Dascyllus aruanus

Αν και τα νεαρά είναι “γλυκούλια”, όσο μεγαλώνουν γίνονται πολεμόχαρα. Ως εκ τούτου είναι καλύτερα να μην φιλοξενούνται με ήσυχα ψάρια, εκτός εάν το ενυδρείο είναι μεγάλο και τοποθετηθούν τελευταία.  Έχει αποδειχθεί πως ένα κοπαδάκι μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη των κοραλλιών με την έκκριση θρεπτικών ουσιών υπό τη μορφή αζωτούχων αποβλήτων και με την αύξηση της κυκλοφορίας ανάμεσα στα κλαδιά των κοραλλιών.

Εύκολο ψάρι που τρώει όλες τις τροφές που θα του προσφερθούν. Στη φύση τρέφεται ως επί το πλείστον με νηματοειδή φύκια, άλγες και κωπήποδα. Σε ορισμένες περιπτώσεις τρέφεται επίσης με υδρόζωα, αυγά ψαριών και μικρά καρκινοειδή.

Ζει σε κοραλλιογενείς υφάλους σε βάθη από 1 έως 12 μέτρα, ανάμεσα στα κλαδιά διάφορων κοραλλιών, χωρίς να απομακρύνεται από το κοράλλι του περισσότερο από ένα μέτρο. Τα νεαρά ζουν σε είδη με μικρότερες διακλαδώσεις (π.χ. Pocillopora και Stylophora), ενώ τα μεγαλύτερα προτιμούν είδη πιο χονδροειδώς διακλαδισμένα ή λοβοειδή (π.χ. Acropora). Όταν απειληθούν κρύβονται αμέσως ανάμεσα στα κλαδιά των κοραλλιών τους. Δημιουργούν συχνά σταθερές ομάδες από 3 έως 25 άτομα. Απαντώνται επίσης και ετεροφυλόφιλα ζευγάρια. Μια έρευνα στην Ερυθρά θάλασσα έδειξε πως το 38% του δείγματος ήταν ζευγάρια, το 56% ομάδες από 3 έως 6 άτομα και το 6% κοπάδια περισσότερων των 6 ατόμων. Οι περισσότερες ομάδες αποτελούνταν από ένα αρσενικό και πολλά θηλυκά και νεαρά ψάρια.