχνότητας των παλμών. Οι συντάκτες ανακάλυψαν ότι o ήχος που παράγεται είναι πολύ διαφορετικός ανάμεσα σε είδη που έχουν ένα παρόμοιο μοτίβο χρώματος στα αρσενικά (π.χ. P. emmiltos and P. fainzilberi), γεγονός που υποδηλώνει ότι τα οπτικά και τα ηχητικά χαρακτηριστικά είναι εξίσου σημαντικά στο μέτρο που επιτρέπουν στα θηλυκά να ξεχωρίσουν τα αρσενικά που ανήκουν σε διαφορετικό είδος. Η παρατήρηση αυτή ενισχύεται από προηγούμενες μελέτες, όπου σε δοκιμές εργαστηρίου τα P. fainzilberi και P. emmiltos απέτυχαν να ζευγαρώσουν με τα άτομα του είδους τους όταν τα θηλυκά είχαν πρόσβαση μόνο στα οπτικά σήματα των αρσενικών. Οι συγγραφείς καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι τα διαφορετικά στοιχεία των ήχων που παράγονται μπορεί να περιέχουν πληροφορίες για την ταυτότητα του είδους και διάφορα άλλα χαρακτηριστικά, όπως η ηλικία, τα οποία παίζουν ρόλο στην επιλογή συντρόφου. Ειδικότερα, ο αριθμός και η διάρκεια των παλμών είναι μοναδικά ανά είδος και αυτά τα ηχητικά σήματα, σε συνδυασμό με τα οπτικά και χημικά στοιχεία, μπορούν να προωθήσουν την αναπαραγωγική απομόνωση. Για περισσότερες πληροφορίες, βλ. το άρθρο: Amorim, MCP, JM Simes, PJ Fonseca and GF Turner (2008) Species differences in courtship acoustic signals among five Lake Malawi cichlid species (Pseudotropheus spp.). Journal of Fish Biology 72, pp. 1355"1368

Σήμερα το απόγευμα ταϊζω τα χρυσόψαρα, τα χαζεύω καθώς τρώνε και βλέπω... έναν γόνο να κολυμπάει! Είχα πει πως φέτος θα αφήσω τη φύση να κάνει τη δουλειά της, γιατί πόσα να χωρέσει ένα 110λιτρο; Αλλά δεν κρατήθηκα, έβαλα τη γεννήστρα και το... ψάρεψα. Έπειτα βρήκα και άλλον, μετά άλλο και έβαλα 8 γόνους στη γεννήστρα και άλλοι δύο κυκλοφορούν στο ενυδρείο χωρίς να καταφέρω να τους πιάσω! Και είδα και δύο αυγά γονιμοποιημένα πάνω στο τζάμι. Είμαι πολύ χαρούμενη! Ετοιμαστείτε! Ποιος θέλει red cap; Ετοιμάζω αρτέμια και σε λίγο θα ανεβάσω τις φωτογραφίες! Είμαι πολύ χαρούμενη!

