Puntius Tetrazona (Bleeker, 1855)

[Ομάδα Δημιουργίας του ΑΖ]

Η φωτογραφία ανήκει στον Aquahobby.com.

Επιστημονικό Όνομα: Puntius tetrazona (Bleeker, 1855)
Κοινές Ονομασίες: Tiger barb, Sumatra barb, Barbus tetrazona, Capoeta tetrazona
Ελληνικό Όνομα: τιγράκι
Γενική κατηγορία: Characins
Τάξη: Cypriniformes
Οικογένεια: Cyprinidae

Μέγεθος: 7 εκατοστά με την ουρά. Στο ενυδρείο ίσως λίγο μικρότερα.

Βιότοπος: Νοτιοανατολική Ασία. Σουμάτρα, Ινδονησία, Βόρνεο. Προτιμά τα ρέματα και τους παραποτάμους με όχι ιδιαίτερα έντονη ροή, με καθαρό και πλούσιο σε οξυγόνο νερό καθώς και με πυκνή παρόχθια βλάστηση.

Συντήρηση στο ενυδρείο
PH: 6,5-8 (Ιδανικά: 6,5-7)
KH: - °dKH
GH: 5-19°dGH (Ιδανικά: 4-10°dGH)
Θερμοκρασία: 20-26°C
Λίτρα: 80 λίτρα κατ' ελάχιστο για μια μικρή ομάδα 6 ατόμων.

Κοινωνική συμπεριφορά: Έχουν αποκτήσει την φήμη επιθετικών ψαριών που θα δαγκώσουν στην πρώτη ευκαιρία τα πτερύγια των συγκατοίκων τους στο ενυδρείο. Και σε μεγάλο βαθμό όχι άδικα. Η επιθετικότητα αυτή είναι περισσότερο έντονη όταν τα λίτρα του ενυδρείου δεν επαρκούν ή όταν κρατούνται μόνα του ή σε μικρές ομάδες. Είναι κοινωνικό ψάρι και χρειάζεται την συντροφιά των ομοειδών του. Σε ένα μεγαλύτερο κοπάδι η ενοχλητική αυτή συμπεριφορά μειώνεται σημαντικά, καθώς γενικά είναι περισσότερο απασχολημένα με το να κυνηγιούνται μεταξύ τους από το να πειράξουν τα άλλα ψάρια. Σχηματίζουν μια χαλαρή ιεραρχία, με τα αρσενικά να δίνουν συνεχείς αλλά και ακίνδυνες μάχες σπρώχνοντας το ένα ψάρι το άλλο στόμα με στόμα μέχρι ο ηττημένος να τα παρατήσει και να απομακρυνθεί. Πάντως σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να αποφεύγεται η συγκατοίκηση τους με ντροπαλά και πιο αργοκίνητα ψάρια ή είδη με μακριά πτερύγια.

Διαχωρισμός φύλου: Δύσκολος ο διαχωρισμός στα νεαρά άτομα. Τα ενήλικα αρσενικά είναι πιο λεπτά και σαφώς πιο έντονα χρωματισμένα από τα θηλυκά, μα περισσότερο κόκκινο χρώμα στα πτερύγια και συνήθως έχουν μια έντονα κόκκινη μύτη. Γενικά τα αρσενικά είναι λίγο μικρότερα από τα θηλυκά.

Διακόσμηση ενυδρείου: Είναι πολύ δραστήρια και κινητικά ψάρια και χρειάζονται χώρο για να κινούνται ασταμάτητα κατά μήκος του ενυδρείου. Εξίσου σημαντική είναι και η ύπαρξη πυκνής βλάστησης για την παροχή ασφάλειας και κρυψώνων. Το ιδανικό λοιπόν είναι να υπάρχει πυκνή βλάστηση περιμετρικά του ενυδρείου αφήνοντας έτσι αρκετό ελεύθερο χώρο για κολύμπι.

Ζώνη Κολύμβησης: Κυρίως στα μεσαία και χαμηλότερα στρώματα του ενυδρείου.

Διατροφή: Είναι παμφάγο είδος, πολύ εύκολο στην διατροφή του. Θα δεχτεί όλες τις τροφές, αποξηραμένες, κατεψυγμένες (artemia, bloodwarms, daphnia κλπ) και ζωντανές (artemia, grindal, daphnia κλπ). Είναι απαραίτητο κάποιες από της αποξηραμένες τροφές που του παρέχουμε να περιέχουν φυτικά συστατικά ή άλγες. Προσοχή στην ποσότητα τροφής που του δίνουμε καθώς φαίνεται να έχουν ακόρεστη όρεξη και θα φάνε όση τροφή και να τους ρίξουμε.

Μέγιστη ηλικία στο ενυδρείο: 6 – 7 χρόνια.

Ιδανικοί Συγκάτοικοι: Αποφεύγουμε την συγκατοίκηση με ντροπαλά και αργοκίνητα ψάρια, καθώς επίσης και με είδη με μακριά πτερύγια, όπως αγγελόψαρα, guppy και gourami. Μπορούν να συνυπάρξουν χωρίς πρόβλημα με άλλα είδη barb, danio, loach και κάθε είδους γατόψαρο.

Υποείδη και υβρίδια: Υπάρχουν αρκετές χρωματικές ποικιλίες που δημιουργήθηκαν από τους εκτροφείς με επιλεκτική αναπαραγωγή. Δεν αποτελούν υβρίδια ή διαφορετικά είδη. Οι πιο γνωστές είναι η albino και η πράσινη (green ή mossy barb).

Αναπαραγωγή στο ενυδρείο: Η αναπαραγωγή τους είναι σχετικά εύκολη, όπως και η ανατροφή του γόνου. Σε πολύ καλές συνθήκες μπορούν να αναπαραχθούν σε ένα καλά στρωμένο και διατηρημένο ενυδρείο, ακόμα και χωρίς την δική μας παρέμβαση. Βέβαια ο αριθμός των μικρών που θα αναπτυχθούν σε ένα τέτοιο περιβάλλον θα είναι ελάχιστος, αν όχι μηδενικός. Αν λοιπόν θέλουμε να επιτύχουμε κάποια ικανοποιητικά ποσοστά επιτυχίας, θα πρέπει να εφαρμόσουμε μια πιο ελεγχόμενη διαδικασία με χρήση ενυδρείου γεννήστρας. Όσο μεγαλύτερο είναι τόσο περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας έχουμε. Τα αυγά σκορπίζονται στο νερό παρά τοποθετούνται σε συγκεκριμένο σημείο. Είναι κολλώδη, διαφανή και πέφτουν στον βυθό του ενυδρείου. Η διαμόρφωση του ενυδρείου μπορεί να γίνει με διάφορους τρόπους, με σκοπό πάντα την προστασία όσο το δυνατό περισσότερων αυγών, αφού τα ψάρια έχουν την τάση να τα τρώνε. Στο βυθό λοιπόν μπορούμε είτε να βάλουμε βότσαλα είτε να τοποθετήσουμε πάνω από το γυαλί μια σήτα με κατάλληλου μεγέθους ανοίγματα (μάτια) ώστε να διέρχονται εύκολα μέσα από αυτήν τα αυγά αλλά και θα απαγορεύει στα ενήλικα ψάρια να τα φτάσουν και να τα φάνε. Η σήτα αυτή τοποθετείται 2 με 3 εκατοστά πάνω από τον πυθμένα και στερεώνεται καλά, δημιουργώντας έτσι ένα ασφαλή χώρο για τα αυγά. Γεμίζουμε μέρος του ενυδρείου με κάποιο φυτό με λεπτά φύλλα ή με μάλλινες χοντρές κλωστές πλεξίματος δεμένες σε χοντρά ματσάκια. Γύρω από αυτά θα πραγματοποιηθεί κατά πάσα πιθανότητα το ζευγάρωμα. Τοποθετείται επίσης θερμοστάτης και ένα εκ των πρότερων καλά στρωμένο αερόφιλτρο.
Το νερό του ενυδρείο θα πρέπει να έχει θερμοκρασία γύρω στους 24 με 26°C, ελαφρώς όξινο ph, γύρω στο 6.5 και σκληρότητα gH μέχρι 10°dGH.
Τα ψάρια αποκτούν σεξουαλική ωριμότητα στην ηλικία των 2 μηνών περίπου και σε μέγεθος τα 3 εκατοστά. Προετοιμάζουμε το κοπάδι από το οποίο θα διαλέξουμε το ζευγάρι που θα χρησιμοποιήσουμε για την αναπαραγωγή ταΐζοντας το με ποικιλία ζωντανών τροφών. Αν έχει ξεχωρίσει από μόνο του κάποιο ζευγάρι, τότε επιλέγουμε αυτό, διαφορετικά διαλέγουμε τα πιο εύρωστα άτομα. Περιμένουμε μέχρι το θηλυκό να αποκτήσει αυγά. Αυτό φαίνεται σχετικά εύκολα καθώς η κοιλία του φουσκώνει αρκετά, αλλά μπορούμε τις περισσότερες φορές να διακρίνουμε και τα αυγά μέσα στο σώμα του. Εισάγουμε πρώτα το θηλυκό στο ενυδρείο γεννήστρα και το αφήνουμε μια ή δύο μέρες να προσαρμοστεί. Δεν ταΐζουμε μέσα στη γεννήστρα. Η γέννηση των αυγών γίνεται το πρωί. Όταν αντιληφθούμε την ύπαρξη τους θα πρέπει να αφαιρέσουμε τους γονείς. Ανάλογα με την προετοιμασία των ψαριών, γεννιούνται μερικές εκατοντάδες αυγών, τα οποία εκκολάπτονται μετά από 24 με 48 ώρες. Όταν οι νεοσσοί καταναλώσουν τον λεκιθικό τους σάκο, αρχίσουν να κολυμπούν ελεύθερα και θα τραφούν με infusoria μέχρι να μεγαλώσουν λίγο και να μπορούν να δεχτούν άλλες μικρού μεγέθους τροφές (υγρή τροφή, microworms, νέοεκκολαφθήσα αρτέμια). Από εκεί και πέρα δεν θα υπάρξει ιδιαίτερο πρόβλημα με την διατροφή τους.
Μεγάλη προσοχή φυσικά θα πρέπει να δοθεί στις συχνές και μικρές αλλαγές νερού, αλλά και στην απομάκρυνση τυχόν αφάγωτων υπολειμμάτων τροφής.

Γενικές πληροφορίες: Είναι ψάρια που θα συναντήσουμε ακόμα και στο μικρότερο κατάστημα με ενυδρειακά είδη. Είναι ανθεκτικό και ευπροσάρμοστο, δραστήριο και με όμορφα χρώματα. Με λίγα λόγια είναι ιδανικό για κάθε αρχάριο. Αν θέλουμε όμως να απολαύσουμε τα έντονα χρώματα και την αεικίνητη συμπεριφορά του και ταυτόχρονα να μη γίνεται ενοχλητικό ή και επικίνδυνο για τους υπόλοιπους συγκατοίκους, θα πρέπει να του παρέχουμε ικανοποιητικά λίτρα και όσο το δυνατό μεγαλύτερο κοπάδι.

 

Η φωτογραφία ανήκει στον Hristo Hristov, πηγή: petshop-zoomania.com

 

Το προφίλ δημιουργήθηκε από το χρήστη theodor72 στα πλαίσια των εργασιών της ProfiTeam