Επιστημονικό Όνομα: Petrochromis orthognathus (Matthes 1959)
Κοινές Ονομασίες: Petrochromis tricolor
Ελληνικό Όνομα: -
Τάξη: Cichliformes
Οικογένεια: Cichlidae
Γένος: Petrochromis
Βιότοπος: Ενδημικό είδος της λίμνης Tanganyika. Ζει σε βραχώδη τμήματα στο νότιο ήμισυ της λίμνης και σε βάθος μεταξύ 5 και 15 μέτρων.
Μέγεθος: Το είδος αυτό μπορεί να φτάσει τα 16 εκατοστά σε πλήρη ανάπτυξη. Τα θηλυκά γίνονται λίγο μικρότερα.
Συντήρηση στο ενυδρείο:
PH: 8 - 9,5 (Ιδανικά: 8,6)
KH: 12 - 20 °dKH
GH: 11 – 20 °dGH
Θερμοκρασία: 23 - 27 °C (Ιδανικά: 25 °C )
Λίτρα: Τα ελάχιστα που μπορεί να φιλοξενηθεί είναι τα 400 λίτρα. Βέβαια θα πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι πρόκειται για μεγάλα ψάρια και γι αυτό θα πρέπει να δώσουμε ιδιαίτερη έμφαση στο μήκος και στο πλάτος του ενυδρείου, και λιγότερο στο ύψος. Ενδεικτικά ένα ενυδρείο με μήκος 160 cm και πλάτος 60 cm θα ήταν οι ιδανικές διαστάσεις για μια ομάδα 12 ψαριών.
Κοινωνική συμπεριφορά: Όπως όλα τα ψάρια του είδους έχουν πολύ "κακή" φήμη. Βέβαια έχει παρατηρηθεί ότι αυτό το είδος δεν είναι και τόσο επιθετικό όταν υπερασπίζεται την περιοχή του όσο τα υπόλοιπα είδη των Petrochromis. Γενικότερα θα πρέπει να μπαίνει σε μεγάλους αριθμούς στο ενυδρείο, για να μετριάζεται όσο γίνεται η επιθετικότητα τους. Ιδανική περίπτωση 12 με 30 ψάρια.
Διαχωρισμός φύλου: Δεν είναι πολύ εύκολο να ξεχωρίσουμε τα φύλα αν και έχουν κάποιες διαφορές μεταξύ τους. Τα αρσενικά παρουσιάζουν εντονότερα χρώματα από τα θηλυκά και πιο μυτερά πτερύγια. Ιδιαίτερα ο αρχηγός της ομάδας έχει συνήθως τα πιο έντονα χρώματα και επιδεικνύει την θέση του σηκώνοντας τα πτερύγια του.
Διακόσμηση ενυδρείου: Όπως συμβαίνει με όλες τις Αφρικάνικες κιχλίδες που ζουν στα βραχώδη τμήματα της λίμνης Τανγκανίκα, χρειάζονται άμμο και πολλές πέτρες. Οι πέτρες πρέπει να παρέχουν σπηλιές και περάσματα για να νοιώθουν έτσι τα ψάρια ασφάλεια και να υποχωρούν εκεί για προστασία. Άμμος και πέτρες είναι προτιμότερο να είναι ασβεστολιθικά, ώστε να επιτύχουμε πιο εύκολα τις επιθυμητές σκληρότητες του νερού. Αν θέλουμε να βάλουμε κάποιο φυτό, αυτό θα πρέπει να είναι κάποιο ανθεκτικό, όπως κάποιο είδος vallisneria ή anubias.
Ζώνη Κολύμβησης: Θα κινηθούν σε όλο το ενυδρείο, πολλές φορές σχηματίζοντας κοπάδι.
