Μεταβολές Και Ανοχές.

[Aquazone Project Team]

Μεταβολές και ανοχές

Γνωρίζουμε ότι οι απότομες μεταβολές στις παραμέτρους του νερού είναι κάτι που πρέπει να αποφεύγεται, είτε πρόκειται για πρόσθεση κάποιων βελτιωτικών ώστε να αυξηθούν συγκεκριμένα στοιχεία, είτε αυτές αφορούν τη θερμοκρασία ή την αλατότητα.
Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις όμως που, είτε από αμέλεια είτε από λάθος χειρισμούς ή από την φυσική κατανάλωση των στοιχείων, να πρέπει να μεταβάλουμε αυτές τις παραμέτρους.
Διαβάζουμε συχνά ότι αυτοί οι παράμετροι πρέπει να ρυθμίζονται με αργούς ρυθμούς, κάτι που είναι σχετικό για τον καθένα το πώς αντιλαμβάνεται τον “αργό ρυθμό”… μια ώρα, μια μέρα… μια εβδομάδα… πόσο είναι τελικά?

Κάθε ενυδρείο όμως έχει και τον δικό του “κανόνα” σύμφωνα πάντα με τους οργανισμούς που φιλοξενούνται.
Κάποιοι έχουν μεγαλύτερες ανοχές από κάποιους άλλους στις απότομες μεταβολές, αλλά παρόλα αυτά όσο ανθεκτικός και να είναι ένας οργανισμός, δεν επιτρέπεται να πραγματοποιούνται ακραίες και απότομες αλλαγές.

Η χρονική περίοδος έχει άμεση σχέση και με τα βήματα/μονάδες αύξησης μιας τιμής.
Στις περισσότερες συσκευασίες των βελτιωτικών προϊόντων, είτε πρόκειται για υγρή είτε για στερεά μορφή σε σκόνη, αναγράφεται η δοσολογία για τα εκάστοτε λίτρα, πόσες μονάδες αυξάνεται το συγκεκριμένο στοιχείο και ποιο είναι το ανώτερο επιτρεπτό όριο ανά ημέρα.
Θα πρέπει αυτές τις οδηγίες να τις λαμβάνουμε υπ όψιν προς αποφυγή δυσάρεστων εκπλήξεων.

Άρα έχουμε δυο παράγοντες που πρέπει να λάβουμε υπ όψιν.
Τις μονάδες αύξησης και την χρονική περίοδο.

Στους πίνακες που ακολουθούν αναφέρονται οι επιθυμητές τιμές των στοιχείων και η χρονική περίοδος που συνίσταται ώστε μια τιμή να φτάσει στα επιθυμητά επίπεδα.
Ένα σημείο που χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή είναι ότι:
όσο πιο χαμηλή είναι μια τιμή, τόσο πιο σταδιακά πρέπει να γίνει η αύξηση της για την ομαλότερη προσαρμογή των οργανισμών.

Ενυδρείο υφάλου

Τ: 26–27 C
Η θερμοκρασία συνήθως μεταβάλλεται (αυξάνεται) κατά τους θερινούς μήνες, αγγίζοντας πολλές φορές και τους 29-30 C.
Εάν δεν διαθέτουμε σύστημα ψύξης ή στην πιο απλή μορφή ανεμιστήρες με ελεγκτή θερμοκρασίας, καταφεύγουμε σε κλιματιστικά δωματίου ή επιδαπέδιους οικιακούς ανεμιστήρες.
Ναι μεν η θερμοκρασία θα μεταβληθεί, αλλά δεν είναι ελεγχόμενη.
H μείωσή της πρέπει να πραγματοποιηθεί σταδιακά, κατά ένα-δύο βαθμούς το εικοσιτετράωρο. (1-2 C/24h)

