kalliroi 6 Ιουλίου 2014 #1 Share 6 Ιουλίου 2014 Οι πληροφορίες στο παρακάτω άρθρο προέρχονται από την προσωπική μου εμπειρία, από την βοήθεια του GIANNIS KOI και του tsala και από όσα διάβασα στο βιβλίο "Χρυσόψαρα" της Tanya Heming-Vriends. Η αναπαραγωγική περίοδος ξεκινά την άνοιξη, με την άνοδο της θερμοκρασίας και την αύξηση της τροφής. Σε περίπτωση που τα χρυσόψαρα βρίσκονται σε ενυδρείο μέσα στο σπίτι μπορεί να αρχίσουν να ζευγαρώνουν νωρίς, ακόμα και από τον Φεβρουάριο. Είναι σχεδόν αδύνατο να ξεχωρίσουμε το φύλο των χρυσόψαρων, ακόμα και σε πλήρως ανεπτυγμένα ψάρια. Συνήθως τα θηλυκά έχουν πρωκτό που προεξέχει. Το αρσενικό όταν είναι έτοιμο για να ζευγαρώσει βγάζει μικρά λευκά στίγματα στα βράγχια και στο κεφάλι, τα οποία μπορεί να μπερδέψουμε με τα λευκά στίγματα του ικ. Αυτά εξαφανίζονται όταν γονιμοποιήσει τα αυγά. Κατά την περίοδο της αναπαραγωγής τα ψάρια έχουν εντονότερα χρώματα, ιδίως τα αρσενικά. Στην φωτογραφία φαίνονται λίγο τα λευκά στίγματα στα βράγχια του αρσενικού. Το θηλυκό φουσκώνει στην κοιλιά γιατί γεμίζει με αυγά και το βλέπουμε να κρύβεται ή να κάθεται ακόμα και όρθιο ή ξαπλωμένο. Το θηλυκό με την φουσκωμένη κοιλιά. Είναι καλό στην περίοδο της αναπαραγωγής να ταΐζουμε τα ψάρια με τροφές πλούσιες σε πρωτεΐνες. Το ζευγάρωμα ξεκινά με το αρσενικό να κυνηγά το θηλυκό και να το πιέζει στην κοιλιά για να βγάλει τα αυγά. Μπορεί να περάσουν ώρες με κυνηγητό ή κρυμμένα στα φυτά όπου ο αρσενικός φαίνεται σαν να τη χτυπάει, στην πραγματικότητα όμως τη βοηθάει να γεννήσει. Καθώς κάνουν κυκλικές κινήσεις γύρω από τα φυτά και μέσα στο ενυδρείο, απελευθερώνονται τα αυγά και το αρσενικό ρίχνει το σπέρμα του δίπλα τους, το οποίο εισέρχεται στο αυγό και το γονιμοποιεί. https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=HdhvtdyBujA Το αρσενικό χρυσόψαρο κυνηγά το θηλυκό. Τα χρυσόψαρα ζευγαρώνουν. Το θηλυκό ξεκουράζεται από το πολύωρο κυνηγητό και μάλλον αφήνει αυγά. Τα αυγά κολλάνε στα φυτά, στα ξύλα, στο τζάμι ή σε άλλα μέρη του ενυδρείου. Επειδή δεν είναι εύκολο να πιάσουμε και να μεταφέρουμε τα αυγά, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε breeding mop, το οποίο θα μεταφέρουμε σε άλλο ενυδρείο ή δοχείο. Αλλιώς τα χρυσόψαρα θα φάνε τα αυγά και τους γόνους. Αυγά από χρυσόψαρα. Στο ενυδρείο ή στο δοχείο που θα μεταφέρουμε τα αυγά χρειαζόμαστε μία αεραντλία για οξυγόνωση του νερού, ένα θερμοστάτη για ρύθμιση της θερμοκρασίας κι ένα θερμόμετρο για να την ελέγχουμε. Δεν γονιμοποιούνται όλα τα αυγά. Κάποια μπορεί να πιάσουν μύκητες, γι'αυτό βάζουμε στο νερό μπλε μεθυλένιο, για να το απολυμάνουμε ή Esha 2000 για 3 μέρες, το οποίο επίσης προλαμβάνει τον μύκητα. Αν ένα αυγό πιάσει μύκητα, είναι σα να έχει βαμβάκι ή λευκή γλίτσα και πρέπει να το απομακρύνουμε για να μην κολλήσουν και τα υπόλοιπα. Τα αυγά όταν γονιμοποιηθούν παύουν να έχουν αυτό το άσπρο χρώμα και σιγά σιγά διακρίνεται το νεογνό μέσα τους. Τα αυγά μπορούν να γονιμοποιηθούν μέσα σε 5-8 μέρες, ανάλογα με τη θερμοκρασία. Αν η θερμοκρασία είναι κάτω από 21 βαθμούς τότε αργεί η επώαση και υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα να πιάσουν μύκητες ή ασβέστιο και να μην μπορεί να βγει ο γόνος. Ένα αυγό που ακόμα δεν έχει γονιμοποιηθεί, είναι άσπρο. Αυτό είναι ένα γονιμοποιημένο αυγό. Είναι διαφανές και διακρίνεται μέσα του ο γόνος. Όταν οι γόνοι σκάσουν από το αυγό έχουν αρχικά πάνω τους κολλημένο τον λεκιθικό σάκο, από τον οποίο τρέφονται, για λίγες μέρες. Θα τους δούμε κολλημένους στο τζάμι του ενυδρείου ή στα τοιχώματα του δοχείου. Σιγά σιγά αρχίζουν να κολυμπάνε ελεύθεροι στο νερό, σε αναζήτηση τροφής. Γόνοι πάνω στα τζάμια του ενυδρείου και στη γεννήστρα Το τάισμά τους τις πρώτες μέρες είναι πολύ σημαντικό, γιατί μπορεί να πεθάνουν από ασιτία ή να έχουν προβλήματα στο σχηματισμό του σώματός τους. Η ιδανικότερη τροφή είναι η ζωντανή αρτέμια, αλλά υπάρχουν στο εμπόριο και τροφές ειδικά για γόνους, όπως υγρή τροφή αρτέμιας και τροφή σε πούδρα. Επίσης μπορούμε να τα ταίζουμε με κρόκο αυγού, αλλά θέλει προσοχή να μην μείνει πολύ ώρα μέσα στο νερό και επηρρεάσει την ποιότητά του. Μπορούν επίσης να φάνε άλγη, αλλά είναι προτιμότερο να τους δίνουμε τροφή πλούσια σε πρωτείνες. Προετοιμασία αρτέμιας Υγρή αρτέμια Τροφή σε πούδρα, τριμμένη και σε μικρά κομμάτια. Επίσης χρησιμοποίησα και την τροφή Vipagran Baby της Sera. Λογικά θα υπάρχουν και άλλες στο εμπόριο, εγώ χρησιμοποίησα τις συγκεκριμένες. Οι γόνοι θέλουν συχνό τάισμα, περίπου κάθε 2 ώρες. Όταν τους ταΐζουμε καλό είναι να κλείνουμε την αεραντλία για να τρώνε ανενόχλητα χωρίς ροή νερού. Μετά από λίγες μέρες μπορούμε να κάνουμε μικρές αλλαγές νερού περίπου 10% κάθε μέρα για να φύγει το φάρμακο που είχαμε βάλει για τα αυγά και για να διασφαλίζουμε την καλή ποιότητα του νερού αν δεν έχουμε βάλει φίλτρο. Προβλήματα που αντιμετώπισα 1. Κάποιοι γόνοι "στράβωσαν" και μετά από λίγο πέθαναν. Ήταν κυρτό το σώμα τους και στροβιλίζονταν, δεν μπορούσαν να ελέγξουν το σώμα τους και να κολυμπήσουν, ήταν σα να έκαναν κωλοτούμπες. Θα μπορούσε να φταίει η έλλειψη βιολογίας στο δοχείο ή ακόμα και να γεννήθηκαν με κάποιο πρόβλημα. Ένας γόνος που "στράβωσε", μετά από μερικές ώρες πέθανε. 2. Γι'αυτό έβαλα ένα φίλτρο αλλά έναν γόνο πήγε να τον ρουφήξει και τον έσωσα κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή. Την λύση μου πρότεινε ο Sturm, να βάλω αερόφλιτρο. Αερόφιλτρο που λειτουργεί με αεραντλία. 3. Έπαθαν fungus οι γόνοι. Υποθέτω από την κακή ποιότητα του νερού, γιατί στον πάτο είχαν συσσωρευθεί υπολείμματα τροφής και φοβόμουν να βάλω σκούπα μην τυχόν ρουφήξω κανέναν γόνο. Είναι τόσο μικρά που δεν φαίνεται καν ότι έχουν πάθει μύκητες. Γόνος με fungus, δυστυχώς ήταν αργά όταν τον ανακάλυψα, σε λίγες ώρες πέθανε. Φωτογραφία του ίδιου γόνου, από πάνω δεν φαίνεται καν ο μύκητας. Δοκίμασα να κάνω θεραπεία με Melafix αλλά ήταν σε προχωρημένο στάδιο, οι γόνοι είναι ευαίσθητοι και δεν άντεξαν. Γι'αυτό τελικά αποφάσισα να τους βάλω στο ενυδρείο με τους γονείς τους σε γεννήστρα. Οι γόνοι μεγαλώνουν στη γεννήστρα. 4. Μερικοί γόνοι σφήνωσαν ανάμεσα στο διχτάκι και στο πλαστικό της γεννήστρας και πέθαναν. Γι'αυτό τους έβαλα σε πλαστική γεννήστρα. 5. Η πλαστική γεννήστρα με βεντούζες ξεκόλλησε και έπεσε μέσα στο νερό, έτσι έχασα ένα γόνο, ο οποίος μάλλον έγινε μεζές. 6. Έκανα το λάθος να βάλω γόνους ημερών με γόνους εβδομάδων στην ίδια γεννήστρα και οι μεγάλοι γόνοι έφαγαν τους μικρούς. Γι'αυτό πήρα άλλες δύο γεννήστρες και τους είχα χωρίσει με βάση το μέγεθός τους. 7. Τους παρατάισα και ένας τέζαρε από το πολύ φαγητό. Νόμιζα ότι είχε πεθάνει, αλλά επειδή η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, τον άφησα σε ένα μικρό δοχείο ξεχωριστά και μετά από λίγη ώρα συνήλθε. Ευτυχώς που δεν τον θεώρησα νεκρό, τώρα ζει και βασιλεύει και είναι ο μεγαλύτερος από τα μωρά. Φωτογραφίες από την ανάπτυξή τους. 6 Link to comment Share on other sites More sharing options...
mary74 6 Ιουλίου 2014 #2 Share 6 Ιουλίου 2014 Μπράβο Χρυσάνθη!!! Πολυ ωραίο άρθρο! Προτεινω να γίνει pin! Υ.Γ. Στη φωτογραφία όπου φαίνεται ο γονιμοποιημένος γόνος, σου έδινε την εντύπωση ότι ήταν σαν πεταλίδα πάνω σε βράχο? Βλέπω κάτι τέτοια στο τζάμι και στα ξύλα κατά καιρούς και δεν μου μοιάζουν και πολύ για μωρά σαλιγκαράκια.... Link to comment Share on other sites More sharing options...
tsala 6 Ιουλίου 2014 #3 Share 6 Ιουλίου 2014 πολλα μπραβο!! στο μονο που εχω ενσταση ειναι στο φυλο.. αν ειναι ενηλικο το ψαρι μπορουμε ευκολα να διακρινουμε το φυλο απο τον πρωκτο. ελπιζω να οηθησει πολλους το θεμα σου να ξεκινησουν την αναπαραγωγη αυτων των πανεμορφων-πανεξυπνων ψαριων! Link to comment Share on other sites More sharing options...
dpap 6 Ιουλίου 2014 #4 Share 6 Ιουλίου 2014 ΆΨΟΓΗ ! Ευχαριστούμε για το άρθρο και για τον κόπο σου ! Link to comment Share on other sites More sharing options...
kalliroi 6 Ιουλίου 2014 Author #5 Share 6 Ιουλίου 2014 Μπράβο Χρυσάνθη!!! Πολυ ωραίο άρθρο! Προτεινω να γίνει pin! Υ.Γ. Στη φωτογραφία όπου φαίνεται ο γονιμοποιημένος γόνος, σου έδινε την εντύπωση ότι ήταν σαν πεταλίδα πάνω σε βράχο? Βλέπω κάτι τέτοια στο τζάμι και στα ξύλα κατά καιρούς και δεν μου μοιάζουν και πολύ για μωρά σαλιγκαράκια.... Σ'ευχαριστώ Μαίρη! Η βοήθεια όλων σας, και ειδικά του tsala, ήταν πολύτιμη. Το είχα γράψει καιρό πριν αλλά ήθελα πρώτα να μεγαλώσουν οι γόνοι και να γίνουν ψαράκια για να έχω ολοκληρωμένη άποψη και να γράψω και τις δυσκολίες που αντιμετώπισα. Το γονιμοποιημένο αυγό της φωτογραφίας όντως μοιάζει με πεταλίδα. Αλλά οι πεταλίδες νομίζω μπορούν να βρίσκονται και στην επιφάνεια, ενώ τα αυγά όχι. Πρέπει κάπου να είναι κολλημένα, π.χ. στο τζάμι, στα φυτά ή αλλού. πολλα μπραβο!! στο μονο που εχω ενσταση ειναι στο φυλο.. αν ειναι ενηλικο το ψαρι μπορουμε ευκολα να διακρινουμε το φυλο απο τον πρωκτο. ελπιζω να οηθησει πολλους το θεμα σου να ξεκινησουν την αναπαραγωγη αυτων των πανεμορφων-πανεξυπνων ψαριων! Σ'ευχαριστώ πολύ! Με βοήθησες πάρα πολύ σε όλη την διαδικασία. Η αναγνώριση του φύλου ίσως να φάνηκε σε εμένα τόσο δύσκολη. Πάντως και στο διαδίκτυο, και στο βιβλίο, όλοι λένε πόσο δύσκολο είναι να ξεχωρίσεις το φύλο τους. dpap σ'ευχαριστώ! Link to comment Share on other sites More sharing options...
lykourgos 6 Ιουλίου 2014 #6 Share 6 Ιουλίου 2014 τρομερη δουλεια μπραβο σου και σ ευχαριστουμε!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Link to comment Share on other sites More sharing options...
Orfeus 6 Ιουλίου 2014 #7 Share 6 Ιουλίου 2014 Εξαιρετικο αρθρο κ πολυ κατατοπιστικο... Link to comment Share on other sites More sharing options...
mary74 6 Ιουλίου 2014 #8 Share 6 Ιουλίου 2014 Κοίτα να δείς που μπορεί να είναι αυγουλάκια αυτά που βλέπουμε τον τελευταίο καιρό στο ενυδρείο... Κάπου κολΛημένα είναι πάντα δεν τα έχω δεί να επιπλέουν. Μάλλον όταν αγνοούν την τροφή τους είναι φάγωμένα τα ψαράκια μου... Όπως και να έχει το άρθρο σου είναι άψογο. Εγώ στα χρυσόψαρα που είχα δεν υπήρχε πρόβλημα στο να βρώ το φύλλο. Link to comment Share on other sites More sharing options...
kalliroi 6 Ιουλίου 2014 Author #9 Share 6 Ιουλίου 2014 Κι εγώ σας ευχαριστώ γιατί ακριβώς πριν ένα χρόνο τα χρυσόψαρα ήταν σε μία γυάλα. Χάρη σε εσάς έμαθα πως να τα φροντίζω σωστά. Ούτε που φανταζόμουν ότι θα είχα και γέννες! Link to comment Share on other sites More sharing options...
dpap 6 Ιουλίου 2014 #10 Share 6 Ιουλίου 2014 Έγινε Pin Link to comment Share on other sites More sharing options...
kalliroi 6 Ιουλίου 2014 Author #11 Share 6 Ιουλίου 2014 Ευχαριστούμε! Link to comment Share on other sites More sharing options...
kalliroi 6 Ιουλίου 2014 Author #12 Share 6 Ιουλίου 2014 Ακόμη κάτι! Όσο είχα τα μωρά στο ενυδρείο, δεν έκανα αλλαγές νερού, δεν καθάριζα, δεν κλάδευα, γενικά δεν έκανα τίποτα γιατί φοβόμουν μην τυχόν τα ρουφήξω, τα τραυματίσω, τα σκοτώσω... Αλλά ήταν λάθος, γιατί η τροφή μαζευόταν στα φυτά και σε μέρη που δεν έφταναν οι γόνοι, τα φυτά άρχισαν να χαλάνε και ανέβασα νιτρικά. Μετά έτρεχα να συμμαζέψω την κατάσταση με καθημερινές αλλαγές νερού. Πήρα το μάθημά μου: τακτικότερες μετρήσεις, αλλαγές νερού και καθάρισμα του ενυδρείο, προσεκτικά πάντα. Link to comment Share on other sites More sharing options...
adlib 6 Ιουλίου 2014 #13 Share 6 Ιουλίου 2014 Πολλά συγχαρητήρια για το άρθρο! Πολύ χρήσιμο. Link to comment Share on other sites More sharing options...
NikolasB 7 Ιουλίου 2014 #14 Share 7 Ιουλίου 2014 Συγχαρητηρια Χρυσανθη!!!! Παρα πολυ καλο το αρθρο !!!! Συγχαρητηρια και παλι!!! Link to comment Share on other sites More sharing options...
rastafarian 7 Ιουλίου 2014 #15 Share 7 Ιουλίου 2014 Μπραβο Χρυσανθη,ευχαριστουμε για το αρθρο σου! Link to comment Share on other sites More sharing options...
.thumb.jpg.62e89a74e09a4840415ef7203007dde7.jpg)
Recommended Posts