Προφίλ Tetraodon Suvattii

[piranhas2]

δείτε και πείτε μου τι χρειάζεται διορθώσεις

Επιστημονικό Όνομα: Tetraodon suvattii (Sontirat ,1989)
Κοινές Ονομασίες: arrowhead puffer, pig nose puffer
Ελληνικό Όνομα: -
Γενική κατηγορία: puffer

Κλάση: Tetraodontiformes

Οικογένεια: Tetraodontidae

Μέγεθος: 15 εκατοστά.

Βιότοπος: Νοτιοανατολική Ασία. Ταϊλάνδη, Λάος, ποταμός Mekong.

Συνθήκες στο ενυδρείο
PH: 6,5-7,5
KH: -
GH: 5-12 °dGH

Θερμοκρασία: 22-26 °C

Λίτρα: 70 λίτρα είναι το ελάχιστο και ιδανικά 100 λίτρα για ένα άτομο του είδους μόνο του.

Κοινωνική συμπεριφορά: Είναι θηρευτής ενέδρας. Περνάει όλη σχεδόν τη ζωή του ακίνητο θαμμένο στην άμμο, φαίνονται μόνο τα μάτια του και το στόμα του, τα χρώματα του αλλάζουν ανάλογα με τη διάθεση του αλλά και για να την προσαρμογή του στο περιβάλλον του. Είναι αδηφάγος θηρευτής και πολύ δύσκολα γλυτώνει το θήραμα του. Θα πρέπει να διατηρούνται μόνα τους σε species ενυδρεία και να μην πειραματιστούμε με συγκατοίκους ακόμα και του ίδιου είδους, καθώς τα ψάρια αυτά είναι απρόβλεπτα.

Διαχωρισμός φύλου: Δεν υπάρχουν εξωτερικές διαφορές ανάμεσα στα δύο φύλλα. Ξεχωρίζουν μόνο από τη συμπεριφορά τους όταν γίνουν ζευγάρι

Διακόσμηση ενυδρείου: Κανονικός – μέτριος φωτισμός. Λόγω της ιδιαίτερης συμπεριφοράς του είναι απαραίτητη η ύπαρξη άμμου στον βυθό, με πάχος όχι μικρότερο από 5 με 6 εκατοστά, ώστε να μπορεί να θάβεται άνετα. Οποιοδήποτε άλλο υπόστρωμα μπορεί να τραυματίσει το πολύ ευαίσθητο δέρμα του και να επιφέρει μολύνσεις ακόμα και θάνατο. Ρίζες, κλαδιά και λείες πέτρες θα συμπληρώσουν ιδανικά τον διάκοσμο του ενυδρείου. Όσον αφορά τα φυτά του ενυδρείου μας, η καλύτερη επιλογή μας είναι αυτά που δένονται σε πέτρες ή ξύλα, ώστε να μην κινδυνεύουν να ξεριζωθούν από το ψάρι. Ωστόσο, με προσεκτική επιλογή του μέρους που θα τοποθετήσουμε κάποιο φυτό, μπορούμε να διατηρήσουμε στο ενυδρείο ακόμα και φυτά που φυτεύονται κανονικά στον βυθό.

Ζώνη Κολύμβησης: Κολυμπάει ελάχιστα έως καθόλου στο μέσο του ενυδρείο και περνάει όλο του το χρόνο θαμμένο στην άμμο .

Διατροφή: Είναι ψάρι αποκλειστικά σαρκοφάγο. Η διατροφή του θα πρέπει να περιλαμβάνει μύδι, καλαμάρι και γενικότερα μαλάκια, γαρίδα, μικρά ψάρια (αθερίνα, γαύρος κλπ) blood worms, γεωσκώληκες. Αυτό που πρέπει να τονιστεί είναι ότι τα ταΐσματα θα πρέπει να γίνονται με μια λαβίδα κουνώντας επιδεικτικά την τροφή, ώστε να φαίνεται ως ζωντανή, διαιρετικά δε θα φάει (είναι άγρια πιασμένα ψάρια στο μεγαλύτερο ποσοστό τους). Σε νεαρή ηλικία θα πρέπει να ταΐζονται μέρα παρά μέρα, ενώ σε ενήλικο στάδιο 1 με 2 φορές την εβδομάδα είναι αρκετό, λόγω της ακινησίας που παρουσιάζουν .

