Δεοντολογικα ....

[Caesars]

Λοιπον παιδια, διαβαζα προσφατα ενα αρθρο περι ηθικης του ενυδροφιλισμου. Εν ολιγοις ειναι ηθικα σωστο η λαθος το να διατηρουμε ψαρια στο ενυδρειο? Το αρθρο ειναι Εδω για οσους θελουν να το διαβασουν - και αν υπαρχει προβλημα γλωσσας προσφερομαι για μια μεταφρασουλα των βασικων επιχειρηματων.

Δεν ξερω αν σας εχει απασχολησει ποτε το θεμα - και δεν ημουν και σιγουρη που να το καταχωρησω - οποτε σκεφτηκα το καφε μας, γιατι η συζητηση σηκωνει καφεδακι, αν οχι "σκληρα" ποτα ....

Ειναι σωστο να κραταμε ψαρια στο ενυδρειο η οχι? Το κανουμε για να ικανοποιησουμε καποιες δικες μας επιθυμιες (οπως το να μαθουμε περισσοτερα πραγματα για τα ψαρια, να απολαμβανουμε την θεα που προσφερουν κλπ) η και για λογους που σχετιζονται με τα ψαρια? Με το να αγοραζουμε ψαρια - ειδικα ψαρια που εχουν πιαστει για να πουληθουν σε ενυδρειοφιλους - δεν τους στερουμε την ελευθερια τους και τη φυσικη ζωη που θα ειχαν στο δικο τους περιβαλλον? Δεν τα υποβαλλουμε σε κινδυνους και αναιτιες ταλαιπωριες? Δεν τους στερουμε βασικα στοιχεια απαραιτητα για την σωστη τους διαβιωση (οπως για παραδειγμα χωρο κολυμβησης κτλ). Ειναι σωστο αυτο η κατι σαν "δουλεμποριο" (ο Μακης θα με στησει στα δυο μετρα για την επιλογη λεξης - συγνωμη προκαταβολικα Μακη, αλλα λογω ελλειψης καλυτερης ...)

Ο αρθρογραφος του συγκεκριμενου αρθρου - το οποιο παρενθετικα ειναι μαλλον περιορισμενο σε επιχειρηματα και αποψεις αλλα εξακολουθητικα μια καλη προσπαθεια - κανει καποιους παραλληλισμους με αλλα κατοικιδια ζωα, οπως οι γατες και οι σκυλοι. Κατα τη γνωμη μου αυτοι οι παραλληλισμοι δεν ισχυουν. Το να παιρνει κανεις στο σπιτι του ενα αδεσποτο ζωο η ενα ζωο που σε τελικη αναλυση ειναι εξημερωμενο, ζει στον ιδιο χωρο με τον ανθρωπο (στερια, αερας) και εν μερει εξαρταται απο τον ανθρωπο για να ζησει ειναι τελειως διαφορετικο απο το να αγοραζει ζωα (ψαρια εν προκειμενω) που θηρευονται ειδικα γι'αυτο το σκοπο και που μπορουν καλλιστα να ζησουν μονα τους στο φυσικο τους περιβαλλον.

Και για να κανω το θεμα λιγο πιο ... εκρηκτικο, σκεφτειτε και το εξης: πολλα απο τα ψαρια που θηρευονται και πουλιουνται δεν επιβιωνουν (δυστυχως) γιατι ολοι καποια στιγμη ξεκινησαμε / ξεκιναμε ως αρχαριοι - και τα λαθη κοστιζουν ζωες!

