Αναζήτηση στην κοινότητα

Ποιό ενυδρείο να διαλέξω; Η επιλογή ενός ενυδρείου γλυκού νερού δεν είναι τόσο εύκολη όσο φαίνεται. Πολλοί είναι οι παράγοντες που θα επηρεάσουν την τελική επιλογή μας. Εξίσου σημαντική με τη σωστή επιλογή ενυδρείου, τόσο για την υγεία του ενυδρείου μας όσο και για την δική μας ευκολία, είναι και η επιλογή της θέσης που θα τοποθετηθεί. Ας πάρουμε λοιπόν τα πράγματα με μια σειρά. Μέγεθος ενυδρείου Η επιλογή του μεγέθους του ενυδρείου που θα αποκτήσουμε, είναι συνάρτηση τριών κυρίως παραγόντων. Του χώρου που διαθέτουμε, του χώρου που απαιτούν τα ψάρια που σκοπεύουμε να αποκτήσουμε και φυσικά του κόστους αγοράς και συντήρησης. Ως γενικός κανόνας, όσο μεγαλύτερο είναι το ενυδρείο τόσο το καλύτερο για τα ψάρια μας. Λόγω μεγαλύτερου όγκου νερού, ένα μεγαλύτερο ενυδρείο σε σχέση με ένα μικρότερο : - διατηρεί πολύ πιο εύκολα σταθερές τιμές νερού πχ σε pH, θερμοκρασία, - "συγχωρεί" πιο εύκολα τυχόν λάθη - μας επιτρέπει περισσότερες επιλογές στα ψάρια που μπορούμε να επιλέξουμε (τόσο σε μέγεθος όσο και σε αριθμό). Ενυδρεία μικρότερα των 50 λίτρων προσφέρουν πολύ περιορισμένες επιλογές ψαριών. Διαστάσεις ενυδρείου και επιλογή ψαριών Βασικό κριτήριο στην επιλογή του ενυδρείου αποτελεί τόσο το είδος του ενυδρείου που θέλουμε να δημιουργήσουμε όσο και το είδος των ψαριών που θέλουμε να αποκτήσουμε. Αν θέλουμε να αποκτήσουμε ένα φυτεμένο ενυδρείο θα πρέπει η επιλογή μας να προσφέρει επαρκεί φωτισμό. Αυτό, σε γενικές γραμμές, σημαίνει τουλάχιστον δύο λάμπες ή / και την δυνατότητα να προσθέσουμε μόνοι μας εκ των υστέρων επιπλέον φωτιστικά. Πολλά ψάρια έχουν ιδιαίτερες απαιτήσεις όχι μόνο ως προς το μέγεθος αλλά και τις διαστάσεις του ενυδρείου. Για παράδειγμα: τα σκαλάρια λόγω μεγέθους θέλουν όχι μόνο αρκετά λίτρα και μήκος για να κολυμπούν αλλά και μεγαλύτερο ύψος ενυδρείου. Κάποια μικρά ψαράκια που ζουν σε κοπάδι, παρά το μέγεθος τους και επειδή είναι ταχύτατοι κολυμβητές απαιτούν μήκος ενυδρείου μεγαλύτερο του μέτρου για να ολοκληρώνουν την κίνηση τους. Τα περισσότερα ψάρια βυθού ενδιαφέρονται περισσότερο για την έκταση που έχει η επιφάνεια του βυθού παρά για τα λίτρα. Θέση ενυδρείου Ο χώρος που θα διαλέξουμε να τοποθετήσουμε το ενυδρείο μας είναι πολύ σημαντικός για την σωστή συντήρηση του ενυδρείου αλλά και την υγεία των ψαριών μας. Πρώτα από όλα θα πρέπει να τοποθετήσουμε το ενυδρείο μας σε χώρο που περνάμε αρκετό χρόνο. Έτσι όχι μόνο θα μπορούμε να το απολαμβάνουμε περισσότερο, αλλά θα μπορούμε να εντοπίζουμε έγκαιρα προβλήματα και δυσλειτουργίες. Να μη ξεχνάμε, ότι ένα ενυδρείο από τη στιγμή που θα στηθεί είναι σχεδόν αδύνατο να μετακινηθεί. Τι πρέπει λοιπόν να προσέξουμε κατά την επιλογή του χώρου που θα τοποθετήσουμε το ενυδρείο : - κάθε ενυδρείο θέλει κάποιο ελεύθερο χώρο γύρω του για την συντήρηση και την καθαριότητα του. Προσέχουμε λοιπόν να υπάρχει επαρκείς χώρος όπου απαιτείται πρόσβαση στον εξοπλισμό. Όπως πχ στο πίσω μέρος του ενυδρείου ή κάποια πλαϊνή πλευρά του ενυδρείου όπου περνούν οι παροχές ρεύματος και οι σωληνώσεις του φίλτρου. Επίσης απαιτείται ικανοποιητικός ελεύθερος χώρος πάνω από το ενυδρείο για πρόσβαση στον φωτισμό αλλά και διευκόλυνση της αλλαγής νερού και της καθαριότητας του ενυδρείου. - καλό είναι να αποφεύγεται η άμεση έκθεση του ενυδρείου στο φώς του ήλιου έστω και για μικρό χρονικό διάστημα. Άμεση έκθεση έχει ως αποτέλεσμα την εμφάνιση άλγεων αλλά και σε ανεξέλεγκτη αύξηση της θερμοκρασίας, ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες. - το ενυδρείο μας απαιτεί σταθερή θερμοκρασία. Για το λόγο αυτό αποφεύγουμε να το τοποθετούμε κοντά σε θερμαντικά σώματα (καλοριφέρ, θερμοπομπούς, θερμοσυσσωρευτές κλπ), σε θέση άμεσα εκτεθειμένη σε κλιματιστικές μονάδες ή κοντά σε εξωτερικές πόρτες και κυρίως μπαλκονόπορτες, που όταν ανοίγουν δημιουργούν ψυχρά ρεύματα και επηρεάζουν σημαντικά την θερμοκρασία του ενυδρείου. - είναι βολικό να υπάρχει κοντά στη θέση που θα βάλουμε το ενυδρείο μας ηλεκτρική παροχή (πρίζα) για να αποφύγουμε όσο είναι δυνατό τις προεκτάσεις και τις μπαλαντέζες. - εξίσου βολικό είναι να υπάρχει κοντά στο ενυδρείο παροχή νερού και αποχέτευση ώστε να διευκολυνόμαστε στις αλλαγές νερού. Βέβαια αυτό δεν είναι εύκολα εφικτό. - ένας άλλος παράγοντας που μπορεί να επηρεάσει την θέση που θα μπει το ενυδρείο είναι το βάρος του. Ένα γεμάτο ενυδρείο μπορεί να ζυγίζει ως και πέντε φορές περισσότερο από όταν είναι άδειο. Για να βρούμε το πραγματικό βάρος του ενυδρείο, θα πρέπει να προσθέσουμε τα εξής βάρη : του ενυδρείου (γυάλα), του νερού, της άμμου, του διακόσμου (πέτρες ξύλα κλπ), του εξοπλισμού και της βάσης του. Σε μικρού μεγέθους ενυδρεία (πχ 120 λίτρα) το πιο πιθανό είναι να μην υπάρχει κανένα πρόβλημα. Όμως σε μεσαίου και μεγάλου μεγέθους ενυδρεία θα πρέπει να συμβουλευτούμε κάποιον ειδικό σχετικά με την αντοχή του πατώματος. Ιδιαίτερα σε παλιότερα κτίρια και σε ξύλινο πάτωμα. Αφού λοιπόν επιλέξουμε που θα τοποθετήσουμε το ενυδρείο θα πρέπει να ελέγξουμε ότι το ενυδρείο και η βάση είναι τοποθετημένα εντελώς οριζόντια και δε παρουσιάζουν κάποια κλίση. Αυτό φαίνεται αρκετά εύκολα παρατηρώντας την επιφάνεια του νερού. Επίσης πρέπει ο πάτος του ενυδρείου να εφάπτεται εξ ολοκλήρου στη βάση του και να μην προεξέχει καθόλου από αυτήν. Θα πρέπει δηλαδή να ο πάτος του ενυδρείο να μην είναι μεγαλύτερος από την βάση στην οποία πατάει.

Καλησπερα εχω παρει δωρο custom ενυδρειο 283 λιτρα περιπου και θελω καθοδηγηση πως να το στησω τι καπακι να βαλω απο πανω,τι υποστρωμα να βαλω,φυτα κτλ κτλ, τι φιλτρο,πως να βαλω το CO2 κτλ κτλ.ξεκιναω απο το μηδεν παιδια δεν χρειαζομαι την ενυδριακη σας παιδεια ευχαριστω

“ΠΟΣΑ ΛΙΤΡΑ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ .... ΟΙ ΔΙΣΚΟΙ; ” Συγγραφέας: “Diskus Fan” Από τότε που άρχισα την διαδικτυακή μου επαφή με τα fora που ασχολούνται με τα ενυδρεία (3 χρόνια περίπου), διαπίστωσα ότι υπάρχει ένα ερώτημα που τίθεται αρκετά συχνά και που προκαλεί διαμάχες: - Έχω ένα ενυδρείο Χ λίτρα (συνήθως λιγότερα κι' από 300) .... πόσους δίσκους μπορώ να βάλω; Παρακάτω λοιπόν θα γράψω αυτά που, κατά τη δική μου άποψη, θα πρέπει να λάβει υπ' όψιν του ο "επίδοξος" νέος δισκάς, ώστε να επιλέξει το μέγεθος της γυάλας. Με το ερώτημα αυτό τίθεται εξ' αρχής το θέμα .... σε ΛΑΘΟΣ "βάση". Εφ' όσον κάποιος θέλει να ασχοληθεί με τους δίσκους... καλό θα ήταν να γνωρίζει περισσότερα πράγματα γι' αυτούς εκτός των λίτρων που "χρειάζονται", ώστε να προχωρήσει πιο σωστά μαζί τους. Οι δίσκοι στην φύση ζουν σε ομάδες και μάλιστα πολύ μεγάλες (έχουν βρεθεί ομάδες αποτελούμενες από 300-400 άτομα). Επίσης αν κάποιος έχει δει αναπαραγωγή, σίγουρα θα έχει θαυμάσει το "σμήνος" από τα μικρά δισκάκια στις πλάτες των γονέων τους, απ' όπου τρώνε την πρώτη τους τροφή. Αυτά τα 2 στοιχεία και μόνο, αποτελούν απόδειξη της ανάγκης των δίσκων να βρίσκονται σε ομάδα, μέσα στην οποία νιώθουν μεγαλύτερη ασφάλεια. Το πιο συνηθισμένο μέγεθος απόκτησης από τις προθήκες των καταστημάτων αυτών των ψαριών, κυρίως λόγω κόστους, είναι τα 5-6 εκατοστά... ψάρια δηλαδή ηλικίας 2-3 μηνών. Όσο μικρότερο είναι το μέγεθος τους, τόσο μεγαλύτερη ανάγκη έχουν την ομάδα... κι' ο αριθμός 2,3,4 ψαριών... φυσικά ΔΕΝ αποτελεί ομάδα. Υπάρχει όμως και το "εμπόδιο" που λέγεται ενυδρείο... δεν μπορούμε σε κάθε περίπτωση να έχου-με την δυνατότητα για 2 τόνων ενυδρείο... οπότε όπως είναι φυσικό... αρχίζουν οι συμβιβασμοί. Γνωρίζοντας λοιπόν αυτά μπορούμε να πούμε ότι 10 άτομα είναι ένας "καλός" αριθμός για ξεκίνημα. Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί και το ότι ως γνωστόν... όσο μεγαλώνει η ομάδα... τόσο περισσότερο "σπάει" η επιθετικότητα. Όπως λοιπόν καταλαβαίνεις είναι σοβαρότατο λάθος να επιλέξεις να έχεις μικρό τον αριθμό των δίσκων σου (π.χ. 2-3), για να είναι "σύμφωνα" με τα λίτρα του μικρού ενυδρείου σου. Άλλωστε όσο μικρό και να είναι... το μικρό τους (ακόμα) μέγεθος διευ-κολύνει στην τοποθέτηση περισσότερων ψαριών. Υπάρχει όμως και η συνέχεια στην οποία πρέπει επίσης να δείξουμε μεγάλη προσοχή και ενδιαφέρον, για να αποφύγουμε τα μελλοντικά προβλήματα. Οι δίσκοι είναι κιχλίδες και συμπεριφέρονται σαν "τέτοιες" από πολύ νωρίς. Ακόμα και 20-30 ημε-ρών δισκάκια έχουν αψιμαχίες, οι οποίες στο μέλλον θα καθορίσουν την θέση τους μέσα στην ομάδα. Όσο ο καιρός περνάει και το μέγεθος αυξάνεται (το τελικό μέγεθος των δίσκων εξαρτάται από το είδος και συνήθως φτάνει τα 20 εκ.) οι αψιμαχίες γίνονται πιο "σοβαρές, γιατί πρόκειται να ακολουθήσει το ενδιαφέρον για κυριαρχία (πέραν της ομάδας) και στο ζευγάρωμα. Τα ζευγάρια των δίσκων (στη φύση) αποκόπτονται από την υπόλοιπη ομάδα για ολόκληρη την αναπαραγωγική διάρκεια και οι γονείς γίνονται πολύ επιθετικοί, ενάντια στους εισβολείς. Αυτό στο χώρο ενός ενυδρείου, μπορεί να έχει πολύ "άσχημες" συνέπειες. Αν ο χώρος είναι μικρός ... μπορεί ακόμα και να θανατωθούν ψάρια. Η φάση της αναπαραγωγικής διαδικασίας προσδιορίζεται στην ηλικία των 15-16 μηνών (κάποιες φορές ενδέχεται και νωρίτερα ανάλογα με την χρωματική ποικιλία). Από τις προσωπικές μου παρατηρήσεις έχω καταλήξει στο συμπέρασμα πως μια μέση απόσταση 60-80 εκ. ακτίνας γύρω από το σημείο εναπόθεσης των αυγών, είναι συνήθως αυτή την οποία οι γονείς φυλάνε πιο δυναμικά. Υπάρχει βέβαια και ο παράγοντας του χαρακτήρα του ΚΑΘΕ ψαριού ξεχωριστά. Άλλοι είναι υπερβολικά επιθετικοί και άλλοι πιο "ήπιοι". Όπως και να έχει όμως αν το δούμε σε παράδειγμα... θα καταλάβουμε τι ΠΡΕΠΕΙ να περιμένουμε. Ας υποθέσουμε ότι το ενυδρείο μας έχει μήκος 1,5 μέτρο και μέσα έχουμε 8-10 ψάρια... όταν σχηματισθούν 2 ζευγάρια (και αυτό θα γίνει πολύ πιο σύντομα απ' όσο φαντάζεσαι), θα "πιάσουν" συνήθως τα δύο άκρα... από την μία πλευρά 60-80 εκ. και άλλα τόσα από την άλλη... με ότι περισσεύει για να χωρέσουν οι υπόλοιποι. Το μέγεθος που έχουν οι δίσκοι σε αυτή την "φάση" κυμαίνεται από τα 8-12 εκ. ... φαντάσου λοιπόν δίσκους αυτού του μεγέθους, να προσπαθούν να βολευτούν στον κενό χώρο που τους μένει. Όπως και να έχει το πράγμα είναι σαφές ότι... έχει έρθει η στιγμή, που πρέπει να ληφθούν μέτρα προς αποφυγή των συνεπειών. Η πιο απλή αιτία για να παρουσιασθούν ασθένειες, είναι το "στρεσάρισμα" των δίσκων και οι διαμάχες... είναι μια πολύ καλή αιτία. Μην ξεχνάμε βέβαια και τον "αδύναμο κρίκο" κάθε ομάδας. Αν χώρος όμως είναι αρκετά μεγάλος τότε τα δυσάρεστα ενδέχεται να αποφευχθούν. Στην εποχή μας όμως έχει αλλάξει και ο τρόπος κατασκευής... τα ενυδρεία πολλές φορές είναι πιο "φαρδιά" με αποτέλεσμα να έχουν παραπάνω συνολικά λίτρα αλλά μικρότερο μήκος και αυτό μπορεί να παραπλανήσει τον αγοραστή. Όπως είδαμε λοιπόν πιο πάνω... και το μήκος παίζει σημαντικό ρόλο. Βέβαια λύσεις υπάρχουν με ίσως καλύτερη την απομάκρυνση του(ών) ζευγαριού(ών) (αν και θα αποδειχτεί αρκετά δύσκολο το εγχείρημα)... σε γεννήστρες όπου και η αναπαραγωγή θα έχει πολύ περισσότερες πιθανότητες να είναι επιτυχής. Αυτό προϋποθέτει όμως επιπλέον εγκαταστάσεις ενυδρείων... και ίσως προβλημάτων που δεν αφορούν το παρόν θέμα, αφού αποτελούν άλλο κεφάλαιο. ΜΗΝ προσπαθήσεις όμως να πείσεις τον εαυτό σου ότι... δεν σε ενδιαφέρει η αναπαραγωγή γιατί δεν θα καταφέρεις να το κάνεις ούτε σε μένα αλλά (περισσότερο) ούτε στα ψάρια σου. Ένα είναι σίγουρο... οι δίσκοι (και αναφέρομαι κυρίως στους εκτροφής γιατί είναι πολύ σπάνιο κάποιος "αρχάριος" δισκάς να ξεκινήσει με "άγριους", για πολλούς και διάφορους λόγους) γεννοβολάνε πλέον σαν τα γκάπυ και ΔΕΝ ζητάνε την άδεια από τον χομπίστα. Όταν μάλιστα επιλέγονται για αγορά σε μέγεθος 10-12 εκ. το πιθανότερο είναι να γεννήσουν σε διάστημα πολύ μικρότερο του μήνα από την ημέρα της εισαγωγής τους στο ενυδρείο (τις περισσότερες φορές ακόμα και μέσα στην πρώτη εβδομάδα, εφ' όσον οι συνθήκες νερού είναι κατάλληλες). Η άποψη λοιπόν για τα 40-60 λίτρα ανά δίσκο ... πρέπει μάλλον να ξεκίνησε κάπως έτσι... όσο περισσότερα τα λίτρα, τόσο μεγαλύτερο και το μέγεθος τού ενυδρείου. Κάποιος που έχει την εμπειρία μπορεί να ζήσει δίσκο σε ένα 50λιτρο (ίσως και με μεγάλη άνεση)... το ερώτημα όμως που τίθεται είναι το εξής: - Θα είναι ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ αυτό το ψάρι; Όταν αποφασίζουμε να φιλοξενήσουμε ένα είδος θα ΠΡΕΠΕΙ να του διαθέτουμε ότι καλύτερο γίνεται .... άλλωστε δεν ζητήσαμε την άποψη του για το αν επιθυμεί να περάσει τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του (υπάρχουν αναφορές για δίσκους 10-15 ετών) μαζί μας. Είναι μεγάλο κρίμα ένας ζωντανός οργανισμός να περιμένει την ημέρα που θα "ταξιδέψει", για να απαλλαγεί επιτέλους από το μαρτύριο που του έχουμε επιβάλει. Όπως καταλαβαίνεις για να κάνεις σωστή αρχή ... θα πρέπει να έχεις σχεδιάσει σωστά… το μέλλον. Ο "βασικός άξονας" που πρέπει να κινείται (κατά την άποψη μου πάντα) ένας χομπίστας είναι η σωστή ΔΙΑβίωση των ψαριών του και όχι η ΕΠΙβίωση. Μόνο έτσι θα μπορέσει να "κερδίσει" από αυτόν τον μαγικό... και άγνωστο για τους άλλους... υποβρύχιο κόσμο. Αν ακόμα αναρωτιέσαι... τελικά πόσα λίτρα χρειάζονται οι δίσκοι... μάλλον δεν κατάλαβες τίποτα γι' αυτό θα κάνω μια τελευταία προσπάθεια... με τον γνωστό δικό μου (τσεκουράτο) τρόπο....... "Τσιγκουνιές" και "εκπτώσεις" ....... ΔΕΝ έχουν θέση δίπλα σε ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΥΣ δίσκους... το έχεις ξαναδιαβάσει… δώσε στον ΒΑΣΙΛΙΑ των ενυδρείων γλυκού νερού αυτό που του ΑΞΙΖΕΙ .... ο λόγος απλός... για να τον χαρείς και να σε χαρεί. Μόνο έτσι θα είσαι ΑΞΙΟΣ, να φέρεις τον τίτλο του δισκόφιλου. Υ.Γ.: Εγώ που στα γράφω αυτά .... ΔΕΝ ξεκίνησα σωστά με τους δίσκους... περπάτησα τον "δύσκολο" δρόμο για να μάθω, τότε που ελάχιστοι σε αυτήν την χώρα γνώριζαν (αλλά και δεν έλεγαν τίποτα και σε κανέναν), ούτε υπήρχε η "ευκολία" του διαδικτύου .... και τώρα προσπαθώ να σε πείσω, να μην κάνεις τα ίδια λάθη (και κυρίως τα περιττά έξοδα) που έκανα εγώ ..... όταν ξεκίναγα μαζί τους το 1982.-