Pterygoplichthys joselimaianus (Weber, 1991)

Επιστημονικό Όνομα: Pterygoplichthys joselimaianus, Glyptoperichthys joselimaianus (Weber, 1991)
Κοινές Ονομασίες: Gold Spot Pleco L001, L022, Marbled Sailfin Pleco
Ελληνικό Όνομα: Πλεκο
Τάξη: Siluriformes
Οικογένεια: Loricariidae

Μέγεθος: 30-35 εκατοστά (SL), 35-40cm (TL)

Βιότοπος: Στο Αμαζονιακό σύστημα της Κεντρικής Βραζιλίας, δηλαδή στους ποταμούς Araguaya, Goias και γενικά στις εύπορες περιοχές του Tocantins

Συντήρηση στο ενυδρείο
PH: 6,5-7,5 (Ιδανικά: 6,8-7)
KH: -
GH: 4-16°dGH (Ιδανικά: 7-10°dGH)
Θερμοκρασία: 24-29°C (Ιδανικά: 26-27°C)
Λίτρα: 250 λίτρα το ελάχιστο.

Κοινωνική συμπεριφορά: Ειρηνικός και φιλήσυχος. Θα δείξει τάσεις επιθετικότητας σε ώριμη ηλικία. Αυτό συμβαίνει γιατί όπως τα περισσότερα πλεκοειδή γατόψαρα είναι ιδιαίτερα κτητικά με τον χώρο τους που έχουν ορίσει ως φωλιά τους, καθώς επίσης και την ώρα του φαγητού μπορεί να κυνηγήσουν μικρότερους ή μεγαλύτερους συγκατοίκους του ενυδρείου. Σε γενικές γραμμές πάντως είναι ακίνδυνο ψάρι για τα άλλα ψάρια και μοναδικός του σκοπός είναι να τα διώξει από την φωλιά του ή την τροφή και όχι να τα πληγώσει.

Διαχωρισμός φύλου: Τα ενήλικα θηλυκά όταν τα κοιτάς από πάνω φαίνονται πλατύτερα.

Διακόσμηση ενυδρείου: Ο φυσικός βιότοπος του (Αμαζόνιος) συμπεριλαμβάνει στο μεγαλύτερο μέρος του, άμμο στον βυθό. Παρ' όλα αυτά θα μπορούσε να ζήσει άνετα και σε ψιλόκοκκο στρογγυλεμένο χαλίκι. Απαραίτητη η δημιουργία κρυψώνων από πέτρες ή ξύλα. Τα φυτά δεν θα το επηρεάσουν αρνητικά, αλλά η τάση που έχει να σκάβει τον βυθό, κάνει δύσκολη τη συνύπαρξή του με αυτά. Σπάνια και σε περιπτώσεις που δεν ταΐζεται σωστά μπορεί να μασουλήσει τα φυλλώματα φυτών. Σε ενυδρείο με καλές κρυψώνες και σκιερά μέρη πολύ πιθανόν να μη δημιουργηθεί κανένα τέτοιο πρόβλημα. Ειδάλλως προσπαθεί να δημιουργήσει μόνος του την σπηλιά του στην άμμο ή στο χαλίκι. Το ενυδρείο του χρειάζεται καλή φίλτρανση και σε ποσότητα υλικών και σε δύναμη ροής νερού.

Ζώνη Κολύμβησης: Στον βυθό του ενυδρείου.

Τροφή: Παμφάγο ψάρι. Του αρέσουν η άλγη, τα φρέσκα λαχανικά όπως αγγούρι, κολοκύθι, μελιτζάνα, μαρούλι, μπιζέλια και φασόλια. Θα αποδεχθεί άνετα την ξηρή τροφή σε ταμπλέτες και κόκκους, όπως επίσης κατεψυγμένα τρόφιμα (προνύμφες κουνουπιών, Αρτέμια) και γενικά οποιαδήποτε έτοιμη τροφή που φτάνει στο βυθό.

Μέγιστη ηλικία στο ενυδρείο: 10-15 χρόνια.

Ιδανικοί Συγκάτοικοι: Μεγαλόσωμες Αμερικάνικες κιχλίδες όχι όμως και δίσκους που μπορεί να βεντουζάρει πάνω τους. Μπορεί να συνυπάρξει και με τα Piranya, εφόσον ο Πλέκο είναι μεγάλος σε μέγεθος και έχει εισαχθεί στο ενυδρείο πριν από αυτά.

Υποείδη και υβρίδια: -

Αναπαραγωγή στο ενυδρείο: Πάρα πολύ δύσκολη έως και αδύνατη όχι μόνο λόγω των πολλών λίτρων που απαιτούνται (πάνω από 3000, μιας και τα αρσενικά είναι πολύ προστατευτικά με τον χώρο τους), αλλά και επειδή στην φύση τα αναπαράγονται σε σπηλιές που σκάβουν στην άμμο κοντά στις όχθες των ποταμών, σε συνθήκες που είναι πολύ δύσκολο ν' αναπαραστήσουμε στον ενυδρείο.
Έτσι λοιπόν, αυτά που αναπαράγονται για εμπορικούς σκοπούς αναπαράγονται κυρίως σε λίμνες.

Γενικές πληροφορίες: Το Pterygoplichthys μπορεί εύκολα να αναγνωριστεί από τον αριθμό ακτινών στο ραχιαίο πτερύγιο. Αριθμός ακτινών μεγαλύτερος από 10 δείχνουν ότι είναι ένα Pterygoplichthys. Τα περισσότερα plecos έχουν 8 ή λιγότερες ακτίνες (γενικά τα μεγαλύτερα είδη Hypostomus που μοιάζουν με τα με Pterygoplichthys).
Ένα αρκετά όμορφο ψάρι με μια ευγενή φύση αλλά και αδικημένο είδος στο εμπόριο ψαριών, αφού λόγο χαμηλού κόστους συχνά δεν υπολογίζονται τα πολλά λίτρα που θέλει και οι χαμηλές σκληρότητες νερού. Ένα αρκετά ενδιαφέρον χαρακτηριστικό που έχει το ψάρι αυτό, είναι ότι τα μάτια διατηρούν το χρωματικό σχέδιο του υπόλοιπου ψαριού.
Το ψάρι αυτό ήταν ο πρώτος L-αριθμός που προσδιορίστηκε από το Claude Weber. Αργότερα προσδιορίστηκε από τον DATZ ο L-022 ως joselimaianus Glyptoperichthys. Ο L-022 έχει ως βάση έναν καφετή χρωματισμό ενώ L- 001 έχει ως βάση ένα μαύρο χρώμα, αλλά είναι και τα δύο πιθανώς τα ίδια είδη.

Οι φωτογραφίες παραχωρήθηκαν από τον χρήστη kwstas_original