Carinotetraodon travancoricus (Hora & Nair, 1941)

Επιστημονικό όνομα: Carinotetraodon travancoricus (Hora & Nair, 1941)

Κοινές ονομασίες: Dwarf Puffer, Pygmy Puffer, Malabar Puffer, Pea Puffer, Indian Puffer

Ελληνικό όνομα: -

Γενική κατηγορία: Puffer

Τάξη: Tetraodontiformes

Οικογένεια: Tetraodontidae

Μέγεθος: Χωρίς αμφιβολία είναι το μικρότερο είδος puffer, καθώς τα ενήλικα άτομα δεν ξεπερνούν σε μήκος τα 2,5 εκατοστά.

Βιότοπος: Το είδος αυτό συναντάται στη νοτιοδυτική ακτή της Ινδίας, στην πολιτεία της Kerala. Σε αντίθεση με άλλα είδη, ζει αποκλειστικά σε γλυκό νερό. Ζει και αναπαράγεται σε νερά με αργή ροή και πυκνή βλάστηση στον τρίτο μεγαλύτερο ποταμό της Ινδίας Pamba και του συμπλέγματος των παραποτάμων του.

Συνθήκες στο ενυδρείο

PH: 6,8-8,0 (Ιδανικά: 7,5)

KH: -

GH: 5-20°dGH

Θερμοκρασία: 24-28°C (Ιδανικά: 26°C)

Λίτρα: Λόγω του χαρακτήρα τους και της διατροφής τους και παρά το μικροσκοπικό τους μέγεθος τα 30 λίτρα είναι το κατώτερο αποδεκτό όριο για ένα ψάρι, προσθέτοντας 15 περίπου λίτρα για κάθε ένα επιπλέον άτομο.

Κοινωνική συμπεριφορά: Αν και είναι από τα πιο φιλήσυχα είδη της οικογένειας των puffer δεν ενδείκνυται η διατήρηση τους σε κοινωνικό ενυδρείο, καθώς δαγκώνει ακατάπαυστα τα πτερύγια των άλλων ψαριών και αυτό μπορεί να τα οδηγήσει σε ασθένεις ή ακόμα και σε θάνατο. Επίσης δεν μπορεί να ανταγωνιστεί κατά το τάισμα άλλα πιο γρήγορα ψάρια και λόγω μικρού μεγέθους μπορεί να αποτελέσει στόχο ή πιθανό γεύμα για τα πιο μεγάλα ψάρια όπως οι μεγάλες κιχλίδες.
Η τάση για κυριαρχία μεταξύ των αρσενικών είναι ιδιαίτερα έντονη καθώς ενηλικιώνονται, οπότε αν θέλουμε να κρατήσουμε περισσότερα από ένα puffer θα πρέπει να έχουμε άφθονες κρυψώνες και πυκνοφυτεμένο ενυδρείο. Σε μεγαλύτερο ενυδρείο με αρκετά υδρόβια και επιφανειακά φυτά, με πολλές κρυψώνες και αναλογία τουλάχιστον δύο θηλυκά για κάθε αρσενικό, η διατήρηση τους σε ομάδα θα μετριάσει την επιθετικότητα, αλλά δε θα την εξαλείψει.

Διαχωρισμός φύλλου: Αγοράζοντας τα από το κατάστημα, μας είναι μάλλον αδύνατο να καταλάβουμε το φύλο τους. Αυτό είναι εφικτό μόνο σε ενήλικα άτομα. Τα αρσενικά έχουν μια μαύρη γραμμή η οποία ξεκινάει από από την κοιλιά τους και εκτείνεται μέχρι την ουρά. Ακόμα πίσω από τα μάτια τους στα αρσενικά είναι πιο σκούρο το χρώμα με το χαρακτηριστικό C κάτι που τα θυληκά δεν το έχουν. Επίσης, τα θηλυκά είναι κατά κανόνα πιο μεγαλόσψμα από τα αρσενικ.

