Silinde 29 Νοεμβρίου 2006 #1 Share 29 Νοεμβρίου 2006 Έμπειροι φίλοι των γκάπυ, ζητώ τη γνώμη σας στη συμπεριφορά των γκάπυ. Πρόσφατα μπήκε στη ζωή μου η αγάπη για τα ενυδρεία. Ξεκίνησα με γκάπυ, γιατί θεωρούνται από τα πιο εύκολα και από τα πιο εντυπωσιακά (στιγμιαία τα λάτρεψα). Πιο συγκεκριμένα οι ερωτήσεις μου είναι: Τα θηλυκά λίγες μέρες πριν γεννήσουν είναι σύνηθες να διεκδικούν ένα χώρο που να τον υπερασπίζονται και μάλιστα κυρίως από τα υπόλοιπα θηλυκά; Τα θηλυκά γκάπυ είναι καλύτεροι κυνηγοί των μικρών από τα αρσενικά; Τα αρσενικά μου σχεδόν δεν ενδιαφέρονταν για τα νεογέννητα ενώ τα θηλυκά ήταν ιδιαίτερα επίμονα και επιτυχημένα (μόνο 8 κατάφερα να σώσω). Ο ανταγωνισμός των αρσενικών σε ποιο βαθμό μπορεί να φτάσει? Μπορεί να κάνει κακό άμεσα το ΄΄ενα στο άλλο ή μέσω του στρες? Και κατ'επέκταση διαχωρίζοντας θηλυκά από αρσενικά σε διαφορετικά ενυδρεία θα μπορούσε να εντείνει τέτοιες συμπεριφορές; Ίσως μάλιστα με αρσενικά που είχαν συναναστραφεί με θηλυκά στο παρελθόν; Αυτές ήταν οι πρώτες μου ερωτήσεις... Και μόλις άρχισα... Link to comment Share on other sites More sharing options...
GIN 30 Νοεμβρίου 2006 #2 Share 30 Νοεμβρίου 2006 Να ξερεις πως τα γκαπυ δεν ειναι και τα ποιο ευκολα απ τα ζωοτοκα θελουν αρκετη προσοχη. Τα αρσενικα τσακωνοντια μεταξυ τους αλλα οχι μεχρι θανατου. Απλως μπορει να δεις να λοιπουν κομματια απ τις ουρες τους. Ακομη και μονα τους αν τα βαλεις μπορει να εχει αυτες τις αντιδρασεις. Τα θηλυκα τα μωρα τους τα τρωνε αμεσως μολις τα γεννανε. Μπορεις να δεις το ζωο την ωρα που το γενναει να γυριζει αστραπιαια κα να τρωει το μωρο του. Αλλα και τ αρσενικα τρωνε τα μωρα. Οταν η θηλυκια ειναι στις μερες της για να γεννησει αν προσεξεις την συμπεριφορα τους θα τα δεις να πηγαινουν πισω στην κοιλια της και να την τσιμπανε. Αυτο το κανουν γιατι θελουν να προκαλεσουν το θηλυκο να γεννησει για να ξαναζευγαρωσουν. Σου ευχομαι καλη αρχη με τα ζωακια σου και οτι αλλο θες ρωτα Link to comment Share on other sites More sharing options...
