ebenos 22 Ιουλίου 2012 #1 Share 22 Ιουλίου 2012 ΧΡΥΣΟΨΑΡΑ Πρόλογος Αναμφισβήτητα από τους πρώτους κατοικίδιους υδρόβιους οργανισμούς στον κόσμο. Εκατομμύρια ακουαρίστες σε όλο τον κόσμο ξεκίνησαν την ενασχόληση τους με το χόμπι, από ένα μικρό χρυσόψαρο μέσα σε μια γυάλα. Δυστυχώς με τα χρόνια, αυτή η άσχημη εικόνα της μικρής γυάλας με στριμωγμένα 3-4 χρυσόψαρα να παλεύουν για να αναπνεύσουν, ήταν συχνό φαινόμενο σε πάγκους κουζίνας, δωμάτια, γραφεία ακόμα και σε γάμους για διακοσμητικούς λόγους! Αυτή η αντιμετώπιση σε συνδυασμό με το χαμηλό κόστος αγοράς του ψαριού, δυστυχώς σιγά σιγά το προωθούσε στο περιθώριο με αποτέλεσμα να μην του προσφέρονται όλα όσα του χρειάζονται! Παρ’ όλα αυτά είναι ψάρια με ειδικές απαιτήσεις όπως όλα τα υπόλοιπα ψάρια και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε! Τα χρυσόψαρα ΔΕΝ ζουν σε γυάλες και σίγουρα αξίζει κάτι καλύτερο σε αυτά τα αξιολάτρευτα πλάσματα! Ιστορία Η ιστορία των χρυσόψαρων ξεκινά πολλά χρόνια πριν, από την αρχαία κίνα κατά την διάρκεια της δυναστείας των Jin το 265 μ.Χ. , όπου διάφορα είδη άγριου κυπρίνου εκτρέφονταν και προορίζονταν ως τροφή. Κατά την διάρκεια αυτών των αναπαραγωγών, σημειώθηκαν χρωματικές μεταλλάξεις όπου το φυσικό γκριζωπό χρώμα του κυπρίνου έδωσε την θέση του στο χρυσό και το πορτοκαλί. Στην συνέχεια και κατά την διάρκεια της δυναστείας των Τανγκ το 618 μ.Χ. αυτή η φυσική γενετική μετάλλαξη ήταν η αφορμή, ώστε αυτά τα ψάρια να χρησιμοποιηθούν ως διακοσμητικά σε τεχνητές λίμνες και υδρόκηπους! Με την δυναστεία των Σονγκ το 960 μ.Χ. η εξημέρωση και αναπαραγωγή των χρυσόψαρων έχει πλέων εδραιωθεί, έτσι ο αυτοκράτορας της δυναστείας διέταξε την κατασκευή μιας λίμνης, με σκοπό την αναπαραγωγή της ποικιλίας του χρυσού και του πορτοκαλί! Άνθρωποι εκτός της αυτοκρατορικής δυναστείας, απαγορευόταν να διατηρούν και να αναπαράγουν την ποικιλία του χρυσού και μόνο ο αυτοκράτορας, ήταν αυτός που μπορούσε να έχει στην κατοχή του αυτό το χρώμα! Αυτός ίσως είναι και ο λόγος που υπάρχουν περισσότερα πορτοκαλί παρά χρυσά χρυσόψαρα! Μετά το τέλος της αυτοκρατορίας των Σονγκ και την διακυβέρνηση της χώρας από των αυτοκράτορα Μινγκ το 1368 μ.Χ. τα χρυσόψαρα άρχισαν να εμφανίζονται και σε κλειστούς χώρους. Ορθογώνιες γυάλινες δεξαμενές φιλοξενούσαν αυτά τα ψάρια για διακοσμητικούς λόγους, κοσμώντας το παλάτι του αυτοκράτορα αλλά και πλουσίων της εποχής, όπου δυστυχώς η γενετικές μεταλλάξεις των ειδών που ακολούθησαν, δεν τους επέτρεπαν να επιβιώσουν σε λίμνες. Η εμφάνιση των άλλων χρωμάτων (εκτός του χρυσού και του πορτοκαλί) καταγράφηκε για πρώτη φορά το 1476 μ.Χ. καθώς και η εμφάνιση των πρώτων fancy χρυσόψαρων. Το 1603 μ.Χ. το χρυσόψαρο εισήχθη στη Ιαπωνία, όπου η ποικιλίες Ryukin και Tosakin άρχισαν να αναπαράγονται, με σκοπό την διακίνηση τους σε όλο τον κόσμο. Το 1611 το χρυσόψαρο εισήχθη πλέον στην Πορτογαλία και από εκεί σε ολόκληρη την Ευρώπη. Μέχρι της αρχές του 1620, το χρυσόψαρο πλέον είχε μεγάλη υπόληψη σε όλα σχεδόν τα κράτη της Ευρώπης και έγινε πλέον σύμβολο της καλής τύχης και ευημερίας ! Το 1850 το χρυσόψαρο έφτασε και στην βόρειο Αμερική και λίγα χρόνια αργότερα εξαπλώθηκε σε όλες της Ηνωμένες Πολιτείες κοσμώντας εκατομμύρια σπίτια! Ανατομία - μορφολογία Το σώμα του χρυσόψαρου είναι πεπλατυσμένο κατά την αρχή του ραχιαίου πτερυγίου, το οποίο έχει μεγάλη βάση και αποτελείται από μία