Carinotetraodon Travancoricus Δημιουργία Προφίλ

[panoss]

Carinotetraodon Travancoricus

Επιστημονικό όνομα: Carinotetraodon Travancoricus (Hora & Nair, 1941)

Κοινές ονομασίες: Dwarf Puffer, Pygmy Puffer, Malabar Puffer, Pea Puffer, Indian Puffer

Ελληνικό όνομα: -

Γενική κατηγορία: Puffer

Κλάση: Tetraodontiformes

Οικογένεια: Tetraodontidae

Μέγεθος: Χωρίς αμφιβολία είναι το μικρότερο είδος puffer, καθώς τα ενήλικα άτομα δεν ξεπερνούν σε μήκος τα 2,5 εκατοστά.

Βιότοπος: Το είδος αυτό συναντάται στη νοτιοδυτική ακτή της Ινδίας, στην πολιτεία της Kerala. Σε αντίθεση με άλλα είδη, ζει αποκλειστικά σε γλυκό νερό. Ζει και αναπαράγεται σε νερά με αργή ροή και πυκνή βλάστηση στον τρίτο μεγαλύτερο ποταμό της Ινδίας Pamba και του συμπλέγματος των παραποτάμων του.

Συνθήκες στο ενυδρείο

PH: 6,8-8,0 (Ιδανικά: 7,5)

KH: -

GH: 5-20°dGH

Θερμοκρασία: 24-28°C (Ιδανικά: 26°C)

Λίτρα: Παρά το μικροσκοπικό τους μέγεθος δεν θα μπορούσε να ζήσει σε λιγότερα από 30 λίτρα για ένα ψάρι, προσθέτοντας 15 περίπου λίτρα για κάθε ένα επιπλέον άτομο.

Κοινωνική συμπεριφορά: Αν και είναι από τα πιο φιλήσυχα είδη της οικογένειας των puffer δεν ενδείκνυται η διατήρηση τους σε κοινωνικό ενυδρείο, καθώς δαγκώνει ακατάπαυστα τα πτερύγια των άλλων ψαριών και αυτό μπορεί να τα οδηγήσει ακόμα και σε θάνατο. Επίσης δεν μπορεί να ανταγωνιστεί κατά το τάισμα άλλα πιο γρήγορα ψάρια και λόγω μικρού μεγέθους μπορεί να αποτελέσει στόχο ή πιθανό γεύμα για τα πιο μεγάλα ψάρια όπως οι μεγάλες κιχλίδες.
Η τάση για κυριαρχία μεταξύ των αρσενικών είναι ιδιαίτερα έντονη καθώς ενηλικιώνονται, οπότε αν θέλουμε να κρατήσουμε περισσότερα από ένα puffer θα πρέπει να έχουμε άφθονες κρυψώνες και πυκνοφυτεμένο ενυδρείο. Σε μεγαλύτερο ενυδρείο με αρκετά υδρόβια και επιφανειακά φυτά, με πολλές κρυψώνες και αναλογία τουλάχιστον δύο θηλυκά για κάθε αρσενικό, η διατήρηση τους σε ομάδα θα μετριάσει την επιθετικότητα, αλλά δε θα την εξαλείψει.

Διαχωρισμός φύλλου: Αγοράζοντας τα από το κατάστημα μας είναι σχεδόν αδύνατο να καταλάβουμε το φύλο τους. Το φύλο τους εμφανίζεται αργότερα κατά την ενηλικίωσή τους. Τότε τα θηλυκά του είδους μπορούν να ξεχωρίσουν από τα αρσενικά διότι είναι πιο μεγαλόσωμα. Τα αρσενικά έχουν μια μαύρη γραμμή η οποία ξεκινάει από από την κοιλιά τους και εκτείνεται μέχρι την ουρά. Ακόμα πίσω από τα μάτια τους στα αρσενικά είναι πιο σκούρο το χρώμα με το χαρακτηριστικό C κάτι που τα θυληκά δεν το έχουν.
Υπάρχει μια θεωρία που λέει πως το φύλο τους το επιλέγουν τα ίδια και δεν το έχουν κατά τη στιγμή της γέννησής τους. Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία, τα αρσενικά εκκρίνουν μια ουσία που αποτρέπει άλλα ψάρια από το να γίνουν και αυτά αρσενικά!

