Chaetodon madagaskariensis

Αυτή η πεταλούδα είναι αρκετά ανθεκτική, με την προϋπόθεση να υπάρχουν αρκετές κρυψώνες και ήσυχοι συγκάτοικοι. Συνηθίζει να γίνεται επιθετική με μέλη της ίδιας οικογένειας ή και του ίδιου είδους﮲ έτσι, εάν θέλουμε να κρατήσουμε περισσότερες από μία, οι πιθανότητες επιτυχίας θα αυξηθούν εάν τις τοποθετήσουμε σε μεγαλύτερο ενυδρείο ταυτόχρονα. Εάν ταΐζεται καλά και έχουμε κάνει προσεκτική επιλογή κοραλλιών, μπορούμε να την δοκιμάσουμε σε ένα ενυδρείο υφάλου (δεν θα πειράξει μαλακά κοράλλια όπως Sarcophyton και Lobophytum, αλλά τα αλκυονάρια παίζουν σημαντικό ρόλο στη διατροφή της σε ορισμένες περιοχές). Πρέπει όμως να την παρατηρούμε προσεκτικά: εάν ξεκινήσει να “χτυπά” κοράλλια θα πρέπει να την απομακρύνουμε. 

Παρόλο που στη φύση τρέφεται με πολύποδες σκληρών κοραλλιών, η δίαιτά του περιλαμβάνει επίσης άλλα ασπόνδυλα και άλγες. Θα μάθει να δέχεται και “τροφές ενυδρείου” αλλά μπορεί να απαιτηθεί ιδιαίτερη προσοχή και χρήση ζωντανών τροφών για να διασφαλιστεί ότι τρέφεται καλά, ιδίως όταν πρωτοεισάγεται στο ενυδρείο. Δεν πρέπει να το εμπιστευόμαστε σε ένα ενυδρείο ύφαλου.

Αυτό το είδος ανήκει στο σύμπλεγμα “xanthurus”, μαζί με το Chaetodon mertensii και το Chaetodon xanthurus που ζουν στον Ινδο-Ειρηνικό, και το Chaetodon paucifasciatus που ζει μόνο στην Ερυθρά. Tα είδη αυτά εξελίχτηκαν με “αλλοπάτρια ειδογένεση” (όταν πληθυσμοί ενός είδους δεν βρίσκονται σε επαφή μεταξύ τους, εμποδίζεται η γονιδιακή ροή και επιτρέπεται σε ένα είδος να εξελίσσεται ανεξάρτητα από το πατρικό είδος, ώστε βαθμιαία να καταστεί γενετικά διαφοροποιημένο τόσο ώστε να θεωρηθεί τελικά διαφορετικό είδος). Εύκολα ξεχωρίζουμε το Ch. paucifasciatus, αφού είναι το μόνο που έχει κόκκινο χρώμα στο πίσω μέρος του σώματός του και στην ουρά, ενώ τα άλλα τρία έχουν πορτοκαλί ή κίτρινο. Επίσης, τα σχέδια στο σώμα του Ch. xanthurus μοιάζουν περισσότερο με πλέγμα, ενώ των άλλων ειδών με μπούμερανγκ. Γενικά αυτά που ζουν στον Ινδικό έχουν μαύρες λωρίδες στα μάτια που δεν ενώνονται μεταξύ τους και μια κηλίδα σε σχήμα πέταλου περιτριγυρισμένη με ασημί στο μέτωπο. Αυτά από τον Ειρηνικό έχουν λωρίδες στα μάτια που ενώνονται και μια σκούρα μουτζούρα στο μέτωπο. Όλα φτάνουν τα 13-14 εκατοστά και ζουν σε βάθη από 4 έως 40 μέτρα (μόνο το Ch. mertensii φτάνει μέχρι τα 120 μέτρα).