Οι πληροφορίες στο παρακάτω άρθρο προέρχονται από την προσωπική μου εμπειρία, από την βοήθεια του GIANNIS KOI και του tsala και από όσα διάβασα στο βιβλίο "Χρυσόψαρα" της Tanya Heming-Vriends. Η αναπαραγωγική περίοδος ξεκινά την άνοιξη, με την άνοδο της θερμοκρασίας και την αύξηση της τροφής. Σε περίπτωση που τα χρυσόψαρα βρίσκονται σε ενυδρείο μέσα στο σπίτι μπορεί να αρχίσουν να ζευγαρώνουν νωρίς, ακόμα και από τον Φεβρουάριο. Είναι σχεδόν αδύνατο να ξεχωρίσουμε το φύλο των χρυσόψαρων, ακόμα και σε πλήρως ανεπτυγμένα ψάρια. Συνήθως τα θηλυκά έχουν πρωκτό που προεξέχει. Το αρσενικό όταν είναι έτοιμο για να ζευγαρώσει βγάζει μικρά λευκά στίγματα στα βράγχια και στο κεφάλι, τα οποία μπορεί να μπερδέψουμε με τα λευκά στίγματα του ικ. Αυτά εξαφανίζονται όταν γονιμοποιήσει τα αυγά. Κατά την περίοδο της αναπαραγωγής τα ψάρια έχουν εντονότερα χρώματα, ιδίως τα αρσενικά. Στην φωτογραφία φαίνονται λίγο τα λευκά στίγματα στα βράγχια του αρσενικού. Το θηλυκό φουσκώνει στην κοιλιά γιατί γεμίζει με αυγά και το βλέπουμε να κρύβεται ή να κάθεται ακόμα και όρθιο ή ξαπλωμένο. Το θηλυκό με την φουσκωμένη κοιλιά. Είναι καλό στην περίοδο της αναπαραγωγής να ταΐζουμε τα ψάρια με τροφές πλούσιες σε πρωτεΐνες. Το ζευγάρωμα ξεκινά με το αρσενικό να κυνηγά το θηλυκό και να το πιέζει στην κοιλιά για να βγάλει τα αυγά. Μπορεί να περάσουν ώρες με κυνηγητό ή κρυμμένα στα φυτά όπου ο αρσενικός φαίνεται σαν να τη χτυπάει, στην πραγματικότητα όμως τη βοηθάει να γεννήσει. Καθώς κάνουν κυκλικές κινήσεις γύρω από τα φυτά και μέσα στο ενυδρείο, απελευθερώνονται τα αυγά και το αρσενικό ρίχνει το σπέρμα του δίπλα τους, το οποίο εισέρχεται στο αυγό και το γονιμοποιεί. https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=HdhvtdyBujA Το αρσενικό χρυσόψαρο κυνηγά το θηλυκό. Τα χρυσόψαρα ζευγαρώνουν. Το θηλυκό ξεκουράζεται από το πολύωρο κυνηγητό και μάλλον αφήνει αυγά. Τα αυγά κολλάνε στα φυτά, στα ξύλα, στο τζάμι ή σε άλλα μέρη του ενυδρείου. Επειδή δεν είναι εύκολο να πιάσουμε και να μεταφέρουμε τα αυγά, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε breeding mop, το οποίο θα μεταφέρουμε σε άλλο ενυδρείο ή δοχείο. Αλλιώς τα χρυσόψαρα θα φάνε τα αυγά και τους γόνους. Αυγά από χρυσόψαρα. Στο ενυδρείο ή στο δοχείο που θα μεταφέρουμε τα αυγά χρειαζόμαστε μία αεραντλία για οξυγόνωση του νερού, ένα θερμοστάτη για ρύθμιση της θερμοκρασίας κι ένα θερμόμετρο για να την ελέγχουμε. Δεν γονιμοποιούνται όλα τα αυγά. Κάποια μπορεί να πιάσουν μύκητες, γι'αυτό βάζουμε στο νερό μπλε μεθυλένιο, για να το απολυμάνουμε ή Esha 2000 για 3 μέρες, το οποίο επίσης προλαμβάνει τον μύκητα. Αν ένα αυγό πιάσει μύκητα, είναι σα να έχει βαμβάκι ή λευκή γλίτσα και πρέπει