SG: 1025 – 1026
H αυξομείωση της αλατότητας μπορεί να συμβεί από πολλούς παράγοντες.
Ένας είναι η υπερλειτουργία του skimmer όπου κάτω υπό προϋποθέσεις, αν π.χ. αυξηθούν τα οργανικά στοιχεία αποβάλλεται μεγαλύτερη ποσότητα αλμυρού νερού και αν υπάρχει στο σύστημά μας αυτόματη αναπλήρωση, το νερό που θα προστεθεί (εξαρτάται φυσικά και από την ποσότητα) είναι ικανό να μεταβάλει την αλατότητα μειώνοντας την.
Ένας άλλος παράγοντας στην αλατότητα, αύξησης αυτή τη φορά, είναι η εξάτμιση ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες, σε περίπτωση που δεν φροντίσουμε να αναπληρώσουμε το νερό, και πάντα με Α/Ο χωρίς αλάτι διότι αυτό δεν εξατμίζεται.
Η αυξομείωση της πρέπει να πραγματοποιείται σταδιακά με μισή ή μια μονάδα ανά ημέρα. (1/2-1SG/24h).

pH: 8,10–8,40
Μια εξαιρετικά σημαντική παράμετρος καθώς επηρεάζει πολλές και διαφορετικές χημικές αντιδράσεις του νερού και κατά συνέπεια τους οργανισμούς (άμεσα ή έμμεσα) που φιλοξενούνται στο ενυδρείο.
Να σημειωθεί ότι η κλίμακα του pH είναι λογαριθμική, που σημαίνει ότι κάθε διαφορά στο σύνολό της σε αριθμό pH είναι κατά δέκα φορές μεγαλύτερη.
Το pH μεταβάλλεται κάτω υπό ορισμένες συνθήκες και αυτές είναι:
Η φωτοπερίοδος.
Κατά τη διάρκεια της νύχτας όπου είναι σβηστά τα φώτα μειώνεται, ενώ όταν τα φώτα ανάβουν αρχίζει να έχει αυξητικές τάσεις με κορύφωση της τιμής (για το συγκεκριμένο σύστημα) λίγο πριν σβήσουν τα φώτα, οπότε θα λάβουμε και τη “σωστή” ένδειξη στις μετρήσεις μας.
Η κυκλοφορία.
Εάν η κυκλοφορία είναι επαρκής, που σημαίνει και οξυγόνωση του νερού, το pH έχει αυξητικές τάσεις.
Αντιθέτως υπάρχουν μειωτικές τάσεις όταν γίνεται χρήση CO2 ή συσκευών απονιτροποίησης με βάση το θειάφι.
Η αύξηση μπορεί να πραγματοποιηθεί με διάφορα σκευάσματα αφού πρώτα έχουμε την σωστή μέτρηση της χρονικής στιγμής της κορύφωσης του και πρέπει να γίνεται κατά τη διάρκεια της ημέρας με μικρά βήματα των 0,1-0,5 ανά ημέρα. (0,1-0,5/24h).

KH: 7,0–12 (2,5–4,0 meq/L)
Η ανθρακική σκληρότητα είναι ένας σημαντικός παράγοντας στη χημεία του νερού.
Είναι ένα στοιχείο που πρέπει να βρίσκεται πάντα στα σωστά για το ενυδρείο μας επίπεδα και έχει άμεση σχέση με το pH και το ασβέστιο, αλλά και τη σκελετική δομή των κοραλλιών από τα οποία καταναλώνεται, (όπως και από την κοραλλιογενή άλγη).
Το νερό αντίστροφης όσμωσης και ειδικά αν στο τελικό στάδιο υπάρχει φίλτρο ρητίνης (DI), η ανθρακική σκληρότητα είναι σχεδόν μηδενική. Η τιμή της αυξάνεται στις “σωστές” αναλογίες με τη διάλυση του αλατιού, που δεν δίνει πάντα τις επιθυμητές τιμές και έτσι καταφεύγουμε στα πρόσθετα, είτε λόγω χαμηλής περιεκτικότητας από το αλάτι που χρησιμοποιούμε, είτε λόγω της κατανάλωσης από τους οργανισμούς.
Η αύξηση δεν πρέπει να ξεπερνά τη μισή μονάδα dKH ανά ημέρα. (1/2 dKH/24h).

