amorealex 3 Μαρτίου 2011 #26 Share 3 Μαρτίου 2011 Εφόσον παίζεις με βότκα, μην ξεπεράσεις το 7,5-8 dKH. Θα έχεις καψίματα στα SPS. Link to comment Share on other sites More sharing options...
bill28 3 Μαρτίου 2011 #27 Share 3 Μαρτίου 2011 Ουπς τωρα ειδα για την βοτκα. Γενικος προσεχε με αυτην πολυ! Link to comment Share on other sites More sharing options...
nervas 3 Μαρτίου 2011 #28 Share 3 Μαρτίου 2011 Ο nervas που διατηρεί ενυδρείο αποκλειστικά με σκληρά, απ ότι έλεγε το ΚΗ του είναι στα 6,5 περίπου αλλά σταθερό σ αυτή τη τιμή και μάλλον εκεί βρίσκεται το "κουμπί" Μιας και αναφέρθηκε το όνομα μου ας πω την άποψη μου . Βαγγέλη αυτό είναι το κατώτερο όριο και όχι ο στόχος, στόχος είναι το 7 με max 7,5 Θεωρώ τις παραμέτρους του NSW πολύ βασικές για την διατήρηση κοραλλιών στο ενυδρείο, από μαλακά μέχρι τα SPS, τα χρώματα των ζωάνθους μου είναι διαφορετικά σε σύστημα με αυξημένο dKH και γενικά παραμέτρων διαφορετικών από αυτών που πρέπει, εγώ ζέοβιτ δεν κάνω, αλλά κάνω μιας μορφής πολύ ελαστικού ζέοβιτ χωρίς πολλές απαιτήσεις που έχω διαμορφώσει εγώ. Το ζήτημα όμως δεν είναι αυτές οι μέθοδοι αλλά ότι η σωστή διατήρηση των παραμέτρων θα σε ανταμείψουν μετά από κάποιο διάστημα δίνοντας σου τα πιο όμορφα χρώματα(και η σταθερότητα τους) εκεί είναι το ''κουμπί'', ακόμη και στα ζωάνθους που θεωρούμε ότι δεν επηρεάζονται, όσοι έχουν ασχοληθεί με διατροφή και ειδικά σιτιρέσια και μηχανισμούς απορρόφησης, κ.α. γνωρίζουν πολύ καλά πως παντού ίσχυε ο κανόνας 1 μέρος ασβεστίου προς 3 μέρη μαγνησίου, αν είναι μικρότερη αναστέλλεται η ενζυμική αντίδραση και η ορμονική(ρύθμιση καλστιτονίνης) και οπότε δεν προχωράει σωστά το calcification( εναπόθεση ανθρακικού ασβεστίου) με φυσιολογικούς ρυθμούς, αν είναι παραπάνω δεν αναστέλλεται αλλά απλά επηρεάζεται σε έναν ορισμένο βαθμό. Διαβάζοντας σε πολλά άρθρα για μεθόδους ζεοβιτ και βότκας αναφέρονται παντού για την χαμηλή αλκαλικότητα που πρέπει να διατηρείτε καθώς παρατηρείτε το φαινόμενο burning tips αν ανέλθει πάνω από 8,5 - 9 και πάντα κατά περίπτωση ενυδρείου στα όρια(διαφορετικός φωτισμός, κυκλοφορία, κ.α.). Δεν έχω δει όμως πουθενά κάποιος να έχει ολοκληρωμένη άποψη πάνω σε αυτό και να το τεκμηριώνει επιστημονικά. Εγώ έκανα κάποιους πειραματισμούς και βάση βιβλιογραφιών του πανεπιστημίου και άλλες αναφορές κατέληξα σε κάποια συμπεράσματα. Τα κοράλλια είναι ζώα! ναι, αλλά δεν παύουν να συμβιώνουν με δινομαστιγωτά μονοκύτταρους φωτοσυνθετικούς μικροοργανισμούς (ζοοξανθέλλες-γένος Symbiodinium) τα οποία είναι απόλυτα συνυφασμένοι με τα κοράλλια στα οποία φιλοξενούνται, άρα αν προκύψει πρόβλημα σε αυτά, αυτομάτως προκαλείτε πρόβλημα και στα κοράλλια. Υπάρχει ένας ολόκληρος μηχανισμός που έχει σαν στόχο την συγκέντρωση του CO2 ενδοκυτταρικά της συμβιωτικής άλγης σε ποσοστά μεγαλύτερα του εξωτερικού περιβάλλοντος και αυτό επιτυγχάνεται με το ένζυμο Rubisco, αυτός ο μηχανισμός στην ουσία συγκεντρώνει την πρώτη ύλη μέσα στο κύτταρο που με την συνεργατική δράση της διαδικασίας της φωτοσύνθεσης θα παράγει ενέργεια για την άλγη και κατ' επέκταση και στο κοράλλι. Αυτό που δείχνει είναι ότι για κάποιο λόγο πρέπει να αναστέλλεται αυτός ο μηχανισμός από την αύξηση της αλκαλικότητας και δείχνει να είναι συνυφασμένος με την διαλυτότητα του CO2 στην στήλη του