Μέγιστη ηλικία στο ενυδρείο: Δεν υπάρχουν αναφορές.

Ιδανικοί Συγκάτοικοι: Είναι δεινός κυνηγός και κάθε πιθανός συγκάτοικος, ακόμα και μεγαλύτερου μεγέθους, θα φαγωθεί ή θα τραυματιστεί θανάσιμα.Σε μεγάλα ενυδρεία με πολλές κρυψώνες και διάκοσμο που θα εμποδίζει την οπτική επαφή των ψαριών θα μπορούσε να κρατηθεί μια ομάδα ατόμων του ίδιου είδους.

Υποείδη και υβρίδια: -

Αναπαραγωγή στο ενυδρείο: Έχει επιτευχθεί αναπαραγωγή στην αιχμαλωσία αλλά οι πληροφορίες είναι λίγες. Αφού το ζευγάρι ξεχωρίσει μετατρέπονται από αδηφάγους κυνηγούς, σε τρυφερούς και διακριτικούς συντρόφους. Όταν αρχίζουν να ερωτοτροπούν αναπτύσσονται απίστευτες συμπεριφορές και διαδραματίζεται ένας "χορός" όπου αγκαλιάζονται οι ουρές τους. Γεννούν τα αυγά τους πάνω σε λείες πέτρες και αφού γονιμοποιηθούν το αρσενικό τα φυλάει όλη μέρα για 9 με 12 ημέρες και αφαιρεί τα άρρωστα αυγά. Από την στιγμή που θα εκκολαφθούν τα αυγά, τα μικρά ψαράκια πρέπει να μεταφέρονται σε άλλο ενυδρείο γιατί θα φαγωθούν από τους γονείς.

Γενικές πληροφορίες:

- Ζει αποκλειστικά και μόνο σε γλυκό νερό. Έχουν ιδιαίτερη συμπεριφορά και δεν είναι για κάποιον χομπίστα που θέλει κίνηση και χρώμα στο ενυδρείο του. Είναι δύσκολα στην διατροφή τους και όπως όλα τα puffer πολύ ευαίσθητα στους ρύπους του ενυδρείου. Απαιτούν λοιπόν πολύ καλή φίλτρανση και συχνές και μερικές αλλαγές νερού, ώστε το νερό να είναι εντελώς απαλλαγμένο από νιτρώδη, νιτρικά και αμμωνία. Απαραίτητη κρίνεται και η χρήση σκούπας βυθού, ώστε να απομακρύνονται τα υπολείμματα τροφής που αποτελούν πηγή μόλυνσης του νερού και σημαντικό κίνδυνο για την υγεία του ψαριού.

- Οι πιθανότητες να μας δαγκώσει κατά την διάρκεια που αλλάζουμε το set up, φυτεύουμε, αλλάζουμε νερό κτλ είναι μάλλον ελάχιστες, αλλά καλό είναι να προσέχουμε και να χρησιμοποιούμε τα κατάλληλα εργαλεία, γατί το κάθε ψάρι έχει το δικό του χαρακτήρα.

- Πολλά μέρη του σώματος του περιέχουν το θανατηφόρο νευροτοξίνη tetrodoxin που έχουν όλα τα puffer. Αυτό είναι το ίδιο δηλητήριο που βρέθηκε στο περιβόητο μπλε χταπόδι. Όταν προσλαμβάνεται σε επαρκείς ποσότητες, μπορεί να προκαλέσει παράλυση και το θάνατο. Δεν υπάρχει καμία γνωστή αντιτοξίνης και για τον άνθρωπο, είναι πάνω από 1000 φορές θανατηφόρα από το κυάνιο. Ωστόσο, ο χομπίστας που ασχολείται με αυτό το είδος δεν έχει κανένα φόβο να πάθει κάτι, καθώς η δηλητηρίαση γίνετε μόνο με την κατανάλωση του σαν φαγητό είτε από άνθρωπο είτε από άλλο ψάρι .

αρθρο για την αναπαραγωγή

http://www.tfhmagazine.com/details/articles/breeding-and-raising-arrowhead-puffers.htm

Έγινε επεξεργασία 1 Ιανουαρίου 2014 - theodor72

[panoss]

Μπράβο φίλε μου!! Πολύ ωραίο!!!!

