Paracentropyge multifasciata

Το είδος αυτό είναι πολύ ντροπαλό. Για αυτόν τον λόγο, είναι πολύ σημαντικό να δημιουργηθούν οι κατάλληλες κρυψώνες για να χρησιμοποιηθούν ως καταφύγιο. Δεν του αρέσει το πολύ φως, και για να περνά περισσότερο χρόνο έξω από τις κρυψώνες του θα πρέπει να του παρέχεται ένα λιγότερο έντονα φωτισμένο ενυδρείο. Επειδή συλλέγεται σε βαθύτερα νερά μπορεί να τραυματιστεί όταν έρχεται στην επιφάνεια και αυτό μπορεί να οδηγήσει σε εσωτερικές λοιμώξεις που προκαλούν πρήξιμο στα πλευρά, μια ασθένεια που δύσκολα αντιμετωπίζεται. Δεν πρέπει να συμβιώνει με επιθετικά ψάρια, γιατί αν είναι φοβισμένο, θα είναι ακόμα λιγότερο πιθανό να βγει από τις κρυψώνες του και να δεχτεί φαγητό.

Αν και στη φύση θεωρείται παμφάγο, στο ενυδρείο τρώει με μεγάλη δυσκολία. Γι’ αυτό καλό είναι να υπάρχει ζωντανός βράχος, ώστε οι μικροοργανισμοί και οι άλγες να αποτελέσουν ένα κατάλληλο συμπλήρωμα μέχρι να μπορέσετε να το πείσετε να φάει. Κατεψυγμένα ή ζωντανά μυσιδώδη (mysid shrimps) αποτελούν ένα καλό πρώτο φαγητό. Αν τα καταφέρετε, θα πρέπει να του προσφέρετε επίσης τροφές που να περιέχουν Spirulina και αποξηραμένα φύλλα μακροφυκών (nori).

Ζει σε κοραλλιογενείς υφάλους σε βάθη από 3 έως 80 μέτρα. Απαντάται σε σπηλιές κολυμπώντας συνήθως ανάποδα, με την κοιλιά του να κοιτάζει προς τη σπηλιά, από την οποία σπάνια απομακρύνεται. Ζει μόνο, σε ζεύγη ή και σε μικρές ομάδες που αποτελούνται από ένα αρσενικό και το χαρέμι του. Είναι πρωτόγυνο ερμαφρόδιτο, που σημαίνει ότι το θηλυκό μπορεί να εξελιχθεί σε αρσενικό κατά τη διάρκεια της ζωής του.