Σαρκοφάγα Φυτά!

[panoss]

Πριν σας πω τις γνώσεις μου πάνω στο συγγεκριμένο αντικείμενο θέλω να δω τι ξέρετε εσείς για αυτά τα πανέμορφα φυτά!!!!!

Λοιπόν.....

[SOTIRIS]

Πριν σας πω τις γνώσεις μου πάνω στο συγγεκριμένο αντικείμενο θέλω να δω τι ξέρετε εσείς για αυτά τα πανέμορφα φυτά!!!!!

Λοιπόν.....

Για ξεκίνα εσύ πρώτος και όλο και κάποιος θα βρεθεί να συμπληρώσει.

[klaz]

αν φανε μυγες,μετα ρευονται...?

[nospanos]

αν φανε μυγες,μετα ρευονται...?

που σου πήγε το μυαλό ρε φίλε xaxaxaxa :hysterical:

[maik78]

Δεν αντέχω να μην ρωτήσω!!

Τις πεθερές τις τρώνε;

:hysterical:

[sailor247]

Δεν αντέχω να μην ρωτήσω!!

Τις πεθερές τις τρώνε;

:hysterical:

Μπααααα!!!!Το χω δοκιμασει!!!

[panoss]

Δεν έχω (πεθερά)αλλά δεν νομίζω...

[panoss]

Μία πρώτη γνωριμία

Αμφιβάλλω αν υπάρχει κάποια άλλη οικογένεια φυτών που να ασκεί περισσότερη γοητεία στον άνθρωπο. Λίγο τα πρωτόγονα ένστικτά μας, λίγο η γοητεία του σπάνιου και του παράξενου, λίγο η πρόκληση του να καταφέρουμε να μεγαλώσουμε ένα τέτοιο φυτό. . . χωρίς αμφιβολία λοιπόν αυτό το αφιέρωμα θα διαβαστεί από πολλούς.

Αν διαβάζετε αυτό το άρθρο από περιέργεια, θέλοντας να γνωρίσετε αυτή τη συναρπαστική οικογένεια φυτών, θα θαυμάσετε για άλλη μία φορά τη σοφία της φύσης.

Αν πάλι το διαβάζετε γιατί έχετε ήδη αποκτήσει κάποιο σαρκοφάγο φυτό, θα βρείτε πολλές χρήσιμες πληροφορίες για την φροντίδα και την περιποίησή του. Μία επισήμανση εδώ, που αφορά όλους, έμπειρους και νέους κηπουρούς: Τα σαρκοφάγα φυτά είναι δύσκολα!

Είναι πολύ απαιτητικά στις συνθήκες περιβάλλοντος και δύσκολα κανείς μπορεί να κρατήσει ένα τέτοιο φυτό για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αλλά σιγά μην σας σταματήσει εσάς μία τέτοια προειδοποίηση . . .

Πάμε λοιπόν να γνωρίσουμε τα σαρκοφάγα φυτά και να θαυμάσουμε την μαγεία της φύσης. Καθώς θα διαβάζετε αυτό το αφιέρωμα, μην ξεχνάτε ότι τα περισσότερα από αυτά τα φυτά απειλούνται με εξαφάνιση καθώς το φυσικό τους περιβάλλον καταστρέφεται από τον άνθρωπο με απίστευτη ταχύτητα.

Ένα φυτό χαρακτηρίζεται σαρκοφάγο αν ελκύει, παγιδεύει και σκοτώνει έντομα ή άλλες μορφές ζωής. Επίσης, για να είναι σαρκοφάγο, θα πρέπει να «καταναλώνει» και να απορροφά τα θρεπτικά συστατικά από το θύμα του.

Υπάρχουν πολλά μη-σαρκοφάγα φυτά που κάνουν κάποια (αλλά όχι όλα) από τα παραπάνω. Για παράδειγμα, τα λουλούδια ελκύουν έντομα ή πουλιά με σκοπό την μεταφορά γύρης και την γονιμοποίησή τους. Κάποια άλλα φυτά όπως οι ορχιδέες ή τα νούφαρα (κάποια είδη) παγιδεύουν προσωρινά τα έντομα ώστε να εξασφαλίσουν τη γονιμοποίησή τους χωρίς όμως να τα σκοτώνουν.

Επίσης, υπάρχουν άλλα φυτά όπως κάποια είδη της Ibicella που παγιδεύουν και σκοτώνουν έντομα στα φύλλα τους που καλύπτονται από κόλλα αλλά δεν καταναλώνουν το θύμα τους. Για να είναι κάποιο φυτό πραγματικά σαρκοφάγο θα πρέπει να διαθέτει όλα τα χαρακτηριστικά που αναφέραμε, με κυριότερο το να καταναλώνουν τα θύματά τους.

Τα σαρκοφάγα φυτά στην αλήθεια διαφέρουν πολύ λίγο από κάθε άλλο φυτό. Η διαφορά τους είναι ότι διαθέτουν κάποια «εργαλεία» που τους επιτρέπουν να είναι σαρκοφάγα. Αυτά τα εργαλεία είναι κατ' αρχήν η ικανότητά τους να προσελκύουν τα έντομα, να τα παγιδεύουν, να τα σκοτώνουν, να τα αποσυνθέτουν και στη συνέχεια να απορροφούν τα θρεπτικά συστατικά που προκύπτουν.

Τα περισσότερα σαρκοφάγα διαθέτουν ένζυμα που βοηθούν στην αποσύνθεση του θύματος. Αυτά τα ένζυμα είναι ήπια σε ένταση και ουσιαστικά διαλύουν τις πρωτεΐνες στο θύμα. Μην φανταστείτε λοιπόν ότι ένα μυρμηγκάκι που πιάστηκε στις παγίδες μίας Διωναίας θα αρχίσει να αφρίζει και να διαλύεται. Τα φυτά διαθέτουν ένζυμα κι όχι οξέα.

Κάποια άλλα σαρκοφάγα δεν διαθέτουν τέτοια ένζυμα και εξαρτώνται από την παρουσία βακτηριδίων για να τα παράγουν. Το παγιδευμένο θύμα απλώς σαπίζει και το φυτό απορροφά τα προϊόντα της αποσύνθεσης. Κάποια άλλα φυτά χρησιμοποιούν συγκεκριμένα έντομα. Δηλαδή, έντομα που κυκλοφορούν πάνω στο σαρκοφάγο φυτό χωρίς να παγιδεύονται και τρώνε τα θύματα που έχουν πιαστεί στις παγίδες. Στη συνέχεια το σαρκοφάγο φυτό απορροφά τα θρεπτικά στοιχεία από τις ακαθαρσίες των εντόμων. Κάτι παρόμοιο ισχύει και για τις ακαθαρσίες των πουλιών, ορισμένα είδη απορροφούν μεγάλο τμήμα της τροφής τους από τις ακαθαρσίες των πουλιών που πέφτουν μέσα στις παγίδες τους.