[theodor72]

δείτε και πείτε μου τι χρειάζεται διορθώσεις

Βιότοπος: Νοτιοανατολική Ασία. Ταϊλάνδη, Λάος, ποταμός Mekong.

Κάνε μια περιγραφή του φυσικού του βιότοπου. Αν έχει πχ πέτρες, ξύλα, άμμο, γρήγορη η αργή ροή είναι blackwater ή οτιδήποτε άλλο.

Λίτρα: 70 λίτρα είναι το ελάχιστο και ιδανικά 100 λίτρα για ένα άτομο του είδους μόνο του. καλή φίλτρανση συχνές αλλαγές νερού και οπωσδήποτε αεραντλία για καλή οξυγόνωση του νερού. Αυτά θα τα μεταφέρω στην Διακόσμηση του ενυδρείου.

Κοινωνική συμπεριφορά: είναι θηρευτής ενέδρας περνάει όλη σχεδόν τη ζωή ακίνητο θαμμένο στην άμμο, φαίνονται μόνο τα μάτια του και το στόμα του, τα χρώματα του αλλάζουν ανάλογα με τη διάθεση του αλλά και για να την προσαρμογή του στο περιβάλλον του. Είναι αδηφάγος θηρευτής και πολύ δύσκολα γλιτώνει το θήραμα του, ένας πραγματικός δολοφόνος.

⁽¹⁾ Θα πρέπει να αναφερθεί πως είναι ιδιαίτερα επιθετικό προς ψάρια άλλου είδους

⁽²⁾ Αν μπουν δύο αρσενικά puffer σε κατάλληλα λίτρα με κατάλληλη διακόσμηση θα υπάρχει πρόβλημα με το πιο αδύναμο ψάρι;.

Διακόσμηση ενυδρείου κανονικός –μέτριος φωτισμός απαραίτητα άμμο 5 με 6 εκατοστά για να μπορεί να θάβεται άνετα οποιοδήποτε άλλο υπόστρωμα μπορεί να τραυματίσει το πολύ ευαίσθητο δέρμα του , και να επιφέρει μολύνσεις ακόμα και θάνατο , ρίζες –κλαδιά ( η driftwood είναι και βιοτικές ), λείες πέτρες και από φυτά ότι θέλουμε αρκεί να μην έχουν μεγάλες ανάγκες σε φωτισμό αλλά καλυτέρα να προτιμήσουμε κάποια που δένονται σε πέτρες ξύλα γιατί επειδή θάβεται συνεχεία υπάρχει περίπτωση να τα ξεριζώνει τα βιοτοπικά είναι αυτά

- Java Fern (Microsorum pteropus)

- Crypt wendtii (Cryptocoryne wendtii)

- Water Wisteria (Hygrophila difformis)

- Java Moss (Taxiphyllum barbieri)

- Dwarf Hairgrass (Eleocharis parvula)

⁽¹⁾ Δε νομίζω πως χρειάζεται να γίνει αναφορά στα βιοτοπικά φυτά. Αν εσύ το κρίνεις σκόπιμο, μπορεί απλά να αναφερθούν τα φυτά που δένονται σε ξύλα ή πέτρες. Υπάρχει περίπτωση να επιβιώσει φυτό που φυτεύεται κανονικά ή σίγουρα θα το ξεθάψει;

⁽²⁾ Υπάρχει κίνδυνος να πληγωθεί από τα κλαδιά ή επειδή κολυμπάει ελάχιστα δεν κινδυνεύει;

⁽³⁾ Μήπως αν βάλουμε κατάλληλες πέτρες το δούμε να αλλάζει χρώματα και να μιμείται το περιβάλλον του;

⁽⁴⁾ 5 εκατοστά άμμου αρκούν για να θαφτεί εντελώς το ψάρι;

Ιδανικοί Συγκάτοικοι: δεν υπάρχουν συγκάτοικοι, μόνο με το ίδιο του το είδος σε ενυδρείο με πολλές κρυψώνες όπου θα μπορούν να απομονώνονται το ένα από το άλλο , 70 λίτρα για κάθε ένα ενήλικο puffer είναι καλά, οποιοσδήποτε άλλος συγκάτοικος , ακόμα και μεγαλύτερος από το puffer θα φαγωθεί η θα τραυματιστεί θανάσιμα.