Διακόσμηση του ενυδρείου: Το ενυδρείο θα πρέπει απαραίτητα να έχει πολλές κρυψώνες ώστε να αποσύρονται εκεί όταν θα θέλουν να ηρεμήσουν. Απαιτείται η ύπαρξη πολλών φυτών ώστε να δημιουργούνται φυσικά σύνορα.
Επίσης η ύπαρξη φυτών, ξύλων ή οποιουδήποτε άλλου διακόσμου μπλοκάρει την συνεχή οπτική επαφή των ψαριών, μειώνοντας την επιθετικότητα και προσφέροντας στιγμές χαλάρωσης. Στα puffer αρέσει πολύ να εξερευνούν και να περιεργάζονται το περιβάλλον τους. Συνεπώς, ένα πλούσια διακοσμημένο και σύνθετο περιβάλλον τους δίνει την ευκαιρία για ατελείωτες ώρες εξερεύνησης και ευχαρίστησης. Η χαμηλή ροή είναι απαραίτητη και η φίλτρανση πρέπει να είναι πολύ καλή εξαιτίας της διατροφής τους (μη ξεχνάμε πως παρά το μέγεθος τους είναι θηρευτές και η ζωντανή ή κατεψυγμένη τροφή παράγει αρκετούς ρύπους) αλλά και της έλλειψης λεπιών που τα καθιστά πιο επιρρεπή σε μολύνσεις, ich, τραύματα, fungus κλπ

Ζώνη κολύμβησης: Στο μέσο του ενυδρείου αλλά γενικότερα εξερευνούν όλα τα μέρη του ενυδρείου.

Διατροφή: Στη φύση τα τρέφονται με μικρά σαλιγκάρια τα οποία είναι άφθονα ανάμεσα στα φυτά στα οποία ζούνε. Στο ενυδρείο είναι επιλεκτικά και δύσκολα ψάρια στη διατροφή τους, με αποτέλεσμα να δέχονται μόνο ζωντανή και κατεψυγμένη τροφή. Τροφές όπως artemia, bloodworms, grindal, krill, blackworms, whiteworms έχουν πάρα πολλές πιθανότητες να καταναλωθούν, αρκεί να βρίσκονται στο κατάλληλο μέγεθος. Φυσικά δεν πρέπει να παραλείψουμε και τα σαλιγκάρια τα οποία είναι αν όχι απαραίτητα, είναι καλό να τους δίνονται ανά διαστήματα ώστε να μπορούν να ακονίζουν τα δόντια τους αλλά και για ποικιλία στη διατροφή τους. Κατά την προσαρμογή τους σε ένα νέο ενυδρείο μπορεί να αρνηθούν να φάνε οτιδήποτε! Για αυτό θα πρέπει εμείς να τους έχουμε προμηθεύσει με άφθονα σαλιγκάρια και όταν αυτά νιώσουν άνετα στο περιβάλλον τους θα τα εξαφανίσουν. Μπορεί στη ζωή τους να μην δεχτούν ποτέ flakes για αυτό πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για κάθε ενδεχόμενο. Η υπερβολική τροφή δεν κάνει καλό στην υγεία τους και από τη στιγμή που έχουν μικρό μέγεθος θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί.

Ηλικία στο ενυδρείο: Έχουν αναφερθεί και περιπτώσεις όπου έζησαν και 7 χρόνια όμως αυτό δεν έχει αποδειχτεί ακόμα. Συνήθως ζουν 5 χρόνια.

Ιδανικοί συγκάτοικοι: Η καλύτερη λύση είναι species ενυδρείο.Πολλοί προτείνουν ως συγκατοίκους των πάφερ τα otocinclus, αφού δεν έχουν σημειωθεί συγκρούσεις ανάμεσά τους.