νερού λόγω και επικείμενης αύξησης του pH. Οπότε φανταστείτε να μειώνεται η συγκέντρωση του CO2 στην στήλη του νερού λόγω της αυξημένης αλκαλικότητας και της αύξησης του pH από την αυξημένη φωτοσύνθεση? το αποτέλεσμα είναι τα καψίματα που οφείλεται στην μη επάρκεια CO2 οπότε πάμε στο θέμα φωτοσύνθεση τώρα η φωτοσύνθεση επιτελείτε σε δυο φάσεις, τις σκοτεινές αντιδράσεις και τις φωτεινές αντιδράσεις, οι φωτεινές όπως καταλαβαίνεις επιτελούνται με την βοήθεια του φωτός ενώ οι σκοτεινές είναι πιο πολύ βιοχημικές, όλα αυτά γίνονται στα φωτοσυστήματα I και ΙΙ. Αν γίνεται η φωτοσύνθεση αλλά δεν υπάρχει η απαραίτητη πρώτη ύλη να ολοκληρωθεί τότε υπάρχει μπλοκάρισμα και υπερθέρμανση(κοινώς βραχυκύκλωμα ), το ότι καίγονται οι άκρες είναι ένδειξη διότι εκεί είναι πιο λεπτό το δέρμα του κοραλλιού και πιο ευαίσθητο. Τώρα στο ζουμί, ενυδρεία με έχτρα θρεπτικά και αυξημένη αλκαλικότητα, εννοώ που δεν κάνουν κάποια μέθοδο και υπάρχει αφθονία οργανικού άνθρακα και λοιπών στοιχείων, παρατηρείτε μια καφετίλα, πρασινίλα στα χρώματα των κοραλλιών που βασίζεται στην παραγωγή πρωτεϊνών για την προστασία τους και την μη άρση του Symbiodinium, όσο καλύτερα πάει το ενυδρείο και υπάρχει υψηλή αλκαλικότητα τότε αρχίζουν τα κοράλλια να πηγαίνουν για λίγο διάστημα καλά και να βλέπεις χρώματα και αυτομάτως αρχίζουν τα καψίματα και μετά αρχίζουν οι απορίες του τύπου μα μετράω και όλα είναι καλά, τί φταίει? φταίει ότι στερεύουν τα διαθέσιμα θρεπτικά στην στήλη του νερού και αρχίζει το κοράλλι να βασίζεται εκ νέου πιο πολύ στην παραγωγή ενέργειας δια μέσω της συμβιωτική σχέσης, τα κοράλλια το ότι έχουν προεκταμένους τους πολύποδες πάρα πολύ βασίζεται σε αυτό, δηλαδή λόγω ότι δεν βασίζονται πάρα πολύ στην φωτοσύνθεση αλλά στην θρέψη τους από την στήλη του νερού, εμένα δεν υπάρχει μεγάλη προέκταση πέραν της νύχτας που είναι το φυσιολογικό, διότι η φωτοσύνθεση γίνεται στον ιστό των κοραλλιών και όχι στους πολύποδες, τα πιο ωραία χρώματα των κοραλλιών οφείλονται στην αλλαγή της σύστασης της GFP πρωτεΐνης. Οπότε από τα παραπάνω καταλαβαίνετε ότι ο μύθος γύρω από τις μεθόδους ζέοβιτ και γενικά προσθήκης άνθρακα και γενικά ''στεγνά'' συστήματα που προστάζουν χαμηλό dKH οφείλετε σε αυτούς τους μηχανισμούς και όχι γιατί το λέει η μέθοδος, μπορεί εννοώ να μην κάνεις ζεοβιτ αλλά να πηγαίνει το ενυδρείο πολύ καλά και να φτάσει σε σημείο να έχεις καψίματα αν έχεις υψηλό dKH(κάτι που μου έτυχε). Τα παραπάνω ισχύουν κατά βάση σε ενυδρεία με σκληρά κοράλλια αλλά όπως είπα επίσης επηρεάζονται και τα μαλακά και lps, αλλά σε μικρότερο βαθμό που το δείχνουν με τα χρώματα, αυτό οφείλετε στην μικρότερη απόλυτη εξάρτηση τους από την συμβιωτική σχέση με την άλγη. Τα παραπάνω είναι καθαρά εικασίες και πειραματικές αναγωγές δικές μου και δεν τα έχω διαβάσει πουθενά, αλλά για όλες τις άλλες διεργασίες που επιτελούνται ισχύουν αυτά, οπότε είναι οι πιο λογικές απαντήσεις που βρήκα στις μελέτες που έκανα και συνεχίζω να κάνω, φυσικά δεν είναι και απαίτηση να τα ακολουθεί κάποιος σαν κανόνα, απλά μην πιστεύεται όταν βλέπετε ένα ενυδρείο με ωραία χρώματα ότι γίνεται κάτι ως δια μαγείας, όλα είναι σχετικά με το πόσο απαιτητικός είσαι το οποίο προστάζει να ξέρεις τι κάνεις και γιατί . Link to comment Share on other sites More sharing options...
