Αναζήτηση στην κοινότητα

Τι είναι η μαυρη ασθενεια;Τι είναι η πανουκλα των δισκων; Η μαυρη ασθενεια που αναφέρεται επίσης ως Discus Plague. Είναι μια ασθένεια που προκαλείται από ιό. Οι δισκοι θα πεθανουν οταν τους επιτεθει ο ιος αυτος. Εάν αυτό συμβει σε καποια ''φαρμα'' τοτε θα σκοτωθουν ολα , δεν επαρκουν τα μετρα που λαμβανονται για την προληψη και ετσι η ασθενεια θα επεκταθει . Πώς μοιάζει; Ποια είναι τα συμπτώματα; Τα ψάρια καθονται σε μια γωνια του ενυδρειου με το σωμα γεματο βλεννες , μενουν ακριβως κατω απο την επιφανεια του νερου και αναπνεουν με γρηγορους ρυθμους .Σκουραινουν - μαυριζουν ,κολανε τα πτερυγια τους και εχουν εντονο ξυσιμο πανω σε διαφορα αντικειμενα του ενυδρειου . Αφου μαυρισουν τα ψαρια θα υπαρξει εντονη εκκριση βλεννας και τα πτερυγια τους θα ειναι κολλημενα , τα ψαρια ή θα κινουνται ολα μαζι σε κοπαδι ή θα ειναι ολα μαζι σε καποια γωνια του ενυδρειου .Η επιδημια μεταφερεται απο το ενα ενυδρειο σε ενα αλλο με ταχυτατους ρυθμους . Μπορούμε να σώσουμε τα ψάρια; Βέβαια, μπορείτε να σωσετε τα ψάρια σας. Τι θα συμβεί αν αυτή η επιδημία εξαπλωθει γρηγορα και είναι ανίατη; Όλα τα ψάρια στα ποτάμια, στις λίμνες και στη θάλασσα, θα πεθάνουν. Στη συνέχεια, τα ψάρια θα εκλείψουν. Δεν θα υπάρχουν πλέον ψάρια στον κόσμο. Μην ανησυχείτε, μπορείτε να κανετε κατι για να ξεπεράσουν την ασθένεια αυτή. Αν την παρακολουθείτε σωστά και υπομονετικά, μπορείτε να σωσετε όλα τα ψάρια σας. Όταν η ασθένεια χτυπά: Αυτοί που την έχουν βιώσει, μιλούν συχνά για τον πανικό και το αίσθημα αδυναμίας. Μπορούν να συμβουλεύτουν εμπειρογνώμονες, έμπειρους δισκαδες και φίλους. Να μπορέσουν να αρχίσουν να κάνουν οτιδήποτε, από την αρχη τα ψάρια πεθαίνουν ένα μετά το άλλο. Η εμπειρία είναι οδυνηρή για τους ιδιοκτήτες φαρμας που αρχίζουν να χάνουν τα ψάρια τους και τα χρόνια της εργασίας τους. Η νόσος εξαπλώθηκε μέσα σε λίγες μέρες, ίσως η λοιμωξη ειναι μεταδοτικη και με την ατμοσφαιρα. Ο Δίσκος θα μαυρίσει και θα εχει βγαζει ασχημη μυρωδια .Θα βρισκονται στο κατω μερος του ενυδρειου και αν τρομαξει θα προσπαθησει να πηδηξει εξω (αρχικό στάδιο). Σε μεταγενέστερο στάδιο, η βλέννα θα καλύπτει ολόκληρο το σώμα. Οι ουρές τους και τα πτερύγια θα σαπίσουν και τελικά θα πεθαίνουν. Θα πρεπει να συλλεξετε το νεκρο ψαρι . Αυτό είναι το αποτέλεσμα μετά απο επιθεση της μαύρης ασθένειας. Είναι ιάσιμη; Πώς; Ω! Ναι, μπορείτε να σωσετε τα ψάρια σας. Θα βοηθήσετε τα ψάρια σας για την καταπολέμηση του ιού. Τίποτα δεν μπορείτε να κάνετε για τον ιό, αλλά τα ψάρια μπορούν. Θα τoν πολεμήσουνε. Πρέπει να βοηθήσεται τα ψάρια σας ενώ είναι στην προσπαθια να καταπολεμησουν τον ιο. Μπορείτε να βοηθήσετε τα ψάρια στο να σταματήσουν - εμποδισουν τις δευτερογενείς λοιμώξεις να επιτεθούν σε αυτα , όπως τα παράσιτα και τα βακτηρίδια. Παράσιτα και βακτηρίδια επιτιθονται στο δισκο οταν αυτος μολυνθει με τον ιο της μαυρης ασθενειας. Η βλέννα είναι οτι καλύτερο για την αναπτυξη των βακτηρίων. Θα πρέπει να βοηθήσουμε τα ψάρια για να απαλλαγούν από αυτη και να μειώσουν την αύξηση των βακτηριδίων. Σταματήστε τον πολλαπλασιασμό των βακτηρίων. Επιτρέψτε στα ψάρια σας να επικεντρωθουν στην αντιμετώπιση του ιού και εσεις βοηθηστε τα στο να σκοτωσετε και να απομακρυνεται τα βακτηρια . Οτιδηποτε μπορεί να σκοτώσει τα παράσιτα και τα βακτηρίδια μπορει να χρησιμοποιηθει, υπό την προϋπόθεση ότι τα ψάρια μπορούν να το ανεχτούν. Τα φάρμακα που βρέθηκαν χρήσιμα είναι το υπερμαγγανικό κάλιο, τετρακυκλίνη, Φορμόλη, Οξυτετρακυκλίνη