Αναζήτηση στην κοινότητα

Ψάχνοντας σε παλιά θέματα, δεν βρήκα κάποιο όπου συγκεντρωμένα να βρίσκουμε διάφορες απόψεις για το τάισμα των ψαριών στα θαλασσινά ενυδρεία μας. Προφανώς, όλα τα ψάρια δεν έχουν τις ίδιες διατροφικές απαιτήσεις και προτιμήσεις, όμως οι διαφορετικές γνώμες που θα ακουστούν μπορούν να βοηθήσουν. Θέτω λοιπόν το ερώτημα: Τι ταΐζετε τα ψαράκια σας(ποιες ξηρές, κατεψυγμένες, ζωντανές); Κάθε πότε; Πόσο; Σε ένα ενυδρείο Reef (ή και FOWLR) υπάρχουν πολλοί παράγοντες που πρέπει να λάβουμε υπόψην, όπως να μην ρυπαίνουμε το νερό με τα υπερβολικά ταΐσματα ανεβάζοντας NO3 και PO4, να είναι ικανοποιημένα τα ψάρια μας, τα κοράλλια μας αλλά και να μην είναι ιδιαίτερα χρονοβόρο και κουραστικό για εμάς. Που βρίσκεται λοιπόν, την χρυσή τομή και από τι παράγοντες εξαρτάται κατά την γνώμη σας; Θα χαρώ να ακούσω τις απόψεις σας!

Μετά από συζήτηση στο θέμα του ενυδρείου μου προέκυψε η ανάγκη μιάς συζήτησης για την διατροφή των ψαριών μας, των βιταμινών και των ιχνοστοιχείων που τους δείνουμε. Ξεκινώ εγώ με το Inositol, και σας βάζω ένα λίνκ του 2005 όταν πρωτοαναφέρθηκε από την Μαρίνα (Ceasars-Συντονιστή τότε) που λόγο του ότι ζούσε στο εξωτερικό είχε και περισσότερες πληροφορίες... όπως έχουμε ξαναπεί, στο άκουαζον μπορείς να βρείς τα πάντα!!! Φυσικά περιμένω επικοδομητικές και επιμορφωτικές απόψεις για να μάθουμε όλοι μας!!!! Καλό διάλογο αδέρφια!!!

ΚΑΝΟΝΕΣ ΣΥΜΒΑΤΟΤΗΤΑΣ ΚΙΧΛΙΔΩΝ ΑΦΡΙΚΗΣ Όλοι οι αφρικάνοι, όταν στήνουμε ένα νέο ενυδρείο, κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα, έρχεται το κυριότερο ερώτημα όλου του πρότζεκτ:Τι κιχλίδες θα φιλοξενήσουμε! Ενώ μοιάζει μια απλή διαδικασία, στην πραγματικότητα είναι μια από τις πιο πολύπλοκες, αφού τα ψάρια αυτά μέσα στα χιλιάδες χρόνια εξέλιξης τους, ανέπτυξαν πολύ διαφορετικούς τρόπους να τρέφονται, να ζευγαρώνουν, να επιβιώνουν. Η φύση βρήκε τρόπο να συμβιώνουν όλα μαζί σε μια λίμνη, όμως όταν επιχειρούμε να φέρουμε την φύση στο σαλόνι μας τότε το πράγμα δυσκολεύει. Εκεί έρχονται κάποιοι βασικοί κανόνες συμβατότητας να μας καθοδηγήσουν, για να μειωθούν όσο γίνεται οι πιθανότητες αποτυχίας. Διατροφή: Ίσως ο σημαντικότερος παράγοντας για το τι ψάρια θα φιλοξενήσουμε είναι η διατροφή. Στις λίμνες της Αφρικής κάθε είδος έχει εξελίξει άλλο τρόπο να τρέφεται. Κάποια ψάρια "ξύνουν" άλγες πάνω από τις πέτρες, κάποια φιλτράρουν την άμμο για έντομα και μικροοργανισμούς και άλλα τρέφονται ακόμα και με κιχλίδες μικρότερου μεγέθους. Αν και η διατροφή είναι δύσκολο να προσδιοριστεί 100%, έχουμε καταλήξει σε 3 μεγάλες κατηγορίες. Φυτοφάγες(Herbivores) κιχλίδες: Η διατροφή τους στηρίζεται σε φυτικές πρωτείνες και ίνες. Όπως άλγες και φυτοπλακτόν. Σαρκοφάγες/ιχθυοφάγες(Carnivores) κιχλίδες: Χρειάζονται τροφές πλούσιες σε ζωικές πρωτείνες όπως ζωοπλακτόν, έντομα