Καποια στιγμη ειχα μια σχετικη συζητηση με ενα φιλο χομπιστα εδω - για μικρα ψαρακια (αυτο με απασχολει πολυ!!!!). Να τι εγινε: βρεθηκαμε κατα τυχη σε ενα μαγαζι που ειχε μωρα γατακια (πλεκο - για οσους δεν με ξερουν ακομα ) και μετα απο σχετικη συζητηση αποφασισαμε να τα μοιρασουμε και να τα αγορασουμε μεταξυ μας γιατι ηταν τοσο ευαισθητα (λογω ηλικιας) που αν τα επαιρνε καποιος αλλος που δεν ηξερε πολλα για το ειδος θα πεθαιναν σιγουρα (σοβαρη πιθανοτητα, γιατι λογω μεγεθους ηταν και φτηνοτερα απο τα αλλα). Βγαινοντας απο το μαγαζι ο φιλος μου ειπε οτι "σωσαμε" τα μωρα. Σκεφτηκαμε ομως οτι, βλέποντας το θεμα απο αλλη πλευρα, μπορει να ειχαμε "σωσει" τα συγκεκριμενα μικρουλια, αλλα ειχαμε προωθησει το εμποριο μωρων γιατι αγορασαμε τα μικρα και αρα "αποδειξαμε" με την πραξη μας οτι υπηρχε αγορα για τοσο μικρα πλεκακια. Το οποιον σημαινει - καποιοι θα συνεχισουν να ψαρευουν σε εποχες ζευγαρωματος. Αυτο, σε αλλα χομπυ - οπως το κυνηγι - απαγορευεται δια νομου, για να προστατευτουν τα μωρα. Ισως λοιπον με την πραξη μας να βοηθησαμε τα συγκεκριμενα ψαρακια που αγορασαμε αλλα να καταδικασαμε πολλα αλλα!!!

Μερος του προβληματος ειναι, κατα τη γνωμη μου, και η πληροφορηση που υπαρχει - η δεν υπαρχει - για το χομπυ. Πολλα μαγαζια, προκειμενου να πουλησουν - η επειδη δεν γνωριζουν - δινουν λαθος πληροφοριες στους καταναλωτες, με καταστροφικα αποτελεσματα. Για να θυμηθω τα δικα μου, οταν αγορασα το πρωτο μου ενυδρειο η ιδιοκτητρια του μαγαζιου, για να με πεισει, μου το λανσαρισε σαν "καταπληκτικη και πρωτοτυπη λαμπα δωματιου" (επειδη θα αναβα το φως το βραδακι αντι για λαμπατερ!!!!). Το ενυδρειο μικρο, εγω δεν ηξερα, πηρα οτι ψαρακι μου αρεσε, και το αποτελεσμα - δακρυα!!! (απο τοτε μου εχει μεινει και ενα μικρο ψυχολογικο και διαβαζω οτι υπαρχει και δεν υπαρχει για ασθενειες, θεραπειες, συνθηκες διαβιωσης κτλ). Εκτοτε, και με περισσοτερη εμπειρια, εχω δει και ακουσει πολλα - κυριως συνοδευοντας φιλους η καινουργιους χομπιστες σε μαγαζια για να αγορασουν ψαρια η ενυδρεια ... Αν και αυτο δεν ειναι αμεσα τμημα της δεοντολογιας ενος χομπιστα - ομως απτεται νομιζω του θεματος στο βαθμο που ισως να επρεπε η να μπορουσαμε να κανουμε κατι για να διορθωσουμε τα κακως κειμενα, να προστατεψουμε τα ψαρια που ολοι αγαπαμε και να αποκαταστησουμε το χομπυ στα ματια των σκεπτικιστων ....

Δεν θεωρω οτι εχω αποκρυσταλλωμενη γνωμη επι του θεματος - και θα με ενδιεφερε πολυ να συζητησουμε διαφορες αποψεις.

Νομιζω οτι αξιζει να αναρωτηθουμε για το θεμα, και για να ειμαστε συνειδητοποιημενοι σαν χομπιστες αλλα και για να ξερουμε τι θα απαντησουμε αν μας ρωτησει καποιος αλλος!!!!

[JDP]

Μαρίνα το θέμα σηκώνει πολύ κουβέντα.

Ας μην ξεχνάμε και τα είδη υπό εξαφάνιση που οι χομπίστες προσπαθούν να διατηρήσουν στα ενυδρεία τους και να πετύχουν αναπαραγωγές και να ξαναενταχτεί το είδος στο φυσικό περιβάλλον.

Να μην μιλήσουμε άλλωστε και για την συνεργασία που υπάρχει ανάμεσα σε χομπίστες και επιστήμονες για την καλύτερη περιγραφή και μελέτη διαφόρων ειδών. Επειδή όμως είναι λιγάκι αργά θα επανέλθω στο θέμα αυριο για περισσότερα σχόλια.

[Caesars]

Μαρίνα το θέμα σηκώνει πολύ κουβέντα.

