Αναζήτηση στην κοινότητα

Έχω το ενυδρείο 30 μέρες, είναι 40L με θερμοστάτη και φίλτρο. Έχω μέσα 2tetra 2molly και 2 gappy και 1 γλυφτη. Τις τελευταίες δύο μέρες τα Γκάπυ είναι αδιάθετο δεν κολυμπάνε ενώ σήμερα παρατήρησα ότι έχουν πέσει οι ουρές. Ο petshopas μου πιστεύει ότι υπάρχει κάποιο βακτήριο και μου είπε να βγάλω το 50% του νερού και να προσθέσω καινούργιο με μισή κουταλιά του γλυκού αλάτι. Δεν γνωριζω τι πρέπει να κάνει είμαι νέος στο χορό, χρειάζεται να βάλω κάποιο φάρμακο; Κάποια βιταμίνη;

Καλησπέρα σε όλους. Πριν μία εβδομάδα μου φέρανε δώρο ένα πολύ όμορφο ψαράκι τιγράκι. Το πρόβλημα είναι ότι ήμουν πλήρως απροετοίμαστη και τελείως άπειρη. Καιρό έλεγα ότι ήθελα ψαράκι αλλά δεν είχα αναλογιστεί τις ευθύνες. Παρόλαυτα τον λάτρεψα τον μικρούλη μου και αποφάσισα να του παρέχω ότι καλύτερο μπορούσα. Τα πράγματα ξεκίνησαν δυστυχώς ανάποδα γιατί πρώτα απέκτησα το ψαράκι (σε δοχείο μεταφοράς) μη έχοντας ενυδρείο. Τη δευτέρα αγόρασα ένα ενυδρείο 20 λίτρων αλλά δεν είχα τον απαιτούμενο χρόνο να μπορέσω να το στρώσω. Μου έδωσαν από το pet shop δύο σκευάσματα για στρώσιμο σε μισή ώρα. Το ένα ήταν αντιχλώριο το άφησα να δράσει 15 λεπτά σύμφωνα με τις οδηγίες και μετά έριξα τα βακτήρια αφήνοντας τα για άλλα 15 λεπτά και μετά έριξα το ψαράκι. Σήμερα πρόσθεσα χαλικάκι στο ενυδρείο, μια ανούμπια και ένα ακόμη διακοσμητικό. Ένας γνωστός που ασχολείται με το χόμπι μου είπε να μην κάνω ακόμη υγρά τεστ γιατί το μόνο που θα καταφέρω είναι να στεναχωρηθώ και να του κάνω αλλαγή το 1/5 του νερού στις 20 μέρες. Έχετε να μου δώσετε κάποιες συμβουλές και να μου προτείνετε τρόπους να προστατέψω το ψαράκι μου;

Καλημερα ειμαι νεο μελος και αυτο ειναι το πρωτο μου post. Στρωνω ενα μικρο ενυδρειο 25lt και χρησιμοποιω βακτηρια και τροφη για το στρωσιμο. Εχω διαβασει αρκετα αρθρα και forum σχετικα με το στρωσιμο, τις τεχνικες στρωσιματος και τον κυκλο αζωτου κλπ. Παρολα αυτα μου εχει μεινει μια απορια : κατα το στρωσιμο που κανω ( βακτηρια και τροφη χωρις ψαρια) πρεπει να αλλαζω το νερο ή οχι

Αν και έχουν συζητηθεί αρκετές φορές τα συγκεκριμένα θέματα παρόλο αυτά βλέπω συνεχώς να αναφέρονται ατεκμηρίωτες απόψεις πάνω στο θέμα και λάθος πληροφορίες. Αυτό προφανώς γιατί αντλούμε πληροφορίες τύπου Copy Paste από άλλα θέματα χωρίς να εξετάζουμε αν ισχύουν τα γραφόμενα, ή δεν μπορούμε να τα εξετάσουμε γιατί δεν έχουμε της ανάλογες γνώσεις. Εδώ θα προσπαθήσω να αναλύσω την σημασία των μικροοργανισμών και των ιζημάτων στο ενυδρείο μας όσο γίνεται με λιγότερα λόγια και θα επικεντρωθώ μόνο σε αυτά που αφορούν εμάς. Καταρχήν προτού μπω στο ζουμί θα ήθελα να πω πως με το θέμα έχω ασχοληθεί πάρα πολύ, διαβάζοντας αλλά και κάνοντας πολλά ανάλογα πειράματα στα ενυδρεία που παλιότερα ήταν μπόλικα. Με απλά λόγια δοκίμασα σχεδόν τα πάντα και πολλά από αυτά τα έχω γράψει και παλαιότερα εδώ. Δοκίμασα επί χρόνια να μην μπει καθόλου σκούπα βυθού, δοκίμασα να μην κάμνω καθόλου αλλαγές νερού, δοκίμασα την τμηματική σκούπα βυθού ή αλλαγές νερού ανά 3 μήνες κοκ. Αρχίζω λοιπόν Στην φύση πάντοτε υπάρχει μια αρμονική ισορροπία και συνύπαρξη όλων των οργανισμών, ακόμα και η διαταραχή αυτόν