Κάθε είδος έχει το δικό του τρόπο για να προσελκύει και να παγιδεύει το θήραμά του. Κάποια σαρκοφάγα έχουν έντονα χρώματα στις παγίδες τους ενώ κάποια άλλα έχουν έντονο άρωμα. Κάποια από αυτά έχουν κολλώδεις ουσίες στην επιφάνειά τους, ενώ κάποια άλλα γλιστρούν τόσο που το έντομο καταλήγει μέσα στην παγίδα.

Άλλα έχουν τέτοιο σχήμα ανατομικά που ένα έντομο που θα παρασυρθεί και θα μπει μέσα στην παγίδα δεν μπορεί να ξαναβγεί, διαθέτουν επίσης τριχίδια που εμποδίζουν την διαφυγή του και έτσι το θύμα είναι καταδικασμένο. Και βέβαια μην ξεχνάμε τα σαγόνια που κλείνουν γύρω από το θύμα ή τις ναρκωτικές ουσίες που το ακινητοποιούν.

Κάποια άλλα είδη σαρκοφάγων έχουν τις παγίδες τους βυθισμένες μέσα στο νερό όπου και τρέφονται από το γόνο των ψαριών, τα αυγά των κουνουπιών και άλλες μικροσκοπικές υδρόβιες μορφές ζωής. Αντίθετα, τα είδη που έχουν τις παγίδες τους εκτός νερού τρέφονται με ιπτάμενα και έρποντα έντομα, όπως μυγάκια, σφήκες, πεταλούδες, αράχνες ή μυρμήγκια. Σε σπάνιες περιπτώσεις, αν τα φυτά έχουν φτάσει σε μεγάλο μέγεθος (στο φυσικό τους και μόνο περιβάλλον), έχουν παγιδευτεί και μικρά σπονδυλωτά ζώα όπως αρουραίοι και πουλιά. Υπό κανονικές συνθήκες, οποιοδήποτε τέτοιου μεγέθους σπονδυλωτό ζώο, θα μπορούσε να ξεφύγει από την παγίδα των φυτών αλλά πιθανότατα πρόκειται για ζώα που ήδη είναι εξασθενημένα από ασθένειες ή τραυματισμούς και θα πέθαιναν έτσι κι αλλιώς ακόμη κι αν δεν έπεφταν θύματα των σαρκοφάγων. Τα βατράχια αποτελούν συχνότερα τροφή για τα φυτά, όμως και αυτά είναι σπάνιες εξαιρέσεις.

Πριν περάσουμε στις οδηγίες καλλιέργειας σαρκοφάγων φυτών, θα ήθελα να επισημάνω ότι κατά καιρούς έχουν γυρισθεί πολύ εντυπωσιακά ντοκιμαντέρ για τα σαρκοφάγα φυτά. Οσοι λοιπόν τυχεροί έχετε πρόσβαση σε κανάλια όπως το National Geographic ή το Discovery, μην χάσετε την ευκαιρία να παρακολουθήσετε τέτοια ντοκιμαντέρ ώστε να δείτε στην «πράξη» τον τρόπο που αυτά τα φυτά παγιδεύουν τα θύματά τους. Οι εικόνες είναι πραγματικά εντυπωσιακές και αξίζει τον κόπο να τις παρακολουθήσετε.

Πηγη http://www.valentine.gr/carnivorous_plants_gr.php

Έγινε επεξεργασία 12 Ιανουαρίου 2013 - rastafarian

[panoss]

Εκτός αυτού ήθελα να πω πως είμαι κάτοχος σαρκοφάγων φυτών, τα οποία μου έχουν βγάλει εκπληκτικές συμπεριφορές!

Αναλυτικότερα στην κατοχή μου έχω 2 drosera capensis, 2 dionaea muscipula,10 drosera rotundofolia, 1 sarracenia και πολλά άλλα είδη τα οποία δεν μπορώ δυστυχώς να τα αριθμήσω αλλά και να πω τις ακριβές ονομασίες τους, διότι συνέχεια υβριδίζουν.

Το σατανικό είναι πως (βλέπετε εικόνες για όλα στο google) εάν οποιοδήποτε έντομο πλησιάσει σε ακτίνα μέτρων από αυτά δεν υπάεχει περίπτωση να μην φαγωθεί.. Ιδιαίτερα τα κουνούπια..

[panoss]

http://www.youtube.com/watch?v=eH9YzOno8Ac

Κάπως έτσι είναι και τα δικά μου..Το κακό είναι πως έχουν πέσει σε χειμέρεια νάρκη και θα ξυπνήσουν με τις πρώτες ζέστες για να αρχίσουν να αφανίζουν και πάλι τα έντομα που θα τολμήσουν να μπουν στον δρόμο τους!!!

[panoss]

http://www.youtube.com/watch?v=z10iiTkV3XU

[klaz]

πανουλη πολυ καλα μας τα λες φιλε μου αλλα για το παραπανω κειμενο,εχεις παρει αδειουλα χρησης του για εδω μεσα απο τον συγγραφεα..??μην μας ερθει καμμια μυνηση και τρεχουμε ολοι μετα.....

τσεκαρε το σε παρακαλω και αν οχι,τοτε πρεπει να αποσυρθει.

[panoss]

Σβήστε το. Όχι δεν ήξερα πως θέλει άδεια!

[klaz]

Σβήστε το. Όχι δεν ήξερα πως θέλει άδεια!

ειδες πως το μυριστηκα...?χωρις πλακα τωρα εαν εμπαινες στη διαδικασια και το εγραφες με τα δικα σου λογια θα μπορουσες να το μοιραστεις μαζι μας χωρις προβληματα.αλλα σε αυτη τη φαση υπαρχουν πνευματικα δικαιωματα και για το κειμενο και για τις φωτος..!!

[panoss]

Σορυ, δεν το ήξερα και ελπίζω να μην σας βάλω σε μπελάδες...

[panoss]

Αφαιρέστε το κείμενο και αν γίνεται και τα σχόλια μετά τα βίντεο ώστε να μην χαλάσει το θέμα...

[asplinnos]

Ναι , μην το χαλασετε. Είναι θέμα που θα αρέσει και ενδιαφέρει πόλλους "φυτεμενους". Τώρα που μας κινησες την περιέργεια κοιτά να μας αφήσεις με την απορεια.

[ebenos]

Παρακαλώ ηρεμίστε και μην φέρνετε την καταστροφή!

Φίλε panoss παράθεσε μας της πηγές όπου πήρες το άρθρο!

[Χρήστος]

Το πρώτο μου φυτό το αγόρασα όταν ήμουν έφηβος πήγε δεν πήγε 2 εβδομάδες και κακάρωσε.

Από τότε ανά διαστήματα όλο και αγόραζα κάποια φυτά τα οποία δεν επιβίωναν πάνω από 1-2 μήνες (μάλλον λάθος συντήρηση).

Καθώς επαναπατρίστηκα και ήρθα στην καβάλα δεν είδα πλέον πουθενά να πουλανε σαρκοφάγα φυτά.

Αν έβρισκα θα αγόραζα γιατί με κεντρίζουν το ενδιαφέρον.

[panoss]

Το παραπάνω κείμενο το πήρα από εδώ: http://www.valentine.gr/carnivorous_plants_gr.php

Πιθανόν να ξέρω γιατί δεν αντέχει στους περισσότερους!

