Αναπαραγωγή Kribensis

[ΨΑΛΤΗΣ ΝΙΚΟΣ]

Μετά από πολλές γέννες του συγκεκριμένου ζευγαριού kribensis σε μία από τις γνωστές πλέον σπηλιές "Husky-Jim", (φωτο 1 και2) που δυστυχώς δεν είχαν αποτέλεσμα, αποφάσισα να αναλάβω προσωπικά την φροντίδα των αυγών.

Πήρα τα αυγά με τη βοήθεια μιας μεγάλης σύριγγας και τα τοποθέτησα σε μία αυτοσχέδια γεννήστρα, (φωτο 3 και 4) η οποία δεν ήταν τίποτα άλλο παρά ένα διάφανο ποτηράκι προσαρμοσμένο σε ένα πλαίσιο φελιζόλ, ώστε να επιπλέει. Στη γεννήστρα τοποθέτησα μια μικρή αερόπετρα, ρυθμισμένη κατάλληλα, για να αερίζονται τα αυγά.

Καθημερινά άλλαζα το 50% του νερού τρεις φορές την ημέρα.

Χωρίς να γνωρίζω πόσο καιρό υπήρχαν τα αυγά στη σπηλιά, παρατήρησα ότι μετά από 24 ώρες τα αυγά εξελίχθηκαν στο στάδιο της προνύμφης, όπου σε κάθε ένα αυγό πρόβαλε μια ουρίτσα, η οποία συνεχώς παλλόταν.

Μετά 48 ώρες εμφανίστηκαν οι νύμφες όπου τα ψαράκια με τον τεράστιο αυγόσακό τους κάθονταν στον πυθμένα της γεννήστρας. Ο αυγόσακος απορροφήθηκε σταδιακά μέχρι που εξαφανίστηκε σε διάστημα 4 ημερών. Τα ψαράκια παρέμεναν στον πυθμένα χωρίς να κολυμπούν (φωτο 5 και 6).

Από τη στιγμή αυτή άρχιζα να ταΐζω συστηματικά με υγρή τροφή για μωρά, χωρίς να μπορώ να διακρίνω αν έτρωγαν. Ταυτόχρονα άλλαζα το 90% του νερού της γεννήστρας πριν από κάθε τάισμα.

Μετά από τρεις ημέρες τα ψαράκια κολυμπούσαν ελεύθερα στην γεννήστρα και δέχονταν τροφή σε σκόνη, την οποία διέκρινα ότι την κατανάλωναν με πολύ όρεξη. Στη γεννήστρα τοποθέτησα και ένα κλαράκι κερατόφυλλο, το οποίο δέχτηκαν με πολύ ενδιαφέρον τα μωρά και το τσιμπολογούσαν όλη την ημέρα.

Αφού τα μωρά σχεδόν διπλασιάστηκαν σε μέγεθος χωρίς να υπάρχει καμία απώλεια και όλα φαίνονταν τέλεια αποφάσισα να τα μεταφέρω σε μία μεγαλύτερη γεννήστρα, του εμπορίου στην οποία είχα προσαρμόσει επίσης αερόπετρα και όπου το νερό μπορούσε να ανανεώνεται. Είχαν περάσει πάνω από δέκα ημέρες και πίστευα ότι τα ψαράκια είναι πλέον αυτόνομα και μπορούν να προφυλάξουν τον εαυτό τους από τυχόν κινδύνους.

Αυτή ήταν και η τραγική λανθασμένη εκτίμησή μου.

Γιατί στη γεννήστρα βρισκόντουσαν περίπου είκοσι μωρά αγκιστράκια ηλικίας πάνω του ενός μηνός. Τα αθώα αυτά φυτοφάγα ψαράκια δεν μου προκάλεσαν κάποια ανησυχία, ότι μπορούν να βλάψουν τον γόνο.

Καθ' όλη τη διάρκεια της ημέρας τα μωρά Kribensis συμβίωναν τέλεια με τα μωρά ancistrus αφού τα πρώτα κολυμπούσαν παντού στην γεννήστρα ξετρελαμένα ενώ τα δεύτερα ήταν μονίμως στον πυθμένα νωχελικά.

Τη νύχτα όμως....τα πράγματα, όπως αποδείχτηκε με το πρώτο φως της ημέρας, δεν ήταν έτσι όπως ήλπιζα.

Δυστυχώς την επόμενη ημέρα διαπίστωσα ότι από τα 100 και πλέον ψαράκια ζούσαν μόνο δύο! Και αυτά μετά το επόμενο βράδυ εξαφανίστηκαν.

Η προσπάθειά μου για τεχνική εκκόλαψη είχε τα αναμενόμενα αποτελέσματα αλλά δυστυχώς έγινε το λάθος στην προσπάθεια ανάπτυξης των μικρών.

Την επόμενη φορά ίσως τα καταφέρω καλύτερα.

Φιλικά Νίκος

[Χάρης]

Μετά από πολλές γέννες του συγκεκριμένου ζευγαριού kribensis σε μία από τις γνωστές πλέον σπηλιές "Husky-Jim", (φωτο 1 και2) που δυστυχώς δεν είχαν αποτέλεσμα, αποφάσισα να αναλάβω προσωπικά την φροντίδα των αυγών.