Ας μην ξεχνάμε και τα είδη υπό εξαφάνιση που οι χομπίστες προσπαθούν να διατηρήσουν στα ενυδρεία τους και να πετύχουν αναπαραγωγές και να ξαναενταχτεί το είδος στο φυσικό περιβάλλον.

Να μην μιλήσουμε άλλωστε και για την συνεργασία που υπάρχει ανάμεσα σε χομπίστες και επιστήμονες για την καλύτερη περιγραφή και μελέτη διαφόρων ειδών. Επειδή όμως είναι λιγάκι αργά θα επανέλθω στο θέμα αυριο για περισσότερα σχόλια.

2235[/snapback]

Ενταξει Γιαννη, αναμενω .. αν και το βλεπω το θεμα να ... αεριζεται στο Δεληολανη τα Χριστουγεννα . Δεν μπορω να κρατηθω ομως, βλεποντας το σχολιο σου, δεκτο το επιχειρημα για τα ειδη υπο εξαφανιση - αλλα μερικοι καταλογιζουν στους χομπιστες την εξαφανιση λογω θηρευσης γονου ... και ο Δημητρης ξερει σε τι αναφερομαι (ζεβρακια). Επισης - τι γινεται με τους χομπιστες που δεν ενδιαφερονται για πολλαπλασιασμο αλλα απλα θελουν να εχουν ψαρακια και να τα απολαμβανουν?

Ζητω προκαταβολικα συγνωμη που πιθανως να φερομαι ως πνευμα αντιλογιας. Δεν αντιλεγω - ψαχνομαι!!!!

[hejo]

Λυπάμαι,αλλά θα συμφωνήσω με τη Μαρίνα στη βασική επιχειρηματολογία της.Το όλο θέμα με είχε προβληματίσει και μένα στο παρελθόν και εξακολουθεί να με απασχολεί.Νομίζω ότι η προσπάθεια διατήρησης ψαριών στην αιχμαλωσία είναι δείγμα της ανθρώπινης ματαιοδοξίας στο μεγαλύτερο ποσοστό της, μια και στο κάτω κάτω πόσοι από μας τους πολλούς διατηρούμε σπάνια είδη ή συμβάλλουμε στη διαιώνισή τους;Δυστυχώς πολύ λίγοι.Αυτός νομίζω ότι είναι και ο λόγος που ο Konnings και άλλοι στρέφουν πια το ενδιαφέρον τους στην παρατήρηση ψαριών στο φυσικό τους περιβάλλον και όχι στη διατήρηση τους σε ενυδρεία.Βέβαια εδώ υπάρχει και ο αντίλογος.Πόσοι από μας τους κοινούς θνητούς μπορούμε να ταξιδέψουμε σε Ασία,Αφρική,Αμερική, για να δούμε από κοντά τα αγαπημένα μας είδη και πόσο εφικτό είναι αυτό;Κι έτσι παρηγορούμαστε-συμβιβαζόμαστε θαυμάζοντας τα στα γυάλινα κουτιά τους.Και για να εφησυχάζουμε κιόλας που παίζουμε γι αυτά το ρόλο του Θεού, λέμε πως τα αγαπάμε και τα φροντίζουμε και πως χωρίς εμάς θα ζούσαν λιγότερο,όπως ίσως πράγματι συμβαίνει σε αρκετά είδη που ζουν σε αιχμαλωσία.

Ουφ, τα είπα και ξεθύμανα(χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι θα σταματήσω να έχω ενυδρεία).Πάντως πιστεύω ότι το θέμα παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον και καλό θα ήταν να ακουστούν και άλλες απόψεις

[asoromani]

Οφείλω να ομολογήσω ότι και εγώ συμφωνώ και με την Μαρίνα και με την Λένα! Είναι αρκετά ματαιόδοξο πράγματι το να κρατάμε αιχμάλωτα τα ψάρια. Εξάλλου νομίζω ότι κανένα ανθρώπινο χέρι δεν μπορεί να εξομειώσει απόλυτα την φύση τους και να τους παράχει τις ιδανικές συνθήκες διαβίωσης!

Από την άλλη πάλι όμως δεν το θεωρώ και ανήθικο ή αντιδεοντολογικό, διότι αν αυτά τα ψάρια δεν τα είχα εγώ, θα τα είχε κάποιος άλλος, άρα το αποτέλεσμα είναι ίδιο.

