Ενυδρείο Καραντίνα

[Aquazone Team]

Ενυδρείο Καραντίνα
του Θανάση Μπαλάσκα

Όλοι μας μέσα στα χρόνια που ασχολούμαστε με το χόμπι του ενυδρείου, άλλοι από την αρχή άλλοι αργότερα, έχουμε βρεθεί σε πολύ δύσκολες καταστάσεις από διάφορες ασθένειες που μας πονοκεφαλιάσαν και μας στεναχώρησαν και με αποτέλεσμα πολλές φορές σημαντικές απώλειες ψαριών.
Θα μπορούσαμε όμως να γλiτώσουμε αρκετό κόπο, δυσάρεστες στιγμές αλλά και χρήμα; Με την ύπαρξη ενός ενυδρείου καραντίνας σε μεγάλο βαθμό θα προστατέψουμε το κύριο ενυδρείο μας, το οποίο χωρίς την ύπαρξη της, στηρίζεται σε πήλινες βάσεις.

Αρχικά ας ξεδιαλύνουμε τον όρo "Ενυδρείο Καραντίνα". Με την προαναφερόμενη φράση ορίζουμε ένα ενυδρείο το οποίο ως βασικό του σκοπό έχει την εισαγωγή σε αυτό κάποιου νέου ψαριού ,αν μιλάμε για ενυδρεία γλυκού νερού είτε κάποιου ψαριού αλλά και κοραλιού, αν αναφερόμαστε σε ενυδρεία Θαλασσινού νερού.
Συνήθως ως ενυδρείο καραντίνα επιλέγουμε κάποιο ενυδρείο με μέγεθος μικρότερο του κύριου ενυδρείου με ελάχιστα προτεινόμενα λίτρα, αν μιλάμε για γλυκό νερό τα 50-60 και για θαλασσινό τα 80 με 100.

Το ενυδρείο καραντίνας θα πρέπει να το εξοπλίσουμε με όλα αυτά που συνθέτουν και ένα κανονικό ενυδρείο (βιολογικό και μηχανικό φιλτράρισμα μέσω κάποιου φίλτρου, θέρμανση μέσω κάποιου θερμοστάτη, φωτισμός). Στις περισσότερες περιπτώσεις, εκτός από τα ενυδρεία καραντίνας για κοράλια, καλό είναι να προτιμούμε έναν τυπικό φωτισμό.

Στο aquascaping αυτού του ενυδρείου είναι προτιμότερο να μην τοποθετήσουμε καθόλου υπόστρωμα, παρά μόνο λίγα διακοσμητικά, όπως πέτρες ή ρίζες mopani, αν αναφερόμαστε σε ενυδρείο γλυκού νερού.Έτσι τα ψάρια μας στρεσαρισμένα από την μεταφορά, αλλά και από την υποβολή κάποιας θεραπείας (αν αυτό κρίνεται σκόπιμο) θα έχουν κάποιο μέρος να κρυφτούν.Στο ενυδρείο καραντίνας θαλασσινού νερού μπορούμε να προσθέσουμε λίγα νεκρά κοράλια, έτσι ώστε τα ψάρια που βρίσκονται σε αυτήν να έχουν κάποιες κρυψώνες.

Οι συνθήκες του νερού στο ενυδρείο καραντίνας θα πρέπει να είναι παραπλήσιες με αυτές του κύριου ενυδρείου, για να αποφύγουμε το επιπλέον στρεσάρισμα κατά την μεταφορά του ψαριού από την καραντίνα στο κύριο ενυδρείο μας.
Στην καραντίνα μας θα πρέπει μόνιμα να έχουμε ενεργό το βιολογικό μας φίλτρο και αυτό μπορεί να επιτευχθεί με 3 τρόπους.

Α)Με την μόνιμη παρουσία στην καραντίνα μας κάποιου ανθεκτικού είδους ψαριού ,είτε μιλάμε για ενυδρείο γλυκού νερού, είτε θαλασσινού (Αυτή η λογική δεν με βρίσκει σύμφωνο, μιας και έτσι βασανίζουμε ουσιαστικά το ψάρι και μειώνουμε σημαντικά τον χρόνο ζωής του).

