Γενικά περί χρυσόψαρων

[killerknight]

 

 

 

Πρόλογος

Στο μυαλό όλων των αρχάριων που ξεκινούν την ενασχόληση τους με το χόμπι του ενυδρείου, τα χρυσόψαρα (Carassius auratus) αποτελούν τις περισσότερες φορές το πρώτο είδος ψαριού που τους έρχεται στο μυαλό. Και αυτό γιατί όλοι μας τα έχουμε δει να πωλούνται σε πανηγύρια και pet shop σε εξευτελιστικές τιμές (που πολλές φορές φτάνουν μόλις το ένα ευρώ), με αποτέλεσμα να αποτελούν μια πολύ φθηνή λύση για όποιον επιθυμεί να αποκτήσει άμεσα και σχεδόν ανέξοδα ένα ψάρι. Έτσι οι περισσότεροι ξεκινούν αγοράζοντας ένα χρυσόψαρο, μια γυάλα, ένα αντιχλώριο, χρωματιστό χαλίκι και τροφή σε flakes, με οδηγίες να αλλάζουν καθημερινά το νερό, να βάζουν αντιχλώριο και να ταΐζουν κάθε μέρα δύο νιφάδες flakes.

 

Είναι αυτός όμως ο σωστός τρόπος συντήρησης των χρυσόψαρων; Σε καμία των περιπτώσεων. Τα χρυσόψαρα απαιτούν ενυδρεία (ή ακόμη καλύτερα λίμνες στην περίπτωση των μονόουρων) με μεγάλο μέγεθος και πολύ καλή φίλτρανση (πάντα με εξωτερικό φίλτρο) για να έχουν μια σωστή διαβίωση. Σε καλές συνθήκες μπορεί να φτάσουν και τα τριάντα (30) έτη ηλικιακά. Περισσότερες λεπτομέρειες για το πως μπορεί να στηθεί ένα ενυδρείο με χρυσόψαρα μπορείτε να βρείτε εδώ:   

 

 

Ιστορία,Ανατομία/Μορφολογία,Νοημοσύνη

Η Διατροφή των Χρυσόψαρων

Διαχωρισμός φύλου - Αναπαραγωγή - Ποικιλίες

Χρυσόψαρα με ενιαία/διπλή ουρά

[killerknight]

ΙΣΤΟΡΙΑ

 

Η ιστορία των χρυσόψαρων ξεκινά πολλά χρόνια πριν, από την αρχαία Kίνα κατά την διάρκεια της δυναστείας των Jin το 265 μ.Χ. , όπου διάφορα είδη άγριου κυπρίνου εκτρέφονταν και προορίζονταν ως τροφή. Κατά την διάρκεια αυτών των αναπαραγωγών, σημειώθηκαν χρωματικές μεταλλάξεις όπου το φυσικό γκριζωπό χρώμα του κυπρίνου έδωσε την θέση του στο χρυσό και το πορτοκαλί. Στην συνέχεια και κατά την διάρκεια της δυναστείας των Τανγκ το 618 μ.Χ. αυτή η φυσική γενετική μετάλλαξη ήταν η αφορμή, ώστε αυτά τα ψάρια να χρησιμοποιηθούν ως διακοσμητικά σε τεχνητές λίμνες και υδρόκηπους! Με την δυναστεία των Σονγκ το 960 μ.Χ. η εξημέρωση και αναπαραγωγή των χρυσόψαρων έχει πλέων εδραιωθεί, έτσι ο αυτοκράτορας της δυναστείας διέταξε την κατασκευή μιας λίμνης, με σκοπό την αναπαραγωγή της ποικιλίας του χρυσού και του πορτοκαλί! Άνθρωποι εκτός της αυτοκρατορικής δυναστείας, απαγορευόταν να διατηρούν και να αναπαράγουν την ποικιλία του χρυσού και μόνο ο αυτοκράτορας, ήταν αυτός που μπορούσε να έχει στην κατοχή του αυτό το χρώμα! Αυτός ίσως είναι και ο λόγος που υπάρχουν περισσότερα πορτοκαλί παρά χρυσά χρυσόψαρα! Μετά το τέλος της αυτοκρατορίας των Σονγκ και την διακυβέρνηση της χώρας από των αυτοκράτορα Μινγκ το 1368 μ.Χ. τα χρυσόψαρα άρχισαν να εμφανίζονται και σε κλειστούς χώρους. Ορθογώνιες γυάλινες δεξαμενές φιλοξενούσαν αυτά τα ψάρια για διακοσμητικούς λόγους, κοσμώντας το παλάτι του αυτοκράτορα αλλά και πλουσίων της εποχής, όπου δυστυχώς η γενετικές μεταλλάξεις των ειδών που ακολούθησαν, δεν τους επέτρεπαν να επιβιώσουν σε λίμνες. Η εμφάνιση των άλλων χρωμάτων (εκτός του χρυσού και του πορτοκαλί) καταγράφηκε για πρώτη φορά το 1476 μ.Χ. καθώς και η εμφάνιση των πρώτων fancy χρυσόψαρων. Το 1603 μ.Χ. το χρυσόψαρο εισήχθη στη Ιαπωνία, όπου η ποικιλίες Ryukin και Tosakin άρχισαν να αναπαράγονται, με σκοπό την διακίνηση τους σε όλο τον κόσμο. Το 1611 το χρυσόψαρο εισήχθη πλέον στην Πορτογαλία και από εκεί σε ολόκληρη την Ευρώπη. Μέχρι της αρχές του 1620, το χρυσόψαρο πλέον είχε μεγάλη υπόληψη σε όλα σχεδόν τα κράτη της Ευρώπης και έγινε πλέον σύμβολο της καλής τύχης και ευημερίας ! Το 1850 το χρυσόψαρο έφτασε και στην βόρειο Αμερική και λίγα χρόνια αργότερα εξαπλώθηκε σε όλες της Ηνωμένες Πολιτείες κοσμώντας εκατομμύρια σπίτια!

