Pterygoplichthys pardalis (Castlenau, 1855)

Επιστημονικό Όνομα: Pterygoplichthys pardalis (Castlenau, 1855)
Κοινές Ονομασίες: Common Pleco, L021, L023
Ελληνικό Όνομα: Κοινός Πλεκόστομος, Πλέκο
Τάξη: Siluriformes
Οικογένεια: Loricariidae

Μέγεθος: 30 - 40 εκατοστά

Βιότοπος: Σε όλη τη "λεκάνη" του Αμαζονίου (Amazon Basin), Βραζιλία, Κολομβία, Βολιβία, Περού.

Συντήρηση στο ενυδρείο
PH: 6-7,5 (Ιδανικά: 6,8-7)
KH: -
GH: 1-20°dGH (Ιδανικά: 5-10°dGH)
Θερμοκρασία: 21-29°C (Ιδανικά: 25-26°C)
Λίτρα: 300 λίτρα το λιγότερο.

Κοινωνική συμπεριφορά: Ειρηνικός και φιλήσυχος, αναλογικά με το μέγεθός του. Μπορεί να παρουσιάσει επιθετική στάση απέναντι σε άλλα βυθόψαρα αλλά και στου ίδιου είδους του, αλλά όχι με σοβαρές συνέπειες για τα άλλα ψάρια.

Διαχωρισμός φύλου: Δεν υπάρχει σεξουαλικός διμορφισμός.

Διακόσμηση ενυδρείου: Ο φυσικός βιότοπός του (Αμαζόνιος) συμπεριλαμβάνει στο μεγαλύτερο μέρος του, άμμο στον βυθό. Παρ'όλα αυτά θα μπορούσε να ζήσει άνετα και σε ψιλόκοκκο χαλίκι. Απαραίτητη η δημιουργία κρυψώνων από πέτρες ή ξύλα. Τα φυτά δεν θα το επηρεάσουν αρνητικά, αλλά η τάση που έχει να σκάβει τον βυθό, κάνει δύσκολη τη συνύπαρξή του με αυτά. Σε ενυδρείο με καλές κρυψώνες και σκιερά μέρη πολύ πιθανόν να μη δημιουργηθεί κανένα τέτοιο πρόβλημα. Ειδάλλως προσπαθεί να δημιουργήσει μόνος του την σπηλιά του στην άμμο ή στο χαλίκι. Το ενυδρείο του χρειάζεται καλή φίλτρανση και σε ποσότητα υλικών και σε δύναμη ροής νερού.

Ζώνη Κολύμβησης: Στον βυθό του ενυδρείου.

Τροφή: Παμφάγο ψάρι. Τρέφεται κανονικά με ταμπλέτες βυθού, με άλγη και φρέσκα λαχανικά, αγγούρι, ζεματισμένα μπρόκολο, κολοκύθι, σπανάκι κλπ, και ζωντανές τροφές, σκουλήκι, αρτέμια, δάφνιες κλπ. Σε νεαρή ηλικία θα εκτιμήσει πολύ την άλγη του ενυδρείου, ενώ μεγαλώνοντας θα αρχίσει να την αμελεί. Η καφέ άλγη είναι από τις αγαπημένες του λιχουδιές.

Μέγιστη ηλικία στο ενυδρείο: 15 έως 20 χρόνια.

Ιδανικοί Συγκάτοικοι: Μεγαλόσωμες Αμερικάνικες κιχλίδες όχι όμως και δίσκους που μπορεί να βεντουζάρει πάνω τους. Μπορεί να συνυπάρξει και με τα Piranya, εφόσον ο Πλέκο είναι μεγάλος σε μέγεθος και έχει εισαχθεί στο ενυδρείο πριν από αυτά.

Υποείδη και υβρίδια: Υπάρχει στη φύση σε αλφική (Albino Common Pleco) και σε xanthic μορφή.

Αναπαραγωγή στο ενυδρείο: Πάρα πολύ δύσκολη έως και αδύνατη, όχι μόνο λόγω των πολλών λίτρων που απαιτούνται (πάνω από 3000, μιας και τ'αρσενικά είναι πολύ προστατευτικά με τον χώρο τους), αλλά και επειδή στην φύση τα common pleco αναπαράγονται σε σπηλιές που σκάβουν στην άμμο κοντά στις όχθες των ποταμών, σε συνθήκες που είναι πολύ δύσκολο ν' αναπαραστήσουμε στον ενυδρείο.
Τα common pleco που αναπαράγονται για εμπορικούς σκοπούς αναπαράγονται κυρίως σε λίμνες.

Γενικές πληροφορίες:
Ένα αρκετά όμορφο και παρεξηγημένο ψάρι λόγο της ονομασίας του (Common Pleco) και της μεγάλης ανθεκτικότητάς του. Το μεγάλο εύρος παραμέτρων νερού το κάνει να μπορεί να ζήσει στα περισσότερα ενυδρεία, αλλά παρ'όλα αυτά θα πρέπει να προσεχθεί ώστε οι παράμετροι να μην είναι στα όρια του ψαριού. Λόγο του μεγέθους του και τις ιδιότητάς του να "καθαρίζει" τα υπολείμματα τροφής, αφήνει αρκετές ακαθαρσίες γι'αυτό σε όποιο ενυδρείο κι αν φιλοξενείται, θα πρέπει να παρέχετε καλό μηχανικό και βιολογικό φιλτράρισμα.
Πρόκειται για το πιο κοινό είδος πλεκόστομου γατόψαρου που πωλείται στα ενυδρειακά καταστήματα και σε σχετικά χαμηλό κόστος (ανάλογα το μέγεθός τους). Παρ'όλα αυτά πρόκειται για έναν ζωντανό οργανισμό με συγκεκριμένες απαιτήσεις που δεν θα πρέπει να παραμελούνται, κυρίως όσον αφορά το μέγεθος του ενυδρείου, λόγο του μεγάλου του τελικού μεγέθους.
Αρκετοί το μπερδεύουν με το Hypostomus plecostomus. Οι βασική τους διαφορά είναι πως το ραχιαίο πτερύγιο έχει 11 με 13 κοκαλάκια σε αντίθεση με το Hypostomus plecostomus που έχει 5 με 8.

Η φωτογραφία παραχωρήθηκε από τον χρήστη delta66