ΚΑΡΑΝΤΙΝΑ ΣΤΟ ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΟ

[apogeorge]

ΠΑΡΑ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΕΧΩ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΟ, ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΜΑΘΩ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΕΠΑΡΚΗΣ ΜΙΑ ΚΑΡΑΝΤΙΝΑ 20 ΗΜΕΡΩΝ ΓΙΑ ΤΟ CRYPTOCARION (ΙΚ), ΜΕ ΠΥΚΝΟΤΗΤΑ ΝΕΡΟΥ 1005. ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΧΑΛΚΟΣ; Η ΧΑΜΗΛΗ ΑΥΤΗ ΠΥΚΝΟΤΗΤΑ ΔΙΑΛΥΕΙ ΤΑ ΠΑΡΑΣΙΤΑ ΑΜΕΣΑ, ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΦΑΣΗ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΠΑΝΩ Η ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΨΑΡΙ, ΟΠΟΤΕ ΔΡΑ ΓΡΗΓΟΡΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΑΛΛΟ; ΕΠΙΣΗΜΑΙΝΩ ΟΤΙ ΤΑ ΨΑΡΙΑ ΜΕ ΛΙΓΗ ΠΡΟΣΟΧΗ, ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕ ΤΟΣΟ ΧΑΜΗΛΗ ΠΥΚΝΟΤΗΤΑ ΝΕΡΟΥ.

ΕΠΙΣΗΣ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΕΝΑΝ ΤΡΟΠΟ ΑΜΕΣΗΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΤΗΣ ΑΛΓΗΣ-ΜΑΛΛΙ (ΜΑΛΛΟΥΠΑΣ).

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ!!!

[ΨΑΛΤΗΣ ΝΙΚΟΣ]

Αγαπητέ apogeorge,

θεωρώ πως είναι υπερβολικό το χρονικό διάστημα των 20 ημερών παραμονής, ενός θαλάσσιου οργανισμού, σε σχεδόν γλυκό νερό. Είσαι σίγουρος πως θα αντέξει? Το έχεις ξανακάνει?

Θεωρητικά, μπάνια μερικών λεπτών, σε αυτές τις συνθήκες, είναι αρκετά για να εξολοθρεύσουν τα παράσιτα.

Ο χαλκός μπορεί να χρησιμοποιηθεί, σε οποιαδήποτε αλατότητα, αλλά θα πρέπει να γνωρίζεις της αντοχές κάθε ψαριού στο χαλκό, ώστε να καθορίσεις την ποσότητα και το χρόνο παραμονής.

Έχεις αναζητήσει τους λόγους, για τους οποίους αναπτύσσεται το cryptocaryon στο σύστημά σου?

Είναι καιρός, που υπάρχει το πρόβλημα?

Μπορείς να μας κάνεις μια περιγραφή του συστήματός σου? Παράμετροι νερού? Αμμωνιακά παράγωγα? Συνθήκες διαβίωσης?......

Η τριχοειδής άλγη δεν αντιμετωπίζεται άμεσα, παρά μόνο αν την απομακρύνεις με το χέρι. Για να βοηθήσεις στην εξαφάνισή της, θα πρέπει να έχεις υπ’ όψιν σου τα παρακάτω:

- βελτίωση της χημικής φίλτρανσης, χρησιμοποιώντας τις σωστές ποσότητες αντι-φως και άνθρακα, τις οποίες θα πρέπει να τις αντικαθιστάς, όποτε κρίνεται απαραίτητο.

- σωστή ποσότητα τροφής, για τους οργανισμούς

- σωστή οξυγόνωση του νερού, με καλή κυκλοφορία και ανατάραξη της επιφάνειας

- έλεγχος των επιπέδων των νιτρικών αλάτων

- συχνές αλλαγές νερού

- παρουσία αλγοβόρων οργανισμών

και ίσως άλλα, που μου διαφεύγουν αυτή τη στιγμή. Αν όλα αυτά τα διατηρείς σχολαστικά, τότε θα πρέπει να κάνεις υπομονή, ώστε το σύστημά σου να ισορροπήσει και τότε η ενοχλητική άλγη θα εξαφανιστεί.

