Αιχμαλωσία και διάθεση των ψαριών!

[SW1IXC]

Τελικά όσο και τέλειες συνθήκες πετύχει ένας χομπίστας υπάρχει περίπτωση να προσομοιάσει την απεραντοσύνη της Φύσης ;

Υπάρχει περίπτωση να πιστέψει το ψάρι ότι είναι στο φυσικό του περιβάλλον ;

Πως νιώθουν τα ψάρια μας κλεισμένα σε ένα γυάλινο κουτάκι ;

Μήπως σαν την πριγκίπησα στο χρυσό πύργο ;

Καταλαβαίνουν άραγε ότι είναι φυλακισμένα ;

Μερικά πουλιά για παράδειγμα δεν αντέχουν στο κλουβί. Π.χ το αιδόνι αν το φυλακίσεις δεν θα τραγουδήσει ποτέ ξανά. Άλλα πάλι ψοφάνε απο την στεναχώρια τους.

Διότι στην φυση υπάρχουν και τα απρόβλεπτα.

Μια Δυνατή βροχή για παράδειγμα. Κάτι που δεν υπάρχει στα ενυδρεία μας.

Αλλαγές στην θερμοκρασία λόγω καιρικών συνθηκών και χίλια άλλα δυο απρόβλεπτα τα οποία δεν συμβαίνουν στο ρουτινιάρικο τοπίο του ενυδρείου μας

Για πείτε τη γνώμη σας ;

[kouzman]

Αγαπητέ μου φίλε αυτό το ζήτημα θα διχάσει πολλούς από εμάς!

Παράλληλα, μπορεί να ωθήσει πολύ κόσμο στο να εγκαταλείψει την ενασχόληση αυτή!

Εγώ προσωπικά δεν έχω ακόμα ξεκαθαρίσει μέσα μου τι πρέπει να κάνω!

Βασικά νομίζω ότι η ανθρώπινη ματαιοδοξία μας ωθεί στο να πιστεύουμε ότι μπορούμε να φιλοξενήσουμε κάποια ψάρια στο σπίτι μας και να τους παρέχουμε κάτι αντίστοιχο με το φυσικό τους περιβάλλον!

Πράγμα που το θεωρώ απόλυτα αναληθές μια και δεν υπάρχει η παραμικρή περίπτωση να καταφέρουμε κάτι τέτοιο!

Σίγουρα τα περισσότερα ψάρια έχουν γεννηθεί και έχουν μεγαλώσει σε συνθήκες αιχμαλωσίας (ακριβής μετάφραση του όρου “captivity” ο οποίος χρησιμοποιείται ευρέως και συμφωνώ απόλυτα με την χρήση του) και δεν έχουν ζήσει ποτέ στο φυσικό τους περιβάλλον!

Αυτό όμως δεν συνεπάγεται ότι τα κρατάμε σε μια αδιαφανείς γυάλα με μόνο σκοπό να τους παρέχουμε σωστές συνθήκες διαβιώσεις!

Η ματαιοδοξία που λέγαμε μας κάνει να θέλουμε να τα βλέπουμε και να τα παρατηρούμε από κοντά (όπως νομίζουμε ότι μας παρατηρεί ο «θεός»)!

Δυστυχώς αυτή η επικοινωνία είναι αμφίδρομη και αυτά παρατηρούν εμάς και καταλαβαίνουν ότι υπάρχει κάτι ακόμα που δεν το ξέρουν!

Τα ζώα όμως έχουν την τάση να προσαρμόζονται καλύτερα από τους ανθρώπους σε κάποιες περιπτώσεις και να επιβιώνουν με αποτέλεσμα να νομίζουμε ότι καλά κάνουμε που τα κρατάμε!

Αφού αναπαράγονται σου λέει ο άλλος καλά είναι!

Δυστυχώς δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα!

Τίποτα δεν αντικαθιστά την φύση και τα ατυχήματα που συμβαίνουν εκεί είναι συνήθως τυχαία (εκτός και αν έχει βάλει το χαράκι του ο άνθρωπος)!

Στο ενυδρείο όμως οι χειρισμοί και οι συνέπειες είναι δικές μας και μόνο δικές μας (άντε και της ΔΕΗ)!

[tsigklas]

αυτο ειναι κατι που απασχολει και εμενα παρα πολυ τον τελαιυταιο καιρο!

ξεκιναω ενα μεσογειακο και εχω ριξει παρα πολυ διαβασμα για να το στησω οσο καλυτερα γινεται!με βασανιζει ομως το ερωτημα το κατα ποσο σωστο ειναι να παρεις μερικους οργανισμους που εχουν μαθει να ζουν στην απεραντοσυνη τις

θαλασσας και να τους βαλεις να ζησουν σε μερικα λιτρα!

σε μια συζητηση που ειχα με ενα φιλο ψαροντουφεκα μου λεει το εξης<<μην νομιζεις οτι τα ψαρια ειναι σαν και εμας,το μονο σκεφτονται ειναι το πως θα βρουνε τροφη, βρισκουν τροφη ολα οκ!!>> και μετα απο πολλα αλλα που μου ειπε καταληξε να μου πει οτι ισως ειναι καλυτερα για ενα ψαρι να ζει σε ενα ενυδρειο

(με τις σωστες παραμετρους νερου)μιας και φροντιζουνε αλλοι για αυτο!

δεν ξερω τι πιστευεται εσεις αλλα αυτο εμενα με βρισκει τελειως αντιθετο!

[paralia13]

Οι περισσότεροι από εμάς (αν όχι όλοι) έχουμε ενυδρεία με ψάρια που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν σε συνθήκες αιχμαλωσίας. Αυτά λοιπόν τα ψάρια, καλώς ή κακώς δεν έχουν γνωρίσει την φύση, έτσι όπως την εννοούμε και την ξέρουμε εμείς τα ανώτερα όντα (!). Μήπως για τα συγκεκριμένα ψάρια "Φύση" είναι το ενυδρείο μας; Αν είναι έτσι λοιπόν, ευθύνη μας είναι να τα παρέχουμε την καλύτερη "φύση" που μπορούμε. Στην αντίθετη περίπτωση σκεφτήτε το εξής: κάποιοι εξτρεμιστές οικολόγοι παίρνουν όλα τα ψάρια που ζουν "αιχμάλωτα" και τα αφήνουν ελεύθερα στη φύση. Πώς θα αντιδράσουν και θα πόσα από αυτά θα επιβιώσουν σε πραγματικές συνθήκες, όταν εμείς κινδυνεύουμε να τα χάσουμε με την παραμικρή αλλαγή των παραμέτρων του νερού για παράδειγμα;

Κακά τα ψέμματα, απ'τη στιγμή που το χόμπυ άρχισε να φέρνει λεφτά σε ορισμένους και αφού υπάρχει αγοραστική ζήτηση πάντα θα υπάρχει και ο "παραγωγός-έμπορος" ψαριών ή άλλων κατοικιδίων (από πετούμενα μέχρι έρποντα) που δεν έχουν γνωρίσει ποτέ το φυσικό τους περιβάλλον. Μπορεί κανείς να το σταματήσει αυτό;

Όπως και νά'χει το πράγμα, μπορεί κι εγώ να ξεκίνησα το χόμπυ από "περιέργεια" ή "ματαιοδοξία" ή επειδή κάποτε το παιδί μου αγόρασε από κάποια υπαίθρια έκθεση ένα χρυσόψαρο, τώρα όμως έχω δεθεί τόσο μαζί τους (τα ψάρια μου εννοώ) που πολλές φορές τα μαλώνω φωναχτά όταν κάνουν "αταξίες", τρέχω να βρω το κατάλληλο φάρμακο όταν δω σημάδια ασθένειας, φροντίζω για την καθαριότητα και τις συνθήκες διαβίωσής τους - όπως θά'κανα και για το παιδί μου. Δεν τα βάζω στην ίδια θέση με το παιδί μου, να μην παρεξηγηθώ. Είναι όμως μέλη της οικογένειας και έχουν τη δική τους θέση τους στην καρδιά μας.

Δεν είμαστε Θεοί, ούτε μπορούμε να αντικαταστήσουμε τη Φύση. Κάνουμε όμως ό,τι καλύτερο περνάει απ'το χέρι μας, βάσει των δεδομένων καταστάσεων, με κίνητρο την αγάπη και όχι για την ικανοποίηση πως κάποια πλάσματα εξαρτώνται από εμάς. Κάνω λάθος;

[Hagop]

Φίλτατοι

Κανένας ζωντανός οργανισμός δεν είναι δημιουργημένος για να ζει σε περιβάλλον αιχμαλωσίας.

Ας μας ορίσει όμως κάποιος τι είναι αιχμαλωσία?

Μήπως τα ψάρια της μεσογείου είναι αιχμαλωτισμένα στην μεσόγειο?

Μήπως είμαστε και εμείς οι άνθρωποι αιχμάλωτοι στον πλανήτη?

Το κάθε ον έχει ένα φυσικό περιβάλλον το οποίο μπορεί εξερευνήσει, να τραφεί να ζευγαρώσει κλπ. Αυτό θεωρείται το φυσικό του περιβάλλον, και σε αυτό είναι περιορισμένο.

Τώρα είναι στην διακριτική ευχέρεια του καθενός από εμάς να κρίνει αν είναι στα πλαίσια της καθαρά δικής του ηθικής και της εννοίας του φυσικού περιβάλλοντος για το αν τα ψαράκια είναι ευτυχισμένα στο εκάστοτε ενυδρείο ή στην εκάστοτε λίμνη, θάλασσα…..

Αν δεν έχεις μέτρο σύγκρισης ζεις σε άγνοια, και ποτέ δεν ξέρεις αν υπάρχει κάτι καλύτερο.

Ο κάθε ένας από εμάς, εσάς αποφασίζει αν είναι καλύτερα ή χειρότερα, αν πρέπει ή όχι.

Μην προσπαθείτε να αποποιηθείτε των ευθυνών σας ρωτώντας δεξιά και αριστερά.

Ο μόνος λόγος να γίνεται κάποια τέτοια ερώτηση είναι καθαρά ρητορικός, για ανταλλαγή απόψεων.

Κανένας δεν έχει δίκιο και κανένας άδικο. Ο καθένας έχει το δικό του δίκιο.

Αλήθεια δεν υπάρχει. Όλα είναι υποκειμενικά και σχετικά.

Τώρα αν θέλεις και την δική μου γνώμη είναι η εξής.

Αν νομίζεις ότι μπορείς να καταφέρεις τα ψαράκια σου να είναι ευτυχισμένα και να ζουν καλά, είσαι σε καλό δρόμο αν όχι έχεις πρόβλημα

Φιλικά Αγκόπ

[lykawn]

Πολλές φορές έχω δει να γράφετε στο forum για ψαριά ιχθυοκαλλιέργειας και ότι δεν έχουν δει το φυσικό τους περιβάλλον.

Και έχω μια ερώτηση τα θηράματα που μεγαλώνουν σε κυνηγητικές ρεζέρβες και βλέπουν το φυσικό τους περιβάλλον ξαφνικά όταν τα ελευθερώνουν και έτσι δεν μπορούν να το εκμεταλλευτούν για να κρυφτούν η να διαφύγουν λέτε να πονάνε λιγότερο όταν τα σκοτώνουμε?

Άλλη μια πολλοί λένε ότι δεν τους αρέσει το κυνήγι γιατί το θεωρούν βάρβαρο (αίματα κλπ) πολύ όμως από εμάς ψαρεύουμε και δεν είναι βάρβαρο να πεθαίνει ένα ψάρι από ασφυξία ?