Πάντως στο δίλημμα που έχει τέθει εδώ, δεν πιστεύω ότι θα δοθεί καμία απάντηση όσο και να το συζητήσουμε! Χωρίς φυσικά να υποννοώ ότι δεν πρέπει να συζητηθεί. Καλό είναι να ακουστούν όλες οι απόψεις απ' όλες τις πλευρές!

Αυτά

[niktso]

Δεν υπάρχει κάποια ανθρώπινη ασχολία ή ενασχόληση που να μην έχει τα θετικά και τα αρνητικά της. Δείτε ένα απλό παράδειγμα (αναφέρομαι κυρίως σε θάλασσα είτε ψάρια είτε ασπόνδυλα αλλά σε κάποιο βαθμό επεκτείνεται και στα ποτάμια). Ο άνθρωπος κυνηγούσε και κυνηγάει τα ψάρια για τροφή. Αρα η θήρευση των ψαριών και κατά συνέπεια ο θάνατός τους προυπήρχε του χόμπυ μας. Από την άλλη όμως έδωσε μια αξία σε κάποια ψάρια άρα εκεί που ο ψαράς από ένα αυτοκράτορα έβγαζε μισό ατομικό γεύμα (άντε και από 2-4 δίσκους στη Βραζιλία) ξαφνικά από το ίδιο θήραμα βγάζει όχι ένα αλλά σαφώς παραπάνω γεύματα.

Θα μου πείτε βέβαια ότι δεν αλλάζει κάτι αφού η τελική κατάληξη του ψαριού είναι ο θάνατος είτε με τη μία μέθοδο είτε με την άλλη.

Λάθος. Η μεγαλύτερη αξία του ίδιου προιόντος οδηγεί αυτόν που καρπώνεται τη μεγαλύτερη αξία, εν προκειμένω το ψαρά αλλά και τη τοπική και κεντρική εξουσία λόγω εισροών κεφαλαίου, να προστατεύσει τη ζωή απλά για να προστατεύσει το εισόδημά του. Ετσι κυνηγάει η τοπική κοινωνία τον "κακό" θηρευτή, βλέπε δυναμίτη, τράτες και προστατεύει την υδρόβια ζωή.

Φανταστείτε ότι εμείς οι πολιτισμένοι αφήνουμε τις τράτες να καταστρέφουν το βυθό στη πατρίδα μας, καταστρέφοντας παράλληλα και τις επόμενες γενεές των ψαριών και ερημώνοντας περιοχές. Για πηγαίντε να κάνετε το ίδιο σε ένα "ενυδρειακό" ψαροχώρι στην Ινδονησία να δούμε αν θα σας αφήσουν.

Συγνώμη για το μακροσκελές αλλά με πιάνει η πολυλογία

[Caesars]

Για να μην παρεξηγουμαι, νομιζω οτι πρεπει να τονισω οτι δεν θεωρω απαραιτητα το χομπυ αντιδεοντολογικο. Διευκρινιζω ξανα οτι ψαχνομαι - και ρωταω αποψεις. Απλα θεωρω οτι, για οποιο λογο και να εχει ασχοληθει κανεις, καλο ειναι να ειναι συνηδητοποιημενος χομπιστας. Καλες πλευρες νομιζω υπαρχουν, και πολλες μαλιστα. Για παραδειγμα, κρατωντας ενα ειδος σε ενυδρειο, του δινουμε τη δυνατοτητα να το μαθει ο κοσμος και να το αγαπησει. Με συνεπεια να ασχοληθει μαζι του αν ποτε βρεθει σε κινδυνο. Προσφατο παραδειγμα τα ζεβρακια (πλεκο). Πολυς κοσμος τωρα ασχολειται με το χτισιμο των υδροηλεκτρικων εργων στο Bello Monte γιατι θεωρειται οτι βαζει σε κινδυνο αποικιες των zebra plecs. Αν δεν υπηρχε το χομπυ κανεις μας δεν θα ηξερε τα ζεβρακια και φυσικα, δεν θα ανησυχουσε για τις πιθανως καταστρεπτικες συνεπειες που τα ανθρωπινα εργα μπορει να εχουν γι' αυτο το ειδος. Να λοιπον ενα μεγαλο θετικο σημειο του χομπυ. Εχω επισης αναρωτηθει αν η φυσικη ζωη ειναι παντα η καλυτερη. Σε τελικη αναλυση στη φυση τα ψαρια ειναι εκτεθιμενα σε διαφορους κινδυνους - απο μολυνσεις του περιβαλλοντος μεχρι και φυσικους εχθρους, θηρευτες κτλ - και φυσικα το καθε ειδος ειναι ενας κρικος στην αλυσιδα τροφης. Αυτους τους κινδυνους δεν τους διατρεχουν σε ενα ενυδρειο. Τωρα, αν παρουμε, για παραδειγμα, τα γατακια και τα σκυλακια, τα περισσοτερα προτιμουν να ειναι με τον ανθρωπο παρα ελευθερα στη φυση. Η επιλογη ενυδρειο η φυση ειναι τελικα θεμα προσαρμογης οποτε και δεν υπαρχει ηθικο διλημα, μια και σε καθε περιπτωση υπαρχουν υπερ και κατα και για καθε ψαρι και για το ειδος του? (Απαραιτητη προυποθεση γι'αυτο φυσικα η αναγνωριση οτι με την αγορα ψαριων αναλαμβανουμε ισως καποιες ευθυνες (οπως ειδικη τροφη, χωρο κολυμβησης κτλ) που να μην καλυπτουν απλα την επιβιωση του ψαριου στο ενυδρειο αλλα τη σωστη του διαβιωση οπως θα ηταν στο φυσικο του χωρο).