Πήρα τα αυγά με τη βοήθεια μιας μεγάλης σύριγγας και τα τοποθέτησα σε μία αυτοσχέδια γεννήστρα, (φωτο 3 και 4) η οποία δεν ήταν τίποτα άλλο παρά ένα διάφανο ποτηράκι προσαρμοσμένο σε ένα πλαίσιο φελιζόλ, ώστε να επιπλέει. Στη γεννήστρα τοποθέτησα μια μικρή αερόπετρα, ρυθμισμένη κατάλληλα, για να αερίζονται τα αυγά.

Καθημερινά άλλαζα το 50% του νερού τρεις φορές την ημέρα.

Χωρίς να γνωρίζω πόσο καιρό υπήρχαν τα αυγά στη σπηλιά, παρατήρησα ότι μετά από 24 ώρες τα αυγά εξελίχθηκαν στο στάδιο της προνύμφης, όπου σε κάθε ένα αυγό πρόβαλε μια ουρίτσα, η οποία συνεχώς παλλόταν.

Μετά 48 ώρες εμφανίστηκαν οι νύμφες όπου τα ψαράκια με τον τεράστιο αυγόσακό τους κάθονταν στον πυθμένα της γεννήστρας. Ο αυγόσακος απορροφήθηκε σταδιακά μέχρι που εξαφανίστηκε σε διάστημα 4 ημερών. Τα ψαράκια παρέμεναν στον πυθμένα χωρίς να κολυμπούν (φωτο 5 και 6).

Από τη στιγμή αυτή άρχιζα να ταΐζω συστηματικά με υγρή τροφή για μωρά, χωρίς να μπορώ να διακρίνω αν έτρωγαν. Ταυτόχρονα άλλαζα το 90% του νερού της γεννήστρας πριν από κάθε τάισμα.

Μετά από τρεις ημέρες τα ψαράκια κολυμπούσαν ελεύθερα στην γεννήστρα και δέχονταν τροφή σε σκόνη, την οποία διέκρινα ότι την κατανάλωναν με πολύ όρεξη. Στη γεννήστρα τοποθέτησα και ένα κλαράκι κερατόφυλλο, το οποίο δέχτηκαν με πολύ ενδιαφέρον τα μωρά και το τσιμπολογούσαν όλη την ημέρα.

Αφού τα μωρά σχεδόν διπλασιάστηκαν σε μέγεθος χωρίς να υπάρχει καμία απώλεια και όλα φαίνονταν τέλεια αποφάσισα να τα μεταφέρω σε μία μεγαλύτερη γεννήστρα, του εμπορίου στην οποία είχα προσαρμόσει επίσης αερόπετρα και όπου το νερό μπορούσε να ανανεώνεται. Είχαν περάσει πάνω από δέκα ημέρες και πίστευα ότι τα ψαράκια είναι πλέον αυτόνομα και μπορούν να προφυλάξουν τον εαυτό τους από τυχόν κινδύνους.

Αυτή ήταν και η τραγική λανθασμένη εκτίμησή μου.

Γιατί στη γεννήστρα βρισκόντουσαν περίπου είκοσι μωρά αγκιστράκια ηλικίας πάνω του ενός μηνός. Τα αθώα αυτά φυτοφάγα ψαράκια δεν μου προκάλεσαν κάποια ανησυχία, ότι μπορούν να βλάψουν τον γόνο.

Καθ' όλη τη διάρκεια της ημέρας τα μωρά Kribensis συμβίωναν τέλεια με τα μωρά ancistrus αφού τα πρώτα κολυμπούσαν παντού στην γεννήστρα ξετρελαμένα ενώ τα δεύτερα ήταν μονίμως στον πυθμένα νωχελικά.

Τη νύχτα όμως....τα πράγματα, όπως αποδείχτηκε με το πρώτο φως της ημέρας, δεν ήταν έτσι όπως ήλπιζα.

Δυστυχώς την επόμενη ημέρα διαπίστωσα ότι από τα 100 και πλέον ψαράκια ζούσαν μόνο δύο! Και αυτά μετά το επόμενο βράδυ εξαφανίστηκαν.

Η προσπάθειά μου για τεχνική εκκόλαψη είχε τα αναμενόμενα αποτελέσματα αλλά δυστυχώς έγινε το λάθος στην προσπάθεια ανάπτυξης των μικρών.

Την επόμενη φορά ίσως τα καταφέρω καλύτερα.

Φιλικά Νίκος

22143[/snapback]

Καλημέρα Νίκο και συγχαρητήρια για μιά ακόμη επιτυχία και ένα ακόμη ωραίο άρθρο.Η συμβουλές σου είναι πάντα χρήσιμες και μέσα από το aquazone αλλά βέβαια και από κοντά.Είμαι σίγουρος ότι την επόμενη φορά θα τα μεγαλώσεις άνετα τα μωρά.

[JDP]

Τελικά από ότι φαίνετε τα ancistrus είναι σαν έναν φίλο μου που ενώ είναι vegeterian στο ψάρι του δίνει και καταλαβαίνει.

Κρίμα για την απώλεια Νίκο αλλά είμαι σίγουρος ότι στην επόμενη γέννα τα πράγματα θα είναι τελείως διαφορετικά.