σκληρή ακτίνα και 15-19 μαλακές ακτίνες. Το εδρικό πτερύγιο αποτελείται από μία σκληρή ακτίνα και 5-6 μαλακές. Έχει περίπου 27-32 λέπια κατά την πλευρική γραμμή του. Παρουσιάζει φαρυγγικά δόντια με στενή αλλά λεία επιφάνεια. Επίσης φέρει 35-48 βραγχιάκανθες στο πρώτο βραγχιακό τόξο. Παρουσιάζει μέγιστο μήκος περίπου 30-40cm και βάρος 600-800 gr. Συνηθέστερα όμως απαντάται μικρότερο τον 15cm , γιατί αυτό το μέγεθος επιτυγχάνεται περίπου κατά τον 5ο με 6ο χρόνο της ηλικίας τους. Τα χρυσόψαρα παρουσιάζουν αρκετές αλλαγές στον χρωματισμό τους κατά την διάρκεια της ζωής τους. Σαν νεαρά ιχθύδια παρουσιάζουν πρασινοκαστανό χρώμα στην ράχη, χάλκινο στις δύο πλευρές και κίτρινο στην κοιλιά. Έπειτα από το αρκετούς μήνες επανέρχονται στο τελικό τους χρώμα. Αναπαραγωγή Τα χρυσόψαρα μπορούν να είναι ενεργά σεξουαλικά στην ηλικία των 2 χρόνων, αν και κάποια μπορεί να ωριμάσουν και ποιο νωρίς. Είναι ωοτόκα και μπορούν να γεννήσουν, ανάλογα το είδος και την ηλικία, πάνω από 10.000 αυγά. Η αναπαραγωγική διαδικασία των χρυσόψαρων, ξεκινάει την άνοιξη όταν ανεβαίνει η θερμοκρασία και αυξάνεται η τροφή τους. Τα θηλυκά ψάρια εναποθέτουν τα αυγά τους και στην συνέχεια τα αρσενικά τα γονιμοποιούν. Εφόσον μιλάμε για ενυδρεία, καλό είναι να απομακρύνονται τα αυγά από το κυρίως ενυδρείο, καθότι τα ενήλικα χρυσόψαρα θα κυνηγήσουν και θα φάνε τους γόνους. Σε μεγάλα ενυδρεία με σωστή διακόσμηση και φυτά ή σε λίμνες, μπορούμε να αφήσουμε τα αυγά και να είμαστε σίγουροι πως θα σωθούν αρκετά από αυτά.Τα αυγά χρειάζονται 48 έως 72 ώρες για να εκκολαφθούν. Το τάισμα των μικρών πρέπει να είναι τακτικό, με πρωτεϊνικές τροφές (όπως η νεοεκολλαφθήσα αρτέμια). Μέσα σε μία εβδομάδα θα έχουν αποκτήσει την σωματοδομή των χρυσόψαρων, αλλά η τελική διαμόρφωση και τα χρώματά τους μπορεί να χρειαστούν μέχρι και έναν χρόνο. Ποικιλίες χρυσόψαρων Η εκλεκτικές αναπαραγωγές εδώ και χιλιάδες χρόνια, έχουν παράγει διάφορες χρωματικές παραλλαγές αλλά και διάφορες διασταυρώσεις, που διαφέρουν κατά πολύ από την αρχική εξημέρωση του άγριου κυπρίνου. Συναντάμε χρυσόψαρα με διάφορα σχήματα σώματος, πτερύγιων, ουρών και ματιών. Δυστυχώς αυτές οι ποικιλίες είναι αδύνατων να επιζήσουν στην φύση! Σήμερα υπάρχουν πάνω από 300 καταγεγραμμένα είδη χρυσόψαρων, τα περισσότερα προερχόμενα από αναπαραγωγές της Κίνας.Μερικές από της κυριότερες ποικιλίες είναι οι εξής και χωρίζονται σε 3 κατηγορίες.Ενιαία ουράΔιπλή ουρά με ραχιαίο πτερύγιοΔιπλή ουρά χωρίς ραχιαίο πτερύγιο Χρυσόψαρα με ενιαία ουρά Common goldfish Ίσως η μόνη ποικιλία που θυμίζει ακόμα τον πρόγονο του των κυπρίνο. Τα κοινά χρυσόψαρα είναι τα πιο γνωστά χρυσόψαρα στον κόσμο και τα συναντούμε σε μεγάλη ποικιλία χρωμάτων, με πιο γνώστη την πορτοκαλί. Comet goldfish Τα comet (κομήτες) είναι σχεδόν ίδια με τα common (κοινά), με την διαφορά ότι έχουν λεπτό και μακρύτερο σώμα, αλλά και χαρακτηριστική μεγαλύτερη ουρά. Είναι χρυσόψαρα που συνήθως τα συναντάμε σε ασπροκοκκινο χρώμα. Εξαιρετικοί κολυμβητές λόγο της μεγάλης ουράς τους! Μπορούν να φτάσουν τα 30-35εκ σε μήκος! Shubunkin Goldfish Τα Shubunkins έχουν ένα λεπτό και μακρύ σώμα, με κύριο χαρακτηριστικό της χρωματικές ποικιλίες! Συνήθως τα συναντάμε σε πιτσιλωτές αποχρώσεις του μοβ, κόκκινου, πορτοκαλί, κίτρινου και του μαύρου! Eggfish-goldfish Ένα χρυσόψαρο που πραγματικά το σχήμα του θυμίζει αυγό! Η έλλειψη του ραχιαίου