[niktso]

Εχω επισης αναρωτηθει αν η φυσικη ζωη ειναι παντα η καλυτερη. Σε τελικη αναλυση στη φυση τα ψαρια ειναι εκτεθιμενα σε διαφορους κινδυνους - απο μολυνσεις του περιβαλλοντος μεχρι και φυσικους εχθρους, θηρευτες κτλ - και φυσικα το καθε ειδος ειναι ενας κρικος στην αλυσιδα τροφης.

Δεν νομίζω ότι πρέπει να μπαίνουμε σε τέτοιες λογικές.

[nkarvounis]

Αν και θεωρώ ότι το Ανθρώπινο είδος, με την τωρινή του μορφή, δεν αποτελεί απαραίτητα μέρος της ζωικής αλυσίδας.

Θα συμφωνήσω με τον συνονόματο, δεν πρέπει να μπαίνουμε σε τέτοιες λογικές. Εξ’ άλλου μην αμελούμε ότι όλοι μας καταβάλουμε προσπάθεια να προστατεύσουμε τα ψάρια, οι περισσότεροι όχι από την αρχή, ως αρχάριοι, αλλά στην συνέχεια. Υπάρχουν πολύ οργανισμοί και ομάδες που η βασική τους ασχολία είναι η προστασία την φύσης και του περιβάλλοντος.

[Discos]

Καλες πλευρες νομιζω υπαρχουν, και πολλες μαλιστα. Για παραδειγμα, κρατωντας ενα ειδος σε ενυδρειο, του δινουμε τη δυνατοτητα να το μαθει ο κοσμος και να το αγαπησει. Με συνεπεια να ασχοληθει μαζι του αν ποτε βρεθει σε κινδυνο. Προσφατο παραδειγμα τα ζεβρακια (πλεκο). Πολυς κοσμος τωρα ασχολειται με το χτισιμο των υδροηλεκτρικων εργων στο Bello Monte γιατι θεωρειται οτι βαζει σε κινδυνο αποικιες των zebra plecs. Αν δεν υπηρχε το χομπυ κανεις μας δεν θα ηξερε τα ζεβρακια και φυσικα, δεν θα ανησυχουσε για τις πιθανως καταστρεπτικες συνεπειες που τα ανθρωπινα εργα μπορει να εχουν γι' αυτο το ειδος. Να λοιπον ενα μεγαλο θετικο σημειο του χομπυ.

2244[/snapback]

Αυτο κατα την γνωμη μου ειναι το ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ κερδος που θα μπορουσε ποτε να υπαρξει. Η ενασχοληση μας με το χομπι μας φερνει μπροστα σε ενα κοσμο και εναη καποια οικοσυστηματα που αλλιως θα τα αγνοουσαμε παντελως. Ετσι ομως ενδιαφερομαστε, μαθαινουμε, αγαπουμε, προσπαθουμε. Η γνωση ειναι δυναμη.