Β)Με την προσθήκη μόνιμα λίγης τροφής στην καραντίνα, ώστε να παράγεται αμμωνία και να μένει ενεργός ο κύκλος του αζώτου.

Γ)Με την αφαίρεση μιας ποσότητας του βιολογικού μας υλικού από το κύριο ενυδρείο στην καραντίνα.Με αυτόν τον τρόπο το φίλτρο είναι ικανό να σηκώσει το βιο-φορτίο την περίοδο που έχουμε σε αυτήν ψάρια.
Θα πρέπει να έχουμε προμηθευτεί όλα τα απαραίτητα τεστ ,έτσι ώστε άμεσα να μπορούμε να παρακολουθούμε τις διάφορες διακυμάνσεις που μπορούν να προκύψουν στην καραντίνα μας, ιδίως κατά την θεραπεία κάποιου ψαριού σε αυτήν.
Από αρκετά άτομα συχνά ακούγεται ότι ένας καλός χρόνος παραμονής είναι περίπου οι δύο εβδομάδες. Σε αυτήν την λογική θα διαφωνήσω μιας και αυτό το μικρό διάστημα δεν είναι αρκετό να μας δείξει μια πληθώρα ασθενειών που μπορεί να υποβόσκουν στο ψάρι μας. Θα πρότεινα λοιπόν, ένα διάστημα μεταξύ τεσσάρων με έξι εβδομάδων, έτσι ώστε να είμαστε σίγουροι ότι το ψάρι μας είναι καθαρό από κάποια ασθένεια.

Κατά την εισαγωγή κάποιου άρρωστου ψαριού και μετά το τέλος της θεραπείας του και όταν η καραντίνα μας θα είναι κενή από ψάρια, θα πρέπει να αποστειρωθεί ,για να απομακρύνουμε όλα τα παθογόνα από το νερό. Αυτό μπορεί να υλοποιηθεί με αρκετούς τρόπους. Οι συνηθέστεροι είναι το καλό ξέπλυμα της καραντίνας και η τοποθέτηση της έξω στον ήλιο για κάποιο διάστημα, έτσι ώστε να σκοτωθούν όλα τα παθογόνα. Ένας άλλος τρόπος, εάν δεν θέλετε να μπείτε σε αυτήν την διαδικασία, είναι η προσθήκη ξυδιού ή αραιού διαλύματος χλωρίου για 1 με 2 μέρες. Πάντα θα πρέπει να ξεπλένετε όλα τα μέρη του ενυδρείου καλά μετά από κάθε χρήση.Στην περίπτωση που για να αποστειρώσουμε το ενυδρείο διαλέξουμε την μέθοδο με το χλώριο θα πρέπει μετά για να καταστήσουμε την καραντίνα μας ασφαλή να δεχτεί πάλι ψάρια να βάλουμε αντιχλώριο. Η εισαγωγή ενεργού άνθρακα και οι μεγάλες αλλαγές νερού μετά το τέλος κάποιας θεραπείας είναι καλό να γίνονται, ιδιαίτερα εφόσον το προτείνουν οι κατασκευαστές του φαρμάκου που χρησιμοποιούμε.

Η λογική του ενυδρείου καραντίνας είναι μια σταθερή αξία από τους περισσοτέρους χομπίστες στο εξωτερικό. αλλά δυστυχώς εμείς οι Έλληνες χομπίστες την αγνοούμε παραδειγματικά και είναι ένας από τους βασικούς λόγους για τους οποίους πολλά ενυδρεία παροπλίζονται από τους απογοητευμένους χομπιστες μέσα στον χρόνο. Ίσως αυτή η αδιαφορία να οφείλεται στην ελλιπή ενημέρωση αλλά και στην στενότητα χώρου που αντιμετωπίζουν πολλά σπιτικά ιδίως στα αστικά κέντρα, αλλά αυτά δεν είναι ουσιώδεις δικαιολογίες. Η χρήση του ενυδρείου καραντίνας πρέπει να μας γίνει παιδεία και κάτι απαραίτητο από το ξεκίνημά μας στο χόμπι, διότι όσο καλές συνθήκες και αν έχουμε, σίγουρα κάποια στιγμή θα συμβεί το χειρότερο που ίσως και να σημαίνει την αρχή του τέλους σε αυτό το χόμπι για εμάς από την όποια απογοήτευση λάβουμε.