Βοήθεια! Επείγον!

[~ AED]

Υπάρχει κάτι που μπορώ να κάνω ΆΜΕΣΑ?

Ενυδρείο στρωμένο ΔΕΝ υπάρχει, ένα που στρώνει τώρα έχει πολύ NO2 για να το χρησιμοποιήσω (και υψηλή θερμοκρασία). Υπάρχει μόνο ένα μικρό πλαστικό, χωρίς φίλτρο (σα γυάλα δηλαδή) περί τα 10-15 λίτρα και έχει 2 μικρά χρυσόψαρα.

Το ένα μπερδεύει το πάνω με το κάτω, το αριστερά με το δεξιά, κολυμπάει στο πλάι, ανάσκελα, και γενικά φέρεται κάπως. Ακόμα ζωντανό είναι, κολυμπάει και αναπνέει. Αλλά μου δίνει την εντύπωση ότι του έχει μείνει 1 ώρα ακόμα, το πολύ!

Το έβγαλα και το έβαλα σε ένα πλαστικό κουτάκι από Βιτάμ με μπόλικο αντιχλώριο, φοβούμενος μήπως ανέβηκε πολύ η αμμωνία δεν είχα πάρει χαμπάρι. Σκέφτομαι να αλλάξω το 100% του νερού του "μεγάλου" μόλις τελειώσω αυτό το post και να το βάλω πάλι μέσα, μόνο του.

Κανείς που να μπορεί να βοηθήσει ώστε να μη χαθεί το ψαράκι;

[stav]

Βαλε τα χρυσοψαρα στο ενυδρειο που στρωνεις(ποσα λιτρα ειναι,προτου τα βαλεις κανε μια καλη

αλλαγη νερου με αντιχλωριο.Εαν εχεις ετοιμα βακτηριδια ριξε συμφωνα με τις οδηγιες του

προιοντος.Καθημερινα κανε μετρησεις και αναλογα με το τι θα δειχνουν οι μετρησεις κανε αλλαγες

νερου.Ταιζε λιγο.Καλη επιτυχια.

[Χρήστος]

Στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν σου μένει τίποτε άλλο από το να κάνεις αλλαγή νερού τόσο ώστε το ΝΟ2 να είναι μηδενικό. Και μέχρι να στρώση το ενυδρείο σου κάνε αλλαγές σε καθημερινή βάση. Άσε το ενυδρείο σου να στρώση φυσιολογικά από μόνο του. Μην προσθέτεις δηλαδή αμμωνία. Εξάλλου το μέγεθος του ενυδρείου σου σε επιτρέπει να κάμνεις άνετα αλλαγές νερού. Δεν είναι και μεγάλος κόπος να αλλάζεις κάθε μέρα 5 λίτρα νερό.

[~ AED]

Έψαξα λίγο στο internet για ασθένειες που προσβάλλουν τα ψάρια, και φοβούμενος μην είναι η νόσος της νηκτικής κύστης (swim bladder- μεταδοτική, θανατηφόρα) το απομόνωσα.

Πήγα το πρωί σε εξειδικευμένα καταστήματα για ψάρια και ενυδρεία για συμβουλές (ΆΒΥΣΣΟΣ, ένα άλλο στην Αθηνάς, κλπ) περί αυτού. Μου δώσανε μια αντιβίωση σε περίπτωση που έχει προκληθεί από κάποιο βακτήριο και πήρα και κάτι βιταμίνες.

Όπως μου είπε ένα παλικάρι, έβαλα για μισή ώρα τον πάσχοντα σε δύο λίτρα νερού με διαλυμένη μια ταμπλέτα αντιβίωση (κανονικά είναι μία ταμπλέτα για 50 lt. νερό). Τώρα τον έχω σε (σχετικά) μεγάλο δοχείο (~ 20 λίτρα) με αντιβίωση, αλάτι (όπως μου είπαν ) και βιταμίνες (το αντιχλώριο εννοείται).