των ισορροπιών που δεν οφείλονται στον άνθρωπο είναι μέσα στην αρμονική ισορροπία. Εμείς όμως στο ενυδρείο μας δεν επιθυμούμε την διαταραχή των ισορροπιών και προσπαθούμε να κρατήσουμε κάποιες επί μέρους ισορροπίες που μας βολεύουν και αυτό είναι λογικό και επιθυμητό γιατί εξ αρχής το σύστημα μας είναι ατελές και δεν θα επιθυμούσαμε το ενυδρείο μας μια να είναι ‘’τσάμι’’ και μια γεμάτο με άλγη. Για να καταλάβουμε την συμβαίνει στο ενυδρείο μας πρέπει πρώτα αναπόφευκτα να αναλύσω πολύ ‘’επιδερμικά’’ όλους τους μικροοργανισμούς από μια διαφορετική οπτική γωνιά. Μικροοργανισμοί είναι ένας γενικός όρος ο οποίος περιλαμβάνει τα εξής Βακτήρια Ιούς Μικρομύκητες Μικροφύκη Πρωτόζωα Βακτήρια Το ενυδρείο δεν είναι μόνο ο κύκλος του αζώτου και δεν έχουμε μόνο τα γνωστά σε όλους μας βακτήρια. Στο ενυδρείο μας έχουμε αυτότροφα και ετερότροφα βακτήρια που συνυπάρχουν προσκολλημένα πάνω στα διακοσμητικά του ενυδρείου, στο τσάμι, στο χαλίκι, και στα ιζήματα. Γενικά και χοντρικά τρέφονται μετατρέποντας διάφορες χημικές ενώσεις σε άλλες ενώσεις. Τα βακτήρια εκτός από κάποια ψευδοπόδια δεν έχουν χέρια ούτε βεντούζες για να προσκολλήσουν πάνω στα διάφορα αντικείμενα. Αναρτηθήκατε ποτέ πως τότε δεν παρασύρονται από την ροή του νερού; Αυτό θα το εξηγήσω λίγο ποιο κάτω αφού πρώτα αναφερθώ στους υπόλοιπους μικροοργανισμούς Πρωτόζωα Αν τα δούμε κάτω από το μικροσκόπιο θα δούμε διάφορα ‘’σκουληκάκια’’, σε διάφορα σχήματα και μεγέθη, κάποια τρέχουν, κάποια σέρνονται, κάποια απλά μένουν ακίνητα, γενικά υπάρχει μια πληθώρα από οργανισμούς που τρέφονται με την φαγοκυττάρωση ή την πινωκυττάρωση (κάποια καταναλώνουν στερεοί μορφή τροφής και κάποια υγρή μορφή τροφής). Το κύριο συστατικό της τροφής τους είναι ζωικά και φυτικά υπολείμματα, νεκρά βακτήρια, νεκρά πρωτόζωα η και ζωντανά, και μικροφύκη. Τα προτόζωα είναι αναπόσπαστα μέλη της μάκρο-μειο-μικροπανίδας και μεταφέρουν θρεπτικά συστατικά από το ένα επίπεδο στο άλλο της τροφικής αλυσίδας και προστατεύουν το ενυδρείο μας. Ιοί Για τους ιούς δεν έχω να πω τίποτα είναι ανεπιθύμητη στο ενυδρείο μας γιατί προκαλούν ασθένειες αλλά είτε το θέλουμε είτε όχι κάποιοι υπάρχουν μέσα στην σούπα των μικροοργανισμών. Μικρομύκητες Όπως λέει η λέξη είναι μύκητες που συντελούν στην διάσπαση των οργανικών υλών και δημιουργούν τροφή για τα βακτήρια και τα πρωτόζωα υπάρχουν πολλά είδη μικρομυκήτων με διαφορετικές ιδιότητες, αυτή που αφορούν περισσότερο εμάς είναι η σαπροζωική και η σαπροφυτηκή. Μικροφύκη Είτε τα θέλουμε είτε όχι υπάρχουν και περιμένουν υπομονετικά να πάρουν το πάνω χέρι παίζουν σημαντικό ρόλο στο οικοσύστημα καθώς κρατούν της ισορροπίες στην φύση. Καταναλώνουν τα περισσεύματα των θρεπτικών συστατικών όπως νιτρικά φωσφορικά κτλ σε γρήγορους ρυθμούς ώστε να μην υπάρξει υπερκορεσμός, κάτι που κάνει κακό μακροπρόθεσμα στα φυτά (το ένα συστατικό μπλοκάρει το άλλο) Όλα αυτά αποτελούν την σούπα των μικροοργανισμών Τώρα πως δημιουργείται αυτή η σούπα και πως προσκαλούνται πάνω στα διακοσμητικά μέρη του ενυδρείου; Για να το καταλάβετε θα φέρω ένα παράδειγμα από την γαστρονομία. Όλοι γνωρίζεται τον πατσά και γνωρίζεται πως όταν είναι