Genicanthus bellus

Το είδος αυτό δεν είναι από τα ευκολότερα του γένους. Συχνά υποφέρει από την ασθένεια της “νηκτικής κύστης” (swim bladder) που οφείλεται σε ακατάλληλες πρακτικές συλλογής. Παρ’ όλα αυτά, αν αποκτήσουμε ένα υγιές δείγμα, συνήθως θα εγκλιματιστεί σε ένα βαθύ ενυδρείο με χαμηλό φωτισμό και δυνατή ροή νερού. Τα θηλυκά τείνουν να προσαρμόζονται ευκολότερα από τα αρσενικά. Τα αγγελόψαρα αυτού του γένους είναι τα καταλληλότερα για το ενυδρείο υφάλου αφού δεν αποτελούν απειλή για κοράλλια (υπάρχουν λίγες αναφορές για περιστασιακή κατανάλωση μαλακών κοραλλιών του γένους Xenia και Anthelia).

Είναι δραστήριο ψάρι που πρέπει να ταΐζεται δύο με τρείς φορές την ημέρα. Μπορεί να απαιτηθεί ζωντανή τροφή για να αρχίσει να τρώει, αλλά συνήθως θα αρχίσει να ανταποκρίνεται σε όποια τροφή και να του προσφερθεί. Η διατροφή του θα πρέπει να ποικίλει και να περιλαμβάνει ψιλοκομμένες φρέσκες ή κατεψυγμένες γαρίδες και παρασκευάσματα που περιέχουν Spirulina. Θα τρέφεται επίσης με νηματοειδείς αλλά και διατομικές άλγες που αναπτύσσονται στο ενυδρείο. Στη φύση τρέφεται με ζωοπλαγκτόν και άλγη, ενώ περιστασιακά με σπόγγους, πολυχαίτες και βρυόζωα.

Ζει σε κοραλλιογενείς υφάλους σε βάθη από 25 έως 100 μέτρα. Απαντάται μόνο ή σε μικρές ομάδες που αποτελούνται από ένα αρσενικό και το χαρέμι του, συνήθως τρία με έξι θηλυκά. Είναι πρωτόγυνο ερμαφρόδιτο, που σημαίνει πως αν το αρσενικό χαθεί το κυρίαρχο θηλυκό θα αλλάξει φύλο μέσα σε 2-3 εβδομάδες. Το αγγελόψαρο αυτό παρουσιάζει φυλετικό διμορφισμό.