 

 

ΑΝΑΤΟΜΙΑ-ΜΟΡΦΟΛΟΓΙΑ

Το σώμα του χρυσόψαρου είναι πεπλατυσμένο κατά την αρχή του ραχιαίου πτερυγίου, το οποίο έχει μεγάλη βάση και αποτελείται από μία σκληρή ακτίνα και 15-19 μαλακές ακτίνες. Το εδρικό πτερύγιο αποτελείται από μία σκληρή ακτίνα και 5-6 μαλακές. Έχει περίπου 27-32 λέπια κατά την πλευρική γραμμή του. Παρουσιάζει φαρυγγικά δόντια με στενή αλλά λεία επιφάνεια. Επίσης φέρει 35-48 βραγχιάκανθες στο πρώτο βραγχιακό τόξο. Παρουσιάζει μέγιστο μήκος περίπου 30-40cm και βάρος 600-800 gr. Συνηθέστερα όμως απαντάται μικρότερο τον 15cm , γιατί αυτό το μέγεθος επιτυγχάνεται περίπου κατά τον 5ο με 6ο χρόνο της ηλικίας τους. Τα χρυσόψαρα παρουσιάζουν αρκετές αλλαγές στον χρωματισμό τους κατά την διάρκεια της ζωής τους. Σαν νεαρά ιχθύδια παρουσιάζουν πρασινοκαστανό χρώμα στην ράχη, χάλκινο στις δύο πλευρές και κίτρινο στην κοιλιά. Έπειτα από το αρκετούς μήνες επανέρχονται στο τελικό τους χρώμα.

 

 

ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ

Τα χρυσόψαρα θεωρούνται από πολλούς ίσως οι πιο διανοητικά εξελιγμένοι υδρόβιοι οργανισμοί μετά τα δελφίνια. Λανθασμένα κάποιο θεωρούν πως το χρυσόψαρο έχει μνήμη μόλις τριών δευτερολέπτων. Έρευνες έχουν δείξει ότι η μνήμη ενός χρυσόψαρου, μπορεί να διαρκέσει έως και τρεις μήνες. Σε πειράματα που έγιναν σε χρυσόψαρα, παρατηρήθηκε ότι με την χρήση θετικής ενίσχυσης μπορούν να ξεχωρίσουν ήχους, χρώματα ακόμα και αντικείμενα και να εκπαιδευτούν στο να εκτελούν ακόμα και περίεργα κόλπα. Αξίζει να σημειωθεί ότι σε πείραμα που έγινε σε τυφλό χρυσόψαρο, αναγνώρισε την φωνή του ιδιοκτήτη του ανάμεσα σε επτά άτομα, που βρίσκονταν εκείνη την στιγμή στο ίδιο δωμάτιο.

[killerknight]

ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΧΡΥΣΟΨΑΡΩΝ

 

Το χρυσόψαρο είναι ένα παμφάγο ψάρι που δε θα διστάσει να φάει ότι βρεθεί μπροστά του. Στην φύση τρέφεται με καρκινοειδή, έντομα και διάφορα είδη φυτικής κυρίως προελεύσεως. Στο εμπόριο υπάρχουν ειδικές τροφές για χρυσόψαρα που διατηρούνται σε ενυδρεία σε μορφή flakes η pellets. Μεγάλη προσοχή θα πρέπει να δώσουμε στης τροφές που δεν βυθίζονται αμέσως και πρέπει να τις αποφεύγουμε, γιατί αν τα χρυσόψαρα μας συνηθίζουν να τρώνε την τροφή από την επιφάνεια, καταπίνουν συγχρόνως και αέρα ο οποίος εγκλωβίζετε στο εσωτερικό τους, δημιουργώντας θανατηφόρα συμπτώματα όπως αυτό της νηκτικής κύστης. Σε περίπτωση χρήσης τέτοιων τροφών, καλό θα είναι να της μουσκεύουμε πρώτα σε ένα κουταλάκι με νερό από το ενυδρείο μας, ώστε να βαραίνουν και να βυθίζονται. Επειδή τα χρυσόψαρα είναι λαίμαργα και ρυπογόνα ψάρια, καλό θα είναι να είμαστε συγκρατημένοι με την ποσότητα της τροφής. Ταΐζουμε 2 ή το πολύ 3  φορές την ημέρα και σε μικρές ποσότητες. Η νηστεία μια φορά την εβδομάδα μόνο καλό μπορεί να τους κάνει .Προτείνεται μία κάθε δύο εβδομάδες  να ταΐζουμε με λίγο ζεματισμένο και αποφλοιωμένο αρακά, που λειτουργεί ως καθαρτικό και βοηθάει πολύ στο ευαίσθητο πεπτικό σύστημα τους καθώς και σε συμπτώματα δυσκοιλιότητας. Επιπρόσθετα, καταβροχθίζουν πολύ εύκολα βρασμένα λαχανικά (που έχουμε κόψει σε πολύ μικρά κομμάτια), όπως μπρόκολο. Καλό θα ήταν επίσης να τα ταΐζουμε σε σταθερά χρονικά διαστήματα, ώστε να δημιουργούμε μια ρουτίνα.