παγωμένος στο ψυγείο, είναι μια σφιχτή μάζα από διάφορα κομματάκια κρέας λίπος κτλ τα οποία είναι εγκλωβισμένα μέσα στο ζελέ αυτόν. Κάπως έτσι είναι και τα βακτήρια εγκλωβισμένα μέσα σε ένα ζελέ και όχι μόνο αυτά αλλά και η ιοί, η μύκητες, τα πρωτόζωα, διαφορετικά είδη και όλα μαζί δημιουργούν μια κολλώδες βλέννη όπου αυτή τα προστατεύει από εξωγενή παράγοντες και ταυτόχρονα τα συγκρατεί πάνω στης πέτρες στα ξύλα στο φίλτρο κτλ. Αν προσέξατε, προτού καθαρίσουμε τα τσάμια του ενυδρείου μας αν με το δάκτυλο μας τρίψουμε ένα κομμάτι από το τσάμι θα δούμε ότι δεν είναι λείο όπως μετά το καθάρισμα αλλά έχει μια ελαφριά γλίτσα, αυτό το βλέπουμε ποιο έντονα αν δεν καθαρίζουμε τακτικά κάποια σημεία του ενυδρείου μας. Αυτή η γλίτσα είναι μια στρώση από ωφέλιμα βακτήρια προσκολλημένα στο τσάμι με την βλέννη τους, η επιστημονική ονομασία αυτής της βλέννης είναι βιομεβράνη τώρα από τη αποτελείτε η μεμβράνη αυτή είναι άλλο θέμα και δεν μας αφορά στο παρών θέμα. Δια μέσο αυτής της βιομεβράνης υπάρχει ανταλλαγή θρεπτικών συστατικών από το νερό προς το εσωτερικό της μεμβράνης και μέσα σε αυτήν ανταλλάσσουν οι μικροοργανισμοί διάφορες θρεπτικές ουσίες. Μέσα στην μεμβράνη αυτή εκτός από τα θρεπτικά συστατικά υπάρχουν και εγκλωβισμένα αέρια πχ άζωτο μεθάνιο, διοξείδιο τα οποία είναι άμεσα διαθέσιμα προς κατανάλωση από τους ανάλογους οργανισμούς. Με απλά λόγια η βιομεβράνη είναι άκρος σημαντική για την ζωή των μικροοργανισμών και χωρίς αυτή η τροφοδοσία των μικροοργανισμών θα ήταν πολύ αργή και η λειτουργία τους θα ήταν ανεπαρκείς. Ιζήματα ή στην κοινή γλώσσα μπίχλα Από τα νεκρά φυτά, ψάρια, σαλιγκάρια, περιττώματα, τροφή βακτήρια, πρωτόζωα μύκητες κτλ δημιουργούνται τα ιζήματα από τους ίδιους ζωντανούς μικροοργανισμούς. Σε πρώτη φάση δημιουργούνται νιφάδες οι οποίες είναι το προ στάδιο των ιζημάτων και της λεγόμενης λάσπης, εδώ να αναφέρω πως ακόμη δεν έχει εξακριβωθεί ο πλήρης μηχανισμός της ιζηματοποίησης αλλά είναι καθοριστικός για την ύπαρξη της ζωής γιατί τα ιζήματα αυτά που δημιουργούνται είναι βαρύτερα από το νερό και πάντοτε κάθονται στον πυθμένα, ειδάλλως αν αιωρούνταν στο νερό το νερό θα ήταν συνέχεια θολό και βρώμικο με ότι αυτό σημαίνει. Ένα μεγάλο τμήμα του βιολογικού καθαρισμού στηρίζεται πάνω στα ιζήματα. Είναι ένας μαγνήτης που προσελκύει τα πρωτόζωα, τα βακτήρια τους μικρομύκητες τους ιούς κτλ. Δεν προσελκύει μόνο τους μικροοργανισμούς αλλά και τα μακρο-μικροστοιχεία. Επίσης μέσα στα ιζήματα επιτελούνται πολλές χημικές ενώσεις και δημιουργούνται συνθήκες τέτοιες που κατεβάζουν ελαφρός το ph χωρίς όμως να υπάρχει μια συνεχείς τάση πτώσης του ph διότι τα ιζήματα έχουν ταυτόχρονα και σταθεροποιητικές ιδιότητες. Γενικά τα ιζήματα αυτά σφύζουν από ζωή με αποτέλεσμα να συσσωρεύει και να εγκλωβίζει το περίσσιο Po4. Διασπά το Nh και το Νo2 σε γρήγορους ρυθμούς εφάμιλλους αυτού του φίλτρου. Επίσης προστατεύει την βιομεβρανη που έχει δημιουργηθεί πάνω στο χαλίκι και επιτρέπει την ανάπτυξή της σε βάθος με αποτέλεσμα όλος ο βυθός του ενυδρείου να γίνει ένα εργαστήριο που καθαρίζει το νερό και συνάμα δημιουργεί συνθήκες διαβίωσης. Πολλή μικροοργανισμού που