Υποείδη και υβρίδια: -

Αναπαραγωγή στο ενυδρείο: Μπορούν να αναπαραχθούν με επιτυχία σε ένα ενυδρείο. Βασικός παράγοντας για την αναπαραγωγή είναι η σωστή αναλογία αρσενικών - θηλυκών που πρέπει να υπάρχει στο κυρίως ενυδρείο (τουλάχιστον δύο θηλυκά για κάθε αρσενικό). Από την στιγμή που παρατηρήσουμε ότι έχει σχηματιστεί ζευγάρι, μπορούμε να το μεταφέρουμε σε ένα σχετικά μικρό ενυδρείο. 15 με 20 λίτρα, πολλά λεπτόφυλλα φυτά (cabomba, limnophila, moss), ποιότητα και ιδανικές-σταθερές τιμές νερού, αποτελούν προϋποθέσεις για την επιτυχία του εγχειρήματος. Η ιδανική θερμοκρασία είναι 27-28°C. Μόλις παρατηρήσουμε αυγά καλό θα είναι να απομακρυνθούν είτε οι γονείς είτε τα αυγά το συντομότερο δυνατό.Τα αυγά θα εκκολαφθούν σε 5 μέρες από την γονιμοποίησή τους, όμως τα μικρά είναι μικροσκοπικά σε μέγεθος.Τις επόμενες μέρες (2-3) καταναλώνουν ότι έχει απομείνει από τον λεκιθικό τους σάκο. Το διάστημα που θα ακολουθήσει η ύπαρξη ενός αερόφιλτρου (οξυγόνωση και φίλτρανση του νερού) και ποσότητας moss είναι σημαντικές για την επιβίωση και διατροφή των μικρών. Στις επιφάνειες αυτές αναπτύσσονται μικροοργανισμοί που σε αυτό το στάδιο αποτελούν βασική τροφή τους. Δεν ξεχνάμε να παρακολουθούμε στενά τις παραμέτρους και την καθαρότητα του νερού. Μετά από 6-7 μέρες θα τα δούμε να γίνονται όλο και πιο κινητικά και μπορούμε να ταΐσουμε με artemia, microworms, cyclops και πιθανόν bloodworm.

Γενικές πληροφορίες: Το σώμα τους έχει μπεζ μαζί με γκρι χρώμα και σε όλο το μήκος του σώματός τους έχουν ακαθόριστης μορφής κηλίδες. Το χρώμα τους μπορεί να μεταβληθεί αναλόγως με την κατάσταση την οποία βιώνουν. Π.χ. όταν φοβούνται το χρώμα τους “ξεθωριάζει” και χρειάζονται λίγο χρόνο για να επανέλθει το χρώμα τους σε φυσιολογικό χρώμα.

Έχουν μεγάλα και μαύρα μάτια, πολλές φορές όμως αν τα δούμε κάτω από ορισμένα μήκη κύματος του φωτός μπορούμε να διακρίνουμε μια γαλάζια απόχρωση. Μπορούν να κινούν τα μάτια τους ανεξάρτητα το ένα από το άλλο και έτσι μπορούν πολύ εύκολα να ελέγχουν το περιβάλλον γύρω τους. Ακόμα μπορούν να ανοιγοκλείνουν τα μάτια τους.

Δεν μπορούμε βέβαια να παραλείψουμε το χαρακτηριστικό “φούσκωμα” που είναι κοινό σε όλα τα είδη των puffer. Αυτός είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος άμυνας απέναντι σε αντιπάλους οι οποίοι πολλές φορές υπερτερούν σε μέγεθος από τα ίδια.

Ένα ακόμα χαρακτηριστικό τους είναι ότι μπορούν να γείρουν την ουρά τους. Αυτό έχει πολλές ερμηνείες. Παρατηρείται συχνά την περίοδο της προσαρμογής τους στο ενυδρείο. Αυτό το κάνουν διότι νιώθουν ανασφάλεια και αν τα αφήσουμε να συνηθίσουν το περιβάλλον τους δεν θα παρατηρήσουμε τέτοια φαινόμενα. Μπορεί όμως αυτό το χαρακτηριστικό να υποδηλώνει κάποιο πρόβλημα με την υγεία τους, οπότε πρέπει να δώσουμε ιδιαίτερη προσοχή σε αυτές τις περιπτώσεις!

Όταν συνηθίσουν το περιβάλλον τους αυτή η συμπεριφορά θα περιοριστεί και θα υπάρχει μόνο όταν περιεργάζονται κάτι καινούριο για αυτά, όταν νυστάζουν ή όταν κολυμπούν και χρησιμοποιούν την ουρά τους σαν πηδάλιο.

Έγινε επεξεργασία 2 Ιανουαρίου 2014 - theodor72

[ΣΤΑΜΑΤΗΣ]

Δεν διάβασα το προφίλ ( δεν γνωρίζω κι όλας για να κρίνω ) η φωτογραφία όμως του ψαριού δεν είναι καλή .

Αν μπορεί να βγεί μια καλύτερη .

Μπράβο πάντως panoss !!!

[panoss]

Ευχαριστώ!!