Περιμένω με πολύ ενδιαφέρον, την παρουσίαση του μεσογειακού σου συστήματος.

Καλή συνέχεια

[apogeorge]

Αγαπητέ apogeorge,

θεωρώ πως είναι υπερβολικό το χρονικό διάστημα των 20 ημερών παραμονής, ενός θαλάσσιου οργανισμού, σε σχεδόν γλυκό νερό. Είσαι σίγουρος πως θα αντέξει? Το έχεις ξανακάνει?

Θεωρητικά, μπάνια μερικών λεπτών, σε αυτές τις συνθήκες, είναι αρκετά για να εξολοθρεύσουν τα παράσιτα.

Ο χαλκός μπορεί να χρησιμοποιηθεί, σε οποιαδήποτε αλατότητα, αλλά θα πρέπει να γνωρίζεις της αντοχές κάθε ψαριού στο χαλκό, ώστε να καθορίσεις την ποσότητα και το χρόνο παραμονής.

Έχεις αναζητήσει τους λόγους, για τους οποίους αναπτύσσεται το cryptocaryon στο σύστημά σου?

Είναι καιρός, που υπάρχει το πρόβλημα?

Μπορείς να μας κάνεις μια περιγραφή του συστήματός σου? Παράμετροι νερού? Αμμωνιακά παράγωγα? Συνθήκες διαβίωσης?......

Η τριχοειδής άλγη δεν αντιμετωπίζεται άμεσα, παρά μόνο αν την απομακρύνεις με το χέρι. Για να βοηθήσεις στην εξαφάνισή της, θα πρέπει να έχεις υπ’ όψιν σου τα παρακάτω:

- βελτίωση της χημικής φίλτρανσης, χρησιμοποιώντας τις σωστές ποσότητες αντι-φως και άνθρακα, τις οποίες θα πρέπει να τις αντικαθιστάς, όποτε κρίνεται απαραίτητο.

- σωστή ποσότητα τροφής, για τους οργανισμούς

- σωστή οξυγόνωση του νερού, με καλή κυκλοφορία και ανατάραξη της επιφάνειας

- έλεγχος των επιπέδων των νιτρικών αλάτων

- συχνές αλλαγές νερού

- παρουσία αλγοβόρων οργανισμών

και ίσως άλλα, που μου διαφεύγουν αυτή τη στιγμή. Αν όλα αυτά τα διατηρείς σχολαστικά, τότε θα πρέπει να κάνεις υπομονή, ώστε το σύστημά σου να ισορροπήσει και τότε η ενοχλητική άλγη θα εξαφανιστεί.

Περιμένω με πολύ ενδιαφέρον, την παρουσίαση του μεσογειακού σου συστήματος.

Καλή συνέχεια

Νίκο μου, εδώ και αρκετά χρόνια, παλεύω, μαζί και με κάποιους φίλους, για να στήσουμε κάποια όμορφα μεσογειακά ενυδρεία. Στην αρχή είχα διάφορες ατυχίες: Διακοπές ρεύματος καλοκαιριάτικα, έλλειψη γνώσης για την ανάγκη ψυκτικού το καλοκαίρι, λανθασμένες δόσεις αντιβιοτικών για βακτηριακές ασθένειες, ράγισμα ενυδρείου, ατυχήματα στην μεταφορά... Τα αποτελέσματα ήταν καταστροφικά. Όταν επιτέλους μάθαμε τα βασικά, διαπιστώσαμε το πρόβλημα του Ικ ή και του Οουντίνιουμ. Είμασταν πάλι σε απόγνωση. Τα φάρμακα για reef αποτυχημένα, ο χαλκός καταστροφή, αν και έσωζε τα ψάρια... Τουλάχιστον έσωσα όλο αυτό το διάστημα χιλιάδες αχρηστα για τους ψαράδες ζωντανά ψάρια από τους σκουπιδοντενεκέδες, διότι όσα δεν χρησιμεύουν για την αγορά, συχνά καταλήγουν εκεί!!! Τα παίρνω λοιπόν και τα πετάω πίσω στο νερό και κρατάω και αν βρω κάτι ενδιαφέρον για το ενυδρείο. Έτσι τουλάχιστον αισθάνομαι κάπως καλύτερα για τα ψαράκια που έχουν χαθεί...