ζουν στα ιζήματα σε συνδυασμό με την πληθώρα των μάκρο-μικροστοιχείων δημιουργούν χειλικές ενώσεις με πλούσια θρεπτικά συστατικά για τα φυτά πχ μετατρέπουν τον τρισθενή σίδερο σε δισθενή ή δημιουργούν αποθήκες θρεπτικών συστατικών, θα μπορούσα να γράψω πάρα πολλά για τα θετικά των ιζημάτων θα πω μόνο ένα ακόμη, το αγαπημένο μέρος διαμονής ενός μικροοργανισμού είναι τα ιζήματα συγκεκριμένα μιλώ για τον Lindia torulosa ο οποίος τρέφεται αποκλειστικά με κυανοβακτήριο. Μετά από όλα αυτά που έγραψα σκεφτείτε τώρα να έρθετε και να βάλετε σκούπα βυθού μετά από 2 μήνες στο ενυδρείο σας και να ρουφήξετε όλα τα ιζήματα μαζί με τα πρωτόζωα κτλ, και αν μπείτε έστω και ένα εκατοστό στο χαλίκι θα χαλάσετε ένα μεγάλο μέρος της βιομεβράνης με αποτέλεσμα να απελευθερωθούν θρεπτικά συστατικά στην στήλη του νερού να μειωθεί αισθητά η βιομαζα των μικροοργανισμών και να επέλθει μια πολύ μεγάλη ανισορροπία από ότι έχει είδη το ατελές μας σύστημα, και όλα αυτά δεν πρέπει αλλά μπορούν να προξενήσουν άμεσα προβλήματα ή και πολλές μέρες αργότερα πχ κυανοβακτήριο, έξαρση άλγης, έξαρση βακτηρίων, ασθένειες στα ψάρια στα φυτά, και διάφορα άλλα προβλήματα στην χημεία του νερού. Πολλές φορές προσπαθούμε να κατανοήσουμε τη πήγε στραβά και εμφανίστηκε το χψ πρόβλημα αγνοώντας ότι μπορεί να οφείλετε και στην σκούπα βυθού που βάλαμε κάποιες μέρες πριν. Για αυτόν τον λόγο στο ενυδρείο μας ή δεν θα έχουμε μπίχλα και θα βάζουμε σκούπα βυθού σε κάθε αλλαγή νερού πχ κάθε εβδομάδα ή θα αφήσουμε την μπίχλα στην ησυχία της. Στην πρώτη περίπτωση αν βάζουμε τακτικά σκούπα βυθού το νερό θα είναι δύσκολα να το κρατήσουμε διαυγές χωρίς καθαρό προφίλτρο διότι δεν υπάρχει ιζηματογένεση, θα έχουμε σχεδόν παντελή απουσία μικροοργανισμών στον βυθό και ιδιαίτερα πρωτόζωα, με αποτέλεσμα με τα παραμικρά λάθη που θα κάνουμε να είναι ποιο επιρρεπή το ενυδρείο να αποκτήσει άλγες και άλλα προβλήματα, Αναγκάζουμε να αναπτυχθεί ένα είδος μονοκουλτουρας στο φίλτρο μας που θα σηκώνει όλοι την βιολογία του ενυδρείου και αυτές η ανισορροπίες καμιά φορά δημιουργούν προβλήματα. Ένα τέτοιο ενυδρείο γενικά είναι επιρρεπή σε προβλήματα όσο είμαστε αρχάριοι. Ο έμπειρος όμως γνωρίζει το ενυδρείο του και κρατά την ρουτίνα του για αυτό και δεν έχει προβλήματα, αν όμως αλλάξουμε την ρουτίνα ή ξεφύγουμε τότε εύκολα μπορούν να δημιουργηθούν διάφορα προβλήματα. Στην δεύτερη περίπτωση, αν αφήσουμε την μπιχλα και τον βυθό στην ησυχία του τότε το σύστημα μας έχει μεγαλύτερη σταθερότητα και συγχωρεί και μεγαλύτερα λάθη πχ αν ξεφύγουμε από την ρουτίνα η δεν κάνουμε κάποιες αλλαγές νερού κτλ. Θα έχουμε ποιο σταθερές συνθήκες νερού και ποιο διαυγές νερό, το σύστημα μας θα έχει λιγότερες ατέλειες και διάφορα προβλήματα θα αντιμετωπίζονται ποιο εύκολα και τέλος θα φυτά μας θα ευδοκιμούν ποιο καλά από ότι χωρίς τα ιζήματα. Αν χρειαστεί καμιά φορά να βάλουμε σκούπα βυθού βάζουμε πολύ επιφανειακά και όχι με μιας σε όλο το ενυδρείο μας. Θα μπορούσα να γράψω σελίδες καθώς το θέμα είναι μεγάλο και σηκώνει μεγάλη ανάλυση αλλά κάπου κουράστηκα και νομίζω πως σας κούρασα, αν έχετε ερωτήσεις απλά ρωτήστε για να μην τα γράψω όλα κατεβατά.