 

Όσον αφορά την ποσότητα που πρέπει να ταΐζουμε, αυτή εξαρτάται από τους εξής παράγοντες:

• Την ιχθυοφόρτιση του ενυδρείου μας
• Την ηλικία των ψαριών μας
• Τη θερμοκρασία του ενυδρείου μας 

 

Για το λόγο αυτό υπολογίζουμε ότι η ποσότητα που ταΐζουμε θα πρέπει να είναι τόση ώστε τα ψάρια μας να την καταναλώσουν άμεσα (3-5 λεπτά αφού τη ρίξουμε). Εφόσον περισσέψει τροφή και δεν την τρώνε, θα πρέπει να μαζέψουμε τα υπολείμματα με μια απόχη ώστε να αποφύγουμε τυχόν αύξηση της αμμωνίας στο ενυδρείο μας με ότι αυτό συνεπάγεται. όσον αφορά το πόσες φορές την ημέρα ταΐζουμε τα ψάρια μας, αυτό εξαρτάται ξεκάθαρα από το ύψος της θερμοκρασίας του ενυδρείου μας. Έτσι έχουμε:

• 0-10 Βαθμούς Κελσίου δεν ταΐζουμε καθόλου
• 11-19  Βαθμούς Κελσίου ταΐζουμε 1 με 2 φορές την ημέρα
• 20-29  Βαθμούς Κελσίου ταΐζουμε 2 με 4 φορές την ημέρα
• 30-33 Βαθμούς Κελσίου ταΐζουμε 1 με 2 φορές την ημέρα, αυξάνουμε την παρεχόμενη οξυγόνωση και παρατηρούμε τα ψάρια μας για τυχόν στρες λόγω υψηλής θερμοκρασίας

Έγινε επεξεργασία 28 Μαρτίου 2021 - killerknight

[killerknight]

ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ ΦΥΛΟΥ

 

Συνήθως το φύλο του χρυσόψαρου μπορούμε να το ξεχωρίσουμε μετά το πρώτο έτος της ηλικίας του. Ο διαχωρισμός του φύλου μπορεί να πραγματοποιηθεί με τους εξής τρόπους:

Tα αρσενικά χρυσόψαρα κατά την περίοδο της αναπαραγωγής  εμφανίζουν λευκούς όζους (μικρά καρουμπαλάκια σαν σπυράκια) στα θωρακικά πτερύγια και στο κάλυμμα των βραγχίων τους

 

Αρσενικό χρυσόψαρο

 

Επίσης, μπορούμε να τα ξεχωρίσουμε από το σχήμα του πρωκτού τους. Ο προεξέχων πρωκτός υποδηλώνει θηλυκό χρυσόψαρο, ενώ ο επίπεδος το αρσενικό.

 

Πρωκτός θηλυκού χρυσόψαρου

 

Όσον αφορά τη μορφολογία τους,, τα θηλυκά είναι ποιο στρουμπουλά και κοντά από ότι τα αρσενικά και τα πλαϊνά πτερύγια των αρσενικών είναι ποιο στενά και οδοντωτά σε όλο το μήκος των πτερυγίων. Τέλος, τα θηλυκά μπορεί να έχουν πιο πλατύ σώμα και τα αρσενικά πιο στενόμακρο.

 

 

ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ

 

Τα χρυσόψαρα μπορούν να είναι ενεργά σεξουαλικά στην ηλικία των 2 χρόνων, αν και κάποια μπορεί να ωριμάσουν και ποιο νωρίς. Είναι ωοτόκα και μπορούν να γεννήσουν, ανάλογα το είδος και την ηλικία, πάνω από 10.000 αυγά. Η αναπαραγωγική διαδικασία των χρυσόψαρων, ξεκινάει την άνοιξη όταν ανεβαίνει η θερμοκρασία και αυξάνεται η τροφή τους. Τα θηλυκά ψάρια εναποθέτουν τα αυγά τους και στην συνέχεια τα αρσενικά τα γονιμοποιούν. Εφόσον μιλάμε για ενυδρεία, καλό είναι να απομακρύνονται τα αυγά από το κυρίως ενυδρείο, καθότι τα ενήλικα χρυσόψαρα θα κυνηγήσουν και θα φάνε τους γόνους. Σε μεγάλα ενυδρεία με σωστή διακόσμηση και φυτά ή σε λίμνες, μπορούμε να αφήσουμε τα αυγά και να είμαστε σίγουροι πως θα σωθούν αρκετά από αυτά.
Τα αυγά χρειάζονται 48 έως 72 ώρες για να εκκολαφθούν. Το τάισμα των μικρών πρέπει να είναι τακτικό, με πρωτεϊνικές τροφές (όπως η νεοεκολλαφθήσα αρτέμια). Μέσα σε μία εβδομάδα θα έχουν αποκτήσει την σωματοδομή των χρυσόψαρων, αλλά η τελική διαμόρφωση και τα χρώματά τους μπορεί να χρειαστούν μέχρι και έναν χρόνο. Περισσότερα για την αναπαραγωγή των χρυσόψαρων μπορείτε να βρείτε στον παρακάτω σύνδεσμο

 

 

 

 

 

ΠΟΙΚΙΛΙΕΣ ΧΡΥΣΟΨΑΡΩΝ

 

Σήμερα μετράμε περίπου 32 βασικά είδη χρυσόψαρων, τα οποία και έχουν προκύψει κατόπιν πολλών επιλεκτικών αναπαραγωγών εδώ και πολλά χρόνια. Αν μπορούμε να πραγματοποιήσουμε μια βασική ταξινόμηση τους, τότε θα λέγαμε ότι οι βασικές κατηγορίες είναι δύο:

• Τα χρυσόψαρα με ενιαία ουρά (που χωρίζονται σε υποκατηγορίες)
• Τα χρυσόψαρα με διπλή ουρά (fancy) (που και αυτά χωρίζονται σε υποκατηγορίες)

 

[killerknight]

ΧΡΥΣΟΨΑΡΑ ΜΕ ΕΝΙΑΙΑ ΟΥΡΑ

Η εν λόγω κατηγορία είναι ιδανική για αρχάριους, καθώς δεν παρουσιάζει προβλήματα λόγω των συνεχών επιλεκτικών αναπαραγωγών, ενώ έχει και μεγάλες αντοχές όσον αφορά την Αμμωνία, τα νιτρώδη και τα νιτρικά. Όμως για τα εν λόγω ψάρια απαιτούνται ενυδρεία με τουλάχιστον 1,20 μέτρα μήκος, καθώς είναι εξαιρετικοί κολυμβητές, ενώ για κάθε ψάρι απαιτούνται από 60 λίτρα και άνω. Έτσι το μικρότερο δυνατό ενυδρείο για τα ψάρια αυτά είναι ένα ενυδρείο 200+ λίτρων, όπου μπορούν να φιλοξενηθούν κατ’ ελάχιστον τέσσερα ψάρια. Λόγω αυτών των απαιτήσεων υπάρχουν πολλοί χομπίστες που υποστηρίζουν ότι τα ψάρια αυτά θα έπρεπε να βρίσκονται μονό σε λίμνες και όχι σε ενυδρεία, άποψη που η πλειονότητα δε συμμερίζεται, καθώς σε ενυδρεία βρίσκουμε και πολύ μεγαλύτερα σε μέγεθος ψάρια.   

Επιπρόσθετα, απαιτείται καλή φίλτρανση (κρίνεται απαραίτητη η ύπαρξη τουλάχιστον ενός εξωτερικού φίλτρο με ονομαστική ροή περίπου δέκα φορές το μέγεθος του ενυδρείου) που να έχει χώρο για αρκετό βιολογικό υλικό μέσα, καθώς θεωρούνται πολύ ρυπογόνα ψάρια. 

Εάν πρέπει να αναφέρουμε κάτι για τις ρουτίνες τους, θα πρέπει να σημειωθεί ότι είναι ψάρια που δεν έχουν τρελές απαιτήσεις όσον αφορά τη συντήρηση του ενυδρείου τους. Απαιτείται αλλαγή νερού μια φορά την εβδομάδα της τάξεως του 50-60% ή δύο φορές την εβδομάδα της τάξεως του 30%. Όσον αφορά το τάισμα, δεν έχουν θέματα με τη νυκτική κύστη τους και μπορούν άνετα να φάνε flakes. Για την καλύτερη όμως διατροφή και ανάπτυξη τους, προτείνονται τα βυθιζόμενα pellets. Επιπρόσθετα, ανά διαστήματα (δύο με τρεις εβδομάδες) καλό θα είναι να τους ρίχνουμε να τρώνε βραστά λαχανικά και βρασμένο αποφλοιωμένο αρακά.

Τα βασικότερα είδη χρυσόψαρων με μονή ουρά θα αναλυθούν στις επόμενες παραγράφους.  

 

Common goldfish: Ίσως η μόνη ποικιλία που θυμίζει ακόμα τον πρόγονο του των κυπρίνο. Τα κοινά χρυσόψαρα είναι τα πιο γνωστά χρυσόψαρα στον κόσμο και τα συναντούμε σε μεγάλη ποικιλία χρωμάτων, με πιο γνώστη την πορτοκαλί. Tο κοινό χρυσόψαρο είναι μέλος της οικογένειας ψαριών Cyprindae. Το κοινό χρυσόψαρο σχετίζεται με τα πολλά είδη κυπρίνου, koi και άλλους τύπους φυλών. Το όνομα Auratus σημαίνει κυριολεκτικά «επικαλυμμένο με χρυσό». Αυτό το είδος ψαριού έχει εκτραφεί από ανθρώπους για πάνω από χίλια χρόνια, ενώ κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου έγιναν οικογενειακά κατοικίδια ζώα.

 

 

Το κοινό χρυσόψαρο είναι ένα ιδανικό ψάρι για αρχάριους, αρκεί να υφίσταται ένα μεγάλο ενυδρείο, καθώς είναι ένα πολύ ανθεκτικό είδος χρυσόψαρου. Μπορεί να ζήσει σε νερό με θερμοκρασίες που κυμαίνονται από 4-29 C και με pH 6-8, που μοιάζει πολύ με το νερό της βρύσης. Το κοινό χρυσόψαρο δεν απαιτεί θερμαντήρα και χρειάζεται ελάχιστη φροντίδα εάν τοποθετηθεί από μόνο του σε ένα καλά φιλτραρισμένο ενυδρείο. Στην άγρια φύση, μπορείτε να τα βρείτε σε γλυκό νερό, λίμνες, ποτάμια και κανάλια που έχουν επαρκή βλάστηση.

Καθώς τα χρυσόψαρα είναι κοινωνικά ζώα, καλό θα ήταν να υπάρχουν τουλάχιστον δύο σε ένα ενυδρείο ή λίμνη.

Ένα χρυσόψαρο που φροντίζεται σωστά μπορεί να ζήσει από πέντε (05) έως και σαράντα (40) χρόνια και να φτάσει σε μέγεθος τα 32-35 εκατοστά, όπως φαίνεται και από το παρακάτω διάγραμμα.