Είναι καλή ιδέα να βάλω το ψαράκι σε άστρωτο ενυδρείο; Φοβάμαι μη χαλάσει η βιολογία του φίλτρου/νερού κιόλας άμα κάνω αλλαγή 100% και παλεύω πάλι απ' την αρχή μετά.

[Χρήστος]

Εάν όπως αναφέρεις το ΝΟ2 είναι ανεβασμένο πολύ, τότε δεν βοηθάει η αντιβίωση. Το ΝΟ2 είναι άκρος δηλητηριώδες για τα ψάρια. Εάν μείνουν πολύ ώρα σε υψηλό ΝΟ2 η βλάβες είναι ανεπανόρθωτες.

Στο ενυδρείο που έχεις άλλοι δεν έχουν καν φίλτρο μπορείς άνετα με καθημερινές αλλαγές να το συντηρήσεις. Μην φοβάσαι να κάνεις αλλαγή νερού τα ωφέλημα βακτηρίδια βρίσκονται κατά 90% στο φίλτρο και στο χαλίκι και πολύ μικρό ποσοστό υπάρχει στο νερό.

[~ AED]

Παιδιά, μάλλον δε καταλάβατε.

Το ψαράκι μου έχει το πρόβλημα. Όχι το ενυδρείο. Το ενυδρείο «στρώνει» κανονικά αυτό τον καιρό, γι αυτό και δε μπορώ να βάλω το ψαράκι εκεί, αφού έχει πολύ NO2. Γι αυτό και είναι σε κατσαρόλα (έπρεπε να απομονωθεί από το άλλο).

Κολυμπάει στα πλάγια ή ανάποδα (όποτε και όσο κολυμπάει), το σώμα του έχει κάπως στραβό σχήμα (αλλά όχι εμφανείς κακώσεις/βακτήρια/κλπ), δυσκολεύεται να αναδυθεί ή να καταδυθεί, κάθεται στον πάτο ή επιπλέει στην επιφάνεια, κλπ. Τα συμπτώματα μου μοιάζουν για νόσο νηκτικής κύστης.

Το έχω απομονώσει σε δοχείο, με αρκετό αντιχλώριο, βιταμίνη και baktopur της sera μαζί με αλάτι (έτσι μου είπαν- το χρυσόψαρο κατέληξε σε seawater )...

[tuity]

Από τα λίγα που ξέρω τα χρυσόψαρα είναι πολύ ανθεκτικά και είναι ψάρια του ψυχρού νερού, πράγμα που σημαίνει ότι θέλουν 10-18 βαθμούς το χειμώνα και 16-22 το καλοκαίρι. Πολλές φορές δεν χρειάζονται ούτε φυσαλλίδες, αλλά μειώνεται η διάρκεια ζωής τους σε 2-6 μήνες.

Προτείνω μεγάλη ποσότητα νερού, έστω και σε κουβά, ή μπανιέρα, θερμοκρασία καμμιά 20ριά βαθμούς, νερό από το παλιό ενυδρείο (που ζει το άλλο) και κάθε μέρα αλλαγή 10-15% του νερού. Λίγο φαγητό και ει δυνατόν φιλτράρισμα με φίλτρο που έχει ήδη μαζέψει βακτηρίδια. Επίσης αέρα σε φυσσαλίδες και προσθήκη βακτηριδίων κάθε 2 μέρες (αν υπάρχει βιολογικό φίλτρο, μακαρόνι, ζεολίτης, κ.λ.π.)

Καλό θα ήταν επίσης να το πας σε κανένα μεγάλο μαγαζί με ενυδρειακά είδη, να το δουν και γιατί όχι επι πληρωμή να αναλάβουν την καραντίνα του και την επαναφορά στη ζωή, αν δεν είναι βέβαια αργά, γιατί άμα μου λες ότι γυρίζει ανάποδα, σε λίγο θα βλέπει και ραδίκια.

