Serrasalmus rhombeus (Linnaeus, 1766)

Επιστημονικό Όνομα: Serrasalmus rhombeus (Linnaeus, 1766)
Κοινές Ονομασίες: Black Piranha, White Piranha, Peruvian Black Piranha, Brazilian Black Piranha, Spotted Piranha, S. Niger Piranha.
Ελληνική αονομασία: Μαύρο Πιράνχας ή Πιράνια
Τάξη: Actinopterygii
Οικογένεια: Characidae

Μέγεθος: Στο ενυδρείο σπάνια ξεπερνά τα 40-45 εκατοστά, ενώ στη φύση φτάνει τα 60 εκατοστά και καμία φορά (πολύ σπάνια) μεγαλύτερο. Μεγαλώνει πολύ αργά, περίπου 3 εκατοστά το χρόνο (ανάλογα βέβαια και τα λίτρα-συνθήκες του ενυδρείου και τη διατροφή του). Τα μεγάλα ψάρια που συναντάμε σε ενυδρεία είναι συνήθως πιασμένα από τη φύση σε αυτό το μέγεθος.

Βιότοπος: Νότιος Αμερική. Συναντάται στις λεκάνες απορροής των ποταμών Αμαζόνιος και Ορενόκο. Ανάλογα τον ποταμό που προέρχεται έχει και διαφορετικά χρώματα. Κατοικεί σε διάφορους βιότοπους, αλλά ως ενήλικο προτιμά τους πιο μεγάλους και βαθείς ποταμούς με σχετικά γρήγορη ροή. Τα δε νεαρά συναντώνται σε πιο ήρεμα νερά με υποβρύχια ή παράκτια βλάστηση.

PH: 5,5 – 7,5 (Ιδανικά: 6)
GH\KH: μαλακά κάτω από 8
Θερμοκρασία: 24°C - 28°C
Λίτρα: Ελάχιστα λίτρα για ένα και μόνο ψάρι είναι τα 400 λίτρα. Ιδανικό 600 λίτρα (150 x 60 x 70) με μήκος ενυδρείου 150 εκατοστά ή περισσότερο. Σε νεαρή ηλικία μπορούμε να το έχουμε σε μικρότερα ενυδρεία. Για κάθε εκατοστό μήκους ψαριού 10 λίτρα νερού είναι υποφερτά.

Κοινωνική συμπεριφορά: Πρόκειται για ένα ψάρι αρκετά κινητικό και μοναχικό είδος που δεν θα ανεχτεί την παρουσία ψαριών του είδους του. Αρκετές φορές έχουμε δει σε ενυδρεία όταν είναι σε αρκετά μεγάλο μέγεθος το ψάρι, να συγκατοικεί με μικρά κοπαδόψαρα π.χ. tetra, τα οποία λόγω μεγέθους δε θα θεωρήσει αξιόλογη τροφή όσο είναι χορτάτο. Σε περίπτωση όμως που το ψάρι πεινάσει ο κίνδυνος να φαγωθούν ακόμα και αυτά τα μικρά ψαράκια είναι σημαντικός. Επειδή λοιπόν δε θέλουμε να βάζουμε σε κίνδυνο τις ζωές των οργανισμών που φιλοξενούμε στο ενυδρείο μας, προτείνεται να αποφεύγεται οποιαδήποτε συγκατοίκηση και μένει το ψάρι μόνο του σε ένα species ενυδρείο με τον κατάλληλο διάκοσμο.

Διαχωρισμός φύλλου: Δεν υπάρχει διμορφισμός μεταξύ αρσενικού και θηλυκού. Το ζευγάρι ξεχωρίζει μόνο κατά την περίοδο αναπαραγωγής.

Διακόσμηση ενυδρείου: Απαιτείται σχετικά χαμηλός φωτισμός για να νιώθει ασφάλεια. Ο βυθός καλό είναι να καλυφθεί με λευκή ή μπεζ μη ασβεστολιθική άμμο. Συχνά χρησιμοποιείται μαύρο λεπτό χαλίκι το οποίο δεν αντανακλά το φως και μειώνει το στρες. Ρίζες και ξύλα μπορούν να συμπληρώσουν τον διάκοσμο, αφήνοντας όμως αρκετό χώρο ελεύθερο για κολύμπι. Η χρήση τύρφης ή ξερών φύλλων (π.χ. cattapa leaves) θα βοηθήσουν και σε μια πιο “βιοτοπική” προσέγγιση στο ενυδρείο και στην ευκολότερη προσαρμογή του ψαριού. Από φυτά, δεδομένου του χαμηλού φωτισμού αλλά και του μεγέθους που αποκτά το ψάρι, μπορούν να μπουν κάποια σχετικά εύκολα και ανθεκτικά όπως echinodorus, vallisneria, αλλά και anubias και microsorum (που δένονται σε ξύλα ή πέτρες). Φυτά επιφανείας θα βοηθήσουν στην μείωση της έντασης του φωτός.

