Ασβεστολιθικη άμμος και χρυσόψαρα

[Zorba_The_Freak]

Εχτές πήγα σε ένα ποτάμι και μάζεψα μια πολύ όμορφη άμμο αλλά το τεστ με το ακουαφόρτε εδειξε ότι ειναι ασβεστολιθική.

Η ερώτηση είναι αν μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε χρυσόψαρα (κοινα και κομετ).

Διαβάζοντας εδώ http://www.tsamisaquarium.gr/Selides/Fish/goldfish.htm είδα το εξής:

"Τα χρυσόψαρα θέλουν νερό με γενική σκληρότητα από 8 μέχρι 25 °dGH αλλά κατά προτίμηση 12 μέχρι 18 °dGH."

Εδώ http://www.fishbase.org/Summary/SpeciesSummary.php?id=271 λέει "dH range: 5 - 19"

Το νερό της βρυσης μου εχει 9 °dGH, πόσο μπορεί να ανέβει από την άμμο?

Για πείτε τη γνώμη σας...

Ευχαριστώ...

[Χρήστος]

Όλα είναι σχετικά Γιώργο εξαρτάτε πόσο γρήγορα η συγκεκριμένη άμμος αποβάλει το ασβέστιο της και κάθε πότε θα κάνεις εσύ αλλαγές στο ενυδρείο που θα βρίσκεται η άμμος.

Πχ αν έχεις ένα ενυδρείο με Ph 7,5 και GH 15 και σε μια εβδομάδα το GH από 15 έγινε 16 με την αλλαγή του νερού θα επανέρθει στα φυσιολογικά του. Προϋπόθεση είναι το νερό που θα προσθέσεις να έχει GH κάτω από 15.

Εγώ κάποτε είχα βάλει μια ασβεστολιθικία πέτρα στο ενυδρείο μου. Προτού την βάλω την τεστάρισα και είχε αφρίσει σαν μανιακιά. Παρόλο αυτά την έβαλα στο ενυδρείο μου και επειδή άλλαζα νερό κάθε εβδομάδα διαφορά δεν είδα στην σκληρότητα ούτε και στο ph. Φαίνετε η συγκεκριμένη πέτρα απέβαλε το ασβέστιο με πάρα πολύ αργούς ρυθμούς που δεν ήταν εμφανείς η αλλαγές στην σκληρότητα.

Οπότε μια δοκιμή σε μια λεκάνη επιβάλλεται να δεις κατά πόσο αποβάλει η άμμος ασβέστιο. Παράγοντες που επηρεάζουν την αποβολή του ασβεστίου είναι η θερμοκρασία και το ph του ενυδρείου. Όσο πιο ψηλή θερμοκρασία και όξινο ph τόσο πιο έντονη είναι η αποβολή του ασβεστίου.

[Zorba_The_Freak]

Το νερο μου εχει pH 7,6 και GH 9.

H θερμοκρασία θα παίζει πολυ (θερμοκρασια περιβαλλοντος Αθήνας) καθώς θα ειναι στη βςραντα.

[ΣΤΑΜΑΤΗΣ]

Γιωργο δεν εχεις κανένα πρόβλημα μπορείς να τη χρησημοποιησης άφοβα .

[Zorba_The_Freak]

Ευχαριστώ Σταματη.

Και εγώ αυτό πιστευα αλλά ήθελα κάποιον πιο εμπειρο να το επιβεβαιώσει...

[OTTO]

Κατά την γνώμη μου, τα ασβεστολιθικά πετρώματα δεν πρέπει να συνυπάρχουν με χρυσόψαρα.

Παρότι τα χρυσόψαρα αντέχουν σε μεγάλο εύρος σκληρότητας και όχι μόνο , δεν είναι καλό να παρατηρούνται συχνές μεταβολές στην χημεία του νερού, που δεν αποκλείεται καποιες στιγμές να ξεπεράσουν και τα όρια. Φαντασθείτε κατά την περίοδο του καλοκαιριού που οι εξατμίσεις είναι συχνές ,να έχουμε και έναν δεύτερο επιβαρυντικό παράγοντα.

