Cerianthus Membranaceus

[Aquazone Project Team]

 

 

Cerianthus membranaceus

 

Υπάρχουν πάρα πολλά ειδή με μεγάλη ποικιλία σε χρωματισμούς, όπου τα εξωτερικά πλοκάμια είναι μεγαλύτερα για τη σύλληψη της τροφής και τα εσωτερικά πιο κοντά για τον χειρισμό της, και σε ορισμένα είδη υπάρχει διαφοροποίηση στον χρωματισμό των πλοκαμιών.

Δεν υπάρχει κάποια συμβιωτική σχέση με κανένα είδος ψαριού.

Αν και διαφέρει εμφανισιακά από τις άλλες ανεμώνες, λόγω του σωλήνα, είναι και αυτή τοξικός οργανισμός (όχι όσο οι μακρινοί συγγενείς της), οπότε χρειάζεται η απαιτούμενη απόσταση από κοράλλια ώστε να μην τα τσιμπήσει.

Τοποθετείται στο υπόστρωμα του ενυδρείου με τον σωλήνα θαμμένο στην άμμο και όποτε ενοχληθεί αποτραβιέται μέσα σ αυτόν.

 

Κάποια είδη είναι φωτοσυνθετικά όπως το συγκεκριμένο (ενώ κάποια άλλα δεν είναι), αλλά όλα ανεξαιρέτως θα πρέπει να τρέφονται με σαρκώδη τρόφιμα όπως Artemia, Mysis μικρά τεμάχια ψαριών, αλλά θα ωφεληθεί και με ότι συλλαμβάνουν τα πλοκάμια από τη στήλη του νερού.

Είναι νυχτόβιος οργανισμός και το βράδυ που σβήνουν τα φώτα, είναι η κατάλληλη ώρα για την σίτισή της. Συνήθως ανοίγει και την ημέρα.

 

Είναι ερμαφρόδιτα, και παρά το γεγονός ότι κάθε ζώο μπορεί να παράγει τόσο ωάρια όσο και σπερματοζωάρια, αλλά δεν τα παράγουν την ίδια στιγμή, γι 'αυτό χρειάζονται και τα δύο δείγματα φύλλων για την αναπαραγωγική διαδικασία. Ο διαχωρισμός των φύλλων γίνεται με το θηλυκό να είναι μεγαλύτερο του αρσενικού, αλλά όταν αναπτυχθεί και μεγαλώσει ηλικιακά θα μετατραπεί και αυτό σε θηλυκό.

Στη φύση αναπαράγονται σεξουαλικά απελευθερώνοντας σπέρμα και αυγά στη στήλη του νερού και πιστεύεται ότι οι προνύμφες ζουν σαν πλαγκτονικοί οργανισμοί για ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα, και στη συνέχεια θα εγκατασταθούν μέσα στην άμμο κτίζοντας εκεί τον σωλήνα τους.

Στην αιχμαλωσία δεν έχει παρατηρηθεί κάτι τέτοιο. Φυσικοί εχθροί τα Φυσικοί εχθροί τα Triggerfish, Angelfish και τα γυμνοβράγχια Dendronotus sp.

 

Κατά την αγορίπης προσέξτε εάν ο σωλήνας απουσιάζει ή δεν είναι σε καλή κατάσταση κάτι τέτοιο ίσως προκαλέσει πρόβλημα γιατί η ανεμώνη χρειάζεται να καταναλώσει πολύ ενέργεια για τη δημιουργία του και αποδυναμώνεται ο οργανισμός της. Η ανεμώνη δημιουργεί τον σωλήνα της με την απελευθέρωση ενός ειδικού τύπου από νηματοκύστες που ονομάζονται ρίγοήοογδί, δίνοντας τους μια ινώδη δομή παρόμοια με αυτή των υφασμάτων. Εάν το υπόστρωμα δεν έχει αρκετό βάθος για να φιλοξενήσει το συνολικό μήκος του σωλήνα της (που ίσως κάιι τέτοιο επιφέρει και τον θάνατο του οργανισμού), μπορείτε να τον τοποθετήσετε μαζί με άμμο μέσα σε σωλήνα από ΡVC και να τον θάψετε / καλύψετε με βράχους σε κάποιο σημείο ώστε να μην προεξέχει. Προσέξτε να μην υπάρχουν αιχμηρά άκρα.