Και όσον αφορά πάλι για τα ψαριά ιχθυοκαλλιέργειας όταν π.χ ξέφυγαν γονιδιακα μεταλλαγμένοι σολομοί από τα κλούβια τους άρχισαν να αναπαράγονται κανονικά και σε μερικά χρόνια θα απειλούν τους ενδημικούς σολομούς όπου αυτοί υπάρχουν. Όποτε και αυτά τα ψαριά αν τα αφήναμε ελευθέρα δεν θα είχαν κανένα πρόβλημα να προσαρμοστούν μια και είναι ενδημικά της κάθε περιοχής δεν ξέρω όμως τι θα γινόταν με τα υβρίδια .

Για να μην μακρηγορώ όμως και να τελειώνω μην ψάχνουμε δικαιολογίες για τον εαυτό μας πέστε το εγωισμό ,ματαιοδοξία ,ενασχόληση η ότι άλλο θέλετε δεν είναι τίποτα άλλο από την φύση του ανθρώπου να θέλει να επεμβαίνει στην φύση με άγνωστα η καταστροφικά αποτελέσματα καμιά φορά.

Υ.Γ Είχα έχω και θα έχω ενυδρείο αγαπάω τα ψαράκια μου και στεναχωριέμαι όταν έχω απώλειες και προσπαθώ να τους παρέχω τις καλύτερες συνθήκες διαβίωσης όπως και όλοι μας άλλωστε δεν κυνηγάω ψαρεύω όμως είμαι άνθρωπος με όλα τα ελαττώματα που συνεπάγεται αυτό.

[filoxenos]

Το θέμα πιστεύω είναι αρκετά πιο ευρύ και θα ‘θελα να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις και προβληματισμούς, μαζί με τη δική μου θέση…

Το πρώτο δεδομένο είναι ότι η συντριπτική πλειοψηφία από εμάς, δεν είμαστε επιστήμονες, ούτε και ερευνητές. Είμαστε απλοί άνθρωποι με περιορισμένες γνώσεις, που "λέμε" ότι έχουμε σαν χόμπι την διατήρηση ψαριών σε κλειστά συστήματα ενυδρείων, με κύριο σκοπό η ενασχόλησή μας με αυτά, να μας ξεκουράζει από την δύσκολη καθημερινότητα και να μας βοηθάει να κάνουμε διάλειμμα από τα όποια προσωπικά προβλήματα, βυθιζόμενοι στον μαγικό υγρό κόσμο…

Ομορφα λόγια, αλήθεια…

Το δεύτερο δεδομένο είναι ότι όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί που φιλοξενούμε και φροντίζουμε στα ενυδρεία μας, έχουν τα ίδια δικαιώματα με εμάς στη ζωή και στην ύπαρξή τους στο σύμπαν.

Δεν πρέπει να το αμφισβητεί κανείς αυτό, νομίζω…

Το τρίτο δεδομένο είναι ότι η υγεία τους, η καλή τους ή όχι διάθεση και κυρίως η ίδια τους η ζωή, εξαρτάται αποκλειστικά σχεδόν από την δική μας φροντίδα και από το κατά πόσο μπορούμε ή είμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε το καλύτερο γι αυτά, σε συνδυασμό με τις όποιες σχετικές γνώσεις μας, αλλά και τις δυνατότητές μας - υλικά και τεχνικά.

Εδώ όμως το μυαλό μου - παίζοντας παιχνίδια με τη λογική μου - βάζει και κάτι άλλο… Κάτι ηθικό, μάλλον… Κάτι που έχει να κάνει κυρίως με τη σχέση ακουαρίστα και ψαριών και που με έχει προβληματίσει αρκετές φορές, διαβάζοντας διάφορα ποστ ή κείμενα εδώ μέσα ή αλλού, αλλά και κρίνοντας εκ των υστέρων δικές μου πράξεις, που κατά καιρούς καθόρισαν την τύχη κάποιου υδρόβιου ζώου. Ερωτήματα που αφορούν σε:

- Αιχμαλωσία ελεύθερων ψαριών από θάλασσες, λίμνες και ποτάμια και εγκλεισμός τους σε όμορφα, μεγάλα, σαλονάτα ενυδρεία… - καμάρι, ε?