Διακόσμηση του ενυδρείου: Το ενυδρείο θα πρέπει απαραίτητα να έχει πολλές κρυψώνες ώστε να αποσύρονται εκεί όταν θα θέλουν να ηρεμήσουν. Απαιτείται η ύπαρξη πολλών φυτών ώστε να δημιουργούνται φυσικά σύνορα.
Επίσης η ύπαρξη φυτών, ξύλων ή οποιουδήποτε άλλου διακόσμου μπλοκάρει την συνεχή οπτική επαφή των ψαριών, μειώνοντας την επιθετικότητα και προσφέροντας στιγμές χαλάρωσης. Στα puffer αρέσει πολύ να εξερευνούν και να περιεργάζονται το περιβάλλον τους. Συνεπώς, ένα πλούσια διακοσμημένο και σύνθετο περιβάλλον τους δίνει την ευκαιρία για ατελείωτες ώρες εξερεύνησης και ευχαρίστησης. Η χαμηλή ροή είναι απαραίτητη και η φίλτρανση πρέπει να είναι πολύ καλή εξαιτίας της διατροφής τους (μη ξεχνάμε πως παρά το μέγεθος τους είναι θηρευτές και η ζωντανή ή κατεψυγμένη τροφή παράγει αρκετούς ρύπους) αλλά και της έλλειψης λεπιών που τα καθιστά πιο επιρρεπή σε μολύνσεις, ich, τραύματα, fungus κλπ

Ζώνη κολύμβησης: Στο μέσο του ενυδρείου αλλά γενικότερα εξερευνούν όλα τα μέρη του ενυδρείου.

Διατροφή: Στη φύση τα τρέφονται με μικρά σαλιγκάρια τα οποία είναι άφθονα ανάμεσα στα φυτά στα οποία ζούνε. Στο ενυδρείο είναι επιλεκτικά και δύσκολα ψάρια στη διατροφή τους, με αποτέλεσμα να δέχονται μόνο ζωντανή και κατεψυγμένη τροφή. Τροφές όπως artemia, bloodworms, grindal, krill, blackworms, whiteworms έχουν πάρα πολλές πιθανότητες να καταναλωθούν, αρκεί να βρίσκονται στο κατάλληλο μέγεθος. Φυσικά δεν πρέπει να παραλείψουμε και τα σαλιγκάρια τα οποία είναι αν όχι απαραίτητα, είναι καλό να τους δίνονται ανά διαστήματα ώστε να μπορούν να ακονίζουν τα δόντια τους αλλά και για ποικιλία στη διατροφή τους. Κατά την προσαρμογή τους σε ένα νέο ενυδρείο μπορεί να αρνηθούν να φάνε οτιδήποτε! Για αυτό θα πρέπει εμείς να τους έχουμε προμηθεύσει με άφθονα σαλιγκάρια και όταν αυτά νιώσουν άνετα στο περιβάλλον τους θα τα εξαφανίσουν! Μπορεί στη ζωή τους να μην δεχτούν ποτέ flakes για αυτό πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι και για αυτό το ενδεχόμενο. Η υπερβολική τροφή δεν κάνει καλό στην υγεία τους και από τη στιγμή που έχουν μικρό μέγεθος θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί.

Μέγιστη ηλικία στο ενυδρείο: Συνήθως ζουν 5 χρόνια. Έχουν αναφερθεί και περιπτώσεις όπου έζησαν και 7 χρόνια χωρίς αυτό να έχει επιβεβαιωθεί.

Ιδανικοί συγκάτοικοι: Η καλύτερη λύση είναι species ενυδρείο. Πολλοί προτείνουν ως συγκατοίκους των πάφερ τα otocinclus, αφού δείχνουν να αγνοή το ένα την ύπαρξη του άλλου.

Υποείδη και υβρίδια: -

Αναπαραγωγή στο ενυδρείο: Είναι δυνατή η αναπαραγωγή τους στο ενυδρείο. Βασικοί παράγοντες για να επιτευχθεί είναι η σωστή αναλογία αρσενικών - θηλυκών που πρέπει να υπάρχει στο κυρίως ενυδρείο (τουλάχιστον δύο θηλυκά για κάθε αρσενικό), η πλούσια και σωστή διατροφή και οι σωστές και σταθερές τιμές νερού. Από την στιγμή που παρατηρήσουμε ότι έχει σχηματιστεί ζευγάρι, μπορούμε να το μεταφέρουμε σε ένα σχετικά μικρό ενυδρείο, 15-20 λίτρων με πολλά λεπτόφυλλα φυτά (cabomba, limnophila, moss) και φυσικά ιδανικές τιμές νερού. Η ιδανική θερμοκρασία για αναπαραγωγή είναι 27-28°C. Μόλις παρατηρήσουμε αυγά καλό θα είναι να απομακρυνθούν είτε οι γονείς είτε τα αυγά το συντομότερο δυνατό.Τα αυγά θα εκκολαφθούν σε 5 μέρες από την γονιμοποίησή τους, όμως τα μικρά είναι μικροσκοπικά σε μέγεθος.Τις επόμενες μέρες (2-3) καταναλώνουν ότι έχει απομείνει από τον λεκιθικό τους σάκο. Το διάστημα που θα ακολουθήσει η ύπαρξη ενός αερόφιλτρου (οξυγόνωση και φίλτρανση του νερού) και ποσότητας moss είναι σημαντικές για την επιβίωση και διατροφή των μικρών. Στις επιφάνειες αυτές αναπτύσσονται μικροοργανισμοί που σε αυτό το στάδιο αποτελούν βασική τροφή τους. Δεν ξεχνάμε να παρακολουθούμε στενά τις παραμέτρους και την καθαρότητα του νερού. Μετά από 6-7 μέρες θα τα δούμε να γίνονται όλο και πιο κινητικά και μπορούμε να ταΐσουμε με artemia, microworms, cyclops και πιθανόν bloodworm.

Γενικές πληροφορίες: Το σώμα τους έχει μπεζ μαζί με γκρι χρώμα και σε όλο το μήκος του σώματός τους έχουν ακαθόριστης μορφής κηλίδες. Το χρώμα τους μπορεί να μεταβληθεί αναλόγως με την κατάσταση την οποία βιώνουν. Π.χ. όταν φοβούνται το χρώμα τους “ξεθωριάζει” και χρειάζονται λίγο χρόνο για να επανέλθει το χρώμα τους σε φυσιολογικό χρώμα.

Έχουν μεγάλα και μαύρα μάτια, πολλές φορές όμως αν τα δούμε κάτω από ορισμένα μήκη κύματος του φωτός μπορούμε να διακρίνουμε μια γαλάζια απόχρωση. Μπορούν να κινούν τα μάτια τους ανεξάρτητα το ένα από το άλλο και έτσι μπορούν πολύ εύκολα να ελέγχουν το περιβάλλον γύρω τους. Ακόμα μπορούν να ανοιγοκλείνουν τα μάτια τους.

Δεν μπορούμε βέβαια να παραλείψουμε το χαρακτηριστικό “φούσκωμα” που είναι κοινό σε όλα τα είδη των puffer. Αυτός είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος άμυνας απέναντι σε αντιπάλους οι οποίοι πολλές φορές υπερτερούν σε μέγεθος από τα ίδια.

Ένα ακόμα χαρακτηριστικό τους είναι ότι μπορούν να γείρουν την ουρά τους. Αυτό έχει πολλές ερμηνείες. Παρατηρείται συχνά την περίοδο της προσαρμογής τους στο ενυδρείο. Αυτό το κάνουν διότι νιώθουν ανασφάλεια και αν τα αφήσουμε να συνηθίσουν το περιβάλλον τους δεν θα παρατηρήσουμε τέτοια φαινόμενα. Μπορεί όμως αυτό το χαρακτηριστικό να υποδηλώνει κάποιο πρόβλημα με την υγεία τους, οπότε πρέπει να δώσουμε ιδιαίτερη προσοχή σε αυτές τις περιπτώσεις!

Όταν συνηθίσουν το περιβάλλον τους αυτή η συμπεριφορά θα περιοριστεί και θα υπάρχει μόνο όταν περιεργάζονται κάτι καινούριο για αυτά, όταν νυστάζουν ή όταν κολυμπούν και χρησιμοποιούν την ουρά τους σαν πηδάλιο.

Οι φωτογραφία παραχωρήθηκε από το χρήστη panoss