-Τα σαρκοφάγα φυτά πρέπει να βρίσκονται σε συνθήκες μεγάλης υγρασίαςς!

-Επιπλέον δεν μπορούν να αντέξουν το νερό της βρύσης.Θέλουν απιονισμένο νερό ή (πιο εύκολο για τους ενυδρειόφιλους) νερό αντίστροφης όσμωσης!!

Το χλώριο τα σκοτώνει αργά και βασανιστικά (για τα ίδια) αλλά και άλλες ουσίες που περιέχει το "κοινό νερό" τα κατασρέφουν.

-Εκτός αυτού τα σαρκοφάγα φυτά θέλουν αρκετές ώρες την ημέρα φώς, όχι απαραίτητα ήλιου απλώς φως της μέρας.

-Επιπρόσθετα δεν μπορούν εύκολα να ανεχτούν αλλαγές στην συντήρησή τους. Για αυτόν και για άλλους πολλούς λόγους τους οποίους θα τους αναλύσουμε σιγά σιγά τα σαρκοφάγα φυτά είναι αρκετά δύσκολα στην συντήρησή τους...

[panoss]

-Ένα άλλο κοινό λάθος που κάνουν πολλοί(που το έκανα και εγώ) είναι να φυτεύουν τα φυτά σε μεγαλύτερες γλάστρες χρησιμοποιόντας κοινό χώμα!!

ΜΕΓΑ ΛΑΘΟΣ!!!! Τα σαρκοφάγα φυτά χρειάζονται όξινο περιβάλλον (χώματος) ή αλλιώς όπως το λένε πολύ τύρφη! Και εκτός αυτού οποιοδήποτε λίπασμα βρεθεί στο χώμα τους τα σκοτώνει μέσα σε λίγες ΜΕΡΕΣ!!!

[ Τώρα θα μου πείτε καλά και πού να το βρούμε αυτό το χώμα??!!?? Και θα σας απαντήσω αμέσως. Το χώμα που χρειαζόμαστε το έχουν πολλά Ελληνικά βουνά!!Και λίγα μαγαζιά ανά την Ελλάδα..

Υπάρχει όμως και ο πιο "δύσκολος δρόμος".

Μπορούμε να πάρουμε κοινό χώμα(χωρίς λίπασμα) και ρίχνοντας ξίδι σιγά σιγά θα κατεβεί η οξύτητα πολύ χαμηλά ποτίζοντας όμως με απιονισμένο νερό.. Μετά από αρκετό καιρό μετρώντας το ph του χώματος θα δούμε πως η οξύτητα έχει κατέβει πολύ χαμηλά!! Τότε είναι καιρός να φυτέψουμε τα φυτά μας!!

ΠΡΟΣΟΧΗ:Αυτό που σας ανέλυσα παραπάνω δεν είναι σίγουρο πως θα πετύχει! Σε εμένα πάντως έγινε!! ]

[rastafarian]

Προσθεθικε στο θεμα του φιλου η πηγη του αρθρου οπωτε πλεον δεν υπαρχει κανενα θεμα!

[panoss]

Διωναία

Οδηγίες Καλλιέργειας

Ωστε λοιπόν αποκτήσατε την πρώτη σας Διωναία. Συγχαρητήρια! Και καλή τύχη!

Βάλτε λοιπόν μία κούπα καφέ και διαβάστε προσεκτικά τις οδηγίες καλλιέργειας. Εχετε στο νου σας ότι αν δεν καταφέρετε να ρυθμίσετε όλες τις συνθήκες που απαιτεί η Διωναία, το φυτό σας θα συρρικνωθεί, θα μαυρίσει και θα σαπίσει. Και θα το έχετε και κρίμα στο λαιμό σας.

Η Διωναία, καθώς και όλα τα σαρκοφάγα, απαιτούν ιδιαίτερες συνθήκες για να επιβιώσουν και να αναπτυχθούν. Το να αντιμετωπίσετε τη Διωναία σας σαν οποιοδήποτε φυτό εσωτερικού ή εξωτερικού χώρου είναι ένας σίγουρος τρόπος για να το σκοτώσετε.

Η καλλιέργεια των σαρκοφάγων φυτών δεν είναι εύκολη, αυτός είναι και ο βασικός λόγος που δεν είναι τόσο διαδεδομένα όσο άλλες κατηγορίες φυτών. Η Διωναία είναι πάντως ο πιο διαδεδομένος και πιο συχνά καλλιεργούμενος εκπρόσωπος αυτής της κατηγορίας φυτών γι' αυτό και επιλέξαμε να ξεκινήσουμε από αυτήν.

Η Διωναία είναι ένα σαρκοφάγο φυτό που το φυσικό της περιβάλλον είναι υγρό, ηλιόλουστο και ζεστό (κυρίως στα βαλτώδη σημεία της Βορείου και Νοτίου Καρολίνας στις ΗΠΑ). Για να καταφέρετε να την καλλιεργήσετε θα πρέπει να της εξασφαλίσετε ανάλογες συνθήκες περιβάλλοντος. Η Διωναία είναι ένα φυτό που δεν προσαρμόζεται σε συνθήκες διαφορετικές από αυτές του φυσικού της περιβάλλοντος.

Καθώς το δικό μας κλίμα είναι ιδιαίτερα ξηρό τους ζεστούς μήνες του χρόνου, πρέπει να εξασφαλίσετε τρόπους διατήρησης της απαραίτητης υγρασίας στο περιβάλλον του φυτού. Γι' αυτό και ιδανικά θα πρέπει να καλλιεργηθεί σε ένα μικρό θερμοκήπιο / τερράριο όπου έχετε μεγαλύτερες δυνατότητες ελέγχου των συνθηκών και αυξημένες πιθανότητες να καταφέρετε να την κρατήσετε ζωντανή. Θα ήταν καλό αφού διαβάσετε τις οδηγίες καλλιέργειας, να ρίξετε μία ματιά και στο σχετικό μας άρθρο γύρω από το πώς μπορείτε να κατασκευάσετε μόνοι σας ένα τερράριο.

Στο εξωτερικό, οι Διωναίες πωλούνται σε γλαστράκια-τερράρια ενώ δυστυχώς στη χώρα μας πωλούνται σε απλά μικρά πλαστικά γλαστράκια όπως κάθε άλλο φυτό. Μία καλή συμβουλή όσον αφορά αυτά τα μικρά γλαστράκια είναι να μην παρασυρθείτε και ποτίσετε παραπάνω από όσο πρέπει. Δυστυχώς κάποιες ταμπελίτσες που συνοδεύουν τα φυτά του εμπορίου αναφέρουν να αφήνετε το γλαστράκι να πατάει συνεχώς σε νερό. Η αλήθεια είναι ότι η Διωναία χρειάζεται και πολύ νερό και αυξημένη υγρασία. Ομως το να πατάει συνέχεια μέσα στο νερό – ειδικά αυτά τα μικρά γλαστράκια – είναι ένας ακόμα σίγουρος τρόπος για την σκοτώσετε καθώς το νερό δεν αφήνει οξυγόνο να περάσει στο φυτό.