Το εκπληκτικό και τραγικό συγχρόνως, είναι ότι βρίσκουμε, από βουτιές, δίχτυα, τράτες, εκπληκτικά πράγματα και είναι αυτή η μαγεία της εξερεύνησης που σε σαγηνεύει ακόμη περισσότερο. Αν σου πω τι έχουν δει τα μάτια μου στην Μεσόγειο, το σύνολο, δεν διαφέρει και πολύ απο το τροπικό!

Για εμένα, μετά από παταγώδεις αποτυχίες και ατυχίες το πρόβλημα είναι αυτο το μικρό τέρας. Δοκιμάζοντας τα πάντα κατέληξα φυσικά στην απαραίτητη καραντίνα. Πρίν 3-4 χρόνια περίπου, έμαθα για την υποαλατότητα από το internet. Σε ορισμένες ιστοσελίδες συνιστούν 1008. Διαπίστωσα ότι το μικρό κάθαρμα εξασθενεί σε αυτή την πυκνότητα, αλλά δεν εξαλείφεται και πλήρως. Τα ψάρια δεν έχουν κανένα πρόβλήμα, με την προυπόθεση ότι προσέχεις και τα βάζεις σταδιακά. Έχω επί έναν μήνα ένα holocentrum rubrum (λεσσεψιανό), ένα bleny μεσογειακό, ένα apogon μεσογειακό και κάτι wrasses, σε τέτοια πυκνότητα και είναι μία χαρά! Δυστυχώς η καραντίνα μου ήταν-από λάθος μου- για αρκετό διάστημα στους 20c. Η απορία μου είναι: Τα παράσιτα αυτά, καταστρέφονται γρήγορα σε τέτοιες πυκνότητες και θερμοκρασίες, σε όποια μορφή και αν βρίσκονται (και ως αυγά); Επίσης, ένας μήνας άδειο ενυδρείο στους 20c και άλλες 20 ημέρες στους 25c, αρκούν για να καθαρίσει από τα παράσιτα (ικ ή οοντίνιουμ);

Θα ήθελα επίσης να σου πω ότι αυτή την στιγμή το ενυδρείο μου (500 λίτρα), δεν είναι στην καλύτερή του κατάσταση, μετά από όσα έχω τραβήξει: Επιφυλάσσομαι όμως να δείτε εκπληκτικά πράγματα, αν πάνε πλέον όλα καλά! Σε ευχαριστώ για τις λύσεις κατά της... μαλλούπας! Για το ΙΚ ή το ΟΟΝΤΙΝΙΟΥΜ, θα σου πω ακόμη ότι θεωρώ πλέον μόνη λύση την καραντίνα. Όσο καλές συνθήκες και να έχεις...

Συγχαρητήρια για το site! Είστε μοναδικοί!!!

[apogeorge]

Νίκο μου, εδώ και αρκετά χρόνια, παλεύω, μαζί και με κάποιους φίλους, για να στήσουμε κάποια όμορφα μεσογειακά ενυδρεία. Στην αρχή είχα διάφορες ατυχίες: Διακοπές ρεύματος καλοκαιριάτικα, έλλειψη γνώσης για την ανάγκη ψυκτικού το καλοκαίρι, λανθασμένες δόσεις αντιβιοτικών για βακτηριακές ασθένειες, ράγισμα ενυδρείου, ατυχήματα στην μεταφορά... Τα αποτελέσματα ήταν καταστροφικά. Όταν επιτέλους μάθαμε τα βασικά, διαπιστώσαμε το πρόβλημα του Ικ ή και του Οουντίνιουμ. Είμασταν πάλι σε απόγνωση. Τα φάρμακα για reef αποτυχημένα, ο χαλκός καταστροφή, αν και έσωζε τα ψάρια... Τουλάχιστον έσωσα όλο αυτό το διάστημα χιλιάδες αχρηστα για τους ψαράδες ζωντανά ψάρια από τους σκουπιδοντενεκέδες, διότι όσα δεν χρησιμεύουν για την αγορά, συχνά καταλήγουν εκεί!!! Τα παίρνω λοιπόν και τα πετάω πίσω στο νερό και κρατάω και αν βρω κάτι ενδιαφέρον για το ενυδρείο. Έτσι τουλάχιστον αισθάνομαι κάπως καλύτερα για τα ψαράκια που έχουν χαθεί...

