Αναζήτηση στην κοινότητα

“ΠΟΣΑ ΛΙΤΡΑ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ .... ΟΙ ΔΙΣΚΟΙ; ” Συγγραφέας: “Diskus Fan” Από τότε που άρχισα την διαδικτυακή μου επαφή με τα fora που ασχολούνται με τα ενυδρεία (3 χρόνια περίπου), διαπίστωσα ότι υπάρχει ένα ερώτημα που τίθεται αρκετά συχνά και που προκαλεί διαμάχες: - Έχω ένα ενυδρείο Χ λίτρα (συνήθως λιγότερα κι' από 300) .... πόσους δίσκους μπορώ να βάλω; Παρακάτω λοιπόν θα γράψω αυτά που, κατά τη δική μου άποψη, θα πρέπει να λάβει υπ' όψιν του ο "επίδοξος" νέος δισκάς, ώστε να επιλέξει το μέγεθος της γυάλας. Με το ερώτημα αυτό τίθεται εξ' αρχής το θέμα .... σε ΛΑΘΟΣ "βάση". Εφ' όσον κάποιος θέλει να ασχοληθεί με τους δίσκους... καλό θα ήταν να γνωρίζει περισσότερα πράγματα γι' αυτούς εκτός των λίτρων που "χρειάζονται", ώστε να προχωρήσει πιο σωστά μαζί τους. Οι δίσκοι στην φύση ζουν σε ομάδες και μάλιστα πολύ μεγάλες (έχουν βρεθεί ομάδες αποτελούμενες από 300-400 άτομα). Επίσης αν κάποιος έχει δει αναπαραγωγή, σίγουρα θα έχει θαυμάσει το "σμήνος" από τα μικρά δισκάκια στις πλάτες των γονέων τους, απ' όπου τρώνε την πρώτη τους τροφή. Αυτά τα 2 στοιχεία και μόνο, αποτελούν απόδειξη της ανάγκης των δίσκων να βρίσκονται σε ομάδα, μέσα στην οποία νιώθουν μεγαλύτερη ασφάλεια. Το πιο συνηθισμένο μέγεθος απόκτησης από τις προθήκες των καταστημάτων αυτών των ψαριών, κυρίως λόγω κόστους, είναι τα 5-6 εκατοστά... ψάρια δηλαδή ηλικίας 2-3 μηνών. Όσο μικρότερο είναι το μέγεθος τους, τόσο μεγαλύτερη ανάγκη έχουν την ομάδα... κι' ο αριθμός 2,3,4 ψαριών... φυσικά ΔΕΝ αποτελεί ομάδα. Υπάρχει όμως και το "εμπόδιο" που λέγεται ενυδρείο... δεν μπορούμε σε κάθε περίπτωση να έχου-με την δυνατότητα για 2 τόνων ενυδρείο... οπότε όπως είναι φυσικό... αρχίζουν οι συμβιβασμοί. Γνωρίζοντας λοιπόν αυτά μπορούμε να πούμε ότι 10 άτομα είναι ένας "καλός" αριθμός για ξεκίνημα. Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί και το ότι ως γνωστόν... όσο μεγαλώνει η ομάδα... τόσο περισσότερο "σπάει" η επιθετικότητα. Όπως λοιπόν καταλαβαίνεις είναι σοβαρότατο λάθος να επιλέξεις να έχεις μικρό τον αριθμό των δίσκων σου (π.χ. 2-3), για να είναι "σύμφωνα" με τα λίτρα του μικρού ενυδρείου σου. Άλλωστε όσο μικρό και να είναι... το μικρό τους (ακόμα) μέγεθος διευ-κολύνει στην τοποθέτηση περισσότερων ψαριών. Υπάρχει όμως και η συνέχεια στην οποία πρέπει επίσης να δείξουμε μεγάλη προσοχή και ενδιαφέρον, για να αποφύγουμε τα μελλοντικά προβλήματα. Οι δίσκοι είναι κιχλίδες και συμπεριφέρονται σαν "τέτοιες" από πολύ νωρίς. Ακόμα και 20-30 ημε-ρών δισκάκια έχουν