Jump to content

Η Γενετική Βάση Στην Ποικιλία Των Χρωμάτων Των Κοραλιών


dimtsok

Recommended Posts

Παραθέτω την μετάφραση μιας συνέντευξης που έδωσε ο Dr Jörg Wiedenmann στο site Science Daily , όπου και μιλάει για μια μελέτη που δημοσίευσε με τους συνεργάτες του πριν από δύο μήνες περίπου και έχει θέμα το πως καθορίζεται το χρώμα των κοραλιών σε σχέση με γενετικούς παράγοντες και με το ηλιακό φως. Το λινκ ειναι το

http://www.sciencedaily.com/releases/2015/01/150129094216.htm και η μελέτη δημοσιεύτηκε στο Molecular Ecology......

http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/mec.13041/abstract;jsessionid=BF93F209E1D3051703B63846ED5E8112.f04t02

Δεν θα σχολιάσω κάτι άλλο εκτός από το ότι οι άνθρωποι κάνουν απίστευτη δουλειά.......

 

"Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Σαουθάμπτον ανακάλυψαν τη γενετική βάση, η οποία επιτρέπει στα κοράλια να παράγουν εκπληκτική ποικιλία των χρωμάτων."

 

Βρήκαν ότι αντί να χρησιμοποιούν ένα μόνο γονίδιο για τον έλεγχο της παραγωγής χρωστικής, τα κοράλια χρησιμοποιούν πολλαπλά αντίγραφα του ίδιου γονιδίου. Ανάλογα με το πόσα γονίδια είναι ενεργά, το κοράλι θα γίνει περισσότερο ή λιγότερο πολύχρωμο.

Ο Δρ Jörg Wiedenmann, Καθηγητής Βιολογικής Ωκεανογραφίας και επικεφαλής στο εργαστήριο του πανεπιστημίου Coral Reef, λέει: «Ήταν ένα από τα πιο μακροχρόνια μυστήρια στη βιολογία των κοραλιογενών υφάλων  - γιατί μερικές φορές τα άτομα του ίδιου είδους κοραλιών μπορεί να έχουν τέτοιες δραματικές διαφορές στο χρώμα τους, παρά το ότι βρίσκονται δίπλα-δίπλα στον ύφαλο και εκτίθονται στους ίδιους περιβαλλοντικούς όρους. Το κύριο συμπέρασμα είναι ότι αυτές οι λεγόμενες «παραλλαγές χρωμάτων» δεν χρησιμοποιούν μόνο ένα απλό γονίδιο για να ελέγχουν την παραγωγή χρωστικής, αλλά πολλαπλά ταυτόσημα αντίγραφα αυτών ".

Χρησιμοποιώντας ως μοντέλο το  κοράλι Acropora millepora , η ομάδα διαπίστωσε ότι οι  χρωστικές ουσίες φθορισμού που είναι κυρίως υπεύθυνες για τα χρώματα των κοραλιών ενεργούν ως "αντηλιακά" για την συμβιωτική άλγη που ζει στον ιστό του κοραλιού. Αυτή η άλγη χρειάζεται φως για να παράγει σάκχαρα, τα οποία μπορούν να συμβάλουν στη διατροφή των κοραλιών σε αντάλλαγμα για το καταφύγιο και την παροχή των θρεπτικών συστατικών που παρέχονται από το κοράλι προς τις άλγες.

Ωστόσο, η ένταση του φωτός στους κοραλιογενείς υφάλους μπορεί, σε ορισμένες περιπτώσεις,να υπερβαίνει τα επίπεδα που είναι υγιή για την άλγη και το φως να γίνεται επικίνδυνο για την συμβιωτική σχέσης κοραλιού και άλγης.. Αυτή η υπερβολική ένταση του φωτός μπορεί να συμβάλει τελικά στην απώλεια της συμβιωτικής άλγης, μια διαδικασία γνωστή ως λεύκανση των κοραλιών. Εάν η συμβιωτική σχέση δεν μπορεί να αποκατασταθεί,τότε τα κοράλλια πεθαίνουν.

Ο Δρ Wiedenmann εξηγεί: «Τα κοράλια είναι σταθερά συνδεδεμένα με το υπόστρωμα, και δεν μπορούν να κινηθούν σε σκιερά μέρη όταν λαμβάνουν πάρα πολύ φως του ήλιου Αντ 'αυτού, θα πρέπει να ενισχύσουν την ικανότητά τους να αντιμετωπίσουν την αυξημένη ένταση του ηλιακού φωτός. Δείχνουμε ότι η αύξηση των επιπέδων φωτός αλλάζει τα γονίδια που είναι υπεύθυνα για την παραγωγή των πολύχρωμων χρωστικών προστασίας από τον ήλιο. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τα  κοράλια μιας αποικίας που εκτίθονται σε πιο πολύ φως , είναι και πιο πολύχρωμα ».

Ωστόσο, η ενισχυμένη προστασία έρχεται με ένα κόστος και τα κοράλια πρέπει να διαθέσουν ουσιαστικά ενεργειακά αποθέματα για να συσσωρεύσουν τις μεγάλες ποσότηρες  χρωστικών  ουσιών που βρίσκονται χαρακτηριστικά στα έντονα χρωματισμένα κοράλλια. Αυτή η ενέργεια θα πρέπει να εξοικονομηθεί από άλλες σημαντικές διαδικασίες, με πιθανό αποτέλεσμα μειωμένους ρυθμούς ανάπτυξης ή μικρότερους αριθμούς των απογόνων. Ως εκ τούτου, τα έντονα χρώματα δεν θα μπορούσε να είναι μια καλή επένδυση για τα κοράλια που εγκαθίστανται σε λιγότερο εκτεθειμένα στο φως τμήματα των υφάλων.

Ο Δρ Wiedenmann λέει: «Το γενετικό πλαίσιο που παρέχεται από τις παραλλαγές  των αντιγράφων του γονιδίου, εξασφαλίζει ότι ορισμένα κοράλια μπορούν να προστατεύουν τον εαυτό τους πολύ καλά και αυτά είναι πιθανό να επιβιώσουν καλύτερα σε ένα στρεσσογόνο περιβάλλον. Άλλα κοράλια  λιγότερο προστατευμένα, θα μπορούσαν να επενδύσουν την ενέργειά τους σε διαδικασίες που θα τα βοηθούσε να επιβιώσουν σε περιοχές με λιγότερο φως.

Ο προκύπτων πολυμορφισμός στο χρώμα αυξάνει τις δυνατότητες στα είδη των κοραλιών να επεκτείνει το εύρος της κατανομής τους κατά μήκος των απότομων αποκλίσεων του  φωτός των κοραλιογενών υφάλων αλλά και ίσως να κατοικήσουν και σε άλλους βιότοπους.

Τα ευρήματά μας υποδηλώνουν ότι το εύρος των αντιδράσεων των κοραλιών σε στρεσσογόνες καταστάσεις είναι μεγαλύτερο από ό, τι εθεωρείτο μέχρι σήμερα."

Για τη μελέτη, οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Σαουθάμπτον συνεργάστηκαν με συναδέλφους τους από το Πανεπιστήμιο της Νέας Νότιας Ουαλίας στην Αυστραλία και το Πανεπιστήμιο του Ulm στη Γερμανία.

 

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Απιστευτη μελετη, μπραβο για την κινηση σου και ευχαριστούμε για το κοπο σου!!

Link to comment
Share on other sites

Μπράβο σου που το βρηκες και το μοιραστικες μαζι μας!!!

 

 

Απιστευτη μελετη, μπραβο για την κινηση σου και ευχαριστούμε για το κοπο σου!!

 

 

Μπραβο σου :thumbsu:

 

Να είστε καλά παίδες.....Μάριε έχεις δίκιο, είναι φοβερή μελέτη και γενικά κάθε φορά εντυπωσιάζομαι από το πως δουλεύουν οι βιολόγοι στο εξωτερικό πάνω σε αυτά τα θέματα....σκέψου ότι υπάρχουν εργαστήρια ολόκληρα στημένα και αφιερωμένα αποκλειστικά για τη μελέτη των κοραλιών...είναι πολύ μπροστά οι ανθρωποι.

Link to comment
Share on other sites

γιατρε τα σπάς! ασε την αιματολογία και ρίξ το στη κοραλλιολογία! :P :p

 

περα της πλάκας, πολύ καλή δουλειά ΕΥΓΕ!

Link to comment
Share on other sites

Πολλα μπραβο και,απο μενα δημητρη μου!εχει μερικα σημεια που ειναι πολυ ιδιαιτερα.

Πολυ χρησιμη και ενδιαφερουσα μελετη,

Να'σαι καλα

Link to comment
Share on other sites

Πολλα μπραβο και,απο μενα δημητρη μου!εχει μερικα σημεια που ειναι πολυ ιδιαιτερα.

Πολυ χρησιμη και ενδιαφερουσα μελετη,

Να'σαι καλα

 

Να σαι καλά και εσύ Μιχάλη.Ουσιαστικά αυτή η μελέτη επιβεβαιώνει με επιστημονικό τρόπο αυτό που κάνουν εμπειρικά πολλοί χομπίστες, χωρίζοντας διαφορετικά χρονικά διαστήματα αύξησης μεγέθους των κοραλιών και χρωματισμού τους.

Ανάπτυξη και χρώμα κινούνται σε διαφορετικές κατευθύνσεις και δεν μπορείς να έχεις το μέγιστο αποτέλεσμα και στα δύο ταυτόχρονα. Στη φύση βέβαια αυτό υπάρχει αλλά και εκεί μόνο σε ιδανικές συνθήκες φωτισμού και να μην ξεχνάμε ότι πρόκειται για μια εξελικτική διαδικασία πολλών μα πολλών ετών.Το πιο ενδιαφέρον συμπέρασμα-στα όρια της επιστημονικής φαντασίας- για μένα είναι το σημείο που ανάφέρει το πόσο καλά μπορούν τα κοράλια να προσαρμόζονται σε διαφορετικές συνθήκες και τι θα μπορούσε να σημαίνει αυτό για την εξέλιξη τους....

Link to comment
Share on other sites

Εχεις πολυ δικιο σε αυτο που λες δημητρη!

Εαν οι αλλαγες ειναι σταδιακες πραγματικα μπορει να δουμε κοραλια να ζουν κατω απο συνθηκες που ουτε καν θα το πιστευαμε.

Ενα απο το πιο απλα, απο αυτα που εχω δει,ειναι π.χ acro να ζουν μια χαρα στα 100 νιτρικα.Δεν ειχαν τα απιστευτα χρωματα αλλα οι ρυθμοι αναπτυξης τους ηταν φοβεροι.

Εδω κολλαει πολυ και αυτο που ειπες για την αναπτυξη και τα χρωματα.

Link to comment
Share on other sites

Εχεις πολυ δικιο σε αυτο που λες δημητρη!

Εαν οι αλλαγες ειναι σταδιακες πραγματικα μπορει να δουμε κοραλια να ζουν κατω απο συνθηκες που ουτε καν θα το πιστευαμε.

Ενα απο το πιο απλα, απο αυτα που εχω δει,ειναι π.χ acro να ζουν μια χαρα στα 100 νιτρικα.Δεν ειχαν τα απιστευτα χρωματα αλλα οι ρυθμοι αναπτυξης τους ηταν φοβεροι.

Εδω κολλαει πολυ και αυτο που ειπες για την αναπτυξη και τα χρωματα.

 

Ναι, πράγματι , οι σταδιακές αλλαγές που αναφέρεις είναι και οι λέξεις κλειδιά που στη φύση αυτό ισοδυναμεί με την εξέλιξη των ειδών.Το 2013 ανακαλύφθηκε ακροπόρα κάπου στα 80-100 μέτρα βάθος, αν θυμάμαι καλά. Αυτό και αν λέγεται προσαρμογή!!!! Τα κοράλια όπως και όλοι οι ζωντανοι οργανισμοί ακολουθούν πιστά την θεωρία εξέλιξης των ειδών και κανείς πραγματικά δεν γνωρίζει τι μορφή θα έχουν και πως θα επιβιώνουν (αν επιβιώνουν) μετά από εκατομμύρια χρόνια....

Link to comment
Share on other sites

Ναι το ειχα δει δημητρη,αν θυμαμαι καλα και δεν κανω λαθος καποιο ειδος echinata ηταν.Πολυ σημαντικη η αναφορα σου :bigemo_harabe_net-162:

Και εμενα οταν με πιανει αυτη η ανησυχια για το αν θα με αξιωσει ο Θεος να προλαβω να βουτηξω σε εναν υφαλο(πριν να γινω γερος και να μην μπορω να.....περπατησω) αυτο σκεφτομαι,που θα παει θα αντεξουν λιγο ακομα :usd:

 

Πολυ ωραια και η αναφορα σου στο οτι καποια κοραλια αλλαζουν ακομα και μορφολογια η' ακομα και ¨συνηθειες".

 

Πολυ μου αρεσει η συζητηση :thumbsu:

Link to comment
Share on other sites

Ιδού και το λινκ για την άκρο.....αναφέρει και άλλα ενδιαφέροντα μέσα....http://www.livescience.com/25923-deepest-corals-great-barrier-reef.html

Link to comment
Share on other sites

Ευχαριστω για το λινκ δημτηρη,δεν ειναι αυτο που ειχα διαβασει εγω,θα κοιταξω να βρω και το δικο μου ωστε να υπαρχουν κι'αλλες πληροφοριες σε αυτο το τοσο σημαντικο θεμα!

 

Διαβασα το δικο σου και δεν μιλαγε για την echinata που ειχα δει.Που δεν μου ειχε κανει και τρομερη εντυπωση γιατι θεωρειται απο τα deep κοραλια.

Στο δικο σου μιλαει για staghorn :w00t:  :w00t:  :w00t:  :w00t:  :w00t:  :w00t:  :w00t:

Παρα πολυ ενδιαφερον γιατι παντα το θεωρουσα απο τα πιο απαιτητικα κοραλια σε φως και παντοτε το τοποθετουσα στα υψηλοτερα σημεια στα ενυδρεια μου.

Δυστυχως δεν εχουν βαλει φωτο :(

Και ημουν πολυ περιεργος να δω οσον αφορα στο χρωμα της διαφορες,σε σχεση με τις αλλες που ειναι στα πιο ρηχα.

Link to comment
Share on other sites

Πολυ ωραια η συζητηση,τωρα εξηγουνται καποιες περιεργες νεκρωσεις ζωντανων,αργα βαδιζω ζωη κερδιζω. :thumbsu:

Link to comment
Share on other sites

Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή κάντε είσοδο για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να προσθέσετε ένα σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Δημιουργήστε ένα νέο λογαριασμό. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεθείτε

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Είσοδος
×
×
  • Create New...