Ca: 400–450
Και το ασβέστιο είναι από τους σημαντικότερους παράγοντες σε ένα ενυδρείο υφάλου, ειδικά αν φιλοξενούνται σκληρά κοράλλια.
Άμεσα συνδεδεμένο με την αλκαλικότητα όπου και τα δύο πρέπει να βρίσκονται στα σωστά επίπεδα.
Αν υπάρξει πτώση του ασβεστίου θα αυξηθεί η αλκαλικότητα και αντιστρόφως.
Το ασβέστιο καταναλώνεται και αυτό από τους οργανισμούς και είναι υπεύθυνο για την κατασκευή του σκελετού τους.
Ανάλογα λοιπόν με το είδος των κοραλλιών που έχουμε στο ενυδρείο μας, πρέπει να φροντίζουμε ώστε τα επίπεδα να κυμαίνονται στα επιθυμητά όρια.
Η αύξηση του δεν πρέπει να ξεπερνά τα 25ppm ανά ημέρα (25ppm/24h) και κατά προτίμηση να γίνεται σταδιακά μέσα σ’ αυτό το χρονικό διάστημα.

Mg: 1250–1350
Το μαγνήσιο είναι σημαντικό και άμεσα συνδεδεμένο με το ασβέστιο και την αλκαλικότητα.
Όπως όλα τα στοιχεία, πρέπει να βρίσκεται στις επιθυμητές τιμές. Καταναλώνεται όμως και αυτό από τους οργανισμούς και η αναπλήρωση του μπορεί να επιτευχτεί είτε με τις αλλαγές νερού είτε με την πρόσθεση βελτιωτικών.
Η αύξηση του δεν πρέπει να ξεπερνά τα 50ppm ανά ημέρα (50ppm/24h).

I2: 0,03–0,06
Αν και λίγοι μετράνε το Ιώδιο, λόγω του ότι οι τιμές των συμβατικών τεστ δεν μπορούν να θεωρηθούν αξιόπιστες, παρόλα αυτά είναι ένα ιχνοστοιχείο απαραίτητο για πολλούς οργανισμούς.
(Επίσης λανθασμένα αποτελέσματα μπορεί να προκύψουν αν υπάρχουν νιτρικά (ΝΟ3) ή με τη χρήση όζοντος στο σύστημα μας).
Είναι υπεύθυνο για τη σωστή ανάπτυξη κυρίως μαλακών κοραλλιών αλλά και για τη δημιουργία εξωσκελετού στα περισσότερα ασπόνδυλα.
Συνήθως αναπληρώνεται με τις αλλαγές νερού ή με διάφορα πρόσθετα, αλλά χρειάζεται προσοχή μην γίνει υπέρβαση της δοσολογίας.
Η αύξηση πρέπει και σ΄αυτό να πραγματοποιείται σταδιακά με 0,01ppm ανά ημέρα (0,01ppm/24h).

PO4
Η παρουσία φωσφορικών είναι υπεύθυνη για τη δημιουργία ανεπιθύμητων αλγών και προέρχεται συνήθως από το υπερβολικό τάισμα των οργανισμών, με αποτέλεσμα όταν υπάρχουν υψηλές συγκεντρώσεις την αργή ανάπτυξη των κοραλλιών και τη παρουσία άλγης επάνω στα κοράλλια και κατά συνέπεια τον θάνατό τους.
Παρόλο όμως που οι δοκιμές μπορεί να παρουσιάζουν σχεδόν μηδενικά επίπεδα, αυτά μπορεί να υπάρχουν σε κάποιο ποσοστό εάν στο ενυδρείο μας υπάρχουν άλγες, κατακρατώντας τις μετρήσιμες τιμές μιας και είναι η κύρια πηγή τροφή τους.
Η μείωση των φωσφορικών καλό είναι να πραγματοποιηθεί με αργούς ρυθμούς σε μια χρονική περίοδο μιας εβδομάδας διότι μια απότομη μεταβολή μπορεί να προκαλέσει στρεσάρισμα στα κοράλλια.

Ενυδρείο μόνο με ψάρια
Τ: 25–27 C
SG: 1021–1024
pH: 8,10–8,40
KH: 7,0–12

Όλες οι παραπάνω αντιστοιχίες είναι ένας γενικός "κανόνας" και όπως προαναφέρθηκε, το κάθε ενυδρείο έχει τον δικό του.
Οι αναφερόμενες τιμές μεταβολών είναι καθαρά εμπειρικές και δίνονται ως ένας γενικός οδηγός για όσους επιχειρούν να τις μεταβάλουν.