πτερυγίου είναι χαρακτηριστική, παρ’ όλα αυτά τα μακριά του πτερύγια το καθιστούν εξαιρετικό κολυμβητή! Χρυσόψαρα με διπλή ουρά και ραχιαίο πτερύγιο. Fantail goldfish Χρυσόψαρο με ωοειδές σχήμα και μακριά ουρά. Πολύ όμορφο και γενικά μια από της πρώτες επιλογές των ιδιοκτητών! Είναι η βάση για όλα τα fancy χρυσόψαρα. Vailtail goldfish Κατά πολλούς το ομορφότερο χρυσόψαρο. Μεγάλα και μακριά πτερύγια καθώς και επιβλητική ουρά που απλώνει στο νερό! Τα πιο συνήθη χρώματα είναι το λευκό και το πορτοκαλί. Σπάνια το συναντάμε σε αποχρώσεις του καφέ, του κόκκινου και του μπλε. Να σημειωθεί ότι το μπλε vailtail είναι ίσως από τα πιο σπάνια χρυσόψαρα. Μoors Ωοειδές σχήμα με χαρακτηριστικά πεταχτά μάτια, φιλήσυχος χαρακτήρας αλλά αργός κολυμβητής, σε σχέση με άλλα είδη. Πολύ όμορφο χρυσόψαρο που το συναντάμε κυρίως σε μαύρο, αλλά και πορτοκαλί χρώμα. Αξίζει να σημειωθεί ότι συχνά παρατηρείται μερική η ολική αλλαγή χρώματος, από μαύρο σε χρυσό! Pompom goldfish Συγγενικό είδος των moors, αλλά με χαρακτηριστικό στοιχείο τα μεγάλα κόκκινα ρουθούνια. Telescope eye Ωοειδές σχήμα και τηλεσκοπικά μάτια. Τα χαρακτηριστικά του σώματος του είναι ίδια με τα veiltails, πλούσια και μακριά ουρά καθώς και μεγάλα πτερύγια. Ryukin goldfish Χαρακτηριστικά κοντό και χοντρό σώμα. Δεν είναι καλοί κολυμβητές, γι' αυτό και πρέπει να αποφεύγετε η διατήρηση τους με άλλα πιο γρήγορα είδη, γιατί έχει σαν αποτέλεσμα τα ψάρια αυτά να υποσιτίζονται. Μπορούμε να τα βρούμε σε κλασικό πορτοκαλί χρώμα, αλλά και κάποιες διχρωμίες. Oranda Τα oranda έχουν κοντό και ωοειδές σώμα με ένα χαρακτηριστικό κόκκινο καπέλο στο κεφάλι, που δίνει την αίσθηση εγκεφάλου. Η όμορφη μακριά ουρά, το καθιστά ένα από τα πιο συνηθισμένα fancy χρυσόψαρα. Οι αποχρώσεις που το συναντάμε είναι άσπρο με πορτοκαλί, πορτοκαλί, κόκκινο μαύρο, και εμπριμέ. Pearscale Χρυσόψαρο σε σχήμα μπάλας. Χαρακτηριστικό τα ιριδίζοντα λέπια του, που το καθιστούν ένα από τα πιο παράξενα χρυσόψαρα. Οι χρωματικές αποχρώσεις συνήθως είναι το πορτοκαλί και το κιτρινόμαυρο. Χρυσόψαρα με διπλή ουρά χωρίς ραχιαίο πτερύγιο Ranchu Lionhead Το lionhead είναι ένα χρυσόψαρο με ωοειδές σχήμα και με απουσία του ραχιαίου πτερυγίου. Ένας όγκος λίπους που καλύπτει το κεφάλι, είναι το χαρακτηριστικό στοιχείο αυτού του χρυσόψαρου. Celestial Χρυσόψαρο με χαρακτηριστικά ανασηκωμένα μάτια που κοιτάζουν ψηλά. Λόγο αυτής της ιδιαιτερότητας είναι πολύ δύσκολο στο να βρει την τροφή του. Το χρώμα που το συναντάμε είναι το πορτοκαλί, αλλά δυστυχώς είναι και αυτό ένα από τα ειδή που πολύ δύσκολα θα βρούμε στην Ελλάδα. Bubble eye Κοντό και ωοειδές σώμα χωρίς ραχιαίο πτερύγιο, με κύριο χαρακτηριστικό του τους δυο υγρούς σάκους κάτω από τα μάτια. Πολύ σπάνιο χρυσόψαρο, ειδικά εδώ στην Ελλάδα αλλά και παγκοσμίως. Να σημειωθεί ότι πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί στη διατηρήση αυτού του ψαριού, γιατί είναι πολύ εύκολο να τρυπήσουν οι σάκοι στα μάτια του. Διαχωρισμός φύλου Δύσκολος αλλά όχι και αδύνατος. Μπορούμε να τα ξεχωρίσουμε από το σχήμα του πρωκτού τους. Ο προεξέχων πρωκτός υποδηλώνει θηλυκό χρυσόψαρο, ενώ ο επίπεδος το αρσενικό. Τα θηλυκά είναι ποιο στρουμπουλά απ ότι τα αρσενικά και τα πλαϊνά πτερύγια των αρσενικών είναι ποιο στενά και οδοντωτά σε όλο το μήκος των πτερυγίων. Επίσης λέγεται πως τα αρσενικά, περισσότερο κατά την περίοδο της αναπαραγωγής, εμφανίζουν