Scleropages jardini (William Saville Kent, 1892)

Επιστημονικό Όνομα: Scleropages jardini (William Saville Kent, 1892)
Κοινές Ονομασίες: Jardini Αrowana, Pearl Arowana, Australian Arowana, Northern Barramundi, Gulf Saratoga, Northen Saratoga, Northern Spotted Barramundi, Saratoga
Ελληνικό Όνομα: Αυστραλιανή Αραουάνα-Αραουάνα ''Πέρλα''
Τάξη: Osteoglossiformes
Οικογένεια: Osteoglossidae

Μέγεθος: Είναι το μικρότερο είδος Αrowana που υπάρχει. Στη φύση το μέγεθός της φθάνει στα 80-90 εκατοστά, ωστόσο σε αιχμαλωσία συνήθως δεν γίνεται μεγαλύτερη από 60-70 εκατοστά. Όλες οι μορφές της Αυστραλιανής Αrowana έχουν περίπου το ίδιο μέγεθος. Ο ρυθμός ανάπτυξης είναι ταχύτερος κατά το πρώτο έτος. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου τα ψάρια μπορούν να αναπτυχθούν πολύ γρήγορα, περίπου 1 με 1,5 εκατοστά το μήνα! Αυτό οδηγεί σε ένα ψάρι μήκους άνω των 30 εκατοστών από το πρώτο κιόλας έτος. Μετά το πρώτο έτος το ποσοστό αύξησης επιβραδύνει.

Βιότοπος: Αυστραλία-Ποταμοί: Jardine, Adelaide, Papua (Νέα Γουινέα), North Queensland, Northern Territory.

Συντήρηση στο ενυδρείο:
PH: 6,8-7,8 (Ιδανικά: 7,5)
KH: -
GH: 5-15°dGH (Ιδανικά: 10°dGH)
Θερμοκρασία: 24-30°C (Ιδανικά: 27°C)
Λίτρα: Ενυδρείο με μήκος 120 εκατοστά και πάνω από 200 λίτρα είναι το ελάχιστο για τα νεαρά άτομα κατά τον πρώτο χρόνο ζωής τους. Τα ενήλικα απαιτούν τουλάχιστον ενυδρείο μήκους 2 μέτρων και άνω των 1500 λίτρων, μιας και πρόκειται για μεγάλο και πολύ κινητικό ψάρι.

Κοινωνική συμπεριφορά: Ένα από τα επιθετικότερα είδη Arowana. Δεν φημίζονται για την κοινωνικότητα τους και δεν δέχονται εύκολα συγκατοίκους, αν και δεν είναι τόσο κυρίαρχα όσο τα Silver Arowana. Κυριαρχούν στον χώρο που βρίσκονται, ειδικά εάν έχουν προσαρμοστεί πλήρως. Σε πολύ μεγάλο ενυδρείο πάντως μπορούμε να κρατήσουμε αρκετά ψάρια του ίδιου είδους χωρίς προβλήματα. Ετσι ο ιδανικότερος συγκάτοικος είναι ψάρι του ιδίου είδους, πάντα με τα ανάλογα λίτρα και για αυτό είναι προτιμότερο να μην τα συνδυάζουμε με άλλα διαφορετικά ψάρια.

Διαχωρισμός φύλου: Τα αρσενικά έχουν μεγαλύτερο πρωκτικό πτερύγιο και διακρίνονται από τα προγναθικά σαγόνια τους, επίσης έχουν χαμηλότερα θωρακικά πτερύγια. Τα θηλυκά είναι συνήθως παχύτερα, όταν ωριμάσουν.

Διακόσμηση ενυδρείου: Μπορούμε να διακοσμήσουμε το ενυδρείο τους με κάποια ξύλα και λίγες πέτρες στον βυθό, αλλά και την επιφάνεια προσθέτοντας κάποιες μακριές ρίζες που θα ''αναγκάζουν'' το ψάρι να περνάει ανάμεσα τους. Κάποια φυτά επιφανείας θα μειώσουν σε επιθυμητό βαθμό το φωτισμό, ώστε το ψάρι μας να εκδηλώσει τη συμπεριφορά του. Όλα τα προαναφερθέντα ισχύουν εφόσον υπάρχει και ο απαιτούμενος χώρος. Υποχρεωτικά καπάκι στο ενυδρείο.

Ζώνη Κολύμβησης: Κολυμπάει ως επί το πλείστον στο κέντρο του ενυδρείου και κοντά στο βυθό (σε αντίθεση με τις Αrowanas του Αμαζονίου, που προτιμούν την επιφάνεια).

Διατροφή: Γαρίδες (όχι ξεφλουδισμένες, βοηθούν στον χρωματισμό του ψαριού), μύδια, καλαμάρι, μαρίδα, γλώσσα, καβουρόψυχα, πέρκα. Επίσης μπορούμε να δώσουμε, προσφέροντας έτσι ποικιλία: ακρίδες, σκουλήκια, και λοιπά ζωύφια. Αν το ψάρι είναι από μικρό στην κατοχή μας, καλό είναι να το μάθουμε και στη ξηρά τροφή, ώστε να τρέφεται με ποικιλία. Θα πάρει πολύ περισσότερες θρεπτικές ουσίες από έναν τέτοιο συνδυασμό διατροφής, παρά από το κάθε είδος διατροφής ξεχωριστά. Εξαιρετικής σημασίας είναι η καλή διατροφή του ψαριού, εξαιτίας του μεγάλου μεγέθους, του γρήγορου μεταβολισμού και της κινητικότητάς του.
Συνίσταται διατροφή πλούσια σε πρωτεΐνη.

Μέγιστη ηλικία στο ενυδρείο: 8 με 12 χρόνια.

Ιδανικοί Συγκάτοικοι: Μόνο ψάρια του ιδίου είδους.

Υποείδη και υβρίδια: Η οικογένεια Osteoglossidae περιλαμβάνει πολλά είδη, ανάμεσα τους και το μεγαλύτερο ψάρι γλυκού νερού στον κόσμο την Arapaima. H γνωστότερη και εμπορικότερη Αrowana, ειναι αυτή του Αμαζονίου. Στο σύνολο υπάρχουν 9 διαφορετικά είδη Αrowanas, 2 στην Αυστραλία, 5 στην Ασία και 2 στην Νότια Αμερική. Επίσης έχει αναφερθεί και ένα στην Αφρική με το όνομα Heterotis Niloticus.

Τα είδη επιγραμματικά:
ASIAN
1.Cross-Back Golden Arowana (common Asian)
2. Green Arowana
3. RTG (Red Tailed Golden)
4. Yellow Tail
5. Red Arowana (Chili red)
AUSTRALIAN
6. Pearl Arowana (jardini)
7. Spotted Barramundi
AMAZONIAN
8. Black Arowana
9. Silver Arowana
Υβρίδια δεν υπάρχουν, παρόλα αυτά έχουν γίνει αρκετές επιλεκτικές αναπαραγωγές όπου διασταυρώνουν μερικά από τα παραπάνω είδη:
Emperor Red, Purple Red, Violet Fusion Super Red, Bukit Merah Blue, Electric Blue Crossback, Panda Gold κ.α.

Αναπαραγωγή στο ενυδρείο: Τα ψάρια αυτά έχουν εκτραφεί με επιτυχία σε αιχμαλωσία μέσω ενός αναπαραγωγικού προγράμματος που ξεκίνησε για να αυξηθεί το είδος του, σε λίμνες εκτροφείων στην Ταϊλάνδη. Από τότε έχουν γίνει αρκετά δημοφιλή ψάρια ενυδρείων, αν και είναι ακριβά και δυσεύρετα εξαιτίας της δυσκολίας στην αναπαραγωγή τους. Οι εκτροφές ξεκίνησαν για να διασωθεί η Ασιατική arowana, η οποία δυστυχώς είναι είδος προς εξαφάνιση. Σε περίπτωση που υπάρξει ζευγάρι σε ένα κατάλληλα διαμορφωμένο ενυδρείο, μόλις ο αρσενικός γονιμοποιήσει τα αυγά, η θηλυκιά θα τα πάρει στο στόμα της και θα τα κρατήσει εκεί 4-5 εβδομάδες μέχρι να εκκολαφθούν. Στην φύση, η ωοτοκία αρχίζει από την έναρξη της υγρής περιόδου, όπου το ζεύγος απομακρύνεται και γεννούν τα αυγά τους (50-200). Θα μείνουν με τη μητέρα τους για περίπου 4-5 εβδομάδες ακόμα, ώσπου να νιώσουν ασφάλεια. Τότε η μητέρα θα ανοίξει το στόμα της και θα επιτρέψει στο γόνο να αναζητήσει νέο καταφύγιο. Ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες αναφέρουν πως το θηλυκό σε όλο το διάστημα που κουβαλάει τα αυγά στο στόμα του, δεν τρέφεται. Τονίζεται πως είναι κάτι πολύ δύσκολο, τόσο να ζευγαρώσουν όσο και να γονιμοποιήσουν αυγά αυτά τα ψάρια.

Γενικές πληροφορίες: Λίτρα και πάλι λίτρα. Πρέπει να κατανοήσουμε πως ένα μεγάλο ψάρι δεν έχει την ανάγκη για μεγάλο ενυδρείο μόνο για να του ικανοποιήσουμε την ανάγκη για κολύμπι. Είναι ανάλογης σημασίας και η καθαριότητα του χώρου του, ειδικά σε ένα υπέρ-ευαίσθητο ψάρι όπως αυτό. Εφόσον λοιπόν τρώει πολύ, αφήνει και πολλά περιττώματα. Σε μεγάλο όγκο νερού περιορίζεται πιο πολύ το πρόβλημα αυτό, γιατί οι μεταβολές αργούν περισσότερο. Σε αντίθετη περίπτωση και για να εξασφαλίσουμε την υποτυπώδη επιβίωση (γιατί περί διαβίωσης το ξεχνάμε) πρέπει να γίνονται αλλαγές στο νερό κάθε δεύτερη μέρα, ώστε να διατηρείται ποιοτικό για αυτό το ευπαθές ψάρι. Προσοχή επίσης στην αλτικότητα που διακρίνει αυτά τα ψάρια. Έχουν την ικανότητα να πηδήξουν μέχρι και 2 φορές το μήκος του σώματός τους έξω από το νερό!
Αξίζει κλείνοντας να αναφερθεί, πως η οικογένεια Osteoglossidae περιλαμβάνει μερικά από τα αρχαιότερα είδη ψαριών στον πλανήτη και έχει αναμφισβήτητα τα δυσκολότερα είδη γλυκού νερού με μεγάλη ευαισθησία στην χημεία του νερού.

Οι φωτογραφίες παραχωρήθηκαν από τον χρήστη Herbi