Trichogaster leerii (Bleeker, 1852)

Επιστημονικό Όνομα: Trichogaster leerii (Bleeker, 1852)
Κοινές Ονομασίες: Pearl Gourami
Ελληνικό Όνομα: Περλέ Γκουράμι
Τάξη: Anabantiformes
Οικογένεια: Osphronemidae

Μέγεθος: 10-12 εκατοστά.

Βιότοπος: Ρηχές περιοχές στην όχθη με πυκνή βλάστηση σε χαμηλής ροής ποτάμια και λίμνες στη Νοτιοανατολική Ασία: Βόρνεο, Μαλαισία, Σουμάτρα, Ταϊλάνδη και Malay Peninsula.

Συντήρηση στο ενυδρείο: Σαν αναβαντίδα θέλει χαμηλή ροή στο νερό, επιφάνεια νερού χωρίς ανατάραξη (τουλάχιστον στη μια πλευρά του ενυδρείου), δεν προτιμά τα ψηλά ενυδρεία και μπορεί να διατηρηθεί πολύ καλά τόσο σε blackwater συνθήκες με ξερά φύλλα, όσο και σε καλοφυτεμένα ενυδρεία με άφθονα φυτά επιφανείας. Το ενυδρείο πρέπει να έχει χώρο ανάμεσα στο καπάκι και την επιφάνεια του νερού για να μπορεί να ανασαίνει το απαραίτητο οξυγόνο.
PH: 5-7,5 (Ιδανικά: 6,5)
KH: -
GH: 4-15°dGH (Ιδανικά: 6-10°dGH)
Θερμοκρασία: 24-28°C (Ιδανικά: 25-26°C)
Λίτρα: 100 λίτρα το ελάχιστο αποκλειστικά για 1 αρσενικό και 2 θηλυκά.

Κοινωνική συμπεριφορά: Από τα πιο ήρεμα είδη γκουράμι όμως πρέπει να έχετε δύο τουλάχιστον θηλυκά για κάθε αρσενικό, καθώς μπορεί να γίνει πολύ ενοχλητικός. Θέλει προσοχή κατά την περίοδο αναπαραγωγής καθώς μπορεί ο αρσενικός ανάλογα του χαρακτήρα του, να τραυματίσει σοβαρά έως θανάσιμα την θηλυκιά. Θα κυνηγήσει και θα διώξει όποιο ψάρι εισβάλει στην περιοχή του μόνο αν το θεωρήσει απειλή για την φωλιά του. Με μεγαλύτερα ψάρια ή κιχλίδες θα χάσει την όρεξη του και τα χρώματα του και θα κρύβεται πολύ. Οι θηλυκές είναι αντίθετα πιο ήρεμα ψάρια και κάπου κάπου απλά θα αναμετρούν τις δυνάμεις τους χωρίς σοβαρές συγκρούσεις. Για δυο αρσενικά σε ένα ενυδρείο θα χρειαστεί πολύς χώρος και πάνω από 120 εκατοστά μήκος ενυδρείου με πολλές κρυψώνες. Κατά τα άλλα είναι πολύ φιλικά με τον άνθρωπο που τα φροντίζει και δεν θα διστάσει να δεχτεί τροφή και από το χέρι του, αν δεν το έχει τρομάξει αρκετές φορές με απότομες κινήσεις και θορύβους, για να τον φοβάται.
Τα Γκουράμι έχουν δυο μακριές κεραίες για κοιλιακά πτερύγια που είναι αρκετά ευαίσθητα όργανα και με αυτά αγγίζουν ότι θέλουν να εξερευνήσουν. Στις άκρες τους έχουν γευστικούς αισθητήρες.

Διαχωρισμός φύλλου: Στα ενήλικα μόνο ψάρια μπορεί να φανεί ότι ο αρσενικός έχει μακρύτερο ραχιαίο πτερύγιο και σε σωστές συνθήκες νερού, ο λαιμός του γίνεται κόκκινος. Τα θηλυκά είναι πιο μικρόσωμα και έχουν φουσκωτή κοιλιά.

Διακόσμηση ενυδρείου: Μπορεί να διατηρηθεί πολύ καλά τόσο σε blackwater συνθήκες με ξερά φύλλα, όσο και σε καλοφυτεμένα ενυδρεία με εύκολα φυτά. Τα φυτά επιφανείας και ο όχι δυνατός φωτισμός και στις δυο περιπτώσεις είναι απαραίτητα. Τα ξύλα με δεμένη moss θα ειναι επίσης ωραία διακόσμηση όπως και η μη ασβεστολιθική πέτρα. Ο βυθός προτιμάται να είναι από άμμο, καθώς βοηθάει στην αναπαραγωγική τελετουργία. Το ενυδρείο τους πρέπει να διαθέτει καπάκι αφού το ψάρι είναι πολύ καλός άλτης και μπορεί να βρεθεί εύκολα εκτός.

Ζώνη Κολύμβησης: Συνήθως στην επιφάνεια όπου παίρνουν τις ανάσες τους, αλλά εξερευνούν σε όλα τα επίπεδα του ενυδρείου τους.

Διατροφή: Στη φύση τρέφεται με έντομα όμως είναι παμφάγο ψάρι και θα δεχτεί αποξηραμένες τροφές, επίσης κατεψυγμένες 1-2 φορές την εβδομάδα (black ή/και white mosquito larvae, bloodworm, artemia, daphnia κλπ) και ζωντανές (λάρβες κουνουπιών, grindal, artemia, daphnia κλπ). Τάισμα μία με δύο φορές την ημέρα. Μία φορά την εβδομάδα μούλιασμα της τροφής τους σε μερικές σταγόνες βιταμίνης.

Μέγιστη ηλικία στο ενυδρείο: 5-8 χρόνια.

Ιδανικοί Συγκάτοικοι: Καλό είναι να αποφύγετε άλλα κυριαρχικά ψάρια όπως κιχλίδες και ψάρια fin nippers (που τσιμπάνε τα πτερύγια των συγκάτοικων τους) όπως Serpae Tetras ή Tiger Barbs. Ανάλογα το διαθέσιμο χώρο του ενυδρείου μπορεί να συγκατοικήσει με πολλά είδη που ζουν σε παρόμοιες παραμέτρους νερού. Loaches, Tetras, Rasboras, Corydoras, Plecos είναι καλές επιλογές.

Υποείδη και υβρίδια: -

Αναπαραγωγή στο ενυδρείο: Λίγο πριν ξεκινήσει η διαδικασία της αναπαραγωγής θα δείτε τον αρσενικό να παίρνει με το στόμα του άμμο από το βυθό και να τη σκορπίζει κάτω από το χώρο που χτίζει παράλληλα τη φωλιά του. Η φωλιά του είναι όπως του μονομάχου, φυσαλίδες που δημιουργεί με το στόμα του ο αρσενικός στην επιφάνεια του νερού.
Όταν ο αρσενικός σιγουρευτεί ότι η θηλυκιά είναι γεμάτη αυγά (κάτι που θα έχουμε φροντίσει και εμείς με την καλή διατροφή για 2-3 εβδομάδες με ζωντανή και κατεψυγμένη τροφή) θα την "καλέσει" κάτω από την φωλιά του και θα την κάνει αγκαλιάζοντας το σώμα της να βγάλει τα αυγά της, έτσι ώστε αυτός να τα γονιμοποιήσει και μετά να τα μαζέψει και να τα τοποθετήσει μέσα στη φωλιά από φυσαλίδες. Θα χαλάσει όση φωλιά δεν περιέχει αυγά και θα κρατήσει το κομμάτι της φωλιάς με τα αυγά μόνο για να προσέχει.
Αν είναι σε κοινωνικό ενυδρείο είναι πιθανό να μην πετύχει η αναπαραγωγή καθώς τα άλλα ψάρια θα προσπαθούν να φάνε τα αυγά, όπως και ενώ ο πατέρας ήταν ακούραστος φύλακας των αυγών, 4-5 μέρες μετά την εκκόλαψη τους και όταν ο γόνος αρχίσει να κολυμπά θα μεταμορφωθεί σε κυνηγό του.
Γι'αυτό η αναπαραγωγή πρέπει να επιχειρείται σε ξεχωριστό ενυδρείο με χαμηλής στάθμη νερό 10-20 εκ, με μηδενική ανατάραξη, και μερικά φυτά επιφανείας, όπου μετά την ωοτοκία οι θηλυκές να επιστρέφουν στο κυρίως ενυδρείο, και λίγες μέρες μετά την εκκόλαψη των αυγών να μεταφέρεται και ο αρσενικός.
Καλό είναι να ετοιμάσουμε rotifers γλυκού νερού, paramecia, infusoria για τις πρώτες μέρες της ζωής του γόνου αφού έχει καταναλώσει την τροφή απο το λεκιθικό του σάκο. Ζωντανούς ναύπλιους αρτέμιας για τη συνέχεια.
Καθημερινές αλλαγές νερού είναι απαραίτητες.

Γενικές πληροφορίες:

Αρσενικό


Νεαρά Θηλυκά



Θηλυκό αριστερά - Αρσενικό δεξιά - φωλιά από φυσαλίδες από πάνω τους.


Οι φωτογραφίες και τα βίντεο παραχωρήθηκαν από τον χρήστη delta66