όζους (μικρά καρούμπαλακια σαν σπυράκια) στα θωρακικά πτερύγια και στο κάλυμμα των βραγχίων τους. Τέλος τα θηλυκά μπορεί να έχουν πιο πλατύ σώμα και τα αρσενικά πιο στενόμακρο. Διατροφή Παμφάγο ψάρι που δε θα διστάσει να φάει ότι βρεθεί μπροστά του. Στην φύση τρέφεται με καρκινοειδή, έντομα και διάφορα είδη φυτικής κυρίως προελεύσεως. Στο εμπόριο υπάρχουν ειδικές τροφές για χρυσόψαρα που διατηρούνται σε ενυδρεία σε μορφή flakes η pellets. Μεγάλη προσοχή θα πρέπει να δώσουμε στης τροφές που δεν βυθίζονται αμέσως και πρέπει να τις αποφεύγουμε, γιατί αν τα χρυσόψαρα μας συνηθίζουν να τρώνε την τροφή από την επιφάνεια, καταπίνουν συγχρόνως και αέρα ο οποίος εγκλωβίζετε στο εσωτερικό τους, δημιουργώντας θανατηφόρα συμπτώματα όπως αυτό της νηκτικής κύστης. Σε περίπτωση χρήσης τέτοιων τροφών, καλό θα είναι να της μουσκεύουμε πρώτα σε ένα κουταλάκι με νερό από το ενυδρείο μας, ώστε να βαραίνουν και να βυθίζονται. Επειδή τα χρυσόψαρα είναι λαίμαργα και ρυπογόνα ψάρια, καλό θα είναι να είμαστε συγκρατημένοι με την ποσότητα της τροφής. Μια έως δυο φορές την ημέρα και σε μικρές ποσότητες είναι αρκετή. Η νηστεία μια φορά την εβδομάδα μόνο καλό μπορεί να τους κάνε.Προτείνεται μία με δύο φορές την εβδομάδα να ταΐζουμε με λίγο ζεματισμένο και αποφλοιωμένο αρακά, που λειτουργεί ως καθαρτικό και βοηθάει πολύ στο ευαίσθητο πεπτικό σύστημα του,ς καθώς και σε συμπτώματα δυσκοιλιότητας. Νοημοσύνη Τα χρυσόψαρα θεωρούνται από πολλούς ίσως οι πιο διανοητικά εξελιγμένοι υδρόβιοι οργανισμοί μετά τα δελφίνια. Λανθασμένα κάποιο θεωρούν πως το χρυσόψαρο έχει μνήμη μόλις τριών δευτερολέπτων. Έρευνες έχουν δείξει ότι η μνήμη ενός χρυσόψαρου, μπορεί να διαρκέσει έως και τρεις μήνες. Σε πειράματα που έγιναν σε χρυσόψαρα, παρατηρήθηκε ότι με την χρήση θετικής ενίσχυσης μπορούν να ξεχωρίσουν ήχους, χρώματα ακόμα και αντικείμενα και να εκπαιδευτούν στο να εκτελούν ακόμα και περίεργα κόλπα. Αξίζει να σημειωθεί ότι σε πείραμα που έγινε σε τυφλό χρυσόψαρο, αναγνώρισε την φωνή του ιδιοκτήτη του ανάμεσα σε επτά άτομα, που βρίσκονταν εκείνη την στιγμή στο ίδιο δωμάτιο. Το ενυδρείο Τα χρυσόψαρα θα πρέπει να διατηρούνται σε ενυδρεία με minimum αναλογία 30 λίτρα ανά ψάρι και αυτό λόγο του μεγάλου τελικού μεγέθους τους και τον υπερβολικών ρύπων που παράγουν. Σαν υπερβολικά ρυπογόνα ψάρια απαιτείται εξαιρετικά καλή φίλτρανση, με κυκλοφορία τουλάχιστον 4 φορές του όγκου του νερού ανά ώρα. Ο βυθός τους θα πρέπει να αποτελείται από ψιλόκοκκο χαλίκι, ώστε να μπορούμε εύκολα να τον καθαρίζουμε με σκούπα βυθού, καθώς επίσης και γιατί τα χρυσόψαρα αρέσκονται στο να σκάβουν προς αναζήτηση τροφής. Κάποιοι εναλλακτικά χρησιμοποιούν άμμο. Η διακόσμηση του ενυδρείου μας μπορεί να περιλαμβάνει ποταμίσιες πέτρες και ξύλα, ενώ φυτά με μαλακό φύλλωμα είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα φαγωθούν. Φυτά που ενδέχεται να επιβιώσουν σε ένα ενυδρείο με χρυσόψαρα, είναι τα εξής: Java Fern (Microsorum Pteropus), Anacharis (Egeria Densa), Moss, Sword plants, Anubias και Cryptocorines. Επίσης αξίζει να σημειωθεί ότι αν και είναι ψάρια κρύου νερού, καλό θα είναι να υπάρχει ένας θερμοστάτης μόνιμα μέσα στο ενυδρείο μας για περίπτωση ανάγκης! Διατήρηση στο ενυδρείο Αν και είναι ψάρια με εξαιρετικές αντοχές στις μεταβολές των παραμέτρων, θα πρέπει να τις κρατάμε όσο το δυνατόν πιο σταθερές. Έτσι λοιπόν το ph μας θα πρέπει να βρίσκετε μεταξύ του 6 και του 8 (ιδανικά 7,5), το gh από 5 έως 25 (ιδανικά 12-18) και η θερμοκρασία θα πρέπει να κυμαίνετε από 4 έως 35 βαθμούς Κελσίου ( ιδανικά 18 το χειμώνα 25 το καλοκαίρι). ΠηγέςΔευτερογενείς μελέτεςΔιαδικτυακές έρευνεςAquazone.grWikipedia.comΣυνεχίζεται... Link to comment Share on other sites More sharing options...