και ακόμα μικρά ψάρια. Παμφάγες(Omnivores) κιχλίδες: Τρέφονται με φυτικές αλλά και ζωικές πρωτείνες σχηματίζοντας ένα μεγάλο διατροφικό προφίλ. Αυτός ο διατροφικός διαχωρισμός όμως δεν σημαίνει οτι δεν πρέπει να υπάρχει μια ισορροπία και πληθώρα τροφών, ανεξαρτήτως σε ποια κατηγορία ανήκει το κάθε είδος. Με αυτό τον τρόπο καλύπτεται όλο το διατροφικό φάσμα, δίνοντας έμφαση όμως στις ιδιαιτερότητες του κάθε είδους. Για παράδειγμα σε μια φυτοφάγα κιχλίδα, αφού καλύψουμε τις ανάγκες τις σε φυτικές πρωτείνες και ίνες, καλό θα ήταν να ταίζεται και με κάποιες ζωικές. Το αντίστοιχο γίνεται και για τις σαρκοφάγες. Δύο είδη κιχλίδων με διαφορετικές διατροφικές ανάγκες είναι πολύ δύσκολο έως αδύνατο να συμβιώσουν. Μια ελλειπή/λάθος διατροφή θα κοστίσει την ευημερία και ίσως επιφέρει μέχρι και θάνατο μέσω ασθενειών όπως το bloat. Μία από τις γνωστότερες ασθένειες στις φυτοφάγες κιχλίδες. Μια εξαίρεση ίσως μπορεί να γίνει σε συνδυασμό μιας παμφάγας κιχλίδας με μια κιχλίδα άλλης κατηγορίας, όμως θα πρέπει να μελετήσουμε πολύ προσεκτικά το διατροφικό πλάνο. Υβριδισμός: Ένας παράγοντας που πρέπει να λαμβάνουμε υπόψιν μας είναι η πιθανή διασταύρωση δύο διαφορετικών ειδών. Θα πρέπει να αποφευχθεί για πολλούς λόγους. Ηθικούς αλλά και βιολογικούς. Διαγράφει την ιστορία της εξέλιξης χιλιάδων ετών του κάθε είδους, συν οτι ο βασικός στόχος του χόμπι μας είναι η αντιγραφή της φύσης. Η καθαρότητα των ειδών είναι ευθύνη μας, από την στιγμή που επιλέξαμε να τα φιλοξενούμε στα ενυδρεία μας. Για αποφυγή υβριδισμού: -Καλό θα ήταν να αποφεύγονται δύο ή περισσότερα είδη του ίδιου γένους. -Να υπάρχουν σωστά χαρέμια ή ζευγάρια ή ομάδα, ανάλογα στο πως προτείνεται να φιλοξενείται το κάθε είδος. -Καλό θα ηταν να αποφεύγονται είδη που έχουν παρόμοιους χρωματισμούς. -Και φυσικά τα λίτρα, να επαρκούν για τα αντίστοιχα ψάρια. Οι κανόνες αυτοί δεν είναι απόλυτοι(π.χ. έχουν φιλοξενηθεί είδη ιδίου γένους χωρίς υβριδισμό αλλά στα ανάλογα λίτρα), αλλά είναι ένας καλός οδηγός για το πως θα πρέπει να κινηθούμε. Ταμπεραμέντο/χαρακτήρας: Στις λίμνες της Αφρικής συναντώνται πάρα πολλά είδη κιχλίδων. Το κάθε είδος με την δική του ιδιαιτερότητα και χαρακτήρα. Αρκετά είναι λιγότερο επιθετικά με άλλα είδη και κάποια επιδεικνύουν πολύ επιθετικές συμπεριφορές απέναντι στο είδος τους και όχι μόνο. Για αυτό το λόγο θα πρέπει να λάβουμε υπόψιν μας το ταμπεραμέντο του κάθε είδους, αφού τα λιγότερο ήρεμα ψάρια δεν θα μπορέσουν να ανταπεξέλθουν με επιθετικότερους συγκατοίκους. Παράμετροι νερού: Η κάθε λίμνη της Αφρικής έχει της δικές της παραμέτρους νερού. Οπότε ένας ακόμα παράγοντας είναι οι τιμές του νερού στο ενυδρείο μας. Αν και τα περισσότερα ψάρια είναι μεγαλωμένα σε νερό βρύσης και έχουν προσαρμοστεί, καλό θα ήταν να πλησιάζουμε όσο μπορούμε τις παραμέτρους της λίμνης απ όπου προέρχονται. Αν θέλουμε να διατηρήσουμε νερό παρόμοιο με τον βιότοπο του κάθε ψαριού, καλό θα ήταν να μην φιλοξενήσουμε ψάρια από δύο διαφορετικές λίμνες. Εν κατακλείδι, για να έχουμε ένα επιτυχημένο ενυδρείο που να αντέξει στο χρόνο και να το ευχαριστηθούμε εμείς και τα ψάρια μας, δεν είναι πολύ δύσκολο. Αρκεί να λάβουμε υπόψιν μας κάποιους βασικούς κανόνες που θα μας δείξουν τον δρόμο της επιτυχίας. πηγές φωτογραφιών: http://aquariumfish.net/ http://www.aquahobby.com/

Το φθινόπωρο ήρθε και στην περιοχή μου ήδη ο καιρός άρχισε να αλλάζει. Πλέον είναι αισθητή η διαφορά θερμοκρασίας μεταξύ ημέρας και νύχτας. Αυτό επηρεάζει και το τάισμα των χρυσόψαρων στη λιμνούλα. Το καλοκαίρι που η θερμοκρασία είναι υψηλή, ο μεταβολισμός των ψαριών αυξάνεται και θέλουν συχνότερα ταίσματα. Το φθινόπωρο και την άνοιξη, όταν η θερμοκρασία του νερού πέσει κάτω από τους 17 βαθμούς Κελσίου, ο μεταβολισμός των ψαριών μειώνεται και δεν μπορούν να χωνεύουν όλες τις τροφές με την ίδια ευκολία. Έχω βρει δύο φθινοπωρινές τροφές, μία της Sera (Koi Professional Spring/Autumn) και μία της Tetra (Sping and Fall Diet). Γνωρίζετε άλλες; Όταν η θερμοκρασία του νερού πέσει κάτω από 10 βαθμούς Κελσίου, έχω διαβάσει πως σταματάμε το τάισμα, καθώς ο μεταβολισμός των ψαριών είναι τόσο χαμηλός και τα ψάρια δεν μπορούν να χωνέψουν την τροφή. Ωστόσο, υπάρχει η τροφή ΚΟΙ Winter της JBL, η οποία αναφέρει ότι είναι για θερμοκρασίες κάτω των 10 βαθμών Κελσίου. Τί κάνουμε, ταίζουμε ή όχι; Και πόσο αντέχουν τα ψάρια ατάιστα; Όπως και να'χει, θα προετοιμαστώ και για το ενδεχόμενο να χρειαστεί να μεταφέρω μέσα στο σπίτι τα χρυσόψαρα για να ξεχειμωνιάσουν. Επειδή έχουν πατέρα common και μάνα fancy, δεν ξέρω κατά πόσο θα αντέξουν τον χειμώνα έξω. Θα ψάξω να βρω ένα πλαστικό δοχείο, όσο πιο μεγάλο γίνεται και να μελετήσω πιθανούς χώρους όπου θα μπει. Δεν το λες common, αλλά ούτε και fancy... Πώς το λες;

Πρόκειται για άλλη μία dwarf-mbuna Κιχλίδα της λίμνης Μαλάουι η οποία ανακαλύφθηκε το 1989 απο τον Dr Ad Konings. Πήρε την ονομασία της απο τον Saulos Mwale, ο οποίος βοήθησε στην ανακάλυψη του saulosi κατά την διάρκεια μιας κατάδυσης στην δυτική ακτή της λίμνης και πιο συγκεκριμένα στoν ύφαλο Taiwan, βόρεια του νησιού Chizumulu και σε βάθος 7-15 μέτρα. Στο φυσικό περιβάλλον τρέφεται με άλγη σκαλίζοντας τον βυθό, ενώ στο ενυδρείο μας θα δεχθέι τροφές πλούσιες σε φυτικά συστατικά καθώς και Spirulina όπως όλες οι Κιχλίδες του είδους Mbuna όπου ανήκει. Το μέγεθος του όπως περιγράφεται απο την βιβλιογραφία είναι 8 εκατοστά για το αρσενικό και 6 εκατoστά για το θηλυκό. Οι ελάχιστές απαιτήσεις που μας προτείνει ο Dr Ad Konings για να φιλοξενηθεί στο ενυδρείο μας είναι τα 100 εκατοστά μήκος και τα 150 λίτρα, αν και όπως συμβαίνει με όλες τις κιχλίδες του είδους