Carinotetraodon travancoricus

[Aquazone Team]

Carinotetraodon travancoricus (Hora and Nair, 1941)

Ένας ακόμα πυγμαίος και η επιτυχημένη αναπαραγωγή του στην Ελλάδα….

του Θανάση Μπαλάσκα

Στις περισσότερες οικογένειες ψαριών υπάρχει και μια κατηγορία μικρόσωμων αντιπροσώπων(dwarf fish). Δεν θα μπορούσε να είναι εξαίρεση η οικογένεια των

Puffer fish. Τα dwarf puffer(Carinotetraodon travancoricus) είναι ο πιο μικρόσωμος

αντιπρόσωπος της οικογένειας των puffer γλυκού νερού με μέγεθος που δεν ξεπερνάει τα 2,5 cm. Απαντάται σε διάφορα ποτάμια στην Ινδία. Υπάρχει μια σύγχυση το τελευταίο διάστημα σχετικά με τον διαχωρισμό 2 παραλλαγών των dwarf puffer. To Carinotetraodon travancoricus (Hora and Nair, 1941) και Carinotetraodon imitator. Και τα δύο είδη είναι σχεδόν πανομοιότυπα και φτάνουν στο ίδιο τελικό μέγεθος με τον γενετικό διμορφισμό να είναι εξίσου ίδιος. Η μόνη διαφορά είναι στα μαύρα στίγματα στο σώμα τους που στο Carinotetraodon imitator είναι ελαφρά πιο μικρά και αχνά.

Τα dwarf puffer αν και μικρόσωμα ψάρια είναι αρκετά εδαφικά ιδιαίτερα τα αρσενικά του είδους και αν ο χώρος κράτησης τους είναι αρκετά μικρός και έχουμε παραπάνω από δυο αρσενικά τότε μέσα από τους συνεχείς καυγάδες ιεραρχίας που σίγουρα θα έχουνε μπορεί να προκύψει μέχρι και κάποιο θύμα. Ο γενικός κανόνας λίτρων ανά ψάρι που ισχύει συγκεκριμένα για τα dwarf puffer είναι 12 λίτρα για κάθε ενήλικο ψάρι και πρέπει να τηρείται ευλαβικά για την αποφυγή του παραπάνω προβλήματος. Τα dwarf puffer είναι από τα ψάρια που θα νιώσουν πολύ άνετα σε ένα πυκνοφυτεμένο ενυδρείο με αρκετές κρυψώνες και σημεία για να χαράζουν τα αρσενικά τις ζώνες κυριαρχίας τους. Η συμπεριφορά των αρσενικών απέναντι στα θηλυκά ακόμα και κατά την περίοδο αναπαραγωγής είναι αρκετά επιτακτική και βίαια

αλλά για αυτό θα αναφερθώ παρακάτω μιας και έχω την τύχη να πραγματοποιήσω επιτυχημένη αναπαραγωγή του είδους και κατά πάσα πιθανότητα την πρώτη στην Ελλάδα. Τα dwarf puffer μιας και ανήκουν σε μια οικογένεια που στην πλειοψηφία τους είναι επιθετικά ψάρια δεν παραλείπουν να έχουν την κακή συνήθεια να τσιμπολογούν τις ουρές άλλων ψαριών ειδικά τον πιο αργών και μακρύπτερων όπως για παράδειγμα τα bettas splender. Επιτυχημένος συνδυασμός με αλλά ψάρια είναι οι οτοκικλοι (otocinclus affinis) και αρκετά είδη μικρόσωμων γρήγορων tetra όπως τα neon tetra. Διατροφικά ισχύει ότι και στα περισσότερα puffer τα κόκκινα σκουλήκια ή artemia Salina, τα σκουλήκια grindals και μικρόσωμα σαλιγκάρια είναι τροφές που θα τιμήσουν δεόντως ιδιαίτερα τα κόκκινα σκουλήκια. Ο χρόνος ζωής τους σαν μικρόσωμο είδος ψαριού δεν θα μπορούσε να είναι πολύ μεγάλος και από έγκυρες πληροφορίες τα maximum είναι τα 5 έτη. Η σύνθεση του νερού που χρειάζονται και συναντάται στους ποταμούς όπου ζουν είναι αρκετά μαλακό νερό με σκληρότητα KH 6-8 και ph 6,8 με 7. Παίζει αρκετά σημαντικό ρόλο στην υγεία των ψαριών και αν φυσικά θέλουμε κάποια επιτυχημένη αναπαραγωγή θα πρέπει το νερό να κυμαίνεται σε αυτά τα επίπεδα…

Αναπαραγωγή

Όπως έγραψα και παραπάνω είμαι στην ευχάριστη θέση να έχω πραγματοποιήσει σε ένα από τα ενυδρεία μου επιτυχημένη αναπαραγωγή των dwarf puffer (Carinotetraodon travancoricus), αλλά ας ξεκινήσουμε από τον γενετικό διμορφισμό του αρσενικού από το θηλυκό. Τα αρσενικά ψάρια κατά την περίοδο ωριμότητας είναι αρκετά πιο έντονο το κίτρινο χρώμα στην κοιλία τους με μια μαύρη γραμμή που γίνεται πιο έντονη κατά την περίοδο αναπαραγωγής που αρχίζει από το τέλος της κάτω γνάθου του ψαριού και φτάνει μέχρι την αρχή του ούριου πτερυγίου. Επίσης είναι σημαντικά πιο αδύνατα από τα θηλυκά του είδους αλλά τα παραπάνω είναι το ξεκάθαρο σημάδι διαχωρισμού. Τα θηλυκά από την πλευρά τους κατά την περίοδο ωριμότητας αρχίζουν να προηγούνται αισθητά στο μέγεθος από τα αρσενικά και η κοιλιά του έχει ένα κατάλευκο χρωματισμό καθ' όλο το χρόνο ζωής του ψαριού.

Χάρη στον γενετικό διμορφισμό και του ότι μιλάμε για ψάρια καθαρά γλυκού νερού, μπορούμε να αντιγράψουμε πιστά τις συνθήκες διαβίωσης και την ποιότητα του νερού όπου ζουν τα περισσότερα από τα puffer του γένους carinotetraodon και έτσι αναπαράγονται την τελευταία δεκαετία όλο και περισσότερο από χομπίστες ανά την υφήλιο.

Έχοντας αγοράσει τα πρώτα μου dwarf puffer το 2003 και καθώς ήταν αρκετά μικρά(δεν είχαν εμφανή σημάδια διμορφισμού), αναγκαστικά αγόρασα 6 ψάρια με την ελπίδα να έχω σίγουρα ένα ζευγάρι κάτι που θα μάθαινα μετά από 2-3 μήνες. Τα τοποθέτησα σε ένα ενυδρείο 70 λίτρων αρκετά φυτεμένο με κάποιους οτόκικλους.

Πραγματικά μετά από 3 μήνες έκαναν εμφάνιση τα σημάδια διμορφισμού και ήμουν σίγουρος ότι είχα 2 αρσενικά και 4 θηλυκά. Λόγω εργασιακού φόρτου εκείνη την περίοδο δεν ήμουν σε θέση να πάρω πολύ ζεστά το θέμα αναπαραγωγής έχοντας στο μυαλό μου να χωρίσω ένα ζευγάρι σε ένα μικρότερο ενυδρείο πολύ αργότερα χρονικά.

Πραγματικά τα ψάρια έχοντας τα σχεδόν 2 χρόνια είχαν πια γίνει ενήλικα ψάρια και τα δυο αρσενικά είχαν μοιράσει το ενυδρείο στα δυο κάτι που θυμίζει αρκετά συμπεριφορά από αρσενικές αφρικάνες. Πριν από κανένα εξάμηνο και καθώς παρατηρούσα το ενυδρείο είδα το ένα αρσενικό με συμπεριφορά που όσοι γνωρίζουν τον τρόπο ζευγαρώματος είναι πανομοιότυπη, δηλαδή το αρσενικό να τραβάει το θηλυκό μέσα σε μια αρκετά μεγάλη συστάδα java. Ακόμη και τότε δεν έδωσα αρκετή σημασία μιας και λόγω του πλήθους των ψαριών 6 dwarf puffer + 5 otocinclus affinis δεν φανταζόμουνα ότι μπορούσε να κρατηθεί γέννα και ο γόνος να επιβιώσει. Έχοντας ξεχάσει το συμβάν 3 μηνες αργότερα σε υποχρεωτική μετακόμιση του ενυδρείου σε άλλο σπίτι προσεκτικά, βρισκόμουν στην διαδικασία μαζέματος των ψαριών και φυτών ένα προς ένα και εκεί ένιωσα μια απέραντη χαρά μιας και αντί να μαζέψω 6 dwarf puffers μάζεψα μαζί τους και 3 ακόμα σημαντικά μικρότερα αλλά σε στάδιο αρχικής ωριμότητας. Δεν ξέρω εάν βοήθησε τόσο το ζευγάρι μιας και κάνουν περίπου στα 200 με 300 αυγά ή η μεγάλη ποσότητα java moss στο ενυδρείο που ήταν πηγή infusoria και έτσι μπορούσαν να τραφούν στο κρίσιμο αρχικό στάδιο ή απλά μιλάμε για 3 πραγματικούς νικητές στην ζωή. Ότι και να είχε συμβεί μετά από αυτήν την χαρά δεν μπορούσα να καθυστερήσω άλλο και αμέσως έστησα ένα 15λιτρο ενυδρείο και έβαλα μέσα το πιο ζεστό ζευγάρι από τα δύο. Πραγματικά μετά από 2-3 μέρες ο αρσενικός ξεκίνησε τον χορό αναπαραγωγής, αλλά καλό είναι να σας τον περιγράψω λίγο. Το αρσενικό έχοντας τα πιο έντονα χρώματα που μπορεί να πάρει έντονο κίτρινο χρώμα στο σώμα του και μια κατάμαυρη γραμμή στην κοιλιά αρχίζει να ακολουθεί συνεχώς την θηλύκια και προβάλλεται έντονα με τα μικρόσωμα πτερύγια του. Όταν το θηλυκό από την πλευρά του δείξει έτοιμο ο αρσενικός βιαία την οδηγεί στο μέρος που έχει από πριν επιλέξει και αρχίζει η εναπόθεση των αυγών και το ράντισμα του με το σπέρμα του αρσενικού από εκεί και μετά το θηλυκό το διώχνει εξίσου βιαία ο αρσενικός και είναι καλό να απομακρύνεται από το ενυδρείο γιατί με την παραμονή του μπορεί να στοιχίσει και στη ζωή του. Ο αρσενικός μετά προσέχει και αερίζει τα αυγά για τέσσερις με πέντε μέρες μέχρι την εκκόλαψη τους. Η θερμοκρασία πρέπει να κυμαίνεται στους 26 βαθμούς κελσίου. Δυστυχώς μιας και μιλάμε για ένα πολύ μικρόσωμο ψάρι 2-2,5 cm τα αυγά του δεν φαίνονται εύκολα με γυμνό μάτι και είναι απίστευτα δύσκολο να τραβηχτούν με φωτογραφία. Μια σημαντική σημείωση είναι ότι βάσει του dna των ψαριών το μοναδικό μέρος που θα προτείνει ο αρσενικός στην θηλυκιά είναι συστάδες από java moss, η οποία επικρατεί και στον βιότοπο τους. Έχουν γίνει πολλές προσπάθειες με διαφορετικό περιβάλλον αλλά καμμία δεν στέφθηκε με επιτυχία.

Για να κλείσουμε αν θέλετε ένα μικρόσωμο είδος ψαριού με τα χαριτωμένα στοιχεία που χαρακτηρίζουν την οικογένεια των puffer fish τα dwarf puffer(Carinotetraodon travancoricus) σίγουρα θα σας ανταμείψουν με την μοναδική συμπεριφορά τους. Ένα ακόμα σημαντικά θετικό είναι ότι είναι ιδανικοί κάτοικοι για μικρά ενυδρεία 30-40 λίτρων.

Αν και ανήκουν στην οικογένεια των puffer, είναι αρκετά πιο ήπια στη συμπεριφορά από πλευράς επιθετικότητας και αυτό τα καθιστά αρκετά καλούς συγκατοίκους με κάποιες κατηγορίες ψαριών…