και πολλοί άλλα. Ορθή εφαρμογή και δόσεις των ανωτέρω φαρμάκων είναι καθοριστικής σημασίας για την επίτευξη επιτυχούς θεραπείας. Πιο συνηθισμένο λάθος που κάνουν οι υπεύθυνοι των ψαριών είναι οι κακές αποφάσεις για την φαρμακευτική αγωγή και τις δόσεις. Θα χρειαστούν 5 έως 10 ημέρες για τη μάχη μεταξύ των ψαριών και των ιών. Όταν τα ψάρια σας εχουν ξεπεράσει το πρόβλημα του ιού, θα επικεντρωθει στα βακτηρίδια και τα παράσιτα. Θα χορηγησετε καποιο αντιβιοτικό για τα ψάρια σας. Μόλις αναρωσει το ψαρι θα έχει αντισώματα και ανοσία σε αυτόν τον ιό. Μεταφραση : Σιδέρης Γιώργος ( geosid ) Πηγη : clcdiscus.com Σημειωση : Eαν καποιος οπου περασαν τα ψαρια του την παραπανω ασθενεια εχει υλικο ( φωτογραφιες - βιντεο ) θα βοηθουσε πιστευω το ποσταρισμα και η μαρτυρια του :thumbup: Y.Γ : Συγχωρεστε με για τυχον ορθογραφικα λαθη Η λαθη στη μεταφραση (προσπαθησα να το κανω οσο ποιο κατανοητο γινεται )

Ζευγαρωμα και αναπαραγωγή Ο λιγότερο δαπανηρός τρόπος για την απόκτηση ενός ζευγαριού είναι πιθανώς να αγοράστει μια ομάδα πολύ μικρά ή μεσαιου μεγεθους δισκους και να τους αφησουμε να μεγαλωσουν μαζι .Οταν φτάσουν στην ενηλικίωση, ευελπιστούμε ότι τουλάχιστον ένα ζεύγος θα βγει στην ομαδα μας.Καλο θα ειναι να παρεχουμε στα ψαρια μας μερικους καταλληλους τοπους ωοτοκίας .Να επιλέξουν μεταξύ, π.χ. γλάστρα, ένα κομμάτι από σχιστόλιθο και μια ευρεία επένδυση φύλλων των φυτών. οι Δίσκοι είναι ωστόσο σε θέση να χρησιμοποιούν κωνο αναπαραγωγης στο ενυδρειο ως αντικειμενο ωοτοκιας. (Η να αγοραστει πιστοποιημενο ενηλικο ζευγαρι με το αναλογο κοστος ) Μπορείτε να παρατηρήσετε ότι ένα ζευγάρι δημιουργηται οταν παρουσιαζονται δειγματα συμπεριφορας οπως , αρχίζουν να κολυμπούν μακριά από το υπόλοιπο κοπαδι και τρωνε μαζι .Με λίγη τύχη, σύντομα θα δείτε να φρουρούν ένα μέρος του ενυδρείου και να καθαριζουν ενα μερος για να γινει η αναπαραγωγη .Κατα την αναπαραγωγη το θηλυκο θα αφησει μια σειρα απο αυγα και ο αρσενικος θα πρεπει να παει να τα γονιμοποιηση , η ολη διαδικασια μπορει να διαρκεση μεχρι και πανω απο μια ωρα.Οταν ολα τα αυγα τοποθετηθουν και γονιμοποιηθουν τελειωνει η διαδικασια αναπαραγωγης . Το ζευγαρι θα αρχισει να φυλαει το μερος οπου εχουν τοποθετηθει τα αυγα και να τα αεριζουν.Τα αυγά εκκολάπτονται κανονικά εντός δύο ημερών και οι γονείς θα βοηθήσουν τα ιχθύδια να βγουν απο το κελυφος και να τα μεταφερουν σε αλλο σημειο του ενυδρειου Μετά απο δυο (τρεις ) μερες οι γονοι θα ξεκινησουν να κολυμπανε ελευθερα (κολανε στους γονεις ) . Οι γονεις θα ειναι απασχολημενοι στο να μαζευουν τα μικρα οταν αυτα απομακρινονται απο την υπολοιπη ομαδα.Θα μαζευουν τα μικρα μεσα στο στομα τους και στη συνεχεια θα τα ελευθερωνουν μαζι με τους υπολοιπους γονους .Καθως ολο και περισσοτερα μικρα θα μεγαλωνουν θα ειναι ιδιαιτερα δυσκολο να τα μαζευουν οι γονεις σε ενα μερος.Τα μικρα σιγα σιγα θα αρχισουν να τρωνε απο τις πλευρες των γονεων τους , μερικα απο τα μικρα ισως να πεθανουν διοτι δεν βρισκουν τους γονεις στο χρονο που θα πρεπει να τραφουν. Συνηθισμενα προβληματα κατα την αναπαραγωγη Ορισμενα ψαρια δεν θελουν καν να ζευγαρωσουν ουτε και να διατηρουνται σε εξαιρετικες συνθηκες .Αλλα ζευγαρωνουν αλλα δεν καταφερνουν να φτασουν τοσο μακρια ωστε τα μικρα να κολυμπουν μονα τους yπαρχουν μερικα πραγματα που μπορουμε να κανουμε για να βελτιωσουμε τα ποσοστα μιας επιτυχημενης αναπαραγωγης ,αλλα υπαρχουν και περιπτωσεις οπου τιποτα δεν θα βοηθησει .