giannispass 3 Μαρτίου 2011 #29 Share 3 Μαρτίου 2011 Μιας και αναφέρθηκε το όνομα μου ας πω την άποψη μου . Βαγγέλη αυτό είναι το κατώτερο όριο και όχι ο στόχος, στόχος είναι το 7 με max 7,5 Θεωρώ τις παραμέτρους του NSW πολύ βασικές για την διατήρηση κοραλλιών στο ενυδρείο, από μαλακά μέχρι τα SPS, τα χρώματα των ζωάνθους μου είναι διαφορετικά σε σύστημα με αυξημένο dKH και γενικά παραμέτρων διαφορετικών από αυτών που πρέπει, εγώ ζέοβιτ δεν κάνω, αλλά κάνω μιας μορφής πολύ ελαστικού ζέοβιτ χωρίς πολλές απαιτήσεις που έχω διαμορφώσει εγώ. Το ζήτημα όμως δεν είναι αυτές οι μέθοδοι αλλά ότι η σωστή διατήρηση των παραμέτρων θα σε ανταμείψουν μετά από κάποιο διάστημα δίνοντας σου τα πιο όμορφα χρώματα(και η σταθερότητα τους) εκεί είναι το ''κουμπί'', ακόμη και στα ζωάνθους που θεωρούμε ότι δεν επηρεάζονται, όσοι έχουν ασχοληθεί με διατροφή και ειδικά σιτιρέσια και μηχανισμούς απορρόφησης, κ.α. γνωρίζουν πολύ καλά πως παντού ίσχυε ο κανόνας 1 μέρος ασβεστίου προς 3 μέρη μαγνησίου, αν είναι μικρότερη αναστέλλεται η ενζυμική αντίδραση και η ορμονική(ρύθμιση καλστιτονίνης) και οπότε δεν προχωράει σωστά το calcification( εναπόθεση ανθρακικού ασβεστίου) με φυσιολογικούς ρυθμούς, αν είναι παραπάνω δεν αναστέλλεται αλλά απλά επηρεάζεται σε έναν ορισμένο βαθμό. Διαβάζοντας σε πολλά άρθρα για μεθόδους ζεοβιτ και βότκας αναφέρονται παντού για την χαμηλή αλκαλικότητα που πρέπει να διατηρείτε καθώς παρατηρείτε το φαινόμενο burning tips αν ανέλθει πάνω από 8,5 - 9 και πάντα κατά περίπτωση ενυδρείου στα όρια(διαφορετικός φωτισμός, κυκλοφορία, κ.α.). Δεν έχω δει όμως πουθενά κάποιος να έχει ολοκληρωμένη άποψη πάνω σε αυτό και να το τεκμηριώνει επιστημονικά. Εγώ έκανα κάποιους πειραματισμούς και βάση βιβλιογραφιών του πανεπιστημίου και άλλες αναφορές κατέληξα σε κάποια συμπεράσματα. Τα κοράλλια είναι ζώα! ναι, αλλά δεν παύουν να συμβιώνουν με δινομαστιγωτά μονοκύτταρους φωτοσυνθετικούς μικροοργανισμούς (ζοοξανθέλλες-γένος Symbiodinium) τα οποία είναι απόλυτα συνυφασμένοι με τα κοράλλια στα οποία φιλοξενούνται, άρα αν προκύψει πρόβλημα σε αυτά, αυτομάτως προκαλείτε πρόβλημα και στα κοράλλια. Υπάρχει ένας ολόκληρος μηχανισμός που έχει σαν στόχο την συγκέντρωση του CO2 ενδοκυτταρικά της συμβιωτικής άλγης σε ποσοστά μεγαλύτερα του εξωτερικού περιβάλλοντος και αυτό επιτυγχάνεται με το ένζυμο Rubisco, αυτός ο μηχανισμός στην ουσία συγκεντρώνει την πρώτη ύλη μέσα στο κύτταρο που με την συνεργατική δράση της διαδικασίας της φωτοσύνθεσης θα παράγει ενέργεια για την άλγη και κατ' επέκταση και στο κοράλλι. Αυτό που δείχνει είναι ότι για κάποιο λόγο πρέπει να αναστέλλεται αυτός ο μηχανισμός από την