ebenos 22 Ιουλίου 2012 Author #2 Share 22 Ιουλίου 2012 Διασταυρώσεις - Μεταλλάξεις Χρυσόψαρων Από διασταυρώσεις χρυσόψαρων έχουμε: Oranda + Calico Telescope → Calico Oranda Rancu + Calico Oranda → Edonishiki Ryukin + Calico Telescope → Calico Crucian + Calico Telescope → Shubunkin Crucian + Ranchu → Kinranshi Crucian + Ryukin → Tetsugyo Shubunkin + Calico Telescope → Phoenix Wakin + Ryukin → Watounai Και από μετάλλαξη Crucian → Hibuna Hibuna → Wakin Wakin → Ryukin Wakin → Jikin Wakin → Red Telescope Ryukin → Oranda Red Telescope → Black Moor Red Telescope → Calico Telescope Red Telescope → Celestial Ryukin → Tetsuonaga Rykin → Tosakin Maruko → Nankin Wakin → Maruko Oranda → Oranda w/Pompoms Maruko → Ranchu Συνεχίζεται... Link to comment Share on other sites More sharing options...
ebenos 16 Αυγούστου 2012 Author #3 Share 16 Αυγούστου 2012 (edited) Ασθενειες χρυσοψαρων Αιτια-Προληψη-Διαγνωση-Θεραπεια Ως γνωστών ο χαρακτηρισμός ανθεκτικά ψάρια ανήκει και δικαιωματικά στα χρυσόψαρα λόγο τον εξαιρετικών τους αντοχών σε συμπτώματα ασθενειών. Αυτό δεν σημαίνει πως τα χρυσόψαρα ανταποκρίνονται σε όλες της κακουχίες που συχνά υποβάλλονται από κακής ποιότητας νερό, κακές συνθήκες διαβίωσης, ελλείπεις η λανθασμένη διατροφή, λάθος θερμοκρασία κτλ. Η σωστή πρόληψη, η έγκαιρη διάγνωση και η κατάλληλη θεραπεία μπορούν να αποβούν σωτήριες πράξεις για αυτά τα μικρά πλάσματα που συνήθως είναι καταδικασμένα λόγο της χαμηλής τους εμπορικής αξίας να επιβιώνουν κάτω από απαράδεκτες συνθήκες διαβιώσεις από της πρώτες κιόλας μέρες της γέννησης τους! Ich (ασθένεια λευκών στιγμάτων) White spot disease Αίτια: Το ich είναι ένα παράσιτο που συνήθως βρίσκεται ανενεργό σε όλα σχεδόν τα ενυδρεία μεταφερόμενο από το νερό της βρύσης η από την ατμόσφαιρα. Όταν το παράσιτο βρει της κατάλληλες συνθήκες τότε πυροδοτείται και αρχίζει την αναπαραγωγή του. Σαν κύριο αίτιο αυτής της έξαρσης αναφέρεται η κακή ποιότητα του νερού. Πρόληψη: Όπως σε όλα τα ψάρια πρωταρχικό ρόλο για την αποφυγή δυσάρεστων ασθενειών είναι η διατήρηση καλής ποιότητας στο νερό του ενυδρείου μας. Σωστές και σταθερές τιμές των παραμέτρων είναι ζωτικής σημασίας για την καλή υγεία και διατήρηση ενός ισχυρού ανοσοποιητικού συστήματος για τους υδρόβιους οργανισμούς μας! Έχει παρατηρηθεί ότι η ελαφρώς μόνιμη αύξηση της αλατοτητας σε ενυδρεία με χρυσόψαρα λειτούργει αρνητικά ως προς την έξαρση του ick! Επειδή το ick είναι ένα παράσιτο που μπορεί να μεταφέρει ακόμα και με κάποιον νεοεισερχόμενο οργανισμό στο ενυδρείο μας (ψάρι-φυτό) η χρήση καραντίνας πριν από την εισαγωγή θεωρείται ακόμα ένα προληπτικό μέτρο. Διάγνωση: Εμφανίζεται πάνω στο ψάρι σε μορφή λευκών κόκκων σαν αλάτι. Το ψάρι δείχνει νευρικό και συνήθως προσπαθεί να ξυστεί στο βυθό η στον διάκοσμο. Πολύ συχνά θα το δούμε να κολυμπαει και μπροστά από την έξοδο του φίλτρο. Παρατηρείται απώλεια όρεξης από το φαγητό , χαμήλωμα των πτερυγίων και νωθρότητα. Θεραπεία: Για την θεραπεία του ick προτείνεται η σταδιακή αύξηση της θερμοκρασίας στους 30 βυθούς και η προσθήκη ενυδρειακου η τυροκομικού αλατιού σε αναλογία 3 γραμμάρια ανά λίτρο. Στο εμπόριο υπάρχουν και φαρμακευτικά σκευάσματα για την αντιμετώπιση της ασθένειας. Αν το ψάρι μας τρώει ο εμπλουτισμός της τροφής του με βιταμίνες η σκορδοζουμο θα το βοηθήσει! Μετά το πέρας της θεραπείας καλό είναι το ψάρι να παραμείνει μερικές μέρες ακόμα στου 30 βαθμούς και με πολύ προσοχή να αρχίσουμε να χαμηλώνουμε την θερμοκρασία στα επιθυμητά επίπεδα! Fin rot-tail rot: (ξέφτισμα πτερυγίων-ξέφτισμα ουράς) Αίτια: Πρόκειται για μια βακτηριακή μόλυνση που προκαλείται από κακής ποιότητας νερό, απότομες μεταβολές θερμοκρασίας η ακόμα και από stress. Επίσης συχνό φαινόμενο είναι και η εμφάνιση της μετά από κάποια άλλη ασθένεια όπως το ick. Γενικά προσβάλει ψάρια με αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα. Πρόληψη: Σαν πρόληψη συνιστάται η καλή ποιότητα του νερού με σωστές και σταθερές τιμές των παραμέτρων και η καλή διατροφή των ψαριών πλούσια σε βιταμίνες. Διάγνωση: Παρατηρείται εύκολα καθώς η ουρά και τα πτερύγια του ψαριού σκίζονται και ξεφτίζουν. Συνήθως δεν παρατηρείται κάποια αλλαγή στην συμπεριφορά του ψαριού. Θεραπεία: Μια καλή αλλαγή νερού σε συνδυασμό με καλή οξυγόνωση και χρήση ήπιων σκευασμάτων όπως το melafix η το primafix μπορεί εύκολα να θεραπεύσει την ασθένεια. Δεν είναι απαραίτητη η μεταφορά του ψαριού σε ενυδρείο καραντίνας εκτός και αν η μόλυνση βρίσκεται σε προχωρημένο στάδιο όπου και απαιτείται χορήγηση ειδικού αντιβακτηριακου φαρμάκου. Pop eye (εξοφθαλμία) Αίτια: Η εξοφθαλμία μπορεί να προκληθεί από εσωτερική μόλυνση η κάποιο εσωτερικό παράσιτο του ψαριού η ακόμα και από κτύπημα πάνω σε καβγά. Αν δεν οφείλεται σε κτύπημα συνήθως είναι προάγγελος της dropsy και υποδηλώνει εσωτερική σηψαιμία. Πρόληψη: Καλή ποιότητα νερού με σωστές και σταθερές τιμές παραμέτρων και αποφυγή απότομης μεταβολής της θερμοκρασίας (ιδιαίτερα πτώση) Διάγνωση: Πρήξιμο του ενός η και των δυο οφθαλμών. Θεραπεία: Αν μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι η εξοφθαλμία προηλθε από καβγά μεταξύ των ψαριών τότε με καλή οξυγόνωση και χρήση ήπιων σκευασμάτων όπως το Primafix σε μερικές μέρες το πρήξιμο θα υποχωρήσει. Σε αντίθετη περίπτωση θα πρέπει να μεταφέρουμε το άρρωστο ψάρι σε ενυδρείο καραντίνας και να προχωρήσουμε σε χρήση αντιβιοτικού. Fungus (μύκητες) Αίτια: Πρόκειται για μυκητιακη μόλυνση που προσβάλει το ψάρι σε διάφορα σημεία του σώματος του. Συνήθως η μύκητες βρίσκονται μέσα στο ενυδρείο μας και με κατάλληλες συνθήκες μπορεί να δραστηριοποιηθούν. Προέρχονται κυρίως από τα περιττώματα των ψαριών και την νεκρή οργανική υλη και σε συνδυασμό με την κακή ποιότητα του νερού και τα αυξημένα ποσοστά αμμωνίας και νιτρωδών μπορούν να προσβάλουν το άρρωστο ψάρι. Πρόληψη: Όπως σε όλες της ασθένειες η καλή ποιότητα του νερού με σωστές και σταθερές τιμές παραμέτρων μπορεί να προφυλάξει τα ψάρια μας από ανεπιθύμητες μυκητιακες μολύνσεις όπως το fungus. Για την αποφυγή τέτοιων περιπτώσεων θα πρέπει συχνά να καθαρίζεται ο βυθός και τα φίλτρα μας από την συσσώρευση της νεκρής οργανικής ύλης (περιττώματα-τροφές-φύλλα) . Διάγνωση: Το fungus προσβάλει κυρίως ψάρια με ανοιχτές πληγές η εκδορές στο σώμα τους. Εκεί βρίσκει πρόσφορο έδαφος και προσκολλείται ενώ εμφανίζεται με την μορφή βαμβακώδους κυλήματος σαν χιόνι. Μπορεί να εμφανιστεί σε διάφορα σημεία του σώματος (body fungus) στο στόμα (mouth fungus) ακόμα και στα μάτια (eye fungus). Σε εξαιρετικά ακραίες περιπτώσεις που η προστατευτική βλέννα του ψαριού είναι κατεστραμμένη μπορεί να σκεπάσει και ολόκληρο το ψάρι. Το ψαράκι μας εμφανίζει χαμήλωμα των πτερυγίων και νωθρότητα. Θεραπεία: Είναι αρκετά σοβαρή ασθένεια και απαιτεί την μεταφορά του ασθενή σε ενυδρείο καραντίνας και την χορήγηση ειδικού φαρμάκου για μύκητες. Η καλή οξυγόνωση του νερού και η προσθήκη ενυδρειακου η τυροκομικού αλατιού βοηθαει το άρρωστο ψάρι να αναρρώσει. Δυσκοιλιότητα Αίτια: Η δυσκοιλιότητα εμφανίζεται κυρίως από την λαιμαργία των χρυσόψαρων που έχουν την τάση να καταβροχθίζουν ότι βρουν μπροστά τους αλλά και την μονότονη διατροφή (έλλειψη ποικιλίας τροφών) Πρόληψη: Επειδή η δυσκοιλιότητα μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στο ψάρι μας ακόμα και να εξελιχτεί σε κάποια σοβαρή ασθένεια όπως dropsy θα πρέπει να παρέχουμε στα ψάρια μας ποικιλία τροφών καθώς και φρέσκα λαχανικά. Προτείνεται αποχή από το φαγητό μια μέρα την εβδομάδα και την επόμενη να ταΐζουμε με λίγο ζεματισμένο και αποφλοιωμένο αρακά. Διάγνωση: Το ψαράκι μας εμφανίζει μακριά και χοντρά περιττώματα που δύσκολα αποκολλούνται από τον πρωκτό, ανορεξία, ατονεί και συχνά παραμένει ακίνητο στο βυθό. Επίσης χαρακτηριστικό είναι και το φούσκωμα της κοιλίας του. Θεραπεία: Θα πρέπει άμεσα να σταματήσουμε το τάϊσμα για 2-3 μέρες και μετά να ταΐσουμε λίγο ζεματισμένο και αποφλοιωμένο αρακά που θα λειτουργήσει ως καθαρτικό. Για της επόμενες μέρες θα πρέπει να χορηγούμε στο ψάρι μας ευκολοχώνευτες τροφές. Swim bladder (ασθένεια νηκτικής κύστης) Αίτια: Η ασθένεια της νηκτικής κύστης είναι μια σοβαρή ασθένεια και δυστυχώς της περισσότερες φορές η αποκατάσταση της είναι αδύνατη. Η νηκτική κύστη είναι ένα όργανο του ψαριού που περιέχει κάποια ποσότητα αέρα και καθορίζει την σταθερότητα της πλεύσης του. Όταν αυτή η κύστη υποστεί παραμόρφωση (συμπιεστεί η διογκωθεί) λόγο διαφόρων συνθηκών όπως απότομες μεταβολές της αλατοτητας η του ph, συσσωρευση περισσοτερου αερα, εσωτερικής μολύνσεις η ακόμα και δυσκοιλιότητας τότε το ψάρι μας χάνει την σταθερότητα της πλεύσεις του και μπορεί να κολυμπαει στο πλάι η και εντελώς ανάποδα. Πρόληψη: Πρωταρχικό ρόλο παίζουν η σταθερές τιμές των παραμέτρων χωρίς σκαμπανεβάσματα (σκληρότητα-ph-αλατοτητα) καθώς και η αποφυγή επιπλεουσων τροφών γιατί τα ψάρια μας μπορεί να καταπιούν μεγάλες ποσότητες αέρα όταν παίρνουν την τροφή τους από την επιφάνεια του νερού. Διάγνωση: Το ψαράκι μας δείχνει να χάνει τον προσανατολισμό του, να κολυμπαει ακανόνιστα, στο πλάι η και εντελώς ανάποδα. Σε προχωρημένο στάδιο παραμένει ακίνητο στο βυθό σε πλάγια στάση. Θεραπεία: Επειδή τα αίτια που προκαλούν την ασθένεια μπορεί να είναι πολλά και δεν είμαστε σχεδόν ποτέ σίγουροι τι ακριβώς την προκάλεσε δεν υπάρχει συγκεκριμένη θεραπεία που μπορούμε να ακολουθήσουμε. Αν η ασθένεια βρίσκεται σε αρχικό στάδιο και έχει προκληθεί από κάποια εσωτερική μόλυνση και η νηκτική κύστη του ψαριού έχει συμπιεστεί τότε θα πρέπει να προβούμε στην χορήγηση κάποιου αντιβιοτικού φαρμάκου. Αν σε αντίθετη περίπτωση μπορούμε να διαγνώσουμε διόγκωση της κύστης τότε θα πρέπει μηχανικά με κάποια σύριγγα να αφαιρέσουμε τον περιττό αέρα. Προσοχή γιατί αυτή η μέθοδος απαιτεί μεγάλη ακρίβεια κινήσεων και εξαιρετική εμπειρία. Dropsy (υδρωπικία) Αίτια: Η υδρωπικία είναι μια σοβαρή μεταδοτική ασθένεια που συνήθως είναι μοιραία. Πρόκειται για εσωτερική μόλυνση καταστρέφοντας τα όργανα του ψαριού, συνήθως τους νεφρούς. Μπορεί να προκληθεί από κακής ποιότητας νερό, απότομες μεταβολές θερμοκρασίας και ph (κυρίως πτώση) από ιο η από παρασιτική η βακτηριακη μόλυνση. Πρόληψη: Όπως σε όλες της περιπτώσεις για την αποφυγή δυσάρεστων ασθενειών συνίσταται η καλής ποιότητας νερό με σωστές και σταθερές τιμές των παραμέτρων. Διάγνωση: Παρατηρούνται λεύκα ινώδη και μακριά περιττώματα που δύσκολα αποκαλούνται από το πρωκτό του ψαριού, πρήξιμο της κοιλιακής περιοχής, νωθρότητα και τέλος ανασηκωμένα λέπια που δίνουν στο ψάρι την μορφή κουκουναριού. Όταν πλέων φτάσει σε αυτό το σημείο η αποκατάσταση του είναι σχεδόν αδύνατη και συνιστάται ευθανασία. Θεραπεία: Επειδή δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι από τι έχει προκληθεί η ασθένεια κρίνεται απαραίτητη η μεταφορά του αρρώστου σε ενυδρείο καραντίνας για την αποφυγή μετάδοσης της και στα υπόλοιπα ψάρια. Θα πρέπει να χορηγηθεί άμεσα αντιβιοτικό φάρμακο κατάλληλο για την θεραπεία της υδρωπικίας καθώς και η προσθήκη θειικού μαγνησίου (Epsom salt) η ενυδρειακου άλατος σε αναλόγια 3-5 γραμμάρια ανά λίτρο. Απαραίτητη η χρήση αεραντλίας για καλή οξυγόνωση του νερού καθώς και η σωστή χορήγηση του φαρμάκου. Anchor worms (αγκυροσκωλικες) Αίτια: Τα σκουλήκια είναι παράσιτα που συνήθως έρχονται στο ενυδρείο μας από νέα ψάρια φορείς. Πρόληψη: Η παραμονή των νεοεισερχόμενων ψαριών σε καραντίνα μπορεί να μας βοηθήσει στο να δούμε αν το ψάρι μας είναι φορέας σκουληκιών η αν δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα ένα γρήγορο μπάνια σε διάλυμα αλατιού 5 γραμμάρια ανά λίτρο πριν το ψάρι μας μπει στο ενυδρείο μπορεί να σκοτώσει τα σκουλήκια. Διάγνωση: Εύκολη η διάγνωση μιας και τα σκουλήκια φαίνονται με γυμνό μάτι να κρέμονται από διάφορα σημεία στο σώμα του ψαριού. Το ψάρι επίσης μπορεί να δείχνει νευρικό και να ξύνεται στο βυθό η στον διάκοσμο. Θεραπεία: Δύσκολα τα πράγματα αν δεν παρατηρηθεί εγκαίρως και το ψάρι μας μπει στο ενυδρείο. Αρχικά θα πρέπει να προβούμε σε μια καλή απόπαρασίτωση με κάποιο αντιπαρασιτικό φάρμακο μιας και τα σκουλήκια έχουν πολύ γρήγορα ρυθμό ανάπτυξης και μπορεί να μολυνθεί όλο το ενυδρείο. Επειδή η χρήση ενός τέτοιου φαρμάκου μπορεί να βλάψει τα ασπόνδυλα που πιθανών να έχουμε στο ενυδρείο μας Τίτε θα πρέπει να αφαιρέσουμε τα σκουλήκια προσέχτηκα με κάποιο τσιμπιδάκι. Ulcers (έλκη-ανοικτές πληγές) Αίτια: Τα έλκη μπορούν να προκληθούν από προηγούμενες ασθένειες του ψαριού σαν υπολείμματα αυτόν. Κακή ποιότητα νερού, βακτηριακη μόλυνση η και κάποια παρασιτική αποικία μπορεί να προκαλέσει έλκη. Μικρές γρατσουνιές επίσης μπορεί εύκολα να μετατραπούν σε έλκη αν η ποιότητα του νερού δεν είναι καλή. Βακτήρια όπως pseudomonas και aeromonas είναι υπεύθυνα για τέτοιου είδους μολύνσεις. Πρόληψη: Η κύρια πρόληψη είναι η καλή ποιότητα του νερού και το ισχυρό ανοσοποιητικό των ψαριών. Διάγνωση: Ανοιχτές, ματωμένες πληγές στο σώμα του ψαριού. Θεραπεία: Άμεση αλλαγή νερού της τάξεως του 50% και χορήγηση φαρμάκου βασισμένο στον χαλκό όπως για παράδειγμα ο πράσινος μαλαχίτης. Επίσης η τοπική χρήση ιωδίου μπορεί να βοηθήσει της πληγές. Συνεχίζεται... Έγινε επεξεργασία 25 Σεπτεμβρίου 2012 - ebenos 3 Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts