Jump to content

Πόσα πράγματα προσπερνάμε...


Recommended Posts

Ουάσιγκτον. Σταθμός του μετρό. Ενα κρύο πρωϊνό τον Γενάρη του 2007. Επαιξε έξι κομμάτια του Μπαχ για περίπου 45 λεπτά. Στο διάστημα αυτό, περίπου 2 χιλιάδες άτομα πέρασαν από το σταθμό, οι περισσότεροι καθ ' οδόν για τη δουλειά τους. Μετά από 3 λεπτά ένας μεσήλικας πρόσεξε οτι κάποιος έπαιζε μουσική. Βράδυνε το βήμα του, σταμάτησε για λίγα δευτερόλεπτα και μετά προχώρησε βιαστικός για τον προορισμό του.

4 λεπτά αργότερα ο βιολιστής εισέπραξε το πρώτο του δολλάριο: μια γυναίκα έριξε τα χρήματα στο κουτί του και χωρίς να σταματήσει συνέχισε το δρόμο της.

6 λεπτά, ένας νεαρός έγειρε στον τοίχο για να τον ακούσει, μετά κοίταξε το ρολόι του και συνέχισε να περπατά.

10 λεπτά, ένα αγοράκι 3 ετών σταμάτησε, αλλά η μητέρα του το έσυρε βιαστικά να συνεχίσει, καθώς το παιδί σταμάτησε για να δει τον βιολιστή. Τελικά η μητέρα έσπρωξε δυνατά το παιδί και το παιδί ξανάρχισε να περπατά γυρνώντας ολοένα το κεφάλι προς τα πίσω. Την ίδια αντίδραση είχαν και πολλά άλλα παιδιά. Όλοι, χωρίς εξαίρεση, οι γονείς τα πίεζαν να προχωρήσουν.

45 λεπτά: ο μουσικός συνέχισε να παίζει. Μόνον 6 άνθρωποι είχαν για λίγο σταματήσει. Περίπου 20 άτομα του άφησαν χρήματα χωρίς να διακόψουν το ρυθμό τους. Συγκέντρωσε συνολικά 32 δολλάρια.

1 ώρα: τελείωσε το παίξιμο και μια σιγή απλώθηκε παντού. Κανείς δεν το πρόσεξε. Κανείς δε χειροκρότησε ούτε υπήρξε έστω κάποιο ίχνος αναγνώρισης.

Κανείς δεν το ' ξερε, αλλά ο βιολιστής ήταν ο Τζόσουα Μπελλ, ένας από τους καλύτερους μουσικούς του κόσμου. Επαιξε ένα από τα πιο δύσκολα κομμάτια που έχουν ποτέ γραφτεί, με ένα βιολί αξίας 3.5 εκατομμυρίων δολλαρίων. Δύο μερες νωρίτερα, ο Τζόσουα Μπελλ γέμισε ασφυκτικά ένα θέατρο στη Βοστώνη, σε συναυλία που η μέση τιμή του εισιτηρίου άγγιξε τα 100 δολλάρια.

Πρόκειται για πραγματικό γεγονός. Ο Τζόσουα Μπελλ έπαιξε ινκόγκνιτο στο σταθμό του μετρό στα πλαίσια ενός κοινωνιολογικού πειράματος που οργάνωσε η Ουάσιγκτον Ποστ για την αντίληψη, το γούστο και τις προτεραιότητες των ανθρώπων. Το ερώτημα που προέκυψε: σε ένα ουδέτερο περιβάλλον και σε ακατάλληλη ώρα, μπορούμε να αντιληφθούμε την ομορφιά; Σταματούμε για να την απολαύσουμε; Αναγνωρίζουμε το ταλέντο όταν εκδηλώνεται σε ασυνήθιστα χωροχρονικά πλαίσια;

Ενα συμπέρασμα που πιθανώς μπορεί να εξαχθεί από το συγκεκριμένο πείραμα είναι:

Αν δεν έχουμε ένα λεπτό για να σταματήσουμε και ν ' ακούσουμε έναν από τους καλύτερους μουσικούς του κόσμου να παίζει ένα από τα ωραιότερα κομμάτια που γράφτηκαν ποτέ, με ένα από τα ομορφότερα μουσικά όργανα .... πόσα άλλα πράγματα χάνουμε άραγε:

post-8235-1284555749_thumb.jpg

Link to comment
Share on other sites

και ο Ιησούς Χριστός να ήταν πάλι δέν θα σταματούσε κανείς...γιατί έχουμε γίνει κατευθηνόμενα πιόνια που ακολουθούν το πρόγραμμά τους με το που θα ξυπνήσουν και κανείς και τίποτα δέν ''πρέπει'' να το σταματήσει...δέν είναι τυχαίο που μόνο τα μικρά παιδιά σταματήσαν...απλά γιατί αυτά δέν έχουν δεχτεί ακόμα το ''software''.........Κρίμα πολύ κρίμα... :)

Link to comment
Share on other sites

Κατι παρόποιο είναι ενα πειραμα με που περιελαμβανε ένα μικρό βιντεακι με κάποιους που έπαιζαν μπάσκετ. Είχαν πεί σε καμια εικοσαριά ατομα να μετρήσουν πόσες πασες θα γίνουν. Στο μεταξύ πέρασω ενας ανθρωπος ντυμένος γορίλλας και εκανε χαζομάρες. Κανενας δεν το πρόσεξε. Μετα τους το ξαναέδειξαν το βίντεο και όλοι είχαν πάθει την πλάκα τους!

Πραγματικά ενδιαφέρον ειναι να σκεφτείς πόσα μπορεί να συμβαίνουν καθημερινά μπροστά στα μάτια μας και να μην το προσέχουμε...

Link to comment
Share on other sites

Νομίζω χωρίς να θέλω να σε προσβάλω ότι χάνεις το δάσος και βλέπεις το δέντρο

Έγινε επεξεργασία - costas21
Link to comment
Share on other sites

Ενα συμπέρασμα που πιθανώς μπορεί να εξαχθεί από το συγκεκριμένο πείραμα είναι:

Αν δεν έχουμε ένα λεπτό για να σταματήσουμε και ν ' ακούσουμε έναν από τους καλύτερους μουσικούς του κόσμου να παίζει ένα από τα ωραιότερα κομμάτια που γράφτηκαν ποτέ, με ένα από τα ομορφότερα μουσικά όργανα .... πόσα άλλα πράγματα χάνουμε άραγε:

Ένα άλλο συμπέρασμα που μπορεί να εξαχθεί είναι ότι σαν άνθρωποι μας ενδιαφέρει περισσότερο το περιτύλιγμα παρά η ουσία. Θα εκτιμήσουμε την μουσική στο χλιδάτο θέατρο με το ακριβό εισιτήριο, αλλά η ίδια μουσική δεν έχει αξία στον δρόμο..

Εξαιρετικό θέμα και πολύ διδακτικό.

:)

Link to comment
Share on other sites

Εσεις να τα βλεπετε αυτα!!

Αλλοι παρακαλανε να με εχουν κοντα τους... κι εσεις ΔΕ μου δινετε σημασία... :)

Link to comment
Share on other sites

Στο 1:36 αποκτά και κοινό... Μία γυναίκα :)

Κάπου είχε πάρει το αυτί μου την ιστορία, αλλά δεν είχα ασχοληθεί περισσότερο. Το ερώτημά μου είναι το εξής:

Όλες αυτές οι πραγματικές ή αλληγορικές ιστορίες που κατά καιρούς βομβαρδίζουν τα mail μας, τελικά που αποσκοπούν? Νιώθουμε/καταλαβαίνουμε/συνειδητοποιούμε την κατάντια μας, λέμε "κοίτα να δεις...", "που φτάσαμε..." κλπ και τελικά....... τι? Μία από τα ίδια. Σε 15 λεπτά όλοι έχουν ξεχάσει το e-mail και το νόημά του, όλοι επιστρέφουν σε αυτό που κάνανε χτες, προχτές, παραπροχθές και θα κάνουν και αύριο και μεθαύριο και για πολλά χρόνια ακόμα... Μήπως τελικά αυτή η ιστορία του Μετρό είναι ίδια ή πανομοιότυπη με αυτό που κάνουμε όλοι μας σε καθημερινή βάση? Ποιος είναι αποφασισμένος να αλλάξει όλα αυτά τα μικρά ή μεγάλα πράγματα που κάνουν την καθημερινότητά μας μίζερη και τελικά χάνουμε το νόημα της ύπαρξης? Μάλλον κανείς... Άλλο ένα κοινωνικό μήνυμα με "θαυμαστές" αλλά χωρίς ανταπόκριση.......

Link to comment
Share on other sites

Θεμα πρωτο ...

Εαν ηταν ο Ιησους Χριστος δεν θα τον καταλαβαινε κανεις γιατι δεν θα τον ειχε δει φατσικα :)

Θεμα δευτερο

ο Αχαριστος βιολιστης ...

Ειναι απο τους μεγαλυτερους μουσικους του κοσμου με βιολι 3.5 μιριων $ και παει στο μετρο να βγαλει και αλλα λεφτα ( δεν του φτανουν αυτα που εχει ) :)

Θεμα Τριτο

Οντως ειναι η καθημερινοτητα μας ετσι οπου δεν μας μενει χρονο ουτε τα βασικα να προσεξουμε και οχι καποιον που παιζει μουσικη .

Y.G : για τα 2 πρωτα θεματα κανω πλακιτσα :)

Link to comment
Share on other sites

Ένα άλλο συμπέρασμα που μπορεί να εξαχθεί είναι ότι σαν άνθρωποι μας ενδιαφέρει περισσότερο το περιτύλιγμα παρά η ουσία. Θα εκτιμήσουμε την μουσική στο χλιδάτο θέατρο με το ακριβό εισιτήριο, αλλά η ίδια μουσική δεν έχει αξία στον δρόμο..

Πολυ ωραια επισημανση.

Link to comment
Share on other sites

βρε σεις, εδώ δεν σταματάνε να βοηθήσουν σε ένα ατύχημα πλέον ή όταν βλέπουν κάποιον να δέρνει κάποιον άλλο και θέλετε να σταματήσουν για να ακούσουν μουσική;

όσο για το email που έρχεται και το ξεχνάς συμφωνώ.

Κάποια πράγματα απλά δεν διδάσκονται. Ή το έχεις ή όχι.

Link to comment
Share on other sites

Μπορεί να μην σταματανε να βοηθήσουν αλλα όοποτε γίνεται ατυχημα εδώ στον περιφερειακό ολοι κοβουν ταχυτητα να δουν τι έγινε και δημιουργείται μποτιλιαρισμα μεχρι την Αφρικη... :):)

"Ασχετο!"

Link to comment
Share on other sites

  • 5 months later...

Up γιατί έχει ενδιαφέρον... :D

Link to comment
Share on other sites

Σας αρεσει η μουσικη που ακουγεται ? ;):D

Link to comment
Share on other sites

Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή κάντε είσοδο για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να προσθέσετε ένα σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Δημιουργήστε ένα νέο λογαριασμό. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεθείτε

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Είσοδος
×
×
  • Create New...