να το απομακρύνουμε για να μην κολλήσουν και τα υπόλοιπα. Τα αυγά όταν γονιμοποιηθούν παύουν να έχουν αυτό το άσπρο χρώμα και σιγά σιγά διακρίνεται το νεογνό μέσα τους. Τα αυγά μπορούν να γονιμοποιηθούν μέσα σε 5-8 μέρες, ανάλογα με τη θερμοκρασία. Αν η θερμοκρασία είναι κάτω από 21 βαθμούς τότε αργεί η επώαση και υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα να πιάσουν μύκητες ή ασβέστιο και να μην μπορεί να βγει ο γόνος. Ένα αυγό που ακόμα δεν έχει γονιμοποιηθεί, είναι άσπρο. Αυτό είναι ένα γονιμοποιημένο αυγό. Είναι διαφανές και διακρίνεται μέσα του ο γόνος. Όταν οι γόνοι σκάσουν από το αυγό έχουν αρχικά πάνω τους κολλημένο τον λεκιθικό σάκο, από τον οποίο τρέφονται, για λίγες μέρες. Θα τους δούμε κολλημένους στο τζάμι του ενυδρείου ή στα τοιχώματα του δοχείου. Σιγά σιγά αρχίζουν να κολυμπάνε ελεύθεροι στο νερό, σε αναζήτηση τροφής. Γόνοι πάνω στα τζάμια του ενυδρείου και στη γεννήστρα Το τάισμά τους τις πρώτες μέρες είναι πολύ σημαντικό, γιατί μπορεί να πεθάνουν από ασιτία ή να έχουν προβλήματα στο σχηματισμό του σώματός τους. Η ιδανικότερη τροφή είναι η ζωντανή αρτέμια, αλλά υπάρχουν στο εμπόριο και τροφές ειδικά για γόνους, όπως υγρή τροφή αρτέμιας και τροφή σε πούδρα. Επίσης μπορούμε να τα ταίζουμε με κρόκο αυγού, αλλά θέλει προσοχή να μην μείνει πολύ ώρα μέσα στο νερό και επηρρεάσει την ποιότητά του. Μπορούν επίσης να φάνε άλγη, αλλά είναι προτιμότερο να τους δίνουμε τροφή πλούσια σε πρωτείνες. Προετοιμασία αρτέμιας Υγρή αρτέμια Τροφή σε πούδρα, τριμμένη και σε μικρά κομμάτια. Επίσης χρησιμοποίησα και την τροφή Vipagran Baby της Sera. Λογικά θα υπάρχουν και άλλες στο εμπόριο, εγώ χρησιμοποίησα τις συγκεκριμένες. Οι γόνοι θέλουν συχνό τάισμα, περίπου κάθε 2 ώρες. Όταν τους ταΐζουμε καλό είναι να κλείνουμε την αεραντλία για να τρώνε ανενόχλητα χωρίς ροή νερού. Μετά από λίγες μέρες μπορούμε να κάνουμε μικρές αλλαγές νερού περίπου 10% κάθε μέρα για να φύγει το φάρμακο που είχαμε βάλει για τα αυγά και για να διασφαλίζουμε την καλή ποιότητα του νερού αν δεν έχουμε βάλει φίλτρο. Προβλήματα που αντιμετώπισα 1. Κάποιοι γόνοι "στράβωσαν" και μετά από λίγο πέθαναν. Ήταν κυρτό το σώμα τους και στροβιλίζονταν, δεν μπορούσαν να ελέγξουν το σώμα τους και να κολυμπήσουν, ήταν σα να έκαναν κωλοτούμπες. Θα μπορούσε να φταίει η έλλειψη βιολογίας στο δοχείο ή ακόμα και να γεννήθηκαν με κάποιο πρόβλημα. Ένας γόνος που "στράβωσε", μετά από μερικές ώρες πέθανε. 2. Γι'αυτό έβαλα ένα φίλτρο αλλά έναν γόνο πήγε να τον ρουφήξει και τον έσωσα κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή. Την λύση μου πρότεινε ο Sturm, να βάλω αερόφλιτρο. Αερόφιλτρο που λειτουργεί με αεραντλία. 