αψιμαχίες, οι οποίες στο μέλλον θα καθορίσουν την θέση τους μέσα στην ομάδα. Όσο ο καιρός περνάει και το μέγεθος αυξάνεται (το τελικό μέγεθος των δίσκων εξαρτάται από το είδος και συνήθως φτάνει τα 20 εκ.) οι αψιμαχίες γίνονται πιο "σοβαρές, γιατί πρόκειται να ακολουθήσει το ενδιαφέρον για κυριαρχία (πέραν της ομάδας) και στο ζευγάρωμα. Τα ζευγάρια των δίσκων (στη φύση) αποκόπτονται από την υπόλοιπη ομάδα για ολόκληρη την αναπαραγωγική διάρκεια και οι γονείς γίνονται πολύ επιθετικοί, ενάντια στους εισβολείς. Αυτό στο χώρο ενός ενυδρείου, μπορεί να έχει πολύ "άσχημες" συνέπειες. Αν ο χώρος είναι μικρός ... μπορεί ακόμα και να θανατωθούν ψάρια. Η φάση της αναπαραγωγικής διαδικασίας προσδιορίζεται στην ηλικία των 15-16 μηνών (κάποιες φορές ενδέχεται και νωρίτερα ανάλογα με την χρωματική ποικιλία). Από τις προσωπικές μου παρατηρήσεις έχω καταλήξει στο συμπέρασμα πως μια μέση απόσταση 60-80 εκ. ακτίνας γύρω από το σημείο εναπόθεσης των αυγών, είναι συνήθως αυτή την οποία οι γονείς φυλάνε πιο δυναμικά. Υπάρχει βέβαια και ο παράγοντας του χαρακτήρα του ΚΑΘΕ ψαριού ξεχωριστά. Άλλοι είναι υπερβολικά επιθετικοί και άλλοι πιο "ήπιοι". Όπως και να έχει όμως αν το δούμε σε παράδειγμα... θα καταλάβουμε τι ΠΡΕΠΕΙ να περιμένουμε. Ας υποθέσουμε ότι το ενυδρείο μας έχει μήκος 1,5 μέτρο και μέσα έχουμε 8-10 ψάρια... όταν σχηματισθούν 2 ζευγάρια (και αυτό θα γίνει πολύ πιο σύντομα απ' όσο φαντάζεσαι), θα "πιάσουν" συνήθως τα δύο άκρα... από την μία πλευρά 60-80 εκ. και άλλα τόσα από την άλλη... με ότι περισσεύει για να χωρέσουν οι υπόλοιποι. Το μέγεθος που έχουν οι δίσκοι σε αυτή την "φάση" κυμαίνεται από τα 8-12 εκ. ... φαντάσου λοιπόν δίσκους αυτού του μεγέθους, να προσπαθούν να βολευτούν στον κενό χώρο που τους μένει. Όπως και να έχει το πράγμα είναι σαφές ότι... έχει έρθει η στιγμή, που πρέπει να ληφθούν μέτρα προς αποφυγή των συνεπειών. Η πιο απλή αιτία για να παρουσιασθούν ασθένειες, είναι το "στρεσάρισμα" των δίσκων και οι διαμάχες... είναι μια πολύ καλή αιτία. Μην ξεχνάμε βέβαια και τον "αδύναμο κρίκο" κάθε ομάδας. Αν χώρος όμως είναι αρκετά μεγάλος τότε τα δυσάρεστα ενδέχεται να αποφευχθούν. Στην εποχή μας όμως έχει αλλάξει και ο τρόπος κατασκευής... τα ενυδρεία πολλές φορές είναι πιο "φαρδιά" με αποτέλεσμα να έχουν παραπάνω συνολικά λίτρα αλλά μικρότερο μήκος και αυτό μπορεί να παραπλανήσει τον αγοραστή. Όπως είδαμε λοιπόν πιο πάνω... και το μήκος παίζει σημαντικό ρόλο. Βέβαια λύσεις υπάρχουν με ίσως καλύτερη την απομάκρυνση του(ών) ζευγαριού(ών) (αν και θα αποδειχτεί αρκετά δύσκολο το εγχείρημα)... σε