Θα το έγραφα κάπως διαφορετικά, δώσε μου λίγο χρόνο να το δουλέψω

Αναπαραγωγή στο ενυδρείο: Έχει επιτευχθεί αναπαραγωγή στην αιχμαλωσία αλλά οι πληροφορίες είναι λίγες, αφού το ζευγάρι ξεχωρίσει μετατρέπονται από αδηφάγους δολοφόνους ⁽¹⁾, σε τρυφερούς και διακριτικούς συντρόφους όταν αρχίζουν να ερωτοτροπούν αναπτύσσονται απίστευτες ⁽²⁾ συμπεριφορές, διαδραματίζεται ένας "χορός" όπου αγκαλιάζονται οι ουρές τους, γεννούν τα αυγά πάνω σε λείες πέτρες και αφού γονιμοποιηθούν το αρσενικό τα φυλαει όλη μέρα για 9 με 12 ημέρες και αφαιρεί τα άρρωστα αυγά μέχρι να εκκολαφτούν τα μωρα πρέπει να μεταφέρονται σε άλλο ενυδρείο γιατί θα φαγωθούν από τους γονείς.

⁽¹⁾ Βασίλη, δε νομίζω πως κανένα ψάρι είναι δολοφόνος. Για να επιβιώσουν παλεύουν. Μάλλον σε συνεπήρε η αγάπη σου για το ψαράκι...

⁽²⁾ Πολύ παθιασμένο με το ψάρι σε βλέπω

Γενικές πληροφορίες: Δεν είναι για κάποιον χομπιστα που θέλει κίνηση και χρώμα στο ενυδρείο του, είναι δύσκολα στην διατροφή τους και πολύ ευαίσθητα όπως ολα τα puffer στα νιτρικά νιτρώδη και την αμμώνια, θέλουν πολύ καλή φιλτρανση και πολλές αλλαγές νερού θα τα θεωρούσα ψάρια για "συλεκτες" που τους ενδιαφερει μονο η συμπεριφορά. Πολλά μέρη του σώματος του περιέχουν το θανατηφόρο νευροτοξίνη tetrodoxin που έχουν όλα τα puffer. Αυτό είναι το ίδιο δηλητήριο που βρέθηκε στο περιβόητο μπλε χταπόδι. Όταν προσλαμβάνεται σε επαρκείς ποσότητες, μπορεί να προκαλέσει παράλυση και το θάνατο. Δεν υπάρχει καμία γνωστή αντιτοξίνης και για τον άνθρωπο, είναι πάνω από 1000 φορές θανατηφόρα από το κυάνιο, ο χομπιστα που ασχολείται με αυτό το είδος δεν έχει κανένα φόβο να πάθει κάτι. Η δηλητηρίαση γίνετε μόνο με την κατανάλωση του σαν φαγητό είτε από άνθρωπο είτε από άλλο ψάρι.

⁽¹⁾ Να γίνει αναφορά ότι είναι ένα από τα puffer που ζουν αποκλειστικά σε γλυκό νερό (όχι υφάλμυρο, όχι αλμυρό).

⁽²⁾ Όπως αναφέρεις και πιο πάνω, απαιτούνται συχνές αλλαγές νερού (τι ποσοστό προτείνεις και κάθε πότε; ) Την σκούπα βυθού την θεωρείς απαραίτητη;

⁽³⁾ Κινδυνεύει κάποιος αν βάλει το χέρι του στο ενυδρείο για την συντήρηση του;

[piranhas2]

προσθεσα και αφαιρεσα καποια πραγματα και απαντησα στα ποιο πολλα ερωτηματα σου δες και πες αν χρειαζεσαι κατι αλλο σιγουρα θελει δουλεια στην διατυπωση του κτλ , περιμενω και απο άλλους κατοχους γνωμες διορθωσεις κτλ ειναι δυσκολο να δημιουργήσουμε το τελειο προφιλ για τετοια ψαρια γιατι δεν φιλοξενούνται σε ενυδρεια πολλα χρονια

Βιότοπος: Νοτιοανατολική Ασία. Ταϊλάνδη, Λάος, ποταμός Mekong.

