delta66 31 Μαρτίου 2009 #26 Share 31 Μαρτίου 2009 .....*edit* @ christos79: περιμένω με ΠΜ με τις "διαστάσεις" ( )που προτιμάς να σου φέρω από τον Βορρά. Όχι τίποτα άλλο, αλλά για να σκάσουν μερικοί μερικοί! Τι? θα φερεις και κλαδεματα απο βορρα? Link to comment Share on other sites More sharing options...
stormtrooper 31 Μαρτίου 2009 Author #27 Share 31 Μαρτίου 2009 (edited) Τι? θα φερεις και κλαδεματα απο βορρα? Κλαδέματα, αναπαραγωγές... ότι θες... Αλλά όχι για σένα! *edit* Τελικά το τόπικ δεν έπρεπε να το ονομάσω "Βίζα" αλλά "Βυζά" Έγινε επεξεργασία 31 Μαρτίου 2009 - stormtrooper Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest orck 1 Απριλίου 2009 #28 Share 1 Απριλίου 2009 (edited) μια ανεξηγητη χαρα αισθανθηκα μολις ειδα θεμα Βιζα με συγγραφεα τον αγαπητο Νικο μας επιτελους εχουμε ελπιδα να πιουμε καφε χωρις να μας εκβιαζουν ψυχολογικα να παρουμε σαλιγκαρια Νικο οι πληροφοριες λενε οτι η Ταιλανδη ειναι καλυτερος προορισμος για αυτο που θες να κανεις (αναζητηση ενηλικης πανιδας πολεως) Έγινε επεξεργασία 1 Απριλίου 2009 - orck Link to comment Share on other sites More sharing options...
GIN 1 Απριλίου 2009 #29 Share 1 Απριλίου 2009 Τστστσ τι να πει κανεις ντροπη σας βρε και εγω θελω να σε ρωτησω πως ηταν η χωρα γιατι υπαρχει περιπτωση να παω τον Αυγουστο Αυτα θα μου πεις τστστσ Link to comment Share on other sites More sharing options...
stormtrooper 1 Απριλίου 2009 Author #30 Share 1 Απριλίου 2009 (edited) Έγινε επεξεργασία 1 Απριλίου 2009 - stormtrooper Link to comment Share on other sites More sharing options...
stormtrooper 10 Απριλίου 2009 Author #31 Share 10 Απριλίου 2009 Τελευταίο ποστ εντός ελληνικών συνόρων τουλάχιστον μέχρι την Κυριακή του Πάσχα. Επιτέλους η επιθυμία του diskus fan πραγματοποιείται και σας αδειάζω τη γωνιά! ΟΧΙ... μην επιμένετε! Εγώ θα πάω κι ας με παρακαλάτε να μείνω. Ακούω φωνές από τον παγωμένο βορρά να με καλούν... να με ζεστάνουν! Το Soundtrack του ταξιδιού συμπεριλαμβάνει τα παρακάτω: Το πρωινό μου μενού θα έχει: Ενώ θα πρέπει να μάθω να χορεύω: Το τί ευελπιστώ να γνωρίσω εκεί... δεν μπορώ να το ποστάρω! Πιστεύω πως θα καταφέρω να ποστέρνω κι από τα εξωτερικά... Αν πάλι δεν σας ποστάρω... ή με φάγανε λάχανο ή δεν έχω χρόνο Αν μέχρι την Δευτέρα του Πάσχα δεν έχετε νέα μου, τότε... Call RAMBO!!! ή έστω τον Rocky Όπως και να έχει σας εύχομαι καλή ξεκούραση αυτές τις μέρες και να περάσετε υπέροχα με τους δικούς σας ανθρώπους. Αν περισσέψει και κανένα κομμάτι αρνάκι/κατσικάκι ή κοκορετσάκι να ξέρετε ότι θα το δεχτώ με μεγάλη μου χαρά! Έστω κι αν είναι κοκκαλάκια! Να περνάτε καλά όλοι σας!!! Link to comment Share on other sites More sharing options...
delta66 10 Απριλίου 2009 #32 Share 10 Απριλίου 2009 Ουστ Link to comment Share on other sites More sharing options...
viciouscircle 10 Απριλίου 2009 #33 Share 10 Απριλίου 2009 Καλά να περάσεις, πορτοκαλάδες να πίνεις... Link to comment Share on other sites More sharing options...