Το βιολογικό υλικό, μπήκε σε μια κάλτσα, στην οποία εφαρμόστηκε μια eheim αντλία για να κυκλοφορεί το νερό. Τα βακτήρια είχαν αγοραστεί περίπου πριν από ένα έτος. Τα διατηρούσα στο ψυγείο για 8 μήνες και μετά τα έβγαλα και τα άφησα σε ένα ντουλάπι. Το βιολογικό υλικό, είχε τρέξει σε ένα ενυδρείο 200 λίτρων για ένα μηνα. Στη συνέχεια βγήκε , πλύθηκε με καυτό νερό και αποθηκεύτηκε σε μια σακουλίτσα για 10 περίπου μήνες. Το πείραμα δεν είναι 100% σωστό, γιατί δεν είχαμε στη διάθεσή μας μικροσκόπιο, ώστε να παρακολουθούμε την πορεία και η θερμοκρασία ήταν δωματίου. Παραθέτω τις παρατηρήσεις ως τροφή προς συζήτηση : Ημερομηνία 15 10 2013 200 μλ νερό βρύσης χωρίς αντιχλώριο και flakes από αυτά που δίνω στις αφρικάνες. Ημερομηνία 16.10.2013 Δεν έγινε καμία μέτρηση. Ημερομηνία 17.10.2013 Αμμωνία 2 με 3 ppm. Θερμοκρασία 24 βαθμοί. Το νερό μπήκε σε κουβά με 5 λίτρα νερό. Ημερομηνία 18.10.2013 Μέτρησα στον κουβά που είχε θερμοκρασία 22 βαθμούς 0.5 ppm αμμωνία. Νιτρώδη 0 ppm. Έριξα την τροφή της φωτογραφίας τριμμένη και 5 ml bio nitrivec. Ημερομηνία 19.10.2013 Αμμωνία 0,5ppm Νιτρώδη 0 ppm Θερμοκρασία 22 βαθμοί. Μπήκαν 5 ml nitricec και τροφή όπως στις 18.10.2013. Ημερομηνία 20.10.2013 Αμμωνία πάνω από 0,5 και κάτω από 1 ppm. Νιτρώδη 0,25 ppm Νιτρικά γύρω στα 5 ppm Θερμοκρασία 24 βαθμοί. Μπήκαν 5ml nitivec. Ημερομηνία 21.10.2013 Δεν έγιναν μετρήσεις, μπήκαν μόνο 5ml nitrivec Ημερομηνία 22.10.2013 Αμμωνία πάνω από 0,25 κάτω από 0,5 Νιτρώδη πάνω από 1 κάτω από 2 Νιτρικά πάνω από 5 κάτω από 10 Θερμοκρασία 24 βαθμοί Μπήκαν 5ml nitrivec Ημερομηνία 23.10.2013 Δεν έγινε καμία μέτρηση , δεν μπήκαν βακτήρια. Ημερομηνία 24.10.2013 Αμμωνία ελάχιστα πάνω από 0,25 ppm Νιτρώδη πάνω από 0,25 κάτω από 0,5 ppm Νιτρικά πάνω από 5 , πολύ κοντά στο 10 ppm Θερμοκρασία 24 βαθμοί. Μπήκαν 5 ml nitrivec. Ημερομηνία 25.10.2013 Δεν έγινε καμία μέτρηση , δεν μπήκαν βακτήρια. Ημερομηνία 26.10.2013 Δεν έγινε καμία μέτρηση , μπήκαν 5ml βακτήρια. Ημερομηνία 27.10.2013 Αμμωνία 0,25 ppm Νιτρώδη 0,25 ppm Νιτρικά 10 ppm Θερμοκρασία 24 βαθμοί. Δεν μπήκαν βακτήρια. Ημερομηνία 28.10.2013 Αμμωνία 0 με 0,25ppm αλλά θα έλεγα 0 Νιτρώδη 0 ppm Νιτρικά πάνω από 10 ppm Θερμοκρασία 25 βαθμοί. Αφού μηδένισε η αμμωνία και τα νιτρώδη, έτριψα λίγα flakes όπως στην αρχή. Μπήκαν 5ml βακτήρια. Ημερομηνία 29.10.2013 Δεν έγινε καμία μέτρηση , δεν μπήκαν βακτήρια. Ημερομηνία 30.10.2013 Αμμωνία 0 με 0,25ppm Νιτρώδη 0 ppm Νιτρικά πάνω από 10 ppm Θερμοκρασία 24 βαθμοί. Δεν μπήκαν βακτήρια. Ημερομηνία 31.10.2013 Δεν έγιναν μετρήσεις , δεν μπήκαν βακτήρια. Ημερομηνία 01.11.2013 Δεν έγιναν μετρήσεις , δεν μπήκαν βακτήρια. Ημερομηνία 02.11.2013 Δεν έγιναν μετρήσεις , δεν μπήκαν βακτήρια. Ημερομηνία 03.11.2013 Τελευταία μέτρηση Αμμωνία 0 με 0,25ppm Νιτρώδη 0 ppm Νιτρικά 5 ppm Θερμοκρασία 24 βαθμοί. Το βιολογικό υλικό :

ΓΕΝΙΚΑ Infusoria είναι ένας ανεπίσημος ενυδρειακός όρος ο οποίος καλύπτει μια μεγάλη ποικιλία μικροοργανισμών και μπορεί να περιέχει μικροσκοπική άλγη, βακτήρια, πρωτόζωα, rotifers και πλήθος άλλων μικρών οργανισμών. Το μικρό τους μέγεθος, που κυμαίνεται από 25μm ως 300μm (1μm=1/1000mm), καθιστά την infusoria ιδανική τροφή για τις νεοεκκολαφθείσες λάρβες των ψαριών που έχουν μόλις καταναλώσει τον λεκιθικό σάκο τους και αρχίζουν να κολυμπούν ελεύθερα (περίπου δύο έως τέσσερις ημέρες μετά την εκκόλαψη, ανάλογα με το είδος). Για σύγκριση, οι ναυπλίοι της αρτέμιας (brine shrimp nauplii) έχουν μέγεθος από 400μm ως 500μm και είναι τόσο μεγάλοι που μερικές λάρβες δεν μπορούν να τους καταναλώνουν για τουλάχιστον δύο εβδομάδες μετά την εκκόλαψη. Οι μικροοργανισμοί αυτοί απαντώνται σε λίμνες, στάσιμα νερά και ποτάμια, καθώς επίσης και σε διαλύματα οργανικής ύλης σε κατάσταση αποσύνθεσης που εκτίθεται στον αέρα. Ασύγκριτα περισσότερους οργανισμούς που αποτελούν την infusoria συναντάμε σε γλυκό νερό ελεύθερο από οργανικές ουσίες που σαπίζουν, παρά σε νερό που περιέχει τέτοιες ουσίες. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι πρόκειται για καταναλωτές βακτηρίων ως εκ τούτου όταν εμφανίζονται σε φυτικά διαλύματα, είναι συνήθως μετά την αποσύνθεση. Η αποσυντιθέμενη οργανική ύλη αποτελεί τροφή για τα βακτήρια, που είναι ακόμα μικρότερα από την infusoria. Είναι ένας σημαντικός κρίκος στη διατροφική αλυσίδα στα υδρόβια συστήματα και αυτοί οι μικροοργανισμοί καταναλώνονται από άλλα μικρά ζώα, τα οποία με τη σειρά τους αποτελούν τροφή μεγαλύτερων οργανισμών. ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ Υπάρχουν αρκετοί τρόποι για να αποκτήσουμε μια επιτυχημένη καλλιέργεια. Γενικά, πρέπει να βάλουμε σε νερό μικρές ποσότητες οργανικών υλικών ώστε με την αποσύνθεση τους, να αρχίσουν να πολλαπλασιάζονται τα βακτήρια. Αυτά είναι και η βασική πηγή τροφής της infusoria, τουλάχιστον στα αρχικά στάδια της καλλιέργειας. Ο πιο αποτελεσματικός και διαδεδομένος τρόπος για την δημιουργία μιας επιτυχημένης καλλιέργειας είναι να φτιάξουμε ένα φυτικό διάλυμα χρησιμοποιώντας νερό από ένα καλά στρωμένο και ελεύθερο από χημικά ενυδρείο. Φέτες από πατάτα, φύλλα μαρουλιού ή λάχανου, φλούδες μπανάνας, υδρόβια φυτά και φύλλα σε αποσύνθεση είναι μερικά από το υλικά μου μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε. Η ιδανικότερη επιλογή αυτών, είναι να προέρχονται από βιολογικές καλλιέργειες. Σε αντίθετη περίπτωση, χημικά μπορούν να περάσουν και να μολύνουν το νερό του ενυδρείου μας κατά το τάισμα. Αν θέλουμε να επιταχύνουμε την αποσύνθεση τους, μπορούμε να τα βράσουμε σε νερό η απλά να τα μουλιάσουμε. Οι καλλιέργειες θα πρέπει να διατηρούνται σε χώρο με επαρκεί φωτισμό και αερισμό και να κρατηθούν ζεστές (26-28 °C). Επίσης δε θα πρέπει να καλύπτονται αν θέλουμε να πετύχουμε τη μέγιστη δυνατή παραγωγή. Το νερό ενός ενυδρείου που λειτουργεί για κάποιο χρονικό διάστημα περιέχει έναν σημαντικό αριθμό infusoria που είναι ικανός να αποτελέσει την μαγιά για την δική μας καλλιέργεια. Η παρουσία infusoria σε ένα ενυδρείο μπορεί να θεωρηθεί ως σημάδι της καλής του κατάστασης. Ωστόσο, η ποσότητα αυτή δεν είναι ικανή να αποτελέσει τροφή των λαρβών, αλλά ούτε είναι δυνατός ο πολλαπλασιασμός της εντός ενυδρείου, χωρίς να θέσει σε κίνδυνο την υγεία των μεγαλύτερων αλλά και πιο ευαίσθητων κατοίκων του ενυδρείου μας. Ο σωστός αερισμός του μείγματος είναι ιδιαίτερα σημαντικός. Καθώς τα βακτήρια αναπτύσσονται, καταναλώνουν το περισσότερο οξυγόνο στην καλλιέργεια παρεμποδίζοντας την ανάπτυξη της infusoria. Επίσης θα βοηθήσει στη μείωση όποιας δυσάρεστης οσμής παράγεται από την αποσύνθεση της οργανικής ύλης. Συνεπώς μια αεραντλία θα αυξήσει σημαντικά την απόδοση της καλλιέργειας μας. Μέσα σε δύο τρεις μέρες το νερό θα πρέπει να γίνει θολό από τα βακτήρια. Μόλις η καλλιέργεια αρχίσει να καθαρίζει ένα χλωμό, συνεχώς κινούμενο σύννεφο θα είναι ορατό, αν κρατήσουμε ένα γυάλινο βάζο με καλλιέργεια στο φως του ήλιου. Αν και είναι μόλις ορατά με γυμνό μάτι, για να δούμε σωστά την infusoria χρειάζεται ένα μικροσκόπιο. Σε αυτό το στάδιο μπορούμε να αρχίσουμε να την ταΐζουμε στα ψαράκια. Όταν η καλλιέργεια αναπτυχθεί καλά και θέλουμε να την διατηρήσουμε για κάποιο διάστημα, καλό είναι κάθε 3 – 4 ημέρες να σιφωνάρουμε και να απομακρύνουμε το άχρηστο πλέον οργανικό υλικό που έχει κατακάτσει στο βυθό. Φυσικά θα