αύξηση της αλκαλικότητας και δείχνει να είναι συνυφασμένος με την διαλυτότητα του CO2 στην στήλη του νερού λόγω και επικείμενης αύξησης του pH. Οπότε φανταστείτε να μειώνεται η συγκέντρωση του CO2 στην στήλη του νερού λόγω της αυξημένης αλκαλικότητας και της αύξησης του pH από την αυξημένη φωτοσύνθεση? το αποτέλεσμα είναι τα καψίματα που οφείλεται στην μη επάρκεια CO2 οπότε πάμε στο θέμα φωτοσύνθεση τώρα η φωτοσύνθεση επιτελείτε σε δυο φάσεις, τις σκοτεινές αντιδράσεις και τις φωτεινές αντιδράσεις, οι φωτεινές όπως καταλαβαίνεις επιτελούνται με την βοήθεια του φωτός ενώ οι σκοτεινές είναι πιο πολύ βιοχημικές, όλα αυτά γίνονται στα φωτοσυστήματα I και ΙΙ. Αν γίνεται η φωτοσύνθεση αλλά δεν υπάρχει η απαραίτητη πρώτη ύλη να ολοκληρωθεί τότε υπάρχει μπλοκάρισμα και υπερθέρμανση(κοινώς βραχυκύκλωμα ), το ότι καίγονται οι άκρες είναι ένδειξη διότι εκεί είναι πιο λεπτό το δέρμα του κοραλλιού και πιο ευαίσθητο. Τώρα στο ζουμί, ενυδρεία με έχτρα θρεπτικά και αυξημένη αλκαλικότητα, εννοώ που δεν κάνουν κάποια μέθοδο και υπάρχει αφθονία οργανικού άνθρακα και λοιπών στοιχείων, παρατηρείτε μια καφετίλα, πρασινίλα στα χρώματα των κοραλλιών που βασίζεται στην παραγωγή πρωτεϊνών για την προστασία τους και την μη άρση του Symbiodinium, όσο καλύτερα πάει το ενυδρείο και υπάρχει υψηλή αλκαλικότητα τότε αρχίζουν τα κοράλλια να πηγαίνουν για λίγο διάστημα καλά και να βλέπεις χρώματα και αυτομάτως αρχίζουν τα καψίματα και μετά αρχίζουν οι απορίες του τύπου μα μετράω και όλα είναι καλά, τί φταίει? φταίει ότι στερεύουν τα διαθέσιμα θρεπτικά στην στήλη του νερού και αρχίζει το κοράλλι να βασίζεται εκ νέου πιο πολύ στην παραγωγή ενέργειας δια μέσω της συμβιωτική σχέσης, τα κοράλλια το ότι έχουν προεκταμένους τους πολύποδες πάρα πολύ βασίζεται σε αυτό, δηλαδή λόγω ότι δεν βασίζονται πάρα πολύ στην φωτοσύνθεση αλλά στην θρέψη τους από την στήλη του νερού, εμένα δεν υπάρχει μεγάλη προέκταση πέραν της νύχτας που είναι το φυσιολογικό, διότι η φωτοσύνθεση γίνεται στον ιστό των κοραλλιών και όχι στους πολύποδες, τα πιο ωραία χρώματα των κοραλλιών οφείλονται στην αλλαγή της σύστασης της GFP πρωτεΐνης. Οπότε από τα παραπάνω καταλαβαίνετε ότι ο μύθος γύρω από τις μεθόδους ζέοβιτ και γενικά προσθήκης άνθρακα και γενικά ''στεγνά'' συστήματα που προστάζουν χαμηλό dKH οφείλετε σε αυτούς τους μηχανισμούς και όχι γιατί το λέει η μέθοδος, μπορεί εννοώ να μην κάνεις ζεοβιτ αλλά να πηγαίνει το ενυδρείο πολύ καλά και να φτάσει σε σημείο να έχεις καψίματα αν έχεις υψηλό dKH(κάτι που μου έτυχε). Τα παραπάνω ισχύουν κατά βάση σε ενυδρεία με σκληρά κοράλλια αλλά όπως είπα επίσης επηρεάζονται και τα μαλακά και lps, αλλά