stormtrooper 20 Απριλίου 2009 Author #34 Share 20 Απριλίου 2009 Οι εμπειρίες ενός ταξιδιώτη Το ταξίδι ξεκίνησε στις 11/4 με αρχικό προορισμό την Σερβία, έως τις 14/4. Η επιλογή αυτού του προορισμού έγινε για οικογενειακούς/προσωπικούς λόγους. Συγκεκριμένα βρέθηκα στο Maglic, ένα χωριό κοντά στον Novi Sad. Όσον αφορά το Maglic οι παρακάτω εικόνες μιλάνε μόνες τους: Υπέροχο και πολύ καθαρό μέρος. Τέλειο για να ηρεμήσει κανείς! Οι άνθρωποι είναι φοβεροί. Καλοσυνάτοι και ευγενικοί, έτοιμοι να σε εξυπηρετήσουν για το οτιδήποτε. Επίσης, για κάποιο λόγο έχουν σε τεράστια εκτίμηση την Ελλάδα και τους Έλληνες! Δεν ξέρω γιατί... Μάλλον δεν μας ξέρουν τόσο καλά Επίσης μου έκανε εντύπωση η φτώχια που υπάρχει στην συγκεκριμένη χώρα, αλλά και οι προσπάθειες που καταβάλλουν να μη το δείχνουν. Μοναδικό μεγάλο μειονέκτημα, κατ'εμέ, είναι πως οι άνθρωποι πίνουν ΤΑ ΚΕΡΑΤΑ ΤΟΥΣ. Μιλάμε για απίστευτες ποσότητες και όχι για ποτά τύπου μπύρας. Μιλάμε για κονιάκ και ρακί τα οποία μυρίζουν σκέτο οινόπνευμα! Στο συγκεκριμένο χωριό έκανα έναν πολύ καλό φίλο: Επίσης είχα την τιμή ξεχωριστή χαρά, να ζήσω μία ιδιαίτερη εμπειρία. Το βράδυ της Κυριακής 12/4, μία κατσίκα της ιδιοκτησίας του οικοδεσπότη μου, αποφάσισε να γεννήσει! Ήμουν μπροστά σε αυτή την ιδιαίτερη στιγμή και βοήθησα με όποιον τρόπο μπορούσα. Η χαρά του να κάνεις κάτι τέτοιο δεν περιγράφεται, αλλά δυστυχώς είχαμε και απώλειες. Η μαμά κατσίκα είχε τρία μικρά μέσα της, εκ των οποίων το ένα ήταν ήδη νεκρό Φωτογραφίες κατά την διάρκεια της γέννας δεν έβγαλα, καθ'ότι τα χέρια μου είχαν το μαύρο τους το χάλι από τα αίματα, αλλά έβγαλα το επόμενο πρωί: Η μαμά με το ένα της μικρό αριστερά και το άλλο μικρό Στον ίδιο πάντα χώρο υπήρχαν και άλλα "ζωντανά" τα οποία είχαν αρκετή όρεξη για παιχνίιδι Επειδή είμαι σίγουρος πως "κάποιοι" από δω μέσα θα με ρωτήσουν, θα αναφέρω επίσης πως οι γυναίκες είναι απλά καταπληκτικές! Δεν είναι όλες κουκλάρες, αλλά είναι όλες τους ΓΥΝΑΙΚΕΣ με τύπο και στυλ. Προσεγμένες, μετρημένες και με απίστευτα σώματα! Γνωρίζω πως δεν είμαι ψηλός (180cm περίπου), αλλά πρώτη φορά ένιωσα μειονεκτηκά για το ύψος μου. Ρε τί νερό πίνουν εκεί πέρα??? Στις 14/4 ξεκίνησα το ταξίδι για τον προορισμό που με ενδιέφερε και περισσότερο. Αυτός δεν ήταν άλλος από την Ρωσία και συγκεκριμένα την Αγ.Πετρούπολη. Άμεση πτήση δεν υπήρχε, κι έτσι έγινε μετεπιβίβαση από τον διεθνές αεροδρόμιο της Βιέννης. Δεν είχα καθόλου χρόνο για να δω την Βιέννη από κοντά, αλλά από ψηλά είναι πραγματικά ΥΠΕΡΟΧΗ! Καταπράσινη με απίστευτη συμμετρία στα σπίτια αλλά και στα χωράφια/πεδιάδες. Πραγματικά μου κίνησε το ενδιαφέρον να την επισκεφτώ κάποια στιγμή. Φτάνουμε λοιπόν στην Αγ.