Ζώνη Κολύμβησης: Στο μέσο του ενυδρείου.

Διατροφή: Όπως όλα τα πιράνχας είναι σαρκοφάγο. Μπορούμε λοιπόν να το ταΐζουμε κατεψυγμένα όλα τα μαλάκια, οστρακόδερμα και ψάρια φιλέτο γλώσσας, γαύρο, μαρίδα. Γενικότερα πρέπει να αποφεύγονται τα λιπαρά ψάρια όπως σολομός, σαρδέλα.

Ηλικία: Οι πληροφορίες δεν είναι επαρκείς, αλλά τα 10 χρόνια μπορούν να θεωρηθούν ένα ελάχιστο κάτω όριο.

Υποείδη και υβρίδια: -

Αναπαραγωγή στο ενυδρείο: Σε αιχμαλωσία δεν έχει γίνει ακόμα αναπαραγωγή.

Γενικές πληροφορίες:
- Λόγω της ειδικής διατροφής που ακολουθείτε στο συγκεκριμένο είδος ψαριών, είναι φυσικό και επόμενο να έχουμε κάποια επιπλέον επιβάρυνση στο νερό του ενυδρείου τους. Είναι καλό να υπάρχει ισχυρή φίλτρανση, καλή καθαριότητα και ποιοτικό νερό (δεν ξεφεύγουμε από τις ρουτίνες και τις αλλαγές νερού. Ίσως τις διπλασιάζουμε κιόλας). Πολύ σημαντικό επίσης να μην αφήνουμε κομμάτια τροφής που χαλάνε και επιβαρύνουν το νερό μας, οπότε έλεγχος μετά τα ταΐσματα μήπως αφήσαμε κάτι που να έμεινε αφάγωτο. Ότι μείνει εντός λίγων λεπτών καλό είναι να αφαιρείτε.
- Έχει αναφερθεί ότι δαγκώνουν και κόβουν καλώδια και σωληνάκια που βρίσκονται απροστάτευτα στο ενυδρείο. Γι' αυτό λοιπόν προσοχή στο καλώδιο του θερμαντικού σώματος, το σωληνάκι της αεραντλίας και αν μπορούμε να μην τα αφήνουμε εκτεθειμένα αφού υπάρχει και θέμα δικής μας ασφάλειας (ηλεκτροπληξία).
- Προσοχή θα πρέπει επίσης να δίνεται ώστε να μην είναι εύκολη η πρόσβαση στο εσωτερικό του ενυδρείο ιδιαίτερα σε παιδιά καθώς ποτέ δε ξέρουμε πως μπορεί να αντιδράσει το ψάρι όταν ενοχληθεί.
Εν κατακλείδι, είναι ιδιαίτερα ψάρια, με ενδιαφέρον και το κάθε ένα με τον δικό του χαρακτήρα. Θα αλλάξουν σε μεγάλο βαθμό μορφολογικά καθώς ενηλικιώνονται. Στην αρχή ως νεαρά έχουν ασημένιο σώμα με σκούρες κηλίδες και τα πτερύγια τους εμφανίζουν μαύρο χρώμα στο τελείωμα τους. Σε αυτό το στάδιο τους αποδίδεται το όνομα white piranha. Καθώς μεγαλώνουν το χρώμα σκουραίνει και γίνεται πιο μαύρο. Τα μάτια παίρνουν το κόκκινο χρώμα που χαρακτηρίζει όλα τα είδη serrasalmus και τότε μεταμορφώνονται σε black piranha.
Η διατήρηση ενός τέτοιου ψαριού με αυτό το μέγεθος και τον ιδιαίτερο χαρακτήρα, είναι μια πρόκληση. Πριν λοιπόν από την αγορά του θα πρέπει να ήμαστε 100% σίγουροι ότι μπορούμε να προσφέρουμε τις συνθήκες που απαιτεί. Τα ψαριά αυτά έρχονται από τη φύση άγρια πιασμένα και οφείλουμε να τους παρέχουμε το καλύτερο δυνατό.

Οι φωτογραφίες παραχωρήθηκαν από τους χρήστες piranxobios, carlito και piranha_3