γεννήστρες όπου και η αναπαραγωγή θα έχει πολύ περισσότερες πιθανότητες να είναι επιτυχής. Αυτό προϋποθέτει όμως επιπλέον εγκαταστάσεις ενυδρείων... και ίσως προβλημάτων που δεν αφορούν το παρόν θέμα, αφού αποτελούν άλλο κεφάλαιο. ΜΗΝ προσπαθήσεις όμως να πείσεις τον εαυτό σου ότι... δεν σε ενδιαφέρει η αναπαραγωγή γιατί δεν θα καταφέρεις να το κάνεις ούτε σε μένα αλλά (περισσότερο) ούτε στα ψάρια σου. Ένα είναι σίγουρο... οι δίσκοι (και αναφέρομαι κυρίως στους εκτροφής γιατί είναι πολύ σπάνιο κάποιος "αρχάριος" δισκάς να ξεκινήσει με "άγριους", για πολλούς και διάφορους λόγους) γεννοβολάνε πλέον σαν τα γκάπυ και ΔΕΝ ζητάνε την άδεια από τον χομπίστα. Όταν μάλιστα επιλέγονται για αγορά σε μέγεθος 10-12 εκ. το πιθανότερο είναι να γεννήσουν σε διάστημα πολύ μικρότερο του μήνα από την ημέρα της εισαγωγής τους στο ενυδρείο (τις περισσότερες φορές ακόμα και μέσα στην πρώτη εβδομάδα, εφ' όσον οι συνθήκες νερού είναι κατάλληλες). Η άποψη λοιπόν για τα 40-60 λίτρα ανά δίσκο ... πρέπει μάλλον να ξεκίνησε κάπως έτσι... όσο περισσότερα τα λίτρα, τόσο μεγαλύτερο και το μέγεθος τού ενυδρείου. Κάποιος που έχει την εμπειρία μπορεί να ζήσει δίσκο σε ένα 50λιτρο (ίσως και με μεγάλη άνεση)... το ερώτημα όμως που τίθεται είναι το εξής: - Θα είναι ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ αυτό το ψάρι; Όταν αποφασίζουμε να φιλοξενήσουμε ένα είδος θα ΠΡΕΠΕΙ να του διαθέτουμε ότι καλύτερο γίνεται .... άλλωστε δεν ζητήσαμε την άποψη του για το αν επιθυμεί να περάσει τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του (υπάρχουν αναφορές για δίσκους 10-15 ετών) μαζί μας. Είναι μεγάλο κρίμα ένας ζωντανός οργανισμός να περιμένει την ημέρα που θα "ταξιδέψει", για να απαλλαγεί επιτέλους από το μαρτύριο που του έχουμε επιβάλει. Όπως καταλαβαίνεις για να κάνεις σωστή αρχή ... θα πρέπει να έχεις σχεδιάσει σωστά… το μέλλον. Ο "βασικός άξονας" που πρέπει να κινείται (κατά την άποψη μου πάντα) ένας χομπίστας είναι η σωστή ΔΙΑβίωση των ψαριών του και όχι η ΕΠΙβίωση. Μόνο έτσι θα μπορέσει να "κερδίσει" από αυτόν τον μαγικό... και άγνωστο για τους άλλους... υποβρύχιο κόσμο. Αν ακόμα αναρωτιέσαι... τελικά πόσα λίτρα χρειάζονται οι δίσκοι... μάλλον δεν κατάλαβες τίποτα γι' αυτό θα κάνω μια τελευταία προσπάθεια... με τον γνωστό δικό μου (τσεκουράτο) τρόπο....... "Τσιγκουνιές" και "εκπτώσεις" ....... ΔΕΝ έχουν θέση δίπλα σε ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΥΣ δίσκους... το έχεις ξαναδιαβάσει… δώσε στον ΒΑΣΙΛΙΑ των ενυδρείων γλυκού νερού αυτό που του ΑΞΙΖΕΙ .... ο λόγος απλός... για να τον χαρείς και να σε χαρεί. Μόνο έτσι θα είσαι ΑΞΙΟΣ, να φέρεις τον τίτλο του δισκόφιλου. Υ.