Ίσως έχεις και κάποιο γνωστό με καθαρό ενυδρείο, αλλά δύσκολα θα βάλει μέσα άρρωστο ψάρι, ίσως όμας σου δώσει από το νερό της ζωής του. Βέβαια όλα τα παραπάνω χρειάζονται, μια και τα βακτηρίδια δεν είναι στο νερό, αλλά στα φίλτρα.

Από φως δεν ξέρω τι να κάνεις, οπότε προτείνω μέτριο φωτισμό.

Ελπίζω να βοήθησα. Εμένα να δούμε ποιός θα με βοηθήσει που έχω 37 ψυχές σε ένα τόνο νερό και σε λίγο δεν θα βλέπω μέσα από το νερό με το σκουπίδι που έχει μαζέψει και η αμμωνία πήρε τον ανήφορο. Μάλλον δεν φτάνουν τα 2900λτ/ώρα των σχετικά καινούργιων φίλτρων μου. Λέω να κατεβάσω από το πατάρι το 50λιτρο να βάλω μερικά εκεί και να βάλω και 4 γλύφτες ακόμα και να κόψω το φαί μια φορά τη βδομάδα και από 3 γεύματα τη μέρα να τα κάνω 2. Βλέπεις το 200λιτρο έγινε θάλασσα και ακόμα είναι στο στρώσιμο.

[maikl]

Καλα θα ηταν να μην ταιζες καθολου για μια μερα και την επομενη να ταιζες

βρασμενο αρακα.Προσπαθησε να μην ταιζεις πολυ...

[stav]

Παιδιά, μάλλον δε καταλάβατε.

Το ψαράκι μου έχει το πρόβλημα. Όχι το ενυδρείο. Το ενυδρείο «στρώνει» κανονικά αυτό τον καιρό, γι αυτό και δε μπορώ να βάλω το ψαράκι εκεί, αφού έχει πολύ NO2. Γι αυτό και είναι σε κατσαρόλα (έπρεπε να απομονωθεί από το άλλο).

Κολυμπάει στα πλάγια ή ανάποδα (όποτε και όσο κολυμπάει), το σώμα του έχει κάπως στραβό σχήμα (αλλά όχι εμφανείς κακώσεις/βακτήρια/κλπ), δυσκολεύεται να αναδυθεί ή να καταδυθεί, κάθεται στον πάτο ή επιπλέει στην επιφάνεια, κλπ. Τα συμπτώματα μου μοιάζουν για νόσο νηκτικής κύστης.

Το έχω απομονώσει σε δοχείο, με αρκετό αντιχλώριο, βιταμίνη και baktopur της sera μαζί με αλάτι (έτσι μου είπαν- το χρυσόψαρο κατέληξε σε seawater )...

Μαλλον εσυ δεν εχεις καταλαβει.Το ψαρι δεν μπορει να ζει σε κατσαρολα.Βαλτο στο ενυδρειο και

κανε συχνες αλλαγες.

[elli]

Eίναι μάλλον σίγουρο ότι θα το χάσεις. Επειδή όμως η ελπίδα πεθαίνει τελευταία γιαυτό βγάλτο απο την κατσαρόλα βάλτο σε ένα πρόχειρο ενυδρείο (έστω πλαστικό ή γιάλα προς το παρόν) βάλε οπωσδήποτε αεραντλία για οξυγόνο άλλαζε νερό κάθε μέρα, θερμοκρασία νερού περίπου στους 20 βαθμούς και βέβαια το αλάτι που σου είπαν βοηθάει να έχει το ψάρι αντισώματα και το βοηθάει να επανακάμψει απο μια μικρή ασθένεια όταν είναι νωρίς, και η αντιβίωση κάνει καλό αν είναι βακτηριδιακή μόλυνση, αφού λες όμως ότι τουμπάρει και δεν μπορεί να κολυμπήσει ίσως είναι αργά. Κάνε ότι μπορείς απο αυτά που σου είπαν όλοι μήπως και γίνει το θαύμα.

[~ AED]

Η ελπίδα πεθαίνει μαζί με το ψαράκι. Δυστυχώς δεν άντεξε.