Έγινε επεξεργασία 16 Ιανουαρίου 2008 - OTTO

[ΣΤΑΜΑΤΗΣ]

Φίλε OTTO έχεις παρατηρήσει εσύ με δικές σου μετρήσεις μεταβολές τέτοιες που να δημιουργούν πρόβλημα στα χρυσόψαρα ;

[OTTO]

Στα χρυσόψαρα οι βέλτιστες τιμές (όχι οι μέγιστες ή ανεκτές) στην συνολική σκληρότητα (GH) είναι: 12 - 18 °d ,στην σκληρότητα ανθρακικού άλατος (KH):10 - 14 °d και στο PH: 7- 8.

Η ύπαρξη ασβεστολιθικών πετρών αυξάνει την σκληρότητα ανάλογα με το μέγεθος τους ,την θερμοκρασία, τα λίτρα του ενυδρείου και την συχνότητα αλλαγών του νερού.

Όσο ανεβαίνουν οι σκληρότητες αναβαίνει το ph ,αυξάνονται και τα νιτρικά .Υψηλά ποσοστά GH>25°d και KH>18°d προκαλούν πρόβλημα στην οσμωτική πίεση , στα βράγχια και τα νεφρά.

Και αν ακόμη αυτές οι τιμές ακούγονται μακρινές, για πιο λόγο, ενώ το ζητούμενο είναι να έχουμε στο ενυδρείο μας όσο το δυνατόν σταθερότερες και ελεγχόμενες τιμές ,να προσθέτουμε ένα μεταβλητό παράγοντα που μπορεί κάτω από κάποιες συνθήκες να είναι επιβλαβής;

Αν θέλουμε το καλύτερο για τα χρυσόψαρα μας ας έχουμε όσον το δυνατό τις καλύτερες (όχι τις ανεκτές) τιμές με τις λιγότερες μεταβολές.

[ΣΤΑΜΑΤΗΣ]

To ερώτημα μου είναι άλλο και δεν μου απαντάς .

Εχεις παρατηρήσει εσύ με δικές σου μετρήσεις μεταβολές στη χημική σύσταση του νερού ;

Και εάν ναι πόσο .

[ΨΑΛΤΗΣ ΝΙΚΟΣ]

Θα ήθελα να προσθέσω, πως ένα ασβεστολιθικό υπόστρωμα, αποβάλλει άλατα ασβεστίου, (όπως και μαγνησίου και άλλων πιθανά μετάλλων), με την ταυτόχρονη διάλυσή του, όταν βρίσκεται σε όξινο περιβάλλον, ενώ όσο το περιβάλλον τείνει να γίνει βασικό τόσο η απελευθέρωση αλάτων μειώνεται.

Έτσι λοιπόν σε ένα σύστημα με χαμηλό ΡΗ, πχ 6,5, η διάλυση του υποστρώματος είναι ταχεία, με άμεση επίδραση στις τιμές της σκληρότητας και του ΡΗ. Η χρήση διοξειδίου του άνθρακα, για τη ρύθμιση του ΡΗ, αυξάνει περισσότερο τη διάλυση του ασβεστιακού υποστρώματος, ενώ οι συχνές αλλαγές με χαμηλής οξύτητας προπαρασκευασμένου νερού, θα έχει το ίδιο αποτέλεσμα.

Στην περίπτωση που το ΡΗ του συστήματος είναι αρκετά βασικό, πχ 7,5 ή 7,9, τότε η διάλυση του υποστρώματος είναι βραδεία, που δεν θα επηρεάζει δραματικά τους προαναφερόμενους παράγοντες, ενώ στην περίπτωση συχνών αλλαγών νερού, πιθανά οι μεταβολες, να μην είναι καθόλου αντιληπτές.

Κατά τη γνώμη μου, στη δεύτερη περίπτωση, η διάλυση του υποστρώματος οφείλεται περισσότερο σε μηχανικά αίτια, όπως η συνεχής τριβή, παρά σε χημική αντίδραση.

Προσωπικά, δεν θα ανησυχούσα καθόλου για αστάθεια των συγκεκριμένων τιμών, με συνεχείς και σημαντικές διακυμάνσεις, κατά τις αλλαγές νερού, όταν διατηρούμε ένα αρκετά σκληρό σύστημα (11 + βαθμών γενικής ή ανθρακικής σκληρότητας) και ΡΗ 7-8.