- Ασύμβατη συγκατοίκηση οργανισμών που δεν κάνουν μαζί, με πρόφαση την "παρατήρηση" της συμπεριφοράς…

- Πειραματισμοί πάνω σε άρρωστα ψάρια, με διάφορα φάρμακα και ουσίες που δεν γνωρίζουμε τα αποτελέσματά τους…

- Ευθανασία ψαριών που εμείς "κρίνουμε" ότι ο κύκλος της ζωής τους έπρεπε να κλείσει για τον Α' ή Β' λόγο…

- Τάισμα μεγαλύτερων ψαριών – κυνηγών, με ζωντανά μικρότερα - που κάποιοι "καλλιεργούν" σε διπλανά ενυδρεία…

- Διατήρηση ψαριών με λάθος τρόπο, λόγω άγνοιας και ελλιπούς πληροφόρησης, με τελικό και πραγματικό αποτέλεσμα, το βασανισμό τους…

- Εξαναγκασμό διαβίωσης σε περιβάλλον μη κατάλληλο και συμβατό με το είδος, για λόγους "αισθητικής" και "καλλωπισμού" κοινωνικών χώρων… Με χίλια δυο διακοσμητικά μέσα στο νερό, με νυχτερινά «φώτα» και «φωτάκια» που δεν τα αφήνουν να ησυχάσουν και να κοιμηθούν, με τηλεοράσεις να παίζουν όλη νύχτα δίπλα στα ενυδρεία-σπίτια τους, κλπ, κλπ…

Ο κατάλογος θα μπορούσε να μεγαλώνει συνέχεια (μπορείτε εξάλλου κι εσείς να τον συμπληρώσετε κατά βούλησιν), αλλά δυστυχώς τα ερωτήματα θα παραμένουν…

Ολοι μας υποτίθεται ότι προσπαθούμε να προσφέρουμε το καλύτερο στα ψάρια μας. Η λίστα αυτή των "καλύτερων", περιλαμβάνει όμως ΚΑΙ τις δευτερεύουσες παραμέτρους που πρέπει να προσέχουμε - πλην των βασικών (τιμές νερού, θερμοκρασία, σωστή διατροφή, άνετος χώρος κλπ κλπ).

Το να βάζουμε πάνω από τις φυσικές τους ανάγκες τις δικές μας (που έχουν να κάνουν με την αισθητική ή όποια άλλη ικανοποίησή μας) και μετατρέποντας το ενυδρείο - που είναι πρωτίστως ο κόσμος τους - σε θεατρική παράσταση, με τα ίδια πρωταγωνιστές σε ρόλο διασκεδαστή μας, θεωρώ ότι είναι λάθος πρακτική, που σαφώς πηγάζει από λάθος νοοτροπία, αλλά και άγνοια.

Χειρότερο όμως ακόμα είναι να το παίζουμε "Μικροί Θεοί" απέναντι στα όντα που φροντίζουμε, μεταχειρίζοντάς τα σαν άψυχα κουκλάκια και μη σεβόμενοι τα στοιχειώδη δικαιώματα που απορρέουν από το γεγονός της ύπαρξής τους σ’ αυτό που λέγεται ζωή.

Δεν ξέρω, αλλά καμιά φορά αναρωτιέμαι για το "ζώον" που λέγεται άνθρωπος… και για τη θέση του στον κόσμο… Τη συνειδητότητά του αλλά και το ρόλο του… Τα δικαιώματά του αλλά και τις υποχρεώσεις του… Και πάντα μου έρχεται το ίδιο ερώτημα:

- Πόσοι "Θεοί" άραγε υπάρχουν..?