Δεν ξέρω πώς γίνεται μεγαλύτερη...

[ΣΤΑΜΑΤΗΣ]

..................

Αν μπορεί να βγεί μια καλύτερη .

.........

[panoss]

Κάποιος mod ας την κάνει λίγο μεγαλύτερη..

Καλύτερη δεν μπορώ να βγάλω..

[Snakehead]

συγνωμη κιολας αλλα τα παφερ λες οτι μπορουν να συγκατοικησουν και με γαριδες? σαν τι ειδους συγκατοικοι? τζαμπα φαγητο ?

στη φυση οι γαριδες ειναι στο διαιτολογιο τους . οποιαδηποτε μορφης οστρατο ειναι το δελεαρ τους.

[Astra]

Στους ιδανικούς συγκάτοικους μπορούν να προστεθούν οι ωτόκυκλοι και κάποια μικρόσωμα είδη πλέκο, οπως τα sp3. Οι γαρίδες όντως δεν έχουν καμιά ελπίδα επιβίωσης.

Στον διαχωρισμό του φύλου, υπάρχουν κάποιες μικρές λετπομέρειες που μπορούν να μας βοηθήσουν να ξεχωρίσουμε αρσενικό-θυληκό αλλά θέλει εξασκημένο μάτι.

Tα αρσενικά έχουν πιο έντονο κίτρινο χρώμα στην κοιλιά, ενώ των θυληκών είναι πιο ασπριδερές. Πιο πολύ αυτό φαίνεται στην μέση της κοιλιάς, τα αρσενικά έχουν μια σκούρα γραμμή που ξεκινάει απο τον λαιμό τους και φτάνει μέχρι και τα γεννητικά τους όργανα. Επίσης στο πλάι των ματιών των αρσενικών "τρέχουν" ιριδίζουσες γραμμές.

[panoss]

Βρε παιδιά, οι γαρίδες ιδιαίτερα οι amano μπορούν να ζήσουν μαζί με τα παφεράκια!!

Μπορεί σε μένα να μην πέτυχε μα υπάρχουν άλλα ενυδρεία τα οποία το έχουν καταφέρει!!!

Και οι red cherries μπορούν να συγκατοικίσουν με την προϋπόθεση να υπάρχουν άφθονα καταφύγια και να κρατάμε τα πάφερ ταΪσμένα ΄'ωστε να μην μπούνε στον πειρασμό να δοκιμάσουν τις γαρίδες μας!!!

[ΣΤΑΜΑΤΗΣ]

...............να μην μπούνε στον πειρασμό να δοκιμάσουν τις γαρίδες μας!!!

Εγω δεν γνωρίζω αν μπορούν να συμβιώσουν ........... απο τη φράση σου όμως αυτή συμπεραίνω οτι , δεν συμβιώνουν .

Ψάχτε το το θέμα καλύτερα .

Έγινε επεξεργασία 4 Μαίου 2013 - ΣΤΑΜΑΤΗΣ

[Astra]

Τα πάφερ είναι κυνηγοί. Και ταϊσμένα να είναι, την γαρίδα θα την κυνηγήσουν, θα την δαγκώσουν, και το πιο πιθανό να την σκοτώσουν.

Αρμονική συμβίωση δεν θεωρείται το να κρύβονται συνέχεια οι γαριδούλες και να κινδυνεύουν οταν βγαίνουν έξω να βολτάρουν.

Για το καλό των γαρίδων μας λοιπόν δεν θα πρεπε να τις έχουμε σε ένα ενυδρείο που στρεσσάρονται, κρύβονται και τα μωρά τους γίνονται ορεκτικό.

Σε ένα μεγάλο και πυκνοφυτεμένο ενυδρείο ίσως και τα πράγματα να είναι καλύτερα, αλλά μιλάμε για ενυδρείο άνω των 70 λίτρων

Έγινε επεξεργασία 4 Μαίου 2013 - Astra

[panoss]

Εξαρτάται από την ιδιοσυγκρασία του κάθε πάφερ!

Παράδειγμα, είχα εγώ 2 πάφερ και συμβίωναν με άλλες 9 red cherry αλλά όταν έβαλα το 3ο πάφερ (μετά από 3 βδομάδες) δεν έμεινε καμία και όλα έγιναν σε ένα βράδυ..