filoxenos 30 Νοεμβρίου 2006 #3 Share 30 Νοεμβρίου 2006 Διατηρώ και αναπαράγω συστηματικά αλλά και επιλεκτικά τα συγκεκριμένα ψάρια (Poecilia reticulata) εδώ και καιρό. Ετσι τα έχω παρατηρήσει αρκετά και σε διάφορες φάσεις, καταστάσεις και ενυδρεία. Με βάση αυτές τις παρατηρήσεις μπορώ να σου πω ότι: ...Τα θηλυκά λίγες μέρες πριν γεννήσουν είναι σύνηθες να διεκδικούν ένα χώρο που να τον υπερασπίζονται και μάλιστα κυρίως από τα υπόλοιπα θηλυκά; Απάντηση: Δεν έχω δει ποτέ κάτι τέτοιο και γενικά δεν πιστεύω ότι τα συγκεκριμένα ψάρια έχουν κυριαρχικές τάσεις σε περιοχές. Αυτό που κάνουν συνήθως οι θηλυκιές κάμποσες ώρες πριν γεννήσουν, είναι να προσπαθούν να απομονώνονται κάπως, ψάχνοντας πιο σκιερά, πυκνά και ασφαλή σημεία του ενυδρείου, προφανώς καθοδηγούμενα από ένστικτο για την μεγαλύτερη ασφάλεια των μικρών τους. Επίσης, αποφεύγουν πιο έντονα το συνεχές πλεύρισμα των αρσενικών και αν η διαφορά μεγέθους με τον εκάστοτε "αφιονισμένο" είναι μεγάλη, τότε μπορεί και να του ρίξουν καμιά ακίνδυνη τσιμπιά. Μετά τη γέννα όμως, τα πράγματα αλλάζουν και οι μητέρες πολλές φορές ξεχνούν το μητρικό ένστικτο και μετατρέπονται σε κυνηγούς των νεογέννητων. Σε αυτό συντελούν ή όχι, διάφοροι παράγοντες. Τα θηλυκά γκάπυ είναι καλύτεροι κυνηγοί των μικρών από τα αρσενικά; Τα αρσενικά μου σχεδόν δεν ενδιαφέρονταν για τα νεογέννητα ενώ τα θηλυκά ήταν ιδιαίτερα επίμονα και επιτυχημένα (μόνο 8 κατάφερα να σώσω). Απάντηση: Εχουν περάσει από τα χέρια μου αρσενικοί που ήταν "εξολοθρευτές" κυριολεκτικά! Ο κανόνας όμως είναι ότι οι θηλυκιές περισσότερο ασχολούνται με το "άθλημα" του κυνηγιού των μικρών νεογέννητων και μάλιστα οι μάνες που μόλις έχουν γεννήσει. Την αιτία (χωρίς να είμαι σίγουρος) την αποδίδω σε 2 λόγους: 1. Εχω προσέξει γενικά ότι οι αρσενικοί "αφιονίζονται" περισσότερο με το ερωτικό παιχνίδι, με αποτέλεσμα να δίνουν εκεί την περισσότερη προσοχή τους και ενέργεια, κυνηγώντας συνεχώς τις θηλυκιές. Αποτέλεσμα: ενδιαφέρονται λιγότερο να κυνηγήσουν τα μικρά. (ίσως...) 2. Λόγω της κύησης και της γέννας, η θηλυκιά έχει μεγάλη ανάγκη από καθαρή πρωτεΐνη και ίσως στρέφεται εναντίων των νεογέννητων γι΄αυτό, καθ΄ ότι αποτελούν πολύ δυναμωτική τροφή. (ίσως...) Ο ανταγωνισμός των αρσενικών σε ποιο βαθμό μπορεί να φτάσει? Μπορεί να κάνει κακό άμεσα το ΄΄ενα στο άλλο ή μέσω του στρες? Απάντηση: Δεν έχω παρατηρήσει ανταγωνισμό μεταξύ των αρσενικών - εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων - που όμως και αυτοί κυμαίνονται σαφώς εντός των ορίων του ακίνδυνου. Και κατ'επέκταση διαχωρίζοντας θηλυκά από αρσενικά σε διαφορετικά ενυδρεία θα μπορούσε να εντείνει τέτοιες συμπεριφορές; Ίσως μάλιστα με αρσενικά που είχαν συναναστραφεί με θηλυκά στο παρελθόν;... Απάντηση: Διαχωρίζοντας αρσενικά από θηλυκά θα πετύχεις τον ελεγχόμενο πολλαπλασιασμό των ψαριών αυτών (επιλεκτικά), τα οποία λέγονται και "εκατομμυριόψαρα" (λόγω της εύκολης, μεγάλης και συχνής αναπαραγωγής τους, όταν ζουν μαζί τα 2 φύλα). Αυτό με τη σειρά του θα έχει σαν αποτέλεσμα: 1. Να ζουν περισσότερο οι θηλυκιές, γιατί δεν θα εξουθενώνονται από συνεχείς απανωτές γέννες. 