 

          

 

Comet goldfish: Τα comet (κομήτες) είναι σχεδόν ίδια με τα common (κοινά), με την διαφορά ότι έχουν λεπτό και μακρύτερο σώμα, αλλά και χαρακτηριστική μεγαλύτερη ουρά. Πιστεύεται ότι προήλθε από την πολιτεία της Ουάσινγκτον στα τέλη του 1800, έρχεται σε διάφορες παραλλαγές, με το πιο δημοφιλές να είναι το πορτοκαλί που άλλωστε μπορεί να έχουμε δει σε πολλές λίμνες. Άλλες παραλλαγές είναι τα calico και τα sarassa (κόκκινα άσπρα). Εμφανίζεται και με πολλούς άλλους συνδυασμούς χρωμάτων όπως μαύρο και πορτοκαλί, κίτρινο, κόκκινο, μαύρο και φυσικά πορτοκαλί.  

Το comet μοιάζει πάρα πολύ με το common με τη διαφορά ότι έχει ένα πιο λεπτό σώμα με πιο εμφανή και επιμήκη πτερύγια. ειδικά το ουραίο πτερύγιο, κυμαίνεται σε μέγεθος από το μισό έως τα τρία τέταρτα του μεγέθους του σώματός του. Το ουραίο πτερύγιο θα είναι επίσης πολύ πιο στραμμένο στα άκρα του σε σύγκριση με το κοινό χρυσόψαρο. Το comet θα έχει επίσης δύο θωρακικά πτερύγια και πυελικά πτερύγια. ενώ το ραχιαίο πτερύγιο, το πρωκτικό πτερύγιο και το ουραίο πτερύγιο θα είναι μονό.

Τα ψάρια αυτά είναι εξαιρετικοί κολυμβητές λόγο της μεγάλης ουράς τους και μπορούν να φτάσουν τα 30-35εκ σε μήκος!

 

 

 

Shubunkin Goldfish: Πιθανότατα το ομορφότερο είδος χρυσόψαρου της κατηγορίας αυτής. Ο γραφών τα ονομάζει και koi του φτωχού λόγω της χρωματικής τους παλέτας. Μπορούμε το βρούμε σε τρεις ποικιλίες:

 

• Αμερικανικό-Ιαπωνικό shubunkin: Ο αμερικανικός τύπος Shubunkin χαρακτηρίζεται από την ουρά του. Η ουρά τους είναι μεγαλύτερη από τους άλλους τύπους με αιχμηρά σημεία και βαθύ κόψιμο προς τη μέση της. Πολλοί θεωρούν ότι η αμερικανική ή η ιαπωνική Shubunkin είναι η αρχική μορφή και ότι οι υπόλοιπες ποικιλίες  πιθανότατα προέρχονται από αυτό.

 

• Bristol Shubunkin: Το σώμα του μοιάζει πολύ με το χρυσόψαρο comet, αλλά τα χρώματα μοιάζουν με αυτά που θα βρείτε σε έναν φανταχτερό τύπο χρυσόψαρου. Έχει ένα ουραίο πτερύγιο ουράς, ένα ραχιαίο πτερύγιο και ζευγαρωμένο θωρακικό και πυελικό πτερύγιο. Το Μπρίστολ είναι μεγαλύτερο και το ουραίο πτερύγιο του είναι πιο στρογγυλεμένο από εκείνο του Λονδίνου. Το 25% του χρώματος του πρέπει να είναι ένα μπλε-ασημί χρώμα που λειτουργεί ως φόντο για τα άλλα υπόλοιπα χρώματα που εμφανίζονται στο σώμα του. Τόσο η ποικιλία του Λονδίνου όσο και του Μπρίστολ είναι ένας από τους πιο σκληρούς τύπους χρυσόψαρου. Αυτό το καθιστά ιδανικό χρυσόψαρο για μια εξωτερική λίμνη ή ένα εσωτερικό ενυδρείο.

 

 

 

 

• London Shubukin: Η τελευταία ποικιλία Shubunkin είναι αυτή του Λονδίνου, η οποία έχει ένα λεπτό σώμα με κοντύτερα, στρογγυλά πτερύγια ουράς

 

 

 

ΧΡΥΣΟΨΑΡΑ ΜΕ ΔΙΠΛΗ ΟΥΡΑ

Η εν λόγω κατηγορία δεν προτείνεται σε καμία περίπτωση για αρχάριους, καθώς τα εν λόγω χρυσόψαρα αποτελούν αποτέλεσμα επιλεκτικών αναπαραγωγών, παρουσιάζοντας λόγω αυτού πολλές ευαισθησίες που απαιτούν ιδιαίτερης μεταχείρισης. Για τα εν λόγω ψάρια απαιτούνται ενυδρεία με τουλάχιστον 80 εκατοστά μήκος, καθώς είναι αργοί κολυμβητές, ενώ για κάθε ψάρι απαιτούνται από 30-50 λίτρα. Έτσι το μικρότερο δυνατό ενυδρείο για τα ψάρια αυτά είναι ένα ενυδρείο 80+ λίτρων, όπου μπορούν να φιλοξενηθούν κατ’ ελάχιστον δύο ψάρια. Είναι ξεκάθαρα ψάρια ενυδρείου, (δεν προτείνονται σε καμία περίπτωση για λίμνες εκτός αν μπορείτε να διατηρείτε τη θερμοκρασία της στους 15-26 βαθμούς κελσίου). Ζουν σε αυτές τις θερμοκρασίες, ενώ σε μήκος φτάνουν τα 15-20 εκατοστά.     