πρέπει να προσθέσουμε μερικά κομμάτια φυτικής ύλης, τα οποία θα παρέχουν οργανική ύλη όταν η αρχική καλλιέργεια κοντεύει να εξαντληθεί. Διαφορετικά η καλλιέργεια θα μειωθεί ταχύτατα αν καταναλωθούν πλήρως τα θρεπτικά συστατικά. Ωστόσο, θα πρέπει να προσέχουμε την ποσότητα που προσθέτουμε, καθώς υπερβολική ποσότητα οργανικής ύλης, μπορεί να καταλήξει στην εξάντληση του οξυγόνου στο διάλυμα και επομένως την καταστροφή της infusoria. ΤΑΙΖΟΝΤΑΣ INFUSORIA Μπορούμε να συλλέξουμε την infusoria με μια σύριγγα και να ταΐσουμε μέρος του διαλύματος της καλλιέργειας απευθείας στις λάρβες. Ταΐζουμε σύμφωνα με τον αριθμό τους, όσο πιο συχνά γίνεται σε μικρές ποσότητες, ώστε να μη μολύνουμε το νερό. Οι μικρές λάρβες εντοπίζουν εύκολα την τροφή τους και αυτό γίνεται αντιληπτό από τις γρήγορες και απότομες κινήσεις που κάνουν ώστε να τη συλλάβουν.Μπορούμε να ξεχωρίσουμε πότε έχουν φάει αρκετά, όταν έχουν διογκωθεί τα στομάχια τους. Ένας αποτελεσματικός τρόπος για να συλλέξουμε την infusoria από την καλλιέργεια πριν την χρησιμοποιήσουμε είναι να κλείσουμε την αεραντλία, να τοποθετήσουμε μια μικρή λάμπα δίπλα ή πάνω από την καλλιέργεια και να την αφήσουμε να κατακάτσει. Μέσα σε 15 λεπτά, η infusoria θα αρχίσει να σχηματίζει το λεπτό και θολό στρώμα που αναφέρθηκε παραπάνω, ακριβώς κάτω από την επιφάνεια. Μπορούμε τότε να αναρροφήσουμε και να την συλλέξουμε σε ξεχωριστό δοχείο. Το σημαντικότερο κατά το τάισμα infusoria είναι να περάσει όσο το δυνατόν λιγότερη οργανική ύλη στο ενυδρείο μας, ώστε να αποφύγουμε πιθανή μόλυνση του νερού. Ο καλύτερος τρόπος να συλλέξουμε την infusoria χωρίς να προσθέσουμε καθόλου από το μείγμα της καλλιέργειας στο ενυδρείο με τις λάρβες, είναι η χρήση ενός χάρτινου φίλτρου (αντίστοιχου με αυτά που χρησιμοποιούμε στον καφέ) πάνω από ένα χωνί και μέσα σε ένα άδειο δοχείο όπου θα συλλέγουμε τα υγρά. Χύνουμε το υγρό με την infusoria που έχουμε συλλέξει με τον παραπάνω τρόπο ή και όλο το περιεχόμενο της καλλιέργειας μας μέσα από το φίλτρο. Το φιλτραρισμένο διάλυμα θα περάσει στο δοχείο συλλογής και η infusoria θα συγκεντρωθεί στο χάρτινο φίλτρο. Η infusoria μπορεί τότε να ξεπλυθεί από το φίλτρο με φρέσκο νερό και να ταϊστεί στα ψαράκια. Το φιλτραρισμένο υγρό το μεταφέρουμε στο δοχείο με την καλλιέργεια, καθώς η καλλιέργεια θα συνεχίσει να αναπαράγεται. Αν επιθυμούμε να ταΐζουμε την καλλιέργεια στα ψαράκια για ένα προκαθορισμένο χρονικό διάστημα, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την ακόλουθη μέθοδο: Ανοίγουμε μια τρύπα στο βιδωτό καπάκι ενός κατάλληλου για τρόφιμα πλαστικού δοχείου, στο μέγεθος ενός λεπτού πλαστικού σωλήνα. Πιέζουμε το σωληνάκι μέσα από το καπάκι μέχρι αυτό να φτάσει περίπου ένα εκατοστό πάνω από τον πυθμένα του δοχείου. Στερεώνουμε το σωληνάκι εξωτερικά με κάποια κολλητική ταινία. Γεμίζουμε το δοχείο με το διάλυμα της infusoria και το τοποθετούμε στο καπάκι του ενυδρείου με το ελεύθερο άκρο του σωλήνα να αιωρείται πάνω από την επιφάνεια του ενυδρείου. Η καλλιέργεια μεταφέρεται στο ενυδρείο μέσα από το σωλήνα και η ροή ρυθμίζεται μέσω ενός σφιγκτήρα. Αφήνοντας το άκρο του σωλήνα στο εσωτερικό του δοχείου μόλις πάνω από τον πυθμένα απορροφούνται λιγότερα ιζήματα. Μπορούμε επίσης να προσθέσουμε μερικές υδατοδιαλυτές βιταμίνες για να ενισχύσουμε την θρεπτική αξία της infusoria μερικές ώρες πριν το τάισμα. Θα τις απορροφήσουν απευθείας από το νερό. -------------------- Microworms, Η ευκολότερη καλλιέργεια ζωντανής τροφής Grindal, Θρεπτική και οικονομική ζωντανή τροφή Προνύμφες κουνουπιών, Μια καλοκαιρινή λιχουδιά