2. Να χαίρεσαι και να απολαμβάνεις ένα ζωηρόχρωμο και υπερβολικά κινητικό και παιχνιδιάρικο ενυδρείο (αυτό των αρσενικών). 3. Να λύσεις το πρόβλημα: "Τι θα κάνω τώρα με τόσα ψάρια..? 4. Να αρχίσεις να προβληματίζεσαι μετά από λίγο καιρό, για το αν κάνεις καλά που κρατάς αυτά τα ψάρια μακρυά από ένα βασικό τους ένστικτο. Αυτό της αναπαραγωγής... Ολα τα παραπάνω που σου γράφω, είναι παρατηρήσεις και συμπεράσματα από την παρακολούθηση των δικών μου ενυδρείων και ψαριών. Θέλω να αναφέρω και κάτι άλλο, σχετικά με τη συμπεριφορά των γκάππυ. Αυτή είναι κάπως διαφορετική, ανάλογα με το χώρο και τις συνθήκες που τους δίνεις. Αλλα πράγματα θα δεις σε 20 λίτρα και άλλα σε 100 ή 200... Αλλα σε "ξερό" ενυδρείο και άλλα σε πυκνοφυτεμένο... Αλλα σε ενυδρεία που κρατιούνται χωριστά τα 2 φύλλα και άλλα όταν τα έχεις μαζί. Σαν παράδειγμα θα αναφέρω ένα σμήνος που έχω αφήσει ελεύθερα σε μια γυάλα 100 φυτεμένων λίτρων, όπου επί αρκετές γενιές αναπαράγονται συνεχώς και ελεύθερα (χωρίς χρήση γεννήστρας). Αποτέλεσμα: Δεν έχω δει συμπτώματα στρες, δεν έχω καμιά αρρώστια εδώ και πάρα πολύ καιρό και το κυριότερο: τα ψάρια έχουν εξοικειωθεί με την συνεχή παρουσία μικρών σε όλα τα μεγέθη, με αποτέλεσμα να μην τα τρώνε αλλά να περνάνε εντελώς αδιάφορα από δίπλα τους και μάλιστα να μοιράζονται και την τροφή που ρίχνω, από κοινού... Είναι εντυπωσιακό να βλέπεις μια τεράστια γκαππίνα 5,5 πόντους, να τρώει φλέικς ειρηνικά στην επιφάνεια του νερού, ανάμεσα σε ένα σμήνος από γκαππάκια μερικών χιλιοστών...! Οταν δίπλα, στο ενυδρείο ελεγχόμενης αναπαραγωγής, η αντίστοιχη μάνα εγκλωβισμένη στο μικρό χώρο της γεννήστρας, κυνηγάει μανιωδώς τα μόλις γεννημένα μωρά της, αποδεκατίζοντάς τα... (φιλολογική η δεύτερη εικόνα, γιατί εδώ και πολύ καιρό έχω σταματήσει να χρησιμοποιώ γεννήστρα στα ζωοτόκα μου). Ελπίζω να μην σε κούρασα με τη πολυλογία μου και να σου είναι χρήσιμες αυτές οι πληροφορίες για τα υπέροχα αυτά ψάρια. Link to comment Share on other sites More sharing options...
Silinde 30 Νοεμβρίου 2006 Author #4 Share 30 Νοεμβρίου 2006 Ευχαριστώ πολύ για τις πληροφορίες σας. Σκοπεύω σύντομα να μεταφερθούν τα γκάπυ μου σε 120 κατάφυτα λίτρα, όπου θα ήθελα να είναι ελεύθερα να διατηρήσουν τον πληθυσμό τους μόνα τους. Γίνεται αυτό, να σταθεροποιηθεί ο πληθυσμός σε κάποιο επίπεδο, ή θα πρέπει κατά καιρούς να αφαιρούνται ψάρια από εκεί? Link to comment Share on other sites More sharing options...
PascM 30 Νοεμβρίου 2006 #5 Share 30 Νοεμβρίου 2006 Θα πρέπει κανονικά να αφαιρούνται ψάρια από το όποιο ενυδρείο διότι τα γκάπυ έχουν την ιδιομορφία να αναπαράγονται ασύστολα!. Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή κάντε είσοδο για να σχολιάσετε
Πρέπει να είστε μέλος για να προσθέσετε ένα σχόλιο
Δημιουργία λογαριασμού
Δημιουργήστε ένα νέο λογαριασμό. Είναι εύκολο!
Δημιουργία λογαριασμούΣύνδεθείτε
Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.
Είσοδος