Ο Μεκόνγκ είναι ποταμός της Νοτιοανατολικής Ασίας. Πηγάζει από την περιοχή του οροπεδίου του Θιβέτ, και αφού διασχίσει την επαρχεία Γιουνάν της Κίνας, σχηματίζοντας και ένα μικρό μέρος των συνόρων της Κίνας με την Μιανμάρ, συνεχίζει σχηματίζοντας τα σύνορα μεταξύ Μιανμάρ και Λάος καθώς και το μεγαλύτερο μέρος των συνόρων μεταξύ Λάος και Ταϊλάνδης. Στη συνέχεια, από τα εδάφη του Λάος περνά στην Καμπότζη και έπειτα στο Βιετνάμ, όπου χύνεται στην Θάλασσα της Νότιας Κίνας.

Δεν εχω βρει κατι αλλο περα απο αυτο........

Κάνε μια περιγραφή του φυσικού του βιότοπου. Αν έχει πχ πέτρες, ξύλα, άμμο, γρήγορη η αργή ροή είναι blackwater ή οτιδήποτε άλλο.

Λίτρα: 70 λίτρα είναι το ελάχιστο και ιδανικά 100 λίτρα για ένα άτομο του είδους μόνο του. καλή φίλτρανση συχνές αλλαγές νερού και οπωσδήποτε αεραντλία για καλή οξυγόνωση του νερού.

οκ

Αυτά θα τα μεταφέρω στην Διακόσμηση του ενυδρείου.

Κοινωνική συμπεριφορά: είναι θηρευτής ενέδρας περνάει όλη σχεδόν τη ζωή ακίνητο θαμμένο στην άμμο, φαίνονται μόνο τα μάτια του και το στόμα του, τα χρώματα του αλλάζουν ανάλογα με τη διάθεση του αλλά και για να την προσαρμογή του στο περιβάλλον του. Είναι αδηφάγος θηρευτής και πολύ δύσκολα γλιτώνει το θήραμα του , καλο θα ειναι να διατηρούνται μονα τους σε species ενυδρεία , και να μην πειραματιστούμε με συγκατοίκους ακομα και απο το ιδιο του το ειδος , καθως τα ψαρια αυτα ειναι απρόβλεπτα .⁽¹⁾

\

]Θα πρέπει να αναφερθεί πως είναι ιδιαίτερα επιθετικό προς ψάρια άλλου είδους

⁽²⁾ Αν μπουν δύο αρσενικά puffer σε κατάλληλα λίτρα με κατάλληλη διακόσμηση θα υπάρχει πρόβλημα με το πιο αδύναμο ψάρι;.


Διακόσμηση ενυδρείου κανονικός –μέτριος φωτισμός απαραίτητα άμμο 5 με 6 εκατοστά για να μπορεί να θάβεται άνετα οποιοδήποτε άλλο υπόστρωμα μπορεί να τραυματίσει το πολύ ευαίσθητο δέρμα του , και να επιφέρει μολύνσεις ακόμα και θάνατο , ρίζες –κλαδιά ( η driftwood είναι και βιοτικές ), λείες πέτρες και από φυτά ότι θέλουμε αρκεί να μην έχουν μεγάλες ανάγκες σε φωτισμό αλλά καλυτέρα να προτιμήσουμε κάποια που δένονται σε πέτρες ξύλα γιατί επειδή θάβεται συνεχεία υπάρχει περίπτωση να τα ξεριζώνει , εγω στο ενυρειο μου διατηρω με σχετικη επιτυχια φυτα που θαβοναι στην αμμο με πολυ μικρες απωλειες , τα βιοτοπικά είναι αυτά
- Java Fern (Microsorum pteropus) δενονται σε πετρες ξυλα
- Crypt wendtii (Cryptocoryne wendtii)
- Water Wisteria (Hygrophila difformis)
- Java Moss (Taxiphyllum barbieri) δενονται σε πετρες ξυλα
- Dwarf Hairgrass (Eleocharis parvula)

⁽¹⁾ Δε νομίζω πως χρειάζεται να γίνει αναφορά στα βιοτοπικά φυτά. Αν εσύ το κρίνεις σκόπιμο, μπορεί απλά να αναφερθούν τα φυτά που δένονται σε ξύλα ή πέτρες. Υπάρχει περίπτωση να επιβιώσει φυτό που φυτεύεται κανονικά ή σίγουρα θα το ξεθάψει;

⁽²⁾ Υπάρχει κίνδυνος να πληγωθεί από τα κλαδιά ή επειδή κολυμπάει ελάχιστα δεν κινδυνεύει;