Μπόλιασμα φίλτρου Προετοιμασία και διαδικασία. του Σπύρου Δέλτα (delta66) Εισαγωγή - Ένας από τους τρόπους "στρωσίματος" (δηλαδή της απόκτησης της απαραίτητης ποσότητας βακτηρίων για το βιολογικό καθαρισμό του νερού μέσω του κύκλου του αζώτου) του φίλτρου του ενυδρείου μας, είναι και το "μπόλιασμα". - Μπόλι είναι η ποσότητα βακτηρίων που παίρνουμε από ένα ήδη στρωμένο φίλτρο, που τη μεταφέρουμε και εμβολιάζουμε με αυτή το νέο άστρωτο φίλτρο. - Η μέθοδος αυτή καλό είναι να ακολουθείται σε στιγμή ανάγκης και όταν ο κίνδυνος να χαθούν ψάρια από άμεση δηλητηρίαση αμμωνίας είναι προφανής ή όταν είμαστε απόλυτα σίγουροι για την υγεία του ενυδρείου - δότη. Προετοιμασία - προφυλάξεις Προετοιμάζουμε το νέο ενυδρείο και το βάζουμε να λειτουργεί με νερό (αν είναι βρύσης ρίχνουμε και την κατάλληλη δόση αντιχλώριο). Ρυθμίζουμε στην κατάλληλη θερμοκρασία για τα ψάρια μας. Καλό είναι αν υπάρχει ο χρόνος να τρέξει 3-4 μέρες με άνθρακα στο φίλτρο και μετά ο άνθρακας να πεταχτεί. Βρίσκουμε το ενυδρείο που θα μας παρέχει το μπόλι. Καλύτερη λύση είναι από δικό μας ενυδρείο ή έμπιστου φίλου. Ο εμβολιασμός με έτοιμη βιολογία μπορεί να είναι ένας εύκολος και γρήγορος τρόπος αλλά εμπεριέχει κίνδυνο, και αυτός είναι η παράλληλη μεταφορά ασθενειών μαζί με τη βιολογία. Γι' αυτό το "μπόλι" πρέπει να το παίρνουμε από υγιές ενυδρείο χωρίς ιστορικό ασθενειών. Καλό είναι τα ενυδρεία να μην βρίσκονται μακρυά, για να γίνει σύντομα η διαδικασία καθώς τα βακτήρια είναι ευαίσθητα σε χαμηλή θερμοκρασία και απότομες διαφορές θερμοκρασίας, όπως και σε έλλειψη οξυγόνου. Μία ώρα είναι αρκετό περιθώριο, αν και έχουν πετύχει εμβολιασμοί και σε μεγαλύτερο χρόνο, όπως και το αντίθετο όμως. Για την επιτυχία του εμβολιασμού παίζει επίσης ρόλο η ποσότητα της αποικίας που θα μεταφερθεί. Καλό είναι να συμπίπτει ο εμβολιασμός με την συντήρηση του φίλτρου - δότη, καθώς αν έχει γίνει πρόσφατα καθαρισμός του φίλτρου δεν θα έχει ικανή ποσότητα βακτηρίων για να δώσει και αν το καθαρίσουμε σε σύντομο χρονικό διάστημα, θα αποδυναμώσουμε επικίνδυνα την ικανότητα φίλτρανσής του. Ακόμα όμως και όταν είναι ο καιρός του για συντήρηση, καλό είναι (ανάλογα και την δύναμη φίλτρανσής του σχετικά με την ιχθυοφόρτωση που υπάρχει στο ενυδρείο) για 1-2 μέρες να μην ταΐσουμε και τις επόμενες μέρες να έρθουμε σταδιακά στη συνήθη ποσότητα ταΐσματος, για να προλάβει να ανακτήσει το φίλτρο τις χαμένες αποικίες βακτηρίων κατά την συντήρηση. Διαδικασία. 1. Ανοίγουμε το φίλτρο - δότη κάνουμε τη συνήθη συντήρηση στραγγίζοντας ελαφρά τα σφουγγάρια ή/και τα βιολογικά υλικά σε νερό που έχουμε βγάλει από το ενυδρείο σε μιά λεκάνη/κουβά. 2. Αφαιρούμε λίγα υλικά και βάζουμε στη θέση τους καινούρια απο το άστρωτο φίλτρο. 3. Επαναφέρουμε σε λειτουργία το φίλτρο. 4. Αδειάζουμε σε ενυδρειακή σακούλα αρκετό από το νερό της λεκάνης/κουβά με όλη όμως τη "βρωμιά" που έβγαλαν τα υλικά κατά τον καθαρισμό τους, ρίχνουμε μέσα και τα στρωμένα υλικά και τη δένουμε. Την σακούλα αυτή τη βάζουμε σε 1-2 ακόμα σακούλες σούπερ μάρκετ για ασφάλεια. 5. Μεταφέρουμε σύντομα το μπόλι στο νέο ενυδρείο. 6. Ανοίγουμε το φίλτρο - λήπτη, βάζουμε μέσα τα στρωμένα υλικά από τη σακούλα και περιχύνουμε όλα τα υλικά του φίλτρου με το νερό της σακούλας. Επίλογος Στο νέο ενυδρείο βάζουμε ΑΜΕΣΩΣ τα πρώτα ένα δύο ψάρια (ανάλογα το μέγεθος του ενυδρείου και του φίλτρου) για να κρατηθεί από τους ρύπους ζωντανή η βιολογία του φίλτρου, αλλιώς την κρατάμε ρίχνοντας καθημερινά μικρή ποσότητα τροφής, τόσης όσης να μην μένει στο βυθό και σαπίζει. Δεν βάζουμε όλα τα ψάρια μαζί αλλά σταδιακά (πχ κάθε εβδομάδα) προσθέτουμε και μερικά ψάρια μέχρι να φτάσουμε στην τελική ιχθυοφόρτωση του ενυδρείου.