Μην παρασυρθείτε και αλλάξετε γλαστράκι στο φυτό σας αμέσως μόλις το πάρετε. Η Διωναία γενικά έχει μικρό ριζικό σύστημα που δεν πιάνει πολύ χώρο, επομένως το μικρό γλαστράκι συνήθως επαρκεί. Επιπλέον θα αποφύγετε και να τραυματίσετε τις ρίζες της αλλά και να το υποβάλλετε στο σοκ της μεταφύτευσης. Η μόνη περίπτωση που θα μπορούσατε να μεταφυτεύσετε την Διωναία είναι αν έχετε καταφέρει να την καλλιεργήσετε για 2-3 χρόνια και το φυτό σας είναι υγιές και δυνατό. Αν χρειαστεί λοιπόν μεταφύτευση, κάντε την μόνο στις αρχές της άνοιξης όταν το φυτό σας αρχίσει να αναπτύσσεται και πάλι ενεργά και φροντίστε να χρησιμοποιήσετε το σωστό εδαφικό μείγμα όπως το περιγράψαμε στις γενικές οδηγίες καλλιέργειας.

Αν ονειρεύεστε ότι η Διωναία σας θα επιβιώσει και θα μεγαλώσει τόσο ώστε να γίνει ένα τεράστιο φυτό που θα κατασπαράζει όλα τα έντομα που την πλησιάζουν μάλλον πρέπει να το ξανασκεφτείτε. Μία Διωναία που έχει ηλικία 5-6 ετών θα φτάσει μάξιμουμ στα 13 εκατοστά διάμετρο. Αυτό είναι το μέγεθος όλου του φυτού. Οι παγίδες σπανίως ξεπερνούν τα 3 εκατοστά σε μήκος. Υπολογίστε δε ότι ένα ώριμο υγιές φυτό θα έχει 4-8 παγίδες το πολύ. Καθώς ο σκοπός των φυτών αυτών είναι να παγιδεύουν έντομα και όχι ζώα, μην περιμένετε να μεγαλώσουν περισσότερο. Μην λιπαίνετε το φυτό ελπίζοντας ότι θα το δείτε να μεγαλώνει. Το μόνο που θα κάνετε είναι να το σκοτώσετε με συνοπτικές διαδικασίες.

Οι παγίδες της Διωναίας έχουν στην εσωτερική τους πλευρά 3-5 τριχίδια που εντοπίζουν το θήραμα και κάνουν την παγίδα να κλείσει. Για να ενεργοποιηθεί η παγίδα, αυτά τα τριχίδια χρειάζεται να «ερεθιστούν» 2 συνεχόμενες φορές όπως όταν κάποιο έντομο περπατάει πάνω στην παγίδα.

Επίσης, η κάθε παγίδα έχει ένα συγκεκριμένο αριθμό φορών που μπορεί να κλείσει και να ξανανοίξει πριν μετατραπεί σε ανενεργή παγίδα. Αυτό το όριο είναι 6-8 φορές περίπου. Από εκεί και πέρα απλώς θα πρέπει να περιμένετε μέχρι να εμφανιστούν οι καινούργιες παγίδες, κάτι που βεβαίως παίρνει χρόνο. Γι' αυτό λοιπόν μην ερεθίζετε τις παγίδες με στυλό, οδοντογλυφίδες κ.λ.π. απλώς για να τις δείξετε στους φίλους σας! Επίσης, σ’ ένα φυτό που δεν είναι υγιές είναι πιθανόν οι παγίδες να μην λειτουργούν. Και τις πολύ κρύες ημέρες επίσης οι παγίδες κλείνουν με πολύ πιο αργούς ρυθμούς.

Οταν οι παγίδες ξεπεράσουν το όριό τους, αυτόματα μετατρέπονται σε ανενεργές παγίδες/φύλλα που συνεχίζουν να είναι πράσινα αλλά τα «δόντια» τους γέρνουν προς τα έξω. Από αυτή τη στιγμή η παγίδα λειτουργεί ως φύλλο που συνεχίζει να φωτοσυνθέτει και να παρέχει ενέργεια στο φυτό. Αυτό το φύλλο θα παραμείνει στο φυτό για αρκετούς μήνες προσφέροντας τα προϊόντα της φωτοσύνθεσης, επομένως μην κόβετε τις παγίδες που σταμάτησαν να ανοιγοκλείνουν.

Οσον αφορά την τροφή τους, προσοχή! Μην εμπιστευθείτε τις πληροφορίες που θα σας δώσουν οι περισσότεροι πωλητές στα φυτώρια. Τα σαρκοφάγα φυτά δεν είναι διαδεδομένα και οι περισσότεροι δυστυχώς δεν γνωρίζουν αρκετές πληροφορίες. Αν σας πουν ότι οι Διωναίες είναι εύκολες και χρειάζονται μόνο νερό και κιμά . . . τι να πω; Πάρτε το φυτό αλλά μην ακολουθήσετε τις οδηγίες τους!

Αν ταΐσετε με κιμά τη Διωναία σας ξέρετε τι θα γίνει . . . θα πεθάνει. Οι Διωναίες περιμένουν έντομα, μικροσκοπικά έντομα και τίποτε άλλο. Αν θέλετε να ταΐσετε τη Διωναία σας, θα πρέπει να της σερβίρετε έντομα. Και μάλιστα μικρά! Τα έντομα πρέπει να είναι τόσο μικρά ώστε να χωράνε με το παραπάνω μέσα στην παγίδα, περίπου το 1/3 του μεγέθους της παγίδας. Κάμπιες, μυγάκια, αράχνες, μικροί γυμνοσάλιαγκες ή άλλα μικρά σκουληκάκια είναι η καλύτερη τροφή. Οχι πεταλούδες, σκόρο, μυρμήγκια ή σκαθάρια καθώς αυτά έχουν σκληρό εξωτερικό περίβλημα και μπορεί να καταστραφούν οι παγίδες. Μην δίνετε στα φυτά σας έντομα που είναι μεγαλύτερα από τις παγίδες γιατί δεν θα κλείσουν καλά επιτρέποντας στον αέρα να μπαίνει μέσα στην παγίδα όπου αποσυντίθεται το θήραμα και έτσι θα αναπτυχθούν βακτήρια που θα σκοτώσουν και την παγίδα.

Τώρα πού θα βρείτε όλα αυτά τα έντομα; Δοκιμάστε τα pet shops, συνήθως υπάρχουν συσκευασμένα σκουλήκια για ψάρεμα ή διάφορα άλλα έντομα για όσους έχουν σαύρες, ιγκουάνα κ.λ.π.

Αφού τα βρείτε, προσέξτε πώς θα τα δώσετε στο φυτό σας. Αν ρίξετε ένα νεκρό έντομο σε μία παγίδα, αυτή θα κλείσει αλλά πιθανότατα θα ξανανοίξει την επόμενη ημέρα χωρίς να «φάει» το έντομο καθώς θα καταλάβει ότι δεν πρόκειται για ζωντανό θήραμα και θα χάσει το ενδιαφέρον του. Ο μηχανισμός που τους επιτρέπει να το κάνουν αυτό είναι ο ίδιος με αυτόν που θα ενεργοποιηθεί αν μία παγίδα κλείσει εξαιτίας μίας σταγόνας βροχής. Η παγίδα κλείνει αρκετά χαλαρά στην αρχή αλλά καθώς το θήραμα εξακολουθεί να κινείται μέσα σε αυτήν, προσπαθώντας να ξεφύγει, τα τριχίδια ενεργοποιούνται συνεχώς και σε δεύτερη φάση η παγίδα θα κλείσει ερμητικά ξεκινώντας την διαδικασία της αποσύνθεσης του εντόμου. Μία γεμάτη παγίδα θα παραμείνει κλειστή για αρκετές ημέρες. Οταν όλα τα θρεπτικά στοιχεία του θηράματος θα έχουν απορροφηθεί, τότε η παγίδα θα ξανανοίξει και εκεί θα υπάρχει μόνο ο εξωτερικός σκελετός του εντόμου (τα μαλακά του μέρη απομυζούνται ενώ παραμένει ο σκελετός).

Για να ξεγελάσετε τη Διωναία σας και να την κάνετε να φάει ένα από τα νεκρά έντομα που αγοράσατε, θα πρέπει στη φάση που η παγίδα έχει κλείσει χαλαρά να βρείτε ένα τρόπο να κάνετε το νεκρό έντομο να κινείται ώστε η παγίδα να κλείσει ερμητικά. Ενα συρματάκι ή μία οδοντογλυφίδα θα σας ήταν χρήσιμη, προσέξτε όμως να μην τραυματίσετε τις παγίδες ενώ κουνάτε το έντομο.

Αν θέλετε κι άλλα ανατριχιαστικά κόλπα, βάλτε ζωντανά έντομα σε ένα κλειστό δοχείο (με καπάκι) και βάλτε τα για λίγα λεπτά στο ψυγείο ή τον καταψύκτη. Τα κακόμοιρα τα έντομα θα παγώσουν και οι κινήσεις τους θα επιβραδυνθούν τόσο ώστε να μπορείτε με ένα κουταλάκι να τα «αδειάσετε» πάνω στην ανοικτή παγίδα. Καθώς το έντομο θα ξυπνάει θα ερεθίσει την παγίδα που θα κλείσει αιχμαλωτίζοντας το έντομο.

Για να απομακρύνετε τους σκελετούς που παραμένουν στις παγίδες μετά το γεύμα, χρειάζεται ιδιαίτερη τέχνη. Αν απλώς προσπαθήσετε να τους τραβήξετε έξω με μία οδοντογλυφίδα για παράδειγμα, η παγίδα θα ενεργοποιηθεί και θα κλείσει. Η καλύτερή σας πιθανότητα είναι να βρέξετε (με ένα ψεκαστήρι) παγίδα και σκελετό και να προσπαθήσετε να απομακρύνετε το σκελετό με ένα τσιμπιδάκι φρυδιών. Δεν είναι σίγουρο ότι η παγίδα δεν θα κλείσει, όμως όταν η παγίδα είναι υγρή είναι πιο εύκολο να απομακρύνετε τα απομεινάρια. Στην ουσία, δεν υπάρχει πραγματικός λόγος για να τα απομακρύνετε αλλά ξέρουμε ότι θα το προσπαθήσετε έτσι κι αλλιώς!

Το πόσο συχνά πρέπει να ταΐζετε τη Διωναία σας είναι άλλο ένα σημαντικό σημείο που θέλει προσοχή. Η κάθε παγίδα μένει κλειστή για περίπου 1 εβδομάδα έως ότου να καταναλώσει όλα τα θρεπτικά συστατικά του θύματος. Οταν ξανανοίξει είναι έτοιμη να δεχθεί και πάλι τροφή. Βέβαια δεν είναι απαραίτητο να την ταΐσετε μόλις ανοίξει. Οι Διωναίες μπορούν να επιβιώσουν εβδομάδες ίσως και μήνες χωρίς τροφή καθώς συντηρούνται από την φωτοσύνθεση έστω κι αν τείνουν να μεγαλώνουν με λίγο πιο αργούς ρυθμούς σε αυτή την περίπτωση. Γενικά, μην ξεπερνάτε τη συχνότητα του ενός εντόμου την εβδομάδα για κάθε παγίδα. Αν παραταΐσετε το φυτό, οι παγίδες κινδυνεύουν να σαπίσουν και να καταστραφούν.

Κοιτώντας τις φωτογραφίες φαντάζομαι ότι θα αναρωτιέστε γιατί η δική σας Διωναία δεν έχει κόκκινες αλλά πράσινες παγίδες. Δεν συμβαίνει μόνο σε σας άρα μην απελπίζεστε. Σπάνια οι αρχάριοι καλλιεργητές καταφέρνουν να έχουν έντονα χρώματα στις παγίδες. Ο χρωματισμός των παγίδων έχει να κάνει κυρίως με το φως. Τα φυτά που δέχονται άφθονο φως έχουν κόκκινο χρώμα ενώ αν το φως είναι λιγότερο, οι παγίδες είναι πράσινες (ανοικτό πράσινο) με ίσως λίγο ροζ στις άκρες τους. Επίσης κάποιες ποικιλίες είναι από φυσικού τους κόκκινες και καθώς είναι πολύ πιο εντυπωσιακές, αυτές είναι που φωτογραφίζονται πιο συχνά. Αλλες ποικιλίες της Διωναίας αν και δεν έχουν καθόλου κόκκινο επάνω τους είναι το ίδιο όμορφες με το έντονο πράσινο χρώμα τους. Επίσης, έχουν πρόσφατα δημιουργηθεί και κάποια υβρίδια που το κόκκινο δεν περιορίζεται μόνο στις παγίδες αλλά και στα υπόλοιπα τμήματα του φυτού.

Επίσης, θα παρατηρήσετε ότι υπάρχουν 2 είδη φύλλων στη Διωναία. Τα ανοιξιάτικα και τα φθινοπωρινά φύλλα. Τα φθινοπωρινά φύλλα έχουν πλατιές βάσεις πάνω στο χώμα και οι παγίδες έχουν έντονο χρώμα. Αντίθετα, τα ανοιξιάτικα φύλλα έχουν στενές βάσεις και μακριούς μίσχους ενώ οι παγίδες συνήθως έχουν πιο απαλό χρώμα. Τα υγιή ανοιξιάτικα φύλλα είναι σκληρά. Αν παρατηρήσετε φύλλα που μοιάζουν ανοιξιάτικα αλλά γέρνουν στο έδαφος, δεν πρόκειται για ανοιξιάτικα αλλά για φύλλα που σας υποδεικνύουν ότι το φυτό χρειάζεται περισσότερο φως.

Αν το φυτό σας φαίνεται άρρωστο μετά από κάποιο διάστημα κοιτάξτε το προσεκτικά. Οι πιο συχνές περιγραφές ενός φυτού που δεν τα καταφέρνει και τόσο καλά περιλαμβάνουν τα παρακάτω σχόλια: Μαραμένο φυτό, αν και το χώμα είναι υγρό. Οι νέες παγίδες μαυρίζουν ή πεθαίνουν αμέσως. Το φυτό δεν αναπτύσσεται καθόλου. Μάλλον πεθαίνει αλλά δεν είναι και σίγουρο.

Δυστυχώς δεν υπάρχει εύκολη απάντηση για το κάθε ένα από τα παραπάνω σχόλια. Προσπαθήστε να εξασφαλίσετε στο φυτό σας τις καλύτερες δυνατές συνθήκες επιβίωσης. Αν δεν καταφέρετε να το σώσετε, μην απελπίζεστε. Εντοπίστε τι έφταιξε και ξαναπροσπαθήστε. Κανείς δεν είπε ότι είναι εύκολο να καλλιεργήσετε σαρκοφάγα φυτά. Τις πιο πολλές φορές θα απαιτηθούν επαναληπτικές προσπάθειες. Οι περισσότεροι ξεκινούν να καλλιεργούν σαρκοφάγα από τη Διωναία και καθώς αυτό προκύπτει να είναι δύσκολο, συνήθως η Διωναία είναι το πρώτο και το τελευταίο σαρκοφάγο που αποκτούν.

Πριν αποφασίσετε ότι το φυτό σας έχει παραδώσει τα όπλα και απλά αργοπεθαίνει, διαβάστε τις παρακάτω παραγράφους. Το φυτό σας μπορεί απλά να είναι σε φάση ξεκούρασης / νάρκης, μπορεί να είναι απόλυτα ευτυχισμένο αλλά να παίρνει έναν υπνάκο.

Η Διωναία συνήθως ξεκινά μία φάση νάρκης το φθινόπωρο. Το φυτό μοιάζει τελείως δυστυχισμένο αλλά αυτή είναι απλώς μία φάση στον κύκλο ζωής της Διωναίας. Διαβάστε λοιπόν προσεκτικά τα παρακάτω πριν απογοητευθείτε και πετάξετε τη γλάστρα μαζί με το περιεχόμενο.

Η Διωναία έχει ανάγκη μία φάση νάρκης. Προς τα τέλη του καλοκαιριού θα δείτε ότι η ανάπτυξη του φυτού επιβραδύνεται και καθώς ο καιρός θα αρχίσει να κρυώνει αυτή η επιβράδυνση γίνεται όλο και πιο έντονη. Οι θερμοκρασίες στη φάση της νάρκης θα πρέπει να είναι δροσερές αλλά όχι στα όρια της παγωνιάς. Μην αφήσετε τη Διωναία να παγώσει σε καμία περίπτωση. Κρατήστε το χώμα υγρό και προτιμήστε να ποτίζετε από κάτω με αποσταγμένο ή βρόχινο νερό. Οι θερμοκρασίες που ιδανικά χρειάζεται η Διωναία για να επιβιώσει και να αναπτυχθεί πρέπει να κυμαίνονται μεταξύ 1-18οC για τον Ιανουάριο-Φεβρουάριο-Μάρτιο, 10-29οC για τον Απρίλιο-Μάιο-Ιούνιο, 22-31οC για Ιούλιο-Αύγουστο-Σεπτέμβριο, 7-24οC για τους μήνες Οκτώβριο-Νοέμβριο-Δεκέμβριο. Θα πρέπει να δείξετε την ίδια προσοχή και για να μην πέσει η θερμοκρασία κάτω από το κατώτατο όριο (1οC) όσο και για να μην ανέβει πάνω από το ανώτατο (31οC).

Aνάλογα με τις θερμοκρασίες που επικρατούν στην περιοχή σας (αν το φυτό σας βρίσκεται σε εξωτερικό χώρο), θα πρέπει να αποφασίσετε αν θα το μετακινήσετε σε άλλο σημείο προκειμένου να το προστατέψετε από ακραίες θερμοκρασίες (χαμηλές ή υψηλές). Θα πρέπει να φροντίσετε το φυτό να συνεχίσει να δέχεται αρκετό φως καθώς τα φύλλα του εξακολουθούν να είναι ζωντανά και το χώμα του θα πρέπει να είναι πάντα υγρό. Αν καλλιεργείτε Διωναίες σε θερμοκήπιο, μειώστε την ένταση του φωτισμού κατά 30% ή ελαττώστε τις ώρες.

Το πως τελικά θα ξεχωρίσετε αν το φυτό σας είναι σε νάρκη ή απλώς αργοπεθαίνει θα φανεί από το αποτέλεσμα. Γενικά, φυτά σε νάρκη έχουν αργή ανάπτυξη και τα φύλλα μαυρίζουν και πεθαίνουν σιγά-σιγά κατά τη διάρκεια αρκετών εβδομάδων. Ενα φυτό που πεθαίνει θα σαπίσει πολύ γρήγορα άρα δεν υπάρχει πια αμφιβολία για το τι συμβαίνει. Αν όμως υπάρχει έστω και ένα ίχνος ζωής ακόμη, έστω κι ένα πράσινο φυλλαράκι ή μίσχος, μην το πετάξετε. Λίγες οι πιθανότητες να ανακάμψει όμως τουλάχιστον θα ξέρετε ότι προσπαθήσατε. Μην το πειράξετε, αν είναι νεκρό δεν υπάρχει τίποτα να κάνετε για να το αναστήσετε. Αν όμως είναι σε νάρκη, ότι κι αν προσπαθήσετε το μόνο που θα συμβεί είναι να κάνετε ζημιά στο φυτό σας κι ίσως να το σκοτώσετε εσείς τελικά.

Οσο το φυτό σας είναι σε φάση ανάπτυξης, είναι φυσικό κάποια φύλλα του να μαυρίζουν και να πεθαίνουν. Με προσεκτικές κινήσεις κόψτε τα μαυρισμένα φύλλα ώστε να αποφύγετε την περίπτωση να αναπτυχθεί μούχλα που στη συνέχεια μπορεί να επεκταθεί στο υπόλοιπο φυτό. Κόψτε μόνο το μαύρο τμήμα και μην κόβετε πράσινους ζωντανούς μίσχους. Μην κόβετε κανένα φύλλο αν δεν υπάρχει λόγος, μην προσπαθείτε να βελτιώσετε το σχήμα του φυτού κλαδεύοντας. Δεν υπάρχει τίποτα να κλαδέψετε στις Διωναίες.

Αν και οι Διωναίες ανθίζουν, βγάζοντας συμπαθητικά (αλλά όχι εντυπωσιακά) άσπρα λουλουδάκια, μην τις αφήσετε να ανθίσουν.

Η ανθοφορία απαιτεί πολύ μεγάλο μέρος της ενέργειας του φυτού σε σημείο που το φυτό που ανθίζει θα χρειαστεί ίσως και έναν ολόκληρο χρόνο για να επανέλθει. Κι αυτό στο φυσικό του περιβάλλον. Στα σπίτια μας, που οι συνθήκες απέχουν από τις ιδανικές, ίσως το φυτό να μην ανακάμψει ποτέ. Επομένως, μόλις δείτε να εμφανίζονται μίσχοι με μπουμπούκια κόψτε τους! Κόβοντας τον πρώτο μίσχο λουλουδιού περιμένετε να εμφανιστούν κι άλλοι. Κόψτε τους στη βάση τους αμέσως μόλις τους εντοπίσετε.