Mbuna όσο μεγαλύτερο είναι το ενυδρείο τόσο το καλύτερο. Σ’αυτό το σημείο πρέπει να τονιστεί η τάση που έχει ο συγκεκριμένος συγγραφέας να αναφέρει τα ελάχιστα λίτρα πιο χαμηλά απ’ ότι η εμπειρία έχει δείξει. Γι’αυτό το λόγο προτείνεται μεγαλύτερο ενυδρείο καθώς παρά το μικρό τους μέγεθος τα saulosi είναι επιθετικά και απαιτούν αρκετά λίττρα ειδικά εάν σκοπεύουμε να φιλοξενήσουμε περισσότερα του ενώς αρσενικά. Τα αρσενικά στρέφουν όλη τους την επιθετικότητα προς τα υπόλοιπα αρσενικά του ιδίου είδους, αφήνοντας τα θηλυκά να επισκέπτονται την περιοχή τους με σκοπό την αναπαραγωγή. Αν και τα saulosi γεννιούνται έχοντας κίτρινο χρώμα, τα αρσενικά του είδους αλλάζουν το χρώμα τους σε μπλέ όταν φτάσουν σε ώριμη αναπαραγωγικά ηλικία. Όταν έχουμε παραπάνω απο έναν αρσενικό στο ενυδρείο μας, πολύ συχνά θα παρατηρήσουμε τα πιο νεαρά αρσενικά να διατηρούν το κίτρινο χρώμα, με σκοπο να μπερδέψουν τον ισχυρό αρσενικό και να αποφύγουν την επιθετικότητά του. Ωστόσο, αυτός δεν θα ξεγελαστεί και θα συνεχίσει να τα κυνηγάει περισσότερό απο τα θηλυκά. Επίσης έχει παρατηρηθεί το φαινόμενο ένα θηλυκό να παίρνει τον χρωματισμό του αρσενικού έτσι ώστε να τρομάξει εισβολείς που προσπαθούν να κάνουν τροφή τον γόνο του ζευγαριού. Μόλις ο αρσενικός διαλέξει το μέρος που θα ζευγαρώσει και η θηλυκιά είναι σε αναπαραγωγική ηλικία, θα δείξει έντονα τα χρώματά του και θα αρχίσει να τρέμει μ’έναν τρόπο χαρακτηριστικό για τις Κιχλίδες. Θα προσπαθήσει έτσι να την οδηγήσει στο μέρος που έχει διαλέξει για την αναπαραγωγή. Η θηλυκιά εναποθέτει γύρω στα 20 αυγά τα οποία θα τα γονιμοποιήσει ο αρσενικός. Μετά η θηλυκιά θα πάρει τα γονιμοποιημένα αυγά στο στόμα της και θα τα επωάσει για περίπου 18 μέρες μέχρι να εκκολαφθούν. Η αναπαραγωγή του saulosi θεωρείται σχετικά εύκολη και απαιτεί μια αναλογία του ενώς αρσενικού με τρείς ή τέσσερις θηλυκιές για να την πετύχουμε. Στο ενυδρείο μας θα μπέι με mbuna του ίδιου μεγέθους αποφεύγοντας είδη με παρόμοια χρωματικά χαρακτηριστικά. Η εν λόγω Κιχλίδα αξιολογήθηκε το 2006 απο την Διεθνή Ένωση για την Προστασία της Φύσης (IUCN) στην κόκκινη λίστα με τα απειλούμενα είδη που εκδίδει και χαρακτηρίστηκε ώς ευάλωτο είδος (Vulnerable ). Ώς σημαντικότερός κίνδυνος για το Pseudotropheus saulosi έχει προσδιοριστεί η περιορισμένη διασπορά του στη λίμνη καθώς επίσης και η υπεραλίευση απο τους ντόπιους. Scientific Name: Pseudotropheus saulosi Geo. Origin: Taiwan Reef Habitat: Deep Rocky Habitat Diet: Herbivore Gender Differences: Dimorphic Breeding: Maternal Mouthbrooder Temperament: Aggressive Conspecific Temperament: Aggressive Maximum Size: 8-6 cm Temperature: 26°C pH: 7.8 Water Hardness: Hard Difficulty: 2 Πηγή: Back to Nature, Guide to Malawi Cichlids by Ad Konings (2nd edition) www.cichlid-forum.com www.iucnredlist.org