Δουλεύοντας με Plexiglass

[Aquazone Team]

Δουλεύοντας με Plexiglass

του Γιάννη Πατούνα

Η ιστορία του Plexiglass

Το Plexiglass για πρώτη φορά κατασκευάστηκε το 1928 σε διάφορα εργαστήρια και κυκλοφόρησε στην αγορά με την σημερινή του ονομασία από τη Γερμανική εταιρεία Rohn And Haas Gmbh το 1933. Η χρήση του τότε προοριζόταν για το θόλο στα μαχητικά αεροσκάφη του 2ου παγκοσμίου πολέμου. Τα διάφορα ονόματα με τα οποία το συναντάμε είναι: Plexiglas, Perspex, Acrylite, Acrylplast, ακρυλικό γυαλί ή απλά ακρυλικό.

Η χημική σύσταση του Plexiglass είναι το Polymethyl methacrylate (PMMA) ή poly(methyl 2-methylpropenoate).

Η καθαρότητα του υλικού, η ελαστικότητα, η ανθεκτικότητα, το μικρό του βάρος, καθώς και το γεγονός ότι δεν θρυμματίζεται, το έκανε να αντικαταστήσει σε πολλές εφαρμογές το γυαλί. Τα τελευταία χρόνια μάλιστα άρχισε να κάνει την εμφάνιση του και στο χώρο των ενυδρείων. Το συναντάμε τόσο σε μικρά ενυδρεία όσο και σε τεράστιες κατασκευές σε δημόσια ενυδρεία.

Είναι βασικά ένα σύγχρονο υλικό όπου κάθε χομπίστας θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει για διάφορες κατασκευές. Η εφαρμογή του φτάνει μέχρι εκεί που μπορεί να φτάσει η φαντασία του καθενός.

Πως δουλεύουμε με το Plexiglass

Η χρήση του είναι πολύ απλή. Χρειαζόμαστε έναν κόφτη για πλαστικά όπως σέγα, dremmel ή οτιδήποτε άλλο κάνει για την δουλειά μας και φυσικά κάποιο υλικό για να τα κολλήσουμε. Το μόνο υλικό που κολλάει εύκολα και γρήγορα το Plexiglass είναι το υγρό χλωροφόρμιο.

Για αρχή, αφού αποφασίσουμε τι θα κατασκευάσουμε, κόβουμε τα κομμάτια στις διαστάσεις που θέλουμε. Κατόπιν τα ενώνουμε και με την χρήση μίας κοινής σύριγγας, απλώνουμε ελάχιστο χλωροφόρμιο στις ενώσεις. Στη συνέχεια πιέζουμε για μερικά λεπτά και τα 2 κομμάτια έχουν κολλήσει. Η εφαρμογή στα κομμάτια που έχουμε κόψει πρέπει να είναι τέλεια, αλλιώς το χλωροφόρμιο θα περάσει μέσα από τα κενά που υπάρχουν και δεν θα κολλήσει τα 2 κομμάτια στα σημεία αυτά. Ένας εύκολος τρόπος να καλύψουμε τυχόν ατέλειες του κοψίματος κατά την ώρα της κόλλησης, είναι ο εξής: Κολλάμε όλη την υπόλοιπη επιφάνεια που θέλουμε. Στη συνέχεια σε ένα μικρό δοχείο ρίχνουμε λίγο χλωροφόρμιο και μερικά μικρά κομμάτια Plexiglass. Τα ανακατεύουμε για μερικά λεπτά, μέχρι τα κομμάτια του Plexiglass να λιώσουν πλήρως και το μείγμα να γίνει παχύρρευστο. Στη συνέχεια, πάλι με την χρήση της σύριγγας, παίρνουμε το μίγμα και το τοποθετούμε στο σημείο όπου οι 2 επιφάνειες δεν εφάπτονται πλήρως. Εδώ καλό θα ήταν να έχουμε κλείσει τη μία πλευρά της σχισμής με χαρτοταινία, έτσι ώστε ακόμα και αν το μίγμα μας είναι αραιό, να γεμίσει την σχισμή και να κολληθούν οι 2 επιφάνειες χωρίς να αφήσουν κανένα μεταξύ τους διάκενο.

Το Plexiglass επίσης είναι πολύ εύκολο να καμφθεί (κουρμπαριστεί) με τη χρήση θερμικού πιστολιού. Εδώ θέλει προσοχή ώστε να μη ζεστάνουμε πολύ την επιφάνεια του Plexiglass και αρχίσει να λιώνει. Ο τρόπος που το δουλεύουμε είναι και πάλι εύκολος. Θερμαίνουμε προσεκτικά και παράλληλα πιέζουμε το Plexiglass. Όταν φτάσει στην θερμοκρασία που χρειάζεται, θα δούμε ότι θα αρχίσει σιγά-σιγά να λυγίζει. Τότε σταματάμε το θερμαντικό πιστόλι και συνεχίζουμε να πιέζουμε μέχρι να πάρει την μορφή που θέλουμε.

Σε περίπτωση που θέλουμε να κουρμπάρουμε σωλήνες από Plexiglass, ένα καλό κόλπο που μπορούμε να κάνουμε είναι να γεμίσουμε από πριν τον σωλήνα με λεπτόκοκκη άμμο. Με τον τρόπο αυτό δεν τσακίζει η σωλήνα στο σημείο όπου θα γίνει η κούρμπα και δεν αλλάζει σημαντικά η διατομή της.

Είμαι σίγουρος ότι θα σκεφτείτε πολλά πράγματα που μπορείτε να φτιάξετε από Plexiglass. Ξεκινώντας από ένα μικρό ενυδρείο για γέννες, εσωτερική γεννήστρα, sump, φίλτρο άμμου, protein skimmer, artemia breeder καθώς και άλλα πολλά.