Αν το φυτό σας άνθισε παρόλη την επαγρύπνησή σας, λίγα μπορείτε να του προσφέρετε. Αφήστε το να ανθίσει κι αν είστε τυχεροί ίσως καταφέρετε να μαζέψετε σπόρους. Αυτό βέβαια προϋποθέτει ότι εσείς θα γονιμοποιήσετε τα λουλούδια μεταφέροντας τη γύρη πάνω στο στίγμα (την κορυφή του στήμονα στο κέντρο του λουλουδιού). Αν έχετε διαφορετικά φυτά που ανθίζουν την ίδια στιγμή (Διωναίες βέβαια) καλό θα ήταν να χρησιμοποιήσετε τη γύρη του άλλου φυτού για τη γονιμοποίηση. Αρκετές εβδομάδες μετά τη γονιμοποίηση το λουλούδι θα ξεραθεί. Κόψτε το και με προσοχή ανοίξτε την κάψα που περιέχει τους σπόρους. Αν όλα πήγαν καλά, θα βρείτε γύρω στους 20-30 μικροσκοπικούς (περίπου 1.5 χιλιοστό!) μαύρους σπόρους. Φυτέψτε τους σε νέα γλάστρα που όμως να περιέχει ίδιας ποιότητας χώμα με αυτή του μητρικού φυτού και βάλτε τη γλάστρα στο ψυγείο σκεπασμένη με μία πλαστική σακούλα (όχι ερμητικά κλειστή) για να διατηρηθεί η υγρασία. Αφήστε τη γλάστρα στο ψυγείο για περίπου 4 εβδομάδες. Μην παρακάμψετε το στάδιο του ψυγείου, είναι απαραίτητο για το φύτρωμα των σπόρων. Οταν βγάλετε τη γλάστρα, περιποιηθείτε την με τον ίδιο τρόπο που φροντίζετε ένα ώριμο φυτό. Βέβαια μην περιμένετε μεγάλα ποσοστά επιτυχίας γιατί αυτή η διαδικασία κι αν είναι δύσκολη.

Αν θέλετε να πολλαπλασιάσετε τη Διωναία σας καλύτερα να χρησιμοποιήσετε κομμάτια του μητρικού φυτού. Δοκιμάστε να κόψετε τμήματα του βασικού φυτού μόνο αν είναι σε πολύ καλή κατάσταση. Διαλέξτε φύλλα που να είναι μεγάλα και οι παγίδες τους να φαίνονται υγιείς και δυνατές. Θα πρέπει να αφαιρέσετε το φύλλο παίρνοντας και λίγο από το τμήμα που βρίσκεται κάτω από τη βάση του στο έδαφος οπότε προετοιμαστείτε για λίγο προσεκτικό σκάψιμο. Αφαιρέστε τα φύλλα στη φάση της ενεργής ανάπτυξης του φυτού την άνοιξη.

Ακουμπήστε το κομμένο τμήμα πάνω στην επιφάνεια του χώματος και καλύψτε ελαφρά μόνο ένα μέρος του, όχι όλο το φύλλο. Κρατήστε το σε σημείο με πολύ έντονο φωτισμό και ζεστές θερμοκρασίες. Θα χρειαστούν λίγοι μήνες μέχρι το φυτό να εμφανίσει ανάπτυξη οπότε οπλιστείτε με υπομονή και μην το πειράζετε.


Ανακεφαλαιώνοντας τις βασικές συνθήκες καλλιέργειας, αποφύγετε τα παρακάτω βασικά λάθη:

1 Υπερβολική ζέστη. Οχι καλοκαιρινός ήλιος μέσα από τζάμια πάνω στα φυτά που έχετε σε εσωτερικό χώρο και ειδικά αυτά που μεγαλώνουν σε τερράριο.

2 Χαμηλή υγρασία. Πρέπει να διατηρείται πάντα πάνω από 50%. Σε ξηρά κλίματα όπως το δικό μας, θα χρειαστείτε τερράριο ή άλλα μέσα εφύγρανσης της ατμόσφαιρας.

[panoss]

Σαρρακένια

Οδηγίες Καλλιέργειας

Ο δεύτερος εκπρόσωπος των σαρκοφάγων φυτών με τον οποίο θα ασχοληθούμε είναι η εντυπωσιακή σαρρακένια.

Και είναι εντυπωσιακή για δύο λόγους. Σαφέστατα γιατί είναι σαρκοφάγο φυτό άρα διαθέτει παγίδες αλλά και γιατί όταν ανθίσει, τα λουλούδια της είναι εξίσου παράξενα και εντυπωσιακά.

Το φυσικό της περιβάλλον εκτείνεται από τις νοτιότερες περιοχές των ΗΠΑ έως και τα όρια του Καναδά. Οι σαρρακένιες χωρίζονται σε 8 βασικές κατηγορίες, η κάθε μία εκ των οποίων διαχωρίζεται σε αρκετές μικρότερες υπο-κατηγορίες. Πέρα από την φυσική ποικιλότητα, έχουν πρόσφατα δημιουργηθεί και αρκετά υβρίδια.

Η σαρρακένια θεωρείται ο πιο όμορφος εκπρόσωπος των σαρκοφάγων καθώς οι παγίδες της που έχουν σχήμα όρθιας τρομπέτας συνήθως διαθέτουν έντονα χρώματα αλλά και γιατί το μέγεθος του φυτού, στο φυσικό του περιβάλλον, μπορεί να φτάσει σε εντυπωσιακό ύψος.

Τα έντομα προσελκύονται στις παγίδες της σαρρακένιας κυρίως από το χρώμα αλλά και από την έντονη μυρωδιά του νέκταρ. Οι παγίδες, στο εσωτερικό τους, διαιρούνται σε 4 ζώνες. Η πρώτη από πάνω είναι η ζώνη που περιέχει το νέκταρ, ακολουθεί η ζώνη που καλύπτεται από ένα υγρό που γλιστράει, στη συνέχεια υπάρχει μία ζώνη με ανάγλυφη/τριχωτή επιφάνεια και τελευταία είναι η ζώνη όπου γίνεται η αποσύνθεση του θύματος. Η ζώνη του νέκταρ προσελκύει τα έντομα ενώ η ζώνη που γλιστράει παρασύρει τα έντομα πιο βαθιά μέσα στην παγίδα. Εκεί παγιδεύονται από τα τριχίδια της ανάγλυφης ζώνης ώστε να μην μπορούν να δραπετεύσουν και τέλος αποσυντίθενται από τα βακτήρια που υπάρχουν στο υγρό της ζώνης αποσύνθεσης.

Σε πείσμα όσων λένε ότι οι σαρρακένιες μπορούν να καλλιεργηθούν μόνο μέσα σε θερμοκήπιο, αυτά τα φυτά γίνεται να καλλιεργηθούν και σε συνθήκες περιβάλλοντος. Το θερμοκήπιο βέβαια είναι ο ιδανικός τρόπος καλλιέργειας..

