Forcipiger longirostris

Αυτό το πεταλουδόψαρο δεν είναι τόσο ανθεκτικό όσο το πανομοιότυπο Forcipiger flavissimus, λόγω του πολύ μικρού στόματός του και της συνεπαγόμενης ιδιαιτερότητάς του να τραφεί. Προτιμά ένα ενυδρείο με αρκετές κρυψώνες και ήσυχους συγκάτοικους. Είναι ιδιαίτερα επιθετικό με μέλη του ίδιου είδους, γι’ αυτό είναι καλύτερο να κρατάμε μόνο ένα στο ενυδρείο. Δεν θα δημιουργήσει κανένα πρόβλημα σε ενυδρεία υφάλου, αφού δεν τρέφεται ούτε με σκληρά, ούτε με μαλακά κοράλλια.

 
Αυτό το είδος έχει πολύ μικρό στόμα και έτσι μπορεί να καταναλώσει μόνο πολύ μικρά κομμάτια τροφής. Πρέπει να του παρέχουμε πολύ ψιλοκομμένα φρέσκα και κατεψυγμένα μαλάκια, οστρακόδερμα και γαρίδες. Ένας καλός τρόπος για να τραφεί είναι και οι μικροοργανισμοί που κατοικούν στον ζωντανό βράχο, όπως κωπήποδα και πολυχαίτες. Δεν αποτελεί απειλή για σκληρά και μαλακά κοράλλια αφού δεν περιλαμβάνονται στις διατροφικές του συνήθειες.

Ζει σε υφάλους σε βάθη από 5 μέχρι 200 μέτρα. Απαντάται μόνο, σε ζευγάρια ή και σε τρίο. Όταν δημιουργεί ζευγάρια, πολλές φορές χωρίζεται από τον σύντροφό του για να τραφεί και επανασυνδέεται. Όταν τσακώνεται με άλλα ψάρια σκύβει και προτάσσει τα μακριά αγκάθια στη ράχη του για να υπερασπιστεί το εαυτό του. Μοιάζει πολύ με το Forcipiger flavissimus με την διαφορά πως έχει μακρύτερο ρύγχος, τα μάτια του είναι μαύρα και έχει σκούρες βουλίτσες στο στέρνο του.