[Astra]

Αν θυμάμαι όμως τα δικά σου είχαν θέμα τις πρώτες μέρες με το φαί, πιθανόν να οφείλεται σε αυτό.

Αυτό με την ιδιοσυγκρασία που λες έχεις δίκιο, ισχύει πάνω-κάτω για όλα τα ψάρια. Στα προφίλ πρέπει ομως να γράφουμε τον γενικό κανόνα για την σωστή ενημέρωση των μελών και τις πιο συχνά παρατηρημένες συμπεριφορές.

[panoss]

οκ συγνώμη θα το ξαναγράψω...

[theodor72]

Βιότοπος: Τα ψάρια βρίσκονται και ζουν στην Ινδία σε ποταμούς αργής ροής με σκούρο πυθμένα.

Καταγωγή: Το είδος αυτό συναντάται σε μια μεγάλη έκταση που επεκτείνεται από τη δυτική οροσειρά Ghats μέχρι το Αραβικό πέλαγος, την ακτογραμμή με την ονομασία Malabar.

Τα βρίσκουμε στον τρίτο μεγαλύτερο ποταμό της Ινδίας Pamba, όπου ζουν σε διάφορα σημεία με χαμηλή ροή ανάμεσα σε υδρόβια φυτά.

• Νομίζω δεν χρειάζεται να είμαστε τόσο περιγραφικοί για την γεωγραφική περιοχή όπου ζούν. Εγώ απά θα έγραφα: Συναντάται στην νοτιοδυτική ακτή της Ινδίας, στην πολιτεία Kerala. Σε αντίθεση με τα περισσότερα συγγενικά τους είδη, ζουν αποκλειστικά και μόνο σε γλυκό νερό. Ζει στα νερά με χαμηλή ροή και πυκνή υδρόβια βλάστηση του τρίτου μεγαλύτερου ποταμού της Ινδίας Pamba και τωου συμπλέγματος των παραποτάμων του.

Λίτρα: Παρά το μικροσκοπικό τους μέγεθος δεν θα μπορούσαν να ζήσουν σε λιγότερο από 30λ ενυδρείο. Αναλυτικότερα θα είναι καλό να έχουμε 25-30 λίτρα ανά ζευγάρι και μετά για κάθε ένα επιπλέον άτομο περίπου 15 λίτρα.

• Εδώ υπάρχει αντίφαση. Όχι λιγότερο από 30 λίτρα αλλά 25-30 λίτρα ανά ζευγάρι;;; Μάλλον εννοείς ελάχιστα λίτρα ανά ζευγάρι. Ερώτηση: Σε 60 λίτρα θα μπορούσαν να συνυπάρξουν δύο ζευγάρια; Δλδ σε αυτά τα λίτρα θα επιβίωναν και τα δύο αρσενικά;

Κοινωνική συμπεριφορά: Αν και είναι από τα πιο φιλήσυχα είδη της οικογένειας των puffer δεν συστίνεται η διατήρησή τους με ψάρια άλλου είδους. Επίσης δεν συστίνεται καθόλου η διατήρησή τους σε κοινωνικό ενυδρείο, διότι θα βρεθείτε σε απελπισία βλέποντας τα άλλα ψάρια χωρίς ουρές.

Η τάση τους για κυριαρχία είναι πολύ μεγάλη οπότε αν θέλουμε να κρατήσουμε περισσότερα από ένα puffer θα πρέπει να έχουμε άφθονες κρυψώνες και πυκνοφυτεμένο ενυδρείο.

Πάντως η επιθετικότητα θα μετριαστεί αν έχουμε 2 ή ακόμα και 3 θηλυκά ανά αρσενικό.

• Από όσα έχω διαβάσει δεν συνίσταται η τοποθέτηση τους σε κοινωνικό ενυδρείο για τους εξής λόγους: α) Δαγκώνει ακατάπαυστα τα πτερύγια των άλλων ψαριών και αυτό μπορεί να τα οδηγήσει ακόμα και σε θάνατο, β) δεν μπορεί να ανταγωνιστεί κατά το τάισμα άλλα πιο γρήγορα ψάρια και γ) λόγω μικρού μεγέθους μπορεί να αποτελέσει στόχο ή πιθανό γεύμα για τα πιο μεγάλα ψάρια όπως οι μεγάλες κιχλίδες.

Διαχωρισμός φύλλου: Αγοράζοντάς τα από το κατάστημα μας είναι σχεδόν αδύνατο να καταλάβουμε το φύλο τους. Το φύλο τους εμφανίζεται αργότερα κατά την ενηλικίωσή τους.