σε μικρότερο βαθμό που το δείχνουν με τα χρώματα, αυτό οφείλετε στην μικρότερη απόλυτη εξάρτηση τους από την συμβιωτική σχέση με την άλγη. Τα παραπάνω είναι καθαρά εικασίες και πειραματικές αναγωγές δικές μου και δεν τα έχω διαβάσει πουθενά, αλλά για όλες τις άλλες διεργασίες που επιτελούνται ισχύουν αυτά, οπότε είναι οι πιο λογικές απαντήσεις που βρήκα στις μελέτες που έκανα και συνεχίζω να κάνω, φυσικά δεν είναι και απαίτηση να τα ακολουθεί κάποιος σαν κανόνα, απλά μην πιστεύεται όταν βλέπετε ένα ενυδρείο με ωραία χρώματα ότι γίνεται κάτι ως δια μαγείας, όλα είναι σχετικά με το πόσο απαιτητικός είσαι το οποίο προστάζει να ξέρεις τι κάνεις και γιατί . Καταρχήν συγχαρητήρια για τα παραπάνω. Μια ερώτηση. Όταν λες στερευουν τα θρεπτικά, τι εννοείς? Με το overskimming μπορει να γινει κάτι τετοιο? Ρωταω γιατι αυτη την στιγμή ειμαι με ΚΗ12, με calcium reactor και παίζω με ενα τερατάκι H&h 3XF2001 σε wet skimming. Μπορει αυτο να επηρεάσει τα κοράλια? Link to comment Share on other sites More sharing options...
nervas 3 Μαρτίου 2011 #30 Share 3 Μαρτίου 2011 Γιάννη αναφέρομαι στα θρεπτικά μικρού μοριακού βάρους(οργανικά-ανόργανα) που ότι και να κάνεις δεν αποβάλλονται με το σκίμερ όσο καλό και να είναι και μεγάλο το σκίμερ, πρακτικά πλήρη overskimming δεν υπάρχει, υπάρχει σε έναν μεγάλο βαθμό επίτευξη αλλά όχι πλήρη, αυτό μπορεί να επιτευχθεί με την έμμεση απομάκρυνσή τους με την βοήθεια refugium και προσθήκης βακτηρίων όπου δεσμεύονται και απομακρύνονται με την αποβολή των βακτηρίων από το σύστημα και το κλάδεμα της άλγης. Το overskimming ή αλλιώς στέγνωμα του ενυδρείου ναι επηρεάζει τα κοράλλια σε τεράστιο βαθμό, διότι τα μικρού μοριακού βάρους(οργανικά) στοιχεία και ιχνοστοιχεία(ανόργανα) χρειάζονται για τα κοράλλια και για αυτό οι περισσότερες μέθοδοι ζέοβιτ έχουν την συνεχή προσθήκη και συχνές αλλαγές νερού, ώστε να γίνεται αντικατάσταση αυτών που χάνονται Link to comment Share on other sites More sharing options...
giannispass 3 Μαρτίου 2011 #31 Share 3 Μαρτίου 2011 Σε ευχαριστώ για την απάντηση. Το θέμα βέβαια είναι τι εννούμε overskimming. Δυστηχώς δεν γνωρίζω αν αυτη την στιγμή το skimmer μου, που το δινει για 2500λτ θεωρειται οτι κάνει overskimming. Βεβαια, το δουλευω όπως ειπα και πιο πάνω σε wet mode, δηλαδή οι φυσαλίδες ειναι 2-3 cm πιο κάτω απο το τέλος του κύπελλου. Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή κάντε είσοδο για να σχολιάσετε
Πρέπει να είστε μέλος για να προσθέσετε ένα σχόλιο
Δημιουργία λογαριασμού
Δημιουργήστε ένα νέο λογαριασμό. Είναι εύκολο!
Δημιουργία λογαριασμούΣύνδεθείτε
Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.
Είσοδος