Οι σαρρακένιες αναπτύσσονται καλύτερα σε γλάστρα καθώς απαιτούν ιδιαίτερο εδαφικό μείγμα που δύσκολα μπορείτε να τους εξασφαλίσετε στον κήπο. Η γλάστρα θα πρέπει να βρίσκεται σε εξωτερικό χώρο, σε ηλιόλουστο σημείο ώστε να δέχεται τουλάχιστον 6 ώρες απευθείας ηλιακό φως. Μάλιστα αν το φως είναι επαρκές, το χρώμα του φυτού θα μετατραπεί σε κόκκινο. Το καλοκαίρι προστατέψτε την από τον πολύ καυτό ήλιο του μεσημεριού.

Οι σαρρακένιες έχουν ανάγκη από πότισμα με αποσταγμένο νερό. Μην χρησιμοποιείτε νερό βρύσης γιατί το χλώριο που περιέχεται στο νερό των πόλεων μπορεί να σκοτώσει το φυτό σας. Επίσης, το σύστημα του ποτίσματος από κάτω (μέσα σε ένα δίσκο για παράδειγμα) φαίνεται να είναι ο καλύτερος τρόπος για αυτά τα φυτά. Το εδαφικό μείγμα θα πρέπει πάντα να διατηρείται υγρό, μην το αφήσετε να στεγνώσει εντελώς ούτε τον χειμώνα που το φυτό βρίσκεται σε φάση ξεκούρασης. Οι σαρρακένιες θα δείξουν αμέσως ότι διψάνε, καθώς οι παγίδες τους θα αρχίσουν να μαραίνονται. Αν δεν προλάβετε να δώσετε νερό έγκαιρα, τότε η καταστροφή του φυτού είναι σχεδόν βέβαια. Παρόλο που το ρίζωμα δεν θα έχει καταστραφεί, το φυτό σας θα ξαναδώσει νέα βλάστηση την επόμενη χρονιά. Αν για κάποιο λόγο το εδαφικό μείγμα στεγνώσει εντελώς, βάλτε τη γλάστρα μέσα σε ένα κουβά με αποσταγμένο νερό που θα περιέχει 1-2 σταγόνες υγρού απορρυπαντικού πιάτων (επιταχύνει τη διαδικασία). Αφήστε τη γλάστρα μέσα στο νερό για 2 περίπου ώρες και μετά αφήστε την να βγάλει το επιπλέον νερό. Συνεχίστε να ποτίζετε κανονικά.

Μην δώσετε καθόλου λίπανση στις σαρρακένιες, δεν την έχουν ανάγκη και επιπλέον ρισκάρετε να καταστρέψετε το φυτό σας με το λίπασμα. Αν παρόλα αυτά είστε από εκείνους που επιμένουν να δώσουν στο φυτό τους ένα boost, θα πρέπει να επιλέξετε ένα ελαφρύ υγρό λίπασμα το οποίο θα διαλύσετε με πολύ νερό και μετά θα βάλετε μέσα στην παγίδα χρησιμοποιώντας μία σύριγγα. Σε αυτή την περίπτωση προσέξτε να μην γεμίσετε όλη την παγίδα.

Οι σαρρακένιες αγαπούν τη ζέστη, δεν αντέχουν όμως καθόλου στις πολύ χαμηλές θερμοκρασίες του χειμώνα, προστατέψτε τις λοιπόν από την παγωνιά. Αν περιμένετε θερμοκρασίες κάτω από τους 3οC, καλύψτε τις γλάστρες με πλαστικό. Οι ιδανικές θερμοκρασίες για τη σαρρακένια είναι 25-30οC για τις ημέρες και γύρω στους 15 βαθμούς τη νύχτα, κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού ενώ το χειμώνα οι θερμοκρασίες θα πρέπει να κυμαίνονται από 5-8οC την ημέρα και γύρω στους 3 βαθμούς τη νύχτα.

Τα φυτά έχουν ανάγκη από μία περίοδο νάρκης / ξεκούρασης, κάτι που συνήθως ξεκινά με τις δροσερότερες θερμοκρασίες του φθινοπώρου και διαρκεί μέχρι την άνοιξη. Το φθινόπωρο οι παγίδες θα αρχίσουν να ξεραίνονται, ξεκινώντας από πάνω προς τα κάτω, κυρίως στις άκρες τους. Μπορείτε να κόβετε τα τμήματα που ξεραίνονται χρησιμοποιώντας ένα καθαρό κοφτερό ψαλίδι ή μπορείτε να περιμένετε μέχρι ολόκληρη η παγίδα να ξεραθεί και να την αφαιρέσετε μία και καλή.

Επίσης το φθινόπωρο, κάποια είδη παράγουν επίπεδα φύλλα αντί για παγίδες. Αυτά τα φύλλα έχουν περίπου το μισό μέγεθος από τις παγίδες και θα παραμείνουν ζωντανά καθόλη τη διάρκεια του χειμώνα. Όταν τα φύλλα αρχίσουν να ξεραίνονται, κόβετε τα ξερά τμήματα.

Ο πιο εύκολος τρόπος να πολλαπλασιάσετε τη σαρρακένιά σας είναι με διαίρεση. Η καλύτερη στιγμή για να το κάνετε είναι την άνοιξη, λίγο αργότερα από τη στιγμή που θα εμφανιστούν καινούργια φυτά στο πλάι του μητρικού φυτού. Βγάζοντας τη μπάλα του χώματος από τη γλάστρα, θα διαπιστώσετε ότι κάθε ένα από τα καινούργια φυτά έχει το δικό του ξεχωριστό ριζικό σύστημα. Χρησιμοποιώντας ένα καθαρό και κοφτερό μαχαίρι, κόψτε το νέο φυτό από το μητρικό, προσπαθώντας να διατηρήσετε όσο το δυνατόν περισσότερο από το δικό του ριζικό σύστημα. Μεταφυτέψτε το νέο φυτό σε άλλη γλάστρα που θα περιέχει το ίδιο όμως εδαφικό μείγμα. Ειδικά για τα νέα φυτά, θα πρέπει να οπλιστείτε με υπομονή καθώς η εμφάνιση μπουμπουκιών θα καθυστερήσει αρκετά.

Τα λουλούδια εμφανίζονται απευθείας από τη βάση του φυτού την άνοιξη, με τη λήξη της φάσης ξεκούρασης. Η κατασκευή των λουλουδιών είναι η ίδια σε όλα τα είδη σαρρακένιας. Κάθε μίσχος έχει ένα μόνο λουλούδι. Το ύψος του μίσχου μπορεί να φτάσει τα 60 εκατοστά ή και παραπάνω, ανάλογα με το είδος και το μέγεθος του φυτού συνολικά. Το λουλούδι έχει πέντε πέταλα και το σχήμα του μοιάζει με αναποδογυρισμένη ομπρέλα. Οι στήμονες και η ωοθήκη βρίσκονται κάτω από τα σέπαλα του λουλουδιού ενώ υπάρχει ένα στίγμα σε κάθε άκρη της «ομπρέλας».

[panoss]

http://www.youtube.com/watch?v=uJpgMDOZInA

Ένα βιντεάκι για να γουστάρουμε!!!!