3. Έπαθαν fungus οι γόνοι. Υποθέτω από την κακή ποιότητα του νερού, γιατί στον πάτο είχαν συσσωρευθεί υπολείμματα τροφής και φοβόμουν να βάλω σκούπα μην τυχόν ρουφήξω κανέναν γόνο. Είναι τόσο μικρά που δεν φαίνεται καν ότι έχουν πάθει μύκητες. Γόνος με fungus, δυστυχώς ήταν αργά όταν τον ανακάλυψα, σε λίγες ώρες πέθανε. Φωτογραφία του ίδιου γόνου, από πάνω δεν φαίνεται καν ο μύκητας. Δοκίμασα να κάνω θεραπεία με Melafix αλλά ήταν σε προχωρημένο στάδιο, οι γόνοι είναι ευαίσθητοι και δεν άντεξαν. Γι'αυτό τελικά αποφάσισα να τους βάλω στο ενυδρείο με τους γονείς τους σε γεννήστρα. Οι γόνοι μεγαλώνουν στη γεννήστρα. 4. Μερικοί γόνοι σφήνωσαν ανάμεσα στο διχτάκι και στο πλαστικό της γεννήστρας και πέθαναν. Γι'αυτό τους έβαλα σε πλαστική γεννήστρα. 5. Η πλαστική γεννήστρα με βεντούζες ξεκόλλησε και έπεσε μέσα στο νερό, έτσι έχασα ένα γόνο, ο οποίος μάλλον έγινε μεζές. 6. Έκανα το λάθος να βάλω γόνους ημερών με γόνους εβδομάδων στην ίδια γεννήστρα και οι μεγάλοι γόνοι έφαγαν τους μικρούς. Γι'αυτό πήρα άλλες δύο γεννήστρες και τους είχα χωρίσει με βάση το μέγεθός τους. 7. Τους παρατάισα και ένας τέζαρε από το πολύ φαγητό. Νόμιζα ότι είχε πεθάνει, αλλά επειδή η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, τον άφησα σε ένα μικρό δοχείο ξεχωριστά και μετά από λίγη ώρα συνήλθε. Ευτυχώς που δεν τον θεώρησα νεκρό, τώρα ζει και βασιλεύει και είναι ο μεγαλύτερος από τα μωρά. Φωτογραφίες από την ανάπτυξή τους.

Μιας και δεν υπήρχε κάποιο άλλο θέμα που να περιγράφει την αναπαραγωγή των χρυσόψαρων, πέραν του προφίλ τους, αποφάσισα να καταγράψω και τη δική μου εμπειρία. Το αρσενικό χρυσόψαρο κυνηγάει το θηλυκό και το πιέζει στην κοιλιά για να βγάλει τα αυγά του. Γίνεται ένα κυνηγητό, κι έτσι εξηγείται πως κάποια αυγά καταλήγουν κολλημένα στο τζάμι. Το αρσενικό ρίχνει το σπέρμα του και γονιμοποιεί τα αυγά. Αυτό είναι ένα αυγό που δεν έχει γονιμοποιηθεί. Αυτό είναι ένα γονιμοποιημένο αυγό. Βλέπετε τα δύο μαύρα ματάκια του γόνου; Είναι δύσκολο να ξεχωρίσω τα αυγά γιατί μοιάζουν με τα χαλίκια. Να και ο γόνος. Επιτέλους μεγάλωσε λίγο και κατάφερα να βγάλω μία φωτογραφία στην οποία να μοιάζει με ψάρι.

Καλημερα σας! Ξερω οτι απο 3 χρονων γινεται η νεροχελωνες να ζευγαρωσουν...Σκευτομαι τον επομενο απριλιο (που τοτε συμηθως ζευγαρωνουν) να ζευγαρωσω την δικη μου θυληκια,που τοτε θα εχει κλεισει τα 3 της χρονια.. Μια φιλη μου εχει αρσενικο 5 χρονων...γινεται να τις ζευγαρωσουμε εφοσον το αρσενικο ειναι μεγαλυτερης ηλικιας? Επισης το κυριο προβλημα μου ,ειναι οτι η δικη μου ειναι κοκκινομαγουλη (θηλυκια),και της φιλης μου ειναι κιτρινομαγουλη (αρσενικο)!γινεται να ζευγαρωσουν? θα κανουν μωρα?θα ειναι υγιη?τι χρωμα θα ειναι (κοκκινομαγουλες,κιτρινομαγουλες) ? Ευχαριστω πολυ!