Το εκπληκτικό και τραγικό συγχρόνως, είναι ότι βρίσκουμε, από βουτιές, δίχτυα, τράτες, εκπληκτικά πράγματα και είναι αυτή η μαγεία της εξερεύνησης που σε σαγηνεύει ακόμη περισσότερο. Αν σου πω τι έχουν δει τα μάτια μου στην Μεσόγειο, το σύνολο, δεν διαφέρει και πολύ απο το τροπικό!

Για εμένα, μετά από παταγώδεις αποτυχίες και ατυχίες το πρόβλημα είναι αυτο το μικρό τέρας. Δοκιμάζοντας τα πάντα κατέληξα φυσικά στην απαραίτητη καραντίνα. Πρίν 3-4 χρόνια περίπου, έμαθα για την υποαλατότητα από το internet. Σε ορισμένες ιστοσελίδες συνιστούν 1008. Διαπίστωσα ότι το μικρό κάθαρμα εξασθενεί σε αυτή την πυκνότητα, αλλά δεν εξαλείφεται και πλήρως. Τα ψάρια δεν έχουν κανένα πρόβλήμα, με την προυπόθεση ότι προσέχεις και τα βάζεις σταδιακά. Έχω επί έναν μήνα ένα holocentrum rubrum (λεσσεψιανό), ένα bleny μεσογειακό, ένα apogon μεσογειακό και κάτι wrasses, σε τέτοια πυκνότητα και είναι μία χαρά! Δυστυχώς η καραντίνα μου ήταν-από λάθος μου- για αρκετό διάστημα στους 20c. Η απορία μου είναι: Τα παράσιτα αυτά, καταστρέφονται γρήγορα σε τέτοιες πυκνότητες και θερμοκρασίες, σε όποια μορφή και αν βρίσκονται (και ως αυγά); Επίσης, ένας μήνας άδειο ενυδρείο στους 20c και άλλες 20 ημέρες στους 25c, αρκούν για να καθαρίσει από τα παράσιτα (ικ ή οοντίνιουμ);

Θα ήθελα επίσης να σου πω ότι αυτή την στιγμή το ενυδρείο μου (500 λίτρα), δεν είναι στην καλύτερή του κατάσταση, μετά από όσα έχω τραβήξει: Επιφυλάσσομαι όμως να δείτε εκπληκτικά πράγματα, αν πάνε πλέον όλα καλά! Σε ευχαριστώ για τις λύσεις κατά της... μαλλούπας! Για το ΙΚ ή το ΟΟΝΤΙΝΙΟΥΜ, θα σου πω ακόμη ότι θεωρώ πλέον μόνη λύση την καραντίνα. Όσο καλές συνθήκες και να έχεις...

Συγχαρητήρια για το site! Είστε μοναδικοί!!!

ΥΓ: Πολλά άρθρα για τις εξερευνήσεις μου στην μεσόγειο (10 φορές έχω πάει Καστελόριζο για να βρω σπάνια ψάρια, 4 φορές Τουρκία, 1 Γαύδο, 3 Σύμη, 2 Χάλκη, 12 Ρόδο κλπ), μπορείτε να τα διαβάσετε στο περιοδικό THALASSA, στο οποίο γράφω συχνά για όλα αυτά!

[ΨΑΛΤΗΣ ΝΙΚΟΣ]

Αγαπητέ Φίλε (δεν γνωρίζω το όνομά σου), κατ’ αρχήν οφείλω να σε συγχαρώ για τις Μεσογειακές σου προσπάθειες και για την αναγνώριση αυτού του μαγευτικού κόσμου και εύχομαι να μην τις εγκαταλείψεις ποτέ.

Η υποαλατότητα, όπως αναφέρεις, αποτελεί τον καλύτερο φυσικό τρόπο εξόντωσης όλων των παρασίτων. Αυτό όμως που δεν γνωρίζω, είναι τι επιπτώσεις θα έχουν οι τιμές αυτές, που χρησιμοποιείς, στα ίδια τα ψάρια. Όταν χρησιμοποιούμε αυτές τις χαμηλές τιμές αλατότητας, θα πρέπει να γνωρίζουμε, ταυτόχρονα και τις αντοχές των ψαριών. Απ’ όσο γνωρίζω, η παραμονή ενός ψαριού σε αλατότητα 1019, περισσότερο από ένα μήνα, προκαλεί βλάβες στην υγεία του ψαριού και συγκεκριμένα στα σπλάχνα του, οι οποίες είναι μη αναστρέψιμες και οι οποίες θα καθορίσουν την μετέπειτα ζωή του.

Προβληματίζομαι λοιπόν, ποιος θα είναι ο ασφαλής χρόνος παραμονής ενός ψαριού σε τιμές αλατότητας 1008 ή 1005 (?)

Για παράδειγμα ένα ψάρι, μπορεί να παραμείνει με ασφάλεια για 5 περίπου λεπτά σε αλατότητα 1000, δηλαδή γλυκό νερό, ώστε να απαλλαγεί πλήρως από τα εξωπαράσιτα. Ο χρόνος αυτός είναι σχετικός και διαφέρει από ψάρι σε ψάρι. Με τα ενδοπαράσιτα όμως, δεν ισχύει το ίδιο, αλλά αυτά δεν μας ενδιαφέρουν και τόσο, αφού συνήθως είμαστε ανίσχυροι να τα αντιμετωπίσουμε με φυσικές μεθόδους.

Θέλω να καταλήξω λοιπόν, ότι η υποαλατότητα, είναι σαφώς ένα όπλο αντιμετώπισης των παρασίτων αρκεί να γνωρίζουμε να την χειριζόμαστε ασφαλώς.

Τώρα σχετικά με το cryptocaryon όπως και άλλα παράσιτα, θέλω να σου αναφέρω, πως δεν μπορούμε ποτέ να απαλλαγούμε από αυτά, αφού αποτελούν μέρος της όλης ζωικής αλυσίδας ενός φυσικού συστήματος. Δεν είναι δυνατόν να υπάρξει ένα σύστημα απαλλαγμένο από αυτούς τους οργανισμούς, εκτός αν έχει γίνει πλήρης αντισηψία, πράγμα το οποίο δεν είναι συμβατό με τη ζωή των μεγάλων οργανισμών.

Έτσι, λοιπόν, είμαστε αναγκασμένοι να αποδεχτούμε την παρουσία τους αλλά ταυτόχρονα να φροντίζουμε να διατηρούμε τους πληθυσμούς τους σε ισορροπία, δημιουργώντας ένα, όσο το δυνατόν, ιδανικότερο περιβάλλον στα ψάρια μας ώστε να αναπτύξουν μια ισχυρή αυτοάμυνα ενάντια στις προσβολές από τέτοιου είδους φυσικούς εχθρούς. Όπως συμβαίνει, δηλαδή και στη φύση, όπου όλα μαζί συνυπάρχουν αρμονικά.

Προσφέροντας ένα περιβάλλον στα ψάρια μας, το οποίο λειτουργεί με τους κανόνες της φύσης, εξομοιώνοντας όσο μπορούμε καλύτερα το φυσικό μηχανισμό λειτουργίας, θα έχουμε τα καλύτερα προσδοκώμενα αποτελέσματα. Αντίθετα η πρόσκαιρη απαλλαγή του ψαριού, από τα παράσιτα, κατά την παραμονή του σε συνθήκες καραντίνας, δεν θα εξασφαλίσει, σε καμία περίπτωση, την επαναπροσβολή του, όταν θα βρεθεί σε κακές περιβαλλοντικές συνθήκες.

Συμπερασματικά, λοιπόν, καταλήγω, ότι πολύ καλά κάνεις και διατηρείς τα νεοφερμένα ψάρια σου σε καραντίνα, με συνθήκες υποαλατότητας, αλλά έχω επιφύλαξη για το χρόνο παραμονής τους και τη σωστή τιμή αλατότητας.

Από εκεί και πέρα θα σου συνιστούσα να βελτιώσεις τις συνθήκες και γενικώς τις παραμέτρους νερού, του κυρίως ενυδρείου σου, προσφέροντας στους φιλοξενούμενους οργανισμούς, ένα όσο το δυνατό φυσικό περιβάλλον, με το σωστό βαθμό βιοφόρτισης, τη σωστή συμβατότητα, αποδεκτή θερμοκρασία και τις μεταβολές της, σωστός φωτισμός, σωστή διατροφή, ύπαρξη κρυψώνων…κλπ, αλλά και τις σωστές παραμέτρους νερού όπως, σωστή οξυγόνωση, μηδενικές τιμές αμμωνιακών παραγώγων και φωσφορικών αλάτων, ελαχιστοποίηση οργανικών αποβλήτων, σωστές τιμές ΡΗ….κλπ

Όλα τα παραπάνω, πιθανά και άλλα που δεν μου έρχονται στη σκέψη αυτή τη στιγμή, θα δημιουργήσουν ένα σωστό περιβάλλον στα ψάρια, τα οποία θα αισθάνονται ευτυχισμένα, με αποτέλεσμα να μην χάνουν την προστατευτική βλέννα τους, που αποτελεί το μοναδικό αμυντικό όπλο, απέναντι στα παράσιτα που αναφέρεις. Και φυσικά θα αναπτύξουν την απαραίτητη ευρωστία και υγεία, που θα τους εξασφαλίσει την απαιτούμενη φυσική αντοχή σε οποιεσδήποτε λοιμώξεις, βακτηριακές ή μη.

Σου εύχομαι καλή επιτυχία στις προσπάθειές σου και περιμένω με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τις ανακοινώσεις των αποτελεσμάτων σου.

Καλή συνέχεια

Υ.Γ. υπάρχει κάποιο link για το περιοδικό THALASSA? Θεωρώ ότι τα άρθρα σου θα τύχουν εξαιρετικού ενδιαφέροντος από όλους μας.

[salTasos]

πολύ ενδιαφέρουσα κουβέντα ..

μπράβο φίλε apogeorge

πες μας αν θέλεις τι ψάρια έχεις δοκιμάσει να φιλοξενήσεις στα 500 λίτρα , είδος ,μέγεθος, και πως φιλτράρεις το νερο σου

[apogeorge]

πολύ ενδιαφέρουσα κουβέντα ..

μπράβο φίλε apogeorge

πες μας αν θέλεις τι ψάρια έχεις δοκιμάσει να φιλοξενήσεις στα 500 λίτρα , είδος ,μέγεθος, και πως φιλτράρεις το νερο σου

λοιπόν: Κατά καιρούς είχα: thalassoma pavo, coris julis, pteragogus pelicus (λεσεψ), xyrichtys novacula(θέλει λεπτή άμμο), callionymus filamentosus (λεσεψ-φανταστικό), callionymus pusillus (δύσκολο), stephanolepis diaspros (λεσεψ), balistes carolinensis, lagocephalus sceleratus (λεσεψ), holocentrum rubrum (λεσεψ), pempheris vanicolensis(λεσεψ-ένα δύσκολο ψάρι που ζει μόνο αν δεν το αγγίξεις με το χέρι σου!), symphodus melanocercus-ocellatus-mediterraneus-rostratus-bailloni, labrus bergylta-merula, scarus cretense, petroscirtes mitratus (λεσεψ), apogon nigripiminis(λεσεψ), καλόγριες, σηκιό, κλαούζο, πέρκα, χάνο, βαρελάκι, apogon iberbis, anthias anthias, γερμανό (λεσεψ-siganus rivulatus και luridus), upeneus pori (πολύ δύσκολο), lepadogaster sp., πλατύψαρο (lobotes surinamensis-ευαίσθητο στο ικ)διάφορες σαλιάρες, καπόνι (δύσκολο), χριστόψαρο (πολύ σπάνιο στα ρηχά και πολύ δύσκολο), διάφορες κόκκινες σκορπίνες (ορισμένα είδη είναι πολύ αρπακτικά, άλλα όχι), ιππόκαμπο (με πλήρη αποτυχία στην διατροφή), μικρό σαλάχι (το ίδιο), ΥΓ: Τα ψάρια τρομπέτα (macrorhamphosus scolopax) και κάπρος βγαίνουν μόνο σε ανεμότρατες και δεν έχω καταφέρει να τα φέρω στο ενυδρείο ζωντανά. Το είδος κορδέλλα (cepola rubescens)-ένα φανταστικό ροζ ψάρι σαν φίδι- βγαίνει με τράτες και δεν ζει (μια φορά το είδα στην άμμο της Βάρκιζας και δεν το έπιασα), το πιπόψαρο (λεσεψ-fistularia comersonii) είναι πολύ δύσκολο στην μεταφορά του, το πορτοκαλί μικρό ψάρι-φίδι (οικογένεια ophichtydae) βγαίνει με τράτες και είναι πολύ σπάνιο, μικρές πεσκαντρίτσες από τράτες είναι υπερβολικά δύσκολο να ζήσουν. Κατά καιρούς έχω ίσως συλλέξει και κάποια ακόμη που δεν θυμάμαι. Όμως κοντεύω να γίνω υδρόβιος ή τρατάρης και τα τελικά αποτελέσματα του ενυδρείου, μετά τα διάφορα ατυχήματα πενιχρά.

Τα μεγέθη των ψαριών πρέπει να είναι μικρά. Έχω ένα sump με κυκλοφορητή eheim 1060, scimmer tunze, υαλοβάμβακα-βιομπάλες και φυσικά ζωντανό βράχο στο κυρίως ενυδρείο. Ψυκτικό, μετά από άπειρες πατέντες έχω ένα teco (ελπίζω να λειτουργήσει ομαλά). Τώρα σε ένα "δωματιάκι" του sump δοκιμάζω denitrator με την λάσπη του εμπορίου (kent νομίζω). Συνολικά είμαι απογοητευμένος -κυρίως λόγω ΙΚ-και έχω σκεφτεί τελευταία να το γυρίσω μονο σε reef...

[ΨΑΛΤΗΣ ΝΙΚΟΣ]

Απ΄ ότι κατάλαβα, τα έχεις βάλει νε τους "θαθρομετανάστες"

Πολύ καλές οι επιλογές των ψαριών. Αρκετά από αυτά δεν γνώριζα ότι ανήκουν στους Λεσεψιανούς και κάποια, ότι υπάρχουν στην Ελλάδα.

Βέβαια υπάρχει ασυμβατότητα σε αρκετές από τις επιλογές σου.

Είμαι σίγουρος πως αν το οργανώσεις καλύτερα, με προσοχή στην επιλογή και τον αριθμό των ψαριών, προσθέτοντας και άλλους χρήσιμους οργανισμούς, θα μπορούσες να μετατρέψεις, το ενυδρείο σου, σε φυσικό κλειστό σύστημα με πολύ καλύτερα αποτελέσματα, ώστε να μην καταλήξεις στην "εύκολη" λύση του τροπικού υφάλου.

Κατά τη γνώμη μου, μεγαλύτερη αξία και περισσότερες συγκινήσεις από το χόμπι, θα έχεις όταν ο ίδιος συλλέγεις και αναζητάς τους οργανισμούς, που πρόκειται να φιλοξενήσεις.

Την ποικιλία των ψαριών, που ανέφερες, δεν είναι δυνατών να τη διατηρήσεις σε ένα μόνο ενυδρείο. Θα πρέπει να έχεις περισσότερα ή να οργανώσεις ένα στο οποίο θα φιλοξενήσεις τους οργανισμούς, που έχεις προεπιλέξει και κατόπιν θα αναζητήσεις.

Θα έλεγα να μην εγκαταλείψεις τις προσπάθειες και να ασχοληθείς περισσότερο με το φυσικό Μεσογειακό σύστημα, ώστε να μην καταφύγεις στην εύκολη "μασημένη" τροφή του τροπικού υφάλου. Οι προσπάθειές σου και η αναφορά των παρατηρήσεών σου, θα βοηθήσουν πολύ την κατηγορία αυτή του χόμπι μας, που όπως έχουμε αναφέρει και άλλες φορές, είναι αρκετά αδικημένη στη χώρα μας.

Καλή συνέχεια και περιμένω με ιδιαίτερο ενδιαφέρον την αναβάθμιση του συστήματός και τα αποτελέσματα των μελετημένων κινήσεών σου.