Και στην κατηγορία αυτή απαιτείται καλή φίλτρανση (κρίνεται απαραίτητη η ύπαρξη τουλάχιστον ενός εξωτερικού φίλτρο με ονομαστική ροή περίπου 6-7 φορές το μέγεθος του ενυδρείου) που να έχει χώρο για αρκετό βιολογικό υλικό μέσα, καθώς θεωρούνται πολύ ρυπογόνα ψάρια. 

Εάν πρέπει να αναφέρουμε κάτι για τις ρουτίνες τους, θα πρέπει να σημειωθεί ότι είναι ψάρια που έχουν μεγαλύτερες απαιτήσεις από τα μονόουρα όσον αφορά τη συντήρηση του ενυδρείου τους. Απαιτείται αλλαγή νερού μια φορά την εβδομάδα της τάξεως του 50-60% ή δύο φορές την εβδομάδα της τάξεως του 30%. Όσον αφορά το τάισμα, λόγω του θέματος που έχουν με τη νυκτική κύστη τους, πρέπει να τρώνε είτε βυθιζόμενα pellets, είτε flakes, τα οποία όμως θα πρέπει να μουλιάζουμε πρώτα και μετά να τα ρίχνουμε στο ενυδρείο, ώστε να βυθίζονται άμεσα. Επιπρόσθετα, ανά διαστήματα (δύο με τρεις εβδομάδες) καλό θα είναι να τους ρίχνουμε να τρώνε βραστά λαχανικά και βρασμένο αποφλοιωμένο αρακά.

 

Fantail goldfish: Το σώμα του Fantail Goldfish είναι περίπου τα τρία πέμπτα του συνολικού μήκους του και να έχει σχήμα αυγού. Το μόνο ενιαίο πτερύγιο στο χρυσόψαρο fantail είναι το ραχιαίο πτερύγιο. όλα τα άλλα πτερύγια είναι ζευγάρια, συμπεριλαμβανομένου του ουραίου πτερυγίου που χωρίζεται στη μέση με μια διχαλωτή εμφάνιση σε κάθε πτερύγιο. Το Fantail goldfish έρχεται σε μια σειρά χρωμάτων από μεταλλικό (μονό χρώμα) σε ποικίλα (πολλαπλά χρώματα). Το χρώμα της ποικιλίας αυτής πρέπει να εκτείνεται στα πτερύγια και η ποικιλία calico πρέπει να είναι κυρίως μπλε με μπαλώματα άλλων χρωμάτων. Το ψάρι αυτό μπορεί να είναι είτε μονόχρωμο, είτε να έχει μια μίξη χρωμάτων όπως πορτοκαλί, μπλε (ασημί), μαύρο, μπρούντζο και κόκκινο. Αν και το χρυσόψαρο αυτό περιλαμβάνεται στις fancy ποικιλίες και συχνά εκτρέφεται για την εμφάνιση του, είναι ένα πολύ ανθεκτικό είδος και είναι μια εξαιρετική επιλογή για αρχάριους ή για εξωτερική λίμνη. Με τη σωστή φροντίδα, τα φανταστικά σας μπορούν να ζήσουν για περισσότερα από δέκα έως είκοσι χρόνια.

 

 

 

Vailtail goldfish: Εξαιρετικά όμορφο χρυσόψαρο. Αν σας αρέσει η εμφάνιση του Fantail, αλλά είστε έτοιμοι για μια πρόκληση, τότε σκεφτείτε το εντυπωσιακό χρυσόψαρο Veiltail. Έχουν ένα στρογγυλό και ελαφρώς πιο συμπαγές σώμα, αλλά το στοιχείο που τα κάνει τόσο όμορφα είναι η ουρά τους που μπορεί να φτάνει και  τα 10 εκατοστά, όπως επίσης και το ραχιαίο τους πτερύγιο. Τα πτερύγια είναι δύσκολο να συντηρηθούν, επειδή καθώς περιορίζουν τις κινήσεις τους και μπορούν εύκολα να υποστούν βλάβη από τυχόν αιχμηρή διακόσμηση του ενυδρείου μας. Για το λόγο αυτό ένα ενυδρείο που φιλοξενεί τέτοιου είδους χρυσόψαρα δε θα πρέπει σε καμία περίπτωση να έχει αιχμηρή διακόσμηση. Φτάνουν αργά την τροφή τους, με αποτέλεσμα να μην πρέπει να συγκατοικούν με μονόουρα . Χρειάζονται άφθονο χώρο για ελιγμούς γύρω από τη δεξαμενή σας και είναι πολύ ευαίσθητοι για ενυδρεία κοινότητας.

 

 

 

Butterfly tail goldfish: Μια άλλη fancy κατηγορία γνωστή για τα φανταχτερά πτερύγια της, είναι το χρυσόψαρο Butterfly Tail. Έχουν ένα τεράστιο σώμα σε στιλ Ryukin με μια μακριά, ευρέως διαδεδομένη διπλή ουρά που μοιάζει με μια πεταλούδα όταν τα κοιτάς από πάνω. Οι ουρές τους αυτές συχνά συνδιάζονται με άλλα φανταχτερά χαρακτηριστικά, όπως τηλεσκοπικά μάτια ή κουκούλες. Αυτά τα χρυσόψαρα είναι σήμερα πολύ δημοφιλή στους κτηνοτρόφους και διατίθενται σε μεγάλη ποικιλία τύπων, μοτίβων και χρωμάτων κλίμακας.

 

 

 

 

Dragon eye goldfish: Τηλεσκοπικό χρυσόψαρο που έχει ειδικά μάτια σε σχήμα κώνου που ξεχωρίζουν πραγματικά από τα πρόσωπά τους, ονομάζεται χρυσόψαρο Dragon Eye Πιστεύεται για πρώτη φορά εμφανίστηκαν στην Κίνα, πλέον όμως είναι δημοφιλή σε όλες τις χώρες. Όσον αφορά το χρώμα τους, μπορεί να είναι πορτοκαλί, άσπρα, μαύρα, κόκκινα, μπλε ή να συνδυάζουν δύο ή περισσότερα χρώματα από αυτά που αναφέρθηκαν. 

 

 

 

 

Μoors: Έχουν  ωοειδές σχήμα με χαρακτηριστικά πεταχτά μάτια, φιλήσυχο χαρακτήρα και είναι αργοί κολυμβητές, σε σχέση με άλλα είδη. Πολύ όμορφο χρυσόψαρο που το συναντάμε κυρίως σε μαύρο, αλλά και πορτοκαλί χρώμα. Αξίζει να σημειωθεί ότι συχνά παρατηρείται μερική η ολική αλλαγή χρώματος, από μαύρο σε χρυσό! Και αυτό επειδή πολλά (αλλά όχι όλα) από αυτά τα ψάρια χάνουν τα μελανά χρώματα τους καθώς ωριμάζουν. Ένα black Moor συνήθως μετατρέπεται στο δίχρωμο μαύρο και άσπρο ή Panda moor. Μερικές φορές αυτά τα ψάρια κληρονομούν ένα υποκείμενο κόκκινο / πορτοκαλί χρώμα. Όταν το μαύρο ξεθωριάζει μετατρέπεται σε κόκκινο και μαύρο χρώμα ψάρια γνωστό ως Κόκκινο Panda! Εάν χάσουν όλα τα μαύρα χαρακτηριστικά τους, ονομάζονται Red Moor. Συνήθως είναι πιο υγιείς από τα άλλα τηλεσκοπικά ψάρια και μερικές φορές μπορούν να διατηρηθούν σε μια λίμνη ή σε ένα μη θερμαινόμενο ενυδρείο.

 

 

 Pompom goldfish: Συγγενικό είδος των moors, αλλά με χαρακτηριστικό στοιχείο τα μεγάλα κόκκινα ρουθούνια. Είναι εξαιρετικά δημοφιλή στην Ιαπωνία.

 

 

 

Telescope eye: Ωοειδές σχήμα και τηλεσκοπικά μάτια που μοιάζουν να βγαίνουν από το κεφάλι τους. Τα χαρακτηριστικά του σώματος του είναι ίδια με τα veiltails, πλούσια και μακριά ουρά καθώς και μεγάλα πτερύγια. Μερικά ψάρια έχουν μια ήπια εκδοχή του χαρακτηριστικού, έτσι τα μάτια τους φαίνονται σε σχήμα θόλου αλλά όχι πραγματικά τηλεσκοπικά.

 

 

 

Ryukin goldfish: Αποτελεί μια ακόμη δημοφιλή κατηγορία χρυσόψαρων. Το Ryukin κατάγεται από το Fantail και ήταν η βάση για τη δημιουργία άλλων ειδών όπως το το Butterfly. Αυτά τα ψάρια έχουν ένα αισθητό εξογκώμα στην πλάτη τους που τα καθιστά τόσο ψηλά όσο και μακριά. Έχουν μια κλασική διπλή ουρά. Όπως και τα άλλα πιο φανταχτερά χρυσόψαρα, το Ryukin τα πηγαίνει καλά σε ένα ενυδρείο με άλλα χρυσόψαρα της κατηγορίας αυτής. Είναι αργός κολυμβητής και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να μπαίνει με μονόουρα χρυσόψαρα. Μπορεί να είναι μονόχρωμο ή να έρχεται σε συνδυασμούς χρωμάτων, με τα χρώματα που έχουν παρατηρηθεί να είναι κυρίως το κίτρινο, το πορτοκαλί, το άσπρο, το μαύρο και το κόκκινο.

 

 

 

 

Oranda: Τα oranda έχουν κοντό και ωοειδές σώμα με ένα χαρακτηριστικό  καπέλο στο κεφάλι, που δίνει την αίσθηση εγκεφάλου. Η όμορφη μακριά ουρά, το καθιστά ένα από τα πιο συνηθισμένα fancy χρυσόψαρα. Οι αποχρώσεις που το συναντάμε είναι άσπρο με πορτοκαλί, πορτοκαλί, κόκκινο μαύρο, και εμπριμέ. To ψάρι αυτό στην πορτοκαλί εκδοχή του μπορεί κάποιος να το μπερδέψει με Lionhead.Η ουσιαστική διαφορά του έγκειται στο γεγονός ότι τα oranda έχουν ραχιαίο πτερύγιο. Το Oranda έρχεται σε μια μεγάλη ποικιλία χρωματικών μορφών και συχνά αναμιγνύεται με άλλους τύπους για τη δημιουργία νέων φυλών. Η μορφή του κόκκινου χρώματος είναι η πιο συνηθισμένη και είναι αυτή που οι περισσότεροι έχουν στο νου τους όταν σκέφτονται ένα Oranda, αλλά πλέον έχουν αναπτυχτεί πολλές νέες μορφές, όπως ένα ανοιχτό ασήμι / μπλε που παρουσιάστηκε πρόσφατα.

 

 Λευκό oranda

 

 

 

Oranda red cap

 

Pearscale: Χρυσόψαρο σε σχήμα μπάλας. Χαρακτηριστικό τα ιριδίζοντα λέπια του, που το καθιστούν ένα από τα πιο παράξενα χρυσόψαρα. Οι χρωματικές αποχρώσεις συνήθως είναι το πορτοκαλί και το κιτρινόμαυρο. Τα λέπια τους έχουν υψηλά επίπεδα ασβεστίου που αποτίθενται σε αυτά, γεγονός που τα κάνει να προεξέχουν από το  σώμα των ψαριών. Αυτή είναι η μόνη ποικιλία χρυσόψαρου με αυτό το είδος λεπιών.