Μερικες φορες οι χομπιστες θα πρεπει απλα να συνειδητοποησουν οτι ορισμενα ψαρια δεν κανουν για ζευγαρωμα και θα πρεπει να ειναι ικανοποιημενοι μονο και μονο με την διατηρηση τους . Η υπογονιμοτητα μπορει να οφειλεται σε διαφορους λογους , συμπεριλαμβανομενων των γενετικων ανωμαλιων , τις επαναλλημενες αναπαραγωγες , ασθενειες,φαρμακα και διατροφικες ανεπαρκειες μπορουν ολα αυτα να οδηγησουν σε προσωρινη στειροτητα η οποια μπορει να θεραπευτει με αναπαυση και καταλληλη θεραπεια των ασθενειων , με την παροδο του χρονου και με καλη διατροφη .Μονιμη στειροτητα ειναι πολυ ποιο σοβαρη και μπορει για παραδειγμα να προηλθε απο μονιμες ζημιες που προκαλουνται απο παρασιτα εσωτερικα Η απο καταχρηση αντιβιοτικων . Ειναι συνηθισμενο φαινομενο δυο θηλυκα ψαρια ( Δισκοι ) να σχηματιζουν ζευγαρι ακομα και αν υπαρχουν αρσενικα ψαρια μεσα στο ενυδρειο μας .Αυτο το ζευγαρι θα λειτουργησει ακριβως οπως ενα ετεροφυλοφιλο ζευγαρι , θα τρωνε μαζι , θα φυλανε το εδαφος τους , θα καθαρισουν χωρο για την αναπαραγωγη και θα περασουν απο τις πραγματικες κινησεις ωοτοκιας .Το προβλημα βεβαια ειναι οτι τα αυγα δεν θα γονιμοποιηθουν . Ορισμενα ζευγαρια αφηνουν τα αυγα τους ταυτοχρονα ενω αλλα μπορει να αφησουν το ενα θηλυκο τη μια βδομαδα και το αλλο την επομενη .Ο μονος τροπος για να σπασει ο δεσμος μεταξυ τους ειναι να χωριστουν και να μεινουν μαζι με αρσενικα ψαρια . Ενα ζευγαρι που τσακωνεται ειναι ενα ακομα προβλημα για μια επιτυχημενη αναπαραγωγη .Μερικες φορες οι καυγαδες ειναι ηπιοι οποτε μπορουμε να αφησουμε το ζευγαρι να τα βρει μονο του ,αλλες φορες οι καυγαδες ειναι ποιο εντονοι οπου εκει θα πρεπει να απομακρινουμε το ενα ψαρι για να αποφυγουμε εναν σοβαρο τραυματισμο.Μπορουμε να δοκιμασουμε να ξανα βαλουμε μαζι το ζευγαρι μετα απο μερικες μερες ελπιζοντας οτι τα πραγματα θα ειναι καλυτερα .Το να μην χωρισουμε το ζευγαρι για να μην χασουμε τα αυγα δεν ειναι και η καλυτερη λυση μιας και οι εντονοι καυγαδες αργα η γρηγορα θα φερουν σαν αποτελεσμα να χαθουν τα αυγα - ψαρια . Μεγαλωνοντας μια γεννια απο Δισκους Κατα την διαρκεια των πρωτων ημερων τα μωρα θα τρωνε απο τους γονεις τους και το μονο πραγμα που μπορουμε να κανουμε ειναι να κρατησουμε τους γονεις καλοθρεμενους ,να πραγματοποιουμε συχνες αλλαγες νερου για να διατηρουμαι την ποιοτητα του νερου .Μετα την 4-5 ημερα μπορουμε να ταιζουμε τα μικρα με νεοεκκολαφθησα αρτεμια .Ξεκινηστε με μικρες ποσοτητες ετσι ωστε να μην επιβαρυνεται η ποιοτητα του νερου .Τα μικρα θα τρωνε απο τους γονεις για 2-3 βδομαδες και η αρτεμια απλα θα ειναι ενα συμπληρωμα στη διατροφη τους . Οσο περισσοτερος ειναι καιρος που μενουν τα μικρα μαζι με τους γονεις τοσο μεγαλυτερη ειναι η πιθανοτητα να κολησουν καποιο εσωτερικο παρασιτο απο τους γονεις .Οι περισσοτεροι εκτροφεις δεν αφηνουν τα μικρα παραπανω χρονο μαζι με τους γονεις απο οσο οταν ειναι στη φυση .Περιπου στις 7 με 10 μερες αφου τα μικρα θα κολυμπουν ελευθερα μπορουν και αναπτυσονται γρηγορα και μπορουν να επιβιωσουν χωρις τους γονεις σε μια ξεχωριστη δεξαμενη (ενυδρειο) . Μπορουμε να ταιζουμε τα μικρα με αρτεμια και να τους δινουμε μια φορα στο τοσο μικρα σκουλικια ετσι ωστε να εχει ποικιλια η διατροφη τους .Καθως το στομα τους μεγαλωνει θα ειναι σε θεση να φανε daphnia , μικρες προνυμφες κουνουπιων και αλλα παρομια προιοντα .Να μην ταιζουμε fleik εως οτου φτασουν στην ηλικια των 4 εβδομαδων .Για να δεχτουν τα φλεικ τους περνει λιγο καιρο .