Είχα ανταλλάξει την κατσαρόλα με το πλαστικό ενυδρειάκι που την είχα παλιά, και το άλλο που είχα μέσα το έβαλα σε ένα σχετικά μεγάλο πλαστικό δοχείο. Τσάμπα η αλλαγή, γιατί 6 ώρες αργότερα βρήκα το ψαράκι νεκρό.

Έκανα αλλαγές νερού στο ενυδρείο το 120άρι μπας και πέσει το ΝΟ2 κάτω από 0,5 ppm για να βάλω το ψαράκι. Όταν το κατάφερα... ήταν αργά.

Και νόμιζα ότι θα τη γλίτωνε. Χθες είχε αρχίσει να κολυμπάει αν και με δυσκολία και έτσι είχα ελπίδες. Σήμερα έλεγα να το ταΐσω και αρακά.

(Υ.Γ.: Η riccia στο ενυδρείου μου πάλι κολυμπάει... κάτι «τρώει» την πετονιά! )

[kanonaki]

Λυπάμαι που άργησα να σου απαντήσω αλλά έλειπα στο εξωτερικό. Πολλές φορές ό,τι και να κάνουμε τα ψαράκια μας πεθαίνουν παρ'όλες τις θετικές και επισταμένες ενέργειες μας.Η περιγραφή της ασθένειας από εσένα όντως κατεδείκνυε ένα ψαράκι με πρόβλημα ευσταθείας που σημαίνει ότι υπήρχε σοβαρό πρόβλημα στη νυκτική κύστη προφανώς λόγω βακτηριδίωσης. Όπως και στους ανθρώπους έτσι και στο υπόλοιπο ζωϊκό βασίλειο ακόμα και αν ανιχνεύσουμε σε πρώιμο στάδιο τις ενδείξεις ασθενείας δεν σημαίνει πως θα μπορέσουμε πάντοτε να θεραπεύσουμε και τον ασθενούντα οργανισμό.

Αφ'ενός υπάρχει περίπτωση η ασθένεια να είναι ανίατη οπότε απλά προσπαθούμε να κάνουμε λιγότερο επώδυνο τον ερχομό του θανάτου ή να οδηγηθούμε στην ευθανασία με σταδιακή κατάψυξη του έν λόγω ψαριού προς αποφυγήν κινδύνου μετάδοσης σε άλλους τροφίμους της δεξαμενής.Δε πρέπει ποτέ να εκμαιεύουμε ταχεία συμπεράσματα διότι ακόμη και οι πιό ισχυρές ενδείξεις και απόψεις από πλευράς εμπείρων φίλων του ενυδρείου ,χαρακτηρίζοντας την διαδικασία μάταιη ως πρός την αναστρεψιμότητα του μοιραίου,μπορεί να πέσουν στο κενό. Θαύματα συμβαίνουν παντού .Ενίοτε ,λόγω πλημελλούς γνώσης του αντικειμένου της ιχθυατρικής,οδηγούμεθα σε επιπόλαιες και βιαστικές κινήσεις ή αλλιώς κινήσεις πανικού επιβαρύνοντας δραματικά την εξέλιξη της νόσου.

Αφ'ετέρου και δεδομένου του ότι δυνητικά υπάρχει θεραπεία πολλά συμπτώματα ενδέχεται να μοιάζουν με άλλων ασθενειών.Με τη χρήση λάθος σκευασμάτων ή λιγότερο δραστικών ουσιών και πάλι δεν έχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα.Σημειωτέα σε αυτό το σημείο είναι και η τοξικότητα πολλών φαρμάκων καθώς επίσης και διαφορετική ανεκτικότητα του κάθε οργανισμού σε μία συγκεκριμένη ουσία.Τα πάντα έχουν κατα αναλογίαν σχέση με τις ανθρώπινες θεραπευτικές αγωγές. Και στις δοσολογίες,λαμβάνοντας λαμβάνοντας υπ'όψιν τις αλλέργικές αλληλεπιδράσεις καθώς και στις δυσανεξίες ουσιών των υπο θεραπεία οργανισμών.