Δεν νομιζω να εχει προβλημα , τα ψαρια αυτα διατηρουναι λιγο καιρο στα ενυρεια μας και μπορω να ξερω ακριβώς εγω δεν ειχα καποιο θεμα

⁽³⁾ Μήπως αν βάλουμε κατάλληλες πέτρες το δούμε να αλλάζει χρώματα και να μιμείται το περιβάλλον του;

Σιγουρα θα εχει καποια διαφορα αλλα πιστευω θα στρεσαρε το ψαρι πολλα διαφορετηκα χρωματα

⁽⁴⁾ 5 εκατοστά άμμου αρκούν για να θαφτεί εντελώς το ψάρι;

Ναι

Διατροφή: Η διατροφή τους περιλαμβάνει σάρκα και πρωτεΐνες μύδια, καλαμάρι, γαρίδες, γενικότερα μαλάκια, μικρά ψάρια (αθερίνα, γαύρος κλπ) blood worms, γεωσκολικες. Αυτό που πρέπει να τονιστεί είναι ότι τα ταΐσματα θα πρέπει να γίνονται με μια λαβίδα όπου θα παρουσιάζονται ως ζωντανή τροφή διαφορετικά δεν θα τις φάει (ειναι αγρια πιαστα ψαρια στο μεγαλυτερο ποσοστο τους) σε μικρή ηλικία θα πρέπει να ταΐζονται μέρα παράμερα ενώ σε ενήλικο στάδιο 1 με 2 φορές την εβδομάδα, λόγο της ακινησίας που παρουσιάζουν . ο κατοχος αυτου του ψαριου θα πρεπει να ξερει οτι ισως να αργήσει να φαει νεκρη τροφη και ισως να χρειαστει καποιο ζωντανο ψαρι , γαριδα , σαλιγγαρια μεχρι να δεχτεί την νεκρη τροφη

εγω ταιζω καθε 3 μερες οι απόψεις διίστανται στο ταισμα το καλυτερο νομιζω ειναι να παρακολουθούμε την κοιλια του ψαριου , οσο φαίνεται γεματη(στρογγυλή) δεν ταΐζουμε , οταν ειναι λιγο συρρικνωμένη τοτε ταιζουμε ο καθενας ας μελετεσει το δικο του ψαρι και ας πει την αποψη του

Ιδανικοί Συγκάτοικοι: δεν υπάρχουν συγκάτοικοι, μόνο με το ίδιο του το είδος σε ενυδρείο με πολλές κρυψώνες όπου θα μπορούν να απομονώνονται το ένα από το άλλο , 70 λίτρα για κάθε ένα ενήλικο puffer είναι καλά, οποιοσδήποτε άλλος συγκάτοικος , ακόμα και μεγαλύτερος από το puffer θα φαγωθεί η θα τραυματιστεί θανάσιμα.

Θα το έγραφα κάπως διαφορετικά, δώσε μου λίγο χρόνο να το δουλέψω

οκ

Αναπαραγωγή στο ενυδρείο: Έχει επιτευχθεί αναπαραγωγή στην αιχμαλωσία αλλά οι πληροφορίες είναι λίγες, αφού το ζευγάρι ξεχωρίσει μετατρέπονται από αδηφάγους θυρευτες ⁽¹⁾, σε τρυφερούς και διακριτικούς συντρόφους όταν αρχίζουν να ερωτοτροπούν αναπτύσσονται απίστευτες ⁽²⁾ συμπεριφορές, διαδραματίζεται ένας "χορός" όπου αγκαλιάζονται οι ουρές τους, γεννούν τα αυγά πάνω σε λείες πέτρες και αφού γονιμοποιηθούν το αρσενικό τα φυλαει όλη μέρα για 9 με 12 ημέρες και αφαιρεί τα άρρωστα αυγά μέχρι να εκκολαφτούν τα μωρα πρέπει να μεταφέρονται σε άλλο ενυδρείο γιατί θα φαγωθούν από τους γονείς.

⁽¹⁾ Βασίλη, δε νομίζω πως κανένα ψάρι είναι δολοφόνος. Για να επιβιώσουν παλεύουν. Μάλλον σε συνεπήρε η αγάπη σου για το ψαράκι...

⁽²⁾ Πολύ παθιασμένο με το ψάρι σε βλέπω

Γενικές πληροφορίες: Τα puffer αυτα ειναι καθαρα γλυκου νερου . Δεν είναι για κάποιον χομπιστα που θέλει κίνηση και χρώμα στο ενυδρείο του, είναι δύσκολα στην διατροφή τους και πολύ ευαίσθητα όπως ολα τα puffer στα νιτρικά νιτρώδη και την αμμώνια, θέλουν πολύ καλή φιλτρανση και πολλές αλλαγές νερού , σε ενα ενυδρειο με φυτα και καλη φιλτρανση ανα 15 μερες το 1/3 νομιζω ειναι καλα θα πρεπει η ποιοτητα του νερου να ελεχερτε με υγρα test νερου , αυτα θα μας δώσουνε να καταλαβουμε ακριβος ποσο συχνες θα ειναι οι αλλαγες νερου . Θεωρω τη σκουπα βυθου απαραίτητη για την καθαριότητα του ενυρειου αλλα και για την καλη υγεια του ψαριου , οταν τρωνε πετάγονται πολλα κοματια της τροφης τα οποια αν δεν φυγουν αμεσα με κάποιον μηχανικο τροπο επιβαρύνουν την ποιοτητα του νερου .Θα τα θεωρούσα ψάρια για "συλεκτες" που τους ενδιαφερει μονο η συμπεριφορά. Πολλά μέρη του σώματος του περιέχουν το θανατηφόρο νευροτοξίνη tetrodoxin που έχουν όλα τα puffer. Αυτό είναι το ίδιο δηλητήριο που βρέθηκε στο περιβόητο μπλε χταπόδι. Όταν προσλαμβάνεται σε επαρκείς ποσότητες, μπορεί να προκαλέσει παράλυση και το θάνατο. Δεν υπάρχει καμία γνωστή αντιτοξίνης και για τον άνθρωπο, είναι πάνω από 1000 φορές θανατηφόρα από το κυάνιο, ο χομπιστα που ασχολείται με αυτό το είδος δεν έχει κανένα φόβο να πάθει κάτι. Η δηλητηρίαση γίνετε μόνο με την κατανάλωση του σαν φαγητό είτε από άνθρωπο είτε από άλλο ψάρι. Οι πιθανότητες να μας δαγκωσει το ψαρι κατα διαρκεια που αλαζουμε το set up φυτεύομαι αλλάζουμε νερο κτλ ειναι ελαχιστες , αλλα θα πρεπει να προσεχουμε γατι ειναι ενας αγριος θυρευτης και το καθε ενα εχει το δικο του χαρκτηρα προτείνω να χρησιμοποιούμε λαβιδα για φυτεμα τον φυτων και τρομπα νερου για τις αλλαγες νερου

⁽¹⁾ Να γίνει αναφορά ότι είναι ένα από τα puffer που ζουν αποκλειστικά σε γλυκό νερό (όχι υφάλμυρο, όχι αλμυρό).

⁽²⁾ Όπως αναφέρεις και πιο πάνω, απαιτούνται συχνές αλλαγές νερού (τι ποσοστό προτείνεις και κάθε πότε; ) Την σκούπα βυθού την θεωρείς απαραίτητη;

⁽³⁾ Κινδυνεύει κάποιος αν βάλει το χέρι του στο ενυδρείο για την συντήρηση του;

[piranhas2]

ενα ωραιο αρθρο στα αγγλικα αν μπορει κάποιος να το μεταφράσει θα ηταν πολυ καλο

http://www.wetwebmedia.com/fwsubwebindex/t_suvattii.htm

[theodor72]

Μπήκαν στο αρχικό κείμενο οι διορθώσεις του Βασίλη (piranchas2) μαζί με κάποιες δικές μου μικροαλλαγές. Θέλει κάποιον ακόμα έλεγχο σε ορθογραφία και σύνταξη.

Αν έχει κανείς άλλος εμπειρία για το συγκεκριμένο ψάρι περιμένουμε και την δική του άποψη.

[piranhas2]

oki απο μενα

τα καλυτερα video

http://www.youtube.com/watch?v=v3R4cACSJhE

[πετρος χορτοφαγος]

διορθωση:

κλαση:Ακτινοπτερυγιοι Οστεϊχθυες.

ταξη:Tetraodontiformes,πιο συχνα Πλεκτογναθοι(Plectognathi).