Πετρούπολη..... Δεν θα μπω σε πολλές λεπτομέρειες. Τα πράγματα στη Ρωσία έχουν ως εξής: Οι άνθρωποι είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΙ! Δεν εκτιμούν τους τουρίστες, δεν εκτιμούν τους εαυτούς τους, βαριούντε να δουλέψουν, βαριούντε να βοηθήσουν, πίνουν σαν ζώα και είναι μεθυσμένοι από το πρωί. Δεν υπάρχει κουλτούρα μέσα τους. Δεν ξέρουν Αγγλικά και δεν τους νοιάζει να μάθουν. Η πόλη βρώμικη έως αηδιαστική, τα αυτοκίνητα, η κίνηση και οι δρόμοι ΕΛΕΪΝΟΙ. Κυρίως για το τελευταίο, για να το λέω εγώ σαν Έλληνας που είμαστε κι εμείς τραγικοί, φανταστείτε πως είναι εκεί!!! Επίσης τεράστια εντύπωση μου έκανε η ασκήμια των ανθρώπων. Θα φανεί σε πολλούς παράξενο, αλλά μιλάμε για ΑΣΚΗΜΙΑ. Τσαπατσουλιά στο ντύσιμο, βρώμικοι, αδιάφοροι για τον εαυτό τους... Για να είμαι ειλικρινής από τις 6 μέρες (5 βράδυα) που ήμουν εκεί βγήκα μόλις 2 φορές εκτός και δεν έχω πλήρη εικόνα, αλλά τί στο καλό... Στη Ρωσία ήμουν και μάλιστα σε μία από τις μεγαλύτερες πόλεις της.... Ρε να μη δω μία ωραία κοπέλα ή ένα ωραίο ζευγάρι στον δρόνο??? Όλοι ΧΑΛΙΑ??? Anyway, από τα παραπάνω μπορεί να υποθέσετε πως πέρασα χάλια, όμως επειδή ο σκοπός της επίσκεψής μου δεν ήταν ο τουρισμός, μπορώ να πω με ΑΝΕΣΗ πως σε αυτή την ελεϊνή πόλη, πέρασα ίσως τις καλύτερες 6 μέρες και 5 βράδυα της ζωής μου Χαρακτηριστικό της ανοργανωσιάς και της απάθειας των Ρώσων είναι αυτό: Χτες 19/4 αποχωρούσα (δυστυχώς) από την Ρωσία με προορισμό την Αθήνα και ενδιάμεση στάση πάλι την Βιέννη. Η αναμονή μου στο αεροδρόμιο της Βιέννης θα ήταν 2 ώρες μέχρι να πάρω την τελική πτήση για Αθήνα. ΟΜΩΣ οι υπέροχοι Ρώσοι, φρόντισαν: 1) Να έχουν καθυστέρηση της πτήσης τους 1μιση ώρα 2) Να μην βάλουν την βαλίτσα μου με προορισμό την Αθήνα, αλλά με προορισμό την Βιέννη, απ'όπου και θα έπρεπε να την παραλάβω και να ξαναπεράσω την διαδικασία του check-in Οπότε καταλαβαίνεται πως έχασα την πτήση. Το ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ όμως είναι πως δεν αναγνωρίζουν το λάθος τους. Αυτό σημαίνει πως ούτε πρόσφεραν ξενοδοχείο για διανυκτέρευση, ούτε κάποιο γεύμα όπως συνηθίζεται σε αντίστοιχες περιπτώσεις και φυσικά... δεν καλύπτουν τα εισιτήρια της χαμένης πτήσης. Αυτό σημαίνει πως τα ξαναπλήρωσα! Αυτή τη στιγμή σας γράφω από το αεροδρόμιο της Βιέννης, όπου έχω να ξαναπώ τα καλύτερα, καθότι μιλάμε πως οι άνθρωποι εδώ είναι οργανωμένοι φουλ! Φωτογραφίες από Ρωσία δεν βάζω καθότι όπως είπα δεν πήγα και πουθενά, εκτός από το μουσείο του Hermitage και αυτές που τράβηξα είναι αρκετά προσωπικές Αυτά! Το συμπέρασμα που έβγαλα και το μοιράζομαι μαζί σας είναι αυτό που λέει η υπογραφή μου. Live fast and die young. Το όλο ταξίδι δεν ήταν προγραμματισμένο και ο λόγος που ξεκίνησε θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως τρέλα, όμως αυτό που μετράει πλέον για μένα και το μάθημα που πήρα είναι πως δεν χρειάζονται ενδυασμοί για να κάνουμε αυτό που λέει η καρδιά και το μυαλό μας! Απλά το κάνουμε (εφόσον μπορούμε)... Είναι χίλιες φορές καλύτερο να μετανοιώνεις για κάτι που κάνεις, παρά να μένεις με την απορία αν έπραξες σωστά που δεν δοκίμασες! Έλπίζω να έγινα σαφής ΥΓ: Ξέρω πως σας έλλειψα, οπότε τώρα μπορείτε να οργανώσεται και μία γιορτή για την επιστροφή μου Link to comment Share on other sites More sharing options...
diskus fan 20 Απριλίου 2009 #35 Share 20 Απριλίου 2009 Οχι,Οχι κατσε εκει, αντεχουμε μερικα χρονια ακομα χωρις εσενα!!!!! Νικολα καλα να περασεις και να προσεχεις εκει .......στην ξενιτεια.- Link to comment Share on other sites More sharing options...
stormtrooper 20 Απριλίου 2009 Author #36 Share 20 Απριλίου 2009 Οχι,Οχι κατσε εκει, αντεχουμε μερικα χρονια ακομα χωρις εσενα!!!!! Νικολα καλα να περασεις και να προσεχεις εκει .......στην ξενιτεια.- Τώρα πάει... Γύρισα Αν δεν ήταν θέμα βίζας, άνετα καθόμουν άλλη μία εβδομάδα με άδεια από τη σημαία! Link to comment Share on other sites More sharing options...
sarevock 20 Απριλίου 2009 #37 Share 20 Απριλίου 2009 και αυτές που τράβηξα είναι αρκετά προσωπικές Κριμα.... αυτες περιμενα! Link to comment Share on other sites More sharing options...
diskus fan 20 Απριλίου 2009 #38 Share 20 Απριλίου 2009 ΟΧΙ ρε γαμ@$% !!!!!! Γυρισες; Την βαψαμε.- Link to comment Share on other sites More sharing options...
stormtrooper 20 Απριλίου 2009 Author #39 Share 20 Απριλίου 2009 Κριμα.... αυτες περιμενα! Θα σου δώσω link, θα μπεις στο αντίστοιχο site, θα πλερώσεις με την πιστωτική σου και θα δεις ότι θες Link to comment Share on other sites More sharing options...
GIN 21 Απριλίου 2009 #40 Share 21 Απριλίου 2009 Βρε βρε καλος το παλικαρι Απ οτι καταλαβα καλας περασες γιατι ξεναρθες δεν μας λυπασε καθολου Link to comment Share on other sites More sharing options...
stormtrooper 21 Απριλίου 2009 Author #41 Share 21 Απριλίου 2009 Βρε βρε καλος το παλικαρι Απ οτι καταλαβα καλας περασες γιατι ξεναρθες δεν μας λυπασε καθολου Κι εγώ χάρηκα που σας ξαναβρήκα Link to comment Share on other sites More sharing options...
tags 22 Απριλίου 2009 #42 Share 22 Απριλίου 2009 Κύριε Νίκο Με μεγάλη χαρά σας καλωσορίζουμε και πάλι στην οικογένεια του ΑΖ. Πραγματικά μας λείψατε. Ελπίζουμε τώρα που γυρίσατε ανανεωμένος να μας δίνετε και πάλι τις συμβουλές σας και τις οδηγίες σας. BACK Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή κάντε είσοδο για να σχολιάσετε
Πρέπει να είστε μέλος για να προσθέσετε ένα σχόλιο
Δημιουργία λογαριασμού
Δημιουργήστε ένα νέο λογαριασμό. Είναι εύκολο!
Δημιουργία λογαριασμούΣύνδεθείτε
Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.
Είσοδος