 

 

Lionhead goldfish: Το πιο δημοφιλές είδος χρυσόψαρου χωρίς ραχιαίο πτερύγιο είναι το εντυπωσιακό Lionhead. Αυτά τα ευαίσθητα φανταχτερά ψάρια μοιάζουν με τα Ranchu, αλλά έχουν πιο επίπεδη πλάτη και την κλασική διπλή ουρά. Έχουν συχνά μια εμφανή κουκούλα που μπορεί να καλύψει ολόκληρο το κεφάλι και το πρόσωπό τους, αλλά αυτό το χαρακτηριστικό μερικές φορές περιορίζεται στην κορυφή του κεφαλιού ή λείπει εντελώς. Η έλλειψη ραχιαίο πτερύγιο τα κάνει κακούς κολυμβητές και είναι καλύτερο να συντηρούνται σε ενυδρεία με θερμοστάτη και να συγκατοικούν με άλλα ευαίσθητα είδη χρυσόψαρου. 

 

 

 

 

Ranchu goldfish: Στην Ιαπωνία, από όπου προέρχεται, το είδος Ranchu είναι γνωστό ως «Βασιλιάς του Χρυσόψαρου», καθώς είναι ιδιαίτερα περιζήτητα και ακριβά. Το Ranchu είναι μια από τις παλαιότερες fancy ποικιλίες χρυσόψαρων και μοιάζει πολύ με το χρυσόψαρο Lionhead, αν και το Ranchu έχει μια ευρύτερη πλάτη και λιγότερο εμφανή κουκούλα. Αυτά τα ψάρια δεν έχουν ραχιαίο πτερύγιο, γεγονός που τα καθιστά κακούς κολυμβητές. Για το λόγο αυτό, το χρυσόψαρο Ranchu πρέπει να διατηρείται με άλλες ποικιλίες παρόμοιου τύπου σε μια δεξαμενή με ελάχιστη διακόσμηση και άφθονο ανοιχτό χώρο κολύμβησης.

 

 

 

Lionchu goldfish: Το όνομα του δείχνει και τη καταγωγή του. Το Lionchu είναι ένας υβριδικός συνδιασμός μεταξύ ενός Lionhead και ενός Ranchu. Το Lionchu έχει παρόμοιο σχήμα σώματος με το Ranchu αλλά με την μεγάλη ανάπτυξη ανάπτυξη και το κεφάλι του Lionhead.

 

 

 

Celestial: Με διαφορά η πιο δύσκολη fancy ποικιλία χρυσόψαρου που πρέπει να διατηρηθεί είναι το Celestial Eye. Αυτά τα ψάρια έχουν στρογγυλό σώμα, διπλή ουρά και δεν έχουν ραχιαίο πτερύγιο. Ωστόσο, το χρυσόψαρο Celestial Eye έχει ανασηκωμένα τηλεσκοπικά μάτια που βλέπουν προς την κορυφή του ενυδρείου τους, γεγονός που τα καθιστά εξαιρετικά ευαίσθητα στο φως. Αυτά τα ψάρια δεν είναι εύκολο να διατηρηθούν υγιή, ενώ είναι επίσης πολύ ευαίσθητα σε τυχόν μεταβολές της ποιότητας και των παραμέτρων του νερού. 

 

 

 

 

Bubble eye: Αποτελεί ίσως το πιο περίεργο είδος χρυσόψαρου. Τα ψάρια αυτά έχουν μεγάλες, γεμάτες νερό φυσαλίδες κάτω από τα μάτια τους, οι οποίες και μεγαλώνουν όσο αυτά ωριμάζουν, σε σημείο μάλιστα που να εμποδίζουν την όραση τους. Τα περισσότερα ψάρια αυτού του είδους δεν έχουν ραχιαίο πτερύγιο, που σε συνδυασμό με τη μειωμένη όραση τους, τα καθιστά φοβερά δυσκίνητα. Λόγω των προβλημάτων τους δεν βρίσκουν εύκολα την τροφή τους, γεγονός που σε συνδυασμό με την ευαισθησία τους στις μεταβολές των παραμέτρων του νερού, τα καθιστά το πιο δύσκολο είδος χρυσόψαρου όσον αφορά τη διατήρηση τους. Τέλος, είναι πολύ επιρρεπή σε τραυματισμούς, καθώς οι φυσαλίδες σκάνε πολύ εύκολα.

 

 

 

Izumo nankin: Εξαιρετικά σπάνιο είδος χρυσόψαρου, που υφίσταται μόνο στην Ιαπωνία και σε ελάχιστες άλλες Ασιατικές χώρες. Δεν έχει εισαχθεί ποτέ στη Δύση. Το Izumo Nankin είναι ένα χρυσόψαρο με κόκκινη και λευκή ραχιαία δίχρωμη κορυφή με μια μερικώς λιωμένη ουρά σε στυλ Ranchu.

 

 

 

Πηγές άρθρου:

 

https://www.tankarium.com/types-of-goldfish/

https://www.caringpets.org/how-to-take-care-of-a-goldfish/types/

https://www.buildyouraquarium.com/types-of-goldfish/

https://puregoldfish.com/gender/

https://thegoldfishtank.com/goldfish-types/fancy-goldfish-types/

https://puregoldfish.com/how-often-feed/

Έγινε επεξεργασία 26 Απριλίου 2021 - killerknight