Υπάρχει μια θεωρία που λέει πως το φύλο τους το επιλέγουν τα ίδια και δεν το έχουν κατά τη στιγμή της γέννησής τους. Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία, τα αρσενικά εκκρίνουν μια ουσία που αποτρέπει άλλα ψάρια από το να γίνουν και αυτά αρσενικά!

• Στα ενήλικα ψάρια νομίζω πως υπάρχουν κάποια χαρακτηριστικά για να ξεχωρίσουμε το φύλλο τους. Καλό είναι να αναφερθούν.

Διακόσμηση του ενυδρείου: Το ενυδρείο θα πρέπει απαραίτητα να έχει πολλές κρυψώνες ώστε να αποσύρονται εκεί όταν θα θέλουν να ηρεμήσουν. Απαιτείται η ύπαρξη πολλών φυτών ώστε να δημιουργούνται φυσικά σύνορα.

• Επίσης η ύπαρξη φυτών, ξύλων ή οποιουδήποτε άλλου διακόσμου μπλοκάρει την συνεχή οπτική επαφή των ψαριών, μειώνοντας την επιθετικότητα και προσφέροντας στιγμές χαλάρωσης. Ακόμα, στα puffer αρέσει πολύ να εξερευνούν και να περιεργάζονται το περιβάλλον τους. Συνεπώς, ένα πλούσια διακοσμημένο και σύνθετο περιβάλλον τους δίνει την ευκαιρία για ατελείωτες ώρες εξερεύνησης και ευχαρίστησης.
• Μάλλον θέλουν και χαμηλή ή ακόμα και ελάχιστη δυνατή ροή.
• Μήπως να αναφέρουμε και την ανάγκη για ισχυρή φίλτρανση εξαιτίας α) της διατροφής τους (μη ξεχνάμε πως παρά το μέγεθος τους είναι θηρευτές και η ζωντανή ή κατεψυγμένη τροφή παράγει αρκετούς ρύπους) β) της έλλειψης λεπιών που τα καθιστά πιο επιρήρεπ σε μολύνσεις, ich, τραύματα, fungus κλπ

Διατροφή: Στη φύση τα πάφερς τρώνε μικρά σαλιγκάρια τα οποία είναι άφθονα ανάμεσα στα φυτά τα οποία ζούνε.

Στο ενυδρείο είναι επιλεκτικά και δύσκολα ψάρια στη διατροφή τους, με αποτέλεσμα να δέχονται μόνο ζωντανή και κατεψυγμένη τροφή.

Τροφές όπως artemia,bloodworms,grindal,krill,blackworms,whiteworms έχουν πάρα πολλές πιθανότητες να καταναλωθούν, αρκεί να βρίσκονται στο κατάλληλο μέγεθος .Φυσικά δεν πρέπει να παραλείψουμε κι τα σαλιγκάρια τα οποία είναι αν όχι απαραίτητα, είναι καλό να τους δίνονται ανά διαστήματα ώστε να μπορούν να ακονίζουν τα δόντια τους αλλά και για να τους δίνουμε ποικιλία στη διατροφή τους.

• Ίσως πρέπει να αναφέρουμε, πως κατά την προσαρμογή τους σε ένα καινούργιο ενυδρείο, είναι πολύ πιθανό να αρνηθούν να φάνε για μερικές ημέρες.
• Να τονίσουμε πως δεν πρόκειται να δεχτούν flakes ή αποξηραμένη τροφή, γι' αυτό πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι και ενημερωμένοι πριν τα αγοράσουμε.
• Προσέχουμε να μην ταΐζουμε υπερβολικά
• Έχεις διαβάσει αν στα darf puffers αναπτύσσοται τα δόντια τους συνεχώς όπως στα περισσότερα puffers;

Ιδανικοί συγκάτοικοι: Μια πιθανότητα συμβίωσης έχουν οι γαρίδες red cherry και οι amano.

• Δεν πρέπει να προτείνουμε συγκατοίκους με βάση μιας ή περισσοτέρων πιθανοτήτων, αλλά με την βεβαιότητα ότι όλοι οι συγκάτοικοι του ενυδρείου μας θα ζουν στις καλύτερες δυνατές συνθήκες χωρίς να κινδυνεύουν οι να ταλαιπωρούνται από τους άλλους συγκατοίκους. Θεωρώ πως καλύτερη λύση είναι ένα species ενυδρείο. Κάποιοι προτείνουν otocinclus, αφού τα puffers δε δείχνουν να τους δίνουν ιδιαίτερη σημασία.