Διατροφή: Πρόκειται για φυτοφάγο ψάρι όπου στην φύση τρέφεται με άλγη που ξύνει από τις πέτρες. Στο ενυδρείο μας πρέπει να προσέξουμε ιδιαίτερα τις τροφές που θα του παρέχουμε, καθώς τροφές με υψηλά ποσοστά ζωικής πρωτεΐνης θα οδηγήσουν στο bloat και σχεδόν σίγουρα στον θάνατο. Καλό θα ήταν τις πρώτες 2-3 μέρες να αφήσουμε τα ψάρια να τραφούν αποκλειστικά από την άλγη του ενυδρείου, ώστε να προσαρμοστούν ευκολότερα πριν εισάγουμε στην διατροφή τους τροφές του εμπορίου. Ιδανικές θεωρούνται τροφές που είναι πλούσιες σε σπιρουλίνα, ενώ μπορεί να δεχθεί μικρά ποσοστά πρωτεΐνης, μιας και στην φύση σκαλίζοντας την άλγη τρώει μαζί οστρακοειδή και διάφορους άλλους μικροοργανισμούς.
Μέγιστη ηλικία στο ενυδρείο: 8 με 10 χρόνια.
Ιδανικοί Συγκάτοικοι: Με κιχλίδες που ονομάζονται gobies όπως του γένους Εretmodous, Tanganicodus και Spathodus είναι συμβατό όπως επίσης και με την οικογένεια των Tropheus και Simochomis. Το καλύτερο πάντως είναι να το φιλοξενηθούν στο ενυδρείο μας ως μοναδικό είδος.
Υποείδη και υβρίδια: Υπάρχουν και άλλες ποικιλίες του είδους, "Cape Tembwue”, "Magara", "Msalaba", "Namansi". Όμως θα πρέπει να κρατείται στο ίδιο ενυδρείο μόνο 1 είδος από την οικογένεια αυτή, διαφορετικά υπάρχει κίνδυνος υβριδισμού.
Αναπαραγωγή στο ενυδρείο: Πρόκειται για στοματοεπωάζουσα κιχλίδα όπου ζευγαρώνει σε απομονωμένα σημεία του ενυδρείου. Η περίοδος επώασης διαρκεί περίπου 30 ημέρες και σε κάθε γέννα προκύπτουν περίπου 20 μικρά. Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι σε αντίθεση με άλλες κιχλίδες, δεν συνιστάται η απομάκρυνση του θηλυκού σε ξεχωριστό ενυδρείο καθώς υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να μην γίνει αποδεκτό όταν επιστρέψει πίσω στο ενυδρείο και πιθανότατα θα κυνηγηθεί πολύ έντονα.
Γενικές πληροφορίες: Αξιοσημείωτο με αυτά τα ψάρια είναι το σχήμα του στόματός τους. Με την εξέλιξη των χρόνων έχει προσαρμοστεί τέλεια στις διατροφικές του ανάγκες. Έχει χοντρά και μακρυά χείλια. Πάνω τους έχουν τα χαρακτηριστικά δόντια των Petrochromis, τα οποία είναι κινητά και μοιάζουν με βούρτσα, ώστε να μπορούν εύκολα να ξύνουν την άλγη και ότι άλλο μπορούν να βρουν πάνω στα βράχια. Πολλοί μπερδεύουν τα ψάρια της οικογένειας Petrochromis με της οικογένειας Tropheus. Η αλήθεια είναι ότι μοιάζουν μεταξύ τους, αλλά έχουν διαφορά στο στόμα τους και στη συμπεριφορά τους.
Συντάκτης: @adlib
Πηγές-Φωτογραφίες:
Dr. Ad Konings
- 1
Recommended Comments
Δεν υπάρχουν σχόλια προς προβολή
Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή κάντε είσοδο για να σχολιάσετε
Πρέπει να είστε μέλος για να προσθέσετε ένα σχόλιο
Δημιουργία λογαριασμού
Δημιουργήστε ένα νέο λογαριασμό. Είναι εύκολο!
Δημιουργία λογαριασμούΣύνδεθείτε
Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.
Είσοδος