……………………………………

Εδώ όμως, νοιώθω ότι πρέπει να πω και κάτι άλλο, για να μην παρεξηγηθώ...

Πριν κάμποσα χρόνια - και πριν ακόμα μπω στο χόμπι - ένας τρόπος που χρησιμοποιούσα για να ξεφεύγω από την καθημερινότητα, ήταν και να πηγαίνω για ψάρεμα. Παραλία, καλάμια, βαρίδια, φαραώ δολώματα και λοιπά....

Κάτι όμως δεν μου πήγαινε καλά... Η αφαίρεση ζωής, πάντα έκανε κάτι να "τσινάει" μέσα μου... Ομως τό 'χω κάνει πολλές φορές... Δυστυχώς! Και με τελείως λάθος κίνητρο... Και όχι για επιβίωση, ας πούμε, όπου θα μπορούσε να είναι μια καλή δικαιολογία. Αλλά για διασκέδαση…

Κάποια στιγμή είδα ότι δεν πήγαινε άλλο με την εσωτερική μου αυτή σύγκρουση και τότε τα παράτησα, υποσχόμενος ότι τα δικά μου προβλήματα, δεν θα γίνουν αιτία να βρεθεί ξανά κανένα άλλο ψάρι να σπαρταράει στο γιαλό, για να με κάνει να νοιώσω καλύτερα, επειδή πχ βαριόμουνα να κάτσω σπίτι...

Τα καλάμια και όλος ο εξοπλισμός πήγαν στο πατάρι και έκτοτε δεν ξαναχρησιμοποιήθηκαν.

Από τότε που μπήκα στο χόμπι και έχοντας αναλάβει πλέον συνειδητά τη φροντίδα κάποιων υδρόβιων ζώων, αυτό όλο εμπλουτίστηκε με πολλά άλλα ακόμα και έτσι κατέληξε σήμερα να διατυπώνεται στην οθόνη μπροστά σας με τον τρόπο που διαβάζετε... Και φυσικά, αφού προηγήθηκαν πολλά λάθη, από τα οποία δυστυχώς κάποια θα συνεχίζονται, όσο το σχετικό γνωστικό πεδίο παραμένει περιορισμένο.

Και αυτά τα λέω, γιατί κανείς δεν είναι τέλειος... Κανείς δεν έχει μια ζωή χωρίς λάθη... Κανείς δεν είναι άμεμπτος...

Μπορεί όμως κάποια στιγμή να δει τα πράγματα από άλλη γωνία, αυτήν την "πίσω από το τζάμι" - για να δανειστώ την έκφραση - , να κάνει "κλικ" και να αλλάξει… Οι προτεραιότητές του να τροποποιηθούν. Κάποιες αξίες του να πάρουν άλλη θέση και να προβάλλουν πιο πάνω από τα μικρά και ασήμαντα πράγματα της ζωής... Και να νοιώσει μια διαφορετική ισορροπία. Εσωτερική.

Και ΟΤΑΝ και ΑΝ γίνει αυτό, τότε θα πρέπει να γυρίσει και να πει ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στα ψάρια του!

Για το μάθημα που του δίδαξαν…

Έγινε επεξεργασία 24 Ιουλίου 2006 - filoxenos

[SW1IXC]

Σεβαστές όλες οι απόψεις αλλά...

Καλό θα ήταν να πεί ο καθένας την γνώμη του σχετικά με τα ερωτήματα που έχω θέσει στο αρχικό ποστ.

Δηλαδή τι πιστεύετε πως μπορεί να νιώθουν τα ψάρια μας στο ενυδρείο.

Αν πιστεύουν ότι ζούν στο φυσικό τους περιβάλλον.

Αν νιώθουν ότι είναι φυλακισμένα ;

και οχι αναλύσεις περί ανθρώπινης ματαιοδοξίας και προσωπικές γνώμες για το αν αυτό που κάνουμε είναι σωστό ή όχι.

Το ξέρουμε ότι δεν είναι.