Αναπαραγωγή στο ενυδρείο: Τα πάφερ μπορούν να αναπαραχθούν με επιτυχία σε ένα ενυδρείο. Πρέπει η αναλογία αρσενικό-θυληκό να είναι κατάλληλη.Ένα ενυδρείο κατάλληλα διαμορφωμένο είναι μια πολύ καλή επιλογή(15-20 λ) είναι αρκετά. Πάντα πρέπει να προσέχουμε ώστε η ποιότητα του νερού να μην ξεφεύγει από τις ιδανικές, πρέπει το ενυδρείο όπου θα γίνει η αναπαραγωγή να είναι πυκνοφυτεμένο και παρέχοντας μια πλούσια διατροφή τα μικρά μας θα μας ανταμείψουν με αρκετές γέννες!Η ιδανική θερμοκρασία είναι 27-28°C.Μόλις παρατηρήσουμε αυγά καλό θα είναι να φύγουν οι γονείς το συντομότερο.Αν η αναπαραγωγή γίνει στο κοινωνικό ενυδρείο με το που γεννηθούν τα αυγά πρέπει να μεταφερθούν σε ενυδρείο μα τις ίδιες παράμετρους του κυρίως ενυδρείου.Τα αυγά θα εκκολαφθούν σε 5 μέρες από την γονιμοποίησή τους, όμως τα μικρά θα είναι μικροσκοπικά σε μέγεθος.Τις επόμενες μέρες (2-3) καταναλώνουν ό,τι έχει απομείνει από τον λεκιθικό τους σάκο. Έπειτα θα πρέπει να βάλουμε εμείς κάποια moss ώστε να τρώνε τους μικροοργανισμούς που αναπτύσσονται γύρω από αυτήν. Πρέπει να παρακολουθούμε στενά τις παραμέτρους του νερού και να οξυγονώνουμε το νερό.Μετά από 6-7 μέρες θα τα δούμε να γίνονται όλο και πιο κινητικά και μετά μπορούμε να ταίσουμε με artemia,microworms,Cyclops και πιθανόν bloodworm.

• Πάλι κάνεις συμβιβασμούς στα λίτρα, αναφέροντας ως πολύ καλή επιλογή τα 15 με 20 λίτρα, μπερδεύοντας όποιον το διαβάζει αφού στην αρχή έχεις αναφέρει όχι λιγότερα από 30 λίτρα. Αν αναφέρεσε σε ενυδρείο γεννήστρα θα πρέπει να μας πεις πως καταλαβαίνουμε πως το ζευγάρι μας είναι έτοιμο για αναπαραγωγη ώστε να το απομονώσουμε στη γεννήστρα.
• Αφού έχουμε αναφέρει τις δυσκολίες που παρουσιάζει η διατήρηση τους σε κοινωνικό ενυδρείο, υπάρχει περίπτωση να επιτευχθεί σε ένα τέτοιο ενυδρείο αναπαραγωγή;

[theodor72]

Έγιναν βελτιώσεις στο κείμενο.

Αν κάποιο μέλος έχει πιο καθαρές φώτο απο τα παφεράκια είναι ευπρόσδεκτες!

Ψάχνοντας λοιπόν για το ψαράκι αυτό βρήκα κάποια ενδιαφέορντα και λέω να τα μοιραστώ μαζί σας!

Δείτε εδώ το ψαράκι "φουσκωμένο". Μπορεί να μην πρόκειται για το ίδιο ακριβώς είδος, αλλά το μέγεθος είναι μικρό. Δυστυχώς το link δεν έβγαζε κάπου για περισσότερες πληροφορίες.

Επίσης δείτε παρακάτω και με εικόνες τον διαχωρισμό των δύο φύλων.

http://www.thepufferforum.com/forum/library/puffers-in-focus/sexing-carinotetraodon-travancoricus-the-dwarf-puffer/

όπως και εδώ: http://puffernet.tripod.com/travancoricus.html

Δείτε τα και στο φυσικό τους περιβάλλον : http://www.zwergkugelfisch.de/Origin.html

Έγινε επεξεργασία 28 Δεκεμβρίου 2013 - theodor72