Γ.: Εγώ που στα γράφω αυτά .... ΔΕΝ ξεκίνησα σωστά με τους δίσκους... περπάτησα τον "δύσκολο" δρόμο για να μάθω, τότε που ελάχιστοι σε αυτήν την χώρα γνώριζαν (αλλά και δεν έλεγαν τίποτα και σε κανέναν), ούτε υπήρχε η "ευκολία" του διαδικτύου .... και τώρα προσπαθώ να σε πείσω, να μην κάνεις τα ίδια λάθη (και κυρίως τα περιττά έξοδα) που έκανα εγώ ..... όταν ξεκίναγα μαζί τους το 1982.-

Αποφασισαμε λοιπον να ασχοληθουμε με τους βασιλιαδες των ενυδρειων τους Δισκους. Εχοντας διαβασει αρκετα σχετικα με τις συνθηκες διατηρησης τους στο ενυδρειο μας, ακουμε τακτικα οτι για να δουμε κατα ποσο ειναι ευτυχισμενοι πρεπει παντα να τους παρατηρουμε και να <<ακουμε>> αυτα που θα μας πουν. Ειναι βαρομετρο.(H. Bleher) Ναι οι δισκοι σας μιλανε, οχι με αρθρωση αλλα με την γλωσσα του σωματος. Θα προσπαθησουμε λοιπον να εξηγησουμε τι σημαινουν καποιες κινησεις τους ωστε να μπορουμε να τους καταλαβουμε αναφεροντας καποια βασικα στοιχεια σχετικα με την ιδιοσυγκρασια και την συμπεριφορα τους. Αρχιζοντας θα πρεπει να γνωριζουμε οτι ο Δισκος ειναι ντροπαλος και με μεταβαλλομενη συμπεριφορα. Κοπαδοψαρο αβεβαιο σε μικρες ομαδες, φοβισμενο και πιο επιθετικο προς τα υπολοιπα μελη που ομως αυτο παυει οταν το κοπαδι αποκτησει τον σωστο αριθμο ατομων. Υπαρχει σε καθε κοπαδι ενας αρχηγος καθως και ενα δυο αλλα ατομα τα οποια ειναι τα ασθενεστερα. Αν παρεπιπτοντως για τον οποιονδηποτε λογο λειψει ο ασθενεστερος ειναι σιγουρο οτι καποιος αλλος απο το κοπαδι θα παρει τη θεση του. Ηρεμος σε γενικες γραμμες εκτος απο την ωρα του φαγητου, την εποχη του ζευγαρωματος και ειδικα της εδαφικης κυριαρχιας πραγμα το οποιο συμβαινει σε τακτα χρονικα διαστηματα. Εχoυν την αισθηση του χωρου και γνωριζουν ακριβως τι συμβαινει γυρω τους. Αναγνωριζει και ανταποδιδει το ενδιαφερον μας πραγμα που τον κανει να ξεχωριζει απο αλλα τροπικα ψαρια τα οποια απλα τρωνε και εξαφανιζοντε. Μας αναγνωριζουν και τρεχουν να μας καλωσορισουν ζητωντας παντα ανυπομονοι τροφη. Στην φαση αυτη του φαγητου συνηθως προηγειται ο αρχηγος και ακολουθουν οι υπολοιποι πραγμα το οποιο μπορει να συμβει και κατα την περιοδο του ζευγαρωματος, οποτε και το υπολοιπο κοπαδι απομακρυνεται απο την περιοχη που θα ορισει το ζευγαρι. Τιναγματα πτερυγιων. Υπαρχουν πολλες κινησεις και η καθε μια εχει την σημασια της. 1. Ο δισκος τιναζει τα κοιλιακα πτερυγια. Ειναι ενας τροπος αυτοκαθαρισμου. 2. Ο δισκος κουνα το ουραιο πτερυγιο πανω - κατω. Ο δισκος ειναι διπλα σε εναν αλλο και κυματιζει το σωμα του με συνεχομενη μικρη κινηση Αυτο σημαινει οτι ερωτοτροπει. 3. Ο δισκος μαζευει το ραχιαιο και το εδρικο πτερυγιο και τα τιναζει πανω κατω. Αυτο δειχνει οτι κατι τον ενοχλει και προσπαθει να το αποβαλει. Δεν σημαινει κατι κακο απαραιτητα αξιζει ομως παρακολουθησης κανοντας παραλληλα ελεγχο στην ποιοτητα του νερου μας. 4. Ο δισκος τεντωνει τα κοιλιακα πτερυγια προς τα κατω και γενικα στηνει το σωμα του. Αυτο σημαινει προειδοποιηση σε καποιον που τον ενοχλει ειτε ειναι αλλος δισκος ειτε εμεις, ειδικα οταν εχει γενησει. 4. Ο δισκος σπρωχνει νερο με το πλαι του σωματος με κοφτες κινησεις. Θελει να αποθησει καποιον αλλο. Κολυμβηση. Ο δισκος κολυμπα με ταχυτητα, κανει παριστροφες γυρω απο τον εαυτο του και χτυπα απο τα τζαμια μεχρι τα ξυλα. Ειναι μια ενδειξη οτι κατι τον ενοχλει στο νερο μας. Αυτο μπορει να σημαινει δηλητηριαση στο νερο, αλοιωση των συνθηκων οπως PH, χαμηλη θερμοκρασια,αυξημενη αμμωνια κλπ. Αυτο αντιμετωπιζεται με συχνες αλλαγες νερου. Αν συνεχισει η ιδια κατασταση τοτε σκεπτομαστε για εξωτερικο παρασιτο, προβλημα σε καποιο οργανο κλπ. Αναπνοη Οσο πιο μικρος ηλικιακα ειναι ο δισκος τοσο περισσοτερες αναπνοες εχει. Παντα μετα το φαγητο παρατηρητειται αυξημενη συχνοτητα αναπνοης. Φυσιολογικο. Ενας δισκος εχει πιο γρηγορη αναπνοη απο τους αλλους αλλα κατα τα αλλα ειναι φυσιολογικος. Αυτο δεν σημαινει απαραιτητα προβλημα, γιατι οπως και εμεις, δεν ανασαινουν ολοι με τον ιδιο ρυθμο. Ανοιχτα βρανχια, γρηγορη αναπνοη, οταν μενει κοντα στην επιφανεια κοιτοντας προς αυτην, παραπεμπει σε υπαρξη gills. O δισκος τη νυχτα ξαπλωνει στην επιφανεια σχεδον και σε ξυλα εχοντας χασει το χρωμα του. Ε, και? Κοιμαται μην ενοχλειτε. Ανοδος στην επιφανεια και παραμονη εκει. Ελλειψη οξυγονου. Μπαρες. (stress bars?) Yποδηλωνουν οντως το κατα ποσο ενας δισκος αισθανεται ασφαλης στο χωρο, θα παρατηρησετε οτι στους μεγαλους ηλικιακα δεν υπαρχουν εκτος εξαιρεσεων.(πχ κατα την περιοδο αναπαραγωγης.) Στην πραγματικοτητα ειναι το καμουφλαζ που χρησιμοποιει στη φυση προκειμενου να προστατευθει απο τους εχθρους του. Οι μπαρες εξασθενουν γενικοτερα οταν ο δισκος ενηλικιωθει. ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΚΑΝΟΝΑ ΑΛΛΑ ΙΣΧΥΕΙ ΣΤΙΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΤΩΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΩΝ. Υ.Γ. Οσο ζεις μαζι τους μαθαινεις και εχουν παρα πολλα να μας πουν τα οποια μαθαινοντας την σημασια τους θα εχει σαν αποτελεσμα την ιδανικη συμβιωση μαζι τους. Ειναι τα φιλαρακια μας και αξιζει να ασχοληθουμε λιγο παραπανω μαζι τους. Συνεχιζεται..........