Όλες οι προαναφερθείσες παράμετροι μπορεί να φαίνονται βουνό ή να προκαλούν απογοήτευση αλλά είναι η μόνη αλήθεια. Μόνο κατα προσέγγισην μπορούμε να εκτιμήσουμε την κατάσταση.Κι αυτό γιατί δεν έχουμε λ.χ. την πολυτέλεια εργαστηριακών καλλιεργειών για της μυκητιάσεις ούτε και τη συμβουλή ειδικών σε ένα τόσο ιδιαίτερο αντικείμενο.

Κάποιες ασθένειες έχουν εξωτερικά συμπτώματα.Άλλες όμως όπως ο καρκίνος ή οι υποβόσκουσες ασυμπτωματικές ιώσεις δεν γίνονται διακριτές παρα μόνο σε προχωρημένο στάδιο.Στη φύση δυστυχώς ή ευτυχώς οι λιγότεροι εύρωστοι οργανισμοί είναι επιρρεπείς σε ασθένειες και για να κρατηθεί υγιής ο πληθυσμός και να είναι ευοίωνο το μέλλον για τα υπόλοιπο οικοσύστημα, αυτή λαμβάνει ,σε φυσιολογικές συνθήκες δράση, απομακρύνοντας τους κυρίως με τους θηρευτές καθαρίζοντας τον περιβάλλοντα χώρο.

Όλοι κατανοούμε τα παραπάνω όμως όταν είμαστε συναισθηματικώς συνδεδεμένοι με ένα ψαράκι πως να πείσουμε τον ευατό μας ότι δεν υπάρχει σωτηρία;Αυτό ακόμα και οι πιο πεπαιδευμένοι και έμπειροι του ενυδρείου δεν κατάφεραν να το ξεπεράσουν.Φαντάσου τι γίνεται με τους επιστήμονες που βλέπουν ένα σπάνιο είδος να εξαφανίζεται και κάνουν υπεράνθρωπες προσπάθειες να το σώσουν ακόμα κι αν ξέρουν πως κάτι τέτοιο είναι μάταιο.

Στη περίπτωση σου τα χρυσοψαράκια αν και ιδιαιτέρως ανθεκτικά σε πολύ κακές συνθήκες χημείας , τοξικών ουσιών και συγκεντρώσεις υψηλού ιικού φορτίου στο νερό τα καταφέρνουν πολυ καλά.Μια όμως συγγενής πάθηση , δηλαδή ασθένεια απο γεννήσεως τους,μπορεί να τα κάνει πιο ευάλωτα σε ασθένειες ή εξαιτίας εξασθένησης τους από καταπόνηση ή προηγούμενη ασθένεια να τα κάνει ευαίσθητα σε ευκαιριακές λοιμώξεις.

Για αυτό είναι πολύ σημαντικό να διατηρούμε ένα μικρό μεν αλλα ετοιμοπόλεμο ενυδρείο εντατικής παρακολούθησης για ψαράκια που εμφανίζουν οποιοδήποτε σύμπτωμα ή ακόμα και για νεοφερμένα στο σπίτι μας.

Εν κατακλείδι θα ήθελα να συμβουλέψω το εξής.Ποτέ μην οδηγηθείς σε βιαστικές κινήσεις.Τα πράγματα μπορεί να φαίνονται οριακά και ίσως να μην είναι.Συμβουλέψου έγκριτα καταστήματα και έμπιστους ενυδρειόφιλους παίρνοντας αρκετές απόψεις πριν σχηματίσεις άποψη.

Εγώ βρίσκομαι εδώ για οποιαδήποτε συμβουλή και φιλική συζήτηση.

Συλληπητήρια για το ψαράκι σου αλλά μη το βάζεις κάτω.Έχεις να ζήσεις πολύ όμορφες στιγμές σε αυτό τον θαυμαστό κόσμο του νερού.

Καλή περιδιάβαση !!!