Τρανο παραδειγμα τα θαλλασινα ενυδρεια και ειδικα τα reef. Ο κοσμος θεωρει πως εμεις οι θαλλασινοι βιαζουμε την φυση και αποψιλονουμε την φυση απο τα ψαρια και τα κοραλια, ζωντανο βραχο κτλ. Αυτο δεν μπορει να ειναι παρα το μεγαλυτερο λαθος που υπαρχει. Οι λογοι ειναι απλοι...

Η παγκοσμια καταναλωση ζωντανου βραχου για ενυδρειακους σκοπους ειναι της ταξης των 6000 τονων περιπου το χρονο. Ειναι συμαντηκη ποσοτητα δεν λεω. Αλλα δεν κανει αυτη η ποσοτητα την ζημια στα οικοσυστηματα. Τρανο παραδειγμα τα νησια στο συμπλεγμα των Fiji. Εκει δεν εχουν βραχια στην ξηρα για να φτιαξουν ασφαλτο. Ουτε οι ντοπιοι μπορουν να φτιαξουν ανθεκτικα σπιτια αφου δεν εχουν τις πρωτες υλες. Ετσι η κυβερνηση για τα διαφορα εργα υποδομης και οι ντοπιοι για τις μαντρες, σπιτια τους κτλ. "σηκωνουν" απο την θαλλασα περιπου 30.000 τονους ζωντανου βραχου το χρονο!! Δυστηχως ειναι η μονη πηγη καποιου ασβεστολιθικου πετρωματος στην περιοχη!

Για να μην αναφερω το εμποριο νεκρων κοραλιων που ειναι εγκληματικο. Γιατι η πρωτη υλη ειναι τα ζωντανα κοραλια που τα βγαζουνε και τα αφηνουνε να πεθανουν και ν αξεραθουν στον ηλιο. Μετα τα πουλανε. Μελετες δειχνουν πως τα κοραλια που βγαινουν απο την θαλλασα με αυτο το τροπο ειναι αναλογικα τουλαχιστον τριπλασια σε ποσοτητα απο αυτα που φτανουν ζωντανα στο τοπικο μας ενυδρειακο καταστημα. Οποτε εαν πραγματικα ενδιαφερεστε για το περιβαλλον μην αγοραζετε ουτε νεκρα κοραλια, γιατι δεν βγηκαν απο την θαλλασα νεκρα, αλλα ζωντανα και μαλιστα σε τεραστιες ποσοτητες...

Και μετα απο αυτα τα στοιχεια ρωταω κατι απλο. Εμεις οι χομπιστες κανουμε την ζημια?? Σε καμοια περιπτωση. Ισα, ισα που μεσω της γνωσης που αποκομηζουμε απο τα ενυδρεια μας, αλλα και λογο της προβολης του τι ειναι τροπικος υφαλος και κοραλι, ολοι μας οι γνωστοι ερχονται σε επαφη με εναν "εξωγηινο" κοσμο που αγνοουν η εχουν δει μονο σε φωτογραφιες. Και ετσι αρχισουν να ενδιαφερονται, να ρωτουν και σιγα σιγα να αγαπουν αυτο το "αγνωστο". Ετσι πονας κατι, οταν το εχεις δει, οταν το εχεις ζησει.

Το ενυδρειακο χομπι ειναι αυτη την στιγμη το δευτερο χομπι παγκοσμια μετα απο το χομπι των γραμματοσημων. Επισης ειναι το χομπι που μαζι με την αστρονομια οι χομπιστες εχουν ενα τεραστιο ενεργο ρολο στην αναπτυξη του. Υπαρχει λοιπον τρομερη δυναμικη και μαλιστα αποτελει ενα απο τα ποιο υγιες χομπι που υπαρχουν. Δεν κανουμε εμεις την ζημια(δυστηχως εξαιρεσης παντα υπαρχουν, αλλα ευτηχως ειναι ελαχιστες), ισα ισα που αγαπαμε το χομπι και φροντιζουμε να γινει γνωστο στο ευρη κοινο ενα η καποια οικοσυστηματα που κανενας δεν θα το ηξερε μεχρι τοτε, και αυτο ειναι το μεγαλυτερο κερδος σε αυτο τον τομεα που μπορει να υπαρξει.