Οταν τα μικρα φτασουν στο μεγεθος ενος κερματος (10 σεντ ) ειναι αρκετα μεγαλα στο να φανε κατεψυγμενη μοσχαροκαρδια ξεκινηστε με μονο μια φορα την ημερα και σιγα σιγα μπορειτε να το αυξησετε .Οταν το ψαρι εχει μαθει να τρωει φλεικ , μοσχαροκαρδια και κοκκινο σκουλικι ειναι ο καιρος να σταματησουμε να ταιζουμε αρτεμια . Ασθενειες των Δισκων Οπως και σε πολλα αλλα ψαρια ο δισκος μπορει να αναπτυξει μια πληθωρα διαφορετικων προβληματων υγιειας .Σε αυτο το αρθρο θα αναφερω μερικα απο τα ποιο συχνα εμφανιζομενα προβληματα.Με τον εντοπισμο μιας ασθενειας σε πρωιμο σταδιο εχετε μεγαλες πιθανοτητες να επαναφερεται το δισκο στην αρχικη του κατασταση .Ο καλυτερος τροπος για την προληψη ασθενειων ειναι να κραταμε τα ψαρια σε σωστο περιβαλλον (καταλληλη θερμοκρασια ,σωστη χημεια του νερου , χαμηλες ποσοτητες νιτρικων ,αποφυγη ραγδαιων αλλαγων ,κλπ) καθως και να υπαρχει μια ποικιλια στη τροφη . Τρυπα στο κεφαλι Η τρυπα στο κεφαλι ειναι μια αρκετα κοινη ασθενεια σε ορισμενες μεγαλες κιχλιδες , συμπεριλαμβανομενων και των Δισκων . Εγκαιρη θεραπεια ειναι πολυ σημαντικη δεδομενου οτι καθισταται ολοενα και δυσκολοτερο να θεραπευτει και να σημειωθει καποια προοδος , μπορει ακομα και να αποβει μοιραια .Ακομα και οταν το ψαρι καταφερει να θεραπευτει μετα απο θεραπεια το τραυμα μπορει να αφησει μονιμο σημαδι .θεραπευτικη αντιμετωπιση οταν η πληγη ειναι μικρη συνισταται .Μια απο τις συνηθεστερες μεθοδους αντιμετωπισης της ασθενειας ειναι η αυξηση της θερμοκρασιας απο 30 εως 36 βαθμους κελσιου πανω για μερικες μερες και να το διατηρησουμε στους 36 για 8-10 μερες , Η αυξημενη θερμοκρασια του νερου πρεπει παντα να συνδιαζεται με αυξημενο αερισμο του νερου για να διατηρητε ψηλα το ποσοστο οξυγονου . Η αυξηση της θερμοκρασιας μπορει να συνδιαστει με την χρηση Metronidazole (πωλειται με το εμπορικο ονομα flagyl ) μια φορα καθε τρεις μερες για ιδιαιτερα σοβαρες περιπτωσεις .Εαν δουμε οτι η αυξημενη θερμοκρασια ειναι ιδιαιτερα ανχωτικη για το δισκο μας θα πρεπει να την χαμηλωσουμε και να βρουμε αλλο τροπο για την θεραπεια του προβληματος .Μπορουμε για παραδειγμα να δοκιμασουμε μονο τη θεραπεια με flagyl. Gill Fluke Βραγχιοσκωληκες To Gill ειναι δυστυχως ενα συνηθες προβλημα για τους δισκους και ειναι ιδαιτερα επικινδυνο σε μικρα ψαρια .Το gill ειναι ενα εξωτερικο παρασιτο οπου καταστρεφει τα βραγχια και προκαλει δυσκολια στην αναπνοη και ακανονιστη κολυμβηση .Το μολυσμενο ψαρι μπορει επισης να κανει σπασμους Η να μεινει εντελος παραλυτο και να βυθιστει στο πατο .Μπορει να θεραπευτει με φορμολη αλλα την χρηση της δεν την προτιμαμε .Δεδομενου οτι τα ενηλικα ψαρια επηρεαζονται λιγοτερο απο gill , μολυσμενοι γονεις συχνα θα ειναι αρκετα υγιεις ωστε να αναπαραγονται . Οταν τα μικρα ψαρια θα ειναι σε μεγεθος (10 σεντ ) η μεταδοση gill απο τους γονεις θα ειναι ενα σοβαρο προβλημα .Το gill μπορει να προληφθει με την μετακινηση του γονου σε δικο του ενυδρειο μολις θα ειναι αρκετα μεγαλο για να φανε κατι αλλο εκτος απο την βλεννα των γονεων . white spot , velvet , costia white spot ( ICH ) , Velvet , costia δεν ειναι πολυ κοινα σε δισκους γιατι η υψηλη θερμοκρασια του νερου σε ενυδρεια με δισκους δημιουργει δυσμενες περιβαλλον για αυτους τους οργανισμους .Εαν το ψαρι σας αναπτυξει ich , velvet ή costia η καλυτερη πορεια δρασης ειναι το ανεβασμα της θερμοκρασιας εως τους 34 βαθμους . Το velver συνηθως φευγει μετα απο 2-3 ημερες με το ανεβασμα της θερμοκρασιας και η costia θα υποκυψει εντος 4 ημερων , To Ich θα πρεπει να υποβαλεται σε θεραπεια για 10 μερες δεδομενου οτι το παρασιτο που προκαλει τις λευκες κηλιδες ειναι ευαισθητο στη θερμοτητα . costia ick hole in head Εσωτερικα παρασιτα . Οι δισκοι μπορει να εχουν εσωτερικα παρασιτα χωρις να ειναι αρρωστοι , αλλα σε ορισμενες περιπτωσεις τα παρασιτα θα αρχισουν να πολλαπλασιαζονται με γεωμετρικη προοδο και μπορει να απειλησουν με σοβαρο κινδυνο τα ψαρια .κοινα προειδοποιητικα σημαδια ειναι η απίσχναση και τα λευκα κοπρανα .Μπορει να ειναι δυσκολο να διαγνωσουμε με ακριβεια το παρασιτο που ειναι υπευθυνο χωρις να εκτελεσουμε καποια αυτοψια , αλλα πολλα παρασιτα ειναι ευτυχως ευαισθητα σε θεραπεια με metronidazole (Flagyl) .Η Αυξηση της θερμοκρασιας καθως και ο καλος αερισμος σινισταται .Εαν ο δισκος τρωει μπορειτε να ετοιμασετε ενα διαλυμα 200ml νερου και 10ml υγρου Flagyl και να μουλιασετε το φαγητο του σε αυτη οπως ζωντανα σκουλικια η προνυμφες για περιπου μια ωρα .Να ταιζεται το δισκο σας καθε 2-3 μερες με τροφη μουλιασμενη με φαρμακο καθε 2-3 μερες για 10 μερες .Εαν ο δισκος σταματησει να τρωει τοτε ειναι ποιο δυσκολο το ταισμα της τροφης και θα πρεπει να γινει με μια συριγγα χωρις την βελονα απευθειας στο στομα του.Ετοιμαστε ενα μειγμα απο ενα μερος υγρου flagyl ,2 μερη απο υγρη τροφη για μωρα και τρια μερη νερου.Η υγρη τροφη ειναι για να εμποδισει το ψαρι να πεθανει απο την πεινα κατα τη διαρκεια της θεραπειας .Προσθεστε το μειγμα στη συριγγα , τοποθετηστε το δισκο σε μια υγρη πετσετα, Mε την συριγγα δωστε απευθειας στο ψαρι 2ml και περιμενετε να καταπιει προτου να το επιστρεψετε στο ενυδρειο .Θα απομακρυνει πολυ μειγμα με το στομα και τα βραγχια του αλλα τουλαχιστον ενα κομματι θα πρεπει να το καταπιει .Θα πρεπει να το ταιζουμε 2 φορες την ημερα με αυτο το τροπο μεχρι να αρχισει να ανακαμπτει.Οποιο ψαρι ειναι εκτεθιμενο σε αυτην την θεραπεια ειναι φυσικα παντα αρκετα στρεσαρισμενο ειδικα καποιο που εχει ηδη αποδυναμωθει απο τα παρασιτα . Βακτηριακες λοιμωξεις Βακτηριακες λοιμωξεις ειναι κοινες σε ενυδρεια οπου δεν συντηρουνται σωστα αλλα μπορει να συμβουν και σε ''τελεια'' ενυδρεια , καθως και εαν εισαστε ατυχος .Ειναι φυσικα αδυνατο να προσδιοριστει το βακτηριο χωρις να γινει εξεταση σε καποιο εργαστηριο ,ομως υπαρχουν αρκετα φαρμακα που πωλουνται και ειναι γνωστα οτι επιτιθονται σε ενα ευρυ φασμα βακτηριων .Μπορειτε για παραδειγμα να χρησιμοποιησετε chloromycetin , αγοραστε την υπο μορφη σκονης και βαλτε ενα κουταλακι του γλυκου ανα 100 λιτρα νερου .Ο υπολογισμος της ακριβης ποσοτητας νερου μεσα στο ενυδρειο ειναι σημαντικος για την αποφυγη υπερβολικης δοσης .Σε πολλες περιπτωσεις θα δειτε σημαντικη βελτιωση τις πρωτες 8 ωρες .Η chloromycetin θα διαλυθει στο ενυδρειο μετα τις 12 ωρες και μπορει να χρειαστει και δευτερη δοση μετα απο 2 μερες για να ειμαστε σιγουροι . Πηγη . http://www.aquaticcommunity.com/discusfish/discus2.php Μεταφραση : Σιδέρης Γιώργος (geosid) Ευχαριστω τον William ( Administrator ) του φορουμ http://www.aquaticcommunity.com/aquariumforum/ για την παραχωρηση της αδειας για χρηση και μεταφραση στα Ελληνικα του παραπανω κειμενου . Y.Γ : οι φωτογραφιες που βρισκονται στο παραπανω ποστ ειναι ποσταρισμενες με την αδεια φιλου-χομπιστα απο τη συλλογη του στο facebook . Υ.Γ2 : Συγχωρεστε με για τυχον ορθογραφικα λαθη Η για καποιο τυχαιο λαθος στη μεταφραση ( τα Αγγλικα μου δεν ειναι σε πολλη καλο επιπεδο ) και προσπαθω οτι κανω να το κανω με αυτα τα λιγα που ξερω . Ευχαριστω !!!

ΝΟΣΟΣ WHIRLING (Νόσος Στροβιλισμου) Πηγή: members.tripod.com/discus_unlimited/article/whirling.html Μετάφραση: RedBetta (Βασίλης). Τώρα και χομπίστες θα βρουν νέους δισκους να κυνηγούν τις ουρές τους ή να στροβιλίζονται κυκλικα. Αυτή η ασθένεια είναι σχεδόν πάντα θανατηφόρα για τα ψάρια που εμφανίζουν συμπτώματα της αλλά λίγα μπορούν να επιβιώσουν της νόσου. Αυτά θα εχουν παραμορφωθεί κατά κάποιο τρόπο και θα είναι φορείς της ασθένειας σε ολόκληρη τη ζωή τους. Η ασθένεια είναι γνωστή ως νόσος Whirling και προκαλείται από Myxosoma, cerebralis η οποία είναι μια ιογενής λοίμωξη. Δεν υπάρχει γνωστή θεραπεία που έχει αποδειχθεί να είναι αποτελεσματική. Αυτά τα ψάρια που μολύνονται είναι ιδιαίτερα μολυσματικα σε άλλα ψάρια. Σπόροι από τη νόσο στροβιλισμου μπορεί να παραμείνουν στους ιστούς των ψαριών για έως και δέκα χρόνια να επιβιώσουν και να αποτελούν συνεχή πηγή των σπορων που μπορουν να μεταδοθουν οχι μονο σε άλλα ψάρια, αλλά και στο περιβαλλον που μπορεί να εξακολουθήσει να αποτελεί κίνδυνο για δέκα έτη ή ακομη περισσότερα. Για να κατανοήσουμε αυτή την ασθένεια μια μικρή ιστορία της θα μπορούσε να είναι χρήσιμη. Κάποια στιγμή αυτή η μόλυνση ήταν γνωστη μόνο μεταξύ των ψαριών κρύου νερού, κυρίως πέστροφες. Γενικά, αφανίστηκαν ολόκληρες γενιές μόλις ξεκίνησε σε φαρμες πέστροφας. Ωστόσο, όπως όλα τα έμβια όντα, ακόμη και τα ιογενή, θα προσαρμοστουν στις αλλαγές του περιβάλλοντος για να ζήσουν και να διατηρήσουν τη μορφή της ζωής τους. Είναι προφανές ότι συμβαίνει με αυτόν τον παράγοντα της νόσου. Έχει αλλάξει τώρα, ώστε να ειναι αποτελεσματικό στην επίθεση και αναπαραγωγή σε ζεστό νερό, καθώς και κρύου νερου ψάρια. Τα Myxosoma επιτιθεντε επί το πλείστον σε μικρά ψάρια μέσα στον πρώτο χρόνο της ζωής τους και οσο το ψάρι μεγαλώνει, η πιθανότητα εκδήλωσης της νόσου μειώνεται σημαντικά. Επίσης, η θνησιμότητα από την ασθένεια μειώνεται με την αύξηση της ηλικίας των ψαριών. Η ασθένεια προκαλεί παραμορφώσεις κάτω γνάθου, καθώς και παραμορφώσεις της κεφαλής και της σπονδυλικής στήλης. Τα ψάρια έχουν προσβληθεί από κατάποση των σπορων που εκλύουν τροφοζωιτες στο έντερο. Αυτα μεταφέρονται μέσω του αίματος στο χόνδρο κυρίως την περιοχή του κεφαλιού όπου αναπαράγονται. Γενικά η θνησιμότητα της νόσου αυξήθηκε και απο άλλα αίτια. Μόλις τα ψάρια αγχωθούν άλλη ασθένεια βρίσκει εύκολα μονοπάτια για να προκαλέσει συνθήκες αποδυνάμωσης με αποτελεσμα ακομη και το θάνατο. Η ασθένεια σε ζεστό νερό πρώτα είχε παρατηρηθει σε αγγελοψαρα, στη συνέχεια, ορισμένα είδη tetras, κατά τα τελευταία χρόνια έχει παρατηρηθεί συχνά σε δισκους. Η καλύτερη πορεία δράσης είναι να καταστραφουν τα μολυσμένα ψάρια, το συντομότερο δυνατό, να αποστειρώνεται όλος ο εξοπλισμός και ο χώρος που το ψάρι έχει επαφή με. Bare εχοντας κατά νου ότι τα σπόρια μπορούν να παραμείνουν αδρανή για δέκα ετη και περισσοτερο, στη συνέχεια επαναδραστηριοποιουντε για να προκαλέσουν ασθένεια σε άλλα ψάρια. Η θεραπεία με αντι-αντιβιοτικά πρέπει να απορριφθεί ως θεραπεία. Αυτό θα έτεινε να βοηθήσει μόνο στην μεταλλαξη της νόσου για να επιβιώσει. Δεν υπάρχει επιτυχής θεραπεία. Δεν υπάρχει θεραπεία. Καταστρέψτε τα ψάρια που εχουν εκτεθει στην ασθενεια. Jim Ε. Quarles Discus Unlimited Hatchery 5124 Mississippi Bar Dr. Orangevale, CA 95662 5124 Πηγή: members.tripod.com/discus_unlimited/article/whirling.html Cerebralis Myxobolus Επιστημονική ταξινόμηση Βασίλειο: Animalia Phylum: Cnidaria () Myxozoa Κατηγορία: Myxosporea Διαταγή: Bivalvulida Οικογένεια: Myxobolidae Γένος: Myxobolus Είδη: Μ. cerebralis Δυωνυμικό όνομα Cerebralis Myxobolus Hofer, 1903 Συνώνυμα Cerebralis Myxosoma Dubium Triactinomyxon Gyrosalmo Triactinomyxon Το Cerebralis Myxobolus είναι τα myxosporean παράσιτα salmonids που προκαλούν την ασθένεια whirling σε καλλιεργιες σολομου, πέστροφας και επίσης σε άγριους πληθυσμους ψαριών. Περιγράφηκε αρχικά στην πεστροφα, (Γερμανια), έναν αιώνα πριν, αλλά έχει διαδωθει και έχει εμφανιστεί στην Ευρώπη συμπεριλαμβανομενων Ρωσία, Ηνωμένες Πολιτείες, Νότια Αφρική και άλλες χώρες. Στη δεκαετία του '80, ανακαλύφθηκε οτι ο Μ. cerebralis μολύνε το tubificid oligochaete (ένα είδος τετμημένο σκουλήκι) για να ολοκληρώσει τον κύκλο της ζωής του. Το παράσιτο μολύνει τους οικοδεσπότες του με τα κύτταρά του με τό να τους διαπερνα με πολικές ίνες εκτιναγμένος από nematocyst. Η ασθένεια Whirling προσβαλλει τα νεαρα ψάρια (και γονους) με αποτελεσμα την σκελετικη παραμόρφωση και νευρολογικη ζημία. Τα ψάρια «περιστροφοντε» προς τα εμπρός σαν ένα αδέξιο ανοιχτήρι αντί να κολυμπουν κανονικά, βρίσκουν τη τροφη δύσκολα, και είναι πιό τρωτά στα αρπακτικα ζωα. Το ποσοστό θνησιμότητας είναι υψηλό για τα ψάρια, μέχρι 90% των μολυσμένων πληθυσμών, και εκείνοι που επιζούν παραμορφώνονται από το παράσιτο που κατοικει στους χόνδρους και τα κόκκαλα. Ενεργούν ως δεξαμενή για το παράσιτο, το οποίο απελευθερώνεται στο νερο μετά από το θάνατο των ψαριών. Ο Μ. cerebralis είναι ένα από τα σημαντικά myxozoans στα ψάρια καθώς επίσης και ένας από τα πιό παθογόνα. Ήταν πρώτο το myxosporean η παθολογία του οποίου και τα συμπτώματα περιγράφηκαν επιστημονικά. Το παράσιτο δεν είναι διαβιβάσιμο στους ανθρώπους. Ευαισθησία Το μέγεθος ψαριών, η ηλικία, η συγκέντρωση των σπορίων triactinomyxon, και η θερμοκρασία ύδατος όλες έχουν επιπτώσεις στα ποσοστά μόλυνσης στα ψάρια, αναλογα το είδος των ψαριών. Η ασθένεια ασκεί μεγαλύτερη επίδραση στα ψάρια λιγότερο από πέντε μηνών επειδή ο σκελετός τους δεν ειναι αποστεωμένος. Αυτό καθιστά τα νέα ψάρια πιό ευαίσθητα στις παραμορφώσεις και παρέχεται στο Μ. cerebralis περισσότερος χόνδρος με τον οποίο να ταΐζεται. Παθολογία Οι Μ. cerebralis μολύνσεις έχουν αναφερθεί από ένα ευρύ φάσμα των salmonid ειδών: 8 είδη «ατλαντικά» salmonids, Salmo; 4 είδη «ειρηνικά» salmonids, Oncorhynchus; 4 είδη προσροφητικού άνθρακα, Salvelinus; το Grayling, Thymallus Thymallus; και το Huchen, Hucho Hucho. Το Μ. cerebralis προκαλεί τη ζημία στους οικοδεσπότες του μέσω της σύνδεσης των σπορίων triactinomyxon και των μεταναστεύσεων των διάφορων σταδίων μέσω των ιστών και κατά μήκος των νεύρων, καθώς επίσης και με την αφομοίωση του χόνδρου. Η ουρά των ψαριών μπορεί να σκουρύνει, αλλά εκτός από τα τραύματα στο χόνδρο, τα εσωτερικά όργανα εμφανίζονται γενικά υγιή. Άλλα συμπτώματα περιλαμβάνουν τις σκελετικές παραμορφώσεις και τη «whirling» συμπεριφορά στο νέο ψάρι, που θεωρήθηκε για να έχει προκληθεί από μια απώλεια ισορροπίας, αλλά προκαλούνται πραγματικά από τη ζημία στο νωτιαίο μυελό και το χαμηλότερο μίσχο εγκεφάλου. Τα πειράματα έχουν δείξει ότι τα ψάρια μπορούν να σκοτώσουν Myxobolus στο δέρμα τους (ενδεχομένως χρησιμοποιουν αντισώματα), αλλά ότι τα ψάρια δεν επιτίθενται στα παράσιτα μόλις μεταναστεύσουν στο κεντρικό νευρικό σύστημα. Αυτή η απάντηση ποικίλλει από είδος σε είδος. Τα σπόρια απελευθερώνονται από το σκουλήκι Τ. tubifex σχεδόν αποκλειστικά όταν είναι η θερμοκρασία μεταξύ 10°C και 15°C, έτσι τα ψάρια στα θερμότερα ή πιό δροσερά ύδατα είναι λιγότερο πιθανό να μολυνθούν, και τα ποσοστά μόλυνσης ποικίλλουν εποχιακα. Διάγνωση Η μέτρια ή βαριά κλινική μόλυνση των ψαριών με την ασθένεια μπορεί να εντοπιστεί υποθετικά βάσει των αλλαγών στη συμπεριφορά και την εμφάνιση περίπου 35 έως 80 ημέρες μετά από την αρχική μόλυνση, αν και «ζημία ή ανεπάρκεια σε διαιτητικό tryptophan και ασκορβικό οξύ μπορει να προκαλέσει παρόμοια σημάδια, η «τόσο αποφασιστική διάγνωση μπορεί να απαιτήσει myxospores στο χόνδρο των ψαριών. Στις βαριές μολύνσεις, που εξετάζοντε ο χόνδρος μπορεί μικροσκοπικά να είναι όλα αυτά που απαιτείται για να βρουν τα σπόρια. Στις λιγότερο βαριάς μορφής μολύνσεις η πιό κοινή δοκιμή περιλαμβάνει την πέψη του κρανιακού χόνδρου με πρωτεάσεις pepsin και trypsin (το pepsin-trypsin αφομοίωση-PTD) πρίν ψάξουμε τα σπόρια. Το κεφάλι και άλλοι ιστοί μπορούν να είναι περαιτέρω εξετασμένοι χρησιμοποιοντας ιστοπαθολογία για να επιβεβαιώσει ότι η θέση και η μορφολογία των σπορίων ταιριάζουν με αυτό που είναι γνωστό για Μ. cerebralis. Ορολογικός προσδιορισμός των σπορίων σε χρησιμοποίηση τμημάτων ιστού αντίσωμα αυξάνεται ενάντια στα σπόρια επίσης πιθανός. Η ταυτότητα παρασίτων μπορεί επίσης να είναι επιβεβαιωμένη χρησιμοποιωντας αλυσιδωτή αντίδραση πολυμεράσεων. Πρόληψη και έλεγχος Μερικοί βιολόγοι έχουν προσπαθήσει να αφοπλίσουν τους σπόρους triactinomyxon με το να τους καινε πρόωρα. Στο εργαστήριο, μόνο ακραία οξύτητα ή basicity, συγκρατιση στις υψηλές συγκεντρώσεις των αλάτων, ή την ηλεκτρική τρέχουσα προκαλούμενη πρόωρη απαλλαγή ινών neurochemicals, cnidarian chemosensitizers, και η πέστροφα βλεννώδης ήταν ατελέσφορη,[26] όπως ήταν τα αναισθητοποιημένα ή νεκρά ψάρια. Εάν τα σπόρια θα μπορούσαν να αφοπλιστούν, θα ήταν ανίκανα να μολύνουν τα ψάρια, αλλά είναι ασαφές εάν οποιεσδήποτε από τις μεθόδους που ελειτούργησαν στο εργαστήριο θα μπορούσαν να υιοθετηθούν στις άγριες περιοχές. Μερικές πιέσεις των ψαριών είναι ανθεκτικότερες από άλλα, ακόμη και μέσα στα είδη η χρησιμοποίηση των ανθεκτικών πιέσεων μπορεί να βοηθήσει να μειώσει την επίπτωση και τη δριμύτητα της ασθένειας στην υδατοκαλλιέργεια. Υπάρχουν επίσης κάποια λεπτομερή στοιχεία ότι οι πληθυσμοί ψαριών μπορούν να αναπτύξουν την αντίσταση στην ασθένεια με την πάροδο του χρόνου. Επιπλέον, aquaculturists μπορουν να αποφύγουν τις Μ. cerebralis μολύνσεις με την μη χρησιμοποίηση των χωμάτινων λιμνών για την ανατροφή των νέων ψαριών αυτό τους κρατά μακρυά από μολυσμένα ενδεχομένως tubificids και καθιστά ευκολότερο να αποβάλλουν τα σπόρια και oligochaetes μέσω της διήθησης, της χλωρίωσης, και του υπεριώδους βομβαρδισμού. Τελικά, μερικά φάρμακα όπως φουραζολιδόνη, furoxone, benomyl, fumagillin, proguanil και clamoxyquine έχουν παρουσιασει μειωση στη ανάπτυξη σπορίων, η οποία μειώνει τα ποσοστά μόλυνσης. Παραδείγματος χάριν, μια μελέτη έδειξε η σίτιση Fumagillin Oncorhynchus mykiss μείωσε τον αριθμό μολυσμένων ψαριών από μεταξύ 73% και 100% μεταξύ σε 10% και 20%. Δυστυχώς, αυτή η επεξεργασία θεωρείται ακατάλληλος για τους άγριους πληθυσμούς πεστροφών, και καμία επεξεργασία φαρμάκων δεν έχει αποδειχθεί πάντα για να είναι αποτελεσματική στις μελέτες που απαιτούνται στις Ηνωμένες Πολιτείες για εγκριση απο τη Διοίκηση τροφίμων και φαρμάκων redbetta: Αυτο που θα δειτε στο video, ποναει και ραγιζει η καρδια σου, αλλα πρεπει να ειμαστε γνωστες ειναι το